Η ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΤΟΥ ΜΗΔΕΝΟΣ - Ο ΑΜΝΟΣ- (ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ)

[Θοδωράκος]

αχ ναι μωρέ Θοδωράκο μου! Ξεχάστηκα, ότι και στους μάγους ισχύουν οι ίδιες παπαριές

[Vasoula]

Έτσι αποφάσισαν, ότι τώρα τώρα ήταν έτοιμοι να κάνουν μια νέα αρχή αφήνοντας την ζωή να τους δείξει τον τρόπο !!!

Ωχ αυτό ξεχασα να το σχολιάσω. Σιγουρα ένα απο τα δέκα (+) μυνηματα είναι αυτό απο το παραμύθι. Παμε γερά λοιπον μπροστα!

Ομως στο αφηνουμε την ζωή να μας δειξει τον δρόμο μπαίνει ενα ερώτημα. Ποσο στη ροή αφηνόμαστε και πόσο δρούμε; Ισως έρθει η στιγμή που να μην μπαίνει καν αυτό το ερώτημα και να είναι όλα ξεκάθαρα, τώρα όμως μπαίνει.
Η συνήθεια που τραβάει προς το συνηθισμένο δεν είναι ευκολο να μπλεχτεί με την ροή; Υπάρχει βέβαια και το αποτέλεσμα καθε φορά που άμα δεν έχουμε μπλεχτεί τελείως μπορεί να μας δείξει προς τα που πηγαμε τελικά.

Ναι αλήθεια είναι αυτό, Παναγιωτάκο... Η συνήθεια που τραβάει προς το συνηθισμένο δεν είναι ευκολο να μπλεχτεί με την ροή;
Μόνο η διάκριση της πορείας μπορεί να σου δώσει τα πιο αξιόπιστα μηνύματα του αν ακολουθείς την ροή ή την βολική τροχιά...Γιατί και τα δύο έχουν εμπόδια, μόνο που στην δεύτερη περίπτωση δεν τα αντιλαμβάνεσαι. Το που κατεθύνεις την Δύναμή σου κάθε φορά είναι μέρος μιας ολόκληρης διαδικασίας

έγραψα προχτές...

η κάθε αυτοκτονία γίνεται μόνο από φόβο...και επειδή ο φόβος δεν μπορεί να μας οδηγήσει στον στόχο μας, θεωρείται αμαρτία
Αν ο αυτόχειρας έβαζε όλη αυτήν την δύναμη που βάζει για να πεθάνει, στην Ζωή, θα είχε χίλιους λόγους να την αγαπήσει και να αγαπήσει τον Εαυτό του....
Συνήθως οι άνθρωποι βάζουν τεράστια δύναμη για να βλάψουν και είναι εντελώς αδύναμοι για να ωφελήσουν...τον Εαυτό τους, τους άλλους...
Και ναι, αυτή η τεράστια δύναμη που ασκείται για την βλάβη, αφορά πάντα τον θεό και την αμαρτία, τις ενοχές και την αίσθηση ματαίωσης που κουβαλάει κανείς, σε τέτοια επίπεδα που ξεφεύγουν από το ένστικτο αυτοσυντήρησης, που μας προστατεύει από τον θάνατο...ίσως σ' αυτό ακριβώς οφείλονται και οι πολλές αποτυχημένες προσπάθειες αυτοκτονίας.

Όμως ο αυτόχειρας δεν είναι μόνο αυτός που αφαιρεί την Ζωή του, αλλά είναι και αυτός που προτιμά να την περάσει "νεκρός", όσο νιώθει ότι η ζωούλα του δεν κινδυνεύει. Κι αυτό αμαρτία είναι, αλλά επειδή δεν την ορίζει η θρησκεία, δεν υπονοείται....Σαν κίνδυνος μπορεί να είναι διάφορες καταστάσεις στην Ζωή...πχ. ο Έρωτας, η υπευθυνότητα, η αυτάρκεια...Θέλει μεγάλο θάρρος (ή απόγνωση) για να πηδήξεις από το τρένο εν κινήσει...Και αν το κάνεις με θάρρος θα Ζήσεις, αν το κάνεις από απόγνωση θα πεθάνεις...Τόσο απλά...

[Ταρούλα]

[nondas]

Θέλει μεγάλο θάρρος (ή απόγνωση) για να πηδήξεις από το τρένο εν κινήσει...Και αν το κάνεις με θάρρος θα Ζήσεις, αν το κάνεις από απόγνωση θα πεθάνεις...Τόσο απλά...

[Δεκατριούλης]

Γιατί και τα δύο έχουν εμπόδια, μόνο που στην δεύτερη περίπτωση δεν τα αντιλαμβάνεσαι.

Πολύ καλό/κατατοπιστικό αυτό. Ευχαριστώ.

Θέλει μεγάλο θάρρος (ή απόγνωση) για να πηδήξεις από το τρένο εν κινήσει...Και αν το κάνεις με θάρρος θα Ζήσεις, αν το κάνεις από απόγνωση θα πεθάνεις...Τόσο απλά...

Μαλλον επανερχομαι στο πρώτο ερώτημα και μάλλον κανουμε μπαχαλο το παραμύθι της Χρυσούλας αλλά δεν πειράζει.
Αν πηδήξεις προς τον θανατο με απογνωση οκ πριν δεν το αντιλαμβάνεσαι. Αν πάρεις το ρίσκο και πηδηξεις προς την ζωή το σημάδι πιο είναι , ενα σκίρτημα, μια γλυκια αναστάτωση; Ή απλά δεν χρειάζεται να υπάρχουν σημάδια, πηδάς και ότι έρθει;

[Vasoula]

Πηδάς με απόφαση να Ζήσεις, Παναγιωτάκο μου...Είναι το ρίσκο του θάρρους εδώ. Αυτό είναι το σημάδι...

Στην άλλη περίπτωση, πηδάς για να γλυτώσεις...Είναι το ρίσκο της απόγνωσης εδώ.

Θα μου πεις και πως θα ξέρω τι από τα δύο συμβαίνει? Και θα σου πω ότι το θάρρος δεν θέλει διασφαλίσεις...Ο θάνατος τις χρειάζεται...

[Giotoula]

Θέλει μεγάλο θάρρος (ή απόγνωση) για να πηδήξεις από το τρένο εν κινήσει...Και αν το κάνεις με θάρρος θα Ζήσεις, αν το κάνεις από απόγνωση θα πεθάνεις...Τόσο απλά...

[Βικούλα]

κατ'αρχάς, Χρυσουλίτσα πολύ όμορφο το παραμύθι! το διαβασα εχθες και μου αρεσε παρα πολύ, Ευχαριστούμε!

Για το Χαρυ Ποτερ εν μέρει εχω μια διαφωνία, διοτι ναι εχει πολλά προτυπα ομως πηρα και μυνήματα. όπως το οτι παιζει μεγάλο ρόλο η Ελεύθερη Βούληση και η Θέληση στο που προσανατολίζεις τη Δύναμή σου, οπως και πολλους χαρακτηρες αουτσαιντερ που κανουν πολυ σημαντικές επιλογές εκει που δεν το περιμένεις, και υπερβάσεις και ειναι πιστοί στο στόχο τους και στο καλό.

Πηδάς με απόφαση να Ζήσεις, Παναγιωτάκο μου...Είναι το ρίσκο του θάρρους εδώ. Αυτό είναι το σημάδι...

Στην άλλη περίπτωση, πηδάς για να γλυτώσεις...Είναι το ρίσκο της απόγνωσης εδώ.

Θα μου πεις και πως θα ξέρω τι από τα δύο συμβαίνει? Και θα σου πω ότι το θάρρος δεν θέλει διασφαλίσεις...Ο θάνατος τις χρειάζεται...

εντάξει.. εντελως συγχρονικό αυτό τώρα

[CHRYSSOULA]

Εμένα μου αρέσουν πολύ αυτές οι συζητήσεις που ξεκινάνε από ένα παραμύθι και καθόλου δεν το θεωρώ μπάχαλο! !!Ο χώρος σε όλο το φόρουμ είναι για ερεθίσματα σκέψεων και τα παραμύθια δεν αποτελούν εξαίρεση

[Annoula]

[Δεκατριούλης]

Πηδάς με απόφαση να Ζήσεις, Παναγιωτάκο μου...Είναι το ρίσκο του θάρρους εδώ. Αυτό είναι το σημάδι...

[Θοδωράκος]

Πηδάς με απόφαση να Ζήσεις, Παναγιωτάκο μου...Είναι το ρίσκο του θάρρους εδώ. Αυτό είναι το σημάδι...

Στην άλλη περίπτωση, πηδάς για να γλυτώσεις...Είναι το ρίσκο της απόγνωσης εδώ.

Θα μου πεις και πως θα ξέρω τι από τα δύο συμβαίνει? Και θα σου πω ότι το θάρρος δεν θέλει διασφαλίσεις...Ο θάνατος τις χρειάζεται...

[Elen75]

[nondas]

Θα μου πεις και πως θα ξέρω τι από τα δύο συμβαίνει? Και θα σου πω ότι το θάρρος δεν θέλει διασφαλίσεις...Ο θάνατος τις χρειάζεται...

[Δεκατριούλης]

Πηδάς με απόφαση να Ζήσεις, Παναγιωτάκο μου...Είναι το ρίσκο του θάρρους εδώ. Αυτό είναι το σημάδι...

Επειδή τελευταία γίνεται η συζητηση ότι οι καρδούλες είναι όμορφες για επικοινωνία αλλά οι λέξεις ακόμα πιο όμορφες επανέρχομαι να το πω με λέξεις αυτό που ήθελα.
Προσπαθώ Βασούλα με την διακριση και την επιμονή που μπορώ να έχω αυτή την στιγμή, να γίνει επιλογή μου η Ζωή.