ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ Η ΑΠΑΓΩΓΗ ΚΑΙ Η ΔΙΑΘΗΚΗ (Ε)

Άβαταρ μέλους
CHRYSSOULA
Δημοσιεύσεις: 882
Εγγραφή: 04 Σεπ 2008 9:43 pm

ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ Η ΑΠΑΓΩΓΗ ΚΑΙ Η ΔΙΑΘΗΚΗ (Ε)

Δημοσίευση από CHRYSSOULA »

ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ (TOWERXILL)

Η ΑΠΑΓΩΓΗ & Η ΔΙΑΘΗΚΗ

Σε δύο ημέρες ο Εντίν παίρνοντας προφυλάξεις βγήκε στην πίσω αυλή και τράβηξε για το μικρό δασάκι που του είχε αναφέρει η μητέρα του. Ο Ήλιος ήταν ακόμα ψηλά και μπορούσε να μείνει έξω, γιατί μετά την δύση του οι πόρτες κλείδωναν και όλοι οι μαθητές και καθηγητές μαζευόντουσαν στα δωμάτια τους μέχρι την ώρα του βραδινού.
Μετά έπεφτε απόλυτη ησυχία και κανένας δεν κυκλοφορούσε στο κάστρο.
Ο Εντίν είδε ένα δένδρο με χοντρό κορμό και κρύφτηκε από πίσω, ώστε να μη τραβήξει την προσοχή κάποιου από το κτίριο.
Σε λίγο άκουσε ένα πέταγμα και είδε ένα πανέμορφο αετό ανάμεσα στα κλαδιά. Αυτός ο αετός δεν είχε καμία σχέση με τον προηγούμενο που είχε δει. Ήταν εντυπωσιακός και αγέρωχος.
Στη στιγμή το πουλί πήρε την μορφή της Άλις. «Σιντ(αλι)» του ψιθύρισε και εκείνος απάντησε το ίδιο.
Η Άλις τον πήρε από το χέρι και τον οδήγησε σε μια πυκνή συστάδα θάμνων.
Μόλις έφθασαν εκεί ο Εντίν κατάλαβε, ότι δεν θα μπορούσε εύκολα να τους δει κάποιος.
Μου έλειψες του είπε με τρεμάμενη φωνή και τον αγκάλιασε. Μετά συγκρατήθηκε και του ανέφερε, ότι είχαν πολύ λίγο χρόνο στην διάθεση τους και έπρεπε να τον ενημερώσει για πολλά πράγματα.
Όταν ήταν στην ηλικία του μια ισχυρή σεισμική δόνηση γκρέμισε το πατρικό της σπίτι θάβοντας κάτω από τα ερείπια τους γονείς της. Εκείνη μετά δυσκολίας βγήκε από τα συντρίμμια και την ανέλαβε για ένα χρονικό διάστημα ένας φίλος του πατέρα της, που ήταν συμβολαιογράφος ο κ. Μπάρκιελ.
Εκείνος της πρότεινε να την πάει στο κάστρο της Τάουερχιλ για να μορφωθεί και να σπουδάσει, αν το επιθυμούσε. Μου ανέφερε, ότι εκεί έψαχναν για ιδιαίτερα ταλέντα και αν έδειχνα επιμέλεια το μέλλον μου θα ήταν εξασφαλισμένο. Με ρώτησε τι ήταν το σημάδι στο λαιμό μου και του απάντησα, ότι γεννήθηκα με αυτό.
Στην αρχή ήμουν και εγώ σαν όλα τα παιδιά που περίμεναν να αποκαλυφθεί η κλίση τους.
Ένα πρωινό όμως καθώς περπατούσα σε αυτό το δασάκι με περικύκλωσαν κάποια μαύρα πουλιά και με τσιμπούσαν δυνατά με τα ράμφη τους. Εγώ έκλαιγα και έτρεχα να ξεφύγω, όταν άκουσα μια φωνή μέσα μου να μου λέει. «Είσαι πολύ πιο δυνατή από αυτά» Τότε σταμάτησα να τρέχω και κλείνοντας τα μάτια μου άλλαξα μορφή, Έγινα ο αετός που είδες. Αυτά σταμάτησαν και κάνα δύο που τόλμησαν να επιτεθούν βρέθηκαν κάτω βαριά λαβωμένα. Σε λίγο είχαν πάρει πάλι ανθρώπινη μορφή και με κοιτούσαν φοβισμένα. Κάποια είχαν αίματα και έτρεξαν μέσα στο κτίριο για να πλυθούν και να κλείσουν τις πληγές. Ήμουν και εγώ σοκαρισμένη αλλά δεν ήθελα να το δείξω.
Έτσι ένοιωσα και εγώ, όταν έγινα δράκος στο γραφείο της κας Γούλφ είπε ο Εντίν.
Όμως εμένα με είχε δει ο Ίβιλχαντ από το γραφείο του και από τότε όλα άλλαξαν.
Μου έδωσαν δικό μου δωμάτιο και αντί να πλένω και να καθαρίζω μόνη μου το δωμάτιο μου και τα ρούχα μου, είχα προσωπική εξυπηρέτηση.
Για όλους έγινα η ισχυρή κατηγορία!!!!
Έτσι περνούσαν τα χρόνια και όταν έγινα 17 ετών είχα πάρει ήδη ειδικότητα δασκάλας, γιατί είχα πολύ υψηλές επιδόσεις. ‘Όμως ένα βράδυ, θυμήθηκα, ότι είχα ξεχάσει ένα σημαντικό βιβλίο μου στην τραπεζαρία η οποία όπως γνωρίζεις είναι ένας ανοιχτός χώρος.
Καθώς περπατούσα άκουσα συνομιλίες και κρύφτηκα πίσω από μια κολώνα για να μη με δουν. Είδα τότε τον Ίβιλχαντ, που τον είχα δει μόνο μια φορά, όλα αυτά τα χρόνια, και την κα Γούλφ να κουβεντιάζουν χαμηλόφωνα.

Επιτέλους πλησιάζει η ώρα της επιστροφής Τρίσια της έλεγε. Μόνο που ο Βασιλαετός δεν θα κάνει απογόνους του Δράκου αλλά δικούς μου. Η Άλις είναι στην κατάλληλη ηλικία συνέχισε, ώστε να αποκτήσω εγώ απογόνους από ένα Βασιλαετό και όχι ο Δράκος.
Η αιώνια ζήλεια με τον αδελφό του, αν θυμάσαι από το βιβλίο που σου έστειλα συνέχισε η Άλις.
Δεν ήξερα τότε που ήθελε να πάει ο Ίβιλχαντ αλλά δεν μπορούσα να διανοηθώ, ότι θα αποκτούσα παιδί μαζί του. Είχα μάθει τόσα πολλά για αυτόν όλα αυτά τα χρόνια, που ήθελα να φύγω μια ώρα γρηγορότερα.
Έτσι παίρνοντας ελάχιστα πράγματα από το δωμάτιο μου τα έδεσα στο λαιμό μου ανέβηκα προσεκτικά μέχρι την ταράτσα του κάστρου και από εκεί πέταξα μακριά.
Όταν είχα απομακρυνθεί αρκετά σταμάτησα σε ένα πάρκο μιας άλλης πολιτείας και πήρα την κανονική μορφή μου. Εκεί που σκεφτόμουν τι να κάνω με πλησίασε ένας πολύ γλυκός άνθρωπος και μου είπε αν ήθελα βοήθεια. Ήταν ο Ντέιβιντ Ράινερ. Μου είπε, ότι ήταν δάσκαλος και έμενε μόνος του. Του ανέφερα, ότι και εγώ ήμουν δασκάλα αλλά είχα χάσει όλους τους δικούς μου σε κάποιο ατύχημα και ήμουν εντελώς μόνη.
Έτσι γνωριστήκαμε, αγαπήσαμε ο ένας τον άλλον και παντρευτήκαμε.
Στον Ντέιβιντ δεν είχα αναφέρει τίποτα για την ιδιαιτερότητα μου.
Όταν πλησίαζες να γίνεις 7 χρονών παρατήρησα μια περίεργη κινητικότητα γύρω από την οικογένεια μας. Κάποιοι μας παρακολουθούσαν διακριτικά. Ένοιωθα μια απειλή, ώσπου είδα να βγαίνει από ένα συμβολαιογραφείο ο Μπάρκιελ. Εκείνος δεν με είδε, γιατί πρόλαβα και κρύφτηκα αλλά ήμουν σίγουρη, ότι είχαν έλθει για να με πάρουν. Δεν πήγε τότε το μυαλό μου σε σένα. Ήταν εκείνη την ημέρα που γύρισα σπίτι νωρίς και με είδες να κλαίω. Πίστευα, ότι ο Ιβιλχαντ με ήθελε πίσω και είχε στείλει τον Μπάρκιελ για αυτό. Σκεφτόμουν, ότι αν αρνιόμουνα ίσως έβλαπταν εσένα ή τον Ντέιβιντ.
Εκείνη τη μοιραία ημέρα της εξαφάνισης μας, επειδή το αυτοκίνητο μας είχε κάποια προβλήματα, νοικιάσαμε κάποιο άλλο για να πάμε σε κάποια κτήματα που νοίκιαζε ο πατέρα σου. Καθώς προχωρούσαμε ένα αυτοκίνητο μας έκοψε τον δρόμο και όταν ο Ντέιβιντ σταμάτησε, βγήκαν δύο μεγαλόσωμοι άντρες, μας τράβηξαν έξω και αφού μας έδεσαν, μας έβαλαν στο δικό τους αμάξι και μας οδήγησαν σε ένα ερειπωμένο σπίτι, όπου μας κλείδωσαν. Ο Ντέιβιντ είχε ταραχτεί πάρα πολύ, ανησυχούσε για μένα και ανέπνεε με δυσκολία. Η καρδιά του, που είχε παρουσιάσει προβλήματα το τελευταίο διάστημα τον πρόδωσε και σε λίγο ξεψύχησε κοντά μου χωρίς εγώ να μπορώ να κάνω τίποτα. Εγώ φώναζα αλλά δεν υπήρχε ψυχή εκεί κοντά για να με ακούσει. Τότε αστραπιαία κατάλαβα, ότι ο Ίβιλχαντ δεν ήθελε εμένα αλλά εσένα. Ήθελε τον αληθινό απόγονο δράκου.
Ψάχνοντας για κάποια έξοδο είδα ψηλά ένα φεγγίτη με ένα τζάμι. Πήρα ένα χοντρό ξύλο και το πέταξα σπάζοντας το. Στη στιγμή έγινα αετός και περνώντας από τον φεγγίτη βγήκα έξω. Μετά έχοντας την κανονική μορφή μου περπάτησα στην ερημιά κάμποση ώρα, όταν είδα το αυτοκίνητο που είχαμε νοικιάσει παρατημένο στην άκρη του δρόμου. Ευτυχώς τα κλειδιά ήταν επάνω και οδήγησα μέχρι την πόλη μας. Πήγα στο αστυνομικό τμήμα και τους ανέφερα για την απαγωγή και τον θάνατο του πατέρα σου από καρδιακή προσβολή. Οι αστυνομικοί έσπασαν την πόρτα, βρήκαν τον Ντέιβιντ και στη συνέχεια έγινε η κηδεία του.
Τότε έμαθα από τους αστυνομικούς, ότι είχε αναλάβει την κηδεμονία σου ο κ. Ιβιλχαντ από την Τάουερχιλ. Ο Μπάρκιελ είχε φτιάξει μια ψεύτικη διαθήκη πλαστογραφώντας την δική μου υπογραφή και του Ντέιβιντ πράγμα καθόλου δύσκολο για αυτόν, γιατί σίγουρα θα το είχε κάνει και για τα άλλα παιδιά που βρίσκονταν στο κάστρο.
Η δουλειά του σαν συμβολαιογράφος τον βοηθούσε να συγκεντρώνει πολλά έγγραφα με τις υπογραφές υποψήφιων θυμάτων, τις οποίες μετά πλαστογραφούσε. Πριν την απαγωγή τον είχα δει να βγαίνει από κάποιο πιθανότατα συνεργαζόμενο με αυτόν συμβολαιογραφείο, για να βρει ίσως δείγματα υπογραφών μας.

Ανέφερα στην αστυνομία, ότι οι απαγωγείς πιθανόν να είχαν σκοπό να ζητήσουν λύτρα αλλά μετά ίσως φοβήθηκαν και εξαφανίστηκαν αφήνοντας μας να πεθάνουμε στην ερημιά, όπως έγινε με τον σύζυγό μου. Εγώ, τους εξήγησα, πέρασα με το ζόρι από ένα παράθυρο που έσπασα και έτσι σώθηκα.
Όμως δεν τους είπα, ότι ήταν ψεύτικη η διαθήκη, γιατί σκέφθηκα, ότι ίσως ο Ίβιλχαντ σου έκανε κακό επισπεύδοντας τα γεγονότα που είχε σκοπό να κάνει
Τους είπα, ότι την είχαμε κάνει με τον σύζυγό μου για παν ενδεχόμενο και ότι θα επικοινωνούσα εγώ προσωπικά με τον κ. Ίβιλχαντ, μακρινό συγγενή του άνδρα μου, ζητώντας την επιστροφή του γιού μου.
Πήγα σπίτι μας να μαζέψω τις σκέψεις μου και να δω πώς να αντιμετωπίσω τον Ίβιλχαντ, που αν εντωμεταξύ ανακάλυπτε τις δικές σου ιδιαιτερότητες ούτε ξέρω τι θα έκανε.
Φώναξα την Κάντις για να με βοηθήσει και η καημένη μου τα εξήγησε όλα με λεπτομέρειες. Έμαθα, ότι τηλεφώνησες στο σπίτι της και πίστεψα, ότι σίγουρα θα καταλάβαινες, ότι δεν είχα εξαφανιστεί.
Έψαξα στην βιβλιοθήκη της πόλης και βρήκα κάτι πολύ παλιά συγγράμματα για την θρυλική πολιτεία Ντράγκονμαρ, την οποία είχα δει πολλές φορές στα όνειρα μου, και διαβάζοντας τα ονόματα κατάλαβα, ότι ίσως είχε σημάνει η ώρα της επιστροφής, για αυτό ο Ίβιλχαντ έψαχνε σαν τρελός για τους απογόνους του Βορντάθ.
Ταξίδεψα με το τραίνο μέχρι εδώ με σκοπό να βρω ένα τρόπο να σε πάρω και να φύγουμε μακριά. Είδα το αγόρι με τα διακριτικά της Τάουερχιλ και του ανέφερα, ότι είμαι μια συγγενής σου και αν μπορούσε να σου δώσει ένα δώρο από εμένα. Ήθελα να πάρεις μια εικόνα από τα μακρινά γεγονότα με τα οποία τόσο εγώ όσο και συ είμαστε συνδεδεμένοι. Ευτυχώς στα μαθήματα χημείας είχα μάθει για την μίξη υλικών που εξαφάνιζαν κάποια μελάνια και έγραψα όλο το τετράδιο με αυτά, ώστε να μη μείνει κανένα ίχνος από τα γραφόμενα μου, μετά από λίγο, για λόγους ασφαλείας.

Είσθε η μητέρα του έτσι δεν είναι;;μου είπε το αγόρι. Μοιάζετε τόσο πολύ!!!
Ο Εντίν είναι φίλος μου και παρόλο που απαγορεύεται θα του δώσω το δώρο σας μου αποκρίθηκε.
Δεν του είπες ότι είναι από τον Βασιλαετό;;;;ρώτησε ο Εντίν.
Όχι, απάντησε η Άλις με απορία. Πως θα μπορούσα άλλωστε να το πω αυτό σε ένα άγνωστο παιδί;; Εκείνος φεύγοντας μου είπε, ότι θαυμάζει τους αετούς ιδιαίτερα τους Βασιλαετούς.!!! Εγώ προσποιήθηκα, ότι δεν καταλαβαίνω τι λέει και τον ευχαρίστησα για την εξυπηρέτηση του.
Εμένα μου τα μετέφερε διαφορετικά είπε ο Εντίν και δεν ξέρω αν πρέπει να τον εμπιστεύομαι ή όχι. Σε αναγνώρισε, όπως μου είπε, από το σημάδι στο λαιμό σου.
Ας είμαστε προσεκτικοί με όλους αποκρίθηκε εκείνη!!! Εγώ θα κρυφτώ κάπου που να μη μπορούν να με βρουν, μέχρι να μπορέσουμε να το σκάσουμε οριστικά.
Γιατί σε αρπάξανε και σε κλείσανε στην αποθηκούλα;; τι γυρεύουν τώρα από σένα;;.


Ίσως θέλει να σε εκβιάσει ο Ίβιλχαντ. Δεν μπορώ να καταλάβω. Πάντως απόγονο από μένα δεν μπορεί να έχει, γιατί στην γέννα μου είχα μια επιπλοκή και έκτοτε δεν μπορώ να κάνω άλλα παιδιά .Πιστεύω, ότι είσαι ο τελευταίος απόγονος του Βορντάθ και με σένα θα ανυψωθεί η Ντράγκονμαρ.
Πότε κατάλαβες, ότι είχα και εγώ το χάρισμα της μεταμόρφωσης;; ρώτησε ο Εντίν.
Όταν παίζαμε στο δωμάτιο σου και κρύβαμε πράγματα, εσύ τα εύρισκες αμέσως βλέποντας εικόνες στους τοίχους. Κατάλαβα, ότι ήταν θέμα χρόνου να μεταμορφώνεσαι και εσύ. Για αυτό όταν έγινες 7 χρονών, τότε που εκδηλώνεται το χάρισμα, ο Ίβιλχαντ διέταξε την απαγωγή την δική μου και του πατέρα σου και την δική σου μεταφορά στην Τάουερχιλ
Πιθανότατα να ήμασταν ανάμεσα στους νεκρούς του τρένου, αν δεν είχαμε νοικιάσει αυτοκίνητο. Δεν φαντάστηκε ο Ίβιλχαντ, ότι θα ξεφεύγαμε ποτέ από το ερημικό σπίτι, για αυτό έβαλε τον Μπάρκιελ να φτιάξει την διαθήκη.
Ο Ίβιλχαντ γνώριζε ότι ανήκα στους Βασιλαετούς και ήταν απόλυτα σίγουρος, ότι και εσύ θα ανήκες στις ισχυρές κατηγορίες. Ήσουν το κλειδί για να επιτύχουν τα σχέδια του!!!!
Πρέπει όμως να γυρίσεις τώρα πίσω για να μη σε υποπτευθούν του είπε η Άλις. Να κοιτάς καθημερινά στο περβάζι του παραθύρου σου και όταν δεις επάνω του ένα φύλλο από νούφαρο θα είναι σημάδι να έλθεις την επομένη ημέρα την ίδια ώρα σε αυτό εδώ το μέρος.
Με αυτά τα λόγια η Άλις άλλαξε μορφή και χάθηκε στον ουρανό.

Ο Εντίν γύρισε στο δωμάτιο του. Είχαν συμβεί τόσα πολλά σε λίγο χρονικό διάστημα που ένοιωθε, ότι μεγάλωνε πολύ γρήγορα.
Συνέχισε να παρακολουθεί καθημερινά τα μαθήματα του αλλά του έλειπε η χαρά και το κέφι. Είχε κλειστεί πολύ στον εαυτό του και μιλούσε ελάχιστα.
Μια ημέρα τον κάλεσε στο γραφείο η Μέρεντιθ και τον ρώτησε αν του συνέβαινε κάτι.
Τον έβλεπε πολύ μελαγχολικό και λυπημένο και ενδιαφερόταν πολύ για αυτόν.
Η γλυκιά Μέρεντιθ, σκεφτόταν ο Εντίν, έμοιαζε τόσο αγνή και αθώα που αν μάθαινε τι του συνέβαινε πραγματικά, ίσως λιποθυμούσε. Απορούσε πως ο Ίβιλχαντ εμπιστεύθηκε σε ένα τόσο τρυφερό πλάσμα την βρωμιά της Τάουερχιλ.
Χαμογελώντας όμως της αποκρίθηκε, ότι αυτό το διάστημα ένοιωθε ιδιαίτερα κουρασμένος και δεν είχε όρεξη.
Η Μέρεντιθ τότε τον ρώτησε αν ήθελε να του δώσει λίγες ημέρες αναρρωτική μέχρι να γίνει καλά. Εκείνος έγνευσε «ναι» με το κεφάλι και την ευχαρίστησε θερμά.
Έτσι είχε τώρα όλο τον ελεύθερο χρόνο να πηγαίνει στην βιβλιοθήκη του κάστρου για να ψάξει και για άλλα «λευκά» βιβλία. Ίσως μάθαινε κάτι περισσότερο για τον Ίβιλχαντ μέχρι να πάρει σήμα από την Άλις.

Το επόμενο πρωινό καθώς έπαιρνε το πρωινό του στην τραπεζαρία τον πλησίασε η Λίνα με ένα μεγάλο χαμόγελο και τον ρώτησε πως περνούσε. Έμαθε, ότι είχε πάρει αναρρωτική και αν ήθελε θα μπορούσαν να κάνουν παρέα στα διαλείμματα. Συνέχισε να του μιλάει, όταν ο Εντίν είδε τον Άμπι στην άκρη της τραπεζαρίας να ακουμπά κάτι δίσκους στις ραφιέρες και να του κάνει διακριτικά νόημα.
Ζήτησε συγγνώμη από την Λίνα λέγοντας ότι πάει να πάρει ακόμα ένα ποτήρι γάλα και περνώντας από τον Άμπι εκείνος του ψιθύρισε σιγανά. « Πρόσεχέ την»
Εκείνος κούνησε ελαφρά το κεφάλι του, ότι κατάλαβε, και γυρνώντας στην θέση του ρώτησε την Λίνα τάχα αδιάφορα, αν είχε πάρει τελικά κατηγορία.
Εκείνη με ένα μεγάλο χαμόγελο του αποκρίθηκε, ότι παρόλο που φοβόταν, ότι δεν θα τα κατάφερνε τελικά πήρε κατηγορία και ήταν πολύ χαρούμενη.
Συγχαρητήρια της είπε ο Εντίν. Φαντάζομαι, ότι τώρα θα πας στην ειδική πτέρυγα με τους εκλεκτούς.
Εκείνη κούνησε το κεφάλι της καταφατικά και τον ρώτησε αν εκείνος είχε ανακαλύψει κάποια ιδιαίτερη κλίση του.
Δυστυχώς τίποτα είπε ο Εντίν με ένα τόνο απογοήτευσης στην φωνή του. Φοβάμαι, της εξομολογήθηκε εμπιστευτικά, ότι ίσως τελικά με διώξουν. Η μητέρα μου ξέρεις θα απογοητευτεί πάρα πολύ, γιατί την έχει σε μεγάλη εκτίμηση αυτή την σχολή.!!
Α, είσαι τυχερός που ζει η μητέρα σου απάντησε η Λίνα. Όμως ίσως τα καταφέρεις. Αν θέλεις να μου λες τι σκέφτεσαι να κάνεις, ίσως σε βοηθήσω να βρεις τρόπο να μείνεις εδώ.
Ο Εντίν την ευχαρίστησε και της είπε ότι θα πήγαινε για λίγο στην βιβλιοθήκη γιατί έκανε μια έρευνα για τα φυτά που του άρεσαν πολύ. Θα συναντιόντουσαν πάλι το μεσημέρι, για να τα πούνε.
Καθώς έφευγε ο Εντίν σκεφτόταν, ότι ήταν τόσο τραγικά αφελής η Λίνα, που δεν χρειαζόταν καν την προειδοποίηση του Άμπι, για να καταλάβει, ότι ήταν σπιούνος. Την είχε ρίξει από κοντά ο Ίβιλχαντ για να ψαρεύει τις κινήσεις του.
Ένοιωθε τόσο κουρασμένος και θυμωμένος, που του ερχόταν να ορμήσει στο γραφείο του και να τον ρωτήσει κατάμουτρα τι γύρευε από αυτόν και την μητέρα του.
Όμως δεν τα ήξερε όλα για αυτόν. Προτού επιτεθεί στον εχθρό έπρεπε να μάθει όσα μπορούσε περισσότερα για αυτόν, ώστε να ξέρει κάθε αδύνατο σημείο του.!!!

Μια και είχε απαλλαγή από τα μαθήματα του για κάποιες ημέρες, αποφάσισε ο Εντίν να εξερευνήσει τα πάρκα και τα μικρά δασάκια μήπως και εύρισκε κάποια έξοδο, που να οδηγούσε έξω από το κάστρο. Η Άλις μπορούσε και πετούσε σαν αετός ενώ αυτός σαν δράκος δεν το είχε δοκιμάσει και δεν ήθελε να κάνει τώρα δοκιμές.
Μια έξοδος θα ήταν προτιμότερη εάν το έσκαγε από την Τάουερχιλ.
Η περίφραξη ήταν μεγάλη και το κάστρο περιβαλλόταν από υψηλό τοίχο που είχε στην κορυφή του σίδερα με μυτερές άκρες κάνοντας την παραβίαση σχεδόν αδύνατη. Μόνο πουλί θα μπορούσε να περάσει πάνω από τον τοίχο. Προχωρώντας στο βόρειο τμήμα του κάστρου παρατηρούσε, ότι οι θάμνοι γινόντουσαν πιο πυκνοί και πεσμένα φύλλα υπήρχαν διάσπαρτα, που εμπόδιζαν την διάβαση.
Κάποια στιγμή το παπούτσι του κτύπησε σε μια μεταλλική λάμα και ακούστηκε ένας ξερός ήχος όπως όταν απασφαλίζεται ένας σύρτης. Έσπρωξε λίγα φύλλα με το πόδι του και τότε φάνηκε το μεταλλικό σκέπασμα από μια καταπακτή. Ίσως είναι κάποιος υπόνομος για τα νερά σκέφτηκε ο Εντίν και έκανε να φύγει, όταν παρατήρησε πρόσφατα ίχνη από πατημασιές τριγύρω. Θα είναι από τους κηπουρούς που φροντίζουν όλο αυτόν τον χώρο συλλογίστηκε αδιάφορα, όταν πρόσεξε λίγα μέτρα πιο μακριά ένα μικρό κομμάτι κίτρινο ύφασμα σαν να είχε κοπεί από κάπου. Παρατήρησε, ότι το ύφασμα έμοιαζε να είναι από κάποια κάλτσα που κάπου μαγκώθηκε και σκίστηκε.
Σηκώνοντας αδιάφορα τους ώμους έκανε να φύγει, όταν θυμήθηκε έξαφνα, ότι τέτοιο χρώμα είχαν συνήθως οι κάλτσες του Άμπι σαν μέρος της στολής που φορούσε.
Τότε ένοιωσε ένα καμπανάκι συναγερμού μέσα του.
Πίεσε το μικρό πομπό που φορούσε και απάντησε βαριεστημένα μια φωνή που δεν ήταν γνωστή. Ο Εντίν ρώτησε, ποιος ήταν και που βρισκόταν ο Άμπι. Η φωνή απάντησε, ότι λεγόταν Ρόμπι και αντικαθιστούσε τον Άμπι που είχε αρρωστήσει και θα απουσίαζε κάποιες ημέρες. Ο Εντίν ευχαρίστησε και έκλεισε τον πομπό.
Ο Άμπι μέχρι χθες ήταν μια χαρά πως αρρώστησε ξαφνικά αναρωτήθηκε ο Εντίν.
Κοίταξε τότε το σιδερένιο καπάκι που ήταν συρταρωτό και το τράβηξε στο πλάι,
Φάνηκαν τότε κάποια σκαλοπάτια. Αν κατέβαινε κάτω θα ήταν θεοσκότεινα και δεν θα έβλεπε που πατούσε. Δεν είχε μαζί του ούτε σπίρτα ούτε κάποιο κερί.
Τότε πήρε λίγα ξερόκλαδα από κάτω και τα φύσηξε πολλές φορές. Σε λίγο ένας μικρός καπνός σχηματίστηκε και τα ξερόκλαδα έπιασαν φωτιά. Τύλιξε την άκρη τους με 2-3 φύλλα για να μη καεί και άρχισε να κατεβαίνει τα σκαλιά που δεν ήταν πολλά.
Αφού έφτασε στο τελευταίο είδε ένα μεγάλο διάδρομο και προχώρησε μέσα. Αντιλήφθηκε τότε, ότι δεν ήταν υπόνομος όπως νόμιζε στην αρχή αλλά μια υπόγεια κρύπτη γιατί οι τοίχοι είχαν παράξενες ζωγραφιές που δεν μπορούσε να διακρίνει καθαρά μέσα στο λιγοστό φως. Ξαφνικά πρόσεξε ένα μισολειωμένο κερί σε μια γωνία και το άναψε χρησιμοποιώντας τα ξερόκλαδα. Τώρα έβλεπε καθαρότερα και κρατώντας το κερί ψηλά έκανε να προχωρήσει, όμως η λογική του τον ειδοποίησε, ότι εάν έμπαινε σε υπόγειο λαβύρινθο θα ήταν δύσκολο να βρει τον δρόμο της επιστροφής εάν δεν έβαζε σημάδι. Ίσως ο λαβύρινθος να οδηγούσε κατευθείαν στο γραφείο του Ίβιλχαντ και δεν ήταν έτοιμος για εξηγήσεις. Σκέφθηκε να γυρίσει πίσω και να έλθει πιο οργανωμένος μια άλλη φορά, όμως τα πόδια του δεν πήγαιναν πίσω αλλά έμεναν ακίνητα εκεί που βρισκόταν. Τότε σε μια γωνία πρόσεξε πεταμένο ένα ξεφτισμένο σκοινί. Έδεσε την μια άκρη του σε μια προεξοχή του τοίχου και είπε στον εαυτό του, ότι θα πήγαινε μέχρι εκεί που θα έφθανε το σκοινί. Μετά θα γύριζε πίσω, γιατί θα ήταν ανοησία από μέρους του να συνεχίσει. Καθώς προχωρούσε στο μισοσκόταδο κρατώντας το σχοινί, το πόδι του σκόνταψε επάνω σε κάτι που έμοιαζε μαλακό. Σήκωσε την φλόγα να δει τι είναι και έμεινε εμβρόντητος. Πεσμένος κάτω αιμόφυρτος και λιπόθυμος ήταν ο Άμπι.
Έβγαλε το πουκάμισο του και προσπάθησε να σκουπίσει τα αίματα από το πρόσωπο του. Κοίταξε για νερό και είδε ένα κουβά σε μια γωνία. Είχε λίγο νερό αλλά έμοιαζε βρώμικο. Εκείνη την στιγμή ο Άμπι έβγαλε ένα αναστεναγμό και άνοιξε τα μάτια του.
Είδε τον Εντίν και ξαφνιάστηκε. Φύγε του είπε ξεψυχισμένα. Θα έλθουν σε λίγο και δεν αστειεύονται. Προσπάθησε να σηκωθείς του είπε ο Εντίν αλλά είδε, ότι τα πόδια του δεν τον κρατούσαν. Έχει πουθενά νερό τον ρώτησε;;; Ο Άμπι του έδειξε μια βρύση λίγα μέτρα μακρύτερα, Ο Εντίν έχυσε τον κουβά και αφού τον ξέπλυνε τον γέμισε με φρέσκο νερό και με το πουκάμισο του έπλυνε τις πληγές που είχε ο Άμπι από δυνατές μπουνιές και χτυπήματα.
Ο Άμπι έκανε να μιλήσει αλλά πονούσε φρικτά και ο Εντίν του έκανε νόημα να σταματήσει.
Τότε μπήκαν μέσα δύο σωματώδεις άνδρες. Είδαν το Εντίν που βοηθούσε τον Άμπι και γέλασαν ειρωνικά. Θέλεις να τις αρπάξεις και συ όπως ο φίλος σου είπαν και τον πλησίασαν. Ο Εντίν τους κοίταξε στα μάτια άφοβα και τους ζήτησε να μη προχωρήσουν.
Αλλιώς τι θα μας κάνεις;; είπαν εκείνοι χλευαστικά.
Τότε μπροστά στα μάτια τους ο Εντίν φώναξε Βορντααθ και στη στιγμή μεταμορφώθηκε σε ένα τεράστιο Δράκο. Εκείνοι γέλασαν και χρησιμοποιώντας κάποιες μαγικές λέξεις έγιναν μαύρα αρπακτικά.
Όρμησαν να τον ξεσκίσουν όταν δυνατές φλόγες από τα ρουθούνια του δράκου τους έκαψαν μέσα σε λίγα λεπτά. Ο Εντίν πήρε πάλι την ανθρώπινη μορφή του.
Ο Άμπι δεν έδειχνε απορημένος ούτε έκπληκτος.
Η ώρα της τελικής αναμέτρησης πλησιάζει φίλε μου του είπε με δυσκολία. Αν οι φλόγες σου έκαψαν αυτά τα τσιράκια θα πρέπει να δυναμώσουν και άλλο, γιατί ο Ίβιλχαντ όλα αυτά τα χρόνια έχει μάθει από τον Μάστερ την Μαγική Αλχημεία και θα ξέρει πώς να προφυλαχθεί.



Ποιος είναι ο Μάστερ;; ρώτησε απορημένος ο Εντίν
Θα στα διηγηθώ όλα αργότερα αποκρίθηκε ο Άμπι. Πρώτα από όλα όμως να εξαφανίσουμε τα ίχνη από εδώ. Του είπε να ανοίξει το μικρό πορτάκι δίπλα στον κουβά και να πάρει ένα λάστιχο. Να το συνδέσει μετά στην βρύση και να ρίξει νερό σε όλο τον χώρο για να σβήσει κάθε ίχνος. Εκεί θα έβρισκε σπίρτα και κεριά. Ο Εντίν έκανε όπως του είπε. Σε λίγο ο χώρος είχε γεμίσει νερό ξεπλένοντας αίματα, στάχτες, βρωμιά.
Εσύ μπήκες από την καταπακτή του είπε ο Άμπι. Εμείς θα φύγουμε από άλλο δρόμο. Πήγαινε να την κλείσεις τραβώντας το καπάκι από μέσα και εγώ θα σε περιμένω εδώ. Έτσι και έγινε. Ο Άμπι κουτσαίνοντας και κρατώντας τον Εντίν από τον ώμο τον οδήγησε μέσα από τον υπόγειο αυτόν χώρο σε ένα σημείο του κάστρου όπου βρίσκονταν τα πλυντήρια.
Εκεί αφού έβγαλαν τις λερωμένες στολές τους, τις πέταξαν στα σκουπίδια. Φόρεσαν καθαρές και περνώντας κάποιους διαδρόμους έφθασαν στους ορόφους με τα δωμάτια.
Ποιος είναι ο Ρόμπι;; ρώτησε ο Εντίν.
Ο αντικαταστάτης μου απάντησε ο Άμπι. Του είπαν τα τσιράκια, ότι αρρώστησα και εκείνος πήρε την θέση μου χωρίς πολλές ερωτήσεις. Θα μείνουν τα πράγματα έτσι για λίγο διάστημα μέχρι να ανακαλύψει ο Ίβιλχαντ, ότι λείπουν οι μπράβοι του. Μετά θα με φωνάξει για ανάκριση.!!!
Αύριο θα βρω ένα τρόπο να έλθω στο δωμάτιο σου για να σε ενημερώσω για όσα δεν γνωρίζεις.. Σε ευχαριστώ πολύ φίλε μου για όλα είπε με βουρκωμένα μάτια ο Άμπι. Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτό που έκανες για μένα συμπλήρωσε με νόημα και προχώρησε για το δωμάτιο του.
Ο Εντίν επέστρεψε στο δικό του συλλογιζόμενος, ότι πλησίαζε το τέλος και ο Ίβιλχαντ θα τα έπαιζε όλα για όλα. Όμως δεν ήξερε αν θα υπήρχαν νικητές σε αυτή την ιστορία.



Συνεχίζεται......
Η Ευγνωμοσύνη δονεί κάθε κύτταρο μου !!!
Άβαταρ μέλους
nondas
Δημοσιεύσεις: 9937
Εγγραφή: 18 Απρ 2010 1:17 am

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ Η ΑΠΑΓΩΓΗ ΚΑΙ Η ΔΙΑΘΗΚΗ (ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 5)

Δημοσίευση από nondas »

Χρυσούλα :x :x :x :x :x
Άβαταρ μέλους
CHRYSSOULA
Δημοσιεύσεις: 882
Εγγραφή: 04 Σεπ 2008 9:43 pm

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ Η ΑΠΑΓΩΓΗ ΚΑΙ Η ΔΙΑΘΗΚΗ (ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 5)

Δημοσίευση από CHRYSSOULA »

Γράφοντας το νέο επεισόδιο θυμήθηκα τα σχόλια που είχα κάνει στο πρώτο στην αρχή της ιστορίας μας λέγοντας, ότι μου θύμιζε κάποια παλιά παραμύθια που όλοι έχουμε διαβάσει. Έτσι άρχισε και το παιχνιδάκι μας....
Εγώ πίστευα, ότι η ιστορία θα ήταν για κάποιο κακό θείο που ήθελε την περιουσία του ορφανού κλπ.κλπ. και δεν έδωσα προσοχή στα σημάδια. Ο Δήμαρχος ανέφερε κάπου για απαγωγή, η μητέρα είχε γυρίσει νωρίς και έκλαιγε γιατί κάτι την τάραξε κλπ
Αναλογίστηκα πόσες φορές μένουμε στα σενάρια που μας δημιουργεί κάθε φορά ο νους και δεν παρατηρούμε τις λεπτομέρειες που κρύβουν και την ουσία κάθε πράγματος.
Ρώτησα την Φίλη μας αν θα μπορούσε να μου δείξει τουλάχιστον ένα trailer από το προσεχές επεισόδιο για να μη κάνω άστοχες σκέψεις. (Αυτός ο έλεγχος δεν κόβεται :D :D :D )
Μου εξήγησε, ότι επειδή τώρα αρχίζει η κορύφωση της ιστορίας και κάποιες δυσάρεστες εξελίξεις είναι αναμενόμενες θα ήταν καλύτερα να μη γνωρίζω παρά μόνο την στιγμή του γραψίματος.

Οπότε υπομονή και πάλι......... :(( :(( :(( :(( :(( :(( :((


ΥΓ.
Έχω παρατηρήσει, ότι κάθε φορά που γράφω ....συνεχίζεται... βγάζω καπνούς από τα αυτιά και την μύτη. Λέτε να αρχίσω να γίνομαι και εγώ Δράκος ή βράζω μέσα μου και βγαίνουν καπνοί;;;;;;;;


>:d< >:d< >:d<
Η Ευγνωμοσύνη δονεί κάθε κύτταρο μου !!!
Άβαταρ μέλους
Annoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 33486
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 2:43 pm

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ Η ΑΠΑΓΩΓΗ ΚΑΙ Η ΔΙΑΘΗΚΗ (ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 5)

Δημοσίευση από Annoula »

:romance-inlove: :romance-inlove: :romance-inlove:

Χρυσουλίτσα :)) :)) :)) :romance-kisscheek: >:d<
Αν ο Θεός είναι η πρωταρχική Αιτία η Αγάπη θα είναι το αποτέλεσμα
Πατέρα μου/Μητέρα μου, είναι παιδί της Αλήθειας και μόνο αυτή είναι ο δρόμος ο δικός μου προς εσένα
Πολέμα και Οραματίσου
Άβαταρ μέλους
Ταρούλα
Δημοσιεύσεις: 29912
Εγγραφή: 16 Αύγ 2011 6:45 pm

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ Η ΑΠΑΓΩΓΗ ΚΑΙ Η ΔΙΑΘΗΚΗ (ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 5)

Δημοσίευση από Ταρούλα »

Χρυσουλάκι μας :)) :)) :)) :)) :)) :romance-kisscheek: :romance-hearteyes:
Η μόνη βεβαιότητα που μπορείς να έχεις στην ζωή σου είναι μόνο μέσα στην Πίστη, πως ό,τι έρθει, πάντα το Πνεύμα θα δρα εντός σου... Η καρδιά φωτίζει τον σκοτεινό δρόμο της ζωής... Β.Ν. :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
Βικούλα
Δημοσιεύσεις: 25987
Εγγραφή: 08 Φεβ 2012 4:24 pm

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ Η ΑΠΑΓΩΓΗ ΚΑΙ Η ΔΙΑΘΗΚΗ (ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 5)

Δημοσίευση από Βικούλα »

:)) :)) :)) :)) :)) :))
:romance-heartsthree: O:-) >:d< >:d< >:d<
"Το να είσαι τέλειος είναι μια πρόκληση του «δεν μπορώ»
Το να είσαι ευτυχισμένος είναι η πρόκληση του «Θέλω»…" Β.Ν.
Πολέμα και οραματίσου! @};-
Άβαταρ μέλους
Ellaki
Δημοσιεύσεις: 27248
Εγγραφή: 30 Ιούλ 2007 11:02 am
Τοποθεσία: Αγάπη

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ Η ΑΠΑΓΩΓΗ ΚΑΙ Η ΔΙΑΘΗΚΗ (ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 5)

Δημοσίευση από Ellaki »

Χρυσουλίτσα :)) :)) :)) :))

απίστευτη εξέλιξη :x :x :x
Ας ξεκινήσουμε να αγαπάμε, κι ας μην ξέρουμε ακόμα καλά τον τρόπο... :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ Η ΑΠΑΓΩΓΗ ΚΑΙ Η ΔΙΑΘΗΚΗ (ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 5)

Δημοσίευση από Vasoula »

τρέχω για την συνέχεια :animals-dogrun:


ουπς! Εικόνα
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
CHRYSSOULA
Δημοσιεύσεις: 882
Εγγραφή: 04 Σεπ 2008 9:43 pm

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ Η ΑΠΑΓΩΓΗ ΚΑΙ Η ΔΙΑΘΗΚΗ (ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 5)

Δημοσίευση από CHRYSSOULA »

Την γράφω αλλά επειδή η εξέλιξη είναι δραματική....διορθώνω κόμματα, τελείες, παραγράφους, παίζω καθυστέρηση δηλαδή, μπας και επέλθει κάποια αλλαγή στην υπόθεση αλλά μπα......Θα περιμένω ακόμα μήπως, λέω μήπως, κάτι αλλάξει και θα την δημοσιεύσω!!!!!

:eusa-think: :eusa-think: :eusa-think:
Η Ευγνωμοσύνη δονεί κάθε κύτταρο μου !!!
Άβαταρ μέλους
ΙΩΑΝΝΑ
Δημοσιεύσεις: 15907
Εγγραφή: 25 Οκτ 2009 7:29 pm
Τοποθεσία: θεσσαλονικη

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ Η ΑΠΑΓΩΓΗ ΚΑΙ Η ΔΙΑΘΗΚΗ (ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 5)

Δημοσίευση από ΙΩΑΝΝΑ »

:)) :)) :)) :)) :))

Χρυσουλίτσα :romance-kisscheek: >:d<
Το ΦΩΣ η ΑΓΑΠΗ και η ΔΥΝΑΜΗ αποκαθησούν το σχέδιο πάνω στη γή

Πολέμα και Οραματίσου !!!
Άβαταρ μέλους
Δεκατριούλης
Δημοσιεύσεις: 4566
Εγγραφή: 29 Ιαν 2011 1:10 pm

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ Η ΑΠΑΓΩΓΗ ΚΑΙ Η ΔΙΑΘΗΚΗ (ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 5)

Δημοσίευση από Δεκατριούλης »

ΥΓ.
Έχω παρατηρήσει, ότι κάθε φορά που γράφω ....συνεχίζεται... βγάζω καπνούς από τα αυτιά και την μύτη. Λέτε να αρχίσω να γίνομαι και εγώ Δράκος ή βράζω μέσα μου και βγαίνουν καπνοί;;;;;;;;
Λίγη προσπάθεια να βγουν και απο το στόμα και θα γίνει τελεια η μεταμορφωση!

:romance-heartbeating: :romance-heartbeating: :romance-heartbeating: @};- @};- @};-
Ας αφησουμε την κριτική για τους ανθρώπους γύρω μας και ας ακολουθησουμε τον δρόμο που δείχνει η καρδιά μας.
Άβαταρ μέλους
CHRYSSOULA
Δημοσιεύσεις: 882
Εγγραφή: 04 Σεπ 2008 9:43 pm

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ Η ΑΠΑΓΩΓΗ ΚΑΙ Η ΔΙΑΘΗΚΗ (ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 5)

Δημοσίευση από CHRYSSOULA »

=)) =)) =))
Λες ε!!!!!
Η Ευγνωμοσύνη δονεί κάθε κύτταρο μου !!!
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ Η ΑΠΑΓΩΓΗ ΚΑΙ Η ΔΙΑΘΗΚΗ (ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 5)

Δημοσίευση από Vasoula »

=)) =)) =)) =)) =)) =)) =)) =)) =)) =))
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
Ταρούλα
Δημοσιεύσεις: 29912
Εγγραφή: 16 Αύγ 2011 6:45 pm

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ Η ΑΠΑΓΩΓΗ ΚΑΙ Η ΔΙΑΘΗΚΗ (ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 5)

Δημοσίευση από Ταρούλα »

:)) :)) :)) :)) :)) :)) :)) :)) :))
Η μόνη βεβαιότητα που μπορείς να έχεις στην ζωή σου είναι μόνο μέσα στην Πίστη, πως ό,τι έρθει, πάντα το Πνεύμα θα δρα εντός σου... Η καρδιά φωτίζει τον σκοτεινό δρόμο της ζωής... Β.Ν. :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
Θοδωράκος
Δημοσιεύσεις: 23391
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 3:37 pm
Τοποθεσία: Αθήνα

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ Η ΑΠΑΓΩΓΗ ΚΑΙ Η ΔΙΑΘΗΚΗ (ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 5)

Δημοσίευση από Θοδωράκος »

:)) :)) :)) :)) :)) :)) :)) :))

Χρυσουλίτσα :x :x O:-) >:d< >:d< >:d<


:animals-dogrun:
Πολέμα και Οραματίσου @};-

Ανοίγω την Καρδιά μου στον Θεό. :romance-heartbeating:

Επιστροφή στο “ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ”