Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ - ΤΡΙΜΑΛΝΤΑ (β)

Άβαταρ μέλους
CHRYSSOULA
Δημοσιεύσεις: 882
Εγγραφή: 04 Σεπ 2008 9:43 pm

Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ - ΤΡΙΜΑΛΝΤΑ (β)

Δημοσίευση από CHRYSSOULA »

Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ

ΤΡΙΜΑΛΝΤΑ (β)


Ο Μπόρσεν είχε ήδη μπει στο δάσος και προχωρούσε προς το σημείο που ο Μέρβιντ είχε αναφέρει, ότι είχε δει την μεγάλη βελανιδιά.
Καθώς προχωρούσε είχε την αίσθηση, ότι κάποιος τον παρακολουθούσε αδιόρατα μέσα από τα φυλλώματα των δένδρων. Κοιτούσε προσεκτικά τριγύρω αλλά δεν μπορούσε να εντοπίσει κάποια παρουσία. Όμως σαν πολεμιστής που ήταν είχε έντονα την αίσθηση του κινδύνου μέσα του και ήταν σε πλήρη ετοιμότητα.
Δεν είχε παρατηρήσει πατημασιές ή άλλα ίχνη στο χώμα που να του δείχνουν την παρουσία κάποιου ζώου εκεί κοντά, που ίσως έψαχνε για θήραμα. Ένοιωθε, ότι αυτός που τον παρακολουθούσε κάτι ήθελε από αυτόν.
Κάποια στιγμή κάθισε κάτω από ένα δένδρο και έβγαλε από ένα σακίδιο κάποιες προμήθειες που είχε μαζί του για να φάει κάτι. Μετά έκλεισε τα μάτια του προσποιούμενος ότι κοιμάται προσπαθώντας να μη κοιμηθεί πραγματικά μέχρι να εντοπίσει ποιος ήταν αυτός που τον παρακολουθούσε.
Καθώς παρέμενε σιωπηλός με τα μάτια κλειστά ένοιωσε μια σκιά να γλιστρά κοντά του, η οποία προσπαθούσε να του αρπάξει το σακίδιο.
Στη στιγμή άνοιξε τα μάτια του και πετάχτηκε επάνω τραβώντας ένα καμπυλωτό μαχαίρι που είχε μαζί του για να κόβει θάμνους στην πορεία του προς την βελανιδιά .
Μπροστά του στεκόταν ένα παράξενο ον που έμοιαζε με θάμνο, γιατί όλο του το σώμα και το κεφάλι ήταν καλυμμένο με λάσπη φύλλα και μικρά κλαδιά, ώστε δεν ξεχώριζε καθόλου από το τριγύρω φυσικό περιβάλλον. Στο κεφάλι στην θέση των ματιών και του στόματος υπήρχαν ανάμεσα στα φύλλα δύο σχισμές, ώστε να μπορεί να βλέπει και να μιλάει ή να τρώει.
Ο Μπόρσεν σήκωσε το μαχαίρι για να το αποκεφαλίσει νομίζοντας, ότι ήταν κάποιο ξωτικό που είχε μεταμφιεστεί έτσι για καμουφλάζ προκειμένου να τον κτυπήσει την ώρα που κοιμόταν, όπως ίσως είχε κάνει και με άλλους συμπατριώτες του.
Όμως το παράξενο ον έκανε ένα γρήγορο σάλτο και βρέθηκε μεμιάς ψηλά στο δένδρο κάτω από το οποίο είχε καθίσει ο Μπόρσεν.
Εκείνος ξαφνιάστηκε από την ταχύτητα με την οποία σκαρφάλωσε στο δένδρο και προσπαθούσε να βρει μια λύση για να το παγιδέψει, όταν με ένα δεύτερο σάλτο το παράξενο ον πήδηξε από τα ψηλά κλαδιά του δένδρου κάτω στο έδαφος.
Όταν το είδε όρθιο παρατήρησε ότι ήταν αρκετά ψηλό και λεπτό.
Κρατώντας την ψυχραιμία του το ρώτησε τι ήταν και τι γύρευε από αυτόν.
Εκείνο του έδειξε το σακίδιο του και ο Μπόρσεν κατάλαβε, ότι κάτι γύρευε.
Δεν έχω τίποτα σπουδαίο μέσα αποκρίθηκε ο Μπόρσεν παρά μόνο λίγα τρόφιμα.
Τότε το ον ψιθύρισε προς μεγάλη έκπληξη του Μπόρσεν «Ψωμί»
Εκείνος τότε άνοιξε το σακίδιο έβγαλε από μέσα ένα μεγάλο καρβέλι ψωμί και αφού το έκοψε στην μέση του άπλωσε το χέρι να το πάρει. Εκείνο του έδειξε με χειρονομίες να το βάλει κάτω. Ο Μπόρσεν υπάκουσε και τότε εκείνο με εκπληκτική γρηγοράδα το άρπαξε πήδηξε στα κλαριά ενός άλλου δένδρου και άρχισε να το τρώει με βουλιμία.
Αφού το έφαγε όλο πήδηξε από το δένδρο κάτω και απευθυνόμενο στον Μπόρσεν του είπε σε γλώσσα κατανοητή.
Είδα το ψωμί που έτρωγες και θέλησα να πάρω λίγο γιατί έχω χρόνια να φάω ψωμί.
Συνήθως τρέφομαι με φρούτα, χόρτα και μικρά πουλιά που τα πιάνω με αυτό.
Έδειξε στον Μπόρσεν μια αυτοσχέδια σφεντόνα που είχε φτιάξει από κλαδιά και κάποιο μαλακό νήμα.

Έκπληκτος ο Μπόρσεν ρώτησε:
Τι είσαι;;; Είσαι ξωτικό;;πως μιλάς την γλώσσα μας;;
Ο παράξενος «θάμνος» τότε κάθισε κάτω και αφού ζήτησε ακόμα λίγο ψωμί άρχισε να διηγείται:
Πριν δέκα χρόνια περίπου, δεν μπορώ να υπολογίσω πόσα ακριβώς, ένας βόρειος λαός οι Αζμέριοι επιτέθηκαν βράδυ στην πόλη μας και την κατέλαβαν. Όσοι άνδρες αντιστάθηκαν είτε σκοτώθηκαν είτε αιχμαλωτίστηκαν, ενώ τις γυναίκες τις πήραν σκλάβες για να τους εξυπηρετούν με διάφορους τρόπους. Ο πατέρας μου, συνέχισε το παράξενο ον, ήταν ο αρχηγός της πόλης μας και ο πρώτος που σκοτώθηκε μαζί με τον αδελφό μου από τον Λόνγκντεν τον αρχηγό των Αζμερίων. Εγώ ήμουν 7 χρόνων τότε και η μητέρα μου προσπάθησε να με φυγαδεύσει από ένα μυστικό πέρασμα μαζί με κάποια άλλα κορίτσια, για να μη πέσουμε στα χέρια των εισβολέων. Εκείνοι όμως το κατάλαβαν και σκότωσαν επί τόπου την μητέρα μου και συνέλαβαν τα περισσότερα κορίτσια. Εγώ όμως γλίστρησα σε ένα υπόγειο χαντάκι που υπήρχε εκεί κοντά και σκεπάστηκα με χώματα. Έτσι δεν με βρήκαν και το βράδυ έφυγα μακριά.
Ήμουν μόνη χωρίς νερό και τρόφιμα αλλά προτιμούσα να πεθάνω παρά να καταντήσω σκλάβα των Αζμερίων. Είχα ορκιστεί, ότι μια ημέρα θα γύριζα πίσω στην πόλη μας το Καλντούν για να ελευθερώσω τους συμπολίτες μου από την σκλαβιά και να σκοτώσω τον Λόνγκντεν.
Όταν έφυγα από το Καλντούν περιπλανήθηκα για μεγάλο χρονικό διάστημα και τρεφόμουν με ρίζες από φυτά και έπινα νερό από πηγές όπου εύρισκα. Όταν έβρεχε ή χιόνιζε κούρνιαζα κοντά σε κάποιους βράχους και έμενα εκεί μέχρι να περάσει η κακοκαιρία. Ευτυχώς είχα φύγει φορώντας δέρματα ζώων και αυτά με κρατούσαν ζεστή. Κάποια στιγμή ένοιωσα να χάνω τις αισθήσεις μου από την πείνα και λιποθύμησα. Όταν άνοιξα τα μάτια μου βρισκόμουν δίπλα σε μια φωτιά και ένας μεγάλος σε ηλικία άνδρας μου έδωσε κάτι ζεστό να φάω. Αυτός ο άνδρας είχε φύγει και εκείνος από την πόλη του μετά από επίθεση των Αζμερίων, όπου είχε χάσει όλη του την οικογένεια. Έτσι έμεινα μαζί του και εκείνος με φρόντιζε σαν αληθινή του κόρη. Παρόλο που ο δικός μου πατέρας είχε αρχίσει να με εκπαιδεύει με διάφορα όπλα, εκείνος ο άνδρας μου έδειξε άλλες τεχνικές και με έμαθε να αγωνίζομαι όχι μόνο στο έδαφος αλλά σχεδόν στον αέρα έχοντας άλλα πλεονεκτήματα.
Ο Μπόρσεν είχε μείνει άναυδος με όσα άκουγε και διέκοψε την συζήτηση ρωτώντας.
Πως λέγεσαι;; γιατί είσαι έτσι μεταμφιεσμένη;; πως βρέθηκες σε αυτό το δάσος τόσο μακριά από το Καλντούν;;
Ονομάζομαι Τριμάλντα αποκρίθηκε το ον και είμαι κόρη του Βάλαντ και της Μπέριχ από το Καλντούν. Μεταμφιέστηκα έτσι για να αποφύγω τα ξωτικά μετά από αυτά που είδα να συμβαίνουν εδώ. Οσφραίνονται την ανθρώπινη παρουσία και καιροφυλακτούν για να συλλάβουν ή κτυπήσουν όσους πέσουν στην αντίληψη τους. Αν είναι να μείνεις για πολύ εδώ θα σου συνιστούσα να μεταμφιεστείς και συ έτσι, γιατί κάποια στιγμή που θα θελήσεις να κοιμηθείς σίγουρα θα σε ανακαλύψουν και μετά μπορούν να σου συμβούν πολλά και διάφορα.
Όταν ο άνδρας που έμενα μαζί του πέθανε, τράβηξα πιο ανατολικά για να αποφύγω το πολύ κρύο. Έτσι κατέληξα σε αυτό το δάσος που βρήκα καταφύγιο. Κρυμμένη στα φυλλώματα των δένδρων είδα τα ξωτικά και άκουσα να μιλούν για το Θόρνμπλαντ το ανίκητο σπαθί. Σκέφτηκα, ότι ίσως το χρειαζόμουν εάν γύριζα κάποτε στο Καλντούν.
Μεταμφιέστηκα για μη μπορούν να με μυρίσουν και παρακολουθούσα που πηγαίνουν και τι κάνουν ώστε να τρυπώσω κάποια στιγμή στο βασίλειο τους. Τότε σε είδα που έτρωγες ψωμί και ένοιωσα μεγάλη λαχτάρα, γιατί έχω να φάω από τότε που έφυγα από το Καλντούν, και έτσι σε παρακολούθησα για να πάρω λίγο.
Καταλαβαίνεις την γλώσσα των ξωτικών ρώτησε απορημένος ο Μπόρσεν;;
Ο άνδρας που έμενα μαζί του φεύγοντας από την πόλη του, πρόλαβε και πήρε μαζί του κάποια πολύτιμα χειρόγραφα με σκαλισμένα σύμβολα και λέξεις των πλασμάτων της φύσης καθώς και άλλες σημαντικές πληροφορίες αποκρίθηκε η Τριμάλντα. Μετά την πολύωρη εκπαίδευση μου καθόμουν και μελετούσα αυτά τα χειρόγραφα με την βοήθεια του προστάτη μου και έμαθα από αυτά πολλά πράγματα. Τα έχω φυλαγμένα μαζί με κάποια ρούχα, όταν αφαιρέσω αυτή την αμφίεση.
Τώρα πες μου εσύ τι γυρεύεις εδώ στο δάσος;; Φαντάζομαι όχι το Στέμμα των Ξωτικών, όπως κάποιοι άλλοι πριν από σένα, και τον πλούτο που δημιουργεί.
Σε πληροφορώ, ότι όλος ο πλούτος που δήθεν φέρνει είναι μια οφθαλμαπάτη που δημιουργεί ο ίδιος ο Φουργκαντίν, για να την πατήσουν κάποιοι αφελείς και να τους αιχμαλωτίσει.
Ο Μπόρσεν είχε μείνει κατάπληκτος με όλα όσα άκουγε από την Τριμάλντα.
Στιγμιαία ο νους του πήγε στον Ζόντεν καθώς και στους γονείς της Μερινάλδης. Σίγουρα οι τελευταίοι είχαν πέσει θύματα του Φουργκαντίν μόλις εκείνος τους πήρε μυρωδιά.
Δεν ψάχνω για το Στέμμα Τριμάλντα είπε σκεφτικός ο Μπόρσεν αλλά για τρία βελανίδια που βρίσκονται στην κορυφή της μεγάλης βελανιδιάς. Αυτά μου ζήτησε το Συμβούλιο των Στρατηγών του Ρότενγκαρντ ως τελευταία δοκιμασία, για να με ορίσουν νέο αρχηγό μετά τον θάνατο του προηγούμενου.
Γνωρίζεις, ότι πολλά αγριοπούλια έχουν κάνει φωλιά εκεί και είναι πολύ επιθετικά αν κάποιος θελήσει να πλησιάσει;; τον ρώτησε τότε η Τριμάλντα
Ο Μπόρσεν ένευσε καταφατικά.!!
Χρειάζεται στρατηγική για να τα ξεγελάσεις και εγώ μπορώ να σε βοηθήσω αποκρίθηκε η Τριμάλντα αλλά με ένα όρο.
Δεν έχω άλλο ψωμί μαζί μου απάντησε ο Μπόρσεν και της έδειξε το άδειο σακίδιο.
Θέλω να με βοηθήσεις, του πρότεινε τότε η Τριμάλντα, να κλέψω το Θόρνμπλαντ από τα ξωτικά. Αυτό πίστεψε με δεν είναι οφθαλμαπάτη, γιατί αναφέρεται στα χειρόγραφα. Τα ξωτικά το θεωρούν ιερό και ο όρκος τους επάνω στο Θόρνμπλαντ είναι απαραβίαστος.
Που θα το βρούμε ρώτησε ο Μπόρσεν;;
Σε λίγο αρχίζει η χάση του φεγγαριού και τα ξωτικά θα μαζευτούν στην στερεμένη πηγή για την θυσία στη θεά Μάνι αποκρίθηκε η Τριμάλντα. Μετά την θυσία ανοίγουν κάποια πύλη με ξόρκια και χάνονται στα βάθη της γης.
Αν ακούσω τις επικλήσεις τους τότε με την Ανατολή του Ήλιου θα μπορέσουμε να ανοίξουμε την πύλη και να μπούμε μέσα. Θα ψάξουμε για το Θόρνμπλαντ και μόλις το βρούμε θα φύγουμε πριν σκοτεινιάσει. Τα ξωτικά με το φως δεν κυκλοφορούν.
Μα εάν μένουν σε υπόγεια πόλη δεν θα υπάρχει φως επεσήμανε με απορία ο Μπόρσεν.
Μπορεί να μη υπάρχει ορατό φως αλλά ο Ήλιος εφόσον ανατείλει επηρεάζει τα πάντα. Τα φυτά στέλνουν το φως με τις ρίζες τους στη γη και υπάρχει έτσι μια μυστική συμφωνία. Αν δεν βρούμε το Θόρνμπλαντ όσο ο Ήλιος ανατέλλει τότε θα φύγουμε αμέσως πριν δύσει.
Λυπάμαι Τριμάλντα αλλά όλο αυτό μου μοιάζει ακατανόητο και δεν θα ήθελα να διακινδυνέψω χωρίς σύνεση. Θα προσπαθήσω να πάρω τα βελανίδια και αν δεν τα καταφέρω θα επιστρέψω στο χωριό μου χωρίς αυτά. Αυτό που μου προτείνεις μοιάζει φανταστικό, όπως το Στέμμα που αναζητά ο συμπολεμιστής μου ο Ζόντεν.
Δεν φοβάμαι να ρισκάρω αλλά πάντα ζυγίζω τους κινδύνους, ώστε να μη υπάρχουν σοβαρές απώλειες συνέχισε ο Μπόρσεν.
Η Τριμάλντα κούνησε το κεφάλι της, ότι καταλάβαινε, και με ένα πήδημα ανέβηκε σε ένα δένδρο και μετά σε ένα άλλο και εξαφανίστηκε.
Ο Μπόρσεν τράβηξε σκεφτικός για την βελανιδιά και μόλις έφτασε εκεί έμεινε εμβρόντητος. Σχεδόν σε κάθε κλαδί της υπήρχε μια φωλιά από μεγάλα άγρια πουλιά.
Προσπάθησε να σκαρφαλώσει από μια μεριά του δένδρου όσο πιο ήσυχα μπορούσε αλλά εκείνα τον πήραν είδηση αμέσως και όρμησαν καταπάνω του. Εκείνος για να τα αποφύγει πήδηξε στο έδαφος.

Κοιτώντας πάνω είδε τα βελανίδια στην κορυφή σε μεγάλο ύψος και αντιλήφθηκε, ότι αυτή την φορά είχε σκαρφαλώσει χαμηλά και όταν του επιτέθηκαν τα πουλιά ομαδικά, μπόρεσε και πήδηξε στο έδαφος χωρίς κανένα πρόβλημα. Αν κατάφερνε όμως και ανέβαινε υψηλότερα και δεχόταν πάλι ομαδική επίθεση από τα πουλιά, τότε σίγουρα θα σκοτωνόταν, αν πηδούσε από τόσο μεγάλο ύψος.
Έμεινε συλλογισμένος και σκεφτόταν τι πιθανότητες υπήρχαν για να σκαρφαλώσει ή να διώξει τα πουλιά. Εκείνος είχε μάθει να αγωνίζεται στο έδαφος, το σκαρφάλωμα σε τέτοια ύψη του προκαλούσε ίλιγγο. Όλες οι δοκιμασίες που είχε περάσει ήταν δύσκολες όμως αυτή του φαινόταν αξεπέραστη.
Ίσως να έπρεπε κάποιος άλλος να αναλάβει για αρχηγός. Ίσως ο Ζόντεν να ήταν πιο κατάλληλος συλλογίστηκε. Όλες αυτές οι σκέψεις περνούσαν από το μυαλό του καθώς κοίταζε τα βελανίδια. Άθελα του έσφιξε το φυλακτό που του είχε περάσει στο λαιμό η Μερινάλδη.
Εκείνη την στιγμή όλα τα κλαδιά της βελανιδιάς ταρακουνήθηκαν δυνατά σαν κάποιος να τα κουνούσε. Τα πουλιά πέταξαν σε γειτονικά δένδρα τρομαγμένα.
Τα βελανίδια που ήταν ψηλά τραντάχτηκαν και έπεσαν από το κλαδί κάτω στα πόδια του Μπόρσεν. Εκείνος έσκυψε και τα μάζεψε νοιώθοντας μεγάλη ευγνωμοσύνη στους θεούς που τον βοήθησαν και σε αυτή την δοκιμασία. Σηκώνοντας τότε ψηλά τα μάτια του παρατήρησε κάποια γνώριμα του φύλλα να κινούνται ακόμα ανάμεσα στα κλαδιά της βελανιδιάς.
Αστραπιαία κατάλαβε, ότι κάποιος είχε σκαρφαλώσει αθέατος από τα πουλιά στη βελανιδιά και ταρακούνησε πολύ δυνατά το φύλλωμα του δένδρου προκαλώντας την πτώση των βελανιδιών.
Η Τριμάλντα τον είχε βοηθήσει άσχετα αν εκείνος αρνήθηκε να την ακολουθήσει στην αναζήτηση του Θόρνμπλαντ.
Καθώς ετοιμαζόταν να επιστρέψει πίσω στο χωριό του αναλογίστηκε, ότι ο Ζόντεν μάλλον δεν θα γνώριζε όλα αυτά που ήξερε εκείνος για το Στέμμα και θα έπρεπε να τον ειδοποιήσει με κάποιον τρόπο. Παρόλο που ο Ζόντεν είχε προσπαθήσει να τον μπλέξει σε μια επικίνδυνη κατάσταση, αυτός δεν θα ήθελε ποτέ να πάθει εκείνος κάτι.
Γύρισε πίσω στην βελανιδιά και παρατήρησε, ότι ο γνώριμος του θάμνος ήταν ακόμα εκεί.
Τριμάλντα φώναξε τότε ο Μπόρσεν δυνατά, θέλω να μιλήσουμε.!!
Στη στιγμή ο θάμνος βρέθηκε κάτω στο έδαφος.
Τριμάλντα ένας συμπατριώτης μου έχει έλθει εδώ για το Στέμμα, γιατί πιστεύει, ότι είναι πραγματικό είπε τότε ο Μπόρσεν. Θα σε βοηθήσω να βρεις αυτό που αναζητάς αλλά ταυτόχρονα θα κοιτάξουμε να βρούμε τυχόν αιχμαλώτους που μπορεί να έχουν πιάσει τα ξωτικά. Ανάμεσα τους ίσως βρούμε και τους γονείς της αρραβωνιαστικιάς μου που έχουν εξαφανισθεί εδώ και 6 μήνες.
Η Τριμάλντα ένευσε καταφατικά και του είπε με ένα θλιμμένο τόνο. Είσαι τυχερός που έχεις κάποιον να νοιάζεται για σένα.
Εσύ όλα αυτά τα χρόνια δεν βρήκες κάποιον να είναι μαζί σου εκτός από τον άνδρα που σε βοήθησε;;ρώτησε με ενδιαφέρον ο Μπόρσεν.


Έχω ταξιδέψει σε πολλές πόλεις αλλά πάντα έμενα λίγο σε κάθε μια αποκρίθηκε εκείνη. Ήμουν πάντοτε μεταμφιεσμένη σε κάποιο ανήμπορο πλάσμα για να μη προκαλώ αντιδράσεις και απορίες από τον ντόπιο πληθυσμό. Η μοναδική μου σκέψη ήταν και είναι να ελευθερώσω το Καλντούν και δεν είχα χρόνο για άλλες αισθηματικές περιπέτειες. Εξάλλου δεν βρήκα κάποιον να θέλει να τα βάλλει με τους Αζμερίους.
Μπορεί εγώ να είμαι ικανή στην μάχη αλλά χρειάζεται αρκετός στρατός για να αντιμετωπίσει αυτούς τους αδάμαστους πολεμιστές συνέχισε η Τριμάλντα.
Ενώ μου ανέφερες το σκοπό που βρίσκεσαι στο δάσος δεν μου είπες όμως το όνομα σου τον ρώτησε τότε η Τριμάλντα.
Λέγομαι Μπόρσεν είπε εκείνος με ένα χαμόγελο και κατάγομαι από το Ρότενγκαρντ. Είναι ένα μικρό χωριό λίγο έξω από το δάσος.
Είμαι αρραβωνιασμένος με την Μερινάλδη και μόλις επιστρέψω θα γίνει επίσημα γυναίκα μου συνέχισε εκείνος.
Λοιπόν Μπόρσεν είναι ώρα να τραβήξουμε για την στερεμένη πηγή είπε τότε αποφασιστικά η Τριμάλντα. Όμως προτού πάμε εκεί θα περάσουμε από μια φωλιά ασβών. Χρειαζόμαστε τις ουρές τους, γιατί η οσμή που εκκρίνουν κρατάει τα ξωτικά μακριά.
Φθάνοντας στην φωλιά των ασβών η μυρωδιά ήταν διαπεραστική. Η Τριμάλντα σκάλισε κάποια κλαδιά με ένα μαχαίρι και αφού παγίδεψαν δύο ασβούς βύθισαν τα κλαδάκια στην βρωμερή ουσία που έβγαινε από την ουρά τους. Έδωσε ένα κλαδάκι στον Μπόρσεν και του είπε να αλειφτεί παντού. Εκείνος ένοιωθε αηδία από την μυρωδιά αλλά καταλάβαινε, ότι δεν υπήρχε άλλος τρόπος.
Είχε αρχίσει να σουρουπώνει όταν έφθασαν σε μια ξεραμένη πηγή. Η πηγή ήταν κυκλική και στο επάνω μέρος της υπήρχε μια προεξοχή βράχου όπου κάποτε έπεφτε νερό που κατέβαινε από πιο ψηλά. Όλο το κάτω μέρος της ήταν στρωμένο από πολύ λεπτό χαλίκι και άμμο. Τριγύρω υπήρχαν πολύ ψηλά δένδρα με πυκνά φύλλα που σχεδόν έκρυβαν την πηγή.
Η Τριμάλντα επιθεώρησε με τα μάτια της όλη την περιοχή όταν παρατήρησε κάποια αδιόρατη κίνηση ανάμεσα σε κάποια δένδρα. Έκανε νόημα στον Μπόρσεν να είναι σε ετοιμότητα και με ένα γρήγορο πήδημα βρέθηκε στο δένδρο που είχε δει κάτι να κινείται. Ακούστηκε κάτι σαν πάλη, όταν η Τριμάλντα έπεσε με ένα γδούπο κάτω από το δένδρο έχοντας αρπάξει από τον λαιμό κάποιο άλλο άτομο. Καθώς πάλευαν, ο Μπόρσεν πλησίασε και τράβηξε ένα κοφτερό μαχαίρι που είχε μαζί του έτοιμος να επιτεθεί, όταν σταμάτησε ξαφνικά και έβγαλε μια φωνή έκπληξης.
Ζόντεν εσύ;; αναφώνησε απορημένος.
Η Τριμάλντα άφησε τον λαιμό του και ρώτησε τον Μπόρσεν.
Είναι ο συμπατριώτης σου που μου είπες πως ψάχνει για το Στέμμα;;
Ο Μπόρσεν κούνησε το κεφάλι του καταφατικά.
Ο Ζόντεν σηκώθηκε από κάτω κατάπληκτος και αυτός και ρώτησε τον Μπόρσεν ποιος ήταν «ο θάμνος» και τι ήξερε για το Στέμμα.
Τότε ο Μπόρσεν του διηγήθηκε τα πάντα σχετικά με την Τριμάλντα και όλα όσα του είχε αναφέρει για το Στέμμα. Του έδειξε τα βελανίδια που είχε στο σακίδιο του και του ανέφερε ότι τον βοήθησε να ξεφύγει από τα πουλιά που ήταν άγρια και επιθετικά. Εκείνος της υποσχέθηκε να την βοηθήσει να πάρει το Θόρνμπλαντ το ανίκητο σπαθί των ξωτικών, ώστε να διεκδικήσει την απελευθέρωση του Καλντούν.
Η Τριμάλντα τους έκανε νόημα να φύγουν αμέσως. Όταν θα άρχιζε η χάση του φεγγαριού θα ερχόντουσαν πάλι για το επόμενο βήμα τους.


Τους οδήγησε μακριά από την στερεμένη πηγή σε ένα σημείο όπου υπήρχαν ψηλά βράχια από τα οποία κυλούσε γάργαρο νερό. Σε ένα σημείο μάλιστα σχημάτιζαν λιμνούλα με καθάρια νερά. Ο Μπόρσεν που δεν άντεχε άλλο την μυρωδιά του ασβού επάνω του, έβγαλε τα ρούχα του και όρμησε μέσα στο νερό. Σε λίγο τον ακολούθησε ο Ζόντεν. Οι άνδρες μόλις βγήκαν άναψαν μια μικρή φωτιά για να στεγνώσουν.
Η Τριμάλντα είχε λείψει για λίγο και όταν γύρισε κρατούσε ένα μικρό σάκο. ΄
Έβγαλε από το σάκο ένα σκληρό γάντι από τρίχες γουρουνιού και έτρεξε στην λιμνούλα. Για αρκετή ώρα έτριβε το σώμα της από την βρωμιά που είχε κολλημένη επάνω της και την λάσπη από τα μαλλιά της. Μόλις τέλειωσε βγήκε από την λίμνη και προχώρησε προς την φωτιά για να ζεσταθεί και να στεγνώσει.
Οι δύο άνδρες την έβλεπαν γυμνή να στέκεται μπροστά τους και τους είχε κοπεί η ανάσα. Ο «θάμνος» ήταν μια ψηλή λυγερόκορμη γυναίκα με κατάλευκο δέρμα και πολύ μακριά μαύρα μαλλιά. Είχε μεγάλα σκούρα μάτια και πολύ όμορφα χείλη.
Η Τριμάλντα έβγαλε κάτι ρούχα από δέρματα που είχε μέσα στο σάκο της και ντύθηκε.
Έδεσε γύρω από την μέση της μια ζώνη με μαχαίρια και έπιασε ψηλά τα μαλλιά της.
Μετά εστίασε το βλέμμα σε κάτι θάμνους και με σβελτάδα πέταξε ένα από τα μαχαίρια που είχε. Αυτό κτύπησε ένα αγριοκούνελο και το σκότωσε. Το έδωσε στο Μπόρσεν και εκείνος αφού το έγδαρε το πέρασε σε δύο κλαδάκια και το έψησε στην φωτιά. Σε λίγο έτρωγαν όλοι σιωπηλοί ο καθένας στις σκέψεις του.
Τώρα που έχουμε πλυθεί και δεν έχουμε καμουφλάζ θα κοιμηθούμε με βάρδιες πρότεινε η Τριμάλντα, για να αποτρέψουμε τα ξωτικά να μας επιτεθούν, αν μας μυρίσουν. Αυτά όταν επιτίθενται, παρότι είναι μικροσκοπικά μέχρι το ύψος της γάμπας μου συνέχισε, ορμάνε πολλά μαζί επάνω σου ή πηδούν από δένδρα και σε κτυπούν στο κεφάλι με μυτερές πέτρες. Η φωτιά τα κρατάει μακριά για λίγο καθώς και η μυρωδιά του ασβού. Θα φυλάξω πρώτη εγώ έπειτα όποιος θέλει από τους δύο σας. Εγώ θα κοιμηθώ μετά πάνω σε ένα δένδρο. Αποφάσισαν να φυλάξει αμέσως μετά την Τριμάλντα ο Ζόντεν και τελευταίος ο Μπόρσεν.
Η βραδιά κύλησε ήσυχα χωρίς κάποιο επεισόδιο.
Το επόμενο πρωί ο Μπόρσεν έδωσε τα βελανίδια στον Ζόντεν και του ζήτησε να επιστρέψει στο Ρότενγκαρντ μια και το Στέμμα ήταν οφθαλμαπάτη. Εκείνος θα βοηθούσε την Τριμάλντα στην αναζήτηση της και θα κοιτούσε να ελευθερώσει τους γονείς της Μερινάλδης αν ήταν ζωντανοί ή και άλλους που είχαν χαθεί. Του ανέφερε, ότι δεν τον ενδιέφερε πια να γίνει αρχηγός και μπορούσε μια χαρά να πάρει την θέση του αυτός, αφού ήταν ο πρώτος του Συμβουλίου.
«Θα ήθελα μόνο να προσέχεις την Μερινάλδη μέχρι να γυρίσω του είπε. Αν δεν τα καταφέρω να επιστρέψω, ας γίνει ό,τι θέλουν οι θεοί συμπλήρωσε μελαγχολικά.»
Ο Ζόντεν τότε κατάλαβε, ότι ο Μπόρσεν είχε αλλάξει πολύ.!!!
Είχε προσέξει, ότι η Τριμάλντα εξασκούσε μια ιδιαίτερη γοητεία επάνω του αλλά εκείνος την έκρυβε προσεκτικά.
Δεν μπορούσε όμως να μη παραδεχθεί, ότι αυτή η γυναίκα δεν έμοιαζε με καμιά από όσες γνώριζε τόσο στο χωριό τους όσο και σε άλλα γειτονικά.
Ήταν πολύ όμορφη και γνώριζε τόσα πράγματα που δεν χόρταινες να την βλέπεις και να την ακούς. Ήταν πάνω από όλα μια γυναίκα ελεύθερη που δεν φοβόταν να ριψοκινδυνέψει για τις επιθυμίες και τους στόχους της.
Ο Ζόντεν όμως γνώριζε καλά, ότι αν γύριζε πίσω με τα βελανίδια του Μπόρσεν κανένας Ροτενγκάρντεν δεν θα τον αναγνώριζε για αρχηγό μια και η εύρεση του Στέμματος θα είχε αποδειχθεί οφθαλμαπάτη. Θα περίμεναν όλοι για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα την επιστροφή του Μπόρσεν, προτού ορίσουν τον επόμενο αρχηγό και εκείνος θα ήταν για όλους ένας αποτυχημένος, που δεν έψαξε μαζί του για τους συμπατριώτες του. Ακόμα και η Μερινάλδη θα τον περιφρονούσε.
Η μόνη λύση για να γυρίσει θριαμβευτής ήταν να πεθάνει ο Μπόρσεν.
Κάνοντας αυτές τις σκέψεις ένοιωσε μια ανατριχίλα, γιατί θυμήθηκε τα λόγια της γυναίκας με τους ρούνους. Αν ήθελε να νικήσει θα έπρεπε να θυσιάσει κάτι. Όμως αυτή την στιγμή δεν μπορούσε να φανταστεί τι μπορούσε να ήταν το τίμημα !!
Κράτησε τα βελανίδια Μπόρσεν, είπε τότε ο Ζόντεν, γιατί σου ανήκουν. Δεν θα γυρίσω πίσω στο χωριό αλλά θα σας ακολουθήσω στην αναζήτηση τόσο του σπαθιού όσο και των χαμένων συμπατριωτών μας.
Χρειάζεται όμως να καταστρώσουμε ένα σχέδιο είπε τότε η Τριμάλντα. Οι δύο άνδρες κούνησαν καταφατικά τα κεφάλια τους και εκείνη άρχισε να τους εξηγεί, πως θα δρούσαν για να στριμώξουν τα ξωτικά!!!!!
Η Ευγνωμοσύνη δονεί κάθε κύτταρο μου !!!
Άβαταρ μέλους
CHRYSSOULA
Δημοσιεύσεις: 882
Εγγραφή: 04 Σεπ 2008 9:43 pm

Re: Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ - ΤΡΙΜΑΛΝΤΑ (β)

Δημοσίευση από CHRYSSOULA »

Φίλοι μου πάρτε τσάι, καφέ, πατατάκια και διαβάστε την συνέχεια, γιατί αυτό το επεισόδιο ήταν μεγάλο και έβαλα δύο συνέχειες

>:d< >:d< >:d< >:d< >:d< >:d<
Η Ευγνωμοσύνη δονεί κάθε κύτταρο μου !!!
Άβαταρ μέλους
Ellaki
Δημοσιεύσεις: 27248
Εγγραφή: 30 Ιούλ 2007 11:02 am
Τοποθεσία: Αγάπη

Re: Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ - ΤΡΙΜΑΛΝΤΑ (β)

Δημοσίευση από Ellaki »

τρέχω :character-yoshi:
Ας ξεκινήσουμε να αγαπάμε, κι ας μην ξέρουμε ακόμα καλά τον τρόπο... :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
Annoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 33488
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 2:43 pm

Re: Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ - ΤΡΙΜΑΛΝΤΑ (β)

Δημοσίευση από Annoula »

:animals-dogrun: :animals-dogrun: :animals-dogrun:
Αν ο Θεός είναι η πρωταρχική Αιτία η Αγάπη θα είναι το αποτέλεσμα
Πατέρα μου/Μητέρα μου, είναι παιδί της Αλήθειας και μόνο αυτή είναι ο δρόμος ο δικός μου προς εσένα
Πολέμα και Οραματίσου
Άβαταρ μέλους
Ταρούλα
Δημοσιεύσεις: 29915
Εγγραφή: 16 Αύγ 2011 6:45 pm

Re: Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ - ΤΡΙΜΑΛΝΤΑ (β)

Δημοσίευση από Ταρούλα »

:romance-inlove:
Η μόνη βεβαιότητα που μπορείς να έχεις στην ζωή σου είναι μόνο μέσα στην Πίστη, πως ό,τι έρθει, πάντα το Πνεύμα θα δρα εντός σου... Η καρδιά φωτίζει τον σκοτεινό δρόμο της ζωής... Β.Ν. :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
Giotoula
Δημοσιεύσεις: 12289
Εγγραφή: 10 Φεβ 2010 2:40 am

Re: Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ - ΤΡΙΜΑΛΝΤΑ (β)

Δημοσίευση από Giotoula »

:animals-dogrun: :x
"Πολέμα και Οραματίσου"...
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Re: Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ - ΤΡΙΜΑΛΝΤΑ (β)

Δημοσίευση από Vasoula »

:character-yoshi:
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
Δεκατριούλης
Δημοσιεύσεις: 4566
Εγγραφή: 29 Ιαν 2011 1:10 pm

Re: Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ - ΤΡΙΜΑΛΝΤΑ (β)

Δημοσίευση από Δεκατριούλης »

:violence-captureflagblue: :violence-captureflagred:
Ας αφησουμε την κριτική για τους ανθρώπους γύρω μας και ας ακολουθησουμε τον δρόμο που δείχνει η καρδιά μας.
Άβαταρ μέλους
Δωρουλα
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 33489
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 4:23 pm
Τοποθεσία: ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Re: Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ - ΤΡΙΜΑΛΝΤΑ (β)

Δημοσίευση από Δωρουλα »

:animals-dogrun:
Η πληγωμένη καρδιά μπορεί να Ερωτευθεί
Η προστατευμένη καρδιά δεν μπορεί


Πολέμα και Οραματίσου.

Εικόνα

Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
ΙΩΑΝΝΑ
Δημοσιεύσεις: 15907
Εγγραφή: 25 Οκτ 2009 7:29 pm
Τοποθεσία: θεσσαλονικη

Re: Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ - ΤΡΙΜΑΛΝΤΑ (β)

Δημοσίευση από ΙΩΑΝΝΑ »

:animals-dogrun: :romance-heartstiny:
Το ΦΩΣ η ΑΓΑΠΗ και η ΔΥΝΑΜΗ αποκαθησούν το σχέδιο πάνω στη γή

Πολέμα και Οραματίσου !!!

Επιστροφή στο “ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ”