ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ - ΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΥ (Β)

Άβαταρ μέλους
CHRYSSOULA
Δημοσιεύσεις: 882
Εγγραφή: 04 Σεπ 2008 9:43 pm

ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ - ΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΥ (Β)

Δημοσίευση από CHRYSSOULA »

ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ (TOWERHILL)

ΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΥ

Θα αφήσουμε για λίγο την ιστορία στο χρόνο που εκτυλίσσεται για να μεταφερθούμε σε μια παλαιότερη χρονική στιγμή σχεδόν πριν ένα αιώνα

Υπήρχε λοιπόν τότε, όπως έλεγαν οι θρύλοι, μια πολιτεία μεταξύ Ουρανού και Γης και ονομαζόταν Ντράγκονμαρ. Τα πλάσματα που την κατοικούσαν ήταν εξαιρετικής δύναμης και ευφυίας. Ήταν πανύψηλα και μπορούσαν να υλοποιούν στη στιγμή κάθε σκέψη τους. Οι Ντραγκονμάριοι ζούσαν πολλά χρόνια και όταν κάποια στιγμή ο αρχηγός τους «κοιμόταν» όπως έλεγαν, ως νέος αρχηγός οριζόταν αυτός που θα υποδείκνυε ο σοφός μάγος που δεν έμενε μαζί τους αλλά μακριά στο γαλάζιο βουνό.
Το βουνό λεγόταν έτσι, γιατί στους πρόποδες του υπήρχε μια λίμνη με καταγάλανα νερά, που όταν έπεφταν επάνω της οι πρωινές φωτεινές ακτίνες το γαλάζιο χρώμα της καθρεφτιζόταν στο βουνό.
Οι παλαιότεροι Ντραγκονμάριοι υποστήριζαν, ότι ούτε η λίμνη ούτε το βουνό ήταν πραγματικά αλλά είχαν δημιουργηθεί από την δύναμη της σκέψης του σοφού μάγου.
Μετά την «κοίμηση» του τελευταίου αρχηγού τους είχε έλθει η ώρα να διαλέξουν νέο και είχαν στείλει μήνυμα στο σοφό μάγο να έλθει στην πόλη για την νέα εκλογή.
Πραγματικά ο σοφός, που είχε δει πολλούς αρχηγούς να «κοιμούνται» ήλθε στην πόλη, μπήκε σε ένα μικρό σκεπαστό χώρο σαν ναό και έπεσε σε μια κατάσταση ύπνου για να ονειρευτεί τον νέο αρχηγό.
Μετά ζήτησε να μπουν όλοι οι άνδρες στην σειρά. Με μια παράξενη ράβδο χρωματιστή άγγιζε ένα ένα ξεχωριστά και κοιτούσε αν θα άλλαζε χρώμα
Όμως τίποτα δεν γινόταν. Τότε ο μάγος ζήτησε να του φέρουν νεαρά παιδιά αγόρια που θα είχαν δει τις μεγάλες αλλαγές του χρόνου τουλάχιστον 7 φορές.
Αγγίζοντας τα παιδιά η ράβδος έμενε πάλι σταθερή, όταν ξαφνικά ένα αγόρι ξεπρόβαλλε ξαφνικά από ένα κατάλυμα. Μπήκε τελευταίο στην σειρά και όταν ο μάγος έφτασε κοντά του τον ρώτησε, γιατί καθυστέρησε.
Δεν με άφηνε ο Δράκος μου απάντησε το αγόρι. Ο μάγος γνώριζε, ότι όλοι οι Ντραγκονμάριοι μπορούσαν και έπαιρναν διάφορες μορφές πουλιών, ζώων, δένδρων ακόμα και βράχων. Ο καθένας ήταν δεμένος με κάποια μορφή ζωής του γήινου βασιλείου αλλά σε δράκο δεν είχε καταφέρει κανένας να μεταμορφωθεί, γιατί αυτό προϋπόθετε επικοινωνία με το ουράνιο βασίλειο. Όταν θα το πετύχαιναν αυτό τότε η πολιτεία τους θα ανέβαινε στον Ουρανό ανάμεσα στα άλλα αστέρια και δεν θα ήταν κάπου ενδιάμεσα.
Ο μάγος άγγιξε το αγόρι με την ράβδο και εκείνη άρχισε να κουνιέται πάνω κάτω αλλάζοντας χρώματα.
Ιδού ο νέος σας αρχηγός είπε ο μάγος!!
Οι Ντραγκονμάριοι κοιτούσαν έκπληκτοι ο ένας τον άλλον και δεν μπορούσαν να πιστέψουν, ότι ένα μικρό παιδί θα ήταν ο νέος αρχηγός τους. Ιδιαίτερα ο πατέρας του αγοριού που πίστευε, ότι αυτός θα ήταν ο εκλεκτός. Άρχισαν να μουρμουρίζουν μεταξύ τους, όταν ο μάγος τους έκανε νόημα να σωπάσουν και ζήτησε από το αγόρι να τους συστήσει τον Δράκο του.
Τότε το αγόρι έβγαλε μια δυνατή φωνή κραυγάζοντας: ΒΟΡΝΤΑΑΑΘ
Στη στιγμή το αγόρι μεταμορφώθηκε σε ένα μεγάλο Δράκο που έβγαζε καπνό από τα ρουθούνια του.
Όλοι οι Ντραγκονμάριοι γονάτισαν με μιας υποκλινόμενοι και αποδεχόμενοι τον νέο τους αρχηγό.

Από εκείνη την στιγμή το αγόρι ονομάστηκε Βορντάθ και ο μάγος ανέλαβε την εκπαίδευση του, ώστε να γίνει ένας σοφός ηγέτης.
Ο Βορντάθ είχε εξαιρετική δύναμη τόσο σωματική όσο και νοητική και μπορούσε να υλοποιεί τα πάντα στην στιγμή αρκεί να τα σκεφτόταν. Όμως η υπερβολική του δύναμη έπρεπε να ισορροπήσει, ώστε να είναι χρήσιμη. Πολλές φορές όταν ήθελε να ανάψει φωτιά εξαπέλυε τόσο δυνατές φλόγες που έκαιγε πολλά χρήσιμα πράγματα γύρω του.
Ο μάγος τον εκπαίδευε καθημερινά να συγκρατεί την παρόρμηση του και να ακούει πιο πολύ μέσα από την καρδιά του και όχι τον νου.
Όταν έφθασε ο Βορνταθ 12 χρόνων περίπου ήταν ψηλός, γεροδεμένος με τεράστια δύναμη.
Κάποια στιγμή ο σοφός μάγος του ανέφερε, ότι αν δεν μάθαινε να χρησιμοποιεί την σοφία του Δράκου του και έμενε μόνο στην δύναμη του, θα γινόταν ένας άλλος ακόμα αρχηγός που κάποια στιγμή θα «κοιμόταν» όπως όλοι οι προηγούμενοι, χωρίς να μπορέσει να οδηγήσει το βασίλειο του στους Ουρανούς.
Εγώ σε δίδαξα αυτά που έπρεπε να μάθεις συνέχισε ο μάγος και θα γυρίσω πίσω στο γαλάζιο βουνό. Εσύ θα πρέπει να ανακαλύψεις στο εξής, εκείνο για το οποίο ορίστηκες αρχηγός.
Πως γίνεται αναρωτήθηκε ο Βορντάθ να έχω την δύναμη να υλοποιώ, ότι σκεφθώ αλλά δεν μπορώ να έχω σοφία;; Που βρίσκεται η σοφία για να πάω να την βρω.;;;
Η Σοφία είπε ο μάγος βρίσκεται μόνο στην Αγάπη. Χωρίς την Αγάπη, ότι φτιάχνεις είναι προορισμένο να χάνεται και μετά να δημιουργείς άλλο και άλλο που και αυτό θα είναι μικρής διάρκειας.
Τι είναι Αγάπη ξαναρώτησε ο Βορντάθ.;; Σε αυτή την πολιτεία που κυριαρχεί η Σκέψη δεν μπορείς να βρεις ούτε την Σοφία ούτε την Αγάπη αποκρίθηκε ο μάγος. Θα πρέπει να πας στο πιο κάτω βασίλειο αυτό της γης και εκεί ίσως μπορέσεις να βρεις τις απαντήσεις που γυρεύεις. Άμα όμως κατέβεις κάτω, υπάρχει κίνδυνος να μη μπορείς να επιστρέψεις στη Ντράγκονμαρ, γιατί θα έχεις άλλη δομή κυττάρων. Μόνο η αγάπη θα μπορέσει να σου δείξει τον δρόμο της επιστροφής
Το αγόρι έδειξε να μη ακούει τι του έλεγε ο μάγος, γιατί η περιπέτεια για κάτι καινούργιο είχε αρχίσει να κάνει το αίμα του να βράζει.
Έτσι ο νεαρός Βορντάθ κάλεσε συμβούλιο και ζήτησε από τον μάγο να χρίσει προσωρινό αρχηγό τον αδελφό του τον Ίβιλχαντ έως ότου εκείνος επέστρεφε.
Ο αδελφός του είχε και αυτός πολύ μεγάλη δύναμη και μεταμορφωνόταν συχνά σε ένα κατάμαυρο ψηλό αρπακτικό πτηνό με το οποίο πάλευε, όταν εκείνος γινόταν δράκος. Όσο κατάμαυρο ήταν το αρπαχτικό που γινόταν ο Ίβιλχαντ, τόσο κατάλευκα ήταν τα μαλλιά του όταν έπαιρνε την κανονική του μορφή.
Η ζήλεια του Ίβιλχαντ για τον Βορντάθ ήταν τόσο μεγάλη και θα έκανε τα πάντα προκειμένου να βρει ένα τρόπο να τον νικήσει. Πολλές φορές είχε ξεσηκώσει και άλλους να μεταμορφωθούν σε αρπακτικά πουλιά και να παλέψουν μαζί του αλλά παρά την αριθμητική διαφορά ο δράκος πλήγωνε πολλούς αλλά ποτέ δεν είχε νικηθεί. Ο Ίβιλχαντ είχε φτιάξει ένα σιδερένιο γάντι άμυνας και έκανε εντατική προπόνηση με κάθε είδους μορφή που έπαιρνε, ώστε κάποια στιγμή να καταφέρει να νικήσει τον αδελφό του.
Όταν ο μάγος ρώτησε τον Ίβιλχαντ αν θέλει να πάρει προσωρινά την θέση του αδελφού του, εκείνος μόνο που δεν πέταξε από την χαρά του έχοντας κατά νου να εμποδίσει με κάθε τρόπο την επιστροφή του. Απάντησε, όμως διπλωματικά, ότι θα ήταν μεγάλη τιμή για αυτόν να αντικαταστήσει τον αρχηγό του.
Ο μάγος οδήγησε τον Βορντάθ σε ένα ψηλό σημείο έξω από την πόλη. Εκεί ψάλλοντας κάποιες λέξεις δημιούργησε με δονήσεις ένα μικρό άνοιγμα στο χώρο και δίνοντας ένα φιαλίδιο στο Βορντάθ του συνέστησε να αλείψει με αυτό όλο του το σώμα όταν θα έφτανε στη γη.
Πως θα γυρίσω πίσω;;; αναρωτήθηκε ο Βορντάθ.
Δεν μπορώ να σου απαντήσω αποκρίθηκε ο μάγος, γιατί αυτό θα το κάνεις εσύ από την γη. Αν δεν μπορέσεις, δεν θα επιστρέψεις ποτέ, όπως σου εξήγησα.
Εκείνη τη στιγμή ο Βορντάθ ένοιωσε για πρώτη φορά φόβο αλλά ήταν αργά για να κάνει πίσω.
Ο μάγος του είπε να περάσει μέσα από το άνοιγμα και του ευχήθηκε καλή τύχη.
Ο Βορντάθ ένοιωσε να στροβιλίζεται στο κενό σαν να έπεφτε από το ψηλότερο βουνό κάτω.
Ύστερα από κάποιους στροβιλισμούς προσγειώθηκε με δύναμη σε κάποιο στέρεο έδαφος. Το σώμα του ήταν μέχρι εκείνη την στιγμή πολύ ελαφρύ και ο κραδασμός δεν τον πόνεσε ούτε τον πλήγωσε. Ανοίγοντας τα μάτια του πήρε το φιαλίδιο που είχε κρεμάσει στο λαιμό του και άλειψε το σώμα του. Όσο το άλειφε έβλεπε, ότι εκείνο έπαιρνε μια άλλη μορφή πιο συμπαγή. Η μυρωδιά τράβηξε ένα μικρό έντομο που κάθισε επάνω στον ώμο του.
Τριγύρω υπήρχε πολύ άμμος και ερημιά.
Ξαφνικά φάνηκε από το βάθος της ερήμου ένα σύννεφο σκόνης. Είδε να τον πλησιάζει ένας άνδρας που καβαλούσε ένα παράξενο ζώο που δεν έμοιαζε με αυτά που συνήθως μεταμορφώνονταν οι συμπολίτες του.
Ο άνδρας πλησιάζοντας, κοίταξε τον ουρανό από όπου νόμισε ότι έπεσε ο ξένος, και άρχισε να τον προσκυνά. Του έδωσε ένα μακρύ λευκό ρούχο να φορέσει και τον ρώτησε με χειρονομίες ποιος ήταν και από πού ήλθε
Ο Βορντάθ έδειξε ψηλά και ζωγράφισε στην άμμο ένα δράκο. Μετά δείχνοντας τον εαυτό του φώναξε το όνομα του. Ο άνδρας κοίταξε με αμηχανία τα σχέδια στην άμμο και απάντησε με χειρονομίες, ότι λεγόταν Φεϊζάλ και πουλούσε ή αντάλλασσε πράγματα. Του έκανε νόημα να καβαλήσει στην καμήλα και να πάνε στο σπίτι του, που δεν ήταν πολύ μακριά.

Κοντά στον Φεϊζάλ, ο Βορντάθ έμεινε πολλά χρόνια μαθαίνοντας να μιλάει, να ζει και να κινείται σαν ένας απλός κάτοικος της ερήμου. Η δύναμη του έγινε γρήγορα γνωστή και οι περισσότεροι ένοιωθαν φόβο για αυτόν τον ημίθεο με την υπεράνθρωπη δύναμη.
Είχαν περάσει 6 χρόνια, όπως μετρούσαν τον χρόνο στη Γη, και δεν είχε μάθει ακόμα τι είναι αγάπη. Ένοιωθε διάφορα συναισθήματα για τον Φεϊζάλ και την οικογένεια του για την καλοσύνη που του έδειξαν όλο αυτό το διάστημα αλλά αυτά δεν τον ικανοποιούσαν.
Είχε κτίσει μια μικρή καλύβα δίπλα στο σπίτι του Φεϊζάλ και έμενε μόνος του εκεί, γιατί πολλές φορές έπαιρνε την μορφή δράκου, όταν ήθελε να σκεφθεί, και δεν επιθυμούσε να προκαλέσει φόβο ή αναστάτωση στην οικογένεια του Φεϊζάλ. Το πεπρωμένο δεν του είχε δείξει ακόμα τι πραγματικά γύρευε από αυτόν και τον έστειλε σε ένα τόσο μακρινό τόπο.
Ένα πρωινό που είχε κατέβει ο Βορντάθ με τον Φεϊζάλ στην πλησιέστερη πόλη για εμπόριο, κάποιοι οπλισμένοι ληστές νομάδες όρμησαν στα σπίτια τους καθώς και στα γειτονικά και αφού έβαλαν φωτιά σκότωσαν όσους έφερναν αντίσταση. Πήραν μαζί τους τα παιδιά για να τα πουλήσουν στα σκλαβοπάζαρα αλλά και κάποιους άνδρες που αφού τους χτύπησαν πολύ, τους έδεσαν και τους πήραν αιχμαλώτους.

Όταν οι δύο άνδρες επέστρεψαν και είδαν την καταστροφή, ο Φεϊζάλ κατέρρευσε. Οι ληστές είχαν σκοτώσει την γυναίκα του και είχαν αρπάξει τις δύο του κόρες. Το ίδιο είχε συμβεί και στα γειτονικά σπίτια. Μόνο κάποιοι λίγοι είχαν γλιτώσει, που πρόλαβαν και κρύφτηκαν

Ο Βορντάθ ένοιωσε μεγάλο θυμό για αυτό που έγινε. Κοιτώντας τον Φεϊζάλ κατάματα του είπε, ότι θα το πλήρωναν οι δολοφόνοι πολύ ακριβά. Εκείνη την στιγμή ο Βορντάθ μεταμορφώθηκε σε Δράκο κόβοντας το αίμα όσων βρίσκονταν γύρω. Έκανε νόημα στο Φεϊζάλ να ανέβει στην ράχη του. Ο Φεϊζάλ σε κατάσταση σοκ υπάκουσε. Σε λίγο πετούσαν ψηλά στον ουρανό. Ο Φεϊζάλ δεν κοιτούσε κάτω φοβούμενος, ότι θα γκρεμισθεί παρά μόνο κρατιόταν σφιχτά από τον λαιμό του Δράκου.
Σε κάποια στιγμή φάνηκε η ομάδα των ληστών που είχε απαγάγει τους άνδρες και τα παιδιά. Ο Δράκος χαμήλωσε και παίρνοντας την ανθρώπινη μορφή του, ζήτησε από τους ληστές να αφήσουν ελεύθερους τους αιχμαλώτους.
Εκείνοι προσπαθούσαν να καταλάβουν από που ήλθε αυτός ο γιγαντόσωμος άνδρας αλλά δεν το σκέφθηκαν για πολύ. Με ένα χλευαστικό μορφασμό και κραδαίνοντας μαχαίρια στα χέρια όρμησαν με τα άλογα τους να τον ξεσκίσουν.
Στη στιγμή ο Βορντάθ πήρε την μορφή Δράκου και βγάζοντας πύρινες γλώσσες φωτιάς από το στόμα του τους κατέκαψε μέσα σε λίγα λεπτά. Όσοι είχαν απομείνει από την ομάδα των ληστών δεν τολμούσαν να κινηθούν από τον φόβο. Ο Βορντάθ παίρνοντας πάλι ανθρώπινη μορφή τους πλησίασε και ζήτησε να κατέβουν από τα άλογα τους και να ελευθερώσουν όλους τους αιχμαλώτους.
Εκείνοι υπάκουσαν και ο Βορντάθ αφού τους αφαίρεσε τα μαχαίρια και άλλα όπλα τους ζήτησε να φύγουν αμέσως χωρίς απολύτως κανένα εφόδιο για την μεγάλη έρημο, γνωρίζοντας ότι αυτό θα ήταν και η τιμωρία τους.
Εκείνοι ζήτησαν έλεος μα ο Βορντάθ δεν άκουγε τίποτα. Τους πρόσταξε να απομακρυνθούν άμεσα προτού άλλαζε γνώμη.
Μόλις εκείνοι έφυγαν ο Βορντάθ μαζί με τους αιχμαλώτους καβάλησαν τα άλογα των ληστών και επέστρεψαν πίσω μοιράζοντας σε όλους τα λάφυρα που είχαν πάρει οι ληστές από τα σπίτια τους.
Φυσικά το κατόρθωμα του Βορντάθ διαδόθηκε στις γύρω περιοχές και οι ληστές δεν πλησίασαν ποτέ ξανά εκεί όπου βρισκόταν αυτός.
Ένα πρωινό ο Φεϊζάλ ανέφερε στον Βορντάθ, ότι η μεγαλύτερη κόρη του η Σίνταλι ήταν σε ηλικία γάμου και θα χαιρόταν πολύ, εάν την έπαιρνε για γυναίκα του.
Ο Βορντάθ κούνησε λυπημένα το κεφάλι του και αποκρίθηκε, ότι αυτός προερχόταν από έναν άλλο μακρινό κόσμο και κάποια στιγμή θα επέστρεφε. Δεν θα μπορούσε όμως να πάρει την Σίνταλι μαζί του και δεν θα ήθελε να την αφήσει μόνη της μετά.
Ο Φεϊζάλ έδειξε να μη καταλαβαίνει αυτά που του έλεγε αλλά δεν επέμεινε στην πρόταση του. Όμως εκείνο το βράδυ ο Βορντάθ δέχθηκε στην καλύβα του την επίσκεψη της Σίνταλι. Η νεαρή γυναίκα ήταν πολύ όμορφη με μαύρα μακριά μαλλιά και μεγάλα αμυγδαλωτά μάτια. Η Σίνταλι του εξομολογήθηκε, ότι ήταν εκείνη που είχε προτείνει στον πατέρα της να του ζητήσει να την πάρει γυναίκα του, γιατί τον αγαπούσε πολύ. Του ανέφερε, ότι γνώριζε από καιρό την διπλή του φύση και δεν τον φοβόταν. Αντίθετα όλοι οι θεοί που λάτρευαν σε αυτό τον τόπο ήταν άνθρωποι και θεοί με μορφή ζώου, όπως ο Άπις. Εκείνη σαν θνητή γνώριζε, ότι δεν θα μπορούσε να τον ακολουθήσει στην ιδιαίτερη πατρίδα του αλλά δεν την ένοιαζε αρκεί για όσο διάστημα έμενε σε αυτόν τον τόπο να ήταν μαζί του.


Ο Βορντάθ την τράβηξε κοντά του και την έσφιξε στην αγκαλιά του. Η καρδιά του χτυπούσε σαν τρελή όταν την φίλησε. Εκείνο το βράδυ έγιναν ζευγάρι και την άλλη ημέρα ο Βορντάθ είπε στον Φεϊζάλ, ότι θα παντρευόταν την κόρη του, γιατί εκείνη γνώριζε τα πάντα για αυτόν και την διπλή του φύση.
Ο Βορντάθ ήταν πολύ ευτυχισμένος με την Σίνταλι και όταν εκείνη του ανακοίνωσε, ότι περίμενε παιδί ένοιωσε, ότι η ευτυχία του θα ολοκληρωνόταν και δεν θα χρειαζόταν να ψάχνει κάπου αλλού την αγάπη, γιατί την είχε ήδη βρει.
Όμως ένοιωθε μια ανησυχία, γιατί ίσως τέλειωνε και η παραμονή του στη γη. Είχε ερευνήσει όλο αυτό το διάστημα πολλά πράγματα μέσα του και είχε αποκτήσει μια βαθιά κατανόηση σε ό,τι άλλοτε αγνοούσε.
Εξέφρασε τις ανησυχίες του στην Σίνταλι και εκείνη του αποκρίθηκε, ότι οι θεοί είχαν σχέδια για αυτόν και θα έπρεπε να τα ακολουθήσει. Ακόμα και αν έφευγε εκείνη θα είχε το παιδί τους και αυτό θα ήταν μεγάλη παρηγοριά, γιατί θα του μάθαινε τα πάντα για τον πατέρα του, ώστε να γίνει αντάξιο του μια ημέρα.

Η Σίνταλι ύστερα από λίγους μήνες γέννησε αγόρι και ζήτησε από τον Βορντάθ να το ονομάσουν Ενγκελντίν που σήμαινε μικρός άγγελος.
Έτσι ο Βορντάθ όρισε ότι ο γιός του και όλοι οι απόγονοι του θα ήταν και Απόγονοι του Δράκου φέροντας την δική του δύναμη αλλά και την δύναμη της μεταμόρφωσης από την ηλικία των 7 χρόνων με την προϋπόθεση, ότι η καρδιά τους θα παρέμενε αγνή χωρίς εγωισμούς και φιλοδοξίες, ειδάλλως θα είχαν μεν μια μεγάλη δύναμη χωρίς όμως αυτό να σηματοδοτεί και αληθινή μεταμόρφωση. Η Σίνταλι ως η πρώτη γήινη μητέρα Δράκου θα αποκτούσε το ιδιαίτερο χάρισμα της μεταμόρφωσης σε Βασιλαετό. Ο Βορντάθ την άγγιξε στον ώμο και τότε μια φλόγα φωτιάς σχημάτισε δύο απλωτά φτερά σε εκείνο το σημείο.
Της ανέφερε, ότι θα της μάθαινε όλα τα κρυφά μυστικά της μεταμόρφωσης και κάποια στιγμή εκείνη θα περνούσε αυτή την γνώση σε μια άλλη γυναίκα που και εκείνη στη συνέχεια θα γινόταν μητέρα δράκου αν αντιλαμβανόταν με ωριμότητα τον ρόλο και την δύναμη που της είχε δοθεί. Εάν ο εγωισμός και η αλαζονεία της υπερίσχυαν, τότε θα έχανε κάθε προνόμιο. Αυτό θα συνεχιζόταν μέχρι η καθαρή Φλόγα της Καρδιάς όλων των Δράκων εξαγνισμένη από κάθε αρνητικό συναίσθημα γινόταν ένα λαμπρό φως που θα οδηγούσε την Ντράγκονμαρ στην Ανάληψη της στον Ουρανό.
Όμως για να γίνει το τελευταίο θα έπρεπε ο τελευταίος απόγονος του να είχε θυμηθεί από πού κατείχε την δύναμη του και η μητέρα του να είχε τέτοια εσωτερική σοφία, ώστε να μπορούσε να υπερβεί κάθε συναισθηματικό δέσιμο μαζί του και να του θυμίσει τον αληθινό του προορισμό.
Αφού σε προετοιμάσω κατάλληλα συνέχισε ο Βορντάθ προς την Σίνταλι θα αναχωρήσω για την Ντράγκονμαρ και θα πάω στην Αίθουσα της Κοίμησης όπου θα πέσω σε ύπνο. Ήδη έχω μάθει τον τρόπο επιστροφής στην πατρίδα μου. Θα σε περιμένω όμως εκεί μαζί με τον γιό μας, μέσα από τα χρόνια που θα περάσουν και την αλλαγή μορφών, για να πραγματοποιήσουμε την Ανάληψη της Ντράγκονμαρ.
Εσύ θα μεταφέρεις τα κατάλληλα μηνύματα στην επόμενη μητέρα και εκείνη στην μεθεπόμενη, ώστε εσύ σαν Σίντ(αλι) και ο απόγονος μου σαν Ενγκελντίν θα γράψουν τον επίλογο του σκοπού που με ώθησε να έλθω εδώ.
Έτσι έπειτα από κάποιο χρονικό διάστημα ο Βορντάθ ανέβηκε σε ένα βουνό και ψάλλοντας κάποιες λέξεις φώτισε όλο του το σώμα. Μετά άνοιξε τον χώρο δονητικά και αναχώρησε για την μακρινή Ντράγκονμαρ αφήνοντας οριστικά πίσω του το γήινο πεδίο.
Μέσα από τα χρόνια που πέρασαν οι απόγονοι του Δράκου πολλαπλασιάστηκαν και η δύναμη που είχαν ήταν μοναδική. Ελάχιστοι όμως ήταν εκείνοι που δεν παρασύρθηκαν από την σαγήνη της δύναμης και να μείνουν πιστοί σε κάποιο όραμα.
Φυσικά σε αυτούς δεν γινόταν καμία μεταμόρφωση. Το ίδιο και με τις μητέρες που οι περισσότερες που έπαιρναν το χρίσμα της μητέρας Δράκου μόλις έφερναν στο κόσμο το παιδί τους τα ξεχνούσαν όλα και ένοιωθαν εκλεκτές και άξιες θαυμασμού, λησμονώντας όλα όσα είχαν διδαχθεί για την εξέλιξη τους.

Φθάνοντας στην πατρίδα του ο Βορντάθ, τα παλιά του κύτταρα είχαν ήδη αραιώσει και είχε πάρει την μορφή του εκεί τόπου. Προχώρησε από το σημείο που βρισκόταν προς την πόλη, όταν παρατήρησε, ότι τα πάντα γύρω του ήταν ρημαγμένα. Η άλλοτε ανθηρή πολιτεία έμοιαζε εγκαταλελειμμένη.
Κάποια στιγμή είδε κάποιους συμπολίτες του να τρέχουν. Πλησίασε και ρώτησε τι συνέβαινε. Δεν φάνηκαν να τον αναγνωρίζουν και απάντησαν, ότι σε λίγο θα θυσιαζόταν στου δαίμονες του βουνού της Σκοτεινιάς ο Έμπελ.
Ο Ίβιλχαντ είχε διατάξει την θανάτωση του, γιατί ο Έμπελ διαφωνούσε συχνά μαζί του, θυμίζοντας του συνεχώς, ότι ήταν απλά ο αντικαταστάτης του νόμιμου αρχηγού.
Έτσι ο Βορντάθ έμαθε, ότι ο αδελφός του είχε συνάψει σκοτεινές συμφωνίες με τους δαίμονες του μακρινού βουνού. Το βουνό της Σκοτεινιάς ήταν εδώ και πολλά χρόνια απαγορευμένη περιοχή και οι δαίμονες που κατοικούσαν εκεί δεν μπορούσαν να πλησιάσουν στην πόλη, γιατί ο μάγος είχε αποκλείσει την διέλευση τους σφραγίζοντας την περιοχή με ισχυρά ξόρκια.
Ο Ίβιλχαντ όμως τυφλωμένος από την ζήλεια που δεν μπορούσε με κανένα τρόπο να μεταμορφωθεί σε δράκο για να εξασφαλίσει την αποδοχή των συμπολιτών του, αποφάσισε να πλησιάσει τους δαίμονες και να το πετύχει με μαγεία. Μεταμορφώθηκε σε μαύρο αρπακτικό και πέταξε ψηλά για το βουνό της Σκοτεινιάς.
Κάλεσε τον αρχηγό των δαιμόνων και όταν αυτός παρουσιάστηκε μπροστά του έχοντας μια τρομακτική όψη ο Ίβιλχαντ τον κοίταξε χωρίς κανένα φόβο και του ζήτησε να τον βοηθήσει να μεταμορφώνεται σε δράκο με κάποιο μαγικό τρόπο.
Ο αρχηγός των δαιμόνων, ο Μπλάκχορν, του υποσχέθηκε δόξες και τιμές με την προϋπόθεση να θυσίαζε στο όνομα του και ενώπιον όλων των Ντραγκονμάριων έναν από αυτούς στο βουνό της Σκοτεινιάς. Έτσι θα είχε πρόσβαση στην πόλη και θα του δίδασκε την τέχνη της μαγείας.
Ο σοφός μάγος τι λέει για όλα αυτά ρώτησε άναυδος ο Βορντάθ.
Από τότε που έφυγε ο προηγούμενος αρχηγός μας δεν ξαναπάτησε στην πόλη αποκρίθηκε κάποιος. Εσύ όμως πως δεν τα γνωρίζεις όλα αυτά ρώτησε καχύποπτα ένας από τους παρευρισκόμενους. Έμενα για μεγάλο χρονικό διάστημα έξω από την πόλη αποκρίθηκε ο Βορντάθ και δεν έμαθα τα τελευταία γεγονότα.
Τότε ένας τον πλησίασε και τον κοίταξε στα μάτια. Έβγαλε μια πνιχτή κραυγή και έκανε να γονατίσει αλλά ο Βορντάθ τον σταμάτησε αμέσως και του έκανε νόημα να μη μιλήσει.
Πάμε σπίτι σου φίλε μου του είπε σφίγγοντας του το χέρι, για να με ενημερώσεις για όσα δεν γνωρίζω.
Έτσι με άκρα μυστικότητα ο Βορντάθ κρύφτηκε στο σπίτι του φίλου του, για να προετοιμαστεί να αντιμετωπίσει τον αδελφό του και την σκοτεινή παρέα του.
Την ημέρα της θυσίας ο Έμπελ είχε δεθεί σε ένα στύλο κοντά στο μεγάλο βάραθρο του βουνού της Σκοτεινιάς και με το σύνθημα του Ιβιλχαντ δύο οπαδοί του θα τον έπαιρναν και θα τον γκρέμιζαν κάτω φωνάζοντας το όνομα του Μπλάκχορν. Τότε τα ξόρκια θα λυνόντουσαν και οι δαίμονες θα είχαν πρόσβαση σε όλη την πόλη.
Οι περισσότεροι κάτοικοι που είχαν μαζευτεί κοιτούσαν με αποτροπιασμό αυτά που γινόντουσαν αλλά δεν μπορούσαν να αντιδράσουν, γιατί οι οπαδοί του Ίβιλχαντ τα μαύρα αρπαχτικά, θα τους ξέσκιζαν. Εδώ χρειαζόντουσαν μια πιο ισχυρή δύναμη, για να φέρει πάλι την ισορροπία στην πόλη τους.
Την ώρα λοιπόν που ο Έμπελ οδηγούνταν στον θάνατο ακούστηκε μια βροντερή φωνή στο χώρο.
«ΙΒΙΛΧΑΝΤ ποιος σου έδωσε το δικαίωμα να κάνεις τέτοιες συμφωνίες;;»
Ο Ιβιλχαντ γύρισε και βλέποντας ένα απλό διαμαρτυρόμενο κάτοικο έκανε νόημα στους δικούς του να τον συλλάβουν.
Εκείνη την στιγμή ο Βορντάθ μεταμορφώθηκε σε Δράκο και τους ζήτησε να σταματήσουν. Εκείνοι μεταμορφώθηκαν αμέσως σε μαύρα αρπακτικά και όρμησαν καταπάνω του. Στη στιγμή κάηκαν κάτω από τις φλόγες του.

Τότε ο Ίβιλχαντ ζήτησε βοήθεια από τον Μπλάκχορν, για να εξουδετερώσει τον Δράκο.
Ο Μπλάκχορν μεταμορφώθηκε σε ένα τεράστιο φίδι που από το στόμα του έβγαιναν γλώσσες φωτιάς.
Καθώς πλησίασε τον Δράκο έστειλε την φλόγα του ψηλά στο ώμο του εκεί που κάποτε είχε κάτσει ένα μικρό έντομο και είχε κάνει πολύ τρωτό εκείνο το σημείο.
Ο Βορντάθ βγάζοντας μια κραυγή πόνου ετοιμάστηκε για αντεπίθεση, όμως το φίδι όρμησε γρήγορα καταπάνω του ανοίγοντας το στόμα του για να τον δαγκώσει στο ευαίσθητο σημείο του. Ξαφνικά τότε μέσα από ένα σύννεφο καπνού εμφανίστηκε ο σοφός μάγος. Στριφογυρίζοντας αστραπιαία την ράβδο που κρατούσε την πέταξε στο φίδι και εκείνο τυλίχτηκε γύρω της χωρίς να μπορεί να αντιδράσει. Μετά έστειλε την ράβδο στο βάραθρο κραυγάζοντας ένα πανίσχυρο ξόρκι. Το βουνό σείστηκε και το βάραθρο έκλεισε για πάντα καταπίνοντας όλους τους δαίμονες.
Όλοι οι υπόλοιποι οπαδοί του Ίβιλχαντ γονάτισαν μπροστά στον Βορντάθ.
Εκείνος πλησίασε τον αδελφό του και του είπε, ότι καταχράστηκε την εξουσία που του εμπιστεύτηκε για αυτό θα τον έστελνε στη γη για να μάθει και να συνετισθεί.
Αν κατάφερνε να δαμάσει τις κατώτερες επιθυμίες του, τότε θα επέστρεφε με τον τελευταίο του απόγονο για να οδηγήσουν όλοι μαζί την πόλη τους στον ουρανό.
Αν αποτύγχανε και αυτή την φορά, τότε θα γινόταν ένα με την σκόνη της γης.
Για όσο διάστημα όμως θα απουσίαζε από την Ντράγκονμαρ και μέχρι να συναντήσει τον απόγονο του δεν θα τον επηρέαζε ούτε ο χρόνος ούτε ο θάνατος.
Με αυτά τα λόγια άγγιξε τον αδελφό του στο στήθος ψάλλοντας κάποιες λέξεις.
Μετά άνοιξε δονητικά τον χώρο, που ρούφηξε κυριολεκτικά τον Ίβιλχαντ.
Έπειτα στράφηκε στους οπαδούς του αδελφού του και τους ζήτησε να μεταμορφωθούν σε αρπακτικά. Εκείνοι υπάκουσαν και αυτός σαν δράκος έκαψε τα φτερά τους. Τους τόνισε, ότι για να μπορούν να μεταμορφώνονται στο εξής, θα έπρεπε να αλλάξουν εντελώς την αντίληψη τους για τον σκοπό της μεταμόρφωσης.
Ο σοφός μάγος κούνησε επιδοκιμαστικά το κεφάλι του λέγοντας του, ότι είχε γίνει και εκείνος τελικά ένας σοφός και δεν θα τον χρειαζόταν πια.
Ο Βορνταθ όμως αποκρίθηκε, ότι η παρουσία του και οι συμβουλές του θα ήταν πάντοτε χρήσιμες σε όλους.
Μετά του ανέφερε, ότι αρχικά σκόπευε να πάει στον Θάλαμο Κοίμησης αλλά τα γεγονότα τον έκαναν να σκεφθεί, ότι έπρεπε να προετοιμάσει την πόλη και όλους τους κατοίκους για το μεγάλο γεγονός που θα σηματοδοτούσε την εκπλήρωση του Οράματος τους.
Όταν θα ερχόταν το πλήρωμα του χρόνου όσοι δεν είχαν αναπτύξει ιδιαίτερη κατανόηση και έμεναν μόνο στην χρήση δύναμης, θα γινόντουσαν μικροί κόκκοι ύλης που θα χάνονταν στο Άπειρο του Σύμπαντος

Συνεχίζεται
Η Ευγνωμοσύνη δονεί κάθε κύτταρο μου !!!
Άβαταρ μέλους
CHRYSSOULA
Δημοσιεύσεις: 882
Εγγραφή: 04 Σεπ 2008 9:43 pm

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ - ΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΥ

Δημοσίευση από CHRYSSOULA »

Αυτή η ενότητα ειλικρινά με εξέπληξε. Είχε τόσους πολλούς συμβολισμούς και κρυφά μηνύματα !!!
Όχι μόνο για την οριοθέτηση της δύναμης μέσα από αγάπη και σοφία αλλά και την στροφή εσωτερικά για την αποκάλυψη της αλήθειας.
Η χώρα που πήγε ο Βορντάθ η αρχαία Αίγυπτος με την κουλτούρα της και την λατρεία θεών με μορφή ζώων Άπις .Άνουβις , Χάθωρ σε οδηγεί σε μυστικιστικές σκέψεις και αλληγορίες που δεν είναι εμφανείς από την αρχή.
Η προετοιμασία του Βορντάθ και η φώτιση του σώματος του σε ΦΩΤΕΙΝΟ προιδεάζει για την εσωτερική του ολοκλήρωση και την άνοδο του σε ανώτερα επίπεδα. Η επιθυμία του να αναληφθεί η χώρα του και όχι αυτός μόνο τον στέλνει σε χαμηλότερο επίπεδο για να το πράξει μέσα από μια καρδιά που θα έχει αποβάλλει κάθε αρνητισμό.
Όταν ο μάγος πετά την ράβδο και το φίδι κουλουριάζεται γύρω της χωρίς να καταφέρει να ανυψωθεί ένοιωσα, ότι αν η σοφία δεν μεταλλάξει το σκοτάδι το φίδι είναι καταδικασμένο στο Χάος και το Έρεβος.
Περισσότερα δεν θα γράψω και περιμένω να ακούσω και τις δικές σαν σκέψεις από αυτή την ιστορία...

>:d< >:d< >:d<
Η Ευγνωμοσύνη δονεί κάθε κύτταρο μου !!!
Άβαταρ μέλους
Ταρούλα
Δημοσιεύσεις: 29912
Εγγραφή: 16 Αύγ 2011 6:45 pm

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ - ΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΥ

Δημοσίευση από Ταρούλα »

πω πω Χρυσούλα :romance-kisscheek: Υπέροχο είναι, τι άλλο να πω..... :romance-hearteyes: τρέχω για την συνέχεια :bounce:
Η μόνη βεβαιότητα που μπορείς να έχεις στην ζωή σου είναι μόνο μέσα στην Πίστη, πως ό,τι έρθει, πάντα το Πνεύμα θα δρα εντός σου... Η καρδιά φωτίζει τον σκοτεινό δρόμο της ζωής... Β.Ν. :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
Annoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 33486
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 2:43 pm

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ - ΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΥ

Δημοσίευση από Annoula »

Χρυσουλίτσα, έχει πολλούς συμβολισμούς όπως και κάθε παραμύθι που γράφεις. Αυτό που βλέπω σε εμένα είναι όπως και σε κάθε τι που διαβάζω μου μένει λίγο περισσότερο αυτό που έχω ανάγκη αυτή τη στιγμή και παίρνω υλικό προς επεξεργασία. :romance-smileyheart: :romance-heartsthree:

Ανυπομονώ για τη συνέχεια :romance-inlove:
Αν ο Θεός είναι η πρωταρχική Αιτία η Αγάπη θα είναι το αποτέλεσμα
Πατέρα μου/Μητέρα μου, είναι παιδί της Αλήθειας και μόνο αυτή είναι ο δρόμος ο δικός μου προς εσένα
Πολέμα και Οραματίσου
Άβαταρ μέλους
Ellaki
Δημοσιεύσεις: 27248
Εγγραφή: 30 Ιούλ 2007 11:02 am
Τοποθεσία: Αγάπη

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ - ΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΥ

Δημοσίευση από Ellaki »

ανατρίχιασα Χρυσουλίτσα περιμένω την συνέχεια :x :x :x
Ας ξεκινήσουμε να αγαπάμε, κι ας μην ξέρουμε ακόμα καλά τον τρόπο... :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
Δεκατριούλης
Δημοσιεύσεις: 4566
Εγγραφή: 29 Ιαν 2011 1:10 pm

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ - ΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΥ

Δημοσίευση από Δεκατριούλης »

Χρυσούλα μου εγω νομίζω θα γράψω στο τέλος γιατί προς ώρας κυριαρχεί η ανυπομονησία :bounce: :bounce:


@};- @};- :romance-heartbeating: :romance-heartbeating:
Ας αφησουμε την κριτική για τους ανθρώπους γύρω μας και ας ακολουθησουμε τον δρόμο που δείχνει η καρδιά μας.
Άβαταρ μέλους
Ellaki
Δημοσιεύσεις: 27248
Εγγραφή: 30 Ιούλ 2007 11:02 am
Τοποθεσία: Αγάπη

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ - ΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΥ

Δημοσίευση από Ellaki »

Το τέλος του μάγου πλησίαζε και είχε έρθει πλέον η ώρα η Ντράγκονμαρ να πάρει την θέση της στο Ουράνιο στερέωμα. Ο μάγος κάλεσε τους γονείς του Εντίν και τους ζήτησε να επιλέξουν εαν θα διατηρούσαν την υλική τους υπόσταση ή θα επέστρεφαν στην Ντραγκομάρ έτσι ώστε να δώσουν την ευκαιρία στον Εντίν να ξεφύγει από την λήθη. Μόνο η μητέρα θα είχε την δυνατότητα να παρακολουθεί, αλλά χωρίς να επεμβαίνει, με την αυθεντική της μορφή του Βασιλαετού και εαν παρουσιαζόταν ανάγκη θα έπρεπε να το αναφέρει στον μάγο.

Ο Ίβιλχαντ παρακολουθούσε όλους τους <μαθητές> και όσους ξεχώριζε από τους παλιούς οπαδούς του, που τους είχε κόψει τα φτερά ο Βορντάθ, τους κατέτασσε στην ομάδα που δεν υπήρχε κατηγορία. Χωρίς οι ίδιοι να το γνωρίζουν τους χρησιμοποιούσε σαν κατασκόπους για τους μαθητές που διέκρινε ότι ήταν χαρισματικοί, αλλά τους απαγόρευε να έχουν φιλικές σχέσεις μαζί τους. Έφτιαχνε μυστικά μια ομάδα να πολεμήσει τον δράκο υποσχόμενος ότι θα πάρουν πίσω τα φτερά τους.

Μέρος της <εργασίας> του Εντίν ήταν να μπορέσει να διακρίνει όσους είχαν Αγνή καρδιά και να μοιραστεί μαζί τους την Γνώση. Για να γίνει ομαλά η μετάβαση της Ντραγκονμάρ και να μην χαθεί για πάντα, έπρεπε να ενωθούν όλοι μαζί και να διοχετεύσουν την Ενέργειά τους και την Δύναμή τους την κατάλληλη στιγμή.
Ο Εντίν θα άνοιγε την Πύλη να περάσουν και να πάρουν την επόμενη μορφή εξέλιξης.



μου αρέσει αυτό το παιχνίδι
έλα Χρυσουλίτσα τώρα ανυπομονώ περισσότερο :bounce: :bounce: :bounce:


>:d< >:d< >:d< >:d< >:d<
Ας ξεκινήσουμε να αγαπάμε, κι ας μην ξέρουμε ακόμα καλά τον τρόπο... :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
ΙΩΑΝΝΑ
Δημοσιεύσεις: 15907
Εγγραφή: 25 Οκτ 2009 7:29 pm
Τοποθεσία: θεσσαλονικη

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ - ΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΥ

Δημοσίευση από ΙΩΑΝΝΑ »

ωωωω τι όμορφη η συνέχεια ,πάω να διαβάσω και το τέλος :romance-heartstiny:
Το ΦΩΣ η ΑΓΑΠΗ και η ΔΥΝΑΜΗ αποκαθησούν το σχέδιο πάνω στη γή

Πολέμα και Οραματίσου !!!
Άβαταρ μέλους
CHRYSSOULA
Δημοσιεύσεις: 882
Εγγραφή: 04 Σεπ 2008 9:43 pm

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ - ΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΥ

Δημοσίευση από CHRYSSOULA »

Εύχομαι φίλοι μου η μικρή συμμετοχή στο παιχνίδι μας να γίνει μεγαλύτερη....

Όμως θα σας εκμυστηρευθώ το παρακάτω σαν μέρος του παιχνιδιού μας
Βλέπουμε στην Τάουερχιλ την ομαδοποίηση των παιδιών κατά κατηγορίες, την καταπίεση τους και την εφαρμογή αυστηρών κανόνων. Στη περίπτωση δε μη συμμόρφωσης τους να απειλούνται με εκδίωξη, αποβολή, ακόμα και απομόνωση.
Πέρα από εμένα σαν συντάκτρια της ιστορίας, το συναίσθημα (παιδί) μέσα μου έβραζε, γιατί κάτι τέτοιο το έχω ξαναζήσει στο παρελθόν στο δικό μου σχολείο. Εκεί να δεις κατηγοριοποίηση......!!!!!!
Εγώ μου είπε το θυμωμένο παιδί θα την έγραφα αλλιώς την ιστορία....θα ξεσήκωνα και τα άλλα καταπιεσμένα παιδιά, θα τσουρουμαδούσαμε κάποιο από τα αρπακτικά του Ίβιλχαντ και θα τον αλείφαμε με πίσσα και πούπουλα μπας και συνερχόταν.
Λογική αντίδραση του είπα μια και είναι ο κακός της ιστορίας......
Όμως έτσι δείχνεις εκδικητικότητα και όχι μια νηφαλιότητα για την εξέλιξη της ιστορίας.
Τότε αντιλήφθηκα γιατί έβγαλε αυτή την αντίδραση.
Η εξέλιξη των επεισοδίων που είναι ακόμα στο "μοντάζ" έχει και κάποια πολύ δυσάρεστα γεγονότα και αυτό είχε την παραπάνω αντίδραση. Επειδή συζητώ με την σκηνοθέτιδα (Φαντασία) να αλλάξουμε κάτι στην εξέλιξη επειδή έτσι με πιέζει το συναίσθημα μου εκείνη σοφά όπως πάντα επιμένει στο κάθε αιτία και αποτέλεσμα και ότι ποτέ κάτι που φαίνεται φαινομενικά δυσάρεστο είναι έτσι και πραγματικά. Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι τα επόμενα επεισόδια είναι ακόμα σε διάλογο......

:romance-adore: :romance-adore: :romance-adore:
Η Ευγνωμοσύνη δονεί κάθε κύτταρο μου !!!
Άβαταρ μέλους
Ταρούλα
Δημοσιεύσεις: 29912
Εγγραφή: 16 Αύγ 2011 6:45 pm

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ - ΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΥ

Δημοσίευση από Ταρούλα »

:romance-adore:
Η μόνη βεβαιότητα που μπορείς να έχεις στην ζωή σου είναι μόνο μέσα στην Πίστη, πως ό,τι έρθει, πάντα το Πνεύμα θα δρα εντός σου... Η καρδιά φωτίζει τον σκοτεινό δρόμο της ζωής... Β.Ν. :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
Μάνος
Δημοσιεύσεις: 18530
Εγγραφή: 05 Μαρ 2014 8:10 am

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ - ΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΥ

Δημοσίευση από Μάνος »

Χρυσούλα μου :romance-kisscheek: :romance-heartstiny: :romance-heartbeating:
Εικόνα

Αγάπη είναι να με αφήνεις να σε αγγίξω,
να με ακούς, ακόμα και όταν δεν μιλάω,
να με βλέπεις, ακόμα και όταν δεν είμαι δίπλα σου...
Άβαταρ μέλους
Ellaki
Δημοσιεύσεις: 27248
Εγγραφή: 30 Ιούλ 2007 11:02 am
Τοποθεσία: Αγάπη

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ - ΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΥ

Δημοσίευση από Ellaki »

:romance-adore: :romance-adore:
Ας ξεκινήσουμε να αγαπάμε, κι ας μην ξέρουμε ακόμα καλά τον τρόπο... :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
Βικούλα
Δημοσιεύσεις: 25987
Εγγραφή: 08 Φεβ 2012 4:24 pm

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ - ΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΥ

Δημοσίευση από Βικούλα »

πολύ μου άρεσε και οντως πολυ δυνατοί οι συμβολισμοί O:-) :romance-heartstiny: :romance-heartstiny: αναμένουμε τη συνέχεια! :bounce: :x :x >:d<
"Το να είσαι τέλειος είναι μια πρόκληση του «δεν μπορώ»
Το να είσαι ευτυχισμένος είναι η πρόκληση του «Θέλω»…" Β.Ν.
Πολέμα και οραματίσου! @};-
Άβαταρ μέλους
Giotoula
Δημοσιεύσεις: 12289
Εγγραφή: 10 Φεβ 2010 2:40 am

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ - ΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΥ

Δημοσίευση από Giotoula »

Υπέροχο! :bounce: :romance-heartsthree: :romance-heartsthree: >:d< >:d<
"Πολέμα και Οραματίσου"...
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ - ΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΥ

Δημοσίευση από Vasoula »

Χρυσουλίτσα μου, η Φαντασία προσπαθεί (προσπαθεί λέω :)) ) να σου διδάξει την υπομονή...

και η υπομονή χρειάζεται αυτοπειθαρχία... :romance-kisscheek:


τρέχω τώρα :auto-dirtbike:
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι

Επιστροφή στο “ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ”