ΛΕΟΝΑΡΝΤΟ ΝΤΑ ΒΙΝΤΣΙ

Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

ΛΕΟΝΑΡΝΤΟ ΝΤΑ ΒΙΝΤΣΙ

Δημοσίευση από Vasoula »

Λεονάρντο Ντα Βίντσι

Λεονάρντο Ντα Βίντσι


Τον Απρίλη του 1452 γεννήθηκε σ’ ένα χωριό της Τοσκάνης, το Βίντσι, η πιο εκπληκτική μορφή της Αναγέννησης, ο Λεονάρντο ντα Βίντσι. Ο Τζόρτζιο Βαζάρι αρχίζοντας τη βιογραφία του Λεονάρντο λέει ότι «συχνά οι ουρανοί δίνουν στα ανθρώπινα όντα τα πλουσιότερα δώρα με φυσικό τρόπο, αλλά μερικές φορές με περισσή αφθονία παρέχουν σ’ ένα και μοναδικό ον τόση ομορφιά, χάρη και ικανότητα, έτσι που ότι και να κάνει να είναι τόσο θείο ώστε να προπορεύεται κατά πολύ από τους άλλους ανθρώπους και να φαίνεται καθαρά ότι η ιδιοφυία του είναι δώρο του θεού και όχι επίτευγμα της ανθρώπινης τέχνης. Αυτό είδαν οι άνθρωποι στο Λεονάρντο ντα Βίντσι, που η προσωπική του ομορφιά δεν μεγαλοποιήθηκε, που η κάθε του κίνηση ήταν η ίδια η χάρη και που οι ικανότητες του ήταν τόσο καταπληκτικές ώστε μπορούσε να ξεπερνάει εύκολα κάθε δυσκολία. Είχε μεγάλη φυσική δύναμη, συνδυασμένη με επιδεξιότητα και πνεύμα και θάρρος βασιλικό και μεγάθυμο».

Η μεγαλοφυΐα του τον έκανε να ενδιαφερθεί για τα πάντα και μπορούμε να πούμε ότι συγκέντρωνε στο πρόσωπο του όλες τις γνώσεις της εποχής του. Ήταν ζωγράφος, γλύπτης, αρχιτέκτονας, μαθηματικός, πολιτικός και στρατιωτικός μηχανικός, αστρονόμος, γεωγράφος, γεωλόγος, μετεωρολόγος, βιολόγος, ερευνητής της ανατομίας των ανθρώπων και των ζώων (κυρίως των ίππων), είχε ασχοληθεί βαθιά με το μυστήριο της εμβρυολογίας, έπαιζε μουσική και τραγουδούσε. Του άρεσε να γράφει στίχους, ήταν –χωρίς να κάνει ποτέ συστηματικές φιλολογικές και φιλοσοφικές σπουδές- μεγάλο επιστημονικό και φιλοσοφικό μυαλό στο γραπτό λόγο, καθώς και πρωτότυπος ερμηνευτής του φυσικού κόσμου. Οραματίστηκε εφευρέσεις, που μόνο στον αιώνα μας πραγματοποιήθηκαν.



ΓΕΝΝΗΣΗ ΚΑΙ ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ

Πατέρας του ήταν ο Πιέρο ντ’ Αντόνιο, νομικός στη Φλωρεντία, αρκετά ευκατάστατος και μητέρα του η Κατερίνα, μια χωρική η οποία δεν παντρεύτηκε ποτέ τον Πιέρο. Ο Λεονάρντο μεγάλωσε στο σπίτι του πατέρα του, που ήταν φίλος του ζωγράφου και γλύπτη Βερρόκιο. Μια μέρα ο πατέρας του έδειξε μερικά σχέδια του γιου του στο Βερρόκιο, ο οποίος εξεπλάγη από την τελειότητα τους και πήρε αμέσως το μικρό Λεονάρντο στο εργαστήρι του.

Το 1481 ο Λεονάνρντο άρχισε την «Προσκύνηση των Μάγων», έργο που δεν τέλειωσε ποτέ και που σήμερα βρίσκεται στο Μουσείο του μεγάρου Ουφφίτσι. Και δεν είναι το μόνο μισοτελειωμένο έργο του. Ο Βαζάρι που ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την τάση του Λεονάρντο να μην αποτελειώνει τα έργα του, λέει ότι η τάση αυτή είχε την αιτία της στο πολύ μεγάλο πνεύμα του. Το πνεύμα του δηλαδή ήταν τόσο μεγάλο και όσα το πνεύμα αυτό κατόρθωνε να συλλάβει ήταν τόσο καταπληκτικά ώστε φοβόταν ο ίδιος μήπως η εκτέλεση δεν έφτανε ποτέ στο ύψος των ιδεών του. Και όμως, τα σκίτσα του και οι σπουδές του είναι αριστουργήματα.

Στην «Προσκύνηση των Μάγων» πραγματοποιεί ο Λεονάρντο δύο καθαρά τεχνικά φαινόμενα που έχουν παραμείνει στην ιστορία της τέχνης με τα ιταλικά τους ονόματα: «CHIAROSCURO» και «SFUMATO».


Το πρώτο είναι η κατάσταση εκείνη που βρίσκεται ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι, μια κατάσταση που υπάρχει και στη φύση αλλά που ο Λεονάρντο της έδωσε και ένα πνευματικό νόημα, φωτίζοντας περισσότερο ή λιγότερο τα σημεία εκείνα που κάποια αισθητική ή ηθική επιταγή του λέει να το κάνει.
«SFUMATO» λέμε την τεχνική σύμφωνα με την οποία οι μορφές μοιάζουν σαν να καλύπτονται από μια θολή ατμόσφαιρα, σαν να έχουν και να μην έχουν όρια. Τα χρώματα και οι γραμμές βρίσκονται σε ένα αέναο, μεταβατικό καθεστώς, δεν χωρίζουν αυτό από εκείνο, αλλά πάνε αδιάκοπα και κάπου αλλού.


ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΣΦΟΡΤΣΑ

Γύρω στα τριάντα του, το 1482, ο Λεονάρντο πηγαίνει στο Μιλάνο, στην αυλή του Λουδοβίκου Σφόρτσα. Γνώριζε ότι ο δούκας του Μιλάνου είχε ανάγκη από ένα μηχανικό του στρατού, έναν αρχιτέκτονα, ένα γλύπτη και ένα ζωγράφο.

Έτσι του γράφει την περίφημη επιστολή, όπου του λέει τι μπορεί να κάνει. Σχέδια για γέφυρες ελαφρές και ανθεκτικές, κατάλληλες για εύκολη μεταφορά, σχέδια για την κατασκευή εύχρηστου κανονιού, όλμων, πολιορκητικών μηχανών και προσθέτει: «Σε ώρες ειρήνης πιστεύω ότι μπορώ να ικανοποιήσω τέλεια τις επιθυμίες σας στην αρχιτεκτονική και την κατασκευή κτισμάτων, ιδιωτικών και δημοσίων, καθώς και στη μεταφορά υδάτων από το ένα μέρος στο άλλο. Μπορώ επίσης να εκτελέσω γλυπτικά έργα, με μάρμαρο, με χαλκό ή με πηλό και μπορώ να φτιάξω και στη ζωγραφική καθετί που μπορεί να φτιαχτεί και μάλιστα τόσο καλά, όσο θα το έφτιαχνε και κάθε άλλος, όποιος κι αν ήταν αυτός… Και αν κάτι από όσα είπα παραπάνω φανεί αδύνατο ή απραγματοποίητο σε οποιονδήποτε άλλο, προσφέρομαι προθυμότατα να υποστώ τη δοκιμασία στο πάρκο ή σ’ όποιον άλλο τόπο αρέσει στην εξοχότητα σας, στην οποία συστήνω τον εαυτό μου, μ’ όλη τη δυνατή ταπεινοφροσύνη».

Δεν γνωρίζουμε την απάντηση του Λουδοβίκου Σφόρτσα σ’ αυτό το γράμμα, ξέρουμε όμως ότι όταν έφτασε ο Λεονάρντο στο Μιλάνο κέρδισε γρήγορα τη συμπάθεια του και έμεινε εκεί ως το 1499.

Στη διάρκεια της παραμονής του ζωγράφισε δύο παραλλαγές της «Παναγίας των Βράχων», που η μια τους σήμερα βρίσκεται στο Λούβρο και η άλλη στην Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου. Αλλά το σημαντικότερο έργο της πρώτης μιλανέζικης περιόδου είναι ο «Μυσικός Δείπνος»1,μια τοιχογραφία στη Σάντα Μαρία ντελ Γκράτσιε του Μιλάνου, αριστούργημα ψυχογραφικής ζωγραφικής, που από πολλές απόψεις αποτελεί το πρώτο έργο της ακμής της Αναγέννησης. Στο έργο του αυτό δεν θέλησε να χρησιμοποιήσει την κανονική τεχνική της τοιχογραφίας (φρέσκο), να ζωγραφίσει δηλαδή γρήγορα πάνω σε υγρή φρεσκοασβεστωμένη επιφάνεια, πριν αυτή στεγνώσει, αλλά ζωγράφισε σε στεγνό τοίχο με τέμπερα, ανακατεύοντας τα χρώματα με μια ζελατινώδη ουσία. Μ’ αυτό τον τρόπο όμως τα χρώματα δεν κολλάνε καλά στην επιφάνεια. Έτσι το έργο άρχισε να φθείρεται ακόμη και από την εποχή που ζούσε ο Λεονάρντο. Σήμερα έχει υποστεί μεγάλες καταστροφές. Διακρίνεται βέβαια η σύνθεση και οι γενικές γραμμές, αλλά έχουν χαθεί οι φωτοσκιάσεις και οι λεπτομέρειες.


Ο Ο Λεονάρντο τριγύριζε στο Μιλάνο, αναζητώντας τους ανθρώπους που θα του χρησίμευαν σαν μοντέλα για τις μορφές των Αποστόλων.

Την μεγαλύτερη όμως δυσκολία συνάντησε προκειμένου να απεικονίσει το Χριστό και τον Ιούδα. Το Χριστό, γιατί όπως λέει ο Βαζάρι «δεν μπορούσε να συλλάβει την ομορφιά της ουράνιας χάρης που πρέπει να ενσαρκώθηκε στη θεότητα,και τον Ιούδα επειδή δεν μπορούσε να αποδώσει το πρόσωπο ενός ανθρώπου που πρόδωσε το Δάσκαλο του».

Μετά την πτώση των Σφόρτσα, ο Λεονάρντο έφυγε από το Μιλάνο και πήγε στη Βενετία και στη Μάντουα, όπου ζωγράφισε το πορτρέτο της Ισαβέλλας ντ’ Έστε, και το 1503 επιστρέφει στη Φλωρεντία, όπου για κάποιο διάστημα εργάζεται σαν στρατιωτικός αρχιμηχανικός για τον Καίσαρα Βοργία.

Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι ασχολήθηκε ιδιαίτερα –περισσότερο από κάθε άλλον- με την ανατομία του ίππου και οι σχετικές γνώσεις του ήταν καταπληκτικές. Όπως λέει ο Μαρσέλ Μπριόν, τα άλογα του Λεονάρντο πιστοποιούν προπάντων «μια εξαιρετική διείσδυση στην ψυχή του ίππου, στη σκοτεινή και άγρια επιφύλαξη του, στους άγριους φόβους του, στα φοβερά καπρίτσια του». Ένα θαυμάσιο δείγμα αυτής της ικανότητας ήταν «Η μάχη του Ανγκιάρι», που καταστράφηκε, αλλά ευτυχώς πρόλαβε ο Ρούμπενς να το αντιγράψει και το αντίγραφο βρίσκεται σήμερα στο Λούβρο.


Η ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΣΤΗ ΦΛΩΡΕΝΤΙΑ

Όταν λοιπόν επέστρεψε στη Φλωρεντία, η «Siniora» της πόλης του ανέθεσε να ζωγραφίσει στο Παλάτσο Βέκκιο μια γιγάντια τοιχογραφία με θέμα την ιστορική μάχη του Ανγκιάρι, όπου οι Φλωρεντιανοί είχαν νικήσει τους Μιλανέζους και στο Μιχαήλ Άγγελο ανέθεσε μια άλλη τοιχογραφία,
στην ίδια αίθουσα, με θέμα τη μάχη της Κάσσινα. Ο ανταγωνισμός των δύο καλλιτεχνών υπήρξε μεγάλος και στη διάρκεια του
κορυφώθηκε η μεταξύ τους ψυχρότητα και αντιπάθεια. Τελικά και τα δύο έργα δεν τέλειωσαν ποτέ.

Το άλλο μεγάλο έργο αυτής της περιόδου είναι η περίφημη «Τζοκόντα», η Μόνα Λίζα, τρίτη σύζυγος του Φραντζέσκο ντελ Τζοκόντα. Υπάρχουν πορτραίτα γυναικών πολύ ωραιότερα από της Τζοκόντα, αλλά αυτό που θεωρείται μοναδικό και την έκανε διάσημη στους αιώνες είναι το αινιγματικό της χαμόγελο. Αυτή η αρχή του χαμόγελου που φαίνεται στο ανεπαίσθητο τρεμούλιασμα των ματιών της και στο τράβηγμα προς τα έξω των χειλιών της.


Είναι γνωστό ότι η Μόνα Λίζα πήγαινε επανειλημμένα στο εργαστήρι του Λεονάρντο και πόζαρε για τρία περίπου χρόνια. Στο πορτρέτο της ο Λεονάρντο χρησιμοποίησε όλα τα μυστικά και τις αποχρώσεις της μεγάλης του τέχνης, σχεδιάζοντας την απαλά με φως και σκιά, πλαισιώνοντας την με ένα φανταστικό τοπίο με δέντρα, βουνά και ουρανό, ντύνοντας την με βελούδο και σατέν, όπου η κάθε γραμμή των πτυχώσεων είναι ένα αριστούργημα, μελετώντας με προσοχή τους λεπτούς μύες που σχηματίζουν και κινούν το στόμα. Έφερνε μάλιστα μουσικούς για να παίζουν γι’ αυτήν την ώρα που πόζαρε ώστε να προκαλεί στα χαρακτηριστικά της την έκφραση που αυτός επιδίωκε.

Όταν τέλειωσε ο πίνακας, ο Λεονάρντο τον κράτησε στο εργαστήρι του, ισχυριζόμενος ότι το πιο ολοκληρωμένο απ’ όλα τα έργα του δεν ήταν ακόμα έτοιμο. Έτσι δεν έφτασε ποτέ στα χέρι του Φραντζέσκο ντελ Τζοκόντα. Πολλά χρόνια αργότερα αγοράστηκε από τον Φραγκίσκο τον Α’ της Γαλλίας, για τα ανάκτορα του Φοντενεμπλό. Σήμερα βρίσκεται στο Λούβρο.

Στην διάρκεια της δεύτερης παραμονής στη Φλωρεντία πιθανόν να άρχισε την «Παναγία με το Χριστό» και την «Αγία Άννα».Το 1506 πήγε πάλι στο Μιλάνο και εργάστηκε σαν μόνιμος ζωγράφος και μηχανικός για το βασιλιά της Γαλλίας. Άρχισε πάλι να διακοσμεί ανάκτορα, να σχεδιάζει ή να κατασκευάζει γέφυρες, να προετοιμάζει εορταστικές παρελάσεις, να ζωγραφίζει. Πιθανόν στη διάρκεια αυτής της δεύτερης παραμονής του στο
Μιλάνο να ζωγράφισε τον «Άγιο Ιωάννη» και την «Λήδα με τον Κύκνο».

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΜΙΛΑΝΟ ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ


Το 1512 οι Γάλλοι διώχτηκαν από το Μιλάνο και την εξουσία ανέλαβε για σύντομο διάστημα ο Μαξιμιλιανός, γιος του Λουδοβίκου Σφόρτσα. Ο Λεονάρντο παρέμεινε για λίγο κρατώντας σημειώσεις για την επιστήμη και την τέχνη και το 1513 πήγε στη Ρώμη, μόλις έμαθε ότι Πάπας εξελέγη ο Λέων ο Ι, δευτερότοκος γιος του Λαυρέντιου του Μεγαλοπρεπούς. Αλλά όλο και λιγότερο τον απασχολούσε η τέχνη. Τον απορροφούσε πια εντελών η επιστήμη. Μελετούσε ανατομία, ασχολιόταν με προβλήματα οπτικής και έγραφε γεωμετρία.

Στις αρχές του 1516 εγκαταστάθηκε στη Γαλλία, στον πύργο του Κλου, στο Αμπουάζ, καλεσμένος από το βασιλιά της Γαλλίας Φραγκίσκο τον Α’. Εκεί πέθανε στις 2 Μαΐου 1519, σε ηλικία 67 ετών. Ο Βαζάρι έγραψε ότι πέθανε στα χέρια του Γάλλου βασιλιά, ενώ σύμφωνα με άλλες πληροφορίες ο Φραγκίσκος δεν βρισκόταν εκεί σ’ αυτή την ημερομηνία.

Αν και οι επιστημονικές του μελέτες δεν δημοσιεύτηκαν παρά πολύ μετά το θάνατο του και δεν είχαν την επίδραση που θα έπρεπε, υπάρχουν ωστόσο αρκετοί λόγοι να πιστεύει κανείς ότι επηρέασε την μεταγενέστερη ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνικής. Οι επιδράσεις αυτές θα πρέπει να άρχισαν όταν ακόμα ζούσε και ερχόταν σε επαφή με άλλους ερευνητές στα διάφορα ταξίδια του, αλλά και μετά το θάνατο του μαθητή και κληρονόμου του Φραντζέσκο Μέλτσι, όταν οι σημειώσεις του διασκορπίστηκαν. Οι περιπέτειες των κειμένων του, οι δυσκολίες τους και η αποσπασματική τους διατύπωση είχαν σαν συνέπεια να μην είναι δυνατή στους προηγούμενους αιώνες η εκτίμηση του επιστημονικού έργου του, το οποίο μόνο σήμερα μπορεί να τοποθετηθεί στη σωστή θαυμαστή του θέση.



ΕΝΑΣ ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι ασχολήθηκε με όλες σχεδόν τις επιστήμες και το απαριθμούμε τα έργα του ίσως μας κάνει να χαθούμε στο λαβύρινθο των πολυποίκιλων ερευνών του. Απέδειξε ότι η έκσταση και ο θαυμασμός μπροστά στη Φύση μπορεί να ωθήσει τον άνθρωπο να προχωρήσει και να φτάσει στην αντίληψη του Παγκόσμιου Φυσικού Νόμου, την αντίληψη που στήριξε την επερχόμενη Αναγέννηση. Ας σταθούμε στην επιδίωξη και στο παράδειγμα του, που κατά τον Ντυράν σκιαγραφεί τον πληρέστερο άνθρωπο της Αναγέννησης και ίσως κάθε εποχής. Ας προβληματιστούμε για το μέχρι που φτάνουν τα όρια και οι ικανότητες του ανθρώπου, εκείνου που μπορεί να ονομαστεί ως ο «Σφαιρικός» Άνθρωπος, ο ολοκληρωμένος άνθρωπος, εκείνος που περιγράφεται στην Πολιτεία από τον μεγάλο Πλάτωνα και που συμβολίζεται σαν ο «Βιτρούβιος» άνθρωπος από τον ίδιο τον Λεονάρντο.


Πηγή
http://www.nea-acropoli-heraklio.gr/1/450.html" onclick="window.open(this.href);return false;
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Re: ΛΕΟΝΑΡΝΤΟ ΝΤΑ ΒΙΝΤΣΙ

Δημοσίευση από Vasoula »

(από το φόρουμ του μεταφυσικού)


Ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι ηταν μία από τις πιο λαμπρές και ολοκληρωμένες προσωπικότητες που υπήρξαν ποτέ :άριστος σχεδιαστης ζωγράφος ,γλύπτης ,αρχιτέκτονας μηχανικός και εφευρέτης με απεριόριστη φαντασία

O Λεονάρντο Nτα Bίντσι γεννήθηκε το 1452 σε μια περιοχή που ονομάζεται Aνκιάνο, κοντά στο χωριό Bίντσι, βορειοδυτικά της Φλωρεντίας. Ήταν νόθο παιδί του συμβολαιογράφου Σερ Πιέρο Nτ’ Aντόνιο Nτα Bίντσι.
Tο 1468, οι Nτα Bίντσι μετακόμισαν οικογενειακώς στη Φλωρεντία και ένα χρόνο αργότερα, σε ηλικία 15 ετών, ο Λεονάρντο, έχοντας συχνά δείξει την κλίση του στην τέχνη, έγινε μαθητευόμενος , στη σχολή του Aντρέα Nτελ Bερόκιο, ο οποίος ήταν και ένας από τους καλύτερους και διασημότερους γλύπτες και ζωγράφους της Φλωρεντίας, κατά το 15ο αιώνα, και του οποίου ένα από τα σημαντικότερα έργα είναι το μπρούτζινο άγαλμα του Δαβίδ.
Tο 1472, ο Λεονάρντο είχε τελειώσει τις σπουδές του στο ατελιέ του Bερόκιο και είχε αποκτήσει ήδη τον τίτλο του δασκάλου στη Συντεχνία των Zωγράφων της Φλωρεντίας.
Oταν ακριβώς 20 ετών. Στην ηλικία αυτή ο Λεονάρντο είχε εξελιχθεί σε έναν πολύ όμορφο νέο άντρα. Ψηλός και με πανέμορφο πρόσωπο, δεν περνούσε απαρατήρητος, όπου κι αν βρισκόταν. Aλλά, αν το παρουσιαστικό του εντυπωσίαζε τους πάντες, αυτό που εντυπωσίαζε ακόμη περισσότερο ήταν το μυαλό του. O 20άχρονος Λεονάρντο δεν ήταν μόνον ένας ολοκληρωμένος γλύπτης και ζωγράφος, αλλά και ένας πολύ καλός μουσικός και εκκολαπτόμενος φιλόσοφος. Ήδη καταβρόχθιζε με μανία τα κείμενα όλων των αρχαίων Eλλήνων φιλοσόφων, κάτι που αποτελούσε μεγάλη τάση των διανοούμενων της Φλωρεντίας εκείνης της εποχής
Το 1482 εγκαταλείπει τη Φλωρεντία για το Μιλάνο , στην αυλή του Σφόρτσα ,δούκα του Μιλάνου . Τότε πήρε και την παραγγελία για τη νωπογραφία στο μιλανέζικο μοναστήρι της Σάντα Mαρία Nτέλε Γκράτσιε, για τον πίνακα που θα έμενε γνωστός ως Mυστικός Δείπνος, έναν πίνακα στον οποίο διαφαίνεται με σαφήνεια το εικαστικό ταλέντο του Λεονάρντο που είχε φτάσει σε πλήρη άνθηση. Ο Mυστικός Δείπνος άλλαξε τα καλλιτεχνικά δεδομένα της εποχής προκαλώντας ατέλειωτες συζητήσεις για τα όσα απεικόνιζε, καθώς και μια συζήτηση που δεν έχει τελειώσει ακόμη και στις μέρες μας.
. Το εργαστήριό του θύμιζε λιγότερο καλλιτεχνικό στούντιο και περισσότερο εργαστήριο του δόκτορα Φρανκενστάιν. Στις μεγάλες αίθουσες του εργαστηρίου του μπορούσε κανείς να δει διαμελισμένα πτώματα ανθρώπων και ζώων, χρήσιμα για τις εξαιρετικές ανατομικές του μελέτες, πτητικές μηχανές, σκάφανδρα,πολεμικές μηχανές ,σκεπαστά άρματα ,προάγγελοι των τανκς ,πυροβόλα όπλα με περιστρεφόμενο κύλινδρο ,προάγγελοι των μυδραλιοβόλων και άλλες απίθανες εφευρέσεις, πίνακες, αγάλματα, δοκιμαστικούς σωλήνες, φυτά, ζώα και πολλά άλλα.

Στην εποχή του Λεονάρντο, ωστόσο, η ανατομία ήταν απαγορευμένη και η διάπραξη ανατομικών μελετών θεωρούνταν από την εκκλησία θανάσιμο αμάρτημα που οδηγούσε κατευθείαν στην πυρά μιας και επικρατούσε η θεώρηση ότι τα πτώματα θα πρέπει να θάβονται αρτιμελή, ώστε να μπορούν ν’ αναστηθούν κατά τη Δευτέρα Παρουσία. Kαι έτσι άρχισε να διαμορφώνεται η φήμη του Λεονάρντο ως μάγου και αιρετικού.

Μετά την κατάκτηση του Μιλάνο απ τους Γάλλους επιστρέφει στην Φλωρεντία όπου φιλοτεχνεί το διασημότερο έργο του τη Μόνα Λίζα ή Τζοκόντα . με το αινιγματικό χαμόγελο. Aκόμη δεν έχει γίνει γνωστό ποια ήταν η γυναίκα που πόζαρε για τον καλύτερο παγκοσμίως πίνακα, που αναπαριστά με τον καλύτερο τρόπο το αινιγματικό και ανεξερεύνητο πρόσωπο του Θείου. Πολλοί υποθέτουν ότι πρόκειται για τη Mόνα Λίζα, τη σύζυγο ενός απλού πολίτη της Φλωρεντίας που ονομαζόταν Φραντσέσκο Nτελ Tζιοκόντο. Για το λόγο αυτό, άλλωστε, ο πίνακας έχει μείνει γνωστός μ’ αυτό το όνομα.

Το 1516 δέχεται την πρόσκληση του Φραγκίσκου Α πεφωτισμένου γάλλου βασιλιά και εγκαθίσταται στο θερινό του ανάκτορο του, στο Kλου του Aμπουάζ. . . . όπου και περασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του.

H σχέση του Φραγκίσκου με τον Λεονάρντο θα μπορούσε να συγκριθεί με τη σχέση του Aριστοτέλη με τον Aλέξανδρο της Mακεδονίας O Φραγκίσκος, ο οποίος πραγματικά διψούσε για γνώση, ήξερε πολύ καλά ότι στο πρόσωπο του Λεονάρντο είχε συναντήσει ένα από τα μεγαλύτερα μυαλά στην ιστορία της ανθρωπότητας. Aλλά και για τον Λεονάρντο, ο Φραγκίσκος ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσε να συμβεί γι’ αυτά τα τελευταία χρόνια της ζωής του: η ύψιστη αναγνώριση. Mε κάθε ευκαιρία, ο Φραγκίσκος περνούσε ατέλειωτες μέρες και νύχτες ταξιδεύοντας μαζί με τον Λεονάρντο στα απέραντα μονοπάτια της γνώσης.
O Φραγκίσκος υπήρξε κατά έναν τρόπο ο τελευταίος μαθητής του Λεονάρντο, αυτός στον οποίο εκμυστηρεύτηκε όχι μόνο τις γνώσεις που είχε αποκτήσει για το ρεαλιστικό κόσμο, αλλά και όλες τις απόκρυφες γνώσεις του Στην αγκαλιά του Βασιλιά πέθανε στις 2 Μαίου του 1519 σε ηλικία 67 ετών.
. Aν και στη διαθήκη του Λεονάρντο, ο Φραντσέσκο Mέλτσι, ο αγαπημένος φίλος και ακόλουθός του για περισσότερα από δέκα χρόνια, ήταν ο βασικός κληρονόμος του, αυτός στον οποίον περιήλθε το σύνολο των σημειώσεων του Λεονάρντο, όπως και οι περισσότεροι πίνακές του, ο Φραγκίσκος ήταν κατά μία έννοια ο πνευματικός κληρονόμος του .Σαυτόν άφησε τον πίνακα με τη γυναίκα με το αινιγματικό χαμόγελο . O Φραγκίσκος ήξερε ότι θα έπρεπε να κάνει τα πάντα για να προστατέψει τη μοναδική αυτή συμβολική κληρονομιά.
O Λεονάρντο ποτέ όσο ζούσε –αλλά και μετά το θάνατό του– δεν έπαψε να είναι μία από τις πιο σαγηνευτικές προσωπικότητες της Iστορίας. Η δράση του μάγευε και μαγεύει τον ανθρώπινο νου. Tα τελευταία χρόνια, ωστόσο, ο Λεονάρντο ξαναγύρισε στην επικαιρότητα εξαιτίας όχι μίας, αλλά πολλών διαδόσεων για τη δράση του ως Mέγα Mαγίστρου κάποιου από τα μυστικά τάγματα που διατρέχουν την Iστορία των τελευταίων 1.000 ετών. Tο βιβλίο του Nταν Mπράουν με τίτλο Kώδικας Nτα Bίντσι κάνει ήδη πωλήσεις εκατομμυρίων σε όλο τον κόσμο και σύντομα θα γίνει ταινία. Στο βιβλίο του αυτό ο Nταν Mπράουν αναφέρει τον Λεονάρντο ως Mέγα Mάγιστρο του Kοινού της Σιών, μιας μυστικής εταιρείας που ξεπήδησε από τις τάξεις των περίφημων Iπποτών του Nαού, της πιο σημαντικής από τις γνωστές μυστικές εταιρείες.

Πάνω απ όλα όμως ο Ντα Βίντσι ήταν ο άνθρωπος της Αναγέννησης. Η Aναγέννηση υπήρξε μία από τις μεγαλύτερες επαναστάσεις της ανθρωπότητας ενάντια στην τότε καταθλιπτική εξουσία της εκκλησίας της Pώμης. Mια και σε εκείνη την εποχή δεν υπήρχε ούτε ημερήσιος Tύπος, ούτε τηλεόραση, ο μόνος τρόπος να διαδοθεί η «επανάσταση» ήταν μέσα από την τέχνη που και αυτή όμως κηδεμονευετο απ την εκκλησία Kαι γι’ αυτό, άλλωστε, οι περισσότεροι από τους μεγάλους καλλιτέχνες της Aναγέννησης που συμμετείχαν στο κίνημα αυτό έδιναν τα συνθήματα μέσα από τα έργα τους με κρυμμένα και ανατρεπτικά μηνύματα. O Λεονάρντο υπήρξε ίσως η κύρια μορφή της επανάστασης αυτής. Για το λόγο αυτό και οι πίνακές του είναι γεμάτοι μηνύματα και συμβολισμούς..
Στο Βίντσι υπάρχει το Ιδανικό μουσείο ,οπου έχουν κατασκευασθεί απ τις σημειώσεις του και τα σχέδια του πολλά απ τα εκθέματα

Ο Λεονάρντο δεν πήγε σχολείο όπως όλα τ' άλλα παιδιά αλλά αντίθετα μελετούσε ατέλειωτες ώρες τα λουλούδια, τα δέντρα και τα ζώα. Πάντα έλεγε ότι “η φύση είναι ο ποιο σοφός δάσκαλος των ανθρώπων”.

Όταν ήταν μικρός, 2 μεγάλες πλημμύρες στην Φλωρεντία τον φόβισαν τόσο πολύ που απέκτησε εφιάλτες για όλη του τη ζωή.

Ο δάσκαλός του -που ήδη αναφέρθηκε- ο Αντρέα Ντελ Βερόκιο- ήταν προστατευόμενος της οικογένειας των Μεδίκων πράγμα που εξασφάλισε στο Λεονάρντο την είσοδο στην υψηλή κοινωνία της Φλωρεντίας. Δεν γίνεται να μιλάμε για την Αναγεννησιακή Φλωρεντία χωρίς αναφορά στη δυναστεία των Μεδίκων!

Συμπεραίνουμε ότι ήταν μάλλον ομοφυλόφιλος από το γεγονός ότι οι ανατομικές του γνώσεις για το γυναικείο σώμα ήταν φτωχές σε σχέση πάντα με το ανδρικό που οι λεπτομέρειες εντυπωσιάζουν πραγματικά. Επίσης σε καμία από τις σημειώσεις του δεν αναφέρει πουθενά τη σχέση του με κάποια γυναίκα. Πολύ αργότερα όταν ο Φρόιντ (μια άλλη ιδιοφυΐα στο χώρο όμως της ψυχολογίας και ψυχανάλυσης) μελέτησε τα κείμενά του κατάληξε στο συμπέρασμα ότι ο Λεονάρντο δεν αγκάλιασε ποτέ με πάθος μια γυναίκα...

Γνωρίζουμε επίσης ότι ήταν χορτοφάγος καθώς και ότι ήταν αριστερόχειρας. Αν και μπορούσε να γράψει ταυτόχρονα και με τα δυο χέρια στις σελίδες ενός βιβλίου, έγραφε συνήθως με το αριστερό και ανάποδα (αντικατοπτρικά) εμφανίζοντας έναν αρκετά “δύσκολο” χαρακτήρα. Οι σημειώσεις του διαβάζονται μπροστά στον καθρέφτη.

Ο Μάγος της Αναγέννησης, ο ειδικός στην Ανατομία, τη Βοτανολογία, τη Βιολογία, ο Μηχανικός, ο Αρχιτέκτονας, ο Ζωγράφος, ο Εφευρέτης κερδίζει σίγουρα τον τίτλο του ευφυέστερου ανθρώπου πάνω σ 'αυτό τον πλανήτη (όχι δεν είναι ο Αϊνστάιν).


από το Focus


Ο ιδιοφυής καλλιτέχνης και μηχανικός έκρυψε στον Ατλαντικό Κώδικα τις οδηγίες για την κατασκευή μιας στρατιάς από ρομπότ. Ειδικοί μελετητές τις αποκωδικοποίησαν.

Ένας στρατός από πολεμιστές με αστραφτερές πανοπλίες, παραταγμένους στα τείχη ενός πύργου. Κρατούν μακριούς λογχοπελέκεις και κινούνται με απειλητικό τρόπο. Στις σκοπιές άλλοι στρατιώτες κραδαίνουν τα όπλα τους. Ποιος θα τολμούσε να πλησιάσει έναν τόσο καλά φρουρούμενο πύργο; Όταν μάλιστα αυτοί οι στρατιώτες είναι πραγματικά ακούραστοι• κανείς δεν εγκαταλείπει ποτέ το πόστο του...

Αναγκαστικά, γιατί δεν είναι άνθρωποι αλλά ρομπότ. Οι κινήσεις τους καθοδηγούνται από μηχανισμούς με σχοινιά και τροχαλίες. Ποιος στρατηγός του 16ου αιώνα θα μπορούσε να φανταστεί την ύπαρξη ενός τέτοιου τεχνάσματος; Πίσω από αυτή την ευφυή επινόηση βρίσκεται ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι (1452-1519), που έκρυψε στα χειρόγραφά του τις οδηγίες για την υλοποίηση αυτού του έργου.

Ο Ντα Βίντσι θεωρούσε αυτό το στρατήγημα τόσο αποτελεσματικό και επικίνδυνο ώστε το μετέτρεψε σε στρατιωτικό μυστικό. Έτσι το έκρυψε ανάμεσα στα σχέδια του Ατλαντικού Κώδικα, που φυλάσσεται στην Αμβροσιανή Βιβλιοθήκη του Μιλάνου.

Αυτές οι κωδικοποιημένες αναφορές εντοπίστηκαν από 20 ερευνητές της ομάδας Leonardo3 από το Μιλάνο, οι οποίοι μετά από 16 μήνες κοπιώδους εργασίας αποκρυπτογράφησαν όλες τις οδηγίες, φτάνοντας στο σημείο να κατασκευάσουν ένα τέλεια λειτουργικό μοντέλο του στρατιώτη-ρομπότ.

Πριν από μισό αιώνα

Το 1957, ο Κάρλο Πεντρέτι, μελετητής του Ντα Βίντσι, εντόπισε για πρώτη φορά την ύπαρξη ενός μηχανικού στρατιώτη κρυμμένου στα σχέδια του Λεονάρντο. Τα επόμενα χρόνια οι ερευνητές και οι επιμελητές των εκθέσεων οι «Μηχανές του Λεονάρντο» προσπάθησαν να τον ανασυνθέσουν, όμως κανείς δεν κατάφερε να αναπαραγάγει ένα λειτουργικό μοντέλο και, κυρίως, να προσδιορίσει τον ακριβή σκοπό του.

Για πολλά χρόνια υπήρχε η πεποίθηση ότι αυτό το ανθρωποειδές αποτελούσε τμήμα θεατρικών σκηνικών ή μια συσκευή για τη μέτρηση του χρόνου. Οι ερευνητές μελέτησαν ξανά από την αρχή τα φύλλα 579r, 1077r, 1021r και 1021v του Ατλαντικού Κώδικα. Ήταν ένα φαινομενικά μπερδεμένο σύνολο από γρανάζια, τροχαλίες και τμήματα πανοπλίας. Όμως στην πραγματικότητα εκεί κρυβόταν η «γραμματική» των μηχανών. Όλοι οι μοχλοί και οι τροχαλίες αποτελούσαν στοιχεία για να κατασκευαστεί οποιαδήποτε μηχανική συσκευή με την ικανότητα της κίνησης. Αυτά τα στοιχεία αναπαράχθηκαν στον Η/Υ σε τρισδιάστατα μοντέλα που προσομοίωναν τη λειτουργία τους. Έπειτα συναρμολογήθηκαν, λαμβάνοντας υπόψη τις σημειώσεις και τις γνώσεις του Ντα Βίντσι στον τομέα της πολεμικής μηχανικής. Άλλωστε για αυτόν το ρόλο τον είχε προσλάβει ο Λουντοβίκο Σφόρτσα, δούκας του Μιλάνου.

Κρυμμένες τροχαλίες

Στα τέσσερα φύλλα του Ατλαντικού Κώδικα που εξετάστηκαν υπάρχουν συνολικά τα σχέδια 174 φαινομενικά ασύνδετων αντικειμένων. Η πρόκληση για τους μελετητές ήταν να καταλάβουν ποια από αυτά ήταν στ’ αλήθεια στοιχεία των ρομπότ και όχι γρανάζια γενικής χρήσης, όπως στις μελέτες που είχαν γίνει στο παρελθόν. Ο Ντα Βίντσι είχε κρύψει επιμελώς τα σχέδια των ρομπότ στα φύλλα του. Αν κάποιος τα διάβαζε με γραμμικό τρόπο, έδιναν την εντύπωση ενός μπερδεμένου συνόλου από σχέδια και σημειώσεις. Αν όμως επικέντρωνε την προσοχή του σε λεπτομέρειες που συνδέονταν μεταξύ τους (όπως το θώρακα της πανοπλίας, τμήματα της άρθρωσης των ώμων και ένα σύνολο από σχοινιά και τροχαλίες σε σχήμα ανθρώπινου σώματος), προέκυπταν λογικές σχέσεις ανάμεσα στα διάφορα έγγραφα. Αυτή η δουλειά πραγματοποιήθηκε με τη βοήθεια γραφιστικών προγραμμάτων. Αρχικά σκαναρίστηκαν τα φύλλα του Ατλαντικού Κώδικα και μετατράπηκαν σε ψηφιακά έγγραφα που οπτικοποιούνται στον Η/Υ. Στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε ο υπολογιστής για να κοπούν, να ενωθούν και να τονιστούν τα σημάδια που όλα μαζί «δίνουν ζωή» στο ρομπότ.


Ο σκύλος του Τακόλα

Όμως για ποιο λόγο ο Ντα Βίντσι σχεδίασε τα ρομπότ; Ο Μαριάνο ντι Γιάκοπο, επονομαζόμενος Τακόλα (1382-1453), ήταν ένας μηχανικός τον οποίο σίγουρα γνώριζε και μελέτησε ο Ντα Βίντσι. Σε ένα σχέδιο του Τακόλα υπάρχει ένα υποτυπώδες αντικλεπτικό σύστημα για πύργους, το οποίο αποτελούνταν από ένα σκύλο και μια καμπάνα. Ο σκύλος δενόταν στο σχοινί της καμπάνας και η τροφή του τοποθετούνταν σε διαφορετικές αποστάσεις, ακόμα και σε απρόσιτες. Καθώς κινούνταν, ο σκύλος χτυπούσε την καμπάνα με ακανόνιστο τρόπο, δίνοντας την εντύπωση ότι στον πύργο υπήρχε κάποιος.

Αυτό το σύστημα σήμερα φαίνεται απλοϊκό και βάναυσο για το σκύλο, όμως το 16ο αιώνα ήταν αποτελεσματικό, γιατί κανείς δε θα μπορούσε να φανταστεί ένα παρόμοιο κόλπο. Είναι πιθανό αυτή η ιδέα να ενέπνευσε τον Ντα Βίντσι, ο οποίος αντικατέστησε το σκύλο με ένα μηχανικό ανδρείκελο.

Όμως γιατί έκρυψε τις οδηγίες για την κατασκευή του; Είτε υπήρχε ένα τελικό σχέδιο που όμως χάθηκε, είτε, όπως αποδείχτηκε στο σχέδιό του για το υποβρύχιο, ο Ντα Βίντσι το θεωρούσε ένα πολύ σημαντικό έργο, το οποίο έπρεπε να προστατεύσει με το «διαμελισμό» των συστατικών του σε διάφορα φύλλα.

Και αν ήθελε απλώς να φτιάξει μια μαριονέτα για το θέατρο, όπως υπέθεσαν κάποιοι; Σε αυτή την περίπτωση πιθανώς θα την είχε φτιάξει με τη μορφή τέρατος ή αγγέλου και θα την είχε σχεδιάσει καθαρά, όπως έκανε συχνά για τα κουστούμια και τα σκηνικά που έφτιαχνε για τις γιορτές.

Από τον Η/Υ στο μαραγκό

Η δουλειά της ομάδας Leonardo3 δεν περιορίστηκε στη γραφιστική αναπαράσταση. Κάθε κομμάτι του ρομπότ κατασκευάστηκε από ξύλο και σχοινιά, ακολουθώντας ένα συγκεκριμένο κανόνα: να χρησιμοποιηθούν μόνο συστήματα και υλικά που ήταν διαθέσιμα κατά το 15ο αιώνα.

Τρεις ομάδες ασχολήθηκαν με την κατασκευή του λογχοπελέκεως, της πανοπλίας και της μηχανικής δομής με τις τροχαλίες. Συγκεκριμένα, η μεγάλη σημασία του λογχοπελέκεως αποδείχτηκε κατά τη διαδικασία της κατασκευής: δε δίνει απλώς μια επιθετική όψη στους στρατιώτες αλλά κυρίως προσφέρει ισορροπία στα ανδρείκελα. Ακόμα και χρησιμοποιώντας το πιο σκληρό ξύλο που θα μπορούσε να έχει στη διάθεσή του ο Ντα Βίντσι, τη φτελιά, τα χέρια του μηχανικού στρατιώτη έπεφταν από το βάρος της πανοπλίας και των μηχανικών τμημάτων. Όταν όμως τα χέρια στερεώθηκαν σε δύο λογχοπελέκεις, που επιλέχτηκαν ανάμεσα στους πολλούς που είχε σχεδιάσει ο ίδιος ο Ντα Βίντσι, τα χέρια παρέμειναν στη θέση τους σε μια φυσική στάση.

Πολύπλοκο μέσα, απλό έξω

Το είδος της πανοπλίας επιλέχτηκε ανάμεσα σε εκείνες της περιόδου κατά την οποία ο Ντα Βίντσι εργαζόταν στην αυλή των Σφόρτσα στο Μιλάνο. Απλά μοντέλα, χωρίς στολίδια, ιδανικά για μια ομάδα στρατιωτών. Η πανοπλία προσαρμόστηκε στα σχέδια του Ντα Βίντσι και τοποθετήθηκε πάνω στη δομή του ρομπότ. Το αποτέλεσμα είναι ένα αναγεννησιακό ρομπότ που στέκεται όρθιο με τα χέρια ψηλά. Γυρνώντας έναν τροχό που έχει εισαχθεί στο θώρακα, τα χέρια ανοίγουν και κλείνουν δεξιά και αριστερά, ανασηκώνοντας τους λογχοπελέκεις. Θα αρκούσε, λοιπόν, να κατασκευαστούν πολλά ρομπότ, να τοποθετηθούν σε έναν πύργο, να συνδεθούν με τις κεντρικές τροχαλίες, όπως υποδεικνύεται στα σχέδια του Ντα Βίντσι, και να τοποθετηθεί η άκρη του σχοινιού σε έναν κινητήρα, για παράδειγμα σε ένα νερόμυλο. Έτσι θα σχηματιζόταν ένας στρατός πολεμιστών που θα τρόμαζε οποιονδήποτε ήθελε να πλησιάσει το κάστρο.

Ένα σχοινί, πολλές κινήσεις

Η διάταξη των στρατιωτών θα μπορούσε να είναι σε παράλληλες σειρές ή τυχαία, για να δίνεται μια πιο ρεαλιστική εντύπωση. Στο κέντρο του φύλλου 579v έχουν σχεδιαστεί πολλαπλές τροχαλίες, για τη μετάδοση της κίνησης σε διάφορα σημεία.

Στο φύλλο 369r του Ατλαντικού Κώδικα, ο Ντα Βίντσι είχε σχεδιάσει και άλλες τροχαλίες, σημειώνοντας: «Το ίδιο σχοινί μπορεί να δημιουργήσει πολλές κινήσεις με την κίνηση του εαυτού του». Ένα απλό αμυντικό όπλο... που όμως σε έναν άνθρωπο της Αναγέννησης θα έκανε την ίδια εντύπωση που κάνουν σε εμάς τα ρομπότ στις ταινίες επιστημονικής φαντασίας.


από την Καθημερινή


Ταξινόμηση του Ατλαντικού Κώδικα του Ντα Βίντσι

Το έργο αποτελείται από δώδεκα τόμους με 1.119 σελίδες που χρονολογούνται στην περίοδο 1478-1519.
Τον διαχωρισμό του Codex Atlanticus (Ατλαντικός Κώδικας), την μεγαλύτερη συλλογή κειμένων και σχεδίων του Λεονάρντο Ντα Βίντσι ξεκίνησαν επιστήμονες στο Μιλάνο, μία κίνηση που θα βοηθήσει στην διάσωση του έργου και θα επιτρέψει στο κοινό να θαυμάσει ορισμένες από τις σελίδες του.

Το έργο αποτελείται από δώδεκα τόμους με 1.119 σελίδες που χρονολογούνται στην περίοδο 1478-1519. Περιλαμβάνει τις ιδέες του Ντα Βίντσι σχετικά με την γεωμετρία, τα μαθηματικά, την φύση, τον οπλισμό, την ανατομία, τη βοτανική και τις ιπτάμενες μηχανές.

«Υπάρχουν περίπου 2000 σχέδια τα οποία βρίσκονται στους 12 τόμους και δεν είναι ορατά. Τώρα όμως προχωράμε από την αφάνεια στην πιθανότητα να δούμε αυτά τα έργα», δήλωσε ο πατέρας Φράνκο Μπούτζι, της Biblioteca Ambrosiana σε Συνέντευξη Τύπου.


@};-
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Αλέξανδρος
Δημοσιεύσεις: 176
Εγγραφή: 01 Μαρ 2012 1:47 pm

Re: ΛΕΟΝΑΡΝΤΟ ΝΤΑ ΒΙΝΤΣΙ

Δημοσίευση από Αλέξανδρος »

.. παρεπιπτόντως ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι γεννήθηκε σαν σήμερα 15 Απριλίου.
Αξίζει να μνημονεύεται μια τόσο πολυτάλαντη και πολυσχιδής προσωπικότητα για να θυμόμαστε συν τοις άλλοις ότι ως υψηλόβαθμος Τέκτονας είχε πρόσβαση στα απόρρητα αρχεία των μυστικών βιβλιοθηκών στα υπόγεια του Βατικανού που βρίθουν αρχαιοελληνικών κειμένων απ'όπου κι αντέγραψε πλήθος από τα σχέδια τις μηχανές κι εφευρέσεις του Αρχιμήδη κυρίως κι άλλων Ελλήνων...

Υποκλινόμενος στο μέγεθος του καλλιτέχνη,
η αναφορά ως υποσημείωση στα υπ'όψιν.
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Re: ΛΕΟΝΑΡΝΤΟ ΝΤΑ ΒΙΝΤΣΙ

Δημοσίευση από Vasoula »

αξίζει κάθε συμπλήρωση, στις βιογραφίες! O:-)

Ευχαριστούμε ΄Αλεξ μας :x :x :x
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
Ταρούλα
Δημοσιεύσεις: 29912
Εγγραφή: 16 Αύγ 2011 6:45 pm

Re: ΛΕΟΝΑΡΝΤΟ ΝΤΑ ΒΙΝΤΣΙ

Δημοσίευση από Ταρούλα »

@};-
Η μόνη βεβαιότητα που μπορείς να έχεις στην ζωή σου είναι μόνο μέσα στην Πίστη, πως ό,τι έρθει, πάντα το Πνεύμα θα δρα εντός σου... Η καρδιά φωτίζει τον σκοτεινό δρόμο της ζωής... Β.Ν. :romance-heartbeating:

Επιστροφή στο “BIOΓΡΑΦΙΕΣ”