ΗΜΙΣΕΛΗΝΟΣ (4ο-ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ)

Άβαταρ μέλους
CHRYSSOULA
Δημοσιεύσεις: 882
Εγγραφή: 04 Σεπ 2008 9:43 pm

ΗΜΙΣΕΛΗΝΟΣ (4ο-ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ)

Δημοσίευση από CHRYSSOULA »

ΗΜΙΣΕΛΗΝΟΣ

4ο ΚΕΦΑΛΑΙΟ (τελευταίο)


Ο Ρομπ ξεκίνησε την επομένη ημέρα να πάει στο Αμπερντίν για να συναντήσει την Λούση. Καθώς περνούσε από ένα υπαίθριο παζάρι είδε τον Σιντ να κοιτάζει σε ένα πάγκο κάποια βότανα.
Τον πλησίασε και τον χαιρέτησε. Εκείνος χάρηκε που τον είδε και τον ρώτησε αν γύρευε κάτι στο Αμπερντίν.
Τότε ο Ρομπ τον τράβηξε παραπέρα και του ανέφερε για την επιστολή που βρήκαν στο γραφείο του πατέρα τους, που εξηγούσε γιατί ο θείος τους άφησε όλα τα κτήματα στον αδελφό του μετά τον βιασμό της μητέρας του.
Πριν καιρό αποκρίθηκε τότε ο Σιντ ο κ. Λεβίν κάλεσε εμένα και τον αδελφό μου στο γραφείο του και μας έδωσε μια επιστολή που είχε αφήσει μαζί με την διαθήκη του ο πατέρας μας με τον όρο να μας δοθεί μετά την ενηλικίωση μας. Εκεί έγραφε τα πάντα σχετικά με το τερατόμορφο αδελφό του, τον Ταυρία και πως τον σκότωσε σε μια στιγμή φόβου.
Μας έγραφε, ότι έδωσε τα κτήματα γιατί κατηγορήθηκε από την θεία για βιασμό και δεν ήθελε πια την ζωή του. Όμως ήταν σίγουρος, ότι αυτός δεν την είχε πειράξει.
Και εγώ αποκρίθηκε ο Ρομπ είμαι σίγουρος, ότι ο θείος δεν βίασε την μητέρα μου αλλά κάποιος άλλος ήταν υπαίτιος της εγκυμοσύνης της. Φυσικά δεν ήταν ο πατέρας μου, γιατί αυτός έλειπε για μεγάλο χρονικό διάστημα και δεν θα μπορούσε να παρουσιάσει το παιδί για δικό του. Οπότε έπρεπε να εφεύρει κάποιον άλλον.
Βλέπω, ότι έχεις ανοικτό μυαλό αποκρίθηκε με θαυμασμό ο Σιντ για αυτό θα σου αποκαλύψω κάτι που ίσως σου φανεί απίστευτο ή σοκαριστικό. Δεν θα έλεγα ποτέ τίποτα αν δεν κάναμε αυτή την συζήτηση. Γνωρίζεις, ότι μένω στο Αμπερντίν εδώ και πολύ καιρό και εργάζομαι στο παρασκευαστήριο του κ. Σίμπσον, όπου παράλληλα σπουδάζω σε μια σχολή για να γίνω φαρμακοποιός.
Έχω νοικιάσει ένα μικρό δωμάτιο επάνω από το εργαστήριο για να είμαι κοντά μια και περνώ πολλές ώρες εκεί. Ένα σούρουπο καθώς επέστρεφα σπίτι θυμήθηκα, ότι είχα ξεχάσει το κλειδί μου στο τραπέζι της κουζίνας και δεν θα μπορούσα να μπω μέσα.
Σκέφτηκα τότε, ότι στο πίσω μπαλκόνι δεν έκλεινε καλά η μπαλκονόπορτα και αν σκαρφάλωνα στην διπλανή υδρορροή θα μπορούσα να πηδήξω μετά στο μπαλκόνι και σπρώχνοντας την μπαλκονόπορτα να μπω μέσα.
Δίπλα ακριβώς από το σπίτι που μένω βρίσκεται μια πανσιόν που προσφέρει διαμονή σε διάφορους περαστικούς.
Σκαρφαλώνοντας θα έπρεπε να περάσω από κάποιο δικό της μπαλκόνι πρώτα για να φθάσω μετά στο δικό μου. Επειδή ήταν σούρουπο και τα μπαλκόνια ήταν στο πίσω μέρος και όχι επάνω στον δρόμο σκέφθηκα, ότι δεν θα με έβλεπε κανείς και θα πηδούσα από το ένα μπαλκόνι στο άλλο αθόρυβα.
Έτσι σκαρφάλωσα πρώτα στην υδρορροή και μετά ανέβηκα στο πεζούλι του πρώτου μπαλκονιού για να πηδήσω μετά στο δικό μου. Προσπαθώντας να είμαι όσο το δυνατόν πιο αθόρυβος, για να μη κινήσω υποψίες, αν κάποιος με έβλεπε στη υδρορροή και αναρωτιόταν τι κάνω εκεί πάνω τέτοια ώρα, πέρασα σκυφτά μπροστά από την πρώτη μπαλκονόπορτα που εκείνη την ώρα φωτιζόταν ελαφρά και ήταν μισάνοιχτη. Άκουσα ομιλίες και παρόλο που ήθελα να απομακρυνθώ το ταχύτερο από εκεί, αυθόρμητα η ματιά μου έπεσε μέσα στο δωμάτιο. Τότε είδα ένα ζευγάρι να κουβεντιάζει μεγαλόφωνα σαν να καυγάδιζε.
Η γυναίκα καθόταν σε μια πολυθρόνα και είχε γυρισμένη την πλάτη της. Κάποια στιγμή σηκώθηκε όρθια και στράφηκε προς τον άνδρα που ήταν προς την άλλη μεριά του δωματίου.
Μόλις την είδα μου ήλθε ζαλάδα και κόντεψα να πέσω από το μπαλκόνι.

Μπροστά μου στεκόταν ολοζώντανη η θεία Μπρέντα που την είχατε θάψει πριν λίγες ημέρες. Την άκουσα να λέει ολοκάθαρα, ότι θα πήγαινε σπίτι να πάρει κάποια τελευταία πράγματα που είχε αφήσει και μετά θα έφευγαν μακριά.
Η φωνή του άνδρα ακουγόταν διστακτική και της έλεγε, ότι αυτό ήταν επικίνδυνο.
Όμως εκείνη ήταν καθησυχαστική και του εξηγούσε, ότι θα είχε όπως πάντα την βοήθεια της Λούση.
Δεν ήθελα να ακούσω τίποτε άλλο. Σύρθηκα μέχρι τον τοίχο και πήδηξα στο δικό μου μπαλκόνι. Φυσικά δεν έκλεισα μάτι εκείνη την νύχτα. Δεν πήγα ούτε στο παρασκευαστήριο και δικαιολογήθηκα στο κ. Σίμπσον, ότι ήμουν άρρωστος.
Πάλευα μέσα μου να σας το πω ή όχι και χαίρομαι που σήμερα μου δόθηκε αυτή η ευκαιρία.
Ο Ρομπ ήταν κατάχλομος!! Ευχαρίστησε τον εξάδελφο του για τις πληροφορίες και πήρε τον δρόμο της επιστροφής.
Όταν ο Στέφαν και ο Τόμας τον ρώτησαν αν έμαθε κάτι από την Λούση εκείνος χωρίς να τους απαντήσει τους ζήτησε να πάνε στο παρεκκλήσι που ήταν οι τάφοι των γονιών τους. Εκείνοι απόρησαν αλλά τον ακολούθησαν στο νεκροταφείο.
Ο Ρόμπ άνοιξε την πόρτα του μικρού παρεκκλησιού και τράβηξε για την κρύπτη που έβαζαν τα φέρετρα. Είδε αυτό που είχαν βάλει την μητέρα τους και τους έκανε νόημα να τον βοηθήσουν να τραβήξει το φέρετρο έξω..
Οι αδελφοί του έκπληκτοι έκαναν όπως τους ζήτησε. Μόλις βγήκε το φέρετρο τράβηξε με δύναμη το καπάκι και τότε έμειναν όλοι αποσβολωμένοι. Το φέρετρο ήταν άδειο.!!!!!!
Τι συμβαίνει Ρομπ;; είπε τραυλίζοντας ο Στέφαν.
Θα τα πούμε στο σπίτι είπε εκείνος ξερά.
Μόλις έφθασαν στο αρχοντικό ο Ρομπ τους ανέφερε για την συζήτηση που είχε κάνει με τον Σιντ και με το άνοιγμα του φέρετρου ήθελε να διαπιστώσει αν ήταν αλήθεια όσα του είπε ή απλά δημιούργημα της φαντασίας του.
Τώρα ήταν σίγουρος, ότι η μητέρα τους δεν ήταν καθόλου αυτή που φαινόταν και τελικά ίσως να κρυβόταν αυτή πίσω από τους θανάτους του πατέρα τους και της Μελίζα.
Ίσως να πίστευε, ότι δεν θα ανακάλυπτε ποτέ κανείς τις φρικαλεότητες που είχε διαπράξει.

Ο Στέφαν δεν μπορούσε να διανοηθεί, ότι η μητέρα του ίσως έσπρωξε την γυναίκα του από το μπαλκόνι για να μη τους αποκαλύψει την αλήθεια. Έτρεμε ολόκληρος και κουνούσε αρνητικά το κεφάλι του. Ένοιωθε, ότι θα τον έπιανε πάλι κρίση αλλά συγκρατήθηκε.
Ο Τόμας είχε μείνει αμίλητος για πολύ ώρα σκεπτόμενος, ότι αυτά που συνέβαιναν έμοιαζαν περισσότερο με ιστορία τρόμου και όχι με μια αληθινή περίπτωση.
Βρίσκοντας τελικά την ψυχραιμία του γύρισε και είπε στους αδελφούς τους.
Λέω να πάμε να βρούμε τώρα την Λούση και να την ζορίσουμε να μας πει που βρίσκεται η μητέρα μας.
Και μετά τι Τόμας;; ρώτησε ο Στέφαν. Θα την παραδώσουμε στις αρχές για να την κρεμάσουν σαν δολοφόνο όπως γίνεται συνήθως;; Θα το άντεχες;;
Εδώ κάνεις λάθος Στέφαν απάντησε ψύχραιμα ο Ρομπ.
Το πρόσωπο που θα παραδώσουμε στις αρχές δεν είναι η μητέρα μας. Εκείνη την θάψαμε πριν καιρό.
Η γυναίκα αυτή που προγραμμάτισε τα πάντα με κάθε λεπτομέρεια, πιθανότατα και τον θάνατο του πατέρα για να καρπωθεί ανενόχλητα το ποσό που της άφησε χωρίς ερωτήσεις, καθώς και την δολοφονία της γυναίκας σου για να μη αποκαλυφθεί το μυστικό της, δεν είναι η μητέρα μας αλλά μια κοινή δολοφόνος. Τα θύματα της ζητούν δικαίωση.!!!

Ο Στέφαν κατέβασε το κεφάλι του γιατί όσο οδυνηρό και να του ήταν να παραδώσει στην κρεμάλα την μητέρα του, υπήρχε και ένα ηθικό χρέος.
Έτσι κατέβηκαν και οι τρείς στο Αμπερντίν να μιλήσουν στην Λούση.
Πήγαν στο ατελιέ που είχαν μάθει ότι δούλευε αλλά η υπεύθυνη τους πληροφόρησε, ότι η Λούση δεν είχε πάει εκείνη την ημέρα γιατί ήταν άρρωστη.
Ρώτησαν που ήταν το σπίτι της για να την επισκεφθούν και όταν το έμαθαν τράβηξαν κατά εκεί.
Κτύπησαν την πόρτα και όταν εκείνη τους άνοιξε έδειξε μεγάλη χαρά που τους είδε.
Όμως η Λούση είχε γεράσει πολύ απότομα και τα μαλλιά της είχαν ασπρίσει.
Τους πρόσφερε τσάι και τους ρώτησε πως περνούσαν.
Τότε ο Ρομπ της εξιστόρησε όλα όσα είχαν μάθει.
Η Λούση έβαλε τα κλάματα και τους αποκρίθηκε, ότι ακούγοντας όσα της είπαν ένοιωθε ένα βάρος να της φεύγει γιατί δεν μπορούσε να αντέξει άλλο όλα αυτά τα μυστικά.
Που βρίσκεται τώρα η Μπρέντα; ρώτησε στην συνέχεια ο Ρομπ
Η Μπρέντα από την στιγμή που την εγκατέλειψε ο Τσαρλς παίρνοντας όλα τα χρήματα της δεν είναι πια η ίδια αποκρίθηκε η Λούση.
Έχει αποσυρθεί στην μικρή καλύβα που έχτισε στην βουνοπλαγιά απέναντι από το αρχοντικό ο πατέρας σας για να ξεκουράζεται, όταν έφευγε για κυνήγι. Εκεί ζει με κάποια πράγματα που της πηγαίνω εγώ, αφού μου έδωσε να πουλήσω κάποια λίγα κοσμήματα που της απέμειναν. Δεν είναι καλά στην υγεία της, γιατί η καλύβα δεν έχει ανέσεις και θερμαίνεται από κάτι ξύλα που μπαίνουν σε μια μικρή εστία. Ακόμα και νερό πρέπει να παίρνει από ένα πρόχειρο πηγάδι λίγο μέτρα μακριά.
Ο Τσαρλς είναι ο πατέρας μου έτσι δεν είναι Λούση; Ρώτησε ψυχρά ο Ρομπ.
Εκείνη κατέβασε το κεφάλι και ένευσε καταφατικά.
Δεν είναι μόνο δικός σου πατέρας Ρομπ αλλά και του Στέφαν και του Τόμας γιατί ο Δούκας δεν μπορούσε να κάνει παιδιά. Είχε χτυπηθεί σε κάποιο κυνήγι από ένα αγριογούρουνο στην κοιλιακή χώρα και ο γιατρός του το είχε αναφέρει. Ήταν ήδη παντρεμένος με την Μπρέντα και δεν είχαν αποκτήσει παιδιά. Με τον ερχομό του Τσαρλς στη ζωή της και την μετέπειτα σχέση τους η Μπρέντα έμεινε έγκυος στον Στέφαν και μπορούσε εύκολα να το περάσει για παιδί του Δούκα λέγοντας, ότι ο γιατρός έκανε λάθος. Το ίδιο και με τον Τόμας. Για τον Ρομπ όμως, επειδή έλειπε για μεγάλο χρονικό διάστημα ο Δούκας, έπρεπε να εφεύρει ένα ψέμα για να γίνει πιστευτή η εγκυμοσύνη.
Ποιος ήταν αυτός ο Τσαρλς Λούση ρώτησε τρέμοντας ο Στέφαν και που τον γνώρισε;;
Ήταν δάσκαλος της από την νεαρή της ηλικία και της έκανε ιδιαίτερα μαθήματα. Επίσης της μάθαινε να ζωγραφίζει. Κάπου φύλαγε κρυμμένο ένα σκίτσο με την προσωπογραφία του. Όταν παντρεύτηκε τον Δούκα χωρίς την θέληση της αλλά από προτροπή της μητέρας της η σχέση της με τον δάσκαλό της σταμάτησε.
Τον συνάντησε πάλι κάποια στιγμή στο Αμπερντίν, όταν είχαμε πάει στο ατελιέ που σήμερα δουλεύω για να παραγγείλει κάποια φορέματα.
Είχε γίνει συγγραφέας και εκδότης. Στο Αμπερντίν ερχόταν περιστασιακά.
Όποτε κατέβαινε της έστελνε μήνυμα με εμένα και συναντιόντουσαν είτε στην πανσιόν είτε στο αρχοντικό, όταν απουσίαζε κάποιες ημέρες ο Δούκας. Τον έβαζε μέσα από το μυστικό πέρασμα και από εκεί έφευγε πάλι αργά το βράδυ όταν όλοι κοιμόντουσαν.
Την γυναίκα μου γιατί την σκότωσες ρώτησε τότε κατακόκκινος ο Στέφαν.
Δεν την σκότωσα εγώ Στέφαν είπε με δάκρυα στα μάτια η Λούση.
Την ημέρα που πήγατε για την διαθήκη στον συμβολαιογράφο η Μπρέντα είχε κανονίσει να έλθει να πάρει κάποια τελευταία πράγματα από το δωμάτιο της. Κυρίως χρυσαφικά και κάποια μπουκαλάκια με ειδικό περιεχόμενο.
Οι υπηρέτες εκείνη την ημέρα είχα κανονίσει να ανάψουν τα καζάνια στο υπόγειο και στα πλυσταριά για το γενικό πλύσιμο των ρούχων, όπως γινόταν συνήθως, για να μη είναι παρόντες, όταν θα έμπαινε η Μπρέντα από την μυστική είσοδο. Δεν περίμενα η Μελίζα να μη έλθει μαζί σας και προσπάθησα να την απασχολήσω όσο μπορούσα στους κάτω ορόφους.
Εκείνη όμως θέλησε να μπει στο δωμάτιο της Μπρέντα για να πάρει κάτι και φυσικά έπεσε επάνω της.
Η τρομάρα της ήταν πολύ μεγάλη και μέχρι να συνέλθει, η Μπρέντα έτρεξε στο γραφείο για να φύγει από εκεί που είχε μπει. Την πρόλαβε όμως η Μελίζα και άρχισε να φωνάζει. Εκείνη της έκανε νόημα να σωπάσει και άνοιξε την μπαλκονόπορτα για να βγουν έξω και να μη ακούγονται. Καθώς η Μελίζα βγήκε στο μπαλκόνι ακούμπησε στην κουπαστή και τότε ένα κάγκελο που ήταν σαπισμένο και ήθελε αλλαγή υποχώρησε και την παρέσυρε κάτω.
Το χτύπημα στο κεφάλι ποιος της το έδωσε; ρώτησε αγριεμένα ο Στέφαν
Με το που έπεσε κάτω τρέξαμε γρήγορα εγώ και η Μπρέντα να δούμε αν είχε πάθει κάτι. Εκείνη την στιγμή φάνηκε ο Τιμ και τον έστειλα να φέρει χωρίς καθυστέρηση τον γιατρό. Η Μπρέντα είχε ήδη κρυφτεί στο υπόστεγο και όταν έφυγε ο Τιμ πλησίασε να δει την Μελίζα. Η Μελίζα ήταν ακόμα ζωντανή και αντικρίζοντας το πρόσωπο της Μπρέντα από επάνω της την κυρίευσε τρόμος γιατί για όλους ήταν πεθαμένη. Τότε η Μπρέντα άρπαξε το κάγκελο που είπε πέσει παραπέρα και της κατάφερε στο κεφάλι το τελειωτικό κτύπημα προφανώς για να μη μιλήσει. Μετά την γύρισε λίγο πλάι για να μη φανεί αμέσως το κτύπημα, όταν θα ερχόταν ο γιατρός. Έπειτα έσπευσε να εξαφανιστεί για να μη την δουν.
Όταν έφθασε ο Τιμ με τον γιατρό η Μελίζα ήταν ήδη νεκρή.
Εμένα άλλα μου είπες όταν σε ρώτησα είπε ο Στέφαν σε έξαλλη κατάσταση, γιατί με την διήγηση της Λούση ξαναζούσε όλα τα γεγονότα από την αρχή. Ήμουν και εγώ τρομοκρατημένη αποκρίθηκε εκείνη και έπρεπε να εφεύρω κάποιες δικαιολογίες .
Πως ξέρουμε, ότι λες τώρα αλήθεια;; συνέχισε ο Στέφαν.
Εγώ δεν είχα κανένα κίνητρο να την σκοτώσω Στέφαν ενώ η Μπρέντα αν μιλούσε η Μελίζα, μια και ήταν επίσημα πεθαμένη, θα έχανε τα πάντα.
Έχει δίκιο είπε τότε ο Τόμας, που όλη την ώρα που μιλούσε η Λούση ένοιωθε να το πνίγει ο θυμός για όσα είχε διαπράξει η μητέρα τους. Η κοροϊδία στον πατέρα τους, που της πρόσφερε τα πάντα, στα παιδιά της, στην νύφη της. Αυτή δεν ήταν η μητέρα τους αλλά ένα τέρας.!!!
Πως κατάφερε και έπεισε το γιατρό, ότι ήταν νεκρή;; ρώτησε τότε ο Τόμας
Σε ένα ντουλαπάκι στο δωμάτιο της φύλαγε διάφορα σκευάσματα που της είχε φτιάξει η μητέρα της. Άλλα για τις κρίσεις της, άλλα για τις αϋπνίες της και άλλα που ανακούφιζαν από ημικρανίες φέρνοντας ένα είδος χαλάρωσης.



Δεν ξέρω ακριβώς την χρήση τους αλλά μου είχε εξομολογηθεί, ότι μετά τον θάνατο του Δούκα είχε αποφασίσει να φύγει με τον Τσαρλς και δεν ήθελε να το γνωρίζετε.
Μου είπε, ότι θα έπαιρνε ένα σκεύασμα που θα την έριχνε σε βαθύ λήθαργο και θα έμοιαζε με νεκρή. Αυτό θα διαρκούσε για 24 ώρες. Θα έπρεπε εγώ μετά την ταφή της να πάω στην κρύπτη που θα είχαν βάλει το φέρετρο και να την βγάλω για να μη πεθάνει από ασφυξία. Στην αρχή αρνήθηκα αλλά εκείνη έπεσε στα πόδια μου και με παρακάλεσε να την βοηθήσω. Η Μπρέντα ήταν για μένα η οικογένεια που δεν γνώρισα. Ήταν μάνα μου, αδελφή μου, φίλη μου. Έτσι συγκατατέθηκα σε αυτό το παράτολμο σχέδιο και μετά την ταφή της πήγα στο παρεκκλήσι και άνοιξα το φέρετρο. Ευτυχώς στην ώρα γιατί αν καθυστερούσα λίγο ακόμα θα είχε πεθάνει πραγματικά από ασφυξία. Της έδωσα να φορέσει ένα πανωφόρι με κουκούλα για να μη την αναγνωρίσει κάποιος και με προφύλαξη βγήκαμε από το παρεκκλήσι. Λίγο μακρύτερα περίμενε μια άμαξα και ο αμαξάς που είχε πληρωθεί αδρά μας μετέφερε στο Αμπερντίν. Εκεί την περίμενε ο Τσαρλς στην πανσιόν και εγώ είπα στον αμαξά να με φέρει στο αρχοντικό.
Μπήκα από μια είσοδο που βρίσκεται στα πλυσταριά και κανείς δεν πήρε είδηση την απουσία μου.
Τον πατέρα μας γιατί τον σκότωσε;; ρώτησε τότε ο Ρομπ. Οι ζαλάδες τον έπιασαν ξαφνικά.
Αυτό δεν το γνωρίζω. Γνωρίζω, όμως ότι ο Τσαρλς χρώσταγε χρήματα σε κάποιους και κινδύνευε η ζωή του. Εκείνη του έδινε μικροποσά από ένα λογαριασμό που της είχε ανοίξει ο Δούκας αλλά δεν μπορούσε να σηκώσει μεγαλύτερο ποσό χωρίς την έγκριση του.
Έτσι αποφάσισε να τον βγάλει με τρόπο από την μέση για να καρπωθεί εκείνη όλο το ποσό και να φύγει με τον Τσάρλς ανενόχλητη αποκρίθηκε πικρόχολα ο Ρομπ.
Η Λούση είχε σκύψει το κεφάλι και δεν μιλούσε.
Εγώ αδέλφια μου δεν θέλω να μάθω τίποτα άλλο συνέχισε ο Ρομπ, γιατί όλα πια μου είναι ξεκάθαρα.
Τι θα κάνετε τώρα;; ρώτησε γεμάτη αγωνία η Λούση.
Κανονικά θεωρείσαι συνένοχη Λούση σε όλη αυτή την απάτη, όμως προέχει να κλείσουμε τις εκκρεμότητες με την Μπρέντα πρώτα απάντησε ψύχραιμα ο Τόμας.
Κανείς από τους 3 άνδρες δεν έλεγε « η μητέρα μας». Για αυτούς ήταν πια η Μπρέντα.!!
Φεύγοντας από το σπίτι της Λούση ο Ρομπ πρότεινε να περάσουν από την πανσιόν προτού επιστρέψουν στο αρχοντικό.
Τα αδέλφια του κοιτάζοντας τον με απορία τον ακολούθησαν μια και η πανσιόν ήταν λίγα μέτρα πιο κάτω.
Μόλις μπήκαν μέσα τους υποδέχτηκε με ένα χαμόγελο η ιδιοκτήτρια.
Τότε ο Ρομπ την ρώτησε ευγενικά αν θα μπορούσαν να μιλήσουν με τον κ. Τσαρλς γιατί του χρωστούσαν κάποια χρήματα και ήθελαν να του τα επιστρέψουν.
Η γυναίκα κούνησε αρνητικά το κεφάλι της λέγοντας, ότι ο κ. Τσάρλς Μπόριμερ είχε φύγει από την πανσιόν εδώ και πολύ καιρό και δεν είχε αφήσει κάποια διεύθυνση. Μάλιστα και κάποια «φίλη» του, είπε με νόημα, που έμενε μαζί του, όταν επέστρεψε από κάποια δουλειά της δεν τον βρήκε, γιατί είχε αδειάσει το δωμάτιο. Μήπως γνωρίζετε που μένει τώρα αυτή η κυρία για να την ρωτήσουμε;; ρώτησε αδιάφορα ο Ρομπ.
Δυστυχώς δεν γνωρίζω ούτε το όνομα της γιατί έφυγε αμέσως μια και το δωμάτιο ήταν στο όνομα του κ. Μπόριμερ και εκείνη δεν θέλησε να μείνει.

Επιστρέφοντας στο αρχοντικό ο Ρομπ ανέφερε στους αδελφούς του, ότι είχε γίνει πολύ επιφυλακτικός με όλα όσα είχε ακούσει το τελευταίο διάστημα και ήθελε να διασταυρώσει κάποιες πληροφορίες που τους έδωσε η Λούση σχετικά με τον κ. Τσαρλς.
Αφού ανακεφαλαίωσαν όλα όσα είχαν μάθει, αποφάσισαν, ότι θα πήγαιναν κατά το απόγευμα της επόμενης ημέρας στην κυνηγετική καλύβα που έμενε η Μπρέντα. Το πρωί υπήρχαν κάποιες εκκρεμότητες με τα κτήματα και δεν ήθελαν να τις αγνοήσουν για να μη δώσουν λαβή για σχόλια στους εργάτες.
Έτσι λίγο μετά την δύση του ήλιου τράβηξαν για την καλύβα.
Όταν έφθασαν απέξω κοντοστάθηκαν και ένοιωσαν και οι τρείς την καρδιά τους να κτυπάει δυνατά.
Πρώτος ο Ρομπ, που έπαιρνε πια αυτός όλες τις πρωτοβουλίες κτύπησε ελαφρά την πόρτα και μετά την έσπρωξε με δύναμη για να την ανοίξει. Η πόρτα άνοιξε και τότε είδαν σε ένα κρεβάτι, που ήταν κάπου σε μια άκρη της μικρής καλύβας, να βρίσκεται εξασθενημένη και κατάχλομη η γυναίκα που ήταν κάποτε η μητέρα τους. Ο Στέφαν ένοιωθε δάκρυα να τον πνίγουν και σε άλλη περίπτωση θα έτρεχε σαν τρελός να την σφίξει στην αγκαλιά του. Όμως τώρα δεν μπορούσε!!
Κανείς τους δεν μιλούσε. Η γυναίκα είχε στραμμένο το κεφάλι της στον τοίχο και νοιώθοντας την παρουσία κάποιου στο δωμάτιο γύρισε και κοίταξε.
Όταν τους είδε δεν έδειξε έκπληξη και ένα αμυδρό χαμόγελο φάνηκε στο πρόσωπο της.
Πόσο μου λείψατε τους είπε!!!
Έκανες τα πάντα όμως για να φύγεις μακριά μας της αποκρίθηκε σοβαρά ο Ρομπ.
Ο μικρός μου Ρομπ, συνέχισε εκείνη, έγινε ολόκληρος άνδρας.!!!
Δεν ήλθαμε εδώ για να αναπολήσουμε τα παλιά Μπρέντα απάντησε βλοσυρά εκείνος.
Γνωρίζουμε πια αυτά που διέπραξες και προτού σε παραδώσουμε στις Αρχές για να δικαστείς για τα εγκλήματα σου θα θέλαμε να ακούσουμε από σένα το γιατί.
Με μεγάλη δυσκολία η Μπρέντα τους διηγήθηκε.
Μεγάλωσα μισώντας τους Μουν, γιατί η μητέρα μου ποτέ δεν ξέχασε, ότι η δική της μητέρα βρήκε φρικτό θάνατο στην πυρά από τον παππού σας. Όταν ο πατέρας σας μου πρότεινε να τον παντρευτώ στην αρχή δεν ήθελα γιατί ήμουν ήδη ερωτευμένη με τον Τσαρλς. Εκείνη όμως με έπεισε, ότι με αυτόν τον γάμο θα μπορούσα να έχω όλη την περιουσία των Μουν και να εκδικηθώ για την γιαγιά σας.
Έτσι συμφώνησα. Με τον Τσαρλς δεν ξαναβρεθήκαμε, γιατί αυτός πήγε στην πρωτεύουσα και ασχολήθηκε με το γράψιμο. Όταν μου εκδηλώθηκαν οι κρίσεις η μητέρα μου έφτιαξε διάφορα ελιξίρια και μου εξήγησε, ότι αυτά μπορούσαν ακόμα και να σκοτώσουν χωρίς να αφήσουν το παραμικρό ίχνος.
Η επανασύνδεση μου με τον Τσάρλς ήταν καταστροφική για εμένα. Εκείνος είχε μπλέξει άσχημα με χρέη και δεν ήταν ο ίδιος άνθρωπος που κάποτε γνώρισα. Όμως αυτό άργησα να το καταλάβω. Μετά τον θάνατο του Δούκα, από ισχυρή λιποθυμική τάση που τον έριξε από το άλογο του, σήκωσα όλα τα χρήματα από τον λογαριασμό που είχα μια και ήμουν πλέον η μοναδική δικαιούχος και τα έδωσα στον Τσαρλς για να εξοφλήσει αυτούς που χρωστούσε. Του είπα, ότι ήθελα να φύγω μαζί του για την πρωτεύουσα και δεν ήθελα να το μάθετε. Έτσι σκηνοθέτησα τον θάνατο μου.
Αφού κρυβόμουν στην πανσιόν στο Αμπερντίν για κάποιο διάστημα ο Τσαρλς μου ζήτησε να φύγουμε το συντομότερο γιατί φοβόταν ότι ίσως κάποιος με αναγνώριζε και θα βρισκόταν και αυτός μπλεγμένος.
Ήταν τότε που είχατε έλθει όλοι για την διαθήκη στο Αμπερντίν.
Τον καθησύχασα, ότι εκείνη την ημέρα εγώ θα πήγαινα για τελευταία φορά στο αρχοντικό για να πάρω κάποια πράγματα και τα είχα συνεννοηθεί όλα με την Λούση. Θα επέστρεφα μετά στο Αμπερντίν για να φύγουμε μαζί.
Όμως τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν έτσι. Έπεσα επάνω στην Μελίζα, που δεν είχε έλθει μαζί σας και ώσπου να συνέλθει εκείνη από τον τρόμο της για το φάντασμα που έβλεπε μπροστά της, εγώ έτρεξα στο γραφείο για να εξαφανιστώ. Εκείνη όμως με ακολούθησε και ήταν έτοιμη να ουρλιάξει όταν άνοιξα την μπαλκονόπορτα και της έκανα νόημα να βγούμε έξω. Εκείνη θολωμένη βγήκε έξω στηρίχθηκε επάνω στην κουπαστή που ήταν ήδη σαπισμένη και έπεσε κάτω.
Τρέξαμε η Λούση και εγώ να την δούμε και επειδή πλησίαζε ο Τιμ τον έστειλε η Λούση να φέρει τον γιατρό. Οι άλλοι υπηρέτες δεν είχαν ακούσει τίποτα.
Όμως η Μελίζα δεν είχε πεθάνει αλλά ήταν βαριά τραυματισμένη. Αναγκάστηκα να την κτυπήσω, γιατί κινδύνευαν όλα.
Όταν επέστρεψα στην πανσιόν ο Τσαρλς είχε ήδη φύγει προς άγνωστη κατεύθυνση.
Ένοιωθα προδομένη, εγκαταλελειμμένη και σε απόγνωση.
Επέστρεψα την νύχτα στο αρχοντικό μέσα από το πέρασμα και εκεί μίλησα με την Λούση. Της είπα, ότι θα πήγαινα στην κυνηγετική καλύβα μέχρι να δω τι θα έκανα
Ο Στέφαν ήταν κλεισμένος στο δωμάτιο του και θρηνούσε τον θάνατο της γυναίκας του, ο Τόμας στα κτήματα και ο Ρομπ πάλευε με τις κρίσεις του.
Χαίρομαι που σας βλέπω ενωμένους και εντελώς καλά.
Τα αδέλφια έμοιαζαν σοκαρισμένα από την ομολογία της μητέρας τους. Κάτι μέσα τους ήθελε να πιστεύει, ότι τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν έτσι όπως τους τα διηγήθηκε η Λούση.
Γνωρίζω καλά, ότι οφείλετε να με παραδώσετε στις Αρχές.!! Όμως δεν θα χρειαστεί να το κάνετε. Από χθες έχω πιει το περιεχόμενο αυτού του φιαλιδίου, του τελευταίου που μου απέμεινε και ήδη έχω αρχίσει να χάνω σιγά σιγά τις αισθήσεις μου.
Χαίρομαι που σας είδα για τελευταία φορά και σας ζητώ να με συγχωρέσετε, αν μπορείτε.
Με αυτά τα λόγια η Μπρέντα έκλεισε τα μάτια της!!
Ο Ρομπ έπιασε το χέρι της και είδε, ότι δεν είχε καθόλου σφυγμό και καμιά αναπνοή.
Προς στιγμή έμεινε για λίγο σκεπτικός. Το έχουμε ξαναδεί το έργο μουρμούρισε σιωπηλά. Ας σιγουρέψουμε και το τέλος.
Έκανε νόημα στα αδέλφια του να βγουν έξω από την καλύβα και παίρνοντας κάποιους κομμένους κορμούς δένδρων που βρίσκονταν στην εστία τους έβαλε γύρω από το κρεβάτι της νεκρής Μπρέντα. Μετά με κάποια φύλλα και κλαδιά έκανε προσάναμμα και έβαλε φωτιά. Σε λίγο η φωτιά είχε εξαπλωθεί σε όλη την καλύβα.
Τα αδέλφια έμεναν μακριά και έβλεπαν τις φλόγες να καταπίνουν όλη την οδύνη που βίωσαν μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα.
Ήταν ήδη σούρουπο και μπροστά τους υπήρχε ένας σωρός στάχτες.
Παίρνοντας τον δρόμο της επιστροφής, κοίταξαν οι τρείς άνδρες την ημισέληνο στον ουρανό, που κάποτε τους δημιουργούσε φοβίες και κρίσεις. Ένοιωθαν, ότι μετά από τις στάχτες που άφησαν πίσω τους δεν θα φοβόντουσαν πια για το απροσδόκητο, γιατί έμαθαν, ότι ενωμένοι θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν κάθε αντιξοότητα όσο δύσκολη ή απρόβλεπτη και αν ήταν.!!!

ΤΕΛΟΣ
Η Ευγνωμοσύνη δονεί κάθε κύτταρο μου !!!
Άβαταρ μέλους
CHRYSSOULA
Δημοσιεύσεις: 882
Εγγραφή: 04 Σεπ 2008 9:43 pm

Re: ΗΜΙΣΕΛΗΝΟΣ (4ο-ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ)

Δημοσίευση από CHRYSSOULA »

Φίλοι μου,
Πιστεύω, ότι καταλάβατε γιατί καθυστέρησα με το τέλος αυτής της ιστορίας.
Ποτέ δεν μπορούσα υπό κανονικές συνθήκες γραψίματος να σκεφτώ, ότι η Μπρέντα θα κατέφευγε στην μέθοδο της Ιουλιέτας για να το σκάσει και να ζήσει ελεύθερη τον έρωτα της.!!!
Όμως ο δολοφόνος επιστρέφει πάντα στον τόπο του εγκλήματος και αυτό ήταν η αρχή του τέλους της.
Πραγματικά στο Μεσαίωνα αλλά και στην αρχαία Ελλάδα χρησιμοποιούσαν το φυτό Μπελαντόνα ή Άτροπο ,όπως το όνομα της Μοίρας, για αναισθητικό.
Σε μεγάλες δόσεις ήταν θανατηφόρο. Ακόμα και σήμερα η ατροπίνη χρησιμοποιείται στην φαρμακευτική.!!
Πέρα από τα παραπάνω εμένα με συγκίνησε η στάση των 3 ανδρών. Ο ευαίσθητος Στέφαν, ο ορθολογιστής Τόμας και ο άβουλος Ρομπ μέσα από τις οδυνηρές καταστάσεις που βίωσαν ένοιωσαν να αλλάζουν.
Ο Τόμας όσο πίστευε, ότι ο δολοφόνος ήταν η Λούση η κάποιος άλλος έδειχνε αποφασιστικός. Μόλις όμως άρχισε να νοιώθει, ότι η μητέρα τους δεν ήταν αυτή που πίστευαν έχασε όλη τον δυναμισμό του. Το ίδιο και ο Στέφαν που τρομοκρατήθηκε στην ιδέα να την παραδώσει στις Αρχές σαν δολοφόνο.
Αντίθετα ο Ρομπ βρήκε την πραγματική δύναμη να απελευθερωθεί από όποιες εξαρτήσεις και να φέρει την κάθαρση.!!
Αυτές οι ιστορίες ψυχολογικού θρίλερ ή dark stories δεν ξέρω αν μου αρέσουν αληθινά, γιατί για μένα τα παραμύθια είναι η επιτομή της γλυκύτητας και τρυφερότητας. Μπορεί λοιπόν να έφριξα κάποιες στιγμές αλλά δεν μπορώ να αγνοήσω, ότι είχαν και αυτές οι ιστορίες πολλά να αποκαλύψουν πέρα από την πλοκή του δράματος.!!!

Μια μεγάλη αγκαλιά σε όλους

:romance-grouphug: :romance-grouphug: :romance-grouphug:
Η Ευγνωμοσύνη δονεί κάθε κύτταρο μου !!!
Άβαταρ μέλους
Θοδωράκος
Δημοσιεύσεις: 23391
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 3:37 pm
Τοποθεσία: Αθήνα

Re: ΗΜΙΣΕΛΗΝΟΣ (4ο-ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ)

Δημοσίευση από Θοδωράκος »

Σ'ευχαριστούμε Χρυσούλα :romance-kisscheek: :x >:d< >:d< >:d<


Η αλήθεια είναι πως στεναχωρέθικα με το τέλος. :-( :-(
Πολέμα και Οραματίσου @};-

Ανοίγω την Καρδιά μου στον Θεό. :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
Δωρουλα
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 33489
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 4:23 pm
Τοποθεσία: ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Re: ΗΜΙΣΕΛΗΝΟΣ (4ο-ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ)

Δημοσίευση από Δωρουλα »

Χρυσουλίτσα ευχαριστούμε πολύ :romance-heartstiny: >:d< >:d< >:d< >:d<
Η πληγωμένη καρδιά μπορεί να Ερωτευθεί
Η προστατευμένη καρδιά δεν μπορεί


Πολέμα και Οραματίσου.

Εικόνα

Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
Ellaki
Δημοσιεύσεις: 27248
Εγγραφή: 30 Ιούλ 2007 11:02 am
Τοποθεσία: Αγάπη

Re: ΗΜΙΣΕΛΗΝΟΣ (4ο-ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ)

Δημοσίευση από Ellaki »

απρόσμενη πλοκή
ευχαριστούμε Χρυσουλίτσα >:d< >:d< >:d< >:d< >:d< >:d<
Ας ξεκινήσουμε να αγαπάμε, κι ας μην ξέρουμε ακόμα καλά τον τρόπο... :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Re: ΗΜΙΣΕΛΗΝΟΣ (4ο-ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ)

Δημοσίευση από Vasoula »

καλά αυτό το μυθιστόρημα θα μπορούσε να έχει μεγάλη συνέχεια...Είχε πολύ "ψωμί"

:romance-kisscheek:
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
Λιζούλα
Δημοσιεύσεις: 17536
Εγγραφή: 21 Απρ 2010 1:06 pm

Re: ΗΜΙΣΕΛΗΝΟΣ (4ο-ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ)

Δημοσίευση από Λιζούλα »

Χρυσουλίτσα ευχαριστούμε πολύ :romance-heartstiny: >:d< >:d< >:d< >:d<
Ας είμαι και ο μόνος ΄Ανθρωπος που πιστεύει στην Δύναμη της Αγάπης, δεν παίρνω ποτέ τον Λόγο μου πίσω...Θα την υπηρετώ, ακόμα κι αν μείνω μόνη και αξιοκατάκριτη από αυτούς που όφειλαν να είναι οι αγαπημένοι μου... ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΩ!!!!
Άβαταρ μέλους
CHRYSSOULA
Δημοσιεύσεις: 882
Εγγραφή: 04 Σεπ 2008 9:43 pm

Re: ΗΜΙΣΕΛΗΝΟΣ (4ο-ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ)

Δημοσίευση από CHRYSSOULA »

Δεν ξέρω Βασούλα αν θα ήθελα να το τραβήξω!!
Είχα πολλά και ανάμικτα συναισθήματα καθόλη την διάρκεια της συγγραφής. Το τέλος παρά την κάθαρση που επήλθε μου άφησε μια πικρία και θα συμφωνήσω με τον Θοδωρή,ότι τα επανωτά χαστούκια στους ήρωες τις ιστορίας ήταν οδυνηρά και στενάχωρα.!!
Ακόμα δεν έχω καταλάβει γιατί με ώθησε η Φαντασία σε αυτό το είδος που σίγουρα δεν θα το έλεγα παραμύθι αλλά δεν το λογοκρίνω!!!
Πάντως η επόμενη ιστορία δεν θα μου άρεσε να είναι ξανά dark story!!!
:-? :-?
Η Ευγνωμοσύνη δονεί κάθε κύτταρο μου !!!
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Re: ΗΜΙΣΕΛΗΝΟΣ (4ο-ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ)

Δημοσίευση από Vasoula »

Όχι εμένα δεν μου άφησε πίκρα, ούτε στενοχωρήθηκα με το τέλος...

Μου άφησε όμως ένα "κενό"...Σαν να ήθελες να το τελειώσεις γρήγορα

Να ξαναγράψεις, πολεμώντας αυτήν την πεποίθηση ότι η Φαντασία σε οδηγεί μόνο σε παραμύθια...

Να ανοίξεις και να το δεχτείς, αγαπημένη μου...Όταν γράφεις με οδηγό την Φαντασία, δεν κατευθύνεις εσύ... :romance-kisscheek:
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
CHRYSSOULA
Δημοσιεύσεις: 882
Εγγραφή: 04 Σεπ 2008 9:43 pm

Re: ΗΜΙΣΕΛΗΝΟΣ (4ο-ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ)

Δημοσίευση από CHRYSSOULA »

:romance-heartbeating: :romance-heartbeating:
Η Ευγνωμοσύνη δονεί κάθε κύτταρο μου !!!
Άβαταρ μέλους
Ταρούλα
Δημοσιεύσεις: 29910
Εγγραφή: 16 Αύγ 2011 6:45 pm

Re: ΗΜΙΣΕΛΗΝΟΣ (4ο-ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ)

Δημοσίευση από Ταρούλα »

Ευτυχώς τα πέτυχα όλα μαζί :romance-heartbeating: Ευχαριστούμε Χρυσουλάκι μας :romance-kisscheek:
Η μόνη βεβαιότητα που μπορείς να έχεις στην ζωή σου είναι μόνο μέσα στην Πίστη, πως ό,τι έρθει, πάντα το Πνεύμα θα δρα εντός σου... Η καρδιά φωτίζει τον σκοτεινό δρόμο της ζωής... Β.Ν. :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
Annoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 33486
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 2:43 pm

Re: ΗΜΙΣΕΛΗΝΟΣ (4ο-ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ)

Δημοσίευση από Annoula »

Χρυσουλάκι, ευχαριστούμε :romance-kisscheek: :romance-inlove:
Αν ο Θεός είναι η πρωταρχική Αιτία η Αγάπη θα είναι το αποτέλεσμα
Πατέρα μου/Μητέρα μου, είναι παιδί της Αλήθειας και μόνο αυτή είναι ο δρόμος ο δικός μου προς εσένα
Πολέμα και Οραματίσου
Άβαταρ μέλους
Δεκατριούλης
Δημοσιεύσεις: 4566
Εγγραφή: 29 Ιαν 2011 1:10 pm

Re: ΗΜΙΣΕΛΗΝΟΣ (4ο-ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ)

Δημοσίευση από Δεκατριούλης »

Δεν μου θύμισε καθόλου παραμύθι. Αν διευρυνθεί η ιστορία θα μπορούσε να γίνει ένα μυθιστόρημα εποχής ή ένα σενάριο για ταινία εποχής. Εκτός από την ενότητα των τριών παιδιών μου άρεσε η ανατροπή με το ρόλο της μητέρας και το τελείωμα αυτήν της "σχέσης". Η "αγια" πάντα μητέρα που τελικά ειναι κατι άλλο. Που και αυτή έχει ποτιστεί με το αντίστοιχο φαρμάκι απο την δικιά της.💖
Ας αφησουμε την κριτική για τους ανθρώπους γύρω μας και ας ακολουθησουμε τον δρόμο που δείχνει η καρδιά μας.
Άβαταρ μέλους
CHRYSSOULA
Δημοσιεύσεις: 882
Εγγραφή: 04 Σεπ 2008 9:43 pm

Re: ΗΜΙΣΕΛΗΝΟΣ (4ο-ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ)

Δημοσίευση από CHRYSSOULA »

Όταν δημιουργήθηκε η ενότητα Παραμύθια ήταν για να γραφούν από όλους μας μικρές ιστορίες με αναφορά στην αγνότητα του παιδιού που υπάρχει μέσα μας.
Όταν τα αυτοτελή παραμύθια έγιναν σειρές,επεισόδια,σήριαλ τα θεώρησα εξέλιξη και τα καλοδέχθηκα. Με την σκοτεινή ψυχολογική ιστορία που προέκυψε τελευταία ,παρόλο που δεν θέλω να κρίνω γιατί συνέβη αυτή την περίοδο,είμαι πολύ προβληματισμένη!!!Σαν ιστορία είχε σασπένς και ενδιαφέρον. Πραγματικά μια ταινία ή ένα σενάριο όπως ανέφερε ο Παναγιώτης. Η Βασούλα έγραψε να είμαι ανοικτή σε αυτό που μου διηγείται η Φαντασία και δεν το αμφισβητώ!!Όμως το συναίσθημα μου μοιάζει παραπονεμένο,γιατί περίμενε ίσως κάτι διαφορετικό!!
Θα παρατηρήσω την καινούργια ιστορία που θα έλθει αργότερα και θα αξιολογήσω!!
Σας ευχαριστώ όλους για τα εποικοδομητικά σχόλια σας!!
:romance-adore: :romance-adore:
Η Ευγνωμοσύνη δονεί κάθε κύτταρο μου !!!
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Re: ΗΜΙΣΕΛΗΝΟΣ (4ο-ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ)

Δημοσίευση από Vasoula »

Χρυσουλίτσα μου, η πεποίθηση ότι όλα τα παραμύθια έχουν ένα νόημα να δώσουν, ένα εμφανές νόημα, είναι μια προσδοκία που δεν αξίζει σε κανέναν συγγραφέα που γράφει από την Ψυχή του, και την καρδιά του...
Όλα τα της Ψυχής, όταν γίνονται με την καρδιά μας, έχουν νόημα...

Σε κάποιες πράξεις το νόημα είναι εμφανές, σε κάποιες άλλες πρέπει να προσέξεις πολύ και να κοπιάσεις για να το βρεις και αυτό έχει μεγαλύτερη αξία

Σου είπα λοιπόν να μείνεις ανοιχτή και να καλοδεχτείς αυτό που θα έρθει...
Το νόημα θα το βρεις μετά...όταν είσαι πια σίγουρη ότι η καρδιά δεν θα σε προδώσει ποτέ, όταν "παντρευτεί" την Φαντασία...

Στην ιστορία σου αυτή, εγώ ένιωσα έναν πόλεμο μέσα σου...Σαν να μην την αποδεχόσουν, γιατί θεωρούσες ότι δεν θα την αποδεχτούνε και οι αναγνώστες σου, επειδή ακριβώς πίστευες ότι δεν έχέι ένα νόημα να τους δώσει...

Αλλά οι αδαείς ούτε καν στο Αβαταρ δεν βρήκαν νόημα...

:romance-kisscheek:
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι

Επιστροφή στο “ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ”