ΥΠΝΟΣ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΣ -ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ

Άβαταρ μέλους
CHRYSSOULA
Δημοσιεύσεις: 882
Εγγραφή: 04 Σεπ 2008 9:43 pm

ΥΠΝΟΣ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΣ -ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ

Δημοσίευση από CHRYSSOULA »

ΥΠΝΟΣ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ

Νωρίς το επόμενο πρωί όταν ο Θάνος κτύπησε την πόρτα του δωματίου του Άλκη τον βρήκε όρθιο και έτοιμο για την αναχώρηση τους. Είχε φορέσει αθλητικά ρούχα με μακριά μανίκια, παρά τον ζεστό καιρό, και μακριά στενά παντελόνια. Ο Θάνος τον είχε προειδοποιήσει, ότι αφού πήγαιναν με το βαν μέχρι την Ποκάρα μετά θα έπρεπε να πάνε με τα πόδια μέχρι τον καταυλισμό των Ντολγκάρι, γιατί δεν υπήρχε οδικό δίκτυο και ο δρόμος ήταν γλιστερός και λασπώδης. Η απόσταση δεν ήταν μεγάλη αλλά ο δρόμος ήταν δύσκολος στο περπάτημα και θα τους έπαιρνε τουλάχιστον 3 ώρες για να φτάσουν. Σε αυτό το υγρό και λασπώδες έδαφος υπήρχαν πολλές βδέλλες που όταν έβλεπαν γυμνό δέρμα κόλλαγαν σαν βεντούζες επάνω του. Μετά έπρεπε να τις τρίψεις με φύλλα ή με αλάτι για να ξεκολλήσουν και σου άφηναν μικρά κόκκινα σημάδια από το αίμα που είχαν ρουφήξει.
Ο Άλκης όταν τον είχε πρωτοενημερώσει ο Θάνος για τα διάφορα ερπετά και έντομα που θα συναντούσαν στο οδοιπορικό τους μια ανατριχίλα την ένοιωσε αλλά κατάλαβε, ότι όλα αυτά αποτελούσαν μέρος της πανίδας ενός διαφορετικού τόπου και το αποδέχθηκε.!!
Το βαν τους περίμενε και αφού χαιρέτησε ο Θάνος τον οδηγό μιλώντας του αγγλικά επιβιβάστηκαν και ξεκίνησαν για την Ποκάρα. Ο δρόμος μέχρι εκεί ήταν στενός αλλά ομαλός και έτσι μετά από 4 ώρες έφτασαν σε ένα μικρό υπόστεγο λίγο έξω από την πόλη. Εκεί ο οδηγός θα τους άφηνε και θα προχωρούσαν με τα πόδια.
Στο υπόστεγο, που ήταν χώρος ανεφοδιασμού καυσίμων, περίμενε ένα μελαμψό αγόρι. Αυτός θα ήταν οδηγός τους μέσα από δύσβατα μονοπάτια για το χωριό Ντόλγκα. Το αγόρι ήταν σε ηλικία λίγο πιο μεγάλο από τον Άλκη περίπου 17 χρόνων και τον έλεγαν Τζέιντ. Είχε σκούρο δέρμα, μεγάλα μάτια και αστραφτερό χαμόγελο.
Έκανε τον οδηγό σε πολλούς τουρίστες, που ήθελαν να πάνε στα γύρω χωριά και φυσικά δεν γνώριζαν τον δρόμο μια και δεν υπήρχε συγκοινωνία.
Οι κάτοικοι των γύρω χωριών, όταν ήθελαν προμήθειες που δεν μπορούσαν να εξασφαλίσουν μόνοι τους, κατέβαιναν με πλωτές βάρκες από τον ποταμό Αρούν ή παραποτάμους του στην πλησιέστερη πόλη και εκεί πουλούσαν δέρματα, μικρά χαλιά και άλλα χειροτεχνήματα αγοράζοντας, ό,τι είχαν ανάγκη.
Ο Θάνος, που γνώριζε τον Τζέιντ από το προηγούμενο ταξίδι του τον πλησίασε τον χαιρέτησε και του σύστησε τον Άλκη. Ο Τζέιντ μιλούσε καλά αγγλικά και τους έσφιξε τα χέρια χαρίζοντας τους ένα πλατύ χαμόγελο.
Έτσι ξεκίνησαν για την ανάβαση τους προς το ορεινό χωριό μέσα από ένα λασπώδες μονοπάτι με πολλά άγρια χόρτα κατά μήκος του. Με κανονικό βήμα και με μια μικρή στάση θα έφθαναν αργά το απόγευμα στο χωριό.
Έπειτα από μια μακρά πεζοπορία έφθασαν κοντά σε ένα παραπόταμο του Αρούν τον Αντράς. Το χωριό Ντόλγκα ήταν λίγα μέτρα πιο πέρα και ο Τζέιντ θα επέστρεφε στην Ποκάρα με ένα μικρό πλωτό που υπήρχε στην ακτή. Τα νερά του ποταμού ήταν θολά και ήσυχα αλλά παρακάτω γινόντουσαν ορμητικά και έτσι παρόλο που η απόσταση μέσα από το ποτάμι ήταν μικρότερη η επικινδυνότητα ήταν μεγαλύτερη γιατί ο πυθμένας του ποταμού ήταν λασπώδης και μεγάλα πλεούμενα κολλούσαν σε κάποια αβαθή σημεία με αποτέλεσμα να μη μπορούν να προχωρήσουν. Όσοι έμπαιναν μέσα για να σπρώξουν δεχόντουσαν επίθεση από μικρά ποταμίσια νερόφιδα που τους έπιναν το αίμα κυριολεκτικά.

Το μόνο πλεούμενο που μπορούσε να διασχίσει αυτό το ποτάμι ήταν ελαφρές σχεδίες τύπου καγιάκ χωρίς βαριά πράγματα για αυτό και οι οδηγοί προτιμούσαν να πηγαίνουν με τα πόδια στα γύρω χωριά και όχι από το ποτάμι. Ο Τζέιντ όμως ήξερε καλά την διαδρομή και θα απέφευγε τα ορμητικά σημεία.
Ο Θάνος τον αποχαιρέτησε και του είπε να πάει να τους παραλάβει σε 3 εβδομάδες για επιστροφή στην Ποκάρα. Ο Θάνος γνώριζε καλά, ότι σε λιγότερο από ένα μήνα θα άρχιζαν οι μουσώνες και θα ήταν πολύ δύσκολη η επιστροφή τους χερσαία μέσα από το λασπώδες έδαφος, οπότε θα επέστρεφαν στην πόλη αναγκαστικά μέσω του ποταμού.
Αφού έφυγε ο Τζέιντ ο Θάνος και ο Άλκης τράβηξαν για το χωριό.
Καθώς αντίκρισαν τις πρώτες σκηνές(Yurt) ο Θάνος περίμενε να δει την γνωστή κινητικότητα όπως και την προηγούμενη φορά με άνδρες και γυναίκες να κάνουν διάφορες εργασίες σιγοψιθυρίζοντας ρυθμικούς σκοπούς. Αντίθετα το χωριό έμοιαζε έρημο σαν να είχαν όλοι φύγει.
Αφού προχώρησαν αρκετά είδαν τελικά έξω από μια σκηνή μια νέα γυναίκα να κόβει ξύλα.
Ο Θάνος πλησίασε την χαιρέτησε και μιλώντας σπαστά στην γλώσσα τους την ρώτησε που είχαν πάει οι κάτοικοι και αν θα μπορούσε να μείνει αυτός και ο ανιψιός του σε κάποια σκηνή για λίγο διάστημα.
Η γυναίκα τον θυμήθηκε και τον χαιρέτησε ευγενικά. Του έδειξε ένα yurt στην άκρη του χωριού και του είπε, ότι ήταν άδειο και θα μπορούσαν να μείνουν εκεί.
Θα έπρεπε όμως να κόψουν ξύλα για την φωτιά, γιατί το βράδυ έκανε κρύο, και να βγάλουν νερό από το πηγάδι. Μπήκε για λίγο στη δική της σκηνή και βγήκε με ένα δίσκο με μικρές πίτες, φρούτα και ένα γλυκό χυμό σαν σορόπι. Τους είπε, ότι θα έφτιαχνε μια σούπα για βραδινό και θα τους πήγαινε.
Ο Θάνος έβγαλε μερικές ρουπίες Νεπάλ και τις της πρόσφερε. Η γυναίκα όμως κούνησε το κεφάλι της και αρνήθηκε να τις πάρει.
Ο Θάνος πήρε τον δίσκο με αμηχανία, την ευχαρίστησε και έκανε νόημα στον Άλκη να τον ακολουθήσει στην σκηνή που τους είχε δείξει η γυναίκα. Όμως δεν είχε καταφέρει να μάθει που είχαν πάει οι υπόλοιποι κάτοικοι του χωριού.
Πλησιάζοντας στην μογγολική σκηνή (yurt) προς την άκρη του χωριού είδαν κορμούς ξύλων απέξω και 2 στάμνες για νερό.
Μπαίνοντας μέσα είδαν πολλά δέρματα το ένα επάνω στο άλλο να σχηματίζουν κρεβάτια καθώς και πολλά μικρά χαλιά στο πάτωμα. Σε μια γωνία υπήρχε μία σβηστή εστία και λίγο πιο πέρα με ένα χώρισμα υπήρχε ένα χώρος για πλύσιμο και τουαλέτα. Έξω από την σκηνή υπήρχε ένα μεγάλο πιθάρι με βρόχινο νερό το οποίο αφού περνούσες κάποια καλάμια σαν σωλήνες είχες ένα αυτοσχέδιο ντους.
Ήταν όλα τόσο πρωτόγονα, που νόμιζες, ότι αυτό το μικρό χωριό ήταν από άλλη εποχή. Ο Άλκης δεν μπόρεσε να κρύψει ένα χαμόγελο αναλογιζόμενος την μητέρα του να μένει σε αυτή την σκηνή και το είπε στον Θάνο.
Εκείνος όμως είχε σαστίσει με την όλη κατάσταση, που δεν έμοιαζε καθόλου με αυτή που είχε αφήσει πίσω του πριν λίγες εβδομάδες, και δεν απάντησε στο σχόλιο του ανιψιού του. Αντίθετα του είπε, ότι θα έπρεπε να είναι πολύ προσεκτικοί με τις προμήθειες που είχαν φέρει μαζί τους, μέχρι να έλθει ο Τζέιντ να τους παραλάβει, γιατί ίσως θα έπρεπε να φροντίσουν μόνοι τους για την εύρεση τροφής.!!
Έτσι, αφού ξεκουράστηκαν για λίγο, έκοψαν ξύλα και μάζεψαν νερό προτού σκοτεινιάσει. Ο Άλκης, ψάχνοντας την σκηνή, βρήκε σε μια γωνιά σπίρτα καθώς και κάποιες λυχνίες.

Έτσι όταν σουρούπωσε είχαν φως και άναψαν την εστία με τα ξύλα για ζέστη. Η γυναίκα τους επισκέφτηκε φέρνοντας χοντρές κουβέρτες πρώτα και σε λίγο ένα δίσκο με αχνιστή ζεστή σούπα. Ο Θάνος την ευχαρίστησε και την ρώτησε που είχαν πάει όλοι.
Εκείνη τους έκανε νόημα να φάνε την ζεστή σούπα, να ξεκουραστούν και θα μιλούσαν την επομένη. Με αυτά τα λόγια βγήκε από την σκηνή.!!
Ξάπλωσαν στα αυτοσχέδια κρεβάτια και σκεπάστηκαν με τις κουβέρτες γιατί η θερμοκρασία είχε αρχίσει να πέφτει. Αποκοιμήθηκαν αμέσως κατάκοποι όπως ήταν ο καθένας με διαφορετικές σκέψεις.

Το επόμενο πρωί η γυναίκα τους επισκέφθηκε πάλι φέρνοντας τους χυμούς φρούτων, ζεστές πίτες και ένα γλυκό σορόπι.
Ο Θάνος πήρε μία σοκολάτα από αυτές που είχε φέρει μαζί του και της την πρόσφερε ρωτώντας την πως την λένε.
Η γυναίκα την πήρε χαρίζοντας του ένα αστραφτερό χαμόγελο και είπε ότι την έλεγαν Μπίσεν!!
Ο Θάνος κοιτώντας την στα μάτια την ρώτησε πάλι τι συνέβη στο χωριό και έμεινε εκεί μόνο αυτή.
Εκείνη έμεινε για λίγο σιωπηλή και του αποκρίθηκε, ότι όλοι είχαν φύγει για τις υπόγειες στοές του ναού Μουκτινάθ. Πριν λίγες εβδομάδες ο αρχηγός τους είχε συναντήσει κάποιον από εκεί, που είχε έλθει από τον άλλο κόσμο, όπως είπε, και έπεισε όλους τους κατοίκους, ότι αν πήγαιναν εκεί θα άλλαζε η ζωή τους. Κάποιοι ήταν διστακτικοί στην αρχή αλλά μετά πείστηκαν και τον ακολούθησαν .Εγώ έμεινα εδώ, γιατί μου αρέσει το χωριό. Ο άνδρας μου έχει πεθάνει και ο γιός μου μένει και εργάζεται στην Ποκάρα στην κατεργασία δερμάτων. Δεν ψάχνω ούτε χρειάζομαι πολλά για να είμαι ευτυχισμένη και δεν εντυπωσιάζομαι από καινοτομίες σαν και αυτές που μου αναφέρει ο γιός μου, όταν με επισκέπτεται κάποιες φορές.
Ο Θάνος άκουγε σιωπηλός. Τι εννοείς την ρώτησε, ότι ο αρχηγός συνάντησε κάποιον που είχε έλθει από τον άλλο κόσμο;; Φαντάζομαι εννοείς όχι από το Νεπάλ.
Εκείνη κούνησε τους ώμους της σαν ένδειξη άγνοιας. Δεν ξέρω, δεν έμαθα περισσότερα. Ίσως να υπάρχουν κάποιοι που εργάζονται κάτω στις στοές και να είναι από διαφορετικά σημεία της γης. Οι παλιότεροι μας έλεγαν ότι υπάρχουν στο Μουκτινάθ υπόγεια ρεύματα και στοές με ισχυρό γεωμαγνητικό πεδίο.
Ο Θάνος άκουγε την Μπίσεν αλλά δεν απορούσε, γιατί και από άλλες συζητήσεις που είχε κάνει με άλλους της φυλής την προηγούμενη φορά, όλοι είχαν ιδιαίτερες γνώσεις για το μαγνητικό πεδίο της Γης καθώς και για την κοσμική ακτινοβολία, που τις είχαν κληρονομήσει από τους προγόνους τους.
Αμέσως μετά σηκώθηκε και τους είπε, ότι θα πήγαινε σε ένα ύψωμα λίγο πιο πέρα, που υπήρχαν πολλές γαλοπούλες και φραγκόκοτες για να πιάσει κάποιες για μαγείρεμα.
Ο Θάνος προσφέρθηκε να την βοηθήσει μαζί με τον Άλκη μια και δεν είχαν πολλές προμήθειες φαγητού μαζί τους.
Έτσι ξεκίνησαν όλοι μαζί για το κοντινό ύψωμα, όπου έβοσκαν ήσυχα πολλές μαύρες γαλοπούλες αλλά και φραγκόκοτες.
Η Μπίσεν έβαλε μία πέτρα σε ένα φαρδύ λάστιχο και σημαδεύοντας κτύπησε μία γαλοπούλα. Το ίδιο έκανε και σε μερικές άλλες. Μετά πήγαν και μάζεψαν τα πουλιά
Επιστρέφοντας στο χωριό τους έδειξε πώς να τις ξεπουπουλίσουν και να τις ετοιμάσουν για το μαγείρεμα. Ο Θάνος ήθελε να μάθει πιο πολλά για τις στοές του ναού Μουκτινάθ αλλά εκείνη δεν ήθελε να πει περισσότερα.
Έτσι πέρασε μία εβδομάδα στο χωριό Ντόλγκα χωρίς ουσιαστικά να αλλάξει κάτι στην διαμονή τους εκτός από το κυνήγι, το κόψιμο ξύλων και το μαγείρεμα.
Ένα πρωινό καθώς πήγαιναν να μαζέψουν ξύλα είδαν την Μπίσεν να κουβεντιάζει με ένα νεαρό αγόρι έξω από την σκηνή της.

Χαιρέτησαν διακριτικά και έκαναν να προσπεράσουν, όταν η Μπίσεν τους σταμάτησε και τους σύστησε τον γιό της, που ήταν στην ίδια ηλικία με τον Τζέιντ, και είχε έλθει από την Ποκάρα. Τους ρώτησε αν θα τους ενδιέφερε να πάνε όλοι μαζί στις στοές του ναού Μουκτινάθ.
Ο γιός της, της είχε αναφέρει, ότι σκόπευε να πάει και αυτός εκεί. Εκείνη, όταν ο άνδρας της πριν 2 μήνες περίπου πήγε στις στοές, γιατί ασχολιόταν με εξορύξεις ορυκτών και σπάνιων μεταλλευμάτων, δεν επέστρεψε ποτέ, τον θεώρησε νεκρό. Ο γιός της έφυγε αμέσως για την Ποκάρα μη θέλοντας να μείνει ούτε λεπτό στο χωριό που του θύμιζε τον πατέρα του. Όταν ο αρχηγός του χωριού, που ήταν και αδελφός του άνδρα της, πήγε με τους υπόλοιπους στις στοές, εκείνη δεν ακολούθησε μια και ο γιός της ήταν μακριά και δεν ήθελε να μείνει ξαφνικά χωρίς μητέρα μια και ο πατέρας του είτε είχε χαθεί είτε είχε πεθάνει. Τώρα που και εκείνος είχε αποφασίσει να πάει εκεί, δεν είχε κανένα λόγο να μην τον ακολουθήσει.
Ο Θάνος ξαφνιάστηκε με αυτά που άκουσε και της αποκρίθηκε, ότι δεν ήταν μόνος του είχε και τον ανιψιό του μαζί του και δεν μπορούσε να πάρει μια τόσο σημαντική απόφαση για τον μέλλον τους μια και κανένας δεν γνώριζε τι ακριβώς γινόταν στις στοές και αν ήταν επικίνδυνη η προσέλευση εκεί.!!!
Τους χαιρέτησαν και συνέχισαν τον δρόμο τους.
Όταν έφθασαν σε ένα ξέφωτο ο Άλκης ρώτησε τον θείο του τι πίστευε, ότι γινόταν στις στοές και όλοι ήθελαν να πάνε εκεί;;
Δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα αποκρίθηκε εκείνος συλλογισμένα, γιατί οι Ντολγκάρι δεν ήταν συνηθισμένοι κάτοικοι ενός χωριού. Από αυτά που κουβέντιασα μαζί τους το προηγούμενο διάστημα μου έδωσαν την αίσθηση, ότι παρόλο που ζούσαν χωρίς τις συνηθισμένες ανέσεις είχαν πολύ ιδιαίτερες γνώσεις και προπαντός σπάνια αρρώσταιναν. Από τότε που ο αρχηγός τους έμαθε κάτι σημαντικό για τις στοές, όλοι αποφάσισαν να πάνε εκεί, εκτός από την Μπίσεν, που τελικά και εκείνη το αποφάσισε σπρωγμένη από τον γιό της.
Θα έλεγα, ότι ίσως να πρόκειται για ένας είδος υπνωτισμού που τους έχει όλους επηρεάσει πρόσθεσε με αμηχανία ο Θάνος
Σκέφτομαι, απάντησε ο Άλκης, ότι ίσως εκεί να γίνονται πειράματα επάνω στο DNA ή στο ανοσοποιητικό και οι Ντολγκάρι να είναι οι πλέον κατάλληλοι για αυτό. Ίσως βέβαια να έχω επηρεαστεί από τα διάφορα video games που έβλεπα και η πραγματικότητα να είναι τελείως διαφορετική.
Πάντως επιστρέφοντας στο χωριό αν είναι ακόμα εκεί η Μπίσεν ας την ρωτήσουμε, συνέχισε ο Άλκης,τι ήταν αυτό που έκανε τον γιό της να θέλει να πάει στις στοές και έπεισε και αυτή να τον ακολουθήσει.!!!
Αφού μάζεψαν ξύλα και μπόλικο κυνήγι πήραν τον δρόμο της επιστροφής.
Καθώς τακτοποιούσαν τα πράγματα στο yurt εμφανίστηκε η Μπίσεν και τους ρώτησε αν ήθελαν να φάνε μαζί σαν αποχαιρετιστήριο γεύμα μια και σε 2 ημέρες αυτή και ο γιός της Άναμ θα έφευγαν για τον ναό Μουκτινάθ.
Ξέρετε τον δρόμο για τις στοές ρώτησε έκπληκτος ο Θάνος; Πως θα πάτε.;
Με πλωτό μέχρι την Ποκάρα και από εκεί, αφού πάρουμε κάποιες προμήθειες, θα συνεχίσουμε με ένα φορτηγάκι μέχρι την είσοδο του ναού αποκρίθηκε η Μπίσεν.

Στις στοές θα κατέβουμε με οδηγό την ιχνηλατική μας ικανότητα που ενεργοποιείται από τον μαγνητισμό της γης σαν πυξίδα. Αυτό το έχουν χαρακτηριστικό γνώρισμα όλοι οι Ντολγκάρι από την στιγμή της γέννησης τους. Ο άνδρας μου πήγαινε σε σπηλιές και υπόγεια παλιά ορυχεία χωρίς κάποιο χάρτη. Τον ακολουθούσα και εγώ προτού γεννήσω και ποτέ δεν χαθήκαμε.
Για αυτό θεώρησα, ότι ήταν νεκρός, όταν δεν επέστρεψε, αλλά ίσως να συμβαίνει κάτι άλλο μετά από αυτά που έμαθα από τον Άναμ.
Θα σας περιμένουμε λοιπόν για το δείπνο και θα συζητήσουμε περισσότερα ανέφερε η Μπίσεν και με αυτά τα λόγια βγήκε από την σκηνή αφήνοντας τους δύο άνδρες συλλογισμένους.

Η Μπίσεν είχε φτιάξει ένα πλούσιο γεύμα από κυνήγι μαγειρευτό με γλυκοπατάτες καθώς και πολλές πίτες με καυτερές σάλτσες και γλυκό κρασί που είχε φέρει μαζί του ο Άναμ από την Ποκάρα.

Καθώς έτρωγαν ρώτησε ο Άλκης τον Άναμ τι ήταν αυτό που τον έκανε να θέλει να πάει στις στοές. Ο Άναμ έμεινε για λίγο σιωπηλός και μετά αποκρίθηκε. Στην Ποκάρα υπάρχουν μαγαζιά με διάφορα υλικά όπως καλώδια, σύρματα, μετασχηματιστές κλπ Εκεί έρχονται διάφοροι κατασκευαστές και είτε αγοράζουν είτε παραγγέλνουν κάποια πράγματα που χρειάζονται. Συνήθως οι παραγγελίες στέλνονται στην Κατμαντού, που υπάρχουν εκεί πιο πολλές δυνατότητες.
Ένα πρωινό χρειάστηκα κάποια υλικά και πήγα σε ένα από αυτά τα μαγαζιά. Μέσα ήταν ένας άνδρας που φαινόταν ξένος και παράγγελνε κάποια πράγματα. Έμοιαζε πολύ με τον θείο σου συνέχισε ο Άναμ κοιτώντας τον Θάνο. Μόλις με είδε με κοίταξε για λίγο και με ρώτησε αν είμαι Ντολγκάρι. Εγώ του ένευσα ναι με το κεφάλι και τότε εκείνος μου είπε, ότι έμοιαζα πολύ με κάποιον που γνώριζε, τον Τζαν. Κούνησα θλιμμένα το κεφάλι μου και του αποκρίθηκα, ότι ο Τζαν ήταν πατέρας μου και είχε πεθάνει στις στοές του ναού Μουκτινάθ.
Εμένα μια χαρά ζωντανός μου φάνηκε χθες απάντησε σκεφτικά ο άνδρας. Είναι στις στοές και εργάζεται με άλλους σε ένα μεγάλο πρότζεκτ.!!!
Ο άνδρας πλήρωσε και έφυγε !! Εγώ δεν μπορούσα να δουλέψω για εκείνη την ημέρα. Ζήτησα άδεια και ήλθα στο χωριό όπου τα συζήτησα όλα με την μητέρα μου και αποφασίσαμε να πάμε να ψάξουμε για τον πατέρα μου στις στοές. Αν δεν έκανε λάθος ο ξένος ίσως να είναι ζωντανός και να μας χρειάζεται.
Ποτέ δεν πίστεψα ότι πέθανε συνέχισε η Μπίσεν αλλά δεν είχα και σημάδια, ότι ήταν ζωντανός. Η απάντηση αυτού του ξένου μου έδωσε ελπίδες και έτσι αποφασίσαμε με τον Άναμ να πάμε στις στοές και να μάθουμε επιτέλους τι συμβαίνει εκεί, που άδειασε ένα ολόκληρο χωριό. Το αξιοπερίεργο είναι, ότι μόνο οι Ντολγκάρι πήγαν εκεί. Όλοι οι άλλοι από τα γύρω χωριά κοντά στο ποτάμι το μόνο που γνωρίζουν για τις στοές είναι ότι αποτελούν μια υπόγεια διάβαση του ναού που οδηγεί στο εσωτερικό της οροσειράς Αναπούρνα.!!!

Ο Θάνος είχε μεγάλη περιέργεια να μάθει τι γινόταν στα υπόγεια στρώματα του ναού αλλά σε δύο ημέρες θα ερχόταν ο Τζέιντ να τους παραλάβει και αν έφευγε χωρίς αυτούς τα πράγματα θα ήταν πολύ δύσκολα μετά.
Αν ήταν μόνος του ίσως πήγαινε μαζί τους αλλά τώρα είχε και τον Άλκη και δεν μπορούσε να πάρει τέτοιο ρίσκο για κάτι τόσο επικίνδυνο και απρόβλεπτο όπως μιά υπόγεια εξερεύνηση χωρίς οδηγό και εξοπλισμό.
Ο Άλκης καταλάβαινε το δίλημμα του θείου του και δεν μιλούσε αλλά και εκείνος δεν ήταν σίγουρος, ότι ήθελε άλλη μία περιπέτεια με αμφίβολο αποτέλεσμα.
Έτσι αποχαιρέτησαν την Μπίσεν και τον Άναμ τους ευχήθηκαν καλή τύχη και γύρισαν στην σκηνή τους.
Σε δύο ημέρες κατέβηκαν στην όχθη του ποταμού, όπου τους περίμενε ο Τζέιντ.
Τον χαιρέτησαν και ανέβηκαν στο μικρό πλεούμενο με λιγοστά πράγματα, ώστε να μη υπάρχει βάρος. Ο ουρανός ήταν βαρύς και φαινόταν, ότι σε λίγο θα ξέσπαγε καταιγίδα καθόλου παράξενο για αυτή την εποχή.
Ο Τζέιντ παρατήρησαν ότι ήταν ασυνήθιστα σιωπηλός και έμοιαζε προβληματισμένος. Ο Θάνος τον ρώτησε διακριτικά αν είχε κάτι που τον στενοχωρούσε.
Τότε εκείνος με ένα αναστεναγμό τους απάντησε, ότι η μητέρα του ήταν σοβαρά άρρωστη και είχε λίγους μήνες ζωής, όπως είχε αναφέρει ο γιατρός στην πόλη.
Κάποιος όμως τον είχε πληροφορήσει, ότι υπήρχε ένα θεραπευτικό μέρος όπου ίσως η μητέρα του γινόταν εντελώς καλά εκεί αλλά θα ήταν πολύ δύσκολο να την πάει.!!
Που υπάρχει τέτοιο μέρος ρώτησε απορημένος ο Θάνος;;
Στα υπόγεια επίπεδα του ναού Μουκτινάθ, όπου η γεωμαγνητική ακτινοβολία κάνει κυριολεκτικά θαύματα από ό, τι έχω ακούσει να λένε αποκρίθηκε ο Τζέιντ.
Ο Θάνος και ο Άλκης κοιτάχτηκαν εμφανώς ταραγμένοι και οι δύο.
Από την στιγμή που πάτησαν το πόδι τους στο Νεπάλ συνεχώς οι στοές του Ναού Μουκτινάθ έβγαιναν μπροστά τους σε κάθε συζήτηση.
Γνωρίζεις πώς να πας εκεί ρώτησε ο Θάνος;
Μέχρι τον ναό φυσικά, γιατί έχω πάει πολλούς ξένους εκεί αλλά στις υπόγειες στοές όχι γιατί μόνο αν έχεις χάρτες, οδηγό και αναπνευστικές συσκευές μπορείς να φτάσεις εκεί μια και η έλλειψη οξυγόνου θα γίνει άμεσα αισθητή. Για αυτό και λυπάμαι γιατί φυσικά δεν μπορώ να πάω την μητέρα μου εκεί.
Ο Τζέιντ συνέχισε να κωπηλατεί γρήγορα, γιατί έβλεπε, ότι το ποτάμι είχε αρχίσει να φουσκώνει και ίσως αντιμετώπιζαν δυσκολίες πιο κάτω.
Δεν είχε προλάβει να ολοκληρώσει την σκέψη του όταν ξέσπασε δυνατή νεροποντή.
Είχε κάτι μουσαμάδες μέσα στο πλεούμενο για να προφυλαχθούν αλλά βλέποντας τον καιρό είπε στο Θάνο, ότι έπρεπε να βγουν στην στεριά το συντομότερο και να περιμένουν να περάσει η καταιγίδα, γιατί τα πράγματα θα δυσκόλευαν.
Έτσι πλησίασε την ακτή έδεσε σε ένα δένδρο με ένα χοντρό σχοινί το πλεούμενο και τους έκανε νόημα να τον ακολουθήσουν. Λίγα μέτρα παρακάτω βρήκαν μία πέτρινη καλύβα. Η καλύβα ήταν άδεια. Έβγαλαν τα βρεγμένα ρούχα και έβαλαν άλλα στεγνά που είχαν στα σακίδια τους. Ο Άλκης έδωσε ένα παντελόνι του στο Τζέιντ για να αλλάξει μια και ήταν βρεγμένος μέχρι το κόκκαλο.
Βρήκαν ξύλα και με σπίρτα άναψαν φωτιά για να ζεσταθούν. Μοιράστηκαν τις λιγοστές προμήθειες που είχαν και έτρωγαν σιωπηλοί. Ο Θάνος γνώριζε, ότι όταν άρχιζε να βρέχει μπορεί να κρατούσε και ημέρες και αυτό τον ανησυχούσε.
Καθώς έμεναν στις σκέψεις τους η πόρτα της καλύβας άνοιξε ξαφνικά και μπήκαν μέσα η Μπίσεν και ο Άναμ.
Όλοι κοιτούσαν έκπληκτοι ο ένας τον άλλο και ο Θάνος τους κάλεσε να καθίσουν γύρω από την φωτιά για να ζεσταθούν.
Τότε η Μπίσεν τους εξήγησε, ότι είχαν ξεκινήσει για την Ποκάρα με ένα πλεούμενο που είχε ο γιός της όταν την επισκεπτόταν αλλά τους έπιασε η καταιγίδα καταμεσής του ποταμού και αναγκάστηκαν να βγουν στην στεριά για να αποφύγουν τα χειρότερα. Γνώριζα, ότι υπήρχε κάπου εδώ μια άδεια καλύβα και είπαμε να περάσουμε λίγες ώρες μέχρι να σταματήσει η βροχή συνέχισε η Μπίσεν.
Και εμείς το ίδιο αποκρίθηκε ο Θάνος παρόλο που ξεκινήσαμε από άλλο σημείο τελικά καταλήξαμε σε αυτή την καλύβα.

Με ανησυχεί όμως το γεγονός, ότι ίσως δεν σταματήσει άμεσα η βροχή συνέχισε ο Θάνος σκεφτικά.
Έχεις δίκιο απάντησε η Μπίσεν. Ο μόνος τρόπος για να προχωρήσουμε είναι υπόγεια.
Ξέρω ένα μονοπάτι που οδηγεί σε ένα παλιό ορυχείο συνέχισε η Μπίσεν και μετά από αρκετό περπάτημα στην υπόγεια γαλαρία, θα φθάσουμε κοντά στον ναό Μουκτινάθ. Εκεί εσείς θα πάρετε τον δρόμο που οδηγεί στην έξοδο όπου υπάρχουν πολλά βαν- ταξί για να σας μεταφέρουν στην πόλη και εμείς θα ακολουθήσουμε την διαδρομή για τις στοές.
Μα δεν έχουμε εξοπλισμό είπε απορημένος ο Θάνος. Ούτε φακούς, ούτε σχοινιά, ούτε κάποια συσκευή αναπνοής. Έχουμε εμείς όλα όσα χρειάζονται απάντησε η Μπίσεν. Υπάρχουν ρεύματα αέρα κατά μήκος της υπόγειας διάβασης και δεν θα υπάρξει πρόβλημα αναπνοής εκτός και αν κάποιος υποφέρει από αναπνευστικό πρόβλημα συνέχισε η Μπίσεν.
Με νερό και τρόφιμα τι θα κάνουμε ρώτησε ο Θάνος βλέποντας, ότι δεν υπήρχαν πολλές εναλλακτικές λύσεις. Θα γεμίσουμε τα παγούρια μας με φρέσκο νερό και θα πάρουμε και κάποια φρούτα. Μέσα στο υπόγειο μονοπάτι τρυπώνουν πολλά αγριοκούνελα και ίσως εξασφαλίσουμε και κρέας αποκρίθηκε εκείνη αποφασιστικά.
Το επόμενο πρωί η βροχή σταμάτησε για λίγο και έτσι βγήκαν από την καλύβα για τις σχετικές προμήθειες.
Η Μπίσεν τους είπε να κάνουν όσο πιο γρήγορα μπορούσαν για να φθάσουν στην υπόγεια είσοδο πριν πιάσει πάλι η βροχή που θα έκανε την διαδρομή εξαιρετικά δύσκολη.
Πραγματικά αφού εφοδιάστηκαν με τα απαραίτητα ακολούθησαν την Μπίσεν. Εκείνη με το αλάνθαστο ένστικτο της σαν πυξίδα τους οδήγησε στην υπόγεια είσοδο και σε λίγο έμπαιναν όλοι μέσα την ώρα που η βροχή έξω είχε αρχίσει να πέφτει δυνατά πάλι..
Άναψαν αμέσως τους φακούς που είχε φέρει μαζί του ο Άναμ και όλος ο χώρος φωτίστηκε σαν να ήταν ημέρα. Η υπόγεια διάβαση ήταν πραγματικά μια γαλαρία από κάποιο παλιό ορυχείο με ανοίγματα σε κάποια σημεία ώστε να περνά ο αέρας. Το μονοπάτι ήταν στρωτό και αν συνέχιζε έτσι με ένα γρήγορα βάδισμα θα έφθαναν σε κάποιο σημείο, ώστε να είναι δυνατή η επιστροφή τους στην πόλη Ο Τζέιντ προσανατολίστηκε γρήγορα και τους είπε, ότι αντί να διασχίσουν το ποτάμι από πάνω θα το διέσχιζαν κατά κάποιο τρόπο από κάτω.
Τόσο ο Θάνος όσο και ο Άλκης είχαν μια ανησυχία αλλά την έκρυβαν μη θέλοντας να δημιουργήσουν πανικό.
Ο Θάνος γνώριζε καλά, ότι κάτι τέτοιο δεν ήταν στα σχέδια του, όταν πρότεινε στον ανιψιό του να τον ακολουθήσει στο Νεπάλ αλλά εκείνο που σίγουρα δεν γνώριζε ήταν, ότι οι συμπτώσεις και τα γεγονότα που θα ακολουθούσαν θα του άλλαζαν δραματικά όσα θεωρούσε σαν πραγματικότητα.!!


συνεχίζεται
Η Ευγνωμοσύνη δονεί κάθε κύτταρο μου !!!
Άβαταρ μέλους
CHRYSSOULA
Δημοσιεύσεις: 882
Εγγραφή: 04 Σεπ 2008 9:43 pm

Re: ΥΠΝΟΣ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΣ -ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ

Δημοσίευση από CHRYSSOULA »

Φίλοι μου

Το δεύτερο κεφάλαιο κινείται στον ίδιο τόνο αναζήτησης για να κορυφωθεί στο επόμενο και τελευταίο!!!!

:romance-heartsthree: :romance-heartsthree: :romance-heartsthree:
Η Ευγνωμοσύνη δονεί κάθε κύτταρο μου !!!
Άβαταρ μέλους
Ταρούλα
Δημοσιεύσεις: 29912
Εγγραφή: 16 Αύγ 2011 6:45 pm

Re: ΥΠΝΟΣ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΣ -ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ

Δημοσίευση από Ταρούλα »

:animals-dogrun: :romance-heartbeating:
Η μόνη βεβαιότητα που μπορείς να έχεις στην ζωή σου είναι μόνο μέσα στην Πίστη, πως ό,τι έρθει, πάντα το Πνεύμα θα δρα εντός σου... Η καρδιά φωτίζει τον σκοτεινό δρόμο της ζωής... Β.Ν. :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
Λιζούλα
Δημοσιεύσεις: 17536
Εγγραφή: 21 Απρ 2010 1:06 pm

Re: ΥΠΝΟΣ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΣ -ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ

Δημοσίευση από Λιζούλα »

:romance-heartbeating: :romance-heartbeating:
Ας είμαι και ο μόνος ΄Ανθρωπος που πιστεύει στην Δύναμη της Αγάπης, δεν παίρνω ποτέ τον Λόγο μου πίσω...Θα την υπηρετώ, ακόμα κι αν μείνω μόνη και αξιοκατάκριτη από αυτούς που όφειλαν να είναι οι αγαπημένοι μου... ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΩ!!!!
Άβαταρ μέλους
Ellaki
Δημοσιεύσεις: 27248
Εγγραφή: 30 Ιούλ 2007 11:02 am
Τοποθεσία: Αγάπη

Re: ΥΠΝΟΣ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΣ -ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ

Δημοσίευση από Ellaki »

πάω για το επόμενο O:-)
Ας ξεκινήσουμε να αγαπάμε, κι ας μην ξέρουμε ακόμα καλά τον τρόπο... :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
ΙΩΑΝΝΑ
Δημοσιεύσεις: 15907
Εγγραφή: 25 Οκτ 2009 7:29 pm
Τοποθεσία: θεσσαλονικη

Re: ΥΠΝΟΣ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΣ -ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ

Δημοσίευση από ΙΩΑΝΝΑ »

:animals-dogrun: 8->
Το ΦΩΣ η ΑΓΑΠΗ και η ΔΥΝΑΜΗ αποκαθησούν το σχέδιο πάνω στη γή

Πολέμα και Οραματίσου !!!
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Re: ΥΠΝΟΣ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΣ -ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ

Δημοσίευση από Vasoula »

:animals-dogrun:
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι

Επιστροφή στο “ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ”