ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ - ΔΡΑΚΟΣ & ΛΥΚΟΣ (Γ)

Άβαταρ μέλους
CHRYSSOULA
Δημοσιεύσεις: 882
Εγγραφή: 04 Σεπ 2008 9:43 pm

ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ - ΔΡΑΚΟΣ & ΛΥΚΟΣ (Γ)

Δημοσίευση από CHRYSSOULA »

ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ (TOWERHILL)
ΔΡΑΚΟΣ ΚΑΙ ΛΥΚΟΣ
Η τραπεζαρία ήταν ένας πολύ μεγάλος χώρος με τραπέζια και πάγκους. Στο βάθος της μεγάλης αυτής σάλας υπήρχαν διαχωριστικά ράφια, όπου υπήρχαν πιατέλες με φαγητό. Το γεύμα ήταν απλό αποτελούμενο από πατάτες, κρέας και σαλάτες. Υπήρχαν χυμοί φρούτων και γάλα καθώς και κάποια γλυκά. Ένα από αυτά προς μεγάλη ευχαρίστηση του Εντίν ήταν τηγανίτες με μέλι που του άρεσαν πολύ. Τα παιδιά περνούσαν σε σειρά και γέμιζαν τα πιάτα τους με ό,τι ήθελαν.
Ο Εντίν δεν είχε όρεξη να φάει και πήρε ένα ποτήρι γάλα και τηγανίτες. Κάθισε κάπου απόμερα και έψαξε με το βλέμμα του για τον Άμπι αλλά εκείνος δεν ήταν εκεί. Σκέφθηκε, ότι ίσως έπαιρνε το μεσημεριανό του με το προσωπικό μια και δεν ήταν μαθητής.
Καθώς έπινε αμίλητος το γάλα του τον πλησίασε ένα μικρό κορίτσι, στην ηλικία του περίπου, με όμορφα καστανά μάτια και μαλλιά πλεγμένα σε κοτσίδες.
«Γειά σου» του είπε χαμογελώντας και δύο λακκάκια σχηματίστηκαν στα μάγουλα της.
«Είμαι η Έλινορ ή Λίνα για τους φίλους» του είπε φιλικά.
« Λέγομαι Ενγκελντίν ή Εντίν για τους φίλους» αποκρίθηκε εκείνος σοβαρά.
Ο Εντίν δεν είχε διάθεση για κουβέντες αλλά ήταν τόσο ευγενικό το νεαρό κορίτσι που δεν ήθελε να φανεί αγενής.
«Φαντάζομαι πως είναι η πρώτη σου ημέρα εδώ και θα σου φαίνονται όλα αλλόκοτα και φοβερά. Έτσι δεν είναι;;» ρώτησε η Λίνα.
Εκείνος κούνησε το κεφάλι καταφατικά.
«Είσαι πολύ καιρό εδώ Λίνα;;» ρώτησε ο Εντίν με την σειρά του.
Ένα χρόνο. Ήμουν 7 ετών όταν οι γονείς μου σκοτώθηκαν σε αυτοκινητικό δυστύχημα και η θεία μου, μου ανακοίνωσε, ότι είχε αναλάβει την κηδεμονία μου ο κ. Ίβιλχαντ από την Τάουερχιλ. Έστειλε μάλιστα έναν συνεργάτη του ο οποίος με παρέλαβε και με έφερε εδώ. Μένω στην πτέρυγα που είναι και άλλα κορίτσια και παρακολουθώ μαθήματα ποικίλης ύλης μέχρι να φανεί η κλίση μου και να πάρω «κατηγορία» όπως λένε εδώ.
Ο Εντίν προσπαθούσε να κρύψει την κατάπληξη του από την ομοιότητα των γεγονότων μεταξύ αυτού και της Λίνας και ίσως και άλλων παιδιών σκέφθηκε, που κατέληξαν σε αυτό το οικοτροφείο κάτω από παράξενες συνθήκες.
Έχεις γνωρίσει τον κηδεμόνα σου Λίνα;; ρώτησε με περιέργεια ο Εντίν.
Η Λίνα κούνησε το κεφάλι της αρνητικά λέγοντας, ότι ο κ. Ίβιλχαντ σπάνια εμφανιζόταν και μόνο στην περίπτωση που κάποιος μαθητής περνούσε με επιτυχία όλα τα τεστ και έπαιρνε κατηγορία.
Τι αφορά αυτή η κατηγορία που λες;;;συνέχισε τις ερωτήσεις ο Εντίν.
Όλοι όσοι βρίσκονται εδώ έχουν κάποια χαρίσματα, τα οποία ίσως και αγνοούν. Όταν με τις σπουδές τους αυτά αρχίσουν να ξεδιπλώνονται και αν καταφέρουν να τα αξιοποιήσουν κατάλληλα, τότε γίνεται η απονομή της κατηγορίας από τον ίδιο τον κ. Ίβιλχαντ.
«Εσύ έχεις κάποιο ιδιαίτερο χάρισμα;»; ρώτησε με αδιάφορο ύφος ο Εντίν
«Θα τα ξαναπούμε Εντίν» είπε σοβαρά η Λίνα και απομακρύνθηκε.
Ο Εντίν τέλειωσε το γεύμα του και έφυγε από την σάλα. Το απόγευμα του ήταν ελεύθερο και σκέφθηκε να εξερευνήσει λίγο το κάστρο όπου θα περνούσε πολλά χρόνια.

Καθώς χάζευε τριγύρω παρατήρησε, ότι βρισκόταν σε ένα στρογγυλό χωλ όπου ξεκινούσαν 4 διάδρομοι. Οι διάδρομοι είχαν πολλά πορτραίτα στους τοίχους και ήταν βαμμένοι σε διαφορετικά χρώματα. Ο διάδρομος δεξιά είχε πράσινο χρώμα, ο διάδρομος αριστερά μπλε, ο διάδρομος προς το νότιο μέρος πορτοκαλί και ο βορεινός χρυσαφί.
Ο Εντίν σκέφθηκε, ότι ο μπλε διάδρομος, ίσως από το χρώμα της στολής του, να ήταν η πτέρυγα των μαθητών, ο πράσινος του προσωπικού όπως του Άμπι, ο πορτοκαλί των καθηγητών, γιατί η Μέρεντιθ φορούσε πορτοκαλί μπλούζα, αλλά ο χρυσαφί δεν μπορούσε να φανταστεί τι εκπροσωπούσε.
Παρατήρησε τότε, ότι ενώ όλοι οι διάδρομοι ήταν ελεύθεροι χωρίς κάποιο απαγορευτικό διέλευσης, ο χρυσαφί διάδρομος όμως είχε ένα παχύ κορδόνι από την μια άκρη στην άλλη, που έδειχνε, ότι απαγορευόταν να περάσει από εκεί κάποιος.
Ο Εντίν στεκόταν σκεφτικός μπροστά από το παχύ κορδόνι, όταν ένοιωσε μια παρουσία πίσω του. Γύρισε το κεφάλι του και αντίκρυσε την κα Γουλφ να τον κοιτάζει διαπεραστικά
«Τι κάνεις εδώ Ενγκελντίν;;» τον ρώτησε με αυστηρό ύφος.
Σκέφθηκα να γνωρίσω λίγο τον χώρο του κάστρου αποκρίθηκε εκείνος χωρίς ίχνος φόβου μια και δεν έχω μαθήματα αυτό το απόγευμα.
Που οδηγεί κα Γουλφ αυτός ο διάδρομος και γιατί έχει απαγορευτικό σε σχέση με τους άλλους;; συνέχισε ο Εντίν αφήνοντας κατάπληκτη την Διευθύντρια με το θάρρος του
.
Ενγκελντίν όταν έχεις ελεύθερο χρόνο, απάντησε σε παγερό τόνο εκείνη, μπορείς να πηγαίνεις στην βιβλιοθήκη όπου θα βρεις να μελετήσεις ενδιαφέροντα θέματα ή να πηγαίνεις στην πίσω αυλή του κάστρου για να αθλείσαι. Οι διάδρομοι που είναι ελεύθεροι οδηγούν στις πτέρυγες των μαθητών, προσωπικού και καθηγητών. Ο διάδρομος που έχει το κορδόνι είναι για αυτούς που έχουν πάρει «κατηγορία» και απαγορεύεται ρητά για όλους τους άλλους.
Τι σημαίνει «κατηγορία» κα Γουλφ, γιατί άκουσα και στην τραπεζαρία αυτή την λέξη συνέχισε τις ερωτήσεις ο Εντίν.
Η «κατηγορία» είπε εκείνη σε πιο μαλακό τόνο είναι η ιδιαίτερη κλίση που μπορεί να έχει κάποιος μαθητής που θα τον κάνει χρήσιμο τόσο σε αυτό το κάστρο όσο και στην κοινωνία αργότερα.
Τι συμβαίνει αν κάποιος μαθητής αποδειχθεί χωρίς κάποια ιδιαίτερη κλίση ή ταλέντο;;
ρώτησε πάλι ο Εντίν.
Τότε αυτός ο μαθητής δεν μπορεί να συνεχίσει τις σπουδές του εδώ και πρέπει να φύγει. Αν δεν έχει άλλο μέρος να πάει, τότε σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να μείνει κατ’ εξαίρεση στο κάστρο για να βοηθά στην καθαριότητα, στις προμήθειες, στην κηπουρική και άλλες βοηθητικές εργασίες.
Όμως αρκετά με τις ερωτήσεις νεαρέ είπε η κα Γουλφ. Πάρε κάποιο βιβλίο από την βιβλιοθήκη και γύρισε στο δωμάτιο σου.
Ο Εντίν σκέφτηκε, ότι ίσως στην βιβλιοθήκη εύρισκε τρόπο να μάθει περισσότερα τόσο για το κάστρο, όσο και για τις περιβόητες «κατηγορίες», που τόσο μεγάλη σημασία είχαν για όλους.
Ο Εντίν περιπλανήθηκε παρατηρώντας τους χώρους τριγύρω, ώσπου έφθασε στην βιβλιοθήκη. Μπαίνοντας μέσα παρατήρησε, ότι ήταν αρκετά ευρύχωρη με μεγάλα τραπέζια όπου μπορούσες να μελετήσεις και πολλά ράφια με αμέτρητα βιβλία.
Ο βιβλιοθηκάριος ήταν ένας πολύ αδύνατος άνδρας με λιγοστά μαλλιά και στρογγυλά γυαλιά που τα φορούσε στην άκρη της μύτης του.

Μόλις είδε τον Εντίν του έκανε νόημα να πλησιάσει. Εκεί με σιγανή φωνή για να μη ενοχλεί όσους διάβαζαν τον ρώτησε αν ήταν καινούργιος μαθητής και πως λεγόταν. Ο Εντίν κούνησε καταφατικά το κεφάλι του και του είπε το όνομα του.
Εκείνος του συστήθηκε ως Ερνέστος και του έδωσε μια καρτέλα για να γράψει τα στοιχεία του. Η καρτέλα του είχε ένα κωδικό αριθμό και με αυτόν θα μπορούσε να δανείζεται, ότι βιβλίο χρειαζόταν.
Ο Εντίν συμπλήρωσε την καρτέλα και την έδωσε πίσω στον Ερνέστο. Μετά πήγε στα ράφια με τα βιβλία και άρχισε να τα περιεργάζεται. Παρά την μικρή του ηλικία μπορούσε να διαβάζει και να γράφει με πολύ άνεση. Η Άλις είχε φροντίσει ιδιαίτερα για αυτό σκέφθηκε χωρίς να νοιώσει κάποια πικρία ή λύπη.
Τότε το βλέμμα του έπεσε σε ένα βιβλίο που είχε τον τίτλο ο «Δράκος του Κάστρου»
Το πήρε στα χέρια του και μόλις άρχισε να το ξεφυλλίζει έμεινε άφωνος. Όλες οι σελίδες του ήταν λευκές. Περιεργάστηκε το βιβλίο μπρος πίσω αλλά αυτό παρέμενε εντελώς λευκό. Τότε άθελα του εστίασε την προσοχή του στις λευκές σελίδες και τότε άρχισε να βλέπει μια ολόκληρη ιστορία εικονογραφημένη με δράκους και άλλα παράξενα φτερωτά όντα. Κοίταξε στο ράφι το διπλανό και το παραδίπλα βιβλίο αλλά αυτά είχαν γραμμένες κανονικά τις σελίδες τους. Ο Εντίν δεν ήθελε να δώσει στόχο, αν το δανειζόταν, ότι μπορούσε και έβλεπε μέσα από τις λευκές σελίδες και το άφησε στην θέση του.
Για να υπάρχουν τέτοια βιβλία συλλογίστηκε, σίγουρα θα υπήρχαν και κάποιοι σαν αυτόν που μπορούσαν και έβλεπαν αυτό που δεν ήταν ορατό για τους υπόλοιπους.
Τότε πρόσεξε ένα άλλο βιβλίο που λεγόταν «Η Γλώσσα των Συμβόλων».
Ξεφυλλίζοντας το, παρατήρησε, ότι περιείχε ιδιαίτερες ερμηνείες σχετικά με την δύναμη κάποιων συμβόλων στην αποτροπή αρνητικών ενεργειών.
Το πήρε μαζί του και αφού έδωσε τον κωδικό του στον Ερνέστο τράβηξε για το δωμάτιο του, ώστε να το διαβάσει με την ησυχία του.
Όμως όταν ξάπλωσε στο κρεβάτι του δεν μπόρεσε να διαβάσει το βιβλίο που δανείστηκε αλλά εστίασε στον τοίχο απέναντι του στα όσα είχε δει στο προηγούμενο, αυτό με τις λευκές σελίδες.
Τότε είδε σε προβολή του νου του στον τοίχο μια ολόκληρη μάχη με δράκους και άλλα τεράστια φτερωτά όντα. Η μάχη δεν είχε νικητές ή νικημένους αλλά πολλούς σκοτωμένους και από τις δύο πλευρές.
Ο επικεφαλής των φτερωτών όντων σε κάποια στιγμή μεταμορφώθηκε σε έναν άνδρα με μακριά λευκά μαλλιά και σκούρα μάτια .Στο αριστερό του χέρι φορούσε ένα γάντι από ατσάλι και όπως το σήκωνε ψηλά υπήρχε κάτι χαραγμένο στο καρπό που δεν φαινόταν καθαρά. Ο Εντίν εστίασε πολλές φορές την όραση του σε αυτό ανοιγοκλείνοντας τα μάτια του και σε μια στιγμή φάνηκε τι έγραφε. «ΙΒΙΛΧΑΝΤ»
Ο Εντίν αρχικά νόμισε, ότι ήταν παιχνίδι της φαντασίας του, όμως τώρα το έβλεπε καθαρά. Ήταν το όνομα του κηδεμόνα του. Αλλά τι σχέση μπορεί να είχε αυτός με τους δράκους;;Αστραπιαία θυμήθηκε, ότι και αυτός ζωγράφισε ένα δράκο, όταν η Μέρεντιθ τους ζήτησε να ζωγραφίσουν κάτι από το νου τους….
Κάνοντας αυτές τις σκέψεις ένοιωσε πολύ κουρασμένος από όλα όσα είχαν συμβεί σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα που αποκοιμήθηκε αμέσως.








Το επόμενο πρωί κατεβαίνοντας στην τραπεζαρία για πρωινό είχε την ελπίδα να ξαναδεί την Λίνα, ώστε να μάθει περισσότερα πράγματα. Όμως η Λίνα ήταν παρέα μαζί με άλλα παιδιά και αφού τον χαιρέτησε με ένα απλό «γειά» συνέχισε την συζήτηση με την παρέα της.
Ο Εντίν πήρε ένα ποτήρι γάλα, λίγες φρυγανιές και μαρμελάδα από ένα βάζο και κάθισε κάπου απόμερα. Εκείνη την ημέρα είχε μαθήματα μετά το μεσημέρι και έτσι το πρωινό του ήταν ελεύθερο. Ξαφνικά πήρε το μάτι του τον Άμπι, που έφερνε κάποιες προμήθειες στην τραπεζαρία. Σηκώθηκε γρήγορα, για να του μιλήσει αλλά εκείνος του ψιθύρισε να τα πούνε αργότερα στην πίσω αυλή.
Ο Εντίν βρήκε την πόρτα που οδηγούσε έξω στην αυλή και όταν βγήκε, έμεινε κατάπληκτος. Η πίσω αυλή ήταν μια τεράστια δενδροφυτεμένη έκταση με παρτέρια με πολύχρωμα λουλούδια μικρά πάρκα με λιμνούλες και γεφυράκια και πιο μακριά υπήρχαν γήπεδα με κερκίδες όπου σίγουρα εκεί γινόντουσαν τα διάφορα αθλήματα.
Τελικά ο κ. Ιβιλχαντ συλλογίστηκε με απορία ο Εντίν είτε ήταν πολύ πλούσιος είτε εκμεταλλευόταν την περιουσία των παιδιών που είχε υπό την κηδεμονία του, ώστε να μπορεί να συντηρεί όλο αυτό το οικοτροφείο μαζί με το προσωπικό. Όσα παιδιά ήταν άπορα τα κρατούσε για υπηρέτες, όπως τον Άμπι.
Ενώ αναρωτιόταν προς τα πού να πάει, είδε τον Άμπι που προχωρούσε προς ένα μικρό πάρκο που ήταν απομακρυσμένο, κάνοντας του νόημα να τον ακολουθήσει.
Εκείνη την ώρα είδε ο Εντίν ένα τεράστιο αυτοκρατορικό αετό να πετά πάνω από τα κεφάλια τους. Ο Άμπι έδειξε κάποια ανησυχία βλέποντας τον αετό αλλά δεν είπε τίποτα. Κάποια στιγμή σταμάτησε και γυρίζοντας στον Εντίν τον ρώτησε πως τα περνάει στο κάστρο.
Εκείνος του διηγήθηκε για τους διαδρόμους και αυτά που έμαθε για την περίφημη «κατηγορία» που δεν ήταν κατάταξη πλούτου αλλά κατάταξη κλίσης.
Ο Άμπι, κοιτώντας συνεχώς τον αετό φοβισμένα, του συνέστησε να μη δείχνει εμπιστοσύνη σε κανένα, γιατί όλοι τους ήταν κατάσκοποι και καταδότες του Ίβιλχαντ.
Ακόμα και αυτός ο αετός μπορεί να μας κατασκοπεύει τώρα, είπε τρέμοντας ο Άμπι δείχνοντας τον αετό.
«Τι γνωρίζεις για τον Ίβιλχαντ;;» ρώτησε αδιάφορα ο Εντίν κοιτώντας με περιέργεια τον αετό που είχε πλησιάσει κοντά τους και είχε καθίσει σε ένα κλαδί.
Τον έχω δει μόνο μια φορά αλλά ξέρω, ότι είναι ένας Δαίμονας. Αυτός προκαλεί τα διάφορα γεγονότα στις οικογένειες, για να παίρνει τα παιδιά και τις περιουσίες τους και να τα χρησιμοποιεί αργότερα για δικούς του σκοπούς.
«Υπερβάλλεις» είπε ο Εντίν!! Άθελα του όμως θυμήθηκε τις συμπτώσεις που έφεραν τόσο αυτόν όσο και την Λίνα στην Τάουερχιλ.
Δεν νομίζω, ότι υπερβάλλω γιατί εγώ ήλθα εδώ, όταν έπιασε φωτιά το μαγαζί του πατέρα μου ξαφνικά και κάηκε αυτός και όλο το εμπόρευμα. Η μητέρα μου μη μπορώντας να συντηρήσει εμένα και τα αδέλφια μου, ήλθε και παρακάλεσε να με πάρουν στο κάστρο. Ήμουν 7 χρόνων και ο μεγαλύτερος από τα αδέλφια μου. Έχουν περάσει 5 χρόνια από τότε και δεν ξέρω αν ποτέ τους ξαναδώ, γιατί έμαθα, ότι η μητέρα μου μετά το ατύχημα εγκατέλειψε την πόλη προς άγνωστη κατεύθυνση.
Παρακολούθησα τα μαθήματα εδώ αλλά δεν ήθελα να πάρω κατηγορία για να μη γίνω ίδιος σαν αυτούς. Θέλω να φύγω μια ημέρα, όταν μεγαλώσω, και να ψάξω για τους δικούς μου. Εδώ έχω δει τόσα παράξενα πράγματα να συμβαίνουν, που με κάνουν να πιστεύω, ότι είναι ένα δαιμονικό μέρος.
Βλέπεις αυτόν τον αετό εκεί;; Ίσως δεν είναι πουλί αλλά κάποιος κατάσκοπος που έχει μεταμορφωθεί σε πουλί, για να παρακολουθεί τι λέγεται και να τα μεταφέρει στον Αρχηγό.
Τώρα όμως πρέπει να φύγω, γιατί δεν θέλω να κινήσω υποψίες είπε ο Άμπι και κάνοντας μεταβολή τράβηξε για το κτίριο.
Ο Εντίν έμεινε για λίγο ακόμα στο πάρκο πολύ σκεφτικός μετά από όσα του εξιστόρησε ο Άμπι. Ο αετός ήταν ακόμα στο κλαδί, πράγμα παράξενο για τα πουλιά του είδους του, που πετούν συνεχώς σε μεγάλα ύψη.
Εκείνη τη στιγμή ο Εντίν ένοιωσε μια σφοδρή επιθυμία να μιλήσει σε κάποιο δικό του. Ήθελε να ακούσει την Κάντις να τον παρηγορεί όπως παλιά, όταν ένοιωθε ανησυχία ιδιαίτερα όταν απουσίαζε η Άλις.
Θυμήθηκε, ότι στο γραφείο της κας Γούλφ υπήρχε τηλέφωνο. Θα πήγαινε εκεί για να ζητήσει την άδεια να τηλεφωνήσει.
Φθάνοντας στο γραφείο είδε κλειστή την πόρτα και κτύπησε για να μπει μέσα. Όμως δεν πήρε κάποια απάντηση. Έπιασε το πόμολο και μισάνοιξε την πόρτα. Το γραφείο ήταν άδειο. Το τηλέφωνο βρισκόταν επάνω στο τραπέζι και ο Εντίν δίστασε τι να κάνει.
Τότε πίεσε το μικρό κουμπί που είχε στο πέτο του πουκάμισου του και ακούγοντας την φωνή του Άμπι τον ρώτησε που βρισκόταν η κα Γούλφ, γιατί την ήθελε για κάποιο θέμα του.
Ο Άμπι του απάντησε, ότι θα έπρεπε να περιμένει, γιατί είχε φύγει με τον οδηγό του κάστρου για την πόλη και θα αργούσε να γυρίσει.
Τότε ο Εντίν σπρωγμένος από μια εσωτερική παρόρμηση σήκωσε το τηλέφωνο και πήρε τον αριθμό του σπιτιού της Κάντις.
Το τηλέφωνο το σήκωσε ένας άνδρας που μιλούσε λαχανιαστά και ο Εντίν κατάλαβε, ότι ήταν ο άνδρας της, που έπασχε από οξείας μορφής άσθμα.
Ζήτησε να μιλήσει με την Κάντις και εκείνος απάντησε, ότι έλειπε στην δουλειά.
Ο Εντίν ρώτησε αν θα αργούσε και ο άνδρας αποκρίθηκε, ότι ήταν από το πρωί στην κα Αλις Ράινερ και θα καθυστερούσε.
«Ποιος την ζητά παρακαλώ;;» ρώτησε βαριά ο άνδρας.
Ο Εντίν όμως είχε κλείσει το τηλέφωνο. Ένοιωθε πικρία, θυμό και πολλά άλλα συναισθήματα. Ίσως ακόμα και η Κάντις να είχε συνεργήσει σε αυτό το ψέμα για να τον απομακρύνουν από το σπίτι. Γιατί όμως;;γιατί δεν του το κουβέντιασαν οι γονείς του;;γιατί εξαφανίστηκαν;;Αν όντως τους είχε συμβεί κάτι εκείνη την ημέρα, γιατί δεν τον αναζήτησαν αμέσως μετά, ώστε να τον φέρουν πίσω στο σπίτι;;;
Ήθελε να φωνάξει, να κλάψει, να γκρεμίσει, ότι εύρισκε μπροστά του αλλά συγκρατήθηκε και τράβηξε να φύγει από το γραφείο, προτού επιστρέψει η κα Γουλφ.
Καθώς έφθανε στην πόρτα η κα Γουλφ ήταν ήδη εκεί και το ύφος της δεν προμήνυε τίποτα καλό.
«Τι γυρεύεις στο γραφείο μου Ενγκελντίν» φώναξε σε άγριο τόνο η κα Γουλφ.
«Σας γύρευα κυρία, για να σας ζητήσω την άδεια να πάρω ένα τηλέφωνο αλλά επειδή δεν σας βρήκα υπέθεσα, ότι δεν θα είχατε αντίρρηση για ένα τόσο απλό θέμα» απάντησε ο Εντίν όσο πιο ήρεμα μπορούσε.
«Ε λοιπόν νεαρέ το θράσος σου ξεπερνά κάθε όριο, τσίριξε εκείνη, και αυτή η αυθάδεια θα σου κοστίσει ακριβά.»
«Ήταν ανάγκη κα Γούλφ» αποκρίθηκε με σταθερή φωνή ο Εντίν «αλλά εάν το να πάρεις ένα τηλέφωνο για να ρωτήσεις για την υγεία κάποιου, είναι τόσο σοβαρό παράπτωμα, είμαι έτοιμος να αποδεχθώ τις κυρώσεις».


«Νεαρέ μη κάνεις, ότι δεν καταλαβαίνεις» συνέχισε με ακόμα πιο αυστηρό τόνο εκείνη.
«Η τιμωρία δεν είναι για το τηλεφώνημα αλλά για την παραβίαση του γραφείου μου εν ώρα απουσίας μου .Αυτό δεν το έχει κάνει ούτε καθηγητής πόσο μάλλον ένας μαθητής που μόλις έχει έλθει εδώ»
«Πήγαινε αμέσως στο δωμάτιο σου. Δεν θα κατέβεις για βραδινό και αύριο θα μεταφερθείς στο ειδικό θάλαμο απομόνωσης για να συνετισθείς και να μάθεις να υπακούς και να πειθαρχείς σε κανόνες» συνέχισε σε άγριο τόνο εκείνη.
«Αύριο κα Γουλφ, είπε ήρεμα ο Εντίν, θέλω να ειδοποιήσετε να έλθει να με παραλάβει ο κ. Μπάρκιελ και να με πάει πίσω στην πόλη μου. Η μητέρα μου επέστρεψε σπίτι και θέλω να συζητήσω πολλά θέματα μαζί της. Δεν πρόκειται να μείνω ούτε ώρα παραπάνω σε αυτό το κάστρο.»
«Κηδεμόνας σου είναι τώρα ο κ. Ιβιλχαντ απάντησε έτοιμη να εκραγεί η κα Γούλφ και σπίτι σου αυτό το μέρος.»
«Έχω και άλλους συγγενείς κα Γούλφ αποκρίθηκε ο Εντίν. Θα βρω τρόπο να επικοινωνήσω μαζί τους, ο ένας εξ αυτών είναι δικηγόρος, και θα ζητήσω ακύρωση της κηδεμονίας λόγω ακαταλληλότητας του κηδεμόνα.»
Ο Εντίν απορούσε και ο ίδιος με τον τρόπο που μιλούσε, γιατί ήταν πάντα ένα πολύ καλό και ευγενικό παιδί αλλά τώρα του είχε βγει ένας άλλος εαυτός που δε αναγνώριζε.
Ακούγοντας τα τελευταία λόγια του Εντίν η κα Γούλφ έβγαλε ένα ουρλιαχτό και μπροστά στα έκπληκτα μάτια του αγοριού μεταμορφώθηκε σε ένα πανύψηλο κατάμαυρο λύκο. Τα μάτια του ήταν κατακόκκινα και τα σαγόνια του μισάνοιχτα.
Ο λύκος μούγκριζε και πλησίαζε τον Εντίν με άγριες διαθέσεις.
Το αγόρι προς στιγμή πάγωσε και ένοιωσε να του φεύγει όλο το αίμα αλλά μια φωνή μέσα του φώναζε «είσαι δυνατός», «είσαι δυνατός».
Ενώ ο λύκος τον είχε στριμώξει άγρια, ο Εντίν έβγαλε τότε μια δυνατή κραυγή φωνάζοντας «ΒΟΡΝΤΑΑΑΘ»
Στη στιγμή μεταμορφώθηκε σε ένα τεράστιο γκρι Δράκο που από τα ρουθούνια του έβγαινε καπνός. Κοιτούσε κατάματα τον λύκο, ο οποίος αν έκανε ένα βήμα ακόμα προς τα μέρος του, ήταν έτοιμος να τον κάψει με τις φλόγες του..
Ο Εντίν συνειδητοποίησε ξαφνικά τι πήγαινε να κάνει και συγκρατήθηκε. Στη στιγμή βγάζοντας πάλι μια δυνατή κραυγή πήρε την κανονική του μορφή. Σε λίγα δευτερόλεπτα ο λύκος είχε γίνει πάλι η κα Γουλφ, η οποία κοιτούσε τώρα αυτή άφωνη τον Εντίν.
«Νομίζω, ότι πρέπει να ξεχάσουμε και οι δύο μας αυτό το γεγονός είπε με ήπια φωνή»
«Αρχίζω τώρα να κατανοώ κα Γουλφ, γιατί με έκλεισε εδώ η μητέρα μου αποκρίθηκε ο Εντίν. Ίσως να γνώριζε για τις ιδιαίτερες δυνάμεις μου και για να μη γίνω επικίνδυνος για τον κόσμο, προτίμησε να με κλείσει σε ένα οικοτροφείο που πιθανόν και άλλα παιδιά κάτω από την λέξη «κατηγορία» κρύβουν κάποια ιδιαιτερότητα σαν την δική μου και την δική σας.»
«Επίσης κα Γουλφ θέλω να συνεχίσω κανονικά τα μαθήματα μου εδώ και σας παρακαλώ δεν θέλω να με βάλετε με εκείνους που ήδη έχουν «κατηγορία». Θέλω να συνειδητοποιήσω πρώτα από όλα, γιατί μου συμβαίνει αυτό και τι ακριβώς είναι.»
Εκείνη ένευσε καταφατικά. Ένοιωθε μεγάλο θαυμασμό για την ωριμότητα με την οποία ο Εντίν αντιμετώπισε αυτή του την ιδιαιτερότητα.
«Της μοιάζεις τόσο πολύ» είπε σιγανά.
«Σε ποια μοιάζω» ρώτησε έκπληκτος ο Εντίν
«Στην Άλις» είπε νοσταλγικά η κα Γούλφ. Ήταν μαθήτρια εδώ, όταν αποφάσισε κάποια στιγμή να μας αφήσει.
Ο Εντίν ένοιωσε, ότι θα σωριαζόταν κάτω. Συγκρατήθηκε και την ρώτησε τρέμοντας
«Είχε και εκείνη τέτοιες δυνάμεις ;;;»
Η Διευθύντρια ένευσε καταφατικά. Ήταν ένα περήφανο πουλί. Ένας αυτοκρατορικός αετός, απάντησε αινιγματικά.
Ο Εντίν δεν ήθελε να ακούσει τίποτα άλλο.
Χαιρέτησε και έφυγε τρέχοντας για το δωμάτιο του. Ήθελε να βάλει μια τάξη στις σκέψεις του, γιατί ένοιωθε, ότι θα τρελαινόταν. Είχαν μαζευτεί τόσες πολλές ανατροπές, που χρειαζόταν χρόνο για να τις δεχθεί και κατανοήσει.


Συνεχίζεται
Η Ευγνωμοσύνη δονεί κάθε κύτταρο μου !!!
Άβαταρ μέλους
CHRYSSOULA
Δημοσιεύσεις: 882
Εγγραφή: 04 Σεπ 2008 9:43 pm

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ - ΔΡΑΚΟΣ & ΛΥΚΟΣ

Δημοσίευση από CHRYSSOULA »

Για να γίνει περισσότερο κατανοητή αυτή η ενότητα δημοσιεύω και την επομένη.
Ελπίζω να συζητήσουμε πολλά μετά!!!

:romance-adore: :romance-adore:
Η Ευγνωμοσύνη δονεί κάθε κύτταρο μου !!!
Άβαταρ μέλους
Annoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 33486
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 2:43 pm

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ - ΔΡΑΚΟΣ & ΛΥΚΟΣ

Δημοσίευση από Annoula »

Χρυσουλίτσα, υπέροχο :romance-smileyheart:
Αν ο Θεός είναι η πρωταρχική Αιτία η Αγάπη θα είναι το αποτέλεσμα
Πατέρα μου/Μητέρα μου, είναι παιδί της Αλήθειας και μόνο αυτή είναι ο δρόμος ο δικός μου προς εσένα
Πολέμα και Οραματίσου
Άβαταρ μέλους
Ταρούλα
Δημοσιεύσεις: 29912
Εγγραφή: 16 Αύγ 2011 6:45 pm

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ - ΔΡΑΚΟΣ & ΛΥΚΟΣ

Δημοσίευση από Ταρούλα »

:romance-hearteyes: :romance-hearteyes: :romance-hearteyes:


:bounce:
Η μόνη βεβαιότητα που μπορείς να έχεις στην ζωή σου είναι μόνο μέσα στην Πίστη, πως ό,τι έρθει, πάντα το Πνεύμα θα δρα εντός σου... Η καρδιά φωτίζει τον σκοτεινό δρόμο της ζωής... Β.Ν. :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
Δεκατριούλης
Δημοσιεύσεις: 4566
Εγγραφή: 29 Ιαν 2011 1:10 pm

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ - ΔΡΑΚΟΣ & ΛΥΚΟΣ

Δημοσίευση από Δεκατριούλης »

Ο Εντίν ρώτησε αν θα αργούσε και ο άνδρας αποκρίθηκε, ότι ήταν από το πρωί στην κα Αλις Ράινερ και θα καθυστερούσε.
«Αύριο κα Γουλφ, είπε ήρεμα ο Εντίν, θέλω να ειδοποιήσετε να έλθει να με παραλάβει ο κ. Μπάρκιελ και να με πάει πίσω στην πόλη μου. Η μητέρα μου επέστρεψε σπίτι και θέλω να συζητήσω πολλά θέματα μαζί της. Δεν πρόκειται να μείνω ούτε ώρα παραπάνω σε αυτό το κάστρο.»
Από ότι καταλάβα δηλαδη η μητέρα του γυρισε όντως στο σπίτι.

Τελος πάντων διαβαζω και την συνέχεια που σιγουρα θα το ξεκαθαρίζει.

Πολύ ομορφο Χρυσούλα :bounce: :bounce:

@};- @};- :romance-heartbeating: :romance-heartbeating:
Ας αφησουμε την κριτική για τους ανθρώπους γύρω μας και ας ακολουθησουμε τον δρόμο που δείχνει η καρδιά μας.
Άβαταρ μέλους
CHRYSSOULA
Δημοσιεύσεις: 882
Εγγραφή: 04 Σεπ 2008 9:43 pm

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ - ΔΡΑΚΟΣ & ΛΥΚΟΣ

Δημοσίευση από CHRYSSOULA »

Στα επόμενα επεισόδια θα διαλευκανθεί η επιστροφή της μητέρας και που ήταν.
Για την ώρα ας απολαύσουμε αυτά, γιατί χρειάζεται χρόνος για την ολοκλήρωση της ιστορίας
Σας ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον και την αγάπη σας!!
:romance-heartstiny: :romance-heartstiny: :romance-heartstiny:
Η Ευγνωμοσύνη δονεί κάθε κύτταρο μου !!!
Άβαταρ μέλους
Ellaki
Δημοσιεύσεις: 27248
Εγγραφή: 30 Ιούλ 2007 11:02 am
Τοποθεσία: Αγάπη

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ - ΔΡΑΚΟΣ & ΛΥΚΟΣ

Δημοσίευση από Ellaki »

μ' αρέσει και τρεχω για το επόμενο :happy-bouncymulticolor:
Ας ξεκινήσουμε να αγαπάμε, κι ας μην ξέρουμε ακόμα καλά τον τρόπο... :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
nondas
Δημοσιεύσεις: 9937
Εγγραφή: 18 Απρ 2010 1:17 am

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ - ΔΡΑΚΟΣ & ΛΥΚΟΣ

Δημοσίευση από nondas »

:bounce: :bounce: :x :x
Άβαταρ μέλους
ΙΩΑΝΝΑ
Δημοσιεύσεις: 15907
Εγγραφή: 25 Οκτ 2009 7:29 pm
Τοποθεσία: θεσσαλονικη

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ - ΔΡΑΚΟΣ & ΛΥΚΟΣ

Δημοσίευση από ΙΩΑΝΝΑ »

ανηπομωνώ για την συνέχεια :romance-inlove:
Το ΦΩΣ η ΑΓΑΠΗ και η ΔΥΝΑΜΗ αποκαθησούν το σχέδιο πάνω στη γή

Πολέμα και Οραματίσου !!!
Άβαταρ μέλους
Βικούλα
Δημοσιεύσεις: 25987
Εγγραφή: 08 Φεβ 2012 4:24 pm

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ - ΔΡΑΚΟΣ & ΛΥΚΟΣ

Δημοσίευση από Βικούλα »

:bounce: :romance-heartstiny: :romance-heartsthree:
"Το να είσαι τέλειος είναι μια πρόκληση του «δεν μπορώ»
Το να είσαι ευτυχισμένος είναι η πρόκληση του «Θέλω»…" Β.Ν.
Πολέμα και οραματίσου! @};-
Άβαταρ μέλους
Giotoula
Δημοσιεύσεις: 12289
Εγγραφή: 10 Φεβ 2010 2:40 am

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ - ΔΡΑΚΟΣ & ΛΥΚΟΣ

Δημοσίευση από Giotoula »

:bounce: :romance-hearteyes: :romance-hearteyes:
"Πολέμα και Οραματίσου"...
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ - ΔΡΑΚΟΣ & ΛΥΚΟΣ

Δημοσίευση από Vasoula »

:romance-heartstiny:


:animals-dogrun:
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
Θοδωράκος
Δημοσιεύσεις: 23391
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 3:37 pm
Τοποθεσία: Αθήνα

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ - ΔΡΑΚΟΣ & ΛΥΚΟΣ

Δημοσίευση από Θοδωράκος »

:x O:-) :bounce: :bounce: :animals-dogrun:
Πολέμα και Οραματίσου @};-

Ανοίγω την Καρδιά μου στον Θεό. :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
margaritarenia
Δημοσιεύσεις: 16492
Εγγραφή: 04 Μάιος 2007 4:02 pm

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ - ΔΡΑΚΟΣ & ΛΥΚΟΣ

Δημοσίευση από margaritarenia »

Χρυσουλιτα... 8-> :romance-kisscheek:
Απόφαση να μην επιτρέψω σε κανεναν να με εκπλήξει. Ο μονος που εχει αυτο το δικαίωμα είναι ο Εαυτος μου και ο Θεος μεσα μου :romance-heartbeating:
https://m.youtube.com/watch?v=3YDz-ftqr1g#dialog
Άβαταρ μέλους
Δωρουλα
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 33489
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 4:23 pm
Τοποθεσία: ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Re: ΤΑΟΥΕΡΧΙΛ - ΔΡΑΚΟΣ & ΛΥΚΟΣ

Δημοσίευση από Δωρουλα »

α πα πα είναι τέλειο, τρέχω για τα επόμενα 8-> :dance:
Η πληγωμένη καρδιά μπορεί να Ερωτευθεί
Η προστατευμένη καρδιά δεν μπορεί


Πολέμα και Οραματίσου.

Εικόνα

Reiki Center - Ρεικι

Επιστροφή στο “ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ”