Η ΠΤΩΣΗ ΣΑΝ ΕΞΕΛΙΚΤΙΚΟ ΣΤΑΔΙΟ (Μέρος Α και Β)

[Ταρούλα]

Καταλάβαινα ότι ο φόβος είναι εξάρτηση, την ηδονή δεν την είχα υποψιαστεί.

[Ταρούλα]

Το βίντεο είναι υπέροχο

Μιλάς κατευθείαν στην καρδιά μου

[Ελενίτσα]

Το ίδιο συμβαίνει και στους γονείς με τα παιδιά, καθώς και σε κάθε μορφή εξουσίας. Οι άνθρωποι νιώθουν ζωντανοί, όταν εναντιώνονται σ' αυτό που τους καταπιέζει, αλλά δεν μπορούν να ζήσουν και χωρίς καταπίεση. Ο φόβος τους προκαλεί ηδονή...

[Vasoula]

Η ΠΤΩΣΗ ΣΑΝ ΕΞΕΛΙΚΤΙΚΟ ΣΤΑΔΙΟ (Μέρος Β - Η Επιστροφή)

Η υλική μας Ψυχή, μέσω των επιγνώσεων, κατανοεί την πλάνη της και στρέφει πια το βλέμμα της στο πνευματικό της δίδυμο…Το αποζητά διακαώς

Κοιτάμε, λοιπόν, τον Στόχο μας και αφηνόμαστε στην Πνευματική Δύναμη που έχει μια τρομαχτική έλξη, για να μας μαγνητίσει...
Η έλξη της Πνευματικής Δύναμης είναι απείρως πιο ισχυρή από τους φυσικούς Νόμους της έλξης και λειτουργεί με μεγαλύτερη ένταση από αυτή που έχουν οι φυσικοί μαγνήτες.

Γιατί η Ψυχή μας δεν είναι προϊόν του φυσικού κόσμου, είναι Δημιουργία Πνευματική...Και οι Εσωτερικοί Νόμοι έχουν επιρροή σ' αυτήν, απείρως πιο δυνατή, από τους φυσικούς Νόμους.

Όταν ενωθούν τα μέρη της Ψυχής, η Δύναμη του Πνεύματος κυριαρχεί στο Είναι του Ανθρώπινου ΄Οντος! Είναι ο ΄Ανθρωπος του Θεού!


Εκείνο το Φως με καθοδήγησε
Πιο σίγουρο από τον μεσημεριανό ήλιο
Στον τόπο που Εκείνος με περίμενε,
Τον οποίον γνώριζα καλά
Και όπου κανείς δεν εμφανίστηκε
Συνέχισα χαμένος στην λήθη
Το κεφάλι μου ακουμπούσε στην αγάπη μου
Χαμένος από όλα και από τον εαυτό μου
Ανάμεσα σε ξεχασμένες ορχιδέες
Έδιωξα όλες μου τις έγνοιες

Η σκοτεινή νύχτα της Ψυχής

[Λιζούλα]

[AMALIA]

Χωρις λογια..

[Giotoula]

[Δωρουλα]

[Ταρούλα]

Κλαίω από χαρά και ευγνωμοσύνη για τους "κλέφτες" που φύσηξες......

[Vasoula]

[Ελενίτσα]

[ΙΩΑΝΝΑ]

Το ίδιο συμβαίνει και στους γονείς με τα παιδιά, καθώς και σε κάθε μορφή εξουσίας. Οι άνθρωποι νιώθουν ζωντανοί, όταν εναντιώνονται σ' αυτό που τους καταπιέζει, αλλά δεν μπορούν να ζήσουν και χωρίς καταπίεση. Ο φόβος τους προκαλεί ηδονή...

δεν το είχα σκεφτεί και εγώ ποτέ έτσι
τον αντιλαμβανόμουνα σαν μία συνήθεια που χάνεσαι μέσα σε αυτή όσο δεν αντιμετοπίζεις τους φόβους μέχρι που στο τέλος γίνεσαι ένα με τον φόβο

[Annoula]

[elenaki]

Δεν εχω λογια..Σ'Ευγνωμονω για καθε σου λεξη..Γιατι ολες αγγιξαν τη Ψυχη μου..

[Ellaki]