Σαμπάλλα

[zefira]

Για να κάνουμε αυτό το ταξίδι τι πρέπει να κάνουμε ?

Να κατέβω Αθήνα?

[Vasoula]

αν θέλεις να το κάνεις με την Χρυσούλα, ναι Ζεφυράκι!

[zefira]

Τι πρέπει να κάνω, πόσες μέρες είναι το σεμινάριο?

Χρειάζεται κάποιες προϋποθέσεις νομίζω ότι κάπου διάβασα ότι καλό είναι να έχεις 1ο και 2ο βαθμό ρέικι σωστά?

[Vasoula]

εσύ τις έχεις Ζεφυράκι...Διαρκεί 5 ημέρες!

[zefira]

Γουαου!!! και λογικά πρέπει να είναι συνεχόμενες δεν μπορώ να το κάνω τμηματικά ε?

[Vasoula]

θα τα πεις με την Χρυσούλα αυτά. Αλλά νομίζω, ότι δεν μπορείς να το κάνεις σπαστά...

[zefira]

Οκ νομίζω ότι θα βρεθεί ο τρόπος αν είναι να το παρακολουθήσω το σεμινάριο αυτό με τη Χρυσούλα;) ;) ;)

[zefira]

Σε ευχαριστώ πολύ Βάσω μου

[Vasoula]

[ARTYADIS]

Κορίτσια, λέγαμε με την αδερφή μου τη Μαίρη ότι θα ήταν πολύ ωραία να παρακολουθούσαμε κάποια στιγμή και μεις το σεμινάριο, αλλά θα περιμένουμε λίγο καιρό πρώτα, να βιώσουμε κάποια πράγματα περισσότερα και να είμαστε πιο έτοιμες!
Εδώ και αρκετό καιρό σκεφτόμασταν για την "Σαμπάλλα" πριν ακόμα μπούμε στο φόρουμ, και να που σιγά -σιγά η συγχρονικότητα τα φέρνει όλα στο δρόμο μας...

[zefira]

Κι εμένα με ενδιαφέρει πολύ , αλλά θα πρέπει να βρω 5 και πλέον μέρες για να κατέβω Αθήνα

Και μάλλον προς τον Οκτώβριο το βλέπω

[Επισκέπτης]

Αγαπουλίνι υπομονή και όχι αδημονία.....Όμως κατανοώ γιατί και εγώ παρόλο που θέλω να το παίξω νηφάλια, cool, ψύχραιμη κλπ πειράζει που μου αρέσει να αφήνομαι και να εκστασιάζομαι και να θέλω να βιώνω συνεχώς αυτή τη γλύκα που δεν περιγράφεται με απλές λέξεις, ????? Αλλά δεν παύω να γειώνομαι μετά και να επαναλαμβάνω, ότι τα παντα είναι γνώση αρκεί να φέρνεις αυτή τη γνώση στην καθημερινότητα σου!!!!!!

Εννοείται υπομονή Χρυσουλίνι... Μ'αρέσει να περιμένω κάτι στο χρόνο του όμως... Χωρίς προσδοκία αφήνομαι να ζω την κάθε μέρα όπως της αξίζει... Μ'αρέσει η αντίφαση του να περιμένω κάτι πως και τι αλλά ταυτόχρονα να θέλω να είναι μακρυά... Μ'αρέσει το ενδιάμεσο ταξίδι...

[zefira]

Ελενάκι

[CHRYSSOULA]

Νοιώθω πολύ συγκινημένη που η Σαμπάλλα αρχίζει να αγγίζει τις καρδιές και άλλων συνοδοιπόρων... Δεν θα πάψω ποτέ να λέω ότι για μένα είναι ο απόλυτος έρωτας, το πάθος μου που όσο περνάει ο καιρός σε αντίθεση με τα γήινα πάθη αντί να ξεφουσκώσει φουντώνει περισσότερο.... Αναρωτήθηκα πολλές φορές γιατί συμβαίνει αυτό ?? Πως είναι δυνατόν να νοιώθω κάθε φορά αυτή την υπέρτατη δονητική ανάταση και να θέλω, όπως και οι συμμετέχοντες να μη περάσουν οι ημέρες???
Η απάντηση που μου ψιθύρισε ο εαυτός μου ήταν η εξής.....
" θυμάσαι Χρυσούλα στην διάρκεια του ταξιδιού ποιός/ποιά είσαι και αυτό ξετυλίγει τις μνήμες που είναι στο κύτταρο καταχωρημένες...Θυμάσαι την κάθοδο σαν αληθινό φως από την Πηγή και την λαχτάρα να επιστρέψεις εκεί που είναι ο προορισμός όλων των ψυχών.... Στην αγκαλιά του Πατέρα..."
Παίρνοντας μια μικρή γεύση στα χείλη από την διαδρομή μέσα από την Σαμπάλλλα αυτή η γλύκα μένει για πολύ..αν βέβαια αποφασίσεις
να εργαστείς σοβαρά με τον εαυτό σου και δεν μείνεις μόνο στις εντυπώσεις οι οποίες αν δεν γειωθούν ύστερα από λίγο χρονικό διάστημα θα εξατμισθούν!!!!!!!!

[Επισκέπτης]

Χρυσουλίνιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι