ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ - Η ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ (1)

[CHRYSSOULA]

ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Η ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ (1)

Η Μπεθ καθόταν στο γραφείο της και διάβαζε το μήνυμα στον υπολογιστή της που μόλις είχε λάβει από τον αδελφό της τον Μίλτο.
Η Μπεθ ήταν φοιτήτρια Χημείας σε πανεπιστήμιο της Αγγλίας, ενώ ο αδελφός της πήγαινε Λύκειο σε ένα πανέμορφο νησί της Ελλάδας, την Σαντορίνη, όπου έμενε εκεί με την γιαγιά και τους θείους τους. Εκείνος λάτρευε την τεχνολογία και ήθελε να σπουδάσει στην Ελλάδα στο Πολυτεχνείο, ειδικός υπολογιστών, μόλις τέλειωνε το σχολείο.
Άθελα της ήλθαν στη σκέψη της τα τραγικά γεγονότα που συνέβησαν πριν λίγο καιρό και που άλλαξαν ριζικά την ζωή τους.
Ο πατέρας τους ήταν Έλληνας λεγόταν Λέανδρος, ήταν φυσικομαθηματικός αλλά το μεγαλύτερο πάθος του ήταν οι καταδύσεις. Πίστευε, ότι ο βυθός είχε να παρουσιάσει εκπληκτικά ευρήματα και μάλιστα είχε την γνώμη, ότι κάπου βαθιά στα νερά της Σαντορίνης είχε βυθιστεί πριν εκατομμύρια χρόνια μια ολόκληρη πολιτεία από σεισμική δόνηση. Για αυτόν η χαμένη Ατλαντίδα δεν ήταν κάτι ουτοπικό αλλά μια πραγματικότητα και κάποιοι από τους κατοίκους της, που είχαν εξαιρετικές γνώσεις, δεν πνίγηκαν αλλά μεταφέρθηκαν με καμπύλωση του χρόνου και ηλεκτρομαγνητική ώθηση σε κάποιο άλλο σημείο του Σύμπαντος.
Αν και το περιβάλλον γύρω του δεν τον πίστευε, εκείνος βρήκε θερμό υποστηρικτή στις ιδέες του σε μια Αγγλίδα χημικό και ερευνήτρια την Σούζαν, η οποία και εκείνη παθιαζόταν με τις καταδύσεις και τα μυστήρια που έκρυβε ο βυθός. Σύντομα ο Λίο και η Σου, όπως έλεγαν χαϊδευτικά ο ένας τον άλλο, παντρεύτηκαν και η Σούζαν εγκατέλειψε την θέση της σε ένα Πανεπιστήμιο της Αγγλίας για να μείνει μόνιμα στην Σαντορίνη.
Από τον γάμο τους πρώτα γεννήθηκε εκείνη, η Μπεθ, που της έδωσαν το όνομα της γιαγιά της (Ελισάβετ) και ύστερα ο αδελφός της ο Μίλτος από το όνομα του παππού τους (Μιλτιάδη) Η ζωή τους στο νησί ήταν ήρεμη γεμάτη θάλασσα και ήλιο και όταν αναπολούσε η Μπεθ εκείνα τα χρόνια, ένοιωθε μεγάλη νοσταλγία.
Όμως όλα άλλαξαν όταν ένα Σάββατο πρωί, ο πατέρας της ξεκίνησε μόνος του για μια κατάδυση κοντά στο ηφαίστειο μια και ο καιρός ήταν πολύ καλός. Η Σούζαν δεν τον ακολούθησε, γιατί θα πήγαινε εκείνη την ημέρα στο αεροδρόμιο για να παραλάβει την δική της μητέρα, την Σάλυ, που ερχόταν στο νησί για διακοπές και για να δει τα εγγόνια της.
Οι ώρες όμως περνούσαν και ο πατέρας της δεν εμφανιζόταν. Η μητέρα της άρχισε να ανησυχεί και τράβηξε για το μικρό όρμο που άφηναν την βάρκα τους, όταν επέστρεφαν από την κατάδυση. Η βάρκα έλειπε και κοιτάζοντας όσο μακριά μπορούσε δεν την έβλεπε πουθενά στον ορίζοντα. Ο καιρός ήταν καλός και δεν φυσούσε καθόλου αλλά σε κάποια σημεία υπήρχαν υπόγεια ρεύματα και αν δεν το γνώριζες μπορούσες να παρασυρθείς μακριά.



Όμως ο Λέανδρος γνώριζε πολύ καλά κάθε σπιθαμή εκείνου του μέρους και ήταν αδύνατο να έχει παρασυρθεί είτε από υπόγεια ρεύματα είτε από υπερβολική ορμή ή πίεση του νερού.
Η Σούζαν γύρισε πίσω ανήσυχη και παρακάλεσε τον αδελφό του άνδρα της τον Μένιο να δανειστεί την βάρκα κάποιου φίλου τους και να την οδηγήσει σε κάποιο σημείο που θα του έδειχνε, ώστε εκείνη να βουτήξει στο νερό και να ψάξει να βρει κάποιο ίχνος του Λέανδρου.
Ο Μένιος πήρε την βάρκα ενός γείτονα τους και την οδήγησε εκεί που του υπέδειξε η Σούζαν. Εκείνη έχοντας φορέσει την ειδική στολή κατάδυσης με μπουκάλα οξυγόνου έπεσε στο νερό.
Πέρασε κάμποση ώρα και ενώ ο Μένιος προσπαθούσε να πνίξει την ανησυχία του είδε να προβάλλει από το νερό το κεφάλι της Σούζαν. Έβγαλε την μάσκα της και ανέβηκε στην βάρκα. Το πρόσωπο της ήταν κατάχλομο. Κρατούσε στα χέρια της την μάσκα του άνδρα της σπασμένη και κάποιο κομμάτι από τον ειδικό αναπνευστήρα. Εκείνος δεν υπήρχε πουθενά. Σκεφτόταν, ότι αν είχε δεχθεί αιφνιδιαστική επίθεση από κάποιο σκυλόψαρο πιθανότατα να του έσπασε ή να του έφυγε η μάσκα στην προσπάθεια του να το αποφύγει και έτσι ο κίνδυνος από πνιγμό φάνταζε τώρα πιο πιθανός. Το σώμα του ίσως το ξέβραζε η θάλασσα σε κάποιο άλλο μέρος μακριά από το σημείο της κατάδυσης.
Φυσικά όλη η οικογένεια αναστατώθηκε και ο Μένιος ανέφερε την εξαφάνιση του αδελφού του στις τοπικές αρχές.
Ξεκίνησε έρευνα σε όλη την θαλάσσια περιοχή για να βρεθεί κάποιο άλλο ίχνος του ή έστω και το πτώμα του αλλά όλες οι προσπάθειες παρέμεναν άκαρπες.
Μετά από ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα ο πατέρας της κρίθηκε αγνοούμενος.
Η μητέρα της όμως ποτέ δεν πίστεψε, ότι χάθηκε. Ήθελε να πιστεύει, ότι είχε πέσει σε ένα από τα ενεργειακά κύματα που αναζητούσαν και οι δύο τους και ίσως είχε περάσει σε άλλη συχνότητα με άλλη υλική δομή. Φυσικά αυτές τις σκέψεις δεν τις εμπιστευόταν σε κανένα, γιατί όλοι θα έλεγαν ότι σάλεψαν τα λογικά της από την στεναχώρια, αλλά η Μπεθ είχε διαβάσει αυτά που έγραφε στον υπολογιστή της με κάποιες αναλύσεις.
Η Σούζαν σταμάτησε τις καταδύσεις και συνέχισε να μελετά και να αναπτύσσει κάποιες θεωρίες, ενώ παράλληλα εργαζόταν στην οικογενειακή επιχείρηση. Ο Λέανδρος μαζί με τον Μένιο είχαν φτιάξει πολυτελή στούντιο σε μια πολύ όμορφη περιοχή της Σαντορίνης που τα νοίκιαζαν όλο το χρόνο. Τα καλοκαίρια που ερχόντουσαν πολλοί άγγλοι τουρίστες η Σούζαν βοηθούσε στη ρεσεψιόν και είχε αναλάβει και κάποιες οικονομικές δραστηριότητες.
Ένα απογευματάκι κατέβηκε στην παραλία για να περπατήσει και να σκεφθεί λίγο μόνη της Είχε περάσει σχεδόν ένας χρόνος από την εξαφάνιση του άνδρα της και ακόμα δεν είχε βρεθεί κάποιο ίχνος του που να μαρτυρά τον θάνατό του από πνιγμό.
Εκεί που βάδιζε αφηρημένη στην άκρη της ακτής το πόδι της κτύπησε σε ένα κομμάτι ξύλο. Έσκυψε να το πιάσει για να το παραμερίσει και έμεινε σαστισμένη. Το ξύλο ήταν ένα κομμάτι από βάρκα και είχε επάνω του ένα όνομα μισοσβησμένο αλλά μπορούσες να το διακρίνεις. Έγραφε «Ηρώ»
Ο Λέανδρος είχε ονομάσει έτσι την βάρκα του από τον αρχαίο μύθο του Λέανδρου και της Ηρούς, γιατί για αυτόν η βάρκα του ήταν «η αγαπημένη του» μέχρι να γνωρίσει την Σούζαν.
Η γυναίκα κρατώντας το ξύλο στα χέρια της έβαλε τα κλάματα, γιατί όλα έδειχναν, ότι ο αγαπημένος της σύντροφος είχε χαθεί στα βάθη της θάλασσας που τόσο αγαπούσε.
Γύρισε πίσω και έδειξε σε όλους αυτό που είχε βρει. Όλοι ένοιωσαν μεγάλη θλίψη για άλλη μια φορά, γιατί ο Μένιος διαβεβαίωσε, ότι δεν υπήρχε καμία άλλη βάρκα στο νησί με αυτό το όνομα παρά μόνο του αδελφού του.
Η ζωή για την οικογένεια συνεχιζόταν όταν κάποια ημέρα έφτασε ένα γράμμα από το πανεπιστήμιο της Αγγλίας που εργαζόταν κάποτε η Σούζαν.
Την ενημέρωναν, ότι είχαν πάρει την διεύθυνση της από την γραμματεία του πανεπιστημίου και επειδή είχε προκύψει θέση αντίστοιχη των προσόντων της, την ρωτούσαν αν ήθελε να επιστρέψει στην Αγγλία και να την αναλάβει.
Η Σούζαν ξαφνιάστηκε προς στιγμή αλλά μετά το ξανασκέφθηκε και αποφάσισε, ότι μια αλλαγή θα ήταν ό,τι καλύτερο για αυτήν την δεδομένη στιγμή.
Το βραδάκι όταν μαζεύτηκε όλη η οικογένεια τους ανακοίνωσε ότι θα αποδεχόταν την θέση στο πανεπιστήμιο της Αγγλίας και σύντομα θα έφευγε παίρνοντας μαζί και τα παιδιά της μια και οι αποδοχές της θα ήταν πολύ ικανοποιητικές, για να μπορέσουν να ζήσουν όλοι καλά.
Μόλις άκουσαν αυτά τα νέα όλοι πάγωσαν. Ο Μένιος παρόλο που ήταν πολλά χρόνια παντρεμένος δεν είχε δικά του παιδιά και είχε δώσει όλη την αγάπη του στα ανίψια του, που τα λογάριαζε σαν δικά του. Ο παππούς και η γιαγιά ούτε να το διανοηθούν, ότι θα έβλεπαν τα μοναδικά τους εγγόνια μόνο σε κάποιες διακοπές.
Την παγωμάρα διέκοψε ο Μίλτος ο οποίος είπε, ότι αγαπούσε το νησί και δεν ήθελε να φύγει από εκεί και να αφήσει τους φίλους του. Ήθελε να τελειώσει εκεί το σχολείο του και μετά να πάει στο Πολυτεχνείο για να σπουδάσει ειδικός υπολογιστών. Θα ταξίδευε στην Αγγλία για να βλέπει την μητέρα του και την αδελφή του, αν εκείνη αποφάσιζε να πάει μαζί της, και θα επικοινωνούσαν συχνά μέσω διαδικτύου. Αντίθετα η Μπεθ είπε ότι θα ακολουθούσε την μητέρα της στην Αγγλία, γιατί της άρεσε το μέρος που έμενε η γιαγιά Σάλυ και θα ήθελε να σπουδάσει χημεία μόλις τέλειωνε το λύκειο στην Αγγλία. Τότε η Μπεθ ήταν 16 χρόνων και ο Μίλτος 15.
Η μητέρα της δεν ήθελε να αφήσει το γιό της στο νησί αλλά όλοι την έπεισαν ότι θα ήταν καλύτερα για αυτόν, γιατί θα μάθαινε να διαχειρίζεται την κτηματική τους περιουσία που ήταν αρκετά μεγάλη και κάποια στιγμή αυτή θα περνούσε στα δύο παιδιά του Λέανδρου, που θα ήταν και οι μοναδικοί κληρονόμοι.
Έτσι η Σούζαν έφυγε με την Μπεθ για την Αγγλία και μετακόμισαν προσωρινά στο σπίτι της γιαγιάς Σάλυ που ήταν μια αρκετά ευρύχωρη μονοκατοικία σε ένα προάστιο του Λονδίνου. Έμενε εκεί μόνη της μετά τον θάνατο του άνδρα της και πήρε μεγάλη χαρά όταν έμαθε, ότι η μοναχοκόρη της αποφάσισε να επιστρέψει στην Αγγλία μαζί με την εγγονή της. Ήταν ακόμα πολύ νέα και ίσως κάποια στιγμή ξαναέφτιαχνε την ζωή της, όταν ξεπερνούσε τα τραγικά γεγονότα που συνέβησαν στο νησί.
Η Μπεθ μάθαινε τακτικά νέα από τον αδελφό της και κάποια στιγμή της εξομολογήθηκε, ότι είχε και αυτός το ίδιο πάθος με τις καταδύσεις, όπως ο πατέρας τους. Ο θείος Μένιος όμως τον είχε συμβουλέψει να μη πειραματίζεται μόνος του και να κάνει μαθήματα κατάδυσης με έμπειρο δάσκαλο. Έτσι είχε αρχίσει τα μαθήματα και ήταν ενθουσιασμένος.
Τώρα η Μπεθ κοίταζε στον υπολογιστή το νέο μέιλ που της έστειλε και είχε μάλιστα και ένα συνημμένο.
Καθώς το διάβαζε έμεινε σαστισμένη για λίγο. Ο Μίλτος της έγραφε, ότι κάνοντας κάποιο μάθημα κατάδυσης μεγάλου βάθους κοντά στο ηφαίστειο, πρόσεξε σε ένα σημείο στο βυθό κάτι που εξείχε. Το έπιασε και το έβγαλε και είδε, ότι ήταν ένα κομμάτι ξύλου.
Το κοίταξε και πρόσεξε, ότι σε μια γωνία έγραφε με αχνά γράμματα ξεπλυμένα από το θαλάσσιο νερό «Ηρώ». Έκανε νόημα στον δάσκαλο που ήταν μαζί του να ανέβουν επάνω και του έδειξε το ξύλο που κατά πάσα πιθανότητα ήταν από την βάρκα του πατέρα του, που σίγουρα κάπου συγκρούστηκε και έγινε κομμάτια.
Η απορία του όμως ήταν πως υπήρχαν δύο ίδια κομμάτια αφού και η μητέρα τους είχε βρει κάτι παρόμοιο πριν κάποιο διάστημα;
Είχε βγάλει μια φωτογραφία του ξύλου και την έστειλε μαζί με το μέιλ.
Η Μπεθ άνοιξε αμέσως ένα συρτάρι όπου η μητέρα της είχε φυλάξει διάφορα αναμνηστικά από τον πατέρα της και μέσα σε αυτά ήταν και το ξύλο που ακόμα έγραφε «Ηρώ»
Το πήρε και το σύγκρινε με την φωτογραφία στον υπολογιστή και έμοιαζαν ολόιδια.
Όταν επέστρεψε η μητέρα της, της έδειξε το μέιλ του Μίλτου και το συνημμένο και η Σούζαν έμεινε με το στόμα ανοικτό. Αμέσως ζήτησε από τον Μίλτο να της το ταχυδρομήσει. Έτσι και έγινε.
Όταν άνοιξε το δέμα και έβγαλε το ξύλο, το έβαλε δίπλα με αυτό που είχε φυλαγμένο και η ομοιότητα ήταν ολοφάνερη. Λες και το ένα ήταν ακριβές αντίγραφο του άλλου.
Έξυσε λίγο την επιφάνεια και των δύο ξύλων και ανέλυσε στο εργαστήριο, που είχε φτιάξει στο υπόγειο του σπιτιού της μητέρας της, την χημική σύσταση και των δύο αντικειμένων. Η ανάλυση έδειξε, ότι και τα δύο είχαν την ίδια μοριακή σύσταση αλλά δεν μπορούσε να προσδιορίσει την παλαιότητα.
Τα έστειλε τότε σε ένα εξειδικευμένο εργαστήριο όπου εκεί με κάποιες ξεχωριστές μεθόδους ανάλυσης πιστοποιούσαν την παλαιότητα κάποιου ευρήματος, ιδιαίτερα αρχαιολογικού, και περίμενε την απάντηση τους.
Η Σούζαν ήθελε να πιστεύει μέχρι εκείνη την στιγμή, ότι πιθανότατα η βάρκα του Λίο να προσέκρουσε με κάποια ενεργειακή πύλη και η σφοδρή σύγκρουση να πέρασε τον σύντροφο της σε άλλο χώρο..
Όταν όμως έλαβε την απάντηση από το εργαστήριο ανάλυσης έμεινε άφωνη για πολύ ώρα. Το ξύλο του βυθού ήταν πάρα πολύ παλιό και χρονολογείτο αρκετά χρόνια προτού συμβεί το ατύχημα στον άνδρα της. Αντίθετα η χρονολογία του ξύλου της στεριάς έπεφτε αρκετά κοντά με το χρονικό διάστημα του ατυχήματος.
Αυτά τα νέα την προβλημάτισαν πολύ, γιατί φαινόταν σαν να είχε προγραμματισθεί η εξαφάνιση του άνδρα της πολλά χρόνια πριν συμβεί και δεν προέκυψε τυχαία από κάποια ξαφνική πρόσκρουση με κάποιο αντικείμενο ή ενεργειακό κύμα.
.
Έφερνε στο νου της τις θεωρίες που αντάλλασσε συχνά με τον Λίο σχετικά με την καμπύλωση του χρόνου και την υποδιαίρεση του σε στιγμές που εκφράζονταν σαν πραγματικότητα, ενώ στην ουσία δεν ήταν παρά αντανακλάσεις μιας μεγαλύτερης πραγματικότητας που επιστήμη δεν μπορούσε ακόμα να εξηγήσει επακριβώς.!!!


Αναλογιζόταν, ότι εκείνη την μοιραία ημέρα ο Λίο ξεκίνησε μια κατάδυση χωρίς αυτήν πράγμα σπάνιο για αυτόν, γιατί βουτούσαν πάντα μαζί από τότε που παντρεύτηκαν. Την άφιξη της μητέρας της την γνώριζε και θα μπορούσε να την περιμένει να επιστρέψει από το αεροδρόμιο για να πάνε μαζί αλλά εκείνος προτίμησε να πάει μόνος του χωρίς την ειδική συσκευή οξυγόνου παρά μόνο με την μάσκα και τον ειδικό αναπνευστήρα για βάθος μόνο μέχρι 2 μέτρα.
Λες και κάτι τον έσπρωχνε να βρεθεί στο συγκεκριμένο μέρος.!!! Της είχε εξομολογηθεί, ότι κάποτε προτού την γνωρίσει, είχε δει σε κάποιο σημείο του βυθού ένα παράξενο πλάσμα να τον κοιτάζει. Έμοιαζε διάφανο με μακριά μαλλιά πλεγμένα γύρω του σαν φύκια. Στην αρχή νόμισε, ότι έβλεπε μια μυθική γοργόνα αλλά παρατηρώντας το καλύτερα είδε, ότι το παράξενο αυτό πλάσμα έμοιαζε περισσότερο με ανθρώπινη φιγούρα γιατί είχε άκρα κανονικά. Προτού σκεφθεί πώς να το πλησιάσει εκείνο απομακρύνθηκε από εκείνο το σημείο με απίστευτη ευλυγισία και ταχύτητα.
Η Σούζαν δεν μπορούσε να καταλάβει, γιατί θυμήθηκε αυτό το γεγονός τώρα μια και ποτέ δεν συνάντησαν αυτό το πλάσμα σε κάποια κατάδυση τους.
Της πέρασε αστραπιαία από τον νου, ότι ίσως αυτό το πλάσμα εμφανίστηκε ξανά, όταν είδε μόνο του τον Λίο στον βυθό, ενώ όσο βουτούσαν μαζί πιθανότατα να κρυβόταν.
Σκεφτόταν, ότι τελικά η εξαφάνιση του Λίο σίγουρα έκρυβε κάποιο μυστήριο και η απάντηση πιθανότατα να βρισκόταν στην Σαντορίνη.
Σε λίγο τα μαθήματα στο Πανεπιστήμιο θα σταματούσαν λόγω καλοκαιριού και έτσι αποφάσισε να επισκεφθεί το νησί για να δει τον γιό της αλλά και να ψάξει καλύτερα στον βυθό μήπως και εύρισκε κάποια απάντηση στα ερωτήματά της.
Η Μπεθ θα έμενε στην Αγγλία, γιατί θα έπαιρνε κάποια έξτρα μαθήματα την καλοκαιρινή περίοδο και είχε πολύ μελέτη.
Έτσι αφού ειδοποίησε τον Μίλτο, ότι θα έμενε στο νησί σχεδόν όλο το καλοκαίρι πήρε το αεροπλάνο με προορισμό την Σαντορίνη.
Δεν μπορούσε όμως ούτε καν να φανταστεί, καθώς πετούσε προς το νησί, τι πραγματικά κρυβόταν πίσω από την εξαφάνιση του αγαπημένου της συντρόφου.!!!


Συνεχίζεται

[Vasoula]

επιτέλους

[Annoula]

[Μάνος]

Χρουσούλα μου, λόγω ελάχιστου ελεύθερου χρόνου, δεν καταφέρνω να σε διαβάζω...
Σε αυτό όμως, δεν ξέρω γιατί, έπεσε το μάτι μου και πριν καλά καλά το καταλάβω το είχα κι όλας διαβάσει!
Αναμένω τη συνέχεια!!!!

[Ιωαννάκι]

Χρυσουλίτσα, μας έλειψαν τα παραμύθια σου
Ανυπομονώ για τη συνέχεια

[CHRYSSOULA]

Φίλοι μου,
Με αυτό το παραμύθι/ιστορία αντιμετώπισα ένα πρόβλημα.
Έκανα το μέγιστο λάθος να θεωρήσω την Φαντασία δεδομένη και άρχισα να γράφω τις εξελίξεις έτσι όπως τις ένοιωθα με τον νου μου. Αφού έγραψα1&2 κεφάλαιο ένοιωθα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Η ιστορία δεν είχε ροή που είχαν συνήθως τα παραμύθια που έγραφα μέχρι τώρα. Ρώτησα την Φαντασία τι συνέβαινε και ήμουν σε τέτοια αμηχανία και τότε εκείνη ώθησε το χέρι μου και τα διέγραψε όλα!!! Η ροή πήγαινε όπως ήθελε "η αγαπητή νόηση" και όχι όπως θα έβγαιναν μέσα από την διάσταση της Φαντασίας. Μόλις το κατάλαβα, γιατί έδρασε πολύ ύπουλα ως συνήθως, είπα το γνωστό σε όλους μας "μάντρα"
που τελειώνει σε .....ήσου και άρχισα να γράφω σε πλήρη σύνδεση.
Αυτό που βγήκε, όπως θα δείτε και σεις στις συνέχειες είναι .....θα σας αφήσω όμως να γράψετε εσείς τα σχόλια σας γιατί εμένα με συνεπήρε!!!
Επεξεργάζομαι το 2ο και το ανεβάζω σύντομα!!!!

[Ellaki]

Χρυσουλίτσα μου έλειψες

άντε κάνε γρήγορα

[Δεκατριούλης]

[Ταρούλα]

[Giotoula]

[Θοδωράκος]

[Δωρουλα]

Χρυσουλιτσα μου