Ποιητικά έργα, στίχοι

[Sofoula]

[Δεκατριούλης]

Οταν φτάσεις σε αυτό το σημείο τον ζεις μαλλον κιολάς αυτόν τον κόσμο, ε;

[Βικούλα]

[Μάνος]

[Ταρούλα]

[Ιωαννάκι]

Αχ

[Annoula]

[Δωρουλα]

[Sofoula]

Οταν φτάσεις σε αυτό το σημείο τον ζεις μαλλον κιολάς αυτόν τον κόσμο, ε;

Ε κάπως έτσι φτιάχνουμε τον κόσμο μας

[Ellaki]

[Stefanos]

[ΙΩΑΝΝΑ]

[Έφη]

[ALEXOULA]

[Ιωαννάκι]

Να με θυμόσαστε — είπε. Χιλιάδες χιλιόμετρα
περπάτησα
χωρίς ψωμί, χωρίς νερό, πάνω σε πέτρες κι αγκάθια,
για να σας φέρω ψωμί και νερό και τριαντάφυλλα. Την
ομορφιά
ποτές μου δεν την πρόδωσα. Όλο το βιος μου το
μοίρασα δίκαια.
Μερτικό εγώ δεν κράτησα. Πάμπτωχος. Μ' ένα κρινάκι
τού αγρού
τις πιο άγριες νύχτες μας φώτισα. Να με θυμάστε.
Και συγχωράτε μου αυτή την τελευταία μου θλίψη: Θα
'θελα
ακόμη μια φορά με το λεπτό δρεπανάκι τού φεγγαριού
να θερίσω
ένα ώριμο στάχυ. Να σταθώ στο κατώφλι, να κοιτάω
και να μασώ σπυρί - σπυρί το στάρι με τα μπροστινά
μου δόντια
θαυμάζοντας κι ευλογώντας τούτον τον κόσμο που αφήνω,
θαυμάζοντας κι Εκείνον που ανεβαίνει το λόφο στο πάγχρυσο λιόγερμα. Δέστε:
Στο αριστερό μανίκι του έχει ένα πορφυρό τετράγωνο
μπάλωμα.
Αυτό δεν διακρίνεται πολύ καθαρά. Κι ήθελα αυτό
προπάντων να σας δείξω.
Κι ίσως γι' αυτό προπάντων θ' άξιζε να με θυμάστε.

Γιάννης Ρίτσος, Επιλογικό
Από την έκδοση Αργά πολύ αργά μέσα στη νύχτα (1991)