Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ - ΟΙ ΚΟΝΤΟΥΡΙΤΕΣ (Β ΜΕΡΟΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ)

Άβαταρ μέλους
CHRYSSOULA
Δημοσιεύσεις: 882
Εγγραφή: 04 Σεπ 2008 9:43 pm

Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ - ΟΙ ΚΟΝΤΟΥΡΙΤΕΣ (Β ΜΕΡΟΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ)

Δημοσίευση από CHRYSSOULA »

Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ – ΟΙ ΚΟΝΤΟΥΡΙΤΕΣ (β μέρος τελευταίου)

Μόλις έφτασαν στην απέναντι οροσειρά ο Κοντουρίτης σταμάτησε σε ένα λόφο και ο Μπόρσεν και η Τριμάλντα κατέβηκαν
Τότε ο Φελίζα με ένα πλήθος ξωτικών έτρεξαν να τους υποδεχθούν.
Ήταν όλα εγκάρδια και πολύ χαρούμενα που είχαν κοντά τους κάποιους από την φυλή των ανθρώπων. Είχαν μάθει από τον Φελίζα τα κατορθώματα τους και γνώριζαν, ότι είχαν ελευθερώσει τον αγαπημένο τους Στρομπαντίν από την δουλεία του Φουργκαντίν.
Εκείνος μισούσε τους ανθρώπους και είχε υποταχτεί σε σκοτεινές δυνάμεις. Ο Στρομπαντίν τον είχε ακολουθήσει στην αρχή, γιατί ήθελε να τηρήσει την υπόσχεση που είχε δώσει στον Βαλντούγκ για το Θόρνμπλαντ και για να γλιτώσει τον γιό του στρατηγού Ζοντάνα που τόσο εκτιμούσε. Μετά εγκλωβίστηκε στο υπόγειο βασίλειο και περίμενε μια ευκαιρία για να ξεφύγει.
Η Τριμάλντα έβλεπε με ευχάριστη έκπληξη, ότι τα ξωτικά είχαν φτιάξει μια όμορφη μικρή πολιτεία με ξύλινα σπιτάκια που είχαν απέξω πολλά όμορφα αγριολούλουδα. Η περιοχή είχε άφθονες τρεχούμενες πηγές και πολύ κυνήγι. Το κάθε ξωτικό είχε από μια απασχόληση. Άλλο έκοβε ξύλα, άλλο συναρμολογούσε, άλλο μαγείρευε και όλα ήταν σε μια διαρκή κίνηση. Ο Μπόρσεν δεν έκρυβε και αυτός την έκπληξη του, γιατί δεν περίμενε με τίποτα να δει κάτι τέτοιο σε μια βουνοκορυφή από αυτά τα μικροσκοπικά πλάσματα.
Η Τριμάλντα εξήγησε στον Φελίζα, ότι είχαν έλθει εκεί για λίγες ημέρες προκειμένου να ξεχάσουν τα γεγονότα που τους σημάδεψαν βαθιά.
Ο Φελίζα τους συνόδεψε στο δικό του σπιτάκι και τους είπε, ότι τους το παραχωρούσε για όσο διάστημα θα έμεναν εκεί. Εκείνος θα κοιμόταν σε κάποιο άλλο. Τα σπιτάκια ήταν μικροσκοπικά και έπρεπε να σκύψουν για να μπουν αλλά ήταν πεντακάθαρα. Είχαν φτιάξει από μαλακά κλαδιά και φύλλα δένδρων κρεβάτια και τα είχαν καλύψει με προβιές άγριων ζώων που είχαν πεθάνει φυσικά, γιατί τα ξωτικά δεν πείραζαν κανένα.
Είδαν πολλά φρούτα σε καλάθια και κάποια μικρά δοχεία με νερό και μέλι.
Το ξωτικό τους είπε, ότι αν ήθελαν κάτι δεν είχαν παρά να του το ζητήσουν και κάνοντας μια υπόκλιση έφυγε από το σπιτάκι και τους άφησε μόνους τους.
Ο Μπόρσεν και η Τριμάλντα αγκαλιάστηκαν σφιχτά νοιώθοντας μια μεγάλη ευφορία να τους κυριεύει αφήνοντας τον έρωτα τους να εκφράσει όσα δεν είχαν πει ο ένας στον άλλο όλο αυτό το διάστημα της μεγάλης έντασης και πόνου.
Οι ημέρες κυλούσαν ήρεμα μέσα σε ένα ειδυλλιακό παράδεισο όταν κάποια στιγμή η Τριμάλντα πρόσεξε ένα Κοντουρίτη, που είχε έλθει πολύ κοντά τους και τους κοίταζε.
Παρατήρησε τότε, ότι κάτι κρεμόταν από το λαιμό του. Πλησίασε το πήρε και είδε, ότι ήταν ένα κομμάτι λεπτού ξύλου με κάποια χαραγμένα σχήματα. Απόρησε και το έδειξε στον Μπόρσεν που έκοβε κάποια ξύλα πιο πέρα. Εκείνος το κοίταξε και αμέσως το πρόσωπο του συννέφιασε.
Είναι μήνυμα από τον Ασγκαρώθ της είπε. Ο Μέρβιντ πεθαίνει και με ζητάει!!!
Εμείς οι Κόκκινοι έχουμε ένα ειδικό κώδικα επικοινωνίας με σύμβολα και όταν βγαίνουμε κυνήγι χαράζουμε τα δένδρα με αυτά για να ειδοποιούμε άλλους συμπατριώτες μας για τυχόν κινδύνους.
Που ήξερε που θα μας βρει ;;ρώτησε με απορία η Τριμάλντα. Ίσως από τον Στρομπαντίν απάντησε ο Μπόρσεν. Σίγουρα ο Φελίζα θα του είχε στείλει μήνυμα με σήματα καπνού, ότι βρισκόμαστε εδώ. Αν με έψαχνε ο Ασγκαρώθ και συνάντησε τον Στρομπαντίν για να μάθει που είμαστε, τότε εκείνος θα τον πληροφόρησε, ότι είχαμε έλθει στα βουνά Κοντούρα. Έτσι έστειλε το μήνυμα με τον Κοντουρίτη.
Πρέπει να επιστρέψουμε γρήγορα στον Ρότενγκαρντ Τριμάλντα είπε ανήσυχα ο Μπόρσεν.
Εκείνη κούνησε καταφατικά το κεφάλι της και αφού ειδοποίησαν τον Φελίζα ότι φεύγουν, τον ευχαρίστησαν για την φιλοξενία του και καβαλώντας στη συνέχεια ένα Κοντουρίτη πέταξαν για το Ρότενγκαρντ.
Ο Κοντουρίτης τους άφησε σε ένα ύψωμα, γιατί οι Κοντουρίτες δεν έμπαιναν ποτέ σε κατοικημένες περιοχές, και τράβηξαν με τα πόδια για το χωριό.
Πρώτος τους πρόσεξε ο Τζαρά και ένα χαμόγελο άστραψε στο πρόσωπο του, όταν είδε την αδελφή του μαζί με τον Μπόρσεν, και έτρεξε να τους χαιρετήσει. Έπειτα ειδοποίησε τον Ασγκαρώθ για τον ερχομό τους.
Ο Ασγκαρώθ τους οδήγησε στο κατάλυμα του Μέρβιντ που ήταν ξαπλωμένος και κατάχλομος.
Ο Μπόρσεν του έπιασε το χέρι και ο Μέρβιντ άνοιξε τα μάτια του.
Χαίρομαι που σε βλέπω καλέ μου φίλε του είπε ψιθυριστά. Δεν θα ήθελα να φύγω χωρίς να αποχαιρετιστούμε. Το σώμα μου κουράστηκε από τις κακουχίες αλλά η καρδιά μου νοιώθει χαρούμενη που το χωριό μας είναι ελεύθερο και με σένα αρχηγό θα προοδεύσει.
Βλέποντας την Τριμάλντα που στεκόταν λίγο πιο πέρα της έκανε νόημα να πλησιάσει.
Έμαθα για το Καλντούν της είπε και για τους λόγους που δόθηκε στην πυρά. Τώρα όμως ήλθε η στιγμή της ανασυγκρότησης και αυτό είναι το δικό σου Χρέος. Ο Τζαρά είναι έντιμος και άξιος πολεμιστής και μαζί θα ανοικοδομήσετε το Νέο Καλντούν μετά το γκρέμισμα του παλιού. Μόνο έτσι η γαλήνη θα επιστρέψει στην καρδιά σου, γιατί όσο φεύγεις μακριά από αυτό που πρέπει να κάνεις τόσο αυτό θα σε στοιχειώνει και θα σε αποδυναμώνει. Εσύ και ο Μπόρσεν ήταν γραφτό να δώσετε ένα νέο όραμα σε αυτούς που θα σας ακολουθήσουν.!!!!
Με αυτά τα λόγια ο Μέρβιντ έκλεισε τα μάτια του για πάντα.
Η Τριμάλντα ένοιωσε να την αγγίζουν βαθιά τα λόγια του Μέρβιντ, γιατί παρόλο που στα βουνά Κοντούρα υπήρχε γαλήνη και ηρεμία εκείνη ένοιωθε τρικυμία στην καρδιά της, γιατί γνώριζε, ότι έπρεπε με κάποιο τρόπο να ξαναχτίσει ό,τι γκρέμισε.
Αφού οι Ροτενγκάρτεν τίμησαν τον θάνατο του Μέρβιντ με ειδικές τελετουργίες, όπως βάφοντας το πρόσωπο τους με κόκκινο χρώμα και πίνοντας όλοι ένα κατάμαυρο υγρό από μούρα έκαψαν το σώμα του, όπως έκαναν με όλους τους νεκρούς τους.
Αφού πέρασε ένα χρονικό διάστημα η Τριμάλντα ανέφερε στον Μπόρσεν, ότι αποφάσισε να ανοικοδομήσει το Καλντούν εκ νέου. Επειδή θα χρειαζόντουσαν πολλά χέρια και τρόφιμα και υλικά θα πήγαινε στις γύρω περιοχές για να στρατολογήσει εθελοντές, αφού προηγουμένως ζητούσε από τον Φελίζα εάν μπορούσε να τις προμηθεύσει κομμάτια από χρυσό για τις ανταλλαγές.
Ο Μπόρσεν είχε καταλάβει, ότι εάν δεν το έκανε αυτό η Τριμάλντα δεν θα έβρισκε ποτέ ηρεμία και θα ήταν πάντα θλιμμένη. Έτσι της είπε να κάνει αυτό που την πρόσταζε η καρδιά της και εκείνος θα την βοηθούσε σε ό,τι χρειαζόταν.
Έτσι έφυγε η Τριμάλντα από το Ρότενγκαρντ και τράβηξε για το κοντινότερο ύψωμα. Εκεί με το γνωστό ήχο σφύριγμα κάλεσε ένα Κοντουρίτη. Μόλις εμφανίστηκε το πουλί, που ήταν ήδη εξοικειωμένο μαζί της, το καβάλησε και τράβηξε για τα βουνά Κοντούρα. Όταν έφθασε εκεί εξήγησε στον Φελίζα τι σκόπευε να κάνει και εκείνος πρόθυμα της έδωσε 3 μεγάλα πουγκιά με κομμάτια χρυσού. Της είπε, ότι είχε και άλλα να της δώσει αν χρειαζόταν. Εκείνη έσκυψε και αγκάλιασε το μικροσκοπικό πλάσμα ευχαριστώντας το για την βοήθεια του.


Όταν επέστρεψε πίσω κάλεσε τον Τζαρά, τον Βινέντ και άλλους που είχαν φύγει από το Καλντούν και τους εξήγησε τι σκόπευε να κάνει. Όλοι έδειξαν μεγάλη προθυμία και ο Τζαρά πρότεινε να την συνοδεύσει στις γύρω περιοχές που θα πήγαινε για να στρατολογήσει κόσμο.
Με όσους μίλησε τους ανέφερε, ότι στο Νέο Καλντούν θα υπήρχε θέση για όλους και άφθονη τροφή, γιατί θα μεγάλωναν την πόλη και θα την εξόπλιζαν πολύ καλύτερα από την προηγούμενη. Οι περισσότεροι που είχαν ακουστά για την Τριμάλντα ένοιωθαν δέος και μεγάλο θαυμασμό που την συναντούσαν από κοντά και κάποιοι αποφάσισαν να την ακολουθήσουν, γιατί όταν τους μιλούσε για το Νέο Καλντούν τα μάτια της έβγαζαν φλόγες και νόμιζαν, ότι είχαν μπροστά του μια θεά, που τους καλούσε.
Έτσι μόλις συγκεντρώθηκε ένας μεγάλος αριθμός από άνδρες αλλά και από κάποιες γυναίκες, που ήθελαν να ακολουθήσουν τους άνδρες τους, φόρτωσαν κάρα με τρόφιμα, εργαλεία, υλικά και άλλα χρήσιμα και ξεκίνησαν για το Καλντούν .Ο Ασγκαρώθ τους χάραξε ένα νέο δρόμο μέσα από κάποια μονοπάτια που του είχε μάθει ο Στρογκαντίν και λιγόστευε στο μισό την απόσταση Ρότενγκαρντ Καλντούν. Ο Μπόρσεν θα πήγαινε με την Τριμάλντα για να την βοηθήσει σε αυτό το νέο της εγχείρημα και τον άφηνε στην θέση του. Αν χρειαζόταν κάτι θα του έστελνε μήνυμα με κάποιο Κοντουρίτη ή θα ερχόταν ο ίδιος. Όλοι οι Ροτενγκάρντεν επικρότησαν την απόφαση του αρχηγού τους να ακολουθήσει την Τριμάλντα σε αυτό το νέο ξεκίνημα, όχι γιατί ήταν η σύντροφός του, αλλά γιατί ήταν και δικό του χρέος ,σαν αρχηγός τους, μετά από όσα είχε κάνει η Τριμάλντα για αυτούς Έτσι κάποιοι νεότεροι Ροτενγκάρντεν ακολούθησαν τον Μπόρσεν στην πορεία για το Καλντούν και έμειναν πίσω ο Ασγκαρώθ μαζί με κάποιους βετεράνους, που είχαν παρουσιάσει προβλήματα υγείας όπως ο Μέρβιντ, για να προσέχουν το χωριό.!!
Έτσι όλοι ξεκίνησαν με ενθουσιασμό για το Καλντούν και την ανοικοδόμηση του.!!
Όταν έφθασαν στο ύψωμα με τις πηγές και τις σπηλιές, που έμενε ο Στρογκαντίν και οι κυνηγοί η Τριμάλντα τράβηξε να συναντήσει το ξωτικό.
Η χαρά του Στρογκαντίν ήταν πολύ μεγάλη όταν άκουσε τι σχεδίαζε να κάνει.
Οι θεοί σου εμπιστεύθηκαν ένα Μεγάλο Έργο Τριμάλντα της αποκρίθηκε συγκινημένος. Να φτιάξεις μια νέα πόλη !!!
Χαίρομαι που στο Νέο Καλντούν θα έχουν θέση όλοι όσοι πιστεύουν στην Ελευθερία και στην Δικαιοσύνη και που δεν δίστασες να απευθυνθείς και σε άλλους ορεινούς λαούς για να συγκροτήσετε μαζί το πρώτο πυρήνα της νέας πόλης.
Μετά την προηγούμενη καταστροφή του Καλντούν κατεβήκαμε οι κυνηγοί και εγώ της ανέφερε ο Στρογκαντίν και πήραμε κάποια χρήσιμα πράγματα όπως εργαλεία και σκεύη προκειμένου, να μη κλαπούν από περαστικούς ή τυχοδιώκτες. Τα φυλάξαμε στις σπηλιές και μπορείτε να τα πάρετε, γιατί ίσως σας φανούν χρήσιμα στην αρχή. Μετά στράφηκε στον Μπόρσεν και του είπε: Λίγο μακριά από εδώ υπάρχει ένα μικρό λατομείο. Μπορείτε να κουβαλήσετε πέτρες από εκεί για να ενισχύσετε τα νέα τείχη της πόλης. Σε μια υπόγεια σπηλιά έχω πολλά κομμάτια σιδήρου που θα σας φανούν χρήσιμα αργότερα.
Ο Τζαρά έβλεπε για πρώτη φορά τον Στρομπαντίν, που τόσα πολλά είχε ακούσει για αυτόν από τον Ασγκαρώθ και ένοιωσε δέος και θαυμασμό για το μικροσκοπικό αυτό ανθρωπάκι, που τόσο πολύ βοήθησε την αδελφή του αλλά και τους Ροτενγκάρντεν για την απελευθέρωση της πόλης τους από τους Αζμερίους.
Πλησίασε τότε τον Στρομπαντίν και κάνοντας μια μικρή υπόκλιση του συστήθηκε.
Είμαι ο Τζαρά ο αδελφός της Τριμάλντα και χαίρομαι πολύ που σε γνωρίζω Στρομπαντίν. Έχω ακούσει τόσα πολλά για σένα που θα ήταν μεγάλη μου τιμή να μου επιτρέψεις να έρχομαι πότε πότε εδώ και να μαθαίνω από σένα.
Χαίρομαι και εγώ που σε γνωρίζω Τζαρά αποκρίθηκε ο Στρομπαντίν. Σίγουρα θα έχουμε πολλά να πούμε αφού και συ το επιθυμείς.
Μετά την μικρή αυτή στάση κατευθύνθηκαν όλοι για το Καλντούν.
Εκτός από τα τείχη που ήταν ερείπια, τα καταλύματα μέσα και κάποιες εγκαταστάσεις ήταν μεν σκουριασμένες και βρώμικες αλλά στεκόντουσαν σαν κτίσματα μια χαρά.
Το Τρίστεγο φυσικά είχε γίνει ένας σωρός στάχτη. Ο Μπόρσεν τα επιθεώρησε όλα και ανέφερε στους άνδρες,ότι αφού ξεκουραζόντουσαν από το ταξίδι, θα άρχιζαν από την επομένη την ανοικοδόμηση των τειχών πρώτα και μετά ότι άλλο χρειαζόταν.
Έτσι άρχισαν όλοι με ενθουσιασμό την ανοικοδόμηση της πόλης. Ο χρυσός που είχε η Τριμάλντα τους φάνηκε πολύ χρήσιμος γιατί αγόραζαν πολλά πράγματα που τους έλειπαν από τις γύρω περιοχές.
Η Τριμάλντα πρωτοστατούσε στο κτίσιμο των τειχών και η αντοχή της στις όποιες δυσκολίες ήταν απίστευτη.
Έτσι μετά από ένα μεγάλο χρονικό διάστημα τα τείχη ήταν έτοιμα ενισχυμένα με μεγάλες πέτρες από το κοντινό λατομείο και είχαν κτιστεί και πάρα πολλά νέα καταλύματα. Ο Μπόρσεν είχε εμπνευσθεί από τα σπιτάκια στην Κοντούρα και έφτιαχνε τα ίδια αλλά σε μεγαλύτερο μέγεθος.
Η δύναμη και η αντοχή αυτού του άνδρα ήταν εντυπωσιακή.
Ένα πρωινό καθώς η Τριμάλντα επιθεωρούσε όλες τις πλευρές των τειχών μαζί με τον Μπόρσεν, χλόμιασε και έπεσε κάτω αναίσθητη.
Ο Μπόρσεν ανήσυχος την πήρε αγκαλιά, την μετέφερε σε κάποιο σπιτάκι και την ξάπλωσε σε ένα κρεβάτι. Της έριξε λίγο νερό στο πρόσωπο αλλά εκείνη δεν έδειχνε σημεία ζωής. Φώναξε τον Τζαρά και του είπε να τρέξει γρήγορα και να φέρει τον Στρομπαντίν. Εκείνος σίγουρα θα ήξερε τι συμβαίνει.
Ο Τζαρά καβάλησε ένα άλογο και έφυγε σαν αστραπή για να φέρει το ξωτικό
Εκείνη την στιγμή μια γυναίκα που είχε ακολουθήσει τον άνδρα της και είχε έλθει μαζί του στο Καλντούν ρώτησε τι συνέβαινε και ήταν όλοι τόσο αναστατωμένοι.
Πληροφορήθηκε, ότι η Τριμάλντα αρρώστησε βαριά και περίμεναν το σοφό ξωτικό να την βοηθήσει. Η γυναίκα πλησίασε το σπιτάκι που βρισκόταν αναίσθητη η Τριμάλντα και μπήκε μέσα. Την κοίταξε και αφού την πλησίασε της τράβηξε την ζώνη που την είχε δέσει σφιχτά γύρω από την μέση της και έβαζε εκεί τα μαχαίρια της. Μετά την πίεσε ελαφρά στο στήθος και η Τριμάλντα παίρνοντας μια βαθιά αναπνοή άνοιξε τα μάτια της.
Η γυναίκα είπε στον Μπόρσεν να της φέρει λίγο νερό και άρχισε να ψαχουλεύει το σώμα της Τριμάλντα.
Τι μου συμβαίνει;; ρώτησε η Τριμάλντα την γυναίκα που την εξέταζε.
Είχες σφίξει πολύ την ζώνη σου και σου κόπηκε η ανάσα αποκρίθηκε εκείνη. Όμως εγώ βλέπω και κάτι άλλο της είπε. Πόσο καιρό έχεις να δεις αίμα;; την ρώτησε.
Πάρα πολύ καιρό αποκρίθηκε η Τριμάλντα, πάνω από 8 πανσέληνους αλλά επειδή μου έχει ξανασυμβεί λόγω της ζωής που ζούσα δεν έδωσα σημασία.
Είσαι έγκυος της είπε γυναίκα και κατά πάσα πιθανότητα θα γεννήσεις από ώρα σε ώρα απάντησε εκείνη. Η Τριμάλντα γούρλωσε τα μάτια της. Αφιερωμένη τόσο καιρό σε πολεμικές εκστρατείες και αναζητήσεις είχε αγνοήσει τα σημάδια της μητρότητας. Τώρα περίμενε το παιδί του Μπόρσεν. Γύρισε την ματιά της σε εκείνον που είχε ακούσει τι είχε πει η γυναίκα και προσπαθούσε να κρύψει την συγκίνηση του.
Πραγματικά σε λίγο έσπασαν τα νερά της και άρχισαν οι πόνοι της γέννας. Οι άνδρες με τον Μπόρσεν βγήκαν έξω αφήνοντας την γυναίκα να ξεγεννήσει την Τριμάλντα.
Η καρδιά του Μπόρσεν πήγαινε να σπάσει από αγωνία όταν άκουσε το κλάμα ενός μωρού. Δεν πρόλαβε να χαρεί όταν ακούστηκε και δεύτερο κλάμα. Η Τριμάλντα είχε γεννήσει δίδυμα αγόρια.
Εκείνη την στιγμή έφθασαν ο Στρομπαντίν με τον Τζαρά και τους είδαν όλους πολύ χαρούμενους. Έτσι έμαθαν τα ευχάριστα γεγονότα.
Ο Στρομπαντίν πήγε να δει την Τριμάλντα που κρατούσε στην αγκαλιά της δύο φασκιωμένα μωρά. Ο Μπόρσεν έπλεε σε πελάγη ευτυχίας.
Πως θα τα πούμε;; την ρώτησε τότε ο Μπόρσεν
Εκείνη κοίταξε τον Στρομπαντίν και του ζήτησε να τους δώσει εκείνος τα ονόματα των δύο αγοριών.

Ο Στρομπαντίν κούνησε το κεφάλι του και είπε, ότι το πρώτο αγόρι θα είχε το όνομα του πατέρα του και θα λεγόταν Μπορς το δεύτερο θεωρούσε, ότι θα έπρεπε να φέρει το όνομα ενός άξιου άνδρα που πέθανε για την ελευθερία του Καλντούν και θα λεγόταν Ζοντ. Ο Μπόρσεν ένευσε συγκινημένος ότι συμφωνούσε απόλυτα.
Ο Μπορς και ο Ζοντ είπε τότε ο Μπόρσεν είναι οι πρώτοι κάτοικοι του Νέου Καλντούν γεννημένοι όμως από πατέρα Ροτενγκάρντεν. Έτσι όπως τα αρσενικά αγόρια του Καλντούν έφεραν το έμβλημα του πατέρα τους, έτσι και αυτά θα φέρουν το έμβλημα του δικού τους πατέρα την κόκκινη βούλα.
Έστριψε την λαβή ενός μαχαιριού του και πήρε από μέσα με ένα λεπτό ξύλο μια κόκκινη πηχτή σκόνη σαν αλοιφή. Την έβαλε στο λαιμό κάθε παιδιού και αυτή η αλοιφή μόλις στέγνωνε έμενε ανεξίτηλη επάνω στο δέρμα δημιουργώντας την κόκκινη βούλα.
Εκείνη την ημέρα δεν έγινε καμία εργασία αλλά στήθηκε ένα τρικούβερτο γλέντι για να γιορτάσουν τον ερχομό των διδύμων.
Σε λίγες ημέρες η Τριμάλντα ήταν εντελώς καλά και παρακάλεσε την γυναίκα που την ξεγέννησε αν μπορούσε να προσέχει τα παιδιά της όσο εκείνη θα έκανε τις συνηθισμένες της ασχολίες. Εκείνη συμφώνησε, μιας και δεν είχε δικά της, και ανέλαβε να τα φροντίζει.
Ένα πρωινό κατέβηκε ο Στρομπαντίν στο Νέο Καλντούν, Οι φύλακες στην μεγάλη σιδερένια πόρτα της εισόδου έκαναν αμέσως στο πλάι για να περάσει. Υπήρχε γενική εντολή προς όλους, ότι ο Στρομπαντίν θα έμπαινε και έβγαινε στην νέα πόλη ανενόχλητα.
Πήγε κατευθείαν στο κατάλυμα του Μπόρσεν και της Τριμάλντα και βρήκε εκεί την γυναίκα με τα παιδιά. Εκείνη του είπε, ότι η Τριμάλντα ήταν στο πίσω μέρος της πόλης στον σκουπιδόλακκο.
Ο Στρομπαντίν κατευθύνθηκε προς τα εκεί και όσοι τον έβλεπαν στον δρόμο τον χαιρετούσαν με μεγάλο σεβασμό χωρίς κανένα φόβο.
Η Τριμάλντα τον είδε και έτρεξε χαρούμενη να τον συναντήσει.
Έχω άσκημα νέα της είπε και πρέπει να μιλήσουμε. Η Τριμάλντα φώναξε τον Μπόρσεν, που επιθεωρούσε εκείνη τα στιγμή κάποια σημεία στο πίσω μέρος της πόλης που ήξερε από πρώτο χέρι ότι ήταν ευάλωτα, και εκείνος τους πλησίασε αμέσως.
Οι Αζμέριοι ανέφερε ο Στρομπαντίν έχουν μάθει για την ανέγερση της νέας πόλης και όλοι οι επίτροποι των πόλεων που έχουν κατακτήσει μαζεύουν τις δυνάμεις τους για επίθεση. Από αυτή την επίθεση ο καλύτερος θα γίνει ο νέος αρχηγός των Αζμερίων Ακόμα σκέφτονται να κτυπήσουν πρώτα το Ρότενγκαρντ και αφού πιάσουν αιχμαλώτους να τους φέρουν εδώ και να τους σκοτώσουν μπροστά σας για παραδειγματισμό.
Πως τα έμαθες όλα αυτά;; ρώτησε ανήσυχα ο Μπόρσεν
Ο Φελίζα είχε πάει σε ένα μικρό δάσος που βρίσκεται κοντά στην πόλη Μπάνταν για να μαζέψει κάποιους ειδικούς καρπούς.


Ήταν ψηλά σε ένα δένδρο όταν κάποιοι έμποροι πέρασαν από εκεί και αφού κάθισαν από κάτω για να ξαποστάσουν συζητούσαν, ότι οι Αζμέριοι στρατολογούσαν στρατιώτες για την επικείμενη επίθεση στο Καλντούν αλλά και στο ορεινό χωριό Ρότενγκαρντ και ότι πλήρωναν πολλά χρυσά σαν αμοιβή. Αν έπιαναν δε αιχμαλώτους από το Ρότενγκαρντ η αμοιβή τους θα διπλασιαζόταν. Δεν ήταν δύσκολο να καταλάβω γιατί ήθελαν αιχμαλώτους συμπλήρωσε ο Στρομπαντίν.
Πρέπει να ειδοποιήσουμε άμεσα τον Ασγκαρώθ είπε τότε ο Μπόρσεν.
Έχω μάθει από τον Ασγκαρώθ, ότι πολλοί συμπατριώτες σου παρουσιάζουν προβλήματα υγείας λόγω των κακουχιών που πέρασαν με τους Αζμερίους και θα είναι δύσκολο να αντιμετωπίσουν την ορδές των Αζμερίων απάντησε ο Στρομπαντίν. Προτείνω να φύγουν όλοι μαζί με τον Ασγκαρώθ και να έλθουν εδώ, όπου τα πράγματα θα είναι διαφορετικά.
Ο Ασγκαρώθ, όπως γνωρίζεις δεν θέλησε ποτέ να επιστρέψει στο Καλντούν μετά την αυτοκτονία της αδελφής του. Όμως είναι η ώρα να κλείσει και αυτός τις παλιές πληγές και να ξεκινήσει κάτι νέο, αν φυσικά το θέλει. Αν επιμείνουν όμως να μείνουν στο Ρότενγκαρντ είναι σαν να αυτοκτονούν είπε στοχαστικά το ξωτικό. !!!
Θα πάω να τους μιλήσω εγώ είπε τότε αποφασιστικά ο Μπόρσεν.
Όχι εσύ!!! αποκρίθηκε ο Στρομπαντίν, γιατί έχεις πολλά να κάνεις για να γίνει απόρθητη αυτή η πόλη. Στείλε τον Τζαρά και πες του να τους αναφέρει, ότι ο αρχηγός τους θέλει να βρίσκονται όλοι μαζί, για την αντιμετώπιση του νέου κινδύνου. Αυτό ίσως τους πείσει και έλθουν εδώ και να αφήσουν το Ρότενγκαρντ συμπλήρωσε το σοφό ξωτικό. Ο Μπόρσεν ένευσε, ότι κατάλαβε.!!!
Νομίζεις, ότι θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε πάλι την εκρηκτική σκόνη;; ρώτησε τότε ο Μπόρσεν τον Στρογκαντίν.
Δυστυχώς δεν θα είναι αρκετό αυτό, αποκρίθηκε σοβαρά το ξωτικό γιατί εδώ μιλάμε για πολύ στρατό και όχι για μερικούς στρατιώτες μέσα σε μια πόλη όπως τότε.!!!!
Χρειάζεται ένα νέο αμυντικό σύστημα πολύ πιο αποτελεσματικό που θα κρατήσει τους Αζμέριους καθώς και άλλους επίδοξους κατακτητές μακριά από το Καλντούν για πολλά χρόνια είπε σκεφτικά ο Στρομπαντίν
Φέρε αύριο ένα μικρό κάρο και έλα στις σπηλιές. Έχω ένα σχέδιο που ελπίζω να βοηθήσει την πόλη να αποκρούσει τους Αζμέριους.
Έτσι την επόμενη ημέρα ο Μπόρσεν ξεκίνησε να βρει τον Στρογκαντίν και ο Τζαρά αφού πήρε τις κατάλληλες οδηγίες από τον Μπόρσεν τράβηξε για το Ρότενγκαρντ.

Μόλις έφθασε ο Μπόρσεν στις σπηλιές αναζήτησε τον Στρομπαντίν. Εκείνος τον είδε και του έκανε νόημα να τον ακολουθήσει σε μια σπηλιά, Μπήκαν μέσα και αφού προχώρησαν αρκετά ο Στρομπαντίν του έδειξε κάποιους σιδερένιους σωλήνες επάνω σε ένα ξύλο με δύο τροχούς δεξιά και αριστερά. Είναι πυροκροτητές του είπε. Μετά του έδειξε σε μια γωνιά πολλές σιδερένιες στρογγυλές μπάλες. Βάζοντας τις σιδερένιες μπάλες μέσα στους σωλήνες μαζί με την εκρηκτική σκόνη και πυροδοτώντας την σκόνη στη συνέχεια, οι μπάλες εκτοξεύονται σε μακρινή απόσταση δημιουργώντας μεγάλες απώλειες στον εχθρό. Του είπε να πάρει ένα από αυτά τα αυτοσχέδια όπλα και να πάνε κάπου μακριά για να του δείξει την λειτουργία του.
Ο Μπόρσεν είχε μείνει εντυπωσιασμένος από την εφευρετικότητα του ξωτικού και δεν τον ρώτησε καθόλου πως το φαντάστηκε ή πως το έφτιαξε.
Το ανέβασε στο κάρο και πήγαν αρκετά μακριά για να δει την χρήση του. Πραγματικά. οι σιδερένιες μπάλες όπου έπεφταν γκρέμιζαν τα πάντα.


Ο Στρομπαντίν σύστησε στον Μπόρσεν να εκπαιδεύσει κάποιους προσεκτικά με την χρήση του παράξενου αυτού όπλου και να βάλει αυτούς τους πυροκροτητές κυκλικά σε όλα τα σημεία των τειχών, γιατί οι Αζμέριοι ίσως περικύκλωναν την πόλη από όλες τις πλευρές. Ο Μπόρσεν φόρτωσε στο κάρο κάμποσους από τους παράξενους αυτούς σωλήνες και έδειξε την χρήση του στους άνδρες του καθώς και στην Τριμάλντα, η οποία είχε εντυπωσιασθεί από το νέο αυτό αμυντικό όπλο.

Εντωμεταξύ ο Τζαρά είχε φθάσει στο Ρότενγκαρντ και είπε στον Ασγκαρώθ να μαζέψει όλους τους Ροτενγκάρντεν, γιατί τους έφερνε σοβαρά νέα από τον αρχηγό τους.
Τους ανέφερε τι σχεδίαζαν να κάνουν οι Αζμέριοι και ότι ο στόχος τους ήταν να πιάσουν όσους περισσότερους Ροτενγκάρντεν αιχμαλώτους μπορούσαν για να τους σκοτώσουν μπροστά στα μάτια των κατοίκων του Νέου Καλντούν για να τους τσακίσουν το ηθικό.
Τους ζήτησε εξ ονόματος του Μπόρσεν να εγκαταλείψουν άμεσα το Ρότενγκαρντ και να τον ακολουθήσουν στο Καλντούν για να συμμετάσχουν στην απόκρουση του εχθρού. Μετά μπορούσαν να γυρίσουν πίσω αν ήθελαν.
Ο Ασγκαρώθ έφερε κάποιες αντιρρήσεις λέγοντας, ότι δεν ήθελε να εγκαταλείψει το χωριό και θα έμενε εκεί να αντιμετωπίσει τους Αζμερίους.
Όσοι μείνουν εδώ με τέτοιες σκέψεις είπε αποφασιστικά ο Τζαρά είναι σαν να θέλουν να αυτοκτονήσουν, γιατί η κατάληψη του χωριού θα είναι απλός περίπατος για τους Αζμερίους. Η περίφραξη έχει πολλά τρωτά σημεία και θα μπουν μέσα εύκολα.
Η απόφαση βέβαια είναι δική σας. Εγώ αύριο θα γυρίσω πίσω, γιατί όλη η πόλη βρίσκεται σε πυρετώδεις ετοιμασίες και δεν έχουμε πολύ χρόνο στη διάθεση μας.
Τότε πήρε τον λόγο ένας από τους βετεράνους Ροτενγκάρντεν και είπε:
Δεν θα εγκαταλείπαμε το χωριό για κανένα λόγο Τζαρά ακόμα και αν ήταν να πεθάνουμε όλοι. Όμως εδώ μας καλεί στο καθήκον ο αρχηγός μας και εμείς δεν πρέπει να τον απογοητεύσουμε. Εκείνος ήλθε μέσα στο στόμα του λύκου και μας ελευθέρωσε. Το ίδιο θα κάνουμε και εμείς για αυτόν και για το Νέο Καλντούν. Εμείς οι Κόκκινοι Φύλακες είμαστε ο ένας για τον άλλον και αυτή την στιγμή θα έλθουμε όλοι στο Καλντούν.!!!!!
Ο Ασγκαρώθ είχε κατεβάσει το κεφάλι και δεν μιλούσε. Ήταν πολύ οδυνηρό για αυτόν να γυρίσει πίσω στο Καλντούν. Προτιμούσε να πεθάνει.!!!
Ο Τζαρά καταλαβαίνοντας τα συναισθήματα του φίλου του, γιατί είχαν κουβεντιάσει πολλές φορές τα γεγονότα που τον σημάδεψαν τότε, γύρισε και του είπε:
Η αδελφή σου έκανε τις δικές της επιλογές Ασγκαρώθ.!!! Για πόσο καιρό θα νοιώθεις ενοχές, ότι δεν την προστάτεψες αρκετά, όπως της είχε υποσχεθεί μετά τον θάνατο των γονιών σας.;; Οι αρχές των Ροτενγκάρντεν είναι Τιμή, Ελευθερία, Δικαιοσύνη και αυτές τις αρχές ασπάζομαι και εγώ, που δεν γεννήθηκα εδώ.!!! Εσύ μένοντας πίσω για ποια ακριβώς αξία θα πεθάνεις την στιγμή που οι συμπατριώτες σου θα μάχονται υπερασπιζόμενοι τις παραπάνω αρχές αντιμετωπίζοντας τον εχθρό;;;
Τα λόγια του Τζαρά ήταν πύρινα και άγγιξαν βαθιά τον Ασγκαρώθ.!!!!!
Εμπρός λοιπόν συμπατριώτες μου γύρισε και τους είπε αποφασιστικά!!! Ας πράξουμε λοιπόν αυτό που προστάζει ο αρχηγός μας και ας πολεμήσουμε μαζί του για τις αξίες που μας χαρακτηρίζουν. Εξάλλου οι άνθρωποι κάνουν τις πόλεις και όχι το αντίθετο.
Έτσι την επομένη ημέρα οι Ροτενγκάρντεν μάζεψαν κάποια βασικά πράγματα και εγκατέλειψαν το χωριό ακολουθώντας τον Τζαρά στο Καλντούν..




Όταν πλησίαζαν και είδαν από μακριά τα νέα τείχη έμειναν εντυπωσιασμένοι. Φθάνοντας στην πόρτα οι φύλακες αναγνώρισαν τον Τζαρά και τους άφησαν να περάσουν χωρίς να τους σταματήσουν.
Μπαίνοντας μέσα η έκπληξη τους κορυφώθηκε, γιατί τίποτα από την νέα πόλη δεν θύμιζε την προηγούμενη, Αντίθετα υπήρχε η χωροταξία του Ρότενγκαρντ μόνο που καταλύματα ήταν μεγαλύτερα και υψηλότερα.
Ο Ασγκαρώθ κοίταξε προς την μεριά που ήταν άλλοτε το Τρίστεγο και είδε, ότι προς τα εκεί υπήρχε μια μεγάλη δεξαμενή για αποθήκευση βρόχινου νερού αλλά και κάποιες αποθήκες για την φύλαξη τροφίμων.
Ο Μπόρσεν έμαθε, ότι είχαν έλθει οι συμπατριώτες του με τον Τζαρά και έτρεξε να τους προϋπαντήσει γεμάτος χαρά. Αγκαλιάστηκαν όλοι και ο Μπόρσεν ζήτησε από τον Τζαρά αφού τους ξεναγήσει στην νέα πόλη να τους δείξει τα δικά τους καταλύματα.
Αφού ξεκουραζόντουσαν από το ταξίδι θα είχαν πολλά να κάνουν, γιατί δεν τους έμενε πολύς καιρός μέχρι την επικείμενη επίθεση.
Όλοι οι Ροτενγκάρντεν ενθουσιάστηκαν και ξέχασαν αμέσως, ότι προβλήματα υγείας είχαν. Ο Σκοπός τους έδινε τεράστια δύναμη.!!!!
Ο Μπόρσεν τράβηξε παράμερα τον Τζαρά και του είπε. Είσαι άξιος σε όλα Τζαρά και πίστεψε με αυτή η νέα πόλη σε ευγνωμονεί για τις προσπάθειες σου!!!!
Πάρε όμως τον Ασγκαρώθ τον Βινέντ και κάποιους άλλους και πηγαίνετε να συναντήσετε άμεσα τον Στρομπαντίν, γιατί μου είπε, ότι σας θέλει για κάτι πολύ σημαντικό.!!!!
Ο Ασγκαρώθ δεν ένοιωθε κουρασμένος από το ταξίδι και είπε στον Τζαρά, ότι ήταν έτοιμος να τον ακολουθήσει άμεσα στον Στρομπαντίν.
Έτσι μια ομάδα νεαρών παιδιών έφυγε από την πόλη με κατεύθυνση τις σπηλιές.
Όμως σε τρείς ημέρες από την άφιξη των Ροτενγκάρντεν στο Νέο Καλντούν έφθασαν τα μαντάτα. Μια στρατιά Αζμερίων είχε επιτεθεί βράδυ στο Ρότενγκαρντ και επειδή δεν βρήκαν κανένα εκεί, έκαψαν το χωριό ολοσχερώς.
Όλοι λυπήθηκαν με το άκουσμα αυτών των νέων αλλά ταυτόχρονα ενισχύθηκε η απόφαση τους να συντρίψουν ενωμένοι τον εχθρό.!!!
Ο Στρογκαντίν είχε πληροφορηθεί με σινιάλα καπνού από τον Φελίζα, ότι ορδές Αζμερίων κάλπαζαν άγρια για το Καλντούν και απείχαν μόνο μια ημέρα από το να φθάσουν προ των τειχών της νέας πόλης.
Όταν η ομάδα των νέων τον συνάντησε τους οδήγησε στο ύψωμα που ήταν κοντά στις σπηλιές και τους έδειξε κάποια μικρά σακιά που είχαν μέσα σιδερένιες μπάλες μικρότερες από αυτές που είχε εφοδιάσει τον Μπόρσεν. Τους εξήγησε την λειτουργία τους και πως θα τις χρησιμοποιούσαν εάν προέκυπτε ανάγκη.
Μετά φώναξε με τον γνωστό ήχο τους Κουντουρίτες και συμβούλεψε τα παιδιά να ανέβουν επάνω στα πουλιά για να συνηθίσουν τους ελιγμούς τους. Ο Ασγκαρώθ το είχε ξανακάνει και δεν δίστασε. Το ίδιο και ο Τζαρά που είχε ακούσει για τους Κουντουρίτες και ένοιωθε μεγάλη χαρά που θα τολμούσε να πετάξει μαζί τους. Τα υπόλοιπα παιδιά όμως έδειχναν μουδιασμένα. Κάποια είπαν, ότι δεν άντεχαν τα ύψη. Ο Βινέντ όμως δεν δίστασε καθόλου και καβάλησε αμέσως ένα Κοντουρίτη.
Ο Στρογκαντίν τους είπε τις συνθηματικές λέξεις και οι Κουντουρίτες πέταξαν στον αέρα μόνο με τους τρείς νεαρούς αναβάτες. Όταν προσγειώθηκαν ο Στογκαντίν τους ανέφερε, ότι τώρα γνώριζε ποιοι θα ακολουθούσαν το επόμενο σχέδιο αν χρειαζόταν.
Τους είπε να φορτώσουν τα σακιά επάνω στα άλογα γιατί θα έφευγαν όλοι μαζί από εκεί. Εκείνος με τους κυνηγούς είχαν αποφασίσει, ότι θα ερχόντουσαν να μείνουν στο Καλντούν, γιατί είχε την διαίσθηση, ότι οι Αζμέριοι όπως έκαψαν το Ρότενγκαρντ θα έκαιγαν και τις σπηλιές, για να αποκλείσουν κάθε πιθανή βοήθεια προς το Καλντούν.
Φθάνοντας στο Καλντούν ο Στρογκαντίν ενημέρωσε τον Μπόρσεν και την Τριμάλντα για όσα είχε μάθει για την επικείμενη επίθεση και όλοι οι κάτοικοι βρισκόντουσαν σε πλήρη ετοιμότητα. Η σιδερένια πύλη είχε σφραγισθεί από μέσα και σε καίρια σημεία στα τείχη είχαν τοποθετηθεί τα αυτοσχέδια κανόνια με τις σιδερένιες μπάλες και την εκρηκτική σκόνη.
Το βράδυ φύλαγαν βάρδιες, γιατί γνώριζαν, ότι οι Αζμέριοι συνήθιζαν να επιτίθενται κατά τις βραδινές ώρες.
Ο Στρογκαντίν είχε ανεβεί στο υψηλότερο σημείο των τειχών και κοιτούσε με την οξεία όραση του όσο πιο μακριά μπορούσε. Παρατήρησε τότε ότι έβγαινε λεπτός καπνός από εκεί που ήταν οι σπηλιές και που ζούσε με τους κυνηγούς. Οι Αζμέριοι είχαν πια μπει για καλά στην περιοχή του Καλντούν και όπως το φαντάστηκε είχαν βάλει φωτιά στις σπηλιές. Κάποια στιγμή λίγο πριν ξημερώσει παρατήρησε κάποια κλαδιά και φύλλα να κινούνται αδιόρατα. Γνωρίζοντας, ότι στην περιοχή δεν υπήρχε ιδιαίτερη βλάστηση κατάλαβε, ότι οι Αζμέριοι είχαν καμουφλαριστεί, για να πλησιάσουν όσο πιο αθόρυβα μπορούσαν κοντά στα τείχη.
Αμέσως ειδοποίησε τον Μπόρσεν και εκείνος έδωσε οδηγίες στους κυνηγούς και σε άλλους τοξότες να σημαδέψουν και να ρίξουν. Όταν οι Αζμέριοι αντελήφθησαν, ότι τους πήραν είδηση πέταξαν το καμουφλάζ και όρμησαν στην πόλη. Τότε άρχισαν να πέφτουν δίπλα τους οι σιδερένιες μπάλες που έσκαγαν και σκότωναν αρκετούς. Όμως ήταν πάρα πολλοί και όσοι διέφευγαν από το κτύπημα προχωρούσαν λυσσαλέα προς τα τείχη πετώντας δόρατα και σημαδεύοντας με τόξα. Κάποιοι πλησίασαν αρκετά κοντά και με αυτοσχέδιες σκάλες προσπαθούσαν να σκαρφαλώσουν. Τότε οι κάτοικοι έφερναν μεγάλες χύτρες με βραστό νερό, που τις έπιαναν με φύλλα που τους είχε προμηθεύσει ο Στρογκαντίν, και τις έριχναν καταπάνω τους. Τότε ο Στρογκαντίν μίλησε με τους κυνηγούς και με τα 3 αγόρια και τους είπε, ότι είχε έλθει η ώρα για το τελικό χτύπημα. Είπε στο Μπόρσεν να τους βγάλει από την μυστική έξοδο στο πίσω μέρος της πόλης, προτού πλησιάσουν εκεί οι Αζμέριοι και αφού ειδοποίησε με ειδικό ήχο τους Κουντουρίτες τα πανέξυπνα πουλιά προσγειώθηκαν στο πίσω σημείο χωρίς να γίνουν αντιληπτά.
Οι κυνηγοί και τα αγόρια καβάλησαν τα πουλιά ανά δύο δένοντας στην μέση τους τα σακιά με τις σιδερένιες μπάλες στις οποίες είχε βάλει ο Στρογκαντίν μαζί με την εκρηκτική σκόνη και ένα φυτίλι. Τους συμβούλεψε να πιάνουν πολύ προσεκτικά από κάποιο σημείο την μπάλα και μετά να την πετάνε με ορμή κάτω. Ήταν πολύ επικίνδυνο αυτό που έκαναν και τους συνέστησε να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί, γιατί υπήρχε κίνδυνος οι μπάλες να σκάσουν στα χέρια τους και να πάνε όλα χαμένα.
Ο Στρογκαντίν ανέβηκε και εκείνος σε ένα Κουντουρίτη και οδήγησε τα πουλιά στο πεδίο μάχης. Με ένα νεύμα του άρχισαν όλοι να πετάνε τις αυτοσχέδιες χειροβομβίδες στους Αζμέριους και σε λίγο μια μεγάλη έκταση είχε γεμίσει από πτώματα.
Όσοι Αζμέριοι γλίτωσαν τράπηκαν σε φυγή προς τις γύρω περιοχές βαριά τραυματισμένοι.
Ήδη είχε ξημερώσει και το Νέο Καλντούν είχε κερδίσει μια μεγάλη νίκη με ελάχιστες απώλειες. Οι Αζμέριοι μετά την πανωλεθρία που υπέστησαν θα έκαναν πολύ καιρό να ανασυγκροτηθούν και να κτυπήσουν εκ νέου.
Την επόμενη ημέρα οι κάτοικοι του Καλντούν αφού μάζεψαν και έκαψαν τα πτώματα των Αζμερίων ευχαρίστησαν τους θεούς για την νίκη τους και έκαναν μια μεγάλη γιορτή που κατάφεραν όλοι ενωμένοι να γλιτώσουν από την μάστιγα του εχθρού.
Κάποια στιγμή η Τριμάλντα γλίστρησε έξω από την πόλη και τράβηξε για το ύψωμα, που κάποτε στεκόταν θλιμμένη παρατηρώντας το γκρέμισμα που είχε η ίδια επιφέρει στην πατρίδα της.
Τώρα όμως ένοιωθε την καρδιά της να πλημμυρίζει από χαρά γιατί οι θεοί της επέτρεψαν να αποκαταστήσει και να επανορθώσει την προηγούμενη καταστροφή!!!
Άπλωσε τα χέρια της στον ουρανό ευχαριστώντας μέσα από την καρδιά της.
Αφοσιωμένη όπως ήταν στις ευχαριστίες της δεν παρατήρησε μια αμυδρή κίνηση σε κάποιους θάμνους εκεί κοντά. Ένας πληγωμένος Αζμέριος που είχε κρυφτεί εκεί για να γλιτώσει, είδε την γυναίκα να έχει απλωμένα τα χέρια της στον ουρανό και με το πρόσωπο γεμάτο λύσσα πήρε το τόξο που είχε κοντά του και την σημάδεψε.
Δεν πρόλαβε όμως να αφήσει το βέλος να βρει τον στόχο του, όταν δέχτηκε ένα ισχυρό κτύπημα στο κεφάλι και έπεσε νεκρός. Ο Στρογκαντίν έριξε επάνω του ένα μαύρο υγρό που είχε σε ένα φιαλίδιο και τρίβοντας δύο πέτρες έβαλε φωτιά στο πτώμα.
Η Τριμάλντα είδε τον καπνό και τραβώντας θορυβημένη το μαχαίρι της πήγε προς τα εκεί. Τότε είδε τον Στρογκαντίν και το πτώμα του Αζμερίου που καιγόταν και κατάλαβε, ότι το ξωτικό την είχε γλιτώσει από βέβαιο θάνατο.
Σε ευχαριστώ για όλα καλέ μου φίλε του είπε συγκινημένη.!!!!
Εγώ σε ευχαριστώ της αποκρίθηκε εκείνος, γιατί αν δεν ήσουν εσύ και η αναζήτηση σου για το Θόρνμπλαντ δεν θα είχα απαλλαγεί από τον Φουργκαντίν και την υπόσχεση που είχα δώσει. Η παραλαβή του Θόρνμπλαντ από το νόμιμο κύριο του και ο θάνατος του Βαλντούγκ με απάλλαξαν οριστικά από την δέσμευση που είχα. Εμείς τα ξωτικά κρατάμε πάντα τις υποσχέσεις μας.!!!!
Ήλθα εδώ για να δω για τελευταία φορά αυτή την περιοχή, γιατί σήμερα που όλα τέλειωσαν θα πάω στον Φελίζα και στα βουνά Κοντούρα. Δυστυχώς το όραμα μου για ειρήνη δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί ακόμα μεταξύ των ανθρώπων, γιατί έχουν τον πόλεμο στην καρδιά τους και τον προκαλούν γύρω τους.
Επινόησα ένα πρόχειρό αμυντικό σύστημα, που ίσως κάποιοι άνθρωποι αργότερα το τελειοποιήσουν για να εξοντώνουν ο ένας τον άλλο.
Όσοι όμως κάτοικοι του Νέου Καλντούν θέλουν να μάθουν και άλλα πράγματα εκτός από πόλεμο μπορούν να έλθουν να με βρουν και να διδαχθούν.
Με αυτά τα λόγια ο Στρομπαντίν έκανε μια βαθιά υπόκλιση στην Τριμάλντα και φωνάζοντας ένα Κοντουρίτη πέταξε μακριά.
Η Τριμάλντα παίρνοντας τον δρόμο της επιστροφής προς στην πόλη σκεφτόταν, ότι ο Στρομπαντίν της είχε υποσχεθεί κάποτε, ότι δεν θα την έβλαπτε ποτέ ούτε αυτή ούτε τους συντρόφους της και δεν θα άφηνε και κανένα άλλο να το κάνει.
Σήμερα είχε ολοκληρώσει την υπόσχεση του ξεπερνώντας την ίδια του την ειρηνική φύση για να προστατέψει αυτή, τους αγαπημένους της και την ίδια την πόλη που με τόσες θυσίες ανοικοδομήθηκε.
Το βράδυ συζητώντας με τον Μπόρσεν του είπε για την απόφαση του Στρομπαντίν.
Ίσως τώρα που συνήθισα τα ύψη να πηγαίνουμε καμιά φορά να τον βλέπουμε της αποκρίθηκε εκείνος με ένα χαμόγελο. Θα ήθελα όμως τα παιδιά μας μεγαλώνοντας να διδαχθούν κάποια στιγμή από αυτό το σοφό πλάσμα που του χρωστάμε τόσα πολλά.!!!

Έτσι ολοκληρώθηκε μια μεγάλη περιπέτεια μέσα από την οποία οι ήρωες γνώρισαν καλύτερα τον εαυτό τους, τους φόβους τους και τις ανάγκες τους. Αυτή η εμπειρία θα τους έκανε δυνατότερους και σοφότερους στις μελλοντικές προκλήσεις που θα αντιμετώπιζαν, αν ήθελαν βέβαια να δουν τα γεγονότα με μια άλλη οπτική!!!!



ΤΕΛΟΣ
Η Ευγνωμοσύνη δονεί κάθε κύτταρο μου !!!
Άβαταρ μέλους
CHRYSSOULA
Δημοσιεύσεις: 882
Εγγραφή: 04 Σεπ 2008 9:43 pm

Re: Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ - ΟΙ ΚΟΝΤΟΥΡΙΤΕΣ (Β ΜΕΡΟΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ)

Δημοσίευση από CHRYSSOULA »

Φίλοι θα ήθελα να σας ευχαριστήσω γιατί με τους διαλόγους που αναπτύξαμε στα προηγούμενα κεφάλαια της ιστορίας μας ξέφυγα από την ταύτιση της καταστροφής του Καλντούν που με επηρέασε βαθιά και είδα μια διαφορετική εξέλιξη.
Παρατήρησα, ότι οι θάνατοι και οι καταστροφές που συνέβησαν στην ιστορία μας ήταν από καθαρή επιλογή των ηρώων και όχι από συγγραφική δεξιοτεχνία της Φαντασίας, για να κρατήσει το ενδιαφέρον. Παρατήρησα, ότι η Τριμάλντα την ώρα των ευχαριστιών της θα μπορούσε να είχε σκοτωθεί από το βέλος του εχθρού, όμως δεν έγινε κάτι τέτοιο για ανατροπή της τελευταίας στιγμής.
Η όλη ιστορία είχε πολλά μηνύματα να δώσει και η πλοκή γινόταν έτσι, ώστε τελικά να μείνουν αυτά στην σκέψη μας.
Όπως και στην προηγούμενη ιστορία έτσι και σε αυτή είδα, ότι εμείς οι ίδιοι γινόμαστε οι συγγραφείς του δικού μας σεναρίου και οι ανατροπές είναι αυτές που φέρνουμε στην ζωή μας για να μάθουμε και να εξελιχθούμε.!!!!!

:romance-heartbeating: :romance-heartbeating: :romance-heartbeating:
Η Ευγνωμοσύνη δονεί κάθε κύτταρο μου !!!
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Re: Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ - ΟΙ ΚΟΝΤΟΥΡΙΤΕΣ (Β ΜΕΡΟΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ)

Δημοσίευση από Vasoula »

πολύ όμορφα Χρυσουλίτσα :romance-heartstiny:
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
nondas
Δημοσιεύσεις: 9937
Εγγραφή: 18 Απρ 2010 1:17 am

Re: Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ - ΟΙ ΚΟΝΤΟΥΡΙΤΕΣ (Β ΜΕΡΟΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ)

Δημοσίευση από nondas »

Χρυσούλα :x :x :x
Άβαταρ μέλους
Annoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 33486
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 2:43 pm

Re: Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ - ΟΙ ΚΟΝΤΟΥΡΙΤΕΣ (Β ΜΕΡΟΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ)

Δημοσίευση από Annoula »

:romance-heartstiny: :romance-heartstiny:
Αν ο Θεός είναι η πρωταρχική Αιτία η Αγάπη θα είναι το αποτέλεσμα
Πατέρα μου/Μητέρα μου, είναι παιδί της Αλήθειας και μόνο αυτή είναι ο δρόμος ο δικός μου προς εσένα
Πολέμα και Οραματίσου
Άβαταρ μέλους
ΙΩΑΝΝΑ
Δημοσιεύσεις: 15907
Εγγραφή: 25 Οκτ 2009 7:29 pm
Τοποθεσία: θεσσαλονικη

Re: Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ - ΟΙ ΚΟΝΤΟΥΡΙΤΕΣ (Β ΜΕΡΟΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ)

Δημοσίευση από ΙΩΑΝΝΑ »

:romance-inlove:

Χρυσούλα :romance-kisscheek: >:d< >:d< >:d< >:d<
Το ΦΩΣ η ΑΓΑΠΗ και η ΔΥΝΑΜΗ αποκαθησούν το σχέδιο πάνω στη γή

Πολέμα και Οραματίσου !!!
Άβαταρ μέλους
Ταρούλα
Δημοσιεύσεις: 29910
Εγγραφή: 16 Αύγ 2011 6:45 pm

Re: Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ - ΟΙ ΚΟΝΤΟΥΡΙΤΕΣ (Β ΜΕΡΟΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ)

Δημοσίευση από Ταρούλα »

:romance-heartstiny:


Ευχαριστούμε Χρυσουλίτσα μας :romance-kisscheek:
Η μόνη βεβαιότητα που μπορείς να έχεις στην ζωή σου είναι μόνο μέσα στην Πίστη, πως ό,τι έρθει, πάντα το Πνεύμα θα δρα εντός σου... Η καρδιά φωτίζει τον σκοτεινό δρόμο της ζωής... Β.Ν. :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
Ellaki
Δημοσιεύσεις: 27248
Εγγραφή: 30 Ιούλ 2007 11:02 am
Τοποθεσία: Αγάπη

Re: Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ - ΟΙ ΚΟΝΤΟΥΡΙΤΕΣ (Β ΜΕΡΟΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ)

Δημοσίευση από Ellaki »

είναι ότι καλύτερο να αρχίζεις την μέρα σου με έναν καλό καφέ και ένα παραμύθι με τόσα πολλά και σημαντικά μηνύματα :romance-heartsthree: :romance-heartsthree: :romance-heartsthree:

Χρυσουλίτσα >:d< >:d< >:d< >:d< >:d<
Ας ξεκινήσουμε να αγαπάμε, κι ας μην ξέρουμε ακόμα καλά τον τρόπο... :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
Θοδωράκος
Δημοσιεύσεις: 23388
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 3:37 pm
Τοποθεσία: Αθήνα

Re: Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ - ΟΙ ΚΟΝΤΟΥΡΙΤΕΣ (Β ΜΕΡΟΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ)

Δημοσίευση από Θοδωράκος »

Χρυσουλίτσα :x >:d< >:d< >:d<
Πολέμα και Οραματίσου @};-

Ανοίγω την Καρδιά μου στον Θεό. :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
Δεκατριούλης
Δημοσιεύσεις: 4566
Εγγραφή: 29 Ιαν 2011 1:10 pm

Re: Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ - ΟΙ ΚΟΝΤΟΥΡΙΤΕΣ (Β ΜΕΡΟΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ)

Δημοσίευση από Δεκατριούλης »

Eκλεισε όμορφα λοιπόν!
Ευχαριστούμε πολύ Χρυσουλίτσα!

(Υστ. Αυτη η αεροπορία τους τσάκισε!)

:romance-heartbeating: :romance-heartbeating: :romance-heartbeating: @};- @};- @};-
Ας αφησουμε την κριτική για τους ανθρώπους γύρω μας και ας ακολουθησουμε τον δρόμο που δείχνει η καρδιά μας.
Άβαταρ μέλους
CHRYSSOULA
Δημοσιεύσεις: 882
Εγγραφή: 04 Σεπ 2008 9:43 pm

Re: Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ - ΟΙ ΚΟΝΤΟΥΡΙΤΕΣ (Β ΜΕΡΟΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ)

Δημοσίευση από CHRYSSOULA »

Όταν ξεκίνησα να γράφω το β΄ μέρος ήμουν σίγουρη, ότι η Φαντασία είχε κάτι να πει. Γνώριζα καλά, ότι δεν θα ήταν για ένα ευτυχισμένο ρομάντζο ή κάτι που θα γραφόταν για να κλείσει όμορφα η περιπέτεια.
Η Φαντασία προχωρά ένα βήμα μακριά από το φαινομενικό και εστιάζεται στην κοινή προσπάθεια και στον στόχο.
Όταν κάτι γίνεται συλλογικά με αγάπη, ενότητα και δικαιοσύνη τότε όλες οι ουράνιες δυνάμεις το υποστηρίζουν!!!
Επομένως το τέλος είναι αποτέλεσμα της συλλογικής προσπάθειας.
Σε αυτό συντελεί και η αλλαγή στον χαρακτήρα των ατόμων. Ένα άτομο μοναχικό όπως η Τριμάλντα όχι μόνο φεύγει από το βουνό αλλά απευθύνεται και σε διαφορετικά άτομα για να την ακολουθήσουν. Η ορμή και το πάθος της εμπνέουν!!!!
Νομίζω, όχι μόνο στον παραπάνω μύθο. Όταν ένα άτομο εμπνεύσει πολλοί θα το ακολουθήσουν.........

:romance-grouphug: :romance-grouphug: :romance-grouphug:
Η Ευγνωμοσύνη δονεί κάθε κύτταρο μου !!!
Άβαταρ μέλους
CHRYSSOULA
Δημοσιεύσεις: 882
Εγγραφή: 04 Σεπ 2008 9:43 pm

Re: Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ - ΟΙ ΚΟΝΤΟΥΡΙΤΕΣ (Β ΜΕΡΟΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ)

Δημοσίευση από CHRYSSOULA »

Ο Στρομπαντίν αναφέρει ο μύθος είχε επινοήσει την δυναμίτιδα, το κανόνι, τις χειροβομβίδες.
Χρόνια αργότερα ο Νόμπελ ήταν ο πρώτος που παρασκεύασε εκρηκτικές ύλες ..... Για να συγχωρήσει τον εαυτό του για την εφεύρεση του και την καταστροφή που επέφερε στους ανθρώπους αφιέρωσε το υπόλοιπο της ζωής του σε φιλανθρωπίες και όλη του την περιουσία στην έρευνα με τα γνωστά βραβεία Νόμπελ.!!!!!!

Τώρα αν η αεράμυνα έχει σχέση με τους Κουντουρίτες δεν το γνωρίζω..... :)) :)) Πάντως οι ελιγμοί τους μοιάζουν πολύ =)) =))

Το βέβαιο είναι, ότι η Φαντασία γνωρίζει πολλά......

:romance-heartstiny: :romance-heartstiny: :romance-heartstiny:
Η Ευγνωμοσύνη δονεί κάθε κύτταρο μου !!!
Άβαταρ μέλους
Ellaki
Δημοσιεύσεις: 27248
Εγγραφή: 30 Ιούλ 2007 11:02 am
Τοποθεσία: Αγάπη

Re: Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ - ΟΙ ΚΟΝΤΟΥΡΙΤΕΣ (Β ΜΕΡΟΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ)

Δημοσίευση από Ellaki »

Όταν ένα άτομο εμπνεύσει πολλοί θα το ακολουθήσουν......
:romance-heartbeating: :romance-heartbeating: :romance-heartbeating:
Ας ξεκινήσουμε να αγαπάμε, κι ας μην ξέρουμε ακόμα καλά τον τρόπο... :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
Giotoula
Δημοσιεύσεις: 12289
Εγγραφή: 10 Φεβ 2010 2:40 am

Re: Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ - ΟΙ ΚΟΝΤΟΥΡΙΤΕΣ (Β ΜΕΡΟΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ)

Δημοσίευση από Giotoula »

:romance-heartsthree: Χρυσουλίτσα Ευχαριστούμε :x >:d< >:d<
"Πολέμα και Οραματίσου"...
Άβαταρ μέλους
Fotinoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 31518
Εγγραφή: 21 Σεπ 2007 8:38 pm
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη

Re: Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ - ΟΙ ΚΟΝΤΟΥΡΙΤΕΣ (Β ΜΕΡΟΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ)

Δημοσίευση από Fotinoula »

Χρυσουλίτσα μου το συναρπαστικό παραμύθι!! :romance-heartstiny:
και ναι το ότι συνέχισες και έδωσες άλλη πλοκή στο τέλος το άξιζε και η Τριμάλντα και όλοι όσοι προσπάθησαν και έφτασαν σε αυτό το σημείο, συγκινήθηκα που επέστρεψε να μείνει και να οικοδομήσει μια Νέα πόλη :) @};-

παιδάκια γλυκά πολύ όμορφα τα μοιράσματα σας σε όλες τις ενότητες

Βασούλα μου :romance-heartbeating:
όσο ζούμε σε τούτον τον κόσμο, θα τον Ερωτευόμαστε με όλη μας την Αγνότητα, έτσι ώστε να πάμε στον Θεό γεμάτοι από Αγάπη και όχι γεμάτοι από φόβο... :x

Επιστροφή στο “ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ”