Ο ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΗΔΟΝΙ

Άβαταρ μέλους
CHRYSSOULA
Δημοσιεύσεις: 882
Εγγραφή: 04 Σεπ 2008 9:43 pm

Ο ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΗΔΟΝΙ

Δημοσίευση από CHRYSSOULA »

Ο ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΗΔΟΝΙ

Ο πρίγκιπας Χο Τάι κοιτούσε με λυπημένο βλέμμα έξω από το παράθυρο του δωματίου του και μετά βίας συγκρατούσε την θλίψη του!
Έβλεπε πέρα μακριά από τα ανάκτορα που έμενε το πυκνό δάσος με τα πανύψηλα αιωνόβια δένδρα και αναρωτιόταν αν υπήρχε τρόπος να ξεφύγει από την μοίρα που τον ήθελε αιχμάλωτο στο ίδιο του το σπίτι. ‘Ένα πανάρχαιο έθιμο όριζε, ότι ο πρωτότοκος γιός και μελλοντικός αυτοκράτορας θα έμενε εσώκλειστος μέσα στον περίβολο του ανακτόρου μέχρι τα βαθιά του γεράματα. Δεν είχε δικαίωμα να φύγει ποτέ από εκεί, γιατί σύμφωνα με μια εξίσου παλαιά προφητεία εάν έφευγε θα τον έβρισκαν μεγάλες συμφορές και μαζί του θα υπόφερε ολόκληρη η χώρα. Δεν μπορούσε ούτε να παραιτηθεί από τα δικαιώματα του μελλοντικού αυτοκράτορα, γιατί κάτι τέτοιο θα ισοδυναμούσε με την καταδίκη του σε θάνατο και την ανάληψη καθηκόντων από τον αμέσως επόμενο στην ιεραρχία διάδοχο, που δεν θα ήταν πια από την δική του οικογένεια μια και αυτή θα είχε χάσει την τιμή και την υπόληψη της μεταξύ των επιφανών πολιτών της χώρας.
Ο πατέρας του Χο Τάι ήταν ο Λέϊ Πο Μινγκ, και ήταν ο αυτοκράτορας μιας μεγάλης ασιατικής χώρας της Σοκιντζάγκα. Όμως ούτε εκείνος είχε εγκαταλείψει τον περίβολο του ανακτόρου και δεν ένοιωσε ποτέ την ανάγκη να το κάνει, γιατί τα ανάκτορα καταλάμβαναν πολλά στρέμματα και είχαν κτισθεί μέσα στον περίβολο τους πανέμορφοι κήποι με περίτεχνα περιστύλια για περιπάτους, λουτρά για χαλάρωση, και ειδικοί χώροι για ιππασία. Υπήρχε μεγάλο πλήθος αξιωματούχων γύρω τους, που ο καθένας είχε σαν πρωταρχικό του καθήκον να εκπληρώνει κάθε επιθυμία του αυτοκράτορα. Όταν υπήρχαν διαφωνίες μεταξύ των πολιτών, οι ανώτατοι λειτουργοί και φύλακες των εθίμων και νόμων της χώρας όριζαν την λύση ή τιμωρία σε κάθε πρόβλημα ή παράβαση!
Αν ο αυτοκράτορας αποκτούσε και άλλο γιό, εκείνος μπορούσε βέβαια να φύγει από τα ανάκτορα αλλά έχανε κάθε δικαίωμα επιστροφής καθώς και κάθε διεκδίκηση διαδοχής. Έτσι σχεδόν κανένας από την αυτοκρατορική οικογένεια δεν είχε τολμήσει μέχρι στιγμής να εγκαταλείψει το αυτοκρατορικό μέγαρο φοβούμενος τις συνέπειες ενός τέτοιου διαβήματος .Ο ρόλος του αυτοκράτορα ήταν να εγκρίνει και να υπογράφει τους νόμους που όριζαν οι ανώτατοι λειτουργοί της πολιτείας για το καλό φυσικά του συνόλου των πολιτών και της ίδιας της χώρας.
Ο Χο Τάι είχε τους καλύτερους δασκάλους που του δίδασκαν πολλές γνώσεις και καλές τέχνες, ώστε να γίνει κάποτε ένας ικανός αυτοκράτορας σύμφωνα με τις παραδόσεις της χώρας του. Ο Χο Τάι λάτρευε την μουσική και είχε μάθει να παίζει ένα έγχορδο όργανο που λεγόταν Έρχου. Η μουσική που έπαιζε ήταν βαθιά συγκινητική και μάγευε όσους τον άκουγαν. Η καρδιά του διψούσε για αγάπη και ελευθερία και μέσα στα κλειστά τείχη του ανακτόρου ένοιωθε καθημερινά να πεθαίνει. Είχε σκεφτεί πολλές φορές να αγνοήσει τους νόμους και να δραπετεύσει αλλά η σκέψη της ατίμωσης της οικογένειας του, τον λύγιζε και τον έκανε να χάνει την θέληση του να τολμήσει να βγει στο άγνωστο. Η τιμή ήταν πάνω από όλα!!!!
Ένα πρωινό πήρε το Έρχου, κάθισε κάτω από ένα ανθισμένο δένδρο και κλείνοντας τα μάτια του άρχισε να παίζει μουσική. Η μουσική του ήταν ουράνια και χιλιάδες μικρά πουλιά είχαν μαζευτεί ολόγυρα ακούγοντας τον.
Σε λίγο ο Χο Τάι άρχισε να συνοδεύει την μουσική του με τραγούδια που συνέθετε εκείνη την στιγμή. Τραγούδια που μιλούσαν για αγάπη, πόνο, λύτρωση, ελευθερία !!!



Μόλις σταμάτησε να παίζει και άνοιξε τα μάτια του ένα μικρό πουλί, ένα αηδόνι πλησίασε κοντά του. Ο Χο-Τάι άπλωσε το χέρι του και το πουλί πέταξε μέσα στην παλάμη του. Ο Χο-Τάι ξαφνιάστηκε γιατί το μικρό πουλί δεν έδειχνε να φοβάται. Η μουσική του είχε δώσει τέτοια δύναμη που αγνόησε κάθε φόβο. Ο Χο- Τάι του χάιδεψε το κεφαλάκι και μετά το άφησε ελεύθερο.
Πέτα φίλε μου μακριά ψιθύρισε λυπημένα στο μικρό πουλί.!!!! Εσύ μπορείς!!!!
Το μικρό πουλί πέταξε προς μια κατεύθυνση και σε λίγο χάθηκε από τα μάτια του Χο-Τάι
Από τότε κάθε φορά που ο Χο -Τάι έπαιζε το μουσικό όργανο και τραγουδούσε το μικρό αηδόνι πετούσε κοντά του και φούσκωνε από αγαλλίαση ακούγοντας την θεσπέσια μουσική.
Κάποια ημέρα ενώ ο πρίγκιπας έπαιζε πάλι και τραγουδούσε, το μικρό αηδόνι πέταξε κοντά του και άφησε στα πόδια του ένα κλαδάκι με ένα λευκό ανθάκι επάνω του.
Αυτό συνεχιζόταν για αρκετό διάστημα αλλά ο πρίγκιπας δεν έδινε σημασία, γιατί νόμιζε, ότι το πουλάκι έδειχνε την ευχαρίστηση του με αυτόν τον τρόπο. Όμως ένα πρωινό πρόσεξε με έκπληξη, ότι σε ένα βάζο στο δωμάτιο του, που οι υπηρέτες έβαζαν καθημερινά φρέσκα λουλούδια, υπήρχε αυτή την φορά ένα ολόκληρο μπουκέτο με κλαδιά που είχαν επάνω τους πανέμορφα λευκά ανθάκια όμοια με αυτά που του άφηνε το αηδόνι και τα οποία άφηναν μια λεπτή ευωδιά.
Ρώτησε κάποιον υπηρέτη από που βρήκαν αυτά τα κλαδιά και εκείνος του απάντησε, ότι στην ανατολική πτέρυγα των ανακτόρων υπήρχαν πολλά δένδρα με τέτοια άνθη που τα έκαναν να μοιάζουν χιονισμένα. Οι κηπουροί του παλατιού τα κλάδευαν συχνά και έφερναν πολλά στα ανάκτορα για στολισμό, γιατί ήταν τα αγαπημένα της αυτοκράτειρας.
Τότε ο Χο -Τάι αποφάσισε να πάει να δει από κοντά αυτά τα δένδρα που τα άνθη τους ήταν πανέμορφα και η μυρωδιά τους τόσο μεθυστική.
Καθώς πλησίαζε προς την ανατολική πτέρυγα τον τύλιξε η μυρωδιά των λουλουδιών και ένοιωσε μέσα στην καρδιά του βαθιά αγαλλίαση !!!
Σε λίγο άκουσε ένα γλυκό κελάηδισμα και σηκώνοντας τα μάτια του ψηλά να δει από πού ερχόταν, είδε το μικρό αηδόνι να τραγουδάει επάνω σε ένα κλαδί με πολλά λευκά ανθάκια. Σε λίγο εκείνο άρχισε να πετάει από κλαδί σε κλαδί και ο Χο-Τάι το ακολουθούσε συνεπαρμένος από την μαγεία του τραγουδιού του. Ξαφνικά το αηδόνι σταμάτησε να τραγουδά και ο Χο-Τάι διαπίστωσε έκπληκτος, ότι βρισκόταν σε ένα εντελώς διαφορετικό χώρο από αυτόν που ήταν συνηθισμένος. Ο χώρος ήταν άγριος και ακαλλιέργητος με πολλά πυκνά αιωνόβια δένδρα εντελώς διαφορετικά στην όψη από αυτά που είχαν μέσα στα ανάκτορα. Στην στιγμή κατάλαβε, ότι ακολουθώντας το αηδόνι είχε βρεθεί εκτός του καθορισμένου χώρου των ανακτόρων τα οποία προς την ανατολική πλευρά λόγω των ανθισμένων φυτών και δένδρων, που υπήρχαν εκεί, δεν είχαν περίφραξη, σαν αυτήν που ήδη γνώριζε, για να σφραγίζει την περιοχή από τον έξω χώρο. Ο Χο-Τάι σκέφτηκε, ότι σίγουρα ποτέ κάποιος αυτοκράτορας ή πρίγκιπας δεν είχε τολμήσει να προχωρήσει τόσο μακριά και δεν είχε θεωρηθεί απαραίτητο να περιφραχθεί εκείνη η περιοχή μια και τα δένδρα δημιουργούσαν από μόνα τους φυσικό φράκτη!!!!
Ο Χο-Tάι είχε ενθουσιαστεί με το καινούργιο περιβάλλον που ούτε κατάλαβε πως περνούσε η ώρα, όταν ξαφνικά διαπίστωσε, ότι ο ήλιος δεν ήταν πια μεσούρανα και σίγουρα θα τον αναζητούσαν μέσα στα ανάκτορα, γιατί υπήρχαν κάποιες εργασίες που ως μελλοντικός αυτοκράτορας έπρεπε να εκτελέσει

Με βαριά καρδιά ξεκίνησε να επιστρέψει όταν ξαφνικά μια αέρινη οπτασία εμφανίστηκε μπροστά του.
«Ποια είσαι;;» ρώτησε ξαφνιασμένος ο Χο-Τάι
«Είμαι η Λουάν Γιν θεά της φύσης» αποκρίθηκε εκείνη. Το αηδόνι μου μίλησε για τα τραγούδια σου και την υπέροχη μουσική σου που όμως κρύβουν μέσα τους μεγάλη θλίψη. Τι μπορώ να κάνω για σένα, ώστε να νοιώσεις χαρούμενος ρώτησε γλυκά η αέρινη μορφή.
Αχ Λουάν Γιν θα ήθελα να μπορούσα να λείψω από τα ανάκτορα για ένα χρονικό διάστημα για να μάθω τον κόσμο. Όμως οι παραδόσεις δεν τον επιτρέπουν, γιατί είμαι ο μελλοντικός αυτοκράτορας.
Θα έχεις αυτή την ευκαιρία αποκρίθηκε η Λουάν Γιν και κοίταξε να την εκμεταλλευτείς σωστά. Τότε φύσηξε ελαφρά προς την μεριά του αηδονιού και μπροστά στα έκπληκτα μάτια του Χο- Τάι το μικρό πουλί πήρε αμέσως την μορφή του πρίγκιπα και έτρεξε βιαστικά προς την μεριά των ανακτόρων.
Έχεις 3 ημέρες στην διάθεση σου, για να ταξιδέψεις με τον Γοργόφτερο και να μάθεις ότι θέλεις συνέχισε η Λουάν Γιν, αλλά πρόσεξε προτού δύσει ο ήλιος της τρίτης ημέρας πρέπει να βρίσκεσαι πάλι πίσω σε αυτό το σημείο. Αμέσως η Λουάν Γιν χάθηκε από τα μάτια του Χο-Τάι και μπροστά του βρέθηκε ένα εντυπωσιακό κατάμαυρο άλογο. Στην ράχη του αλόγου υπήρχε ένα μικρό σακίδιο με μια απλή φορεσιά μέσα, λίγα φρούτα, ένα φλασκί νερό καθώς και κάποια χρυσά νομίσματα.
Ο Χο-Τάι έβγαλε τα φανταχτερά ρούχα που φορούσε και έβαλε τα πιο απλά, στερέωσε το Έρχου επάνω του και καβάλησε το άλογο. Αυτό πέταξε σαν αστραπή οδηγώντας τον πρίγκιπα προς μια νέα κατεύθυνση.
Ο πρίγκιπας μαζί με τον Γοργόφτερο ταξίδεψε σε πολλά χωριά της Σοκιντζάγκα, γιατί το πανέμορφο άλογο έτρεχε τόσο γρήγορα όσο ο άνεμος. Κάθε φορά που πλησίαζαν ένα χωριό ο Γοργόφτερος έμενε κάπου μακριά για να μη κινηθούν υποψίες για τον Χο-Τάι. Εκείνος πάλι μόλις έμπαινε μέσα στο χωριό εύρισκε μια γωνιά συνήθως κοντά στην αγορά και καθόταν κάτω. Αμέσως έβγαζε το Έρχου και έπαιζε μοναδική μουσική. Από εκεί παρατηρούσε όλα όσα έλεγαν μεταξύ τους οι πολίτες. Άκουγε τα παράπονα τους, τις ανησυχίες τους, τις διαφορές τους. Κάποιοι του άφηναν λίγα χρήματα και με αυτά αγόραζε ρύζι ή ψωμί. Όταν τον ρωτούσαν ποιος ήταν και πως βρέθηκε στα μέρη τους απαντούσε, ότι ήταν ένας φτωχός μουσικός που προσπαθούσε να ζήσει από την μουσική του.
Το πρωινό της τρίτης ημέρας από την διορία που του είχε δώσει η Λουάν Γιν, ο Χο-Τάι έφθασε σε μια πόλη που λεγόταν Χαντσόχ. Δεν είχε προλάβει να ακολουθήσει την συνηθισμένη διαδικασία που έκανε, γιατί ακούστηκαν από το κέντρο της πόλης δυνατές φωνές. Δύο άντρες της αυτοκρατορικής φρουράς, έσερναν ένα ταλαίπωρο άνδρα στο κέντρο μιας πλατείας. Δύο άλλοι άνδρες τραβούσαν μια γυναίκα και ένα κορίτσι 14 χρόνων περίπου. Ο Χο-Τάι ρώτησε κάποιον από το πλήθος που είχε μαζευτεί τι συνέβαινε και εκείνος αποκρίθηκε, ότι ο άνδρας δεν είχε πληρώσει τους φόρους του και θα μαστιγωνόταν δημόσια. Η γυναίκα και η κόρη του θα πουλιόντουσαν σε σκλαβοπάζαρα για να εξοφληθεί η οφειλή του. Ο Χο-Τάι γνώριζε για τους φόρους που πλήρωναν οι πολίτες αλλά δεν γνώριζε για την βαρβαρότητα που γινόταν σε περίπτωση μη πληρωμής τους. Ο δύστυχος ήταν σιδηρουργός, συνέχισε αυτός που συνομιλούσε με τον Χο-Τάι αλλά καταστράφηκε το μαγαζί του σε φωτιά που ξέσπασε εκεί ξαφνικά και έχασε τα πάντα. Δεν μπορούσε ούτε την οικογένεια του να ζήσει πόσο μάλλον να μαζέψει τους φόρους του. Όμως οι άνδρες της φρουράς ήταν αμείλικτοι.


Τότε ο Χο-Τάι παρουσιάστηκε με θάρρος μπροστά στους άνδρες και τους είπε, ότι ήταν έμπορος και μόλις είχε έλθει στο χωριό για να δώσει κάποια χρήματα που χρώσταγε στον άνδρα, όταν έμαθε για το δυστύχημα του. Ρώτησε τον επικεφαλής εάν ένα χρυσό ήταν αρκετό για την εξόφληση του χρέους του. Εκείνος άρπαξε το χρυσό νόμισμα με απληστία, γιατί οι φόροι ήταν πολύ λιγότεροι, και έκανε νόημα στους άνδρες του να αφήσουν τον κρατούμενο και να φύγουν.
Ο άνδρας έπεσε στα γόνατα του Χο-Τάι και τον ευχαρίστησε με δάκρυα στα μάτια.
Ο Χο-Τάι τον σήκωσε και του έδωσε άλλο ένα χρυσό λέγοντας του να φτιάξει πάλι το μαγαζί του από την αρχή. Μετά πλησίασε την γυναίκα και το κορίτσι. Η μικρή τον κοίταξε θαρρετά στα μάτια και του είπε, ότι δεν θα ξεχνούσε ποτέ το καλό που έκανε στην οικογένεια της.
«Πως σε λένε;» Την ρώτησε τότε ο Χο-Τάι κοιτάζοντας την τρυφερά
Μέι –Λι αποκρίθηκε εκείνη και με μια αυθόρμητη κίνηση έβγαλε ένα περιδέραιο από γαλάζιες πέτρες που φορούσε και του το πέρασε στο λαιμό. Αυτό είναι για να έχεις πάντα την προστασία της Λουάν Γιν του είπε
Μόλις άκουσε αυτά τα λόγια ο Χο-Τάι θυμήθηκε, ότι ήταν η ημέρα που έληγε η διορία που του είχε δώσει η Λουάν Γιν. Έβαλε βιαστικά στο χέρι της κοπέλας ένα άλλο χρυσό νόμισμα και τράβηξε να βρει τον Γοργόφτερο που τον περίμενε έξω από την πόλη.
Φόρεσε τα δικά του ρούχα που είχε φυλάξει στο σακίδιο και καβαλώντας την ράχη του αλόγου πέταξαν για το σημείο συνάντησης με την Λουάν Γιν
Μόλις έφθασε εκεί η γλυκιά οπτασία εμφανίστηκε μπροστά του και ταυτόχρονα άκουσε ένα τιτίβισμα. Ήταν το αηδόνι που είχε επιστρέψει έχοντας πάρει πάλι την φυσική του μορφή!! Με ένα νεύμα της Λουάν Γιν ο Γοργόφτερος εξαφανίστηκε και ο Χο-Τάι ένοιωσε ένα τράνταγμα που τον έκανε να κλείσει τα μάτια του!!
‘Οταν τα άνοιξε είδε, ότι βρισκόταν ξαπλωμένος κάτω από ένα δένδρο με λευκά άνθη. Μπροστά του στεκόταν ένας από τους κηπουρούς με γουρλωμένα μάτια.
Μεγαλειότατε τι κάνετε εδώ ρώτησε κατάπληκτος ο άνδρας!!!
Αποκοιμήθηκα χωρίς να το καταλάβω αποκρίθηκε ο Χο-Τάι και σηκώθηκε επάνω.
Ήταν ένα όνειρο συλλογιζόταν. Πήρε το Έρχου που βρισκόταν δίπλα του και θέλησε να το περάσει στην μέση του όταν το χέρι του άγγιξε το περιδέραιο με τις γαλάζιες πέτρες. Ίσως τελικά να μη ήταν όνειρο σκέφθηκε συλλογισμένα και τράβηξε για τα ανάκτορα.
Όταν έφθασε στα διαμερίσματα του είδε την μητέρα του να τον περιμένει ανήσυχη.! Είσαι καλά τον ρώτησε;; Τρείς ημέρες τώρα φερνόσουν τόσο αλλόκοτα που ανησύχησα. Έμοιαζες αφηρημένος λες και ήταν εδώ μόνο το σώμα σου και η ψυχή σου βρισκόταν κάπου αλλού. Αν δεν ήταν το τραγούδι και η μουσική σου θα έλεγα, ότι ήσουν κάποιος άλλος. Είμαι καλά μητέρα αποκρίθηκε ο Χο-Τάι με ένα μειδίαμα στα χείλη του, απλά σκεφτόμουν πολλά πράγματα το προηγούμενο διάστημα για αυτό έμοιαζα τόσο απόμακρος.
Μακάρι να συμβαίνει το ίδιο και στον πατέρα σου ο οποίος παραπονέθηκε για κάτι πόνους στο στήθος. Εύχομαι να είναι μόνο από κούραση και άγχος για τις κρατικές υποθέσεις της χώρας.!!!
Όμως στις επόμενες ημέρες ο αυτοκράτορας Λέϊ Πο Μινγκ πέθανε από ξαφνική ανακοπή καρδιάς και μετά το καθορισμένο πένθος για την απώλεια του, ο Χο-Τάι στέφθηκε ο επόμενος αυτοκράτορας της Σοκιντζάγκα.
Αμέσως κάλεσε τους ανώτατους αξιωματούχους του και όρισε σημαντικές αλλαγές για όλη την επικράτεια.


Μείωσε τους φόρους, απαγόρευσε την κακομεταχείριση όσων δεν είχαν να πληρώσουν, ζήτησε να φτιαχτούν υποδομές σε χωριά που είχαν μεγάλη ανάγκη καθώς και πολλές άλλες αλλαγές. Γνώριζε πολύ καλά τι συνέβαινε σε κάθε χωριό που οι αξιωματούχοι του απορούσαν πως τα είχε μάθει όλα αυτά την στιγμή που δεν είχε ποτέ απομακρυνθεί από τα βασιλικά ανάκτορα.
Έτσι κύλησε ένα μεγάλο χρονικό διάστημα και ο Χο-Τάι είχε απορροφηθεί εντελώς από τις κρατικές υποθέσεις, ώστε δεν είχε χρόνο πια για βόλτες στους κήπους ή να παίζει μουσική.
Μια ημέρα που έψαχνε κάτι χαρτιά σε ένα συρτάρι στο ιδιαίτερο γραφείο του, το χέρι του έπιασε ένα περιδέραιο με γαλάζιες πέτρες που βρισκόταν στο βάθος του συρταριού.
Το κοίταξε και για μια στιγμή αναπόλησε το γλυκό πρόσωπο της κοπέλας που του το πέρασε στο λαιμό. Τι να γίνεται άραγε αυτή και η οικογένεια της;; αναρωτήθηκε.
Θα ήθελε πολύ να πάει στο Χαντσόχ να μάθει για αυτούς αλλά ακόμα δεν είχε βρε τον τρόπο να καταργήσει την νομοθεσία που ήθελε τον αυτοκράτορα εντός των τειχών των ανακτόρων.
Καθώς κρατούσε το περιδέραιο στα χέρια του και αναπολούσε τα γεγονότα έπιασε το Έρχου που βρισκόταν σε μια γωνιά παρατημένο και άρχισε να παίζει ένα όμορφο σκοπό. Τότε άκουσε ένα κελάηδισμα έξω από το παράθυρο του. Το αηδόνι βρισκόταν εκεί και τραγουδούσε μαζί του. Όταν ο Χο-Τάι τέλειωσε τον μουσικό σκοπό που έπαιζε παρατήρησε, ότι το αηδόνι είχε φύγει για λίγο από το παράθυρο αλλά επέστρεψε πολύ γρήγορα αφήνοντας στο περβάζι ένα κλαδάκι με άσπρα άνθη.
Τι μήνυμα μου στέλνεις πάλι Λουάν Γιν σκέφθηκε αμέσως ο Χο-Τάι συλλογισμένα.
Βγήκε από τα ανάκτορα καβάλησε ένα από τα άλογα του και τράβηξε για την ανατολική πτέρυγα των ανακτόρων, εκεί που βρισκόταν τα δένδρα με τους λευκούς ανθούς.
Είδε τότε ένα κηπουρό σκυμμένο να κλαδεύει και να περιποιείται τα δένδρα. Ο κηπουρός είχε γυρισμένη την πλάτη του και δεν τον έβλεπε. Τότε τον άκουσε να τραγουδάει με μια υπέροχη φωνή που τον έκανε να ανατριχιάσει. Το αηδόνι πέταξε και κάθισε στον ώμο του χωρίς τον παραμικρό φόβο. Ο κηπουρός σηκώθηκε το πήρε στο χέρι του και μετά το άφησε να πετάξει. Τότε πρόσεξε τον Χο Τάι και έβγαλε μια πνιγμένη φωνή κάνοντας μια υπόκλιση. Ο ΧοΤάι πλησίασε κοντύτερα για να του μιλήσει και έμεινε άναυδος Ο κηπουρός ήταν μια νεαρή γυναίκα που έμοιαζε εκπληκτικά με εκείνο το μικρό κορίτσι που του είχε προσφέρει το περιδέραιο.
Την ρώτησε ποια ήταν και πως βρέθηκε στα ανάκτορα. Συνήθως οι κηπουροί του ανακτόρου ήταν άνδρες και οι γυναίκες δούλευαν μόνο στα μαγειρεία ή στην καθαριότητα.
Η κοπέλα αποκρίθηκε, ότι είχε μάθει, ότι ζητούσαν στα ανάκτορα έμπειρους κηπουρούς και παρουσιάστηκε για την θέση. Ο επικεφαλής αρνήθηκε να την πάρει στην αρχή, γιατί δεν πίστευε, ότι γνώριζε από τις ανάγκες των φυτών και των δένδρων αλλά εκείνη του πρότεινε να την πάρει δοκιμαστικά. Σαν εγγύηση του έδωσε 2 χρυσά νομίσματα τα οποία θα κρατούσε αν δεν έμενε ευχαριστημένος με τις υπηρεσίες της.
Από πού είσαι και πως λέγεσαι την ρώτησε ο Χο-Τάι;;
Είμαι από το χωριό Χαντσόχ και το όνομα μου είναι Μέι-Λι αποκρίθηκε εκείνη ντροπαλά.





Δεν έχεις οικογένεια;;; την ξαναρώτησε. Εκείνη τότε με βουρκωμένα μάτια του αποκρίθηκε, ότι οι γονείς της πέθαναν από μια παράξενη ασθένεια που ξαπλώθηκε στο χωριό και έμεινε ολομόναχη. Για να ζήσει μάζευε διάφορα θεραπευτικά φυτά και βότανα και αφού τα έκανε σκόνη τα πωλούσε. Απορούσε και η ίδια για τις γνώσεις που είχε για τα φυτά αλλά ήταν σίγουρη, ότι η προστάτιδα της η Λουάν Γιν την βοηθούσε.
Που βρήκες τα χρυσά που έδωσες για εγγύηση στον υπεύθυνο προκειμένου να σε πάρει σε αυτή την θέση συνέχισε τις ερωτήσεις ο Χο-Τάι
Μας τα έδωσε κάποτε ένα καλός άνθρωπος όταν η οικογένεια μου είχε πολύ μεγάλη ανάγκη απάντησε η Μέι Λι..Ο πατέρας μου δεν τα ξόδεψε αλλά τα φύλαξε για ώρα ανάγκης. Έτσι αυτά έμειναν σε μένα.
Από εδώ και στο εξής θα φροντίσω να λάβεις μια άλλη θέση πιο ξεκούραστη της πρότεινε τότε ο Χο-Τάι. Θα είσαι στην υπηρεσία της μητέρας μου μαζί με άλλες γυναίκες επί των τιμών.
Δεν θα ήθελα να φέρω αντιρρήσεις στον αυτοκράτορα είπε με σκυμμένο κεφάλι η Μέι Λι αλλά προτιμώ να μείνω σε αυτή την θέση, γιατί με κάνει να νοιώθω ελεύθερη και να ασχολούμαι με την φύση που την λατρεύω.
Τότε ο Χο-Τάι την χαιρέτησε με ένα κούνημα του κεφαλιού του και σπιρουνίζοντας το άλογο του πήρε τον δρόμο της επιστροφής προς τα ανάκτορα.
Αλήθεια αναρωτιόταν τι καινούργιο θα ερχόταν και πάλι στον δρόμο του, για να δοκιμάσει το θάρρος, την δύναμη και την θέληση του;;;
Άφησε το άλογο του στους στάβλους του αυτοκρατορικού μεγάρου και προχώρησε προς το κτίριο με τα πόδια. Τότε μέσα από μια συστάδα μικρών θάμνων ακούστηκε ένας συριγμός και πετάχτηκε ένα φίδι. Ο πρίγκιπας έκανε μια απότομη κίνηση για να το αποφύγει και το φίδι τον δάγκωσε στο πόδι κοντά στον αστράγαλο.
Ο Χο-Τάι έβγαλε μια κραυγή πόνου και σέρνοντας το πόδι του μπήκε μέσα στα ανάκτορα. Στην στιγμή κινητοποιήθηκαν οι γιατροί των ανακτόρων φτιάχνοντας ειδικά ιάματα για το δάγκωμα και το δηλητήριο του φιδιού. Όμως το δηλητήριο είχε προχωρήσει πολύ και ο πρίγκιπας βρισκόταν σε κρίσιμη κατάσταση.
Το νέο διαδόθηκε γρήγορα σε όλους μέσα στα ανάκτορα και φυσικά το έμαθε και η Μέι -Λι. Προσευχήθηκε στην Λουάν Γιν να τον βοηθήσει, όταν εκείνη παρουσιάστηκε μπροστά της και της άφησε ένα μάτσο από κάποιες ρίζες φυτών. Αμέσως η Μέι -Λι της πήρε τις έτριψε και αφού της έλιωσε έφτιαξε ένα πολτό. Το έβαλε σε ένα βάζο και τράβηξε για τα ανάκτορα. Όμως ο φρουρός που ήταν απέξω την σταμάτησε και δεν την άφηνε να περάσει. Εκείνη επέμενε λέγοντας, ότι είχε ένα φάρμακο που θα έκανε καλά τον αυτοκράτορα αλλά ο φρουρός ήταν ανένδοτος. Εκείνη την ώρα άκουσε την φασαρία η μητέρα του Χο-Τάι και πλησίασε να δει τι συμβαίνει. Η Μέι- Λι με χαμηλωμένο το βλέμμα της εξήγησε, ότι ήταν κηπουρός και ότι είχε φτιάξει από ρίζες φυτών ένα ειδικό φάρμακο που θα βοηθούσε τον αυτοκράτορα να θεραπευτεί.
Η αυτοκράτειρα έκανε νόημα στον φρουρό να την αφήσει να περάσει και την οδήγησε στο δωμάτιο του Χο-Τάι. Η κατάσταση του ήταν πολύ σοβαρή και οι γιατροί που ήταν κοντά του έδειχναν απελπισμένοι. Η μητέρα του Χο-Τάι τους εξήγησε, ότι η κοπέλα που ήταν μαζί της ήταν κηπουρός και είχε φτιάξει ένα ειδικό φάρμακο από ρίζες φυτών που ίσως βοηθούσε τον αυτοκράτορα. Η Μέι Λι πλησίασε τον Χο-Τάι που ήταν κατάχλωμος και σχεδόν αναίσθητος και άγγιξε το πόδι του που ήταν πρησμένο. Πήρε το βάζο με τον πολτό και άλειψε με αυτόν όλο το πόδι. Μετά ζήτησε λίγο βραστό νερό και αφού διέλυσε σε αυτό μια άλλη σκόνη προσπάθησε να του το δώσει να το πιεί γουλιά γουλιά. Ήταν τόσο σίγουρη σε αυτά που έκανε που κανένας δεν έφερε την παραμικρή αντίρρηση.
Σε λίγη ώρα το πόδι άρχισε να ξεπρήζεται και ο Χο- Τάι άρχισε να κάνει παράξενους σπασμούς. Η Μέι –Λι τους καθησύχασε, ότι ήταν φυσιολογική αντίδραση του οργανισμού στο δηλητήριο που καθαριζόταν. Ύστερα από αρκετές ώρες ο Χο-Τάι είχε αρχίσει να συνέρχεται και άνοιξε τα μάτια του. Όλοι έβγαλαν ένα αναστεναγμό ανακούφισης. Πήγε να μιλήσει αλλά η μητέρα του του έκανε νόημα να μείνει σιωπηλός, γιατί ήταν πολύ ταλαιπωρημένος. Σε 2 ημέρες ο Χο -Τάι ήταν εντελώς καλά και η Μέι Λι είχε γυρίσει στις ασχολίες της.
Ένα πρωινό ο Χο-Τάι αφού ετοίμασε κάποια έγγραφα τα τύλιξε σε ρολό και καβαλώντας το άλογο του τράβηξε για την ανατολική πτέρυγα. Μόλις είδε την Μέι- Λι την πλησίασε και την ευχαρίστησε που του έσωσε την ζωή. Σε αντάλλαγμα την όριζε Έπαρχο του Χαντσόχ και άλλων 10 χωριών γύρω από αυτό. Της έδωσε τότε το σχετικό έγγραφο με την αυτοκρατορική βούλα. Ο τίτλος ήταν πολύ υψηλός και τον κατείχαν μόνο ευγενείς της χώρας. Ποτέ δεν είχε δοθεί σε γυναίκα αλλά και σε άνδρα ιδιαίτερα ταπεινής καταγωγής όπως ήταν η οικογένεια της Μέι- Λι
Εκείνη με κατεβασμένα τα μάτια ευχαρίστησε τον αυτοκράτορα για την μεγάλη τιμή που της έκανε και υποσχέθηκε ότι θα προσπαθούσε να φανεί αντάξια αυτού του τίτλου.
Πες μου Μέι- Λι την ρώτησε τότε ο Χο-Τάι δεν έχεις κάποιον στον Χαντσόχ που να αγαπάς και να σε ενδιαφέρει ιδιαίτερα.;;
Εκείνη κοκκίνησε και του απάντησε, ότι όταν ήταν μικρή είχε γνωρίσει έναν άνδρα ευγενικό και συμπονετικό και από τότε η καρδιά της είχε δεθεί μαζί του. Δεν γνώριζε ποιος ήταν, ούτε πως λεγόταν, γιατί έφυγε πολύ βιαστικά. Μετά τον θάνατο των γονιών μου δεν έχω κανένα να με περιμένει στο Χαντσόχ αποκρίθηκε η Μέι -Λι.
Θα τον αναγνώριζες άμα τον ξαναέβλεπες αυτόν τον άνδρα την ρώτησε ο Χο-Τάι. ;;;
Δεν έχω ξεχάσει ποτέ το βλέμμα του αποκρίθηκε η Μέι-Λι.
Τότε ο Χο-Τάι της σήκωσε το πρόσωπο και την κοίταξε στα μάτια!!!! Για πρώτη φορά η Μέι- Λι τον κοίταξε και αυτή κατάματα. Κοιτάζοντας τον ένιωσε μια ανατριχίλα και όταν τα μάτια της έπεσαν στο περιδέραιο με τις γαλάζιες πέτρες που φορούσε στο λαιμό του έβγαλε μια πνιχτή κραυγή και λιποθύμησε.!!!!!!
Ο Χο-Τάι την κράτησε στην αγκαλιά του για να μη πέσει κάτω και της χάιδεψε το πρόσωπο για να συνέλθει. Σιγά σιγά η Μέι Λι ανέκτησε τις αισθήσεις της και τότε ο Χο- Τάι της εξήγησε τι είχε συμβεί πριν κάποια χρόνια με την βοήθεια της Λουάν Γιν.
Της εξομολογήθηκε, ότι και εκείνος δεν την είχε ξεχάσει και την παρακάλεσε να έλθει να μείνει στα ανάκτορα σαν ιδιαίτερη σύμβουλος του και αγαπημένη του. Έτσι και έγινε. Η Μέι Λι άφησε τα απλά διαμερίσματα που ήταν για το προσωπικό των ανακτόρων και ακολούθησε τον Χο-Τάι.!! Ο Χο -Τάι καθημερινά με την παρέα της Μέι Λι μάθαινε πολλά πράγματα τόσο για τον ίδιο όσο και για την διοίκηση της ίδιας του της χώρας. Αυτή η νεαρή γυναίκα είχε μεγάλη σοφία σε τόσο πολλά θέματα που ο Χο-Τάι όταν ήταν να πάρει κάποια σημαντική απόφαση ζητούσε πάντα την γνώμη της. Η επιρροή της Μέι Λι στον αυτοκράτορα όπως ήταν φυσικό δημιούργησε πολλές δυσαρέσκειες μεταξύ των τακτικών συμβούλων του. Τότε ο Χο-Τάι πήρε μια σημαντική απόφαση για να σταματήσει το παρασκήνιο σε βάρος της Μέι- Λι. Ανακοίνωσε σε όλους ότι αποφάσισε να γίνει η Μέι- Λι επίσημα σύζυγος του και αυτοκράτειρα της Σοκιντζάγκα. Οι τίτλοι της σαν Επάρχου του Χαντσόχ και των γύρω χωριών του επέτρεπαν εθιμοτυπικά να την πάρει σύζυγο. Τότε κάποιος σύμβουλος του ανέφερε, ότι αν γινόταν αυτοκράτειρα δεν θα μπορούσε να είναι και Έπαρχος στο Χαντσόχ, γιατί δεν θα μπορούσε να εγκαταλείψει τον περίβολο των ανακτόρων μέχρι την γέννηση του πρώτου διαδόχου, οπότε θα έπρεπε να παραιτηθεί από τους τίτλους της. Η παραίτηση όμως από τους τίτλους της ισοδυναμούσε με απώλεια προνομίων που δεν της επέτρεπαν να φέρει τον τίτλο της αυτοκράτειρας.

Ο Χο -Τάι έβλεπε τον φαύλο κύκλο που δημιουργούνταν και δεν ήξερε τι να κάνει.!!!
Η Μέι- Λι τον έβλεπε συλλογισμένο και όταν τον ρώτησε τι τον απασχολούσε εκείνος της τα διηγήθηκε όλα.
Εκείνη έκλεισε τα μάτια για λίγο και μόλις τα άνοιξε του αποκρίθηκε, ότι σύντομα όλα θα άλλαζαν στην Σοκιντζάγκα. Του ανέφερε, ότι τα βόρεια σύνορα της χώρας θα απειλούνταν από επίθεση γειτονικών φυλών και θα έπρεπε να πολεμήσουν για να τα διαφυλάξουν. Ο Χο-Τάι θορυβήθηκε και κάλεσε άμεσα έκτακτο γενικό συμβούλιο λέγοντας, ότι έλαβε κάποιες πληροφορίες για επικείμενη επίθεση στα βόρεια σύνορα χωρίς να αναφέρει την πηγή πληροφόρησης του
Αποφασίστηκε κάποιοι στρατηγοί να φύγουν αμέσως για επιθεώρηση, όπου διαπίστωσαν όταν έφθασαν εκεί, ότι η χώρα τους έμοιαζε πραγματικά ανοχύρωτη από εκείνη την πλευρά. Δεν είχε όμως ποτέ εκδηλωθεί μέχρι εκείνη την στιγμή κάποια εχθρική διάθεση από γύρω φυλές. Όμως η έλλειψη τροφής ίσως έσπρωξε κάποιους να προχωρήσουν περισσότερο Κάποιοι κάτοικοι ανέφεραν στους στρατηγούς, ότι είχαν παρατηρήσει εδώ και πολλές ημέρες μια παράξενη κινητικότητα στα περίχωρα τους σαν να παρακολουθούταν η περιοχή τους.!!!!!
Οι στρατηγοί έστειλαν αμέσως αγγελιαφόρο να ενημερώσει τον αυτοκράτορα για όσα συνέβαιναν στα βόρεια σύνορα και να λάβουν εντολές.
Πριν καλέσει γενικό συμβούλιο ο Χο-Τάι ρώτησε την αγαπημένη του Μέι -Λι ποια θα ήταν η καλύτερη λύση.
Εκείνη αφού έμεινε για λίγο σιωπηλή του αποκρίθηκε, ότι για να αποφύγουν την επίθεση έπρεπε τα βόρεια σύνορα να οχυρωθούν καλά και να συνδράμουν σε αμυντικές δυνάμεις και οι γύρω περιοχές. Για να γίνει αυτό θα έπρεπε να τους εμψυχώσει ο ίδιος δείχνοντας πρώτος θάρρος και αποφασιστικότητα αφήνοντας τα ανάκτορα και την ησυχία του και πηγαίνοντας σε κάθε χωριό δίνοντας μηνύματα ενότητας.
Μα ξέρεις Μέι Λι ότι με βάση το εθιμοτυπικό ο αυτοκράτορας μένει εντός των τειχών των ανακτόρων και δεν βγαίνει έξω.
Όταν όμως πρόκειται για το καλό της ίδιας της χώρας του αποκρίθηκε η Μέι Λι αυτό οφείλει να αλλάξει, διαφορετικά κανένας πολίτης δεν θα πειστεί από τους στρατηγούς μόνο να πολεμήσει θαρραλέα για την απόκρουση των εχθρικών δυνάμεων. Χωρίς εμψύχωση θα αφεθούν μοιρολατρικά στην δύναμη του ισχυρότερου.!!!
Τα λόγια της Μέι Λι ήταν σοφά και ο Χο Τάι αποφάσισε να τα προτείνει στο γενικό συμβούλιο ως δική του ιδέα, για να μη κακολογήσουν για άλλη μια φορά την αγαπημένη του .!!!
Οι σύμβουλοι όταν άκουσαν, ότι ο αυτοκράτορας έπρεπε να συμμετάσχει σε αυτήν την εκστρατεία στην αρχή είχαν όλοι αντιρρήσεις αλλά οι γηραιότεροι ανέφεραν, ότι ο αυτοκράτορας είχε δίκιο. Κάτω από την δική του ισχυρή δύναμη και θέληση το θάρρος των πολιτών θα πολλαπλασιαζόταν. Έτσι άλλαξαν την νομοθεσία έπειτα από πολλά χρόνια και ο Χο-Τάι μπορούσε πια να επισκεφθεί κάθε πολιτεία. Το ίδιο ίσχυε και για τους διαδόχους του.
Ο Χο-Τάι μαζί με την Μέι Λι επισκέφθηκαν πολλές πολιτείες και εμψύχωναν τους κατοίκους. Μέρος από τους φόρους δαπανήθηκε για νέα οχύρωση και αμυντικό εξοπλισμό. Μέσα από εμπόρους και ταξιδευτές άφησαν να διαδοθεί η αμυντική τους ετοιμότητα και όσοι από τις γύρω φυλές είχαν διανοηθεί για επίθεση το σταμάτησαν.
Μετά από λίγο χρονικό διάστημα ο Χο-Τάι και η Μέι- Λι παντρεύτηκαν γιατί κανένας πια δεν είχε λόγο να φέρει αντίρρηση σε αυτό το γάμο.
Όταν έμειναν μόνοι τους η Μέι- Λι ζήτησε από τον Χο-Τάι να παίξει το Έρχου.
Εκείνος άρχισε να παίζει και εκείνη σιγοτραγουδούσε με την μελωδική φωνή της.
Τότε ένα αηδόνι πέταξε στο παράθυρο τους και κελαηδούσε μαζί τους με αγαλλίαση.
Όταν ο Χο-Τάι σταμάτησε γύρισε στο μικρό πουλί και είπε:
Στείλε το μήνυμα μου φίλε μου στην Λουάν Γιν και πες της, ότι ποτέ δεν θα ξεχάσω, ότι της χρωστάω την ευτυχία μου!!!!
Τότε άκουσε το μικρό πουλί να του απαντά:
«Την ευτυχία την φτιάχνουμε μόνοι μας αν έχουμε το θάρρος να προχωρήσουμε πέρα από το γνωστό και το οριοθετημένο. Να βαδίζουμε με αγάπη και πίστη εκεί που η καρδιά μας θέλει αγνοώντας τις δυσκολίες και τα εμπόδια που θα προκύψουν στην πορεία.»
Με αυτά τα λόγια το αηδόνι χάθηκε και ο Χο –Τάι αγκαλιάζοντας την Μέι Λι κατάλαβε, ότι ο μικρός του φίλος ήταν η ίδια η θεά που του έδειχνε τον δρόμο της επιλογής και της απόφασης.!!!!



ΤΕΛΟΣ
Η Ευγνωμοσύνη δονεί κάθε κύτταρο μου !!!
Άβαταρ μέλους
CHRYSSOULA
Δημοσιεύσεις: 882
Εγγραφή: 04 Σεπ 2008 9:43 pm

Re: Ο ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΗΔΟΝΙ

Δημοσίευση από CHRYSSOULA »

Φίλοι μου

Το όργανο Έρ-χου που αναφέρω στην ιστορία δεν είναι φαντασία. Ψάχνοντας κάποτε στις μουσικές των λαών βρήκα ότι στην Άπω Ανατολή χρησιμοποιείται αυτό το έγχορδο που έχει 2 χορδές και κυλινδρικό κορμό καλυμμένο από δέρμα φιδιού. Παίζεται με δοξάρι και ο εκτελεστής για να αγοράσει αυτό το όργανο πρέπει να δαπανήσει πολλούς μισθούς!!
Η ιστοσελίδα "μουσική των λαών" στην παράγραφο για την Κίνα είχε και ένα μικρό δείγμα από τον ήχο του Έρ-χου που κυριολεκτικά εμένα με μάγεψε!!! Έτσι δούλεψε η φαντασία για την ιστορία που σας έβαλα!!!!
Εύχομαι να σας ταξιδέψει στις ευωδιές και ακούσματα στης μακρινής Ανατολής!!!!

>:d< >:d< >:d<
Η Ευγνωμοσύνη δονεί κάθε κύτταρο μου !!!
Άβαταρ μέλους
Ταρούλα
Δημοσιεύσεις: 29912
Εγγραφή: 16 Αύγ 2011 6:45 pm

Re: Ο ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΗΔΟΝΙ

Δημοσίευση από Ταρούλα »

Πολύ όμορφο Χρυσούλα μου @};- @};- @};- >:d< >:d< >:d<
Η μόνη βεβαιότητα που μπορείς να έχεις στην ζωή σου είναι μόνο μέσα στην Πίστη, πως ό,τι έρθει, πάντα το Πνεύμα θα δρα εντός σου... Η καρδιά φωτίζει τον σκοτεινό δρόμο της ζωής... Β.Ν. :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
nondas
Δημοσιεύσεις: 9937
Εγγραφή: 18 Απρ 2010 1:17 am

Re: Ο ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΗΔΟΝΙ

Δημοσίευση από nondas »

Χρυσούλα μας :x :x :x
Άβαταρ μέλους
Annoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 33486
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 2:43 pm

Re: Ο ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΗΔΟΝΙ

Δημοσίευση από Annoula »

Χρυσουλίτσα >:d< >:d< >:d< :x :x :x
Αν ο Θεός είναι η πρωταρχική Αιτία η Αγάπη θα είναι το αποτέλεσμα
Πατέρα μου/Μητέρα μου, είναι παιδί της Αλήθειας και μόνο αυτή είναι ο δρόμος ο δικός μου προς εσένα
Πολέμα και Οραματίσου
Άβαταρ μέλους
Θοδωράκος
Δημοσιεύσεις: 23391
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 3:37 pm
Τοποθεσία: Αθήνα

Re: Ο ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΗΔΟΝΙ

Δημοσίευση από Θοδωράκος »

8-> 8-> :romance-heartbeating: :romance-heartbeating:

Πανέμορφο Χρυσουλίτσα, ευχαριστούμε!!! >:d< >:d< >:d< :x :x :x
Πολέμα και Οραματίσου @};-

Ανοίγω την Καρδιά μου στον Θεό. :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
ΙΩΑΝΝΑ
Δημοσιεύσεις: 15907
Εγγραφή: 25 Οκτ 2009 7:29 pm
Τοποθεσία: θεσσαλονικη

Re: Ο ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΗΔΟΝΙ

Δημοσίευση από ΙΩΑΝΝΑ »

«Την ευτυχία την φτιάχνουμε μόνοι μας αν έχουμε το θάρρος να προχωρήσουμε πέρα από το γνωστό και το οριοθετημένο. Να βαδίζουμε με αγάπη και πίστη εκεί που η καρδιά μας θέλει αγνοώντας τις δυσκολίες και τα εμπόδια που θα προκύψουν στην πορεία.»
Με αυτά τα λόγια το αηδόνι χάθηκε και ο Χο –Τάι αγκαλιάζοντας την Μέι Λι κατάλαβε, ότι ο μικρός του φίλος ήταν η ίδια η θεά που του έδειχνε τον δρόμο της επιλογής και της απόφασης.!!!!
O:-) O:-) O:-)

>:d< >:d< >:d< >:d< >:d< >:d< >:d< >:d<
Το ΦΩΣ η ΑΓΑΠΗ και η ΔΥΝΑΜΗ αποκαθησούν το σχέδιο πάνω στη γή

Πολέμα και Οραματίσου !!!
Άβαταρ μέλους
Λιζούλα
Δημοσιεύσεις: 17536
Εγγραφή: 21 Απρ 2010 1:06 pm

Re: Ο ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΗΔΟΝΙ

Δημοσίευση από Λιζούλα »

πολύ όμορφο, Χρυσουλίτσα, ευχαριστούμε! :x :x :x >:d< >:d< >:d< >:d<
Ας είμαι και ο μόνος ΄Ανθρωπος που πιστεύει στην Δύναμη της Αγάπης, δεν παίρνω ποτέ τον Λόγο μου πίσω...Θα την υπηρετώ, ακόμα κι αν μείνω μόνη και αξιοκατάκριτη από αυτούς που όφειλαν να είναι οι αγαπημένοι μου... ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΩ!!!!
Άβαταρ μέλους
margaritarenia
Δημοσιεύσεις: 16492
Εγγραφή: 04 Μάιος 2007 4:02 pm

Re: Ο ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΗΔΟΝΙ

Δημοσίευση από margaritarenia »

8-> >:d< :* @};-
Απόφαση να μην επιτρέψω σε κανεναν να με εκπλήξει. Ο μονος που εχει αυτο το δικαίωμα είναι ο Εαυτος μου και ο Θεος μεσα μου :romance-heartbeating:
https://m.youtube.com/watch?v=3YDz-ftqr1g#dialog
Άβαταρ μέλους
Ellaki
Δημοσιεύσεις: 27248
Εγγραφή: 30 Ιούλ 2007 11:02 am
Τοποθεσία: Αγάπη

Re: Ο ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΗΔΟΝΙ

Δημοσίευση από Ellaki »

όμορφο ταξίδι ευχαριστώ Χρυσουλίτσα :x :x :x :x :x :x :x
Ας ξεκινήσουμε να αγαπάμε, κι ας μην ξέρουμε ακόμα καλά τον τρόπο... :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
Giotoula
Δημοσιεύσεις: 12289
Εγγραφή: 10 Φεβ 2010 2:40 am

Re: Ο ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΗΔΟΝΙ

Δημοσίευση από Giotoula »

Χρυσούλα :x :x :x Ευχαριστούμε! >:d< >:d< >:d<
"Πολέμα και Οραματίσου"...
Άβαταρ μέλους
Ιωαννάκι
Δημοσιεύσεις: 17532
Εγγραφή: 05 Νοέμ 2010 10:53 pm

Re: Ο ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΗΔΟΝΙ

Δημοσίευση από Ιωαννάκι »

Πανέμροφο Χρυσουλίτσα :x :x :x
«Την ευτυχία την φτιάχνουμε μόνοι μας αν έχουμε το θάρρος να προχωρήσουμε πέρα από το γνωστό και το οριοθετημένο. Να βαδίζουμε με αγάπη και πίστη εκεί που η καρδιά μας θέλει αγνοώντας τις δυσκολίες και τα εμπόδια που θα προκύψουν στην πορεία.»
:romance-heartbeating:
Θυμάμαι-Πιστεύω-Ζω :romance-heartbeating:
Όσο μακρύτερα ο Θεός, τόσο μακρύτερα πηγαίνω... :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
Elen75
Δημοσιεύσεις: 2052
Εγγραφή: 25 Φεβ 2010 6:36 pm
Τοποθεσία: Κέρκυρα

Re: Ο ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΗΔΟΝΙ

Δημοσίευση από Elen75 »

Χρυσούλα!!!!!!!!! :x :x :x >:d< >:d< >:d<
"Αν θες να γνωρίσεις το Συμπαν, γνωρισε τον Εαυτο Σου"
Άβαταρ μέλους
Δωρουλα
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 33489
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 4:23 pm
Τοποθεσία: ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Re: Ο ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΗΔΟΝΙ

Δημοσίευση από Δωρουλα »

Χρυσουλίτσα μου, μαγευτικό 8-> :romance-smileyheart:
Η πληγωμένη καρδιά μπορεί να Ερωτευθεί
Η προστατευμένη καρδιά δεν μπορεί


Πολέμα και Οραματίσου.

Εικόνα

Reiki Center - Ρεικι

Επιστροφή στο “ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ”