ΑΙΤΙΕΣ

Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

ΑΙΤΙΕΣ

Δημοσίευση από Vasoula »

Η πίστη στον θεό έχει, συνήθως, περισσότερη φιλοσοφία, από ουσία…
Σχεδόν όλοι γνωρίζουν τι χρειάζεται να κάνουν, μα λίγοι το κάνουν…
Μεταξύ του «γνωρίζω» και του «κάνω» υπάρχει μια Αιωνιότητα και μία Ζωή…

μοιαζει σαν αόριστη ελπίδα...
Ξέρεις ότι ο θεός είναι Αγάπη, αλλά δεν ξέρεις ποιός την απειλεί…

΄Οταν δεν γνωρίζεις τον εσωτερικό εχθρό, τότε όλοι είναι εχθροί...

Η μάχη με την "θεά" της ύλης, γίνεται πάντα μέσα μας...Και είναι εκείνη που μας εμποδίζει να νιώσουμε Αγάπη, γιατί νομίζουμε ότι συνεχώς μας δίνει τα περισσότερα, χωρίς να υπολογίζουμε ότι παίρνει αυτά που ανήκουν στην Ψυχή μας…

Η Ζωή χρειάζεται λίγα...Θάρρος, Θέληση και Εμπιστοσύνη
Το να νιώσεις Αγάπη δεν είναι απλή υπόθεση στην Ζωή, γιατί υπάρχουν συμβόλαια που δεν σπάνε, παρά μόνο με εσωτερική πειθαρχία...
Και όταν έχεις μάθει να φοβάσαι τον εαυτό σου, είναι αδύνατον να πειθαρχήσεις...Συνήθως συμβιβάζεσαι, θεωρώντας ότι έτσι είναι η ζωή όλων των ανθρώπων...

Ναι έτσι είναι, αν έτσι θέλουμε...



αφιερωμένο στις αγαπημένες ομάδες του ΑΓΑΠΗ-ΣΟΦΙΑ...
και σε όλους σας φυσικά, δεν εξαιρώ κανέναν σας από την ΑΓΑΠΗ και την ΣΟΦΙΑ...

απλά ενόψει του αστρικού που περνάνε τα κορίτσια, ήθελα να τους δώσω την πρωταρχική Αιτία...






Η μουσική που ακούγεται είναι από την ταινία Kingdom of Heaven


:x :x :x
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
Δωρουλα
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 33489
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 4:23 pm
Τοποθεσία: ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Re: ΑΙΤΙΕΣ

Δημοσίευση από Δωρουλα »

@};- @};-
Η πληγωμένη καρδιά μπορεί να Ερωτευθεί
Η προστατευμένη καρδιά δεν μπορεί


Πολέμα και Οραματίσου.

Εικόνα

Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
ARTYADIS
Δημοσιεύσεις: 14369
Εγγραφή: 24 Μαρ 2009 12:36 pm
Τοποθεσία: Universe

Re: ΑΙΤΙΕΣ

Δημοσίευση από ARTYADIS »

@};- @};- @};-
Όταν δεν υφίστανται κενά που χρειάζεται να συμπληρωθούν, τότε το να υπάρχεις απλώς σ' αυτόν τον κόσμο μέσα στο σώμα σου, είναι η υψηλότερη κατάκτηση!
________________
Πολέμα και Οραματίσου!
Άβαταρ μέλους
Ταρούλα
Δημοσιεύσεις: 29912
Εγγραφή: 16 Αύγ 2011 6:45 pm

Re: ΑΙΤΙΕΣ

Δημοσίευση από Ταρούλα »

@};- @};- @};-
Η μόνη βεβαιότητα που μπορείς να έχεις στην ζωή σου είναι μόνο μέσα στην Πίστη, πως ό,τι έρθει, πάντα το Πνεύμα θα δρα εντός σου... Η καρδιά φωτίζει τον σκοτεινό δρόμο της ζωής... Β.Ν. :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
Θοδωράκος
Δημοσιεύσεις: 23391
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 3:37 pm
Τοποθεσία: Αθήνα

Re: ΑΙΤΙΕΣ

Δημοσίευση από Θοδωράκος »

@};- @};- @};-
Πολέμα και Οραματίσου @};-

Ανοίγω την Καρδιά μου στον Θεό. :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
Fotinoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 31518
Εγγραφή: 21 Σεπ 2007 8:38 pm
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη

Re: ΑΙΤΙΕΣ

Δημοσίευση από Fotinoula »

"Η δική σου δύναμη είναι αυτό που βλέπεις αυτό που δεν βλέπεις είναι η δική μου Δύναμη"

@};- @};-
όσο ζούμε σε τούτον τον κόσμο, θα τον Ερωτευόμαστε με όλη μας την Αγνότητα, έτσι ώστε να πάμε στον Θεό γεμάτοι από Αγάπη και όχι γεμάτοι από φόβο... :x
Άβαταρ μέλους
Βικούλα
Δημοσιεύσεις: 25987
Εγγραφή: 08 Φεβ 2012 4:24 pm

Re: ΑΙΤΙΕΣ

Δημοσίευση από Βικούλα »

Vaso έγραψε: Μεταξύ του «γνωρίζω» και του «κάνω» υπάρχει μια Αιωνιότητα και μία Ζωή…

΄Οταν δεν γνωρίζεις τον εσωτερικό εχθρό, τότε όλοι είναι εχθροί...
:cry: :cry: @};-
"Το να είσαι τέλειος είναι μια πρόκληση του «δεν μπορώ»
Το να είσαι ευτυχισμένος είναι η πρόκληση του «Θέλω»…" Β.Ν.
Πολέμα και οραματίσου! @};-
Άβαταρ μέλους
Βικούλα
Δημοσιεύσεις: 25987
Εγγραφή: 08 Φεβ 2012 4:24 pm

Re: ΑΙΤΙΕΣ

Δημοσίευση από Βικούλα »

Βάσω δεν έχω λογια :cry: @};- @};-
"Το να είσαι τέλειος είναι μια πρόκληση του «δεν μπορώ»
Το να είσαι ευτυχισμένος είναι η πρόκληση του «Θέλω»…" Β.Ν.
Πολέμα και οραματίσου! @};-
Άβαταρ μέλους
panos
Δημοσιεύσεις: 7812
Εγγραφή: 27 Ιαν 2008 12:58 pm
Τοποθεσία: ΑΘΗΝΑ

Re: ΑΙΤΙΕΣ

Δημοσίευση από panos »

@};- @};-
Πίστη και εμπιστοσύνη στο ότι όλα γεννήθηκαν για εσένα και εσύ γεννήθηκες για όλα, χωρίς να είσαι το κέντρο του Σύμπαντος, αλλά να νιώθεις σαν κέντρο σου το Σύμπαν...
Άβαταρ μέλους
Ελενα Κ.
Δημοσιεύσεις: 7335
Εγγραφή: 14 Δεκ 2009 12:46 am
Τοποθεσία: αθηνα

Re: ΑΙΤΙΕΣ

Δημοσίευση από Ελενα Κ. »

΄Οταν δεν γνωρίζεις τον εσωτερικό εχθρό, τότε όλοι είναι εχθροί...
"η δικη σου δυναμη ειναι αυτο που βλεπεις, αυτο που δεν βλεπεις ειναι η δικη μου Δυναμη" :cry: :cry: :cry: :cry: @};-
Το Θέλημά ΣΟΥ είναι Θέλημά μου
Άβαταρ μέλους
Sofoula
Δημοσιεύσεις: 8248
Εγγραφή: 09 Φεβ 2010 12:08 pm
Τοποθεσία: Quinto sol

Re: ΑΙΤΙΕΣ

Δημοσίευση από Sofoula »

Τόσο μα τόσο υπέροχο @};- @};- @};-
I have loved the stars too fondly to be fearful of the night...

Εικόνα
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Re: ΑΙΤΙΕΣ

Δημοσίευση από Vasoula »

κείμενο του βίντεο...

1
Η διαδρομή των ανθρώπων δεν είναι προδιαγεγραμμένη, παρά μόνο στο σημείο που εφάπτεται με την Αιωνιότητα...
Και αν η Αιωνιότητα ακούγεται σαν μια μακρινή κατάσταση, είναι ο χρόνος που ανατρέπει τις αποστάσεις...

΄Ολα συντελούνται αιώνια ΕΔΩ!

2

Μόνοι μας επικρίνουμε την εμπειρία μας και αγνοούμε ότι το πιο πολύτιμο πράγμα στην φυσική ζωή μας, είναι ακριβώς αυτή η εμπειρία!

Κάναμε αυτοσκοπό την «περικοκλάδα» της φυσικής ζωής και αγνοήσαμε την Oυσία της.
Η πίστη μας στον Θεό, δεν μπορεί να προέρχεται από φόβο, ούτε από ελπίδα…

3

Η «περικοκλάδα» δεν είναι παρά ο προγραμματισμός μας…
Αυτό που μας έμαθε το «σύστημα της υλικής ζωής» ότι πρέπει να είμαστε…
Αυτό το σύστημα, μέσω του οποίου συγκρινόμαστε, ανταγωνιζόμαστε και αγαπιόμαστε…
Κάποιοι ονόμασαν αυτό το σύστημα «δαίμονα» και το εξιλέωσαν…
Ο κάθε άνθρωπος, στην υλική του ζωή, αποκτά μια ταυτότητα και έναν «δαίμονα»…και μ’ αυτά προσπαθεί να πορευτεί προς τον θεό…

Και η «περικοκλάδα» λέει: «είσαι ο/η…» και εκεί αρχίζουν όλα!
Η Oυσία όμως λέει: «σαγαπώ» και εκεί τελειώνουν όλα!


4

Ας απαντήσουμε λοιπόν στην ερώτηση της “περικοκλάδας”…
-"είσαι ο/η...;"
-"είμαι η Αγάπη"
και όταν θα νιώσουμε την Ουσία να μας λέει "σαγαπώ" να αφήσουμε την καρδιά ανοιχτή για να το λάβει...
μόνο έτσι ανυψώνεται η Αιωνιότητα μέσα μας....


5

...και λέει στην συνέχεια, η “περικοκλάδα”…
«Πόσο όμορφος είσαι, άνθρωπέ μου…Εχεις ένα σωρό αγαθά, για να γίνεις ακόμα ομορφότερος…μαζί μου…

και λέει η Oυσία:
“τίποτα δεν χρειάζομαι από εσένα,
απλά έλα...”


6

και ο άνθρωπος στέκεται διστακτικός...

Μια ζωή είχε μάθει, πως τον αγαπούσαν γι' αυτά που κατείχε...


7

και λέει η «περικοκλάδα»…
όσα έχεις, εγώ σου τα χάρισα…και με αυτά σε αναγνωρίζω!

και λέει η Ουσία:
"εγώ ξέρω ποιός είσαι..."
και ο άνθρωπος μένει διστακτικός...

Μια ζωή είχε μάθει, πως τον αγαπούσαν γι' αυτό που φαινόταν...


8

και λέει η “περικοκλάδα”…

"χωρίς την ταυτότητά σου δεν ανήκεις πουθενά, χωρίς τις βαλίτσες σου είσαι ο κανείς!
Για να βρεις τον θεό, χρειάζεται να γίνεις ο κανείς…Σε ξέρω καλά, δεν το αντέχεις…»

9

και λέει η ουσία

"Είσαι ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΟΥ"


10

και ο άνθρωπος παραμένει διστακτικός...


Mια ζωή είχε μάθει πως δεν μπορεί να ζει έτσι απλά με τον Εαυτό του, χρειάζεται χαρακτηρισμούς για να ξέρει ποιος είναι…


11

και τότε η “περικοκλάδα” βάζει τα μεγάλα μέσα...γίνεται "αγάπη" και "πόλεμος"...
και λέει…
«που θα πας χωρίς την αγάπη που σου έδωσα;
Μέσα στις βαλίτσες είναι το δαχτυλίδι που σου χάρισα όταν σε νυμφεύτηκα, ω εσύ εκλεκτέ μου...
Σου έδωσα δύναμη να εξουσιάσεις τον κόσμο σου και μέσα για να το επιτύχεις.
Εκεί που πας δεν θα έχεις καμία δύναμη, θα είσαι όλα μέσα στο τίποτα!
Μαζί μπορούμε να δημιουργήσουμε την ζωή που ονειρεύτηκες. Να μην είσαι τίποτα και να τα έχεις όλα στα πόδια σου.
Κοίτα το σώμα σου, ω εκλεκτέ μου, εγώ μόνο μπορώ να το κάνω ζωντανό!
Σου χάρισα τις αισθήσεις για να απολαύσεις και έβαλα στα μάτια σου εικόνες που δεν θα είχες δει ποτέ στην ζωή σου…


12

Και ο άνθρωπος δίστασε για μια ακόμα φορά!
Γιατί είχε μάθει πως όλα όσα θέλει είναι μέσα στο οικοδόμημα της περικοκλάδας.
Και είπε η Ουσία:
«Σου έδωσα Ψυχή για να με βρεις»
και τότε ο άνθρωπος άρχισε να αμφιβάλει για την Ουσία...


έχασε το στέρεο έδαφος κάτω από τα πόδια του!


13

Η “περικοκλάδα” της ζωής γνωρίζει πολύ καλά τον άνθρωπο…
Γνωρίζει ότι δεν πρέπει ποτέ να τον αφήσει μόνο του, γιατί τότε θα τον χάσει. Και του "εμφυσά" την συνήθεια!
Τον κάνει να συνηθίζει την ζωή και με αυτήν την ιδιότητα μπορεί συμπαγής και άκαμπτη να τον κατευθύνει...
Ξέρει ότι οι εξαρτήσεις είναι το μυστικό της όπλο και του δίνει συνεχώς "δόσεις" που δρουν στο συναίσθημά του και ενώ τον απομονώνουν από το Πνεύμα του, τον βάζουν ολοένα και περισσότερο στην συνήθειά της ζωής, τόσο ώστε να αγνοεί την ίδια του την φθορά και να την αποδέχεται σαν φυσικό επακόλουθο


14

Ο άνθρωπος τότε δεν έχει το κουράγιο να πει "ήρθα για να Ζήσω", γιατί δεν ξέρει πως να διαχειριστεί τα συναισθήματά του που τον κάνουν εξαρτημένο από την ίδια του την φθορά...
Και έτσι δεν μπορεί να αντιληφθεί την απλότητα της Ζωής, γιατί οι εξαρτήσεις βασίζονται μόνο στην πολυπλοκότητα του νου του, που επηρεάζεται από τις ανάγκες της συνήθειας.
Μια μικρή συνηθισμένη ζωή είναι καλυτερη από την αόριστη δύναμη της θεότητας...
Αυτό είναι το όπλο της “περικοκλάδας”...
Και μέσα σ' αυτήν την μικρή συνηθισμένη ζωή, ο άνθρωπος θέλει να αποκτήσει δύναμη, αποδοχή και εξουσία, θέλει να φτιάξει τον κόσμο στα μέτρα του και έτσι τον γεμιζει με "θέλω"...


15

Αναγνωρίζοντας σιγά σιγά όλες αυτές τις διαστρεβλώσεις που μας απομάκρυναν από την πνευματική μας φύση, από τον αληθινό μας Εαυτό, ανοίγουμε τον δρόμο για την αληθινή ζωή, έτσι ώστε η Παρουσία εντός μας να μπορέσει να εκφραστεί φυσικά, χωρίς δεσμεύσεις και εξαρτήσεις.
Η επιθυμία, η αποστροφή και η σύγχυση είναι οι αιτίες που μας κάνουν να θέλουμε να ελέγξουμε την ζωή!


16


Επιθυμία για όσα δεν έχουμε και τα θέλουμε (ιδανικό)
Αποστροφή για όσα έχουμε και δεν τα θέλουμε (απόρριψη)
Σύγχυση, γιατί δεν ξέρουμε τι έχουμε και τι θέλουμε. (άγνοια)

Αντίστοιχα
Επιθυμία προς την αληθινή έκφραση του Εαυτού μας (ιδανικό)
Αποστροφή προς την διαμορφωμένη του όψη (απόρριψη)
Σύγχυση γιατί δεν ξέρουμε ποιοι είμαστε (άγνοια)

Παραμένοντας στα ιδανικά, απορρίπτουμε αυτό που συμβαίνει πραγματικά, γιατί δεν το γνωρίζουμε.


17

Και η «περικοκλάδα» συνεχίζει…
«Στο μακρύ δρόμο της ζωή σου, αυτό που με τίποτα δεν μπορείς να κάνεις, είναι να πας ενάντια σε εμένα.
Χρειάζεσαι θάρρος και αυτοπειθαρχία και δεν τα έχεις…
Είμαι η θεά, μην το ξεχνάς..
Ο προσδιορισμός σου και η κατεύθυνσή σου!
Σου δείχνω διαρκώς τον δρόμο του χάους, γιατί αυτό είσαι και αυτό είμαι!!


18

Είναι τόσο δυνατή η επιρροή της «περικοκλάδας»…
Ο άνθρωπος μόνο έναν Δρόμο έχει να βγει από αυτήν την ασυνείδητη επίδραση της..
Τον Δρόμο της Αγάπης…
Αυτόν που τον κάνει πάλι Παιδί του Θεού…
Η αθωότητα δεν αφορά μόνο μια συγχώρεση…
Αφορά μια Αγάπη και μια Σοφία…
Αρχέγονες Αλήθειες μέσα στον ΄Ανθρωπο…


19

Η Αγάπη…μια παρεξηγημένη υπόθεση!

Η Πίστη στον θεό έχει περισσότερη φιλοσοφία, από ουσία…
Σχεδόν όλοι γνωρίζουν τι χρειάζεται να κάνουν, μα λίγοι το κάνουν…
Μεταξύ του «γνωρίζω»
και του «κάνω» υπάρχει μια αιωνιότητα και μία ζωή…
μοιαζει σαν αόριστη ελπίδα...

΄Οταν δεν γνωρίζεις τον εσωτερικό εχθρό, τότε όλοι είναι εχθροί...
Η μάχη με την "θεά" της ύλης, γίνεται πάντα μέσα μας...Και είναι εκείνη που μας εμποδίζει να νιώσουμε Αγάπη, γιατί νομίζουμε ότι συνεχώς μας δίνει τα περισσότερα, χωρίς να γνωρίζουμε ότι αυτό που μας παίρνει ανήκει στην Ψυχή μας!


20

Μα η Ζωή χρειάζεται λίγα...

Θάρρος, Θέληση και Εμπιστοσύνη

Το να νιώσεις Αγάπη δεν είναι απλή υπόθεση στην ζωή, γιατί υπάρχουν συμβόλαια που δεν σπάνε, παρά μόνο με εσωτερική πειθαρχία...

Και όταν έχεις μάθει να φοβάσαι τον εαυτό σου, είναι αδύνατον να πειθαρχήσεις...Συνήθως συμβιβάζεσαι, θεωρώντας ότι έτσι είναι η ζωή όλων των ανθρώπων...

Ναι έτσι είναι, αν έτσι θέλουμε...


21 - 30

Αγαπημένη μου ψυχή, μπήκα στην βάρκα που μου έφερες…
«να περάσεις το μαύρο ποτάμι μόνη σου, μπορείς?»
Τι να απαντήσω? Δεν ήξερα αν μπορώ, όμως σε εμπιστεύθηκα…
«Γιατί δεν έρχεσαι μαζί μου?»
«Θα έρθω αργότερα…»

Μαύρο το ποτάμι, δεν ήθελα να το βλέπω…
Θα φτάσω κάπου, δεν μπορεί… Μια δίνη από νερό σηκώθηκε μπροστά μου, πήρε μορφή…
«που πας?»
«Δεν ξέρω, αλλά πάω…»
«Υποκλίνομαι στην εμπιστοσύνη σου, αλλά εδώ υπάρχει προορισμός…»
«Ε, τότε πάω στον προορισμό…»
«Υποκλίνομαι στο θάρρος σου, αλλά εδώ υπάρχει φρίκη…»
«Πάω στον προορισμό που λέγεται “φρίκη”…»
«Υποκλίνομαι στην ελευθερία σου, αλλά εδώ υπάρχει η θεά…»
«Πάω στον προορισμό που λέγεται φρίκη, μέσα από την θεά…»
«Είσαι τρελλή…κανείς δεν γύρισε από την θεά!»
«Τότε πάω στον προορισμό, που δεν έχει επιστροφή»
«Κοίτα μικρή, θέλω να σε προστατεύσω, γύρνα πίσω όσο ακόμα μπορείς»
«Φύγε μορφή από μπροστά μου, έχω τώρα προορισμό, δεν μπορείς να με εμποδίσεις…»

Η μορφή χάθηκε, έμεινε ένα πελώριο κύμα μπροστά στην βάρκα, και γλίστρησε μέσα του. ΄Εκλεισα τα μάτια και περίμενα…κάποτε θα τελειώσει! ΄Όχι, όμως, δεν τέλειωνε…όσο είχα κλειστά τα μάτια, συνέχιζε η μάχη. Πείσμωσα… «Εχω προορισμό» φώναξα! ΄Ότι και να κάνεις σε βλέπω…». Ανοιξα τα μάτια και είδα την θεά!
Νερένιο το κορμί της, χλωμό σαν το φως του φεγγαριού. Τα μάτια της δυο σκοτεινά σπήλαια, το ένα ήταν γεμάτο φως, το άλλο σκοτάδι!
«Εσύ, λοιπόν, είσαι η θεά?»
«Είμαι ο προορισμός σου…»
«Είσαι η φρίκη…»
«Είμαι η ζωή, χωρίς εμένα δεν περνάς…»
«Κι εσύ χωρίς εμένα, δεν θα είσαι θεά»
«Υποκλίνομαι στο κουράγιο σου, υποκλίσου στην δύναμή μου»
«Η δύναμή σου είναι μόνο ότι βλέπεις, αυτό που δεν βλέπεις είναι η δική μου δύναμη…Αυτό που βλέπεις υποκλίνεται, αυτό που δεν βλέπεις όμως, θα σε θυμάται για πάντα και θα σε πολεμάει θεά!»
«Μου αρέσει η μάχη μαζί σου…πέρασε!»

Ο μαύρος ποταμός ηρέμησε…Έγινε φιλικός, τα νερά του έσπρωχναν μαλακά την βάρκα πάνω σε μια άγνωστη διαδρομή. Τα μάτια της θεάς καρφωμένα πάνω μου, μια έλαμπαν με φως, μια σκοτείνιαζαν με έναν ολόμαυρο ορίζοντα…
Περίμενα την στιγμή που θα κοιμόταν, για να δω με τα δικά μου μάτια, εσένα αγαπημένη μου ψυχή.
Ειχες φτάσει άραγε πριν από μένα? Πέρασες από την θεά και ξέχασες την υπόσχεσή σου… «θα έρθω αργότερα!»?

Χιλιάδες βλέμματα με παρακολουθούν, ακολουθώντας την θεά…Το ταξίδι με την βάρκα που μου έφερες, δεν είναι χωρίς επιστροφή, μα όλα σου μοιάζουν αγαπημένη μου ψυχή, πως θα σε ξεχωρίσω? Πως θα επιστρέψω χωρίς εσένα?

«Θα έρθω αργότερα», μου είπες, αλλά ο χρόνος δεν υπάρχει στον μαύρο ποταμό…Δεν ξέρω τι θα πει χρόνος και τι θα πει επιστροφή…Το μόνο που ξέρω είναι ότι σ ’αγαπώ!

΄Ετριξε το σύμπαν… «μην το ξαναπείς, ποτέ μην το ξαναπείς…» η θεά είχε αγριέψει, στεκόταν μπροστά μου γεμάτη οργή, τα μάτια της άστραφταν από μίσος! Ο ποταμός φοβήθηκε και άρχισε να τρέμει…Δίνες και κύματα εναλλάσσονταν και χτύπαγαν την βάρκα…

«Σ’ αγαπώ αγαπημένη μου Ψυχή…» σου το είπα θεά, ό,τι δεν βλέπεις είναι η δική μου δύναμη!



31

Σαν παιδιά θα μπούμε
στο Βασίλειο της Αγάπης…
Εκεί που δεν υπάρχει φόβος,
γιατί όλα μέσα μας έχουν γίνει ΕΝΑ…



@};-
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
Elena *
Δημοσιεύσεις: 136
Εγγραφή: 29 Ιαν 2012 12:56 pm

Re: ΑΙΤΙΕΣ

Δημοσίευση από Elena * »

:x :x :x :x :x :x :x
Άβαταρ μέλους
Δωρουλα
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 33489
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 4:23 pm
Τοποθεσία: ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Re: ΑΙΤΙΕΣ

Δημοσίευση από Δωρουλα »

:x :x :x :x :x
Η πληγωμένη καρδιά μπορεί να Ερωτευθεί
Η προστατευμένη καρδιά δεν μπορεί


Πολέμα και Οραματίσου.

Εικόνα

Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
ALEXOULA
Συντονιστής
Δημοσιεύσεις: 24521
Εγγραφή: 22 Νοέμ 2007 9:04 pm

Re: ΑΙΤΙΕΣ

Δημοσίευση από ALEXOULA »

Σαν παιδιά θα μπούμε
στο Βασίλειο της Αγάπης…
Εκεί που δεν υπάρχει φόβος,
γιατί όλα μέσα μας έχουν γίνει ΕΝΑ…
:x :x :x :x
Γι' αυτό που πολεμάς είναι μόνο η εξέλιξή σου...Εκεί στον κάθετο άξονα...γιατί όταν αυτός ολοκληρωθεί, ο πόλεμος μετά, στον οριζόντιο, γίνεται αρμονία, ειρήνη και πληρότητα

__________________________________________________________
Πολέμα και Οραματίσου

Επιστροφή στο “ΒΙΝΤΕΟ ΠΟΥ "ΜΙΛΑΝΕ"”