ΟΠΕΡΑ

Η μουσική και η ποίηση στη ζωή μας...
Άβαταρ μέλους
Θοδωράκος
Δημοσιεύσεις: 23391
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 3:37 pm
Τοποθεσία: Αθήνα

ΟΠΕΡΑ

Δημοσίευση από Θοδωράκος »

Αποφάσισα να ανοίξω αυτό το τόπικ για να μοιραστώ μαζί σας την αγάπη μου για την όπερα. :x

Σκοπός είναι να βάζω πληροφορίες, μουσικές, και ό,τι άλλο συσχετίζεται με αυτήν. :x

Και φυσικά να μοιραζόμαστε όλοι μαζί. :x O:-)


Πάμε λοιπόν! O:-)

Η όπερα είναι ουσιαστικά ένα είδος μουσικού θεάτρου. Σαν λέξη προέρχεται από το λατινικό opus που σημαίνει έργο ("opera in musica" = έργο μουσικής). Η όπερα λοιπόν είναι ένα θεατρικό έργο, κανονικό με υπόθεση κλπ, γραμμένο σε έμμετρο/ποιητικό λόγο (πολύ αργότερα αυτό θα αλλάξει), όπου τα λόγια τραγουδιούνται αντί να απαγγέλονται.

Στην όπερα συναντιόνται πολλά είδη τέχνης μαζί: θέατρο, μουσική, μπαλέτο, σκηνικά, φωτισμός, κουστούμια, μακιγιάζ... Για αυτό και για την παραγωγή μιας όπερας, πέρα από τους καλλιτέχνες επί σκηνής, υπάρχει ένα μεγάλο πλήθος ανθρώπων "στα παρασκήνια", που όλοι μαζί συνεργάζονται για την δημιουργία και την παρουσίαση του κάθε έργου. (Όταν βιώνω αυτήν την συνεργασία, είναι πάντα μία μαγική στιγμή :romance-heartbeating: )

Ιστορικά, η όπερα πρωτοξεκίνησε στην Φλωρεντία λίγο πριν το 1600, ως μία απόπειρα κάποιων ευγενών με καλλιτεχνικές ανησυχίες, για να αναβιωθεί το αρχαιοελληνικό δράμα (το οποίο επίσης τραγουδιώταν με μουσική κανονικά - ελάχιστη από αυτήν την μουσική έχει επιβιώσει στις μέρες μας). Πολύ σύντομα, μέσα περίπου 20 χρόνια, τα πρώτα θέατρα όπερας άρχισαν να ανοίγουν σε όλη την Ιταλία, και το είδος έγινε πολύ αγαπητό. Ήταν το πρώτο μουσικό είδος που βγήκε "στην αγορά", όπου μπορούσε όποιος ήθελε και είχε την ικανότητα, να αγοράσει εισιτήριο και να παρακολουθήσει μία παράσταση όπερας. Ταυτόχρονα στήθηκε και μία ολόκληρη βιομηχανία, κάτι σαν το Hollywood, με τους μουσικούς εκδότες να εκδίδουν συλλογές με "best of" άριες, διαπραγματεύσεις για πνευματικά δικαιώματα, κοκ.

Όπως ήταν όμως λογικό, η "έξοδος στην αγορά", έφερε και κάποιες συνέπειες, λόγω του ανταγωνισμού. Σύντομα άρχισαν οι παραγωγοί της όπερας (οι λεγόμενοι "ιμπρεσάριοι"), να προσπαθούν να προσφέρουν θεάματα όλο και πιο εντυπωσιακά, ενώ οι τραγουδιστές προσπαθούσαν και αυτοί να εντυπωσιάσουν το κοινό όλο και περισσότερο με τις τεχνικές τους και τις δεξιοτεχνίες τους στο τραγούδι. Όλο αυτό έδωσε μία τεράστια ώθηση στην όπερα, αλλά και σε όλη την μουσική γενικότερα. Η όπερα έγινε έτσι ένα ευρύ πεδίο πειραματισμού, με πολλές από τις πρωτοπορείες στην μουσική, στο τραγούδι, ακόμα και στην κατασκευή μουσικών οργάνων, να ξεκινάνε από εκεί - για παράδειγμα, η εισαγωγή που παιζόταν στις όπερες (που ονομαζόταν simfonia - ο τόνος στο "ο"), σύντομα ανεξαρτιτοποιήθηκε και έγινε η γνωστή φόρμα της Συμφωνίας.

Βέβαια, αυτό δημιούργησε και μία "αιώνια κόντρα" μεταξύ των τραγουδιστών και των συνθετών, όπου οι μεν ήθελαν να εκπλήξουν τα πλήθη με τις δεξιοτεχνίες τους, αλλάζοντας και διανθίζοντας συχνά το μουσικό κείμενο, και οι δε που ήθελαν μία πιστή ερμηνεία των μουσικών τους έργων, όπου προσπαθούσαν να τα εξελήξουν, δίνοντας σημασία στο κείμενο, την υπόθεση, και την μουσική.

Η αρχική μορφή της όπερας διαφέρει αρκετά από σήμερα. Στην πλατεία του θεάτρου δεν υπήρχαν θέσεις, με τον κόσμο να στέκεται όρθιος και να πηγαινοέρχεται. Ούτε υπήρχε η έννοια του χαμηλόφωτου και ήσυχου θεάτρου: υπήρχε κίνηση και ζωή (δε στα φουαγιέ των θεάτρων ήταν ο χώρος που επιτρεπόταν νόμιμα ο τζόγος, οπότε καταλαβαίνετε). Βέβαια και οι παραστάσεις δεν ήταν τόσο "μια κι έξω" όπως σήμερα, καθώς ξεκινούσαν νωρίς, κάθε αγαπημένη άρια επαναλαμβανόταν όσο άρεσε στο κοινό, ή στην ατυχή περίπτωση που δεν άρεσε, την διέκοπταν. Έπρεπε να φτάσουμε περί τα 1800 για να έρθουμε στην γνωστή μας βραδιά όπερας, όπως περίπου την ξέρουμε και σήμερα.

Όσον αφορά τώρα την μουσική, έχουμε τους τραγουδιστές και την ορχήστρα. Η ορχήστρα αποτελείται από περίπου 60 οργανοπαίχτες (ο αριθμός μπορεί να φτάσει σε αρκετά μεγαλύτερα νούμερα, όσο περνούσαν τα χρόνια) και τον μαέστρο. Στους τραγουδιστές έχουμε τους πρωταγωνιστές (σολίστ) και την χορωδία.

Για το τραγούδι στην όπερα, χρειάζεται να αναπτύξει ο τραγουδιστής μία ιδιαίτερη τεχνική, που σκοπό έχει από την μία να ακούγεται καθαρά η φωνή σε όλο το θέατρο (καθώς δεν υπάρχουν μικρόφωνα), από την άλλη να αναπτύξει δεξιότητες που απαιτούνται για την ερμηνεία και την απόδοση του κειμένου - και φυσικά όλα αυτά χωρίς να επιβαρύνει την φωνή του. Αυτό χρειάζεται χρόνια εκπαίδευσης, και είναι μία εξέλιξη που ουσιαστικά δεν σταματάει ποτέ!

Αυτά τα λίγα επιγραμματικά πραγματάκια για αρχή, για να περάσουμε στην μουσική. Με τον καιρό θα γράφω και άλλα πραγματάκια πιο αναλυτικά. :x

:romance-heartstiny:
Πολέμα και Οραματίσου @};-

Ανοίγω την Καρδιά μου στον Θεό. :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
ALEXOULA
Συντονιστής
Δημοσιεύσεις: 24521
Εγγραφή: 22 Νοέμ 2007 9:04 pm

Re: ΟΠΕΡΑ

Δημοσίευση από ALEXOULA »

Θοδωρή μου τι καλά , πολύ μου αρέσει !!!! Ευχαριστούμε πολύ :x :romance-kisscheek: >:d< >:d< >:d< >:d< >:d<
Γι' αυτό που πολεμάς είναι μόνο η εξέλιξή σου...Εκεί στον κάθετο άξονα...γιατί όταν αυτός ολοκληρωθεί, ο πόλεμος μετά, στον οριζόντιο, γίνεται αρμονία, ειρήνη και πληρότητα

__________________________________________________________
Πολέμα και Οραματίσου
Άβαταρ μέλους
Θοδωράκος
Δημοσιεύσεις: 23391
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 3:37 pm
Τοποθεσία: Αθήνα

Re: ΟΠΕΡΑ

Δημοσίευση από Θοδωράκος »

Θα το πάρω λίγο ιστορικά αρχικά, και μετά όπως βγει. :x

Ο "Ορφέας" του συνθέτη Claudio Monteverdi, είναι η πρώτη σωζόμενη όπερα (και η τρίτη νομίζω που γράφτηκε γενικά), που παρουσιάστικε το 1607. Αναφέρεται στην γνωστή ιστορία του Ορφέα και της Ευρυδίκης, καθώς συνηθιζόταν τα πρώτα χρόνια της όπερας να αναφέρονται σε ιστορίες μυθολογίας. Ένα τόσο παλιό έργο ίσως φαίνεται "ξένο" σε εμάς, και πολύ διαφορετικό από ό,τι έχουμε στο μυαλό μας ως "όπερα".

Εδώ είναι η εισαγωγή της όπερας. Μου άρεσε πάντα πολύ, γιατί έχει αυτό το στυλ του "κάντε ησυχία, ξεκινάει το έργο"! O:-)

(Τα βιντεάκια είναι από μία πανέμορφη παραγωγή του μαέστρου Jordi Savall, στο θέατρο Gran Teatre del Liceu της Βαρκελόνης του 2003. Πάντα σε τέτοια παλιά έργα μιλάμε για ερμηνείες, και όχι τόσο για πιστές αναπαραγωγές, καθώς λεπτομέρειες περί της εκτέλεσης έχουν χαθεί. Για παράδειγμα, σε αυτήν την όπερα, ενώ υπάρχει λίστα με το ποια όργανα εκείνης της εποχής υπήρχαν στην ορχήστρα, το τι έπαιζε το κάθε όργανο ακριβώς, δεν είναι γνωστό.)

Και βέβαια, η όπερα ξεκινάει με την ίδια την Μουσική να καλωσορίζει το κοινό. :x "Από τον πολυαγαπημένο μου Παρνασσό ήρθα εδώ να σας πω μια ιστορία". Στα ξεκινήματα της όπερας, το τραγούδι ήταν περισσότερο "μουσική απαγγελία", με τον ρυθμό να είναι εύπλαστος και να ακολουθεί τον ρυθμό της ποίησης, που είχε την μεγαλύτερη σημασία (αυτός είναι και ένας από τους λόγους που αυτή η μουσική είναι πολύ ανοιχτή σε διαφορετικές ερμηνείες).


Εδώ μία άρια του Ορφέα, μετά της Ευρυδίκης, και μετά ένα χορωδιακό, που εκφράζουν την αγάπη τους, στην αρχή του έργου. Ήδη από την αρχή, όλα τα στοιχεία της όπερας είναι παρόντα: μουσική, τραγούδι, χορός, σκηνοθεσία. :x


Και εδώ η σκηνή που ο Ορφέας έχει κατέβει στον Άδη. Πρώτα ο βαρκάρης του λέει τι τον περιμένει, και μετά ο Ορφέας τον παρακαλάει να τον περάσει στην άλλη μεριά, γιατί τον περιμένει η αγαπημένη του. Σε αυτό το απόσπασμα φαίνεται όλη αυτή η διάθεση για διανθισμό της μουσικής και εντυπωσιασμού (άλλωστε, ταιριάζει στην υπόθεση) - τα επόμενα χρόνια τέτοιες τεχνικές θα φτάσουν στο απόγειό τους.


Και τέλος, το φινάλε του έργου, με το Ορφέα να ανεβαίνει στον ουρανό με τον θεό Απόλλωνα. Και το τελευταίο χορωδιακό και τον χορό της λήξης. :x



:x >:d< >:d<
Πολέμα και Οραματίσου @};-

Ανοίγω την Καρδιά μου στον Θεό. :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
Δωρουλα
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 33489
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 4:23 pm
Τοποθεσία: ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Re: ΟΠΕΡΑ

Δημοσίευση από Δωρουλα »

O:-) O:-) O:-) :romance-heartsthree: ευχαριστούμε πολύ Θοδωράκο :romance-heartstiny:
Η πληγωμένη καρδιά μπορεί να Ερωτευθεί
Η προστατευμένη καρδιά δεν μπορεί


Πολέμα και Οραματίσου.

Εικόνα

Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
Θοδωράκος
Δημοσιεύσεις: 23391
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 3:37 pm
Τοποθεσία: Αθήνα

Re: ΟΠΕΡΑ

Δημοσίευση από Θοδωράκος »

Θα μείνω για λίγο ακόμα σε αυτήν την εποχή της όπερας, το μπαρόκ (που διαρκεί χονδρικά μέχρι τα 1750), ίσα ίσα για να προσθέσω κάποια δείγματα ακόμα, πριν περάσω στις επόμενες εποχές (βλ. Μοτσαρτ ;;) ), που είναι πιο... κοντά στα αυτιά μας. :x

Μία άρια από μία όπερα του Antonio Vivaldi, γεμάτη διανθισμούς και δύσκολα περάσματα. Άλλωστε και ο τίτλος μεταφράζεται ως "Αναστατωμένη από δύο ανέμους". Να σημειωθεί εδώ ότι αυτήν την εποχή υπήρχε το απάνθρωπο συνήθειο του ευνουχισμού των αγοριών πριν την μεταφώνηση :-( , ώστε η φωνή να παραμείνει παιδική, ενώ το αντρικό σώμα έδινε, όπως λένε, τρομερή δύναμη και αντοχή. Δεν υπάρχει λόγος να αναλύσουμε περαιτέρω αυτήν την κατάσταση, την αναφέρω απλώς γιατί τότε όλοι οι πρωταγωνιστικοί ρόλοι των ιταλικών οπερών (όπως βασιλιάδες, κλπ) δινόντουσαν σε αυτούς τους ονομαζόμενους "καστράτο". Σήμερα αυτά τα έργα συνήθως ερμηνεύονται ή από γυναίκες, ή από άντρες με την καλλιέργεια και χρήση της "ψεύτικης φωνής" (το επανομαζόμενο "φαλσέτο").


Φυσικά, δεν ήταν όλες οι άριες έτσι, όπως η παραπάνω. :x Σε αυτήν την άρια από μία όπερα του Haendel, φαίνεται και ο διαχωρισμός που άρχισε από τα ξεκινήματα να υπάρχει μεταξύ του recitativo (μουσική απαγγελία, αλλά πολύ πιο "σκέτη" απ'όσο είδαμε στον Ορφέα, όπου συνήθως προχωρούσε την δράση) και της aria (τραγούδι, που συνήθως εξέφραζε συναισθήματα). Αυτός ο διαχωρισμός θα συνεχιζόταν σε όλη την διάρκεια της ιστορίας της όπερας, και μόλις λίγο μετά το 1850 θα αρχίσει να εγκαταλείπεται.


Και να κάνουμε και μία μικρή αναφορά στην όπερα της Γαλλίας. Άλλες συνθήκες (Βερσαλίες, βασιλιάδες) οδήγησαν το είδος σε μία τελείως διαφορετική πορεία, με μεγαλειώδης ορχήστρες, έντονους ρυθμούς, εντυπωσιακές παραγωγές και θεματολογίες, και βέβαια τα πανταχού παρόντα μπαλέτα. Εδώ μία άρια από την όπερα Armide του Jean-Baptiste Lully, με την πρωταγωνίστρια ως μάγισσα να έχει μαγέψει τον εχθρό της, αλλά λίγο πριν τον σκοτώσει να συνειδητοποιεί ότι είναι ερωτευμένη μαζί του. Ο διαχωρισμός σε recitativo και aria, παρ'όλο που υπάρχει, δεν ευδοκίμησε τόσο πολύ στην γαλλική όπερα.


:x :x >:d< >:d< >:d<
Πολέμα και Οραματίσου @};-

Ανοίγω την Καρδιά μου στον Θεό. :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
Annoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 33486
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 2:43 pm

Re: ΟΠΕΡΑ

Δημοσίευση από Annoula »

τι όμορφο :romance-inlove:
Αν ο Θεός είναι η πρωταρχική Αιτία η Αγάπη θα είναι το αποτέλεσμα
Πατέρα μου/Μητέρα μου, είναι παιδί της Αλήθειας και μόνο αυτή είναι ο δρόμος ο δικός μου προς εσένα
Πολέμα και Οραματίσου
Άβαταρ μέλους
Λιζούλα
Δημοσιεύσεις: 17536
Εγγραφή: 21 Απρ 2010 1:06 pm

Re: ΟΠΕΡΑ

Δημοσίευση από Λιζούλα »

Πόσο όμορφο!!! ευχαριστούμε πολύ Θοδωράκο :romance-inlove: O:-)
Ας είμαι και ο μόνος ΄Ανθρωπος που πιστεύει στην Δύναμη της Αγάπης, δεν παίρνω ποτέ τον Λόγο μου πίσω...Θα την υπηρετώ, ακόμα κι αν μείνω μόνη και αξιοκατάκριτη από αυτούς που όφειλαν να είναι οι αγαπημένοι μου... ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΩ!!!!
Άβαταρ μέλους
Μάνος
Δημοσιεύσεις: 18535
Εγγραφή: 05 Μαρ 2014 8:10 am

Re: ΟΠΕΡΑ

Δημοσίευση από Μάνος »

Ευχαριστούμε Θοδωράκο μας!
:romance-inlove: :romance-inlove: :romance-inlove:
Εικόνα

Αγάπη είναι να με αφήνεις να σε αγγίξω,
να με ακούς, ακόμα και όταν δεν μιλάω,
να με βλέπεις, ακόμα και όταν δεν είμαι δίπλα σου...
Άβαταρ μέλους
ALEXOULA
Συντονιστής
Δημοσιεύσεις: 24521
Εγγραφή: 22 Νοέμ 2007 9:04 pm

Re: ΟΠΕΡΑ

Δημοσίευση από ALEXOULA »

Πολύ όμορφα :romance-heartsthree:
Θοδωράκο μου :x :romance-kisscheek: >:d< >:d< >:d<
Γι' αυτό που πολεμάς είναι μόνο η εξέλιξή σου...Εκεί στον κάθετο άξονα...γιατί όταν αυτός ολοκληρωθεί, ο πόλεμος μετά, στον οριζόντιο, γίνεται αρμονία, ειρήνη και πληρότητα

__________________________________________________________
Πολέμα και Οραματίσου
Άβαταρ μέλους
Giorgos Agelis
Δημοσιεύσεις: 4061
Εγγραφή: 08 Απρ 2011 2:44 am
Τοποθεσία: KATERINH PIERIA

Re: ΟΠΕΡΑ

Δημοσίευση από Giorgos Agelis »

Ευχαριστούμε :romance-inlove:
Άβαταρ μέλους
Βικούλα
Δημοσιεύσεις: 25987
Εγγραφή: 08 Φεβ 2012 4:24 pm

Re: ΟΠΕΡΑ

Δημοσίευση από Βικούλα »

ααα τι ωραια O:-) O:-) :romance-heartbeating:
"Το να είσαι τέλειος είναι μια πρόκληση του «δεν μπορώ»
Το να είσαι ευτυχισμένος είναι η πρόκληση του «Θέλω»…" Β.Ν.
Πολέμα και οραματίσου! @};-
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Re: ΟΠΕΡΑ

Δημοσίευση από Vasoula »

ουάου θέμα!
Μπράβο Θοδωράκο μου :romance-kisscheek:
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
Ellaki
Δημοσιεύσεις: 27248
Εγγραφή: 30 Ιούλ 2007 11:02 am
Τοποθεσία: Αγάπη

Re: ΟΠΕΡΑ

Δημοσίευση από Ellaki »

ευχαριστούμε πολύ Θοδωράκο πάρα πολύ ωραίο θέμα >:d< >:d< >:d< >:d< >:d<
Ας ξεκινήσουμε να αγαπάμε, κι ας μην ξέρουμε ακόμα καλά τον τρόπο... :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
Θοδωράκος
Δημοσιεύσεις: 23391
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 3:37 pm
Τοποθεσία: Αθήνα

Re: ΟΠΕΡΑ

Δημοσίευση από Θοδωράκος »

O:-) O:-)

Περνώντας στην εποχή του Mozart, λίγο μετά το 1750, πολλά έχουν αλλάξει στη όπερα. Από τις φιοριτούρες και τον υπερβολικό στολισμό του μπαρόκ, περνάμε στις καθαρές δομές και μελωδίες του νεοκλασσικισμού. Μέσα από διάφορες μεταρρυθμίσεις στον χώρο της όπερας, ο συνθέτης εδραιώνεται περισσότερο, και οι τραγουδιστές περιορίζονται στην αλλαγή και τον διανθισμό του τραγουδιού (εξακολουθεί και υπάρχει βέβαια, αλλά σε σύγκριση με πριν αρκετά λιγότερο). Η θεματολογία αρχίζει και μετακινείται από τους αρχαιοελληνικούς και ρωμαϊκούς μύθους, σε θέματα πιο κοντά στα γούστα της ανερχόμενης μεσαίας αστικής τάξης. Ταυτόχρονα, ένα νέο είδος όπερας από την Νάπολη, η opera buffa (κωμική όπερα), φέρνει νέο αέρα, με πολλά νέα στοιχεία, τόσο στυλιστικά, όσο και μουσικά, που επηρεάζουν και την "σοβαρή" όπερα. Η πρακτική των καστράτο εγκαταλείπεται σιγά σιγά, με τις γυναίκες να αποκτούν ρόλους επί σκηνής.

Θυμάστε την απλή εισαγωγή από τον "Ορφέα" του Μοντεβέρντι; Ε τώρα οι εισαγωγές της όπερας είναι ολόκληρα έργα, όπου όπως αναφέραμε, ανεξαρτητοποιήθηκαν από την όπερα και δημιούργησαν την Συμφωνία. Η ορχήστρα μεγάλωσε, οι ρόλοι των μουσικών οργάνων έγιναν πιο σαφής, τα εκφραστικά μέσα αυξήθηκαν, χωρίς ποτέ όμως να χάνεται η ελαφράδα και η σπιρτάδα που χαρακτήριζε όλη αυτήν την εποχή. Εδώ η εισαγωγή από τους "Γάμους του Φίγκαρο". :x


Από την ίδια όπερα, η άρια "Porgi Amor". Καθαρές μελωδικές γραμμές, "ευγενικό" τραγούδι με στρογγυλεμένες άκρες. Μπορεί ο τραγουδιστής της όπερας να εξακολουθεί να είναι ακόμα ο "σταρ", όμως ο ρόλος του συνθέτη αρχίζει και γίνεται όλο και περισσότερο σημαντικός - ακόμα και εάν το όνομά του αναγράφεται ακόμα με μικρά γράμματα στις αφίσες και τα προγράμματα των οπερών.


Άλλη μία άρια από την ίδια όπερα. Το κομμάτι του recitativo (μουσική απαγγελία) έχει απλοποιηθεί εντελώς, καθώς όλη η βαρύτητα έχει δοθεί στις άριες. Η συγκεκριμένη άρια συγκεντρώνει μερικά από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που ήρθαν από την opera buffa (άλλωστε, η συγκεκριμένη όπερα, "Οι Γάμοι του Φίγκαρο", είναι κωμική): ο ρόλος του μπάσου ως κωμικού γέρο-ξεκούτη, οι κουτοπόνηρες δολοπλοκίες, και (προς το τέλος) γρήγορα περάσματα με μπόλικο κείμενο, σχεδόν σαν γλωσσοδέτης. O:-)


Από ένα άλλο έργο, τον "Ντον Τζιοβάνι", μία όπερα που συνδυάζει το κωμικό με το τραγικό, μία άλλη καινοτομία από την κωμική όπερα: τα μεγάλα ανσάμπλ και τα φινάλε. Ο διαχωρισμός recitativo - aria σταματάει, η μουσική έχει συνεχή ροή, και πολλοί χαρακτήρες επί σκηνής τραγουδάνε καθώς η δράση συνεχίζει. Στο συγκεκριμένο απόσπασμα (ολόκληρο κρατάει περί τα 20 λεπτά), από το φινάλε του έργου, ο εγωπαθής και "γυναικάς" Ντον Τζιοβάνι, μαζί με τον υπηρέτη του Λεπορέλλο, αφού περιγελάνε τις προσπάθειες μιας παλιάς του ερωμένης να τον κάνει να αλλάξει τρόπους ζωής, δέχονται επίσκεψη από το φάντασμα ενός γέρου (πατέρα παλιάς μνηστής), που κοροϊδευτικά είχε προσκαλέσει σε δείπνο ο Τζιοβάννι ένα βράδυ στο νεκροταφείο, που του λέει για μία τελευταία φορά να αλλάξει ζωή. Όταν αρνείται ο πρωταγωνιστής ξανά, το φάντασμα τον σέρνει μαζί του στην κόλαση. Έντονο δράμα, προάγγελος μιας μεταγενέστερης εποχής που θα ερχόταν σε μερικές δεκαετίες...


Κακά τα ψέμματα, ο Mozart μεσουρανούσε εκείνη την περίοδο. Και ενώ όπερες γραφόντουσαν με τις εκατοντάδες κάθε χρόνο από τα ξεκινήματά της, λίγες άντεξαν στο πέρασμα του χρόνου. Θα βάλω εδώ ακόμα μερικά κομμάτια του Mozart από διάφορα έργα, ως σημερινό επίλογο. :x

Από τους "Γάμους του Φίγκαρο":




Από τον "Ντον Τζιοβάνι"

(εδώ συναντάμε ένα άλλου είδους recitativo στην αρχή, με την πλήρη συμμετοχή της ορχήστρας, που μελλοντικά θα αντικαταστήσει το "σκέτο" recitativo - η άρια ξεκινάει περί τα 3:30)


Και λίγο από τον "Μαγικό Αυλό". Παρ'όλο που "τεχνικά" δεν είναι όπερα αλλά Singspiel (γερμανικό μουσικό θέατρο, με κείμενο σε πρόζα και ενδιάμεσα τραγούδια), δεν μπορούμε να μην το συμπεριλάβουμε.

(η άρια ξεκινάει περί τα 2:10)

(η φωνή του τενόρου αρχίζει σε αυτήν την εποχή να κάνει πιο έντονη την παρουσία της)


Και εδώ τελειώνουμε για σήμερα. Στο επόμενο "κεφάλαιο" θα περάσουμε στην εποχή του ρομαντισμού και του "όμορφου τραγουδιού" (bel canto) με τις όπερες των Rossini, Bellini, και Donizetti. O:-) :x

:romance-grouphug:
Πολέμα και Οραματίσου @};-

Ανοίγω την Καρδιά μου στον Θεό. :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
ALEXOULA
Συντονιστής
Δημοσιεύσεις: 24521
Εγγραφή: 22 Νοέμ 2007 9:04 pm

Re: ΟΠΕΡΑ

Δημοσίευση από ALEXOULA »

Υπέροχα :romance-heartsthree: :romance-kisscheek: >:d< >:d< >:d<
Γι' αυτό που πολεμάς είναι μόνο η εξέλιξή σου...Εκεί στον κάθετο άξονα...γιατί όταν αυτός ολοκληρωθεί, ο πόλεμος μετά, στον οριζόντιο, γίνεται αρμονία, ειρήνη και πληρότητα

__________________________________________________________
Πολέμα και Οραματίσου

Επιστροφή στο “ΜΟΥΣΙΚΗ-ΠΟΙΗΣΗ”