ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ - Ο ΜΑΣΤΕΡ- (ΣΤ)

Άβαταρ μέλους
CHRYSSOULA
Δημοσιεύσεις: 882
Εγγραφή: 04 Σεπ 2008 9:43 pm

ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ - Ο ΜΑΣΤΕΡ- (ΣΤ)

Δημοσίευση από CHRYSSOULA »

ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ (TOWERHILL)

Ο ΜΑΣΤΕΡ

Ο Εντίν κοιμήθηκε πολύ λίγο εκείνο το βράδυ. Το επόμενο πρωί σχεδόν χαράματα άκουσε ένα διακριτικό κτύπημα στην πόρτα.
Κατάλαβε, ότι ήταν ο Άμπι και άνοιξε. Το αγόρι μπήκε μέσα και έβαλε μια πετσέτα επάνω στο χερούλι της πόρτας.
Ο Εντίν κούνησε το κεφάλι του, ότι κατάλαβε !!!
Τότε ο Άμπι του είπε, ότι είχε πολλά να του αποκαλύψει και έπρεπε να βιαστεί, γιατί δεν ήθελε να τον πάρουν είδηση, ότι έλειπε από το δωμάτιο του.
Σου ανέφερα κάποτε του είπε, ότι ήλθα εδώ μετά από μια φωτιά που έπιασε το μαγαζί του πατέρα μου όταν ήμουν 7 χρονών. Η μητέρα μου είχε πεθάνει, όταν ήμουν 2 ετών περίπου και ο πατέρας μου ξαναπαντρεύτηκε. Η μητριά μου μέχρι να αποκτήσει δικά της παιδιά με πρόσεχε και έδειχνε, ότι με αγαπούσε. Μόλις απέκτησε δικά της και δίδυμα μάλιστα, εγώ πέρασα σε δεύτερη μοίρα και εκείνη παραπονιόταν συνεχώς, ότι δεν τα προλάβαινε όλα, ώστε ο πατέρας μου αναγκάστηκε και πήρε κάποια γυναίκα για να με προσέχει. Εκείνη με έμαθε να γράφω και να διαβάζω. Μετά το ατύχημα έδιωξε την γυναίκα που με πρόσεχε, για οικονομία όπως είπε, και ήλθε στην τότε Διευθύντρια της Τάουερχιλ την κα Γούλφ να την παρακαλέσει να με πάρουν εκεί, γιατί είχε ακούσει, ότι έπαιρναν παιδιά με ταλέντο.
Ισχυρίστηκε, ότι είχα ιδιαίτερη εξυπνάδα για παιδί της ηλικίας μου και θα ήθελε να μορφωθώ σε μια αξιόλογη σχολή.
Η κα Γούλφ της απάντησε, ότι δεν έπαιρναν παιδιά χωρίς συστάσεις και μένα δεν με είχε συστήσει κάποιος. Επίσης της ανέφερε, ότι τα δίδακτρα της σχολής ήταν υψηλά και την ρώτησε πως σκόπευε να τα πληρώσει.
Εκείνη αποκρίθηκε, ότι τα οικονομικά της δεν ήταν πολύ καλά μετά τον θάνατο του άντρα της αλλά εκείνος είχε μεγάλη ακίνητη περιουσία, που ένα μέρος του θα κληρονομούσα και εγώ. Η κα Γούλφ είπε, ότι θα εξέταζαν την κληρονομιά του παιδιού και αν ήταν ικανοποιητική θα αναλάμβανε η σχολή την εκμετάλλευση της, ως πληρωμή για τα δίδακτρα. Αν όμως, της εξήγησε, δεν έδειχνα το ταλέντο που ισχυριζόταν ότι είχα, θα με γυρνούσαν πίσω σε αυτήν.
Εκείνη συμφώνησε και ο Μπάρκιελ ανέλαβε τα υπόλοιπα. Εγώ παρακολουθούσα στην αρχή κανονικά τα μαθήματα αλλά δεν έδειχνα κάποια κλίση σε μεταφυσικές ιδιότητες.
Τότε με κάλεσε η κα Γούλφ μια ημέρα και μου είπε, ότι δεν εκπλήρωσα τις προϋποθέσεις της σχολής και θα έπρεπε να επιστρέψω στην οικογένεια μου. Τότε ήταν που πληροφορήθηκα, ότι η μητριά μου είχε πουλήσει τα πάντα και είχε αναχωρήσει προς άγνωστη κατεύθυνση με τα παιδιά της. Η λύση ήταν να με στείλουν σε κάποιο ίδρυμα και όταν ενηλικιωνόμουνα θα μπορούσα να διαχειρίζομαι μόνος μου, ό,τι περιουσία θα μου είχε απομείνει τότε. Ενώ περίμενα να φύγω με κάλεσε στο γραφείο του ο κ. Ίβιλχαντ και μου είπε, ότι δεν ήθελε ένας μαθητής της σχολής να καταλήξει σε ίδρυμα και θα με βοηθούσε εκείνος να αποκτήσω «κατηγορία» και να μείνω στην σχολή. Θα τέλειωνα την βασική εκπαίδευση και θα παρέμενα ως βοηθός δικός του πρώτα από όλα και μετά όλων των άλλων. Ήθελε να τον ενημερώνω για όλους και όλα. Θα είσαι το μάτι και το αυτί μου, μου είπε.
Μετά με πλησίασε, με άγγιξε στην καρδιά προφέροντας κάτι λέξεις που δεν κατάλαβα και σε λίγο μεταμορφώθηκα σε ένα μαύρο πουλί. Έπειτα επανέλαβε μια ειδική μυστική λέξη και πήρα πάλι την κανονική μου μορφή. Μου τόνισε, ότι κάθε φορά που θα πρόφερα την μυστική λέξη θα άλλαζα μορφή και θα μπορούσα να πετώ ελεύθερα στον ουρανό. Μετά πάλι θα την επαναλάμβανα και θα έπαιρνα την κανονική μου μορφή.
Πως θα την έλεγα ως πουλί ;;αναρωτήθηκα και τον ρώτησα. Η μεταμόρφωση θα ήταν μόνο εξωτερική μου εξήγησε, για αυτό θα μπορούσα να μιλώ και να προφέρω λέξεις.
Χάρηκα πολύ με αυτή την εξέλιξη και μάλιστα πήγαινα στα πάρκα έξω στην αυλή και μεταμορφωνόμουν. Διαπίστωσα όμως, ότι κάθε φορά που έλεγα την μαγική λέξη σαν να κοβόταν ένα κομμάτι από την καρδιά μου. Πονούσα πολύ και μου έρχονταν δάκρια στα μάτια σαν μια σκοτεινή δύναμη να με έπνιγε. Η ψυχή μου δεν το ήθελε.
Δεν μπορώ να πω, ότι είχα μέχρι τότε καλή σχέση με θέματα πίστης ή θρησκείας αλλά ένοιωσα, ότι ο Ίβιλχαντ ήταν ένας Δαίμονας που αφαιρούσε κάθε είδους ζωτική ενέργεια από όσους είχε γύρω του για αυτό παρόλο που ήταν πάρα πολύ μεγάλης ηλικίας φαινόταν τόσο νέος.
Έτσι αποφάσισα να μη εξασκήσω ποτέ πια αυτή την μαγική τέχνη. Δούλευα πάρα πολύ κάνοντας διάφορες δουλειές, ώστε να μπορούσα να δικαιολογήσω την αποχή μου.
Το ίδιο που έκανε σε έμενα ο Ίβιλχαντ το έκανε και με άλλα παιδιά. Ακόμα και η κα Γούλφ πήρε από αυτόν την τέχνη της μεταμόρφωσης με μαγεία. Τελευταία ήταν η Λίνα που μπήκε κλαίγοντας στο γραφείο του Ίβιλχαντ και βγήκε γελώντας. Ήμουν στην διπλανή αίθουσα, που συγκοινωνεί με το γραφείο του, όταν την είδα από το παραθυράκι μιας ενδιάμεσης πόρτας να μεταμορφώνεται σε αλεπού.
Στην αρχή νόμιζα ότι ήσουν και συ το ίδιο, όταν σε είδα να γίνεσαι δράκος στο γραφείο της κας Γούλφ.! Βρισκόμουν στην αίθουσα με την γραφική ύλη, που είναι γειτονική με το γραφείο, όταν από το τράνταγμα του δράκου άρχισαν να πέφτουν όλα κάτω από τα ράφια. Πήρα μια σκάλα που έχουμε μέσα, για να αποθηκεύουμε κάποια πράγματα ψηλότερα, και κοίταξα από το γυάλινο διαχωριστικό που υπάρχει ψηλά μεταξύ των δύο τοίχων.
Έχω δει πολλές μεταμορφώσεις μέχρι τώρα. Καμία όμως σαν την δική σου και αυτόματα κατάλαβα, ότι όλα αυτά που έλεγαν περί ισχυρής κατηγορίας ήταν αληθινά. Όλοι εδώ μεταμορφώνονται μέσα από μαγικές επικλήσεις. Μόνο εσύ και ο Βασιλαετός είσθε γνήσιοι χρήστες της αληθινής τέχνης της μεταμόρφωσης. Ποτέ δεν σε είδα να χρησιμοποιείς το χάρισμα σου σαν μέσο επίδειξης, ή επιβολή δύναμης αν και θα μπορούσες.!
Ο Ιβιλχαντ ασχολείται μόνο με καθαρή μαγεία χρησιμοποιώντας όσα έμαθε από έναν Αλχημιστή τον Μάστερ. Δεν ξέρω πως τον ξεγέλασε, γιατί από ότι πληροφορήθηκα, διαβάζοντας κάποια απόρρητα αρχεία, ο Μάστερ ήταν ένας άνθρωπος συμπονετικός με εκπληκτική γνώση στην μεταστοιχείωση πραγμάτων. Μπορούσε δηλαδή να αλλάζει την σύσταση της ύλης. Ασχολούταν κυρίως με μέταλλα και είχε πάρει σαν βοηθό του τον Ίβιλχαντ.
Ο Ίβιλχαντ είχε έλθει από ένα μακρινό τόπο, δεν ξέρω από πού ακριβώς, και ο Μάστερ τον βρήκε κάποτε λιπόθυμο έξω από το κάστρο. Τον περιμάζεψε, τον δίδαξε και τον έβαλε μαζί με άλλους τεχνίτες που είχε μαζί του να μάθει την τέχνη του κτισίματος.
Ο Μάστερ, όπως τον φώναζαν όλοι, ήταν ο επικεφαλής για την κατασκευή κτιρίων, δρόμων, πλατειών. Είχε υπό την καθοδήγηση του απλούς εργάτες, τεχνίτες, αρχιτεχνίτες και ένα μεγάλο αριθμό ανθρώπων που δούλευαν για αυτόν.
Εκείνος όμως μελετούσε και άλλα πράγματα βαθύτερα και ουσιαστικότερα.
Είχε διακρίνει στον Ίβιλχαντ δύναμη και εξυπνάδα και πίστευε, ότι θα μπορούσε να εξελιχθεί σε κάτι σπουδαίο.!!! Ο Ίβιλχαντ όμως είχε άλλους σκοπούς, που τους έκρυβε επιμελώς. Ξεγέλασε τον Μάστερ για να του μάθει την τέχνη της μεταμόρφωσης μέσα από επικλήσεις και μαγεία λέγοντας του, ότι θα την χρησιμοποιούσε μόνο για καλό σκοπό.
Πιθανότατα μετά να τον έβγαλε από την μέση και έγινε αυτός κύριος του κάστρου και της περιουσίας του.
Φυσικά αυτό το συμπέρανα από όσα έχω δει να συμβαίνουν εδώ αλλά και από όσα διάβασα στα απόρρητα αρχεία που βρήκα τυχαία στο δωμάτιο του καθηγητή της χημείας κ. Τέιλορ πολύ έμπιστου του Ίβιλχαντ, αλλά και σε ένα χειρόγραφο κλειδωμένο στο γραφείο του ίδιου.
Ο κ. Τέιλορ ασχολείται εκτός από τα μαθήματα και με περίεργες μίξεις και αναλύσεις στοιχείων στο ειδικό εργαστήριο που είναι στο κάστρο και πιθανότατα οι σημειώσεις του Μάστερ αλλά και άλλα απόρρητα έγγραφα να του έχουν δοθεί από τον ίδιο τον Ίβιλχαντ προκειμένου να ολοκληρώσει την επαναφορά.
Ένα βράδυ με κάλεσε ο κ.Τέιλορ και μου ζήτησε να του φέρω κάποιο ζεστό ρόφημα, γιατί είχε κρυάδες. Όταν του το πήγα το ήπιε μονορούφι μαζί με δύο χάπια και αποκοιμήθηκε αμέσως. Το γραφείο του ήταν γεμάτο χαρτιά, όταν πρόσεξα σε αυτά κάποια παράξενα σχήματα. Έκανα να φύγω, όταν είδα πεταμένο στο πάτωμα ένα κιτρινισμένο βιβλίο. Το ξεφύλλισα στην αρχή και μετά διάβασα την ιστορία που σου ανέφερα και που ελάχιστοι γνωρίζουν εδώ. Τόσο στο βιβλίο, όσο και στις σημειώσεις αναφερόταν συχνά η λέξη επαναφορά.

Τι είναι η επαναφορά τον ρώτησε με απορία ο Εντίν διακόπτοντας τον.

Πρέπει να στα εξηγήσω με την σειρά του αποκρίθηκε ο Άμπι

Μια ημέρα καθώς τοποθετούσα κάποια χαρτικά σε μια μικρή βιβλιοθήκη στο γραφείο του κ. Ίβιλχαντ παρατήρησα σε μια γωνία ένα μικρό ντουλαπάκι χωμένο στον τοίχο. Το κλειδί του δεν το αποχωριζόταν ποτέ ο Ίβιλχαντ και το είχε πάντα περασμένο στο λαιμό του με μια αλυσιδίτσα.
Κατάλαβα, ότι εκεί θα υπήρχαν πολύτιμα πράγματα για αυτόν. Δεν σου κρύβω, ότι είχα μεγάλη περιέργεια να μάθω αλλά δεν τολμούσα να σκεφθώ να το ανοίξω, γιατί αν το παραβίαζα θα το αντιλαμβανόταν σίγουρα και τότε δεν ήθελα να φανταστώ τι ήταν ικανός να κάνει.
Έτσι αποφάσισα να το ξεχάσω.
Ένα πρωινό Ο Ίβιλχαντ έφυγε βιαστικά από το κάστρο και ειδοποίησε την κα Γούλφ να ζητήσει να καθαρίσουν άμεσα το κελάρι μέχρι να επιστρέψει.
Εκείνη με κάλεσε και με ρώτησε αν μπορούσα να καθαρίσω εγώ το κελάρι, γιατί το χρειαζόταν ο κ .Ίβιλχαντ επειγόντως. Αυτό με ξάφνιασε, γιατί ήταν δουλειά για τις καθαρίστριες και όχι για ένα παιδί, έστω και ανεπτυγμένο για την ηλικία του. Βέβαια μη μπορώντας να αρνηθώ έγνεψα καταφατικά και εκείνη μου ζήτησε να την ακολουθήσω και να πάρω μαζί μου κεριά και σπίρτα, γιατί εκεί κάτω δεν υπήρχε ηλεκτρισμός.
Τότε ούτε που γνώριζα για αυτόν τον χώρο, πόσο μεγάλος είναι και που χρησιμοποιείται. Πήγαμε λοιπόν κάτω στον χώρο των πλυντηρίων και αφού ακολουθήσαμε ένα στενόμακρο διάδρομο βρεθήκαμε μπροστά από μια κλειστή πόρτα. Η κα Γούλφ την άνοιξε με ένα κλειδί και μού είπε να ανάψω τα κεριά
Ο χώρος μύριζε υγρασία και μούχλα. Ήταν πολύ μεγάλος και σκοτεινός, που σου έκοβε την ανάσα.
Ρώτησα τι ακριβώς θα καθάριζα και εκείνη μου έδειξε μια βρύση σε μια μεριά και μέσα σε ένα ντουλαπάκι πανιά, κουβάδες, μια σκούπα, καθαριστικά και ένα λάστιχο. Θα σφουγγάριζα και θα ξεσκόνιζα τα τραπέζια και κάτι πάγκους που βρίσκονταν εκεί.
Έγνεψα, ότι κατάλαβα και φεύγοντας η κα Γούλφ μου άφησε το κλειδί λέγοντας μου να κλειδώσω την πόρτα, όταν θα τέλειωνα.
Της είπα, ότι ίσως χρειαζόμουν πολύ ώρα και εκείνη με απάλλαξε από κάθε άλλη εργασία για εκείνη την ημέρα.
Έτσι γέμισα τους κουβάδες που βρήκα με νερό και καθαριστικό και άρχισα να τρίβω τα πατώματα.
Το φως των κεριών δεν ήταν πολύ έντονο αλλά διέκρινα στο πάτωμα πολύ βρωμιά και παράξενες κηλίδες ίσως από ξεραμένο αίμα.
Αναφέρεσαι φυσικά στον χώρο που σου επιτέθηκαν οι μπράβοι έτσι δεν είναι ρώτησε ο Εντίν;;
Ναι, αποκρίθηκε ο Άμπι και απόρησα πως μπήκες μέσα από την καταπακτή αφού αυτή είναι αμπαρωμένη από μέσα και δεν χρησιμοποιείται από κανένα. Ίσως ήταν παλαιότερα έξοδος διαφυγής.
Μα υπήρχαν απέξω πολλές πατημασιές και σε ένα σημείο είδα μια σκισμένη κάλτσα σου. Ο Άμπι ανασήκωσε αμήχανα τους ώμους του. Οι μπράβοι με βρήκαν στα πλυντήρια, που είχα φέρει κάτι βρώμικες στολές, με έσυραν βίαια μέσα στο κελάρι και εκεί με έσπασαν στο ξύλο, γιατί είχα βοηθήσει στην δραπέτευση του Βασιλαετού.
Εγώ έλεγα, ότι δεν καταλάβαινα και δεν ήξερα για ποιο πράγμα μιλούσαν αλλά σίγουρα κάποιος σπιούνος με είχε δει να βγάζω το σχοινί και το θεώρησαν σαν σινιάλο πιθανότατα προς εσένα. Δεν μου ανέφεραν βέβαια το όνομα σου αλλά το κατάλαβα.
Όμως σίγουρα κάποιος ήξερε, ότι ήσουν στο κελάρι και με έσπρωξε να έλθω να σε βοηθήσω είπε με απορία ο Εντίν..
Τότε και τα δύο παιδιά κοιτάχτηκαν στα μάτια. Κατάλαβαν τότε, ότι πιθανότατα η Άλις κρυβόταν στο κελάρι όλο αυτό το διάστημα, γιατί ήταν η μόνη που ήξερε αυτό το κτίριο τόσο καλά από τα υπόγεια μέχρι την ταράτσα.
Πρέπει όμως να σου ολοκληρώσω την ιστορία συνέχισε ο Άμπι, γιατί δεν έχουμε πολύ χρόνο στην διάθεση μας.
Την ώρα που έτριβα τα πατώματα ακούστηκε ένα κλακ από ένα πλακάκι και ήταν σαν να βγήκε από την θέση του. Πήγα να το πιάσω και κατάλαβα, ότι ήταν κενό. Το σήκωσα και από κάτω βρισκόταν ένα κλειδί που έμοιαζε με αυτό που είχε ο Ίβιλχαντ.
Το έβγαλα και το έκρυψα στην τσέπη μου. Σίγουρα ο Ίβιλχαντ δεν θα γνώριζε για την ύπαρξη αυτού του κλειδιού, γιατί θα το είχε κρύψει αλλού.
Τότε παρατήρησα τις παράξενες ζωγραφιές στους τοίχους. Ήταν σύμβολα γεωμετρικά αλλά και άλλα με παράξενο σχεδιασμό που μου θύμισαν όσα είχα δει στις σημειώσεις του Τέιλορ. Ο χώρος μου έφερνε ανατριχίλα και έκανα όσο πιο γρήγορα μπορούσα, για να φύγω. Όταν τέλειωσα, έσβησα τα κεριά, κλείδωσα την πόρτα και πήγα και παρέδωσα τα κλειδί στην κα Γούλφ χωρίς να αναφέρω για το άλλο που είχα βρει.
Το επόμενο πρωί με κάλεσε και μου ζήτησε να καθαρίσω αυτή την φορά το γραφείο του κ. Ίβιλχαντ καθώς και την διπλανή αίθουσα. Απόρησα πάλι, γιατί και αυτό δεν ήταν στα καθήκοντα μου. Εγώ έφερνα τα καθαρά ρούχα και εξυπηρετούσα σε κάποια θελήματα Να καθαρίσω το κελάρι το κατάλαβα, γιατί ίσως δεν ήθελε να γίνουν φλυαρίες μετά, αλλά το γραφείο του γιατί;;
Ξέρετε, δεν το έχω ξανακαθαρίσει της είπα και αν ανακατέψω κάποια πράγματα ίσως θυμώσει πολύ.!!
Αφού τελειώσεις, θα περάσω εγώ μετά, για να ελέγξω αν όλα είναι στην θέση τους, αποκρίθηκε εκείνη καθησυχαστικά. Θέλω να βάλεις μέσα στο συρτάρι της βιβλιοθήκης αυτό το δέμα, όπως το έχω τυλιγμένο χωρίς να ανοιχθεί, συμπλήρωσε.
Ο κ. Ίβιλχαντ επιστρέφει σήμερα το βράδυ και όλα πρέπει να είναι στην εντέλεια τόνισε με νόημα.
Εγώ θα φύγω τώρα με τον οδηγό και θα επιστρέψω το μεσημέρι. Ελπίζω μέχρι τότε να είναι όλα έτοιμα. Το κατάλαβες;; μου είπε
Έγνεψα ναι και τράβηξα για το γραφείο. Καθώς καθάριζα τα τζάμια του παραθύρου του, είδα την κα Γουλφ να μπαίνει στο αυτοκίνητο με τον οδηγό και να φεύγουν από το κάστρο.
Έβαλα το δέμα στο συρτάρι της βιβλιοθήκης και συνέχισα την καθαριότητα, όταν έφθασα στο ντουλαπάκι. Έβγαλα τότε το κλειδί και το δοκίμασα. Ταίριαζε τέλεια και γυρίζοντας το, αυτό άνοιξε.

Θέλω να σου εξηγήσω, διέκοψε την διήγηση ο Άμπι, ότι ο λόγος που με έκανε να θέλω να γνωρίζω τα μυστικά των άλλων, δεν ήταν η περιέργεια, αλλά μια αίσθηση ότι, εγώ ο ασήμαντος για όλους, αποκτούσα μια ιδιαίτερη δύναμη επάνω τους. Την δύναμη ότι γνωρίζοντας τα απαγορευμένα μυστικά τους, όλοι αυτοί που πίστευαν τους εαυτούς τους σαν κάτι το ξεχωριστό, αποκαλυπτόντουσαν μπροστά μου σαν απλά εκτελεστικά όργανα της μαύρης μαγείας του σκοτεινού άρχοντα του κάστρου, χωρίς να έχουν στην ουσία τίποτα αξιόλογο από μόνοι τους. Η Διευθύντρια, οι καθηγητές, οι μαθητές, το υπόλοιπο προσωπικό. Όλοι έσκυβαν το κεφάλι και κανένας δεν τολμούσε να εκφράσει την αλήθεια του. Η δική μου αντίδραση, έστω και με πλάγιο τρόπο, μου έδινε μια αίσθηση ελευθερίας από κάθε είδους δεσμά.
Οι μόνοι αυθεντικοί ήσουν εσύ και η Μέρεντιθ. Στην αρχή ανέφερα στον Ιβιλχαντ για σένα όπως έκανα για όλους άλλωστε, ότι σου έλειπε η οικογένεια σου και δεν μιλούσες πολύ αλλά μετά σταμάτησα λέγοντας του, ότι δεν μου ανοιγόσουν. Τότε σκέφθηκε να ρίξει δίπλα σου την Λίνα.

Συνεχίζω όμως με τα γεγονότα όπως έγιναν τότε είπε ο Άμπι. Άνοιξα το ντουλαπάκι και είδα μέσα ένα παλιό χειρόγραφο με παράξενες επικλήσεις και σύμβολα όπως στο κελάρι αλλά και στα απόρρητα αρχεία. Κάθε μία λέξη αναφερόταν σε κάθε μεταμόρφωση και στον τρόπο χρήσης της.
Στην τελευταία σελίδα έγραφε επικλήσεις θανάτου και επαναφοράς από τον θάνατο μόνο που η διαδικασία ήταν ημιτελής. Κάτι έλειπε, για να είναι ολοκληρωμένη, γιατί ήταν γραμμένο σε κάποια σελίδα: «Εσύ δεν γύρισες αλλά εγώ θα το κάνω» Υπέθεσα, ότι αναφερόταν στον Μάστερ που δεν κατάφερε να επιστρέψει από τον θάνατο. Σκέφτηκα, ότι ίσως και άλλοι θάνατοι να είχαν συμβεί στο κελάρι σαν δοκιμή για την Επαναφορά και την Αθανασία!!!!!
Ανατρίχιασα με αυτές τις σκέψεις, κλείδωσα το ντουλαπάκι και συνέχισα με την καθαριότητα. Τότε θέλησα να δω τι ήταν το δέμα που έβαλα στην βιβλιοθήκη. Το ξετύλιξα προσεκτικά και είδα ένα σιδερένιο χέρι με το όνομα του Ίβιλχαντ χαραγμένο στο κάτω μέρος. Το δίπλωσα ακριβώς όπως ήταν και το έβαλα στην θέση του. Φεύγοντας έριξα μια τελευταία ματιά να δω αν όλα ήταν εντάξει, όταν πρόσεξα ένα σκισμένο χαρτί στην άκρη του γραφείο του. Πήγα να το πάρω να το πετάξω, όταν είδα ότι ήταν ζωγραφισμένος επάνω ένας δράκος και από κάτω έγραφε. «Εγώ θα σου σβήσω την Φλόγα σου Βορντάθ» Το άφησα στην θέση του και έφυγα.

Γνωρίζω, ότι αυτές τις ημέρες θα φύγει πάλι, γιατί μαζεύει και τα τελευταία στοιχεία που του χρειάζονται για να προκαλέσει τον Βορντάθ μέσα από σένα και την Άλις.
Το όνομα του Δράκου το γνωρίζω πια, γιατί σε άκουσα να το φωνάζεις στο γραφείο της κας Γουλφ αλλά και στο κελάρι.

Η Μέρεντιθ τι γνωρίζει για όλα αυτά ρώτησε τότε ξαφνικά ο Εντίν. Δεν μπορεί να μη έχει αντιληφθεί τι γίνεται εδώ μέσα;; Έχει και εκείνη ιδιαίτερες ικανότητες.
Κλείνει και αυτή τα μάτια της και τα αυτιά της όπως οι περισσότεροι;; Η διαίσθηση μου λέει, συνέχισε ο Εντίν, ότι δεν έχει ανάμιξη με όσα γίνονται εδώ. Όμως δεν μπορεί να μη γνωρίζει. Την συμπαθώ πολύ αλλά έρχεται η ώρα φίλε μου που όλοι πρέπει να πάρουμε θέση και να μη κρυβόμαστε πια. Η βρωμιά πρέπει να καθαρίσει!!
Αν εμένα με σάπισαν στο ξύλο δεν θέλω να φαντάζομαι τι μπορεί να συμβεί στην Μέρεντιθ αν υποψιαστούν, ότι δεν είναι με το μέρος τους.
Για μένα είναι η μητέρα που δεν γνώρισα. Θα έκανα τα πάντα για αυτήν, είπε με ένα αποφασιστικό τόνο ο Άμπι.
Πρόσεχε φίλε μου τον συμβούλεψε ο Εντίν, γιατί αν αντιληφθούν την αδυναμία σου προς αυτήν, ίσως σου ζητήσουν να κάνεις κάτι τρομακτικό προκειμένου να αποδείξεις την πίστη τους προς αυτούς και τον Ίβιλχαντ.
Τότε φίλε μου αποκρίθηκε σοβαρά ο Άμπι θα αφαιρέσω την ζωή μου.!!
Δεν θα γίνω ποτέ σαν αυτούς πρόσθεσε!!
Τώρα όμως πρέπει να γυρίσω στο δωμάτιο μου, γιατί μπορεί να με ψάχνουν.
Ο Άμπι βγήκε προσεκτικά από το δωμάτιο του Εντίν.
Ο Εντίν έμεινε για πολύ ώρα συλλογισμένος. Πλησίαζε η μεγάλη ώρα και ένοιωθε, ότι χρειαζόταν τον Βορντάθ περισσότερο από κάθε άλλη φορά, για να καθοδηγήσει τα βήματα του με την σοφία του. !!
Είχε ξημερώσει για τα καλά και ο Εντίν αφού έριξε λίγο νερό στο πρόσωπο του, βγήκε από το δωμάτιο του να πάει στην τραπεζαρία για πρωινό, όταν άκουσε δυνατές φωνές και μεγάλη φασαρία. Είδε κάποιους που έτρεχαν αλαφιασμένοι προς την πίσω αυλή.
Το μάτι του πήρε κάπου την Λίνα που έτρεχε και την ρώτησε τι συνέβαινε.

Μα δεν τα έμαθες του είπε εκείνη αλαφιασμένη. Ο Άμπι βγήκε στην βεράντα που είναι από πάνω ζαλίστηκε, έχασε την ισορροπία του και έπεσε κάτω στην αυλή. Ήταν πολύ άρρωστος τελευταία. Η Μέρεντιθ φώναξε αμέσως γιατρό αλλά εκείνος απλά διαπίστωσε τον θάνατο του. Η σχολή θα αναλάβει την κηδεία του μια και δεν είχε συγγενείς. Ο Εντίν όρμησε στην αυλή. Κάποιοι καθηγητές πήγαν να τον σταματήσουν αλλά το αγόρι τους έσπρωξε και πλησίασε τον νεκρό φίλο του. Το προσωπάκι του ήταν ήρεμο και γαλήνιο
Ο Εντίν συγκρατούσε με δυσκολία τα δάκρια του και την παρόρμηση του να γίνει δράκος και να τα κάψει όλα.
Σίγουρα ο φίλος του δεν έπεσε μόνος του. Ίσως κάποιοι τον έσπρωξαν ή τον εξώθησαν να πηδήξει στο κενό. Μόνο ασήμαντος δεν ήσουν φίλε μου του ψιθύρισε με ένα λυγμό στην φωνή του.
Τότε η ματιά του διασταυρώθηκε με αυτή της Μέρεντιθ που έμοιαζε σε απόγνωση.
Ένοιωσε, ότι είχε έλθει η ώρα να κάνει μια ουσιαστική κουβέντα μαζί της.!!!

Στην κηδεία του Άμπι πήγαν η Μέρεντιθ, αυτός και ο οδηγός. Οι υπόλοιποι δεν θέλησαν να παραστούν μια και για τους περισσότερους ήταν το αγόρι για τα θελήματα.
Όταν επέστρεψαν στο κάστρο ο Εντίν κλείστηκε στο δωμάτιο του και δεν πήγε στην τραπεζαρία για μεσημεριανό.
Έκλεισε τα μάτια του για λίγο και όταν τα άνοιξε πρόβαλλαν στον τοίχο τα γεγονότα που οδήγησαν τον Άμπι στον θάνατο.
Είδε να τον αρπάζουν δύο από την ειδική ομάδα προστασίας του Ίβιλχαντ και να τον σέρνουν στην βεράντα. Εκεί ένοιωσε, ότι του είπαν, ότι θα τον πετούσαν κάτω αν δεν μεταμορφωνόταν σε μαύρο αρπακτικό και θα εύρισκε τραγικό θάνατο.
Είδε να τον σπρώχνουν και να τον πετούν κάτω και τον φίλο του να σωριάζεται νεκρός. Προτίμησε να πεθάνει και να είναι ελεύθερος παρά να μείνει ζωντανός και δούλος!
Ο Εντίν ξέσπασε σε τόσο δυνατό κλάμα που όλο το δωμάτιο σείστηκε.
Τότε άκουσε μια φωνή μέσα του να λέει.



Ο φίλος σου δεν πέθανε γιέ μου. Το σώμα του μόνο παραδόθηκε στη γη. Η ελεύθερη ψυχή του είναι μαζί μας, για να μας ακολουθήσει στο μεγάλο γεγονός της Ανόδου της Ντράγκονμαρ. Όσοι έμειναν αιχμάλωτοι των κατώτερων ενστίκτων τους θα γίνουν σκόνη και δεν υπάρχει καμία ελπίδα σωτηρίας για αυτούς.
Ο Εντίν κατάλαβε, ότι για πρώτη φορά επικοινώνησε μαζί του ο μακρινός του πρόγονος και πατέρας όλων των Δράκων.
Ένοιωσε καλύτερα και πήρε να διαβάσει ένα βιβλίο για να ηρεμήσει. όταν άκουσε ένα σιγανό κτύπημα στην πόρτα.
Άνοιξε και μπροστά του στεκόταν κάτωχρη η Μέρεντιθ.


Συνεχίζεται......
Η Ευγνωμοσύνη δονεί κάθε κύτταρο μου !!!
Άβαταρ μέλους
CHRYSSOULA
Δημοσιεύσεις: 882
Εγγραφή: 04 Σεπ 2008 9:43 pm

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ - Ο ΜΑΣΤΕΡ- (ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 6ο )

Δημοσίευση από CHRYSSOULA »

Φίλοι μου δεν σας κρύβω, ότι δεν μου άρεσε καθόλου αυτή η εξέλιξη.!!!
Τώρα που ο Άμπι είχε βρει ένα αληθινό φίλο και μεγάλη τρυφερότητα από την Μέρεντιθ ήταν ανάγκη να πεθάνει;;;
Δεν είπα ούτε ρώτησα τίποτα, γιατί το γνώριζα ήδη το τέλος, απλά καθυστερούσα με το μοντάζ, μήπως κάτι άλλαζε...

Όμως πήρα την παρακάτω απάντηση για τα μούτρα που κατέβασα::
Ο Άμπι έζησε όπως ακριβώς ήθελε. Έκανε μεν αγγαρείες σε όλους αλλά ποτέ δεν παρέδωσε την ψυχή του στην κόλαση γύρω του!!!
Η θέληση του ήταν να είναι ελεύθερος!!! Θα μπορούσε να κάνει, ότι του ζήτησαν για να γλιτώσει, να τους κοροϊδέψει.
Όμως αυτό θα σήμαινε υποταγή σε κάτι που η ψυχή του απέρριπτε.
Ο θάνατος πολλές φορές φοβίζει, γιατί φαίνεται, ότι σηματοδοτεί ένα τέλος. Όμως μόνο τέλος δεν είναι!!! Είναι το κατώφλι για μία άλλη ζωή σε ένα διαφορετικό επίπεδο.

Όμως φίλη μου της είπα εγώ θέλω τα παραμύθια να είναι χαρούμενα και όμορφα....

Ρώτησε λοιπόν τους φίλους σου που θα το διαβάσουν να απαντήσουν αν αυτό το επεισόδιο, όπως γράφεις, είναι αληθινά όμορφο και χαρούμενο πέρα από την δομή των λέξεων!!!!!!!

:eusa-think: :eusa-think: :eusa-think:
Η Ευγνωμοσύνη δονεί κάθε κύτταρο μου !!!
Άβαταρ μέλους
Βικούλα
Δημοσιεύσεις: 25987
Εγγραφή: 08 Φεβ 2012 4:24 pm

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ - Ο ΜΑΣΤΕΡ- (ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 6ο )

Δημοσίευση από Βικούλα »

Χρυσουλίτσα το βρήκα λοιπόν πολύ όμορφο και με καταπληκτικά μυνήματα @};- :romance-heartbeating: :romance-heartbeating: >:d< >:d<
"Το να είσαι τέλειος είναι μια πρόκληση του «δεν μπορώ»
Το να είσαι ευτυχισμένος είναι η πρόκληση του «Θέλω»…" Β.Ν.
Πολέμα και οραματίσου! @};-
Άβαταρ μέλους
Θοδωράκος
Δημοσιεύσεις: 23391
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 3:37 pm
Τοποθεσία: Αθήνα

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ - Ο ΜΑΣΤΕΡ- (ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 6ο )

Δημοσίευση από Θοδωράκος »

Μόνο ασήμαντος δεν ήσουν φίλε μου του ψιθύρισε με ένα λυγμό στην φωνή του.
:cry: :cry: :cry: :romance-heartbeating:
Είδε να τον σπρώχνουν και να τον πετούν κάτω και τον φίλο του να σωριάζεται νεκρός. Προτίμησε να πεθάνει και να είναι ελεύθερος παρά να μείνει ζωντανός και δούλος!
:cry: :cry: :cry: :romance-heartbeating:

Και ποιος είπε ότι μέσα σε τέτοια "άσχημα" γεγονότα δεν υπάρχει Ομορφιά; Με άγγιξε τόσο πολύ αυτό το επεισόδιο. Και ναι, το βρήκα όμορφο. Πολύ όμορφο. :romance-heartbeating:

Χρυσούλα >:d< >:d< >:d< :x :x
Πολέμα και Οραματίσου @};-

Ανοίγω την Καρδιά μου στον Θεό. :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
Annoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 33486
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 2:43 pm

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ - Ο ΜΑΣΤΕΡ- (ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 6ο )

Δημοσίευση από Annoula »

Χρυσούλα, είναι πανέμορφο και με συγκίνησε :romance-heartsthree:
Αν ο Θεός είναι η πρωταρχική Αιτία η Αγάπη θα είναι το αποτέλεσμα
Πατέρα μου/Μητέρα μου, είναι παιδί της Αλήθειας και μόνο αυτή είναι ο δρόμος ο δικός μου προς εσένα
Πολέμα και Οραματίσου
Άβαταρ μέλους
Ellaki
Δημοσιεύσεις: 27248
Εγγραφή: 30 Ιούλ 2007 11:02 am
Τοποθεσία: Αγάπη

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ - Ο ΜΑΣΤΕΡ- (ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 6ο )

Δημοσίευση από Ellaki »

Το γεγονός ότι ο Άμπι επέλεξε την Αλήθεια της Αιωνιότητας. δείχνει και την Δύναμη να ορίζουμε Εμείς το πεπρωμένο μας.
Έσωσε την καρδιά του γιατί αντί να χάσει άλλο ένα κομμάτι της και να την αφήσει να αργοπεθαίνει, επέλεξε να την Ελευθερώσει.
Ο Άμπι έχει το Θάρρος, την Γεναιότητα και την Πίστη του Ανθρώπου.

:romance-heartsthree: :romance-heartsthree: :romance-heartsthree:
Ας ξεκινήσουμε να αγαπάμε, κι ας μην ξέρουμε ακόμα καλά τον τρόπο... :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ - Ο ΜΑΣΤΕΡ- (ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 6ο )

Δημοσίευση από Vasoula »

ο φόβος του θανάτου...Στέκεται μπροστά σε κάθε μας επιλογή και μας παραπλανά στο τι είναι Ζωή...
Η αγωνία για το άγνωστο, λες και η Ζωή είναι γνωστή...

Και είναι αυτό που ζητούσαν από τον Ιησού...Σώσε την Ζωή σου για να πιστέψουμε ότι μπορείς να σώσεις και εμάς...

Και μετά? τι θα γινόταν μετά, αν αυτό το δεχόταν?

:romance-heartstiny:
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
Βικούλα
Δημοσιεύσεις: 25987
Εγγραφή: 08 Φεβ 2012 4:24 pm

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ - Ο ΜΑΣΤΕΡ- (ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 6ο )

Δημοσίευση από Βικούλα »

Βασούλα @};- :romance-heartbeating: :romance-heartbeating:
"Το να είσαι τέλειος είναι μια πρόκληση του «δεν μπορώ»
Το να είσαι ευτυχισμένος είναι η πρόκληση του «Θέλω»…" Β.Ν.
Πολέμα και οραματίσου! @};-
Άβαταρ μέλους
CHRYSSOULA
Δημοσιεύσεις: 882
Εγγραφή: 04 Σεπ 2008 9:43 pm

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ - Ο ΜΑΣΤΕΡ- (ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 6ο )

Δημοσίευση από CHRYSSOULA »

Χαίρομαι που η Φαντασία φίλοι μου λειτουργεί μέσα από το καρδιακό κέντρο και δεν ακούει τα σενάρια του νου.
Έτσι αυτό το επεισόδιο με τα μηνύματα του έδειξε ακριβώς την γενναιότητα, την δύναμη και την θέληση να είσαι ο Εαυτός σου.!!!!!

Αν ο Ιησούς τους είχε ακούσει τότε θα τον είχαν ανακηρύξει θεό και θα άρχιζαν να ζητούν ρουσφέτια....
Όλοι οι Ισραηλίτες πίστευαν σε ένα θεό απαιτητικό, που συνεχώς γύρευε επιβεβαιώσεις και αντάμειβε ή τιμωρούσε κατά το δοκούν!!!
Ένα ειρηνικό άνθρωπο που δεν γύρευε τίποτα και δίδασκε την αγάπη προς όλους τι να τον κάνουν αφού η έννοια αγάπη ήταν άγνωστη για τους περισσότερους...Επειδή ο Ιησούς δεν παρουσίαζε ομοιότητες με τον θεό που πίστευαν τον θεωρούσαν βέβηλο και ασεβή.
Οι μετέπειτα πιστοί φοβούμενοι τον θάνατο τον εξόρκισαν με την ανάσταση του σώματος αγνοώντας την αληθινή ανάσταση της ψυχής.
Της ψυχής που μέσα από την λάσπη κοιτάζει άνωθεν( άνω θρώσκω =Άνθρωπος)
Σήμερα ακόμα η εκκλησία φυλάει τα οστά των νεκρών για την μελλοντική ανάσταση....τι μωρία!!!!
Όπως έγραψε η Βάσω αν δεν γνωρίζεις τη Ζωή τότε σίγουρα ο Θάνατος ως άγνωστο σε τρομάζει!!!

:romance-grouphug: :romance-grouphug: :romance-grouphug:
Η Ευγνωμοσύνη δονεί κάθε κύτταρο μου !!!
Άβαταρ μέλους
Βικούλα
Δημοσιεύσεις: 25987
Εγγραφή: 08 Φεβ 2012 4:24 pm

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ - Ο ΜΑΣΤΕΡ- (ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 6ο )

Δημοσίευση από Βικούλα »

Χρυσουλιτσα :romance-heartsthree: :romance-heartbeating: @};-
"Το να είσαι τέλειος είναι μια πρόκληση του «δεν μπορώ»
Το να είσαι ευτυχισμένος είναι η πρόκληση του «Θέλω»…" Β.Ν.
Πολέμα και οραματίσου! @};-
Άβαταρ μέλους
Ellaki
Δημοσιεύσεις: 27248
Εγγραφή: 30 Ιούλ 2007 11:02 am
Τοποθεσία: Αγάπη

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ - Ο ΜΑΣΤΕΡ- (ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 6ο )

Δημοσίευση από Ellaki »

:romance-heartsthree: :romance-heartsthree:
Ας ξεκινήσουμε να αγαπάμε, κι ας μην ξέρουμε ακόμα καλά τον τρόπο... :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
nondas
Δημοσιεύσεις: 9937
Εγγραφή: 18 Απρ 2010 1:17 am

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ - Ο ΜΑΣΤΕΡ- (ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 6ο )

Δημοσίευση από nondas »

Πανέμορφο Χρυσούλα :x :x :x
Άβαταρ μέλους
Giotoula
Δημοσιεύσεις: 12289
Εγγραφή: 10 Φεβ 2010 2:40 am

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ - Ο ΜΑΣΤΕΡ- (ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 6ο )

Δημοσίευση από Giotoula »

Χρυσουλίτσα μας, είναι Υπέροχο! :romance-heartstiny: :x :x :x
"Πολέμα και Οραματίσου"...
Άβαταρ μέλους
Ταρούλα
Δημοσιεύσεις: 29910
Εγγραφή: 16 Αύγ 2011 6:45 pm

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ - Ο ΜΑΣΤΕΡ- (ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 6ο )

Δημοσίευση από Ταρούλα »

Υπέροχα μηνύματα Χρυσουλίτσα :romance-heartbeating: μιλάνε κατευθείαν στην Καρδιά @};-
Η μόνη βεβαιότητα που μπορείς να έχεις στην ζωή σου είναι μόνο μέσα στην Πίστη, πως ό,τι έρθει, πάντα το Πνεύμα θα δρα εντός σου... Η καρδιά φωτίζει τον σκοτεινό δρόμο της ζωής... Β.Ν. :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
Θοδωράκος
Δημοσιεύσεις: 23391
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 3:37 pm
Τοποθεσία: Αθήνα

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ - Ο ΜΑΣΤΕΡ- (ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 6ο )

Δημοσίευση από Θοδωράκος »

Θοδωράκος έγραψε:
Μόνο ασήμαντος δεν ήσουν φίλε μου του ψιθύρισε με ένα λυγμό στην φωνή του.
:cry: :cry: :cry: :romance-heartbeating:
Είδε να τον σπρώχνουν και να τον πετούν κάτω και τον φίλο του να σωριάζεται νεκρός. Προτίμησε να πεθάνει και να είναι ελεύθερος παρά να μείνει ζωντανός και δούλος!
:cry: :cry: :cry: :romance-heartbeating:
Χρυσούλα μου συγκινήθηκα πολύ από αυτό το σημείο. Παράλληλα, ήθελα να σου δείξω ότι υπάρχει ομορφιά ακόμα και στα "άσχημα". Έτσι έγραψα αυτό το κομμάτι, ως "μουσική υπόκρουση".

"Γενναίος στην Καρδιά"

Το αφιερώνω σε σένα και στα πανέμορφα παραμύθια σου. :romance-heartbeating: :romance-kisscheek: :x O:-) >:d< >:d< >:d<

Πολέμα και Οραματίσου @};-

Ανοίγω την Καρδιά μου στον Θεό. :romance-heartbeating:

Επιστροφή στο “ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ”