Ευαγγέλιο του Θωμά

[Θοδωράκος]

Απόσπάσματα αυτού του ευαγγελίου διαβάζουμε συχνά σε κείμενα της Βάσως.
Αποφάσισα λοιπόν να το ψάξω και να το διαβάσω όλο.

Δεν είναι μεγάλο, καθώς αποτελείται από 114 "λόγια".
Όμως σίγουρα, τουλάχιστον κάποια από αυτά, θέλουν πολλή σκέψη και χρόνο για να τα κατανοήσεις.

Βρήκα μία απλή έκδοση του ευαγγελίου αυτού στο ίντερνετ.
Την παραθέτω εδώ, για όποιον ενδιαφέρεται.

Το κείμενο δεν ήταν γραμμένο στα ελληνικά (μερικά σημεία του μόνο, απ'ό,τι κατάλαβα), οπότε ουσιαστικά μόνο μεταφράσεις μπορεί κανείς να βρει, από την γλώσσα που γράφτικε (κοπτικά; δεν κατάλαβα).

http://www.omilosmeleton.gr/pdf/Gospel_of_Thomas.pdf

[Fotinoula]

Ευχαριστούμε πολύ, το εκτύπωσα

[Θοδωράκος]

Απλά να σημειώσω εδώ ότι από στιγμής που το κείμενο είναι μετάφραση, κάθε μετάφραση εμπεριέχει και μέσα της στοιχεία ερμηνείας. Σε μερικά σημεία θα ήθελα να μπορούσα να διαβάσω το πρωτότυπο, να δω ακριβώς τι λέει. Επίσης, υπάρχουν σημεία στο κείμενο που τα βρίσκω λίγο "άκυρα", οπότε δεν μπορώ να πω ότι μου αρέσει όλο το κείμενο, αλλά ένα κομμάτι του, που το βρίσκω πολύ αληθινό και που συμβαδίζει με τα όσα έχω βιώσει - όπως το σημείο που λέει ότι η Βασιλεία του Θεού είναι εδώ γύρω μας, απλά δεν την βλέπουμε.

[Vasoula]

Θοδωράκο, η διδασκαλία μέσω του Θωμά, είναι απλά πολύ πιο κοντά από τα άλλα Ευαγγέλια, σ' αυτό που εγώ η ίδια διδάχτηκα από τον Δάσκαλο μου, εσωτερικά, γι' αυτό και την αναφέρω συχνά...

Φυσικά λείπει και η προσωπική εμπειρία του Θωμά, σ' αυτήν την φάση και ίσως είναι πιο δύσκολο να εξηγήσει κανείς τον Λόγο που έχει μεταδοθεί μέσα από το Ευαγγέλιο αυτό...

Γενικά στην ανάγνωση κάθε Ευαγγελίου, υπάρχει ένα κενό για τον κάθε άνθρωπο που το διαβάζει...Το κενό της προσωπικής εμπειρίας και του βιώματος, από αυτόν που έλαβε τον Λόγο και κατάφερε να τον εφαρμόσει και να τον μεταδώσει...
Αυτό το κενό, μέσα από την απλή ανάγνωση, χωρίς εξήγηση, είναι αυτό που δημιούργησε τον δογματικό τρόπο της θρησκείας του χριστιανισμού και των παρ' αυτής "αιρέσεων"...

Βλέπεις ο καθένας αντιλαμβάνεται διαφορετικά τον Λόγο, αν αυτός δεν έχει ανθίσει πρώτα μέσα του, εκλιπόντων των ζωντανών παραδειγμάτων του Λόγου.

Ο Ιησούς αποτέλεσε παράδειγμα του Ζωντανού Λόγου...Οι υπόλοιποι που έγραψαν τα Ευαγγέλια έζησαν τον Ιησού μέσω άλλων...Και στην πορεία αυτό έγινε δόγμα και κανόνας, γιατί κανείς δεν μπορούσε να νιώσει τον Άνθρωπο Ιησού...

Ετσι διαχωρίστηκε στην πορεία από τους ανθρώπους, σαν Θεός, γιατί κανείς δεν τον "είδε" και δεν τον ένιωσε στον θυμό του, στον πόνο του και στον φόβο του, μα και στην Αλήθεια του…

Αυτά περί πεντηκοστής και φώτισης των αποστόλων, εγώ τα ακούω βερεσέ!
Και μάλλον ο επίσημος χριστιανισμός τα ακούει βερεσέ, γιατί αν φωτίστηκε ο Ιωάννης που τον ονόμαζε θεό, το ίδιο θα φωτίστηκε και ο Θωμάς που τον ονόμαζε Άνθρωπο…
Αν φωτίστηκε ο Πέτρος, θα φωτίστηκε και η Μαγδαληνή, αν μεταξύ τους δεν υπήρχε αυτή η αιώνια κόντρα της γυναίκας και του άντρα…

Οπότε ο καθένας χρειάζεται να βρει τον Άνθρωπο μέσα του, πριν φτάσει με προσδοκίες στον Θεό και πριν προλάβει τις προσδοκίες αυτές να τις μεταβάλλει σε δογματισμό και ακαμψία που θα τον σώσουν από το «κακό» που δεν έχει βρει μέσα του…
Γι’ αυτό και η εφαρμογή του Λόγου του Ιησού, είναι σπάνιο φαινόμενο σήμερα στην εκκλησία που έχει δημιουργηθεί στο όνομά του…

Όμως οι χριστιανοί, ακολουθώντας ένα δογματικό μονοπάτι, νομίζουν ότι έτσι κι αλλιώς σώζονται ή θα σωθούν…

Ο καθένας με την πλάνη του φυσικά…
Εκεί που συσσωρεύεται ο πλούτος, εκεί ανθίζει και η προδοσία στην εφαρμογή αυτού που υποτίθεται ότι αγαπάς και ονομάζεις "Κύριο" σου...

ο Ζωντανός Δάσκαλος δεν είναι αυτός που ζει στην φυσική ζωή μόνο, αλλά αυτός που φωτίζει το Είναι σου με την Παρουσία του, γιατί και οι δυό σας έχετε συναντηθεί στην Ανάσταση!

[Θοδωράκος]

Γενικά στην ανάγνωση κάθε Ευαγγελίου, υπάρχει ένα κενό για τον κάθε άνθρωπο που το διαβάζει...Το κενό της προσωπικής εμπειρίας και του βιώματος, από αυτόν που έλαβε τον Λόγο και κατάφερε να τον εφαρμόσει και να τον μεταδώσει...
Αυτό το κενό, μέσα από την απλή ανάγνωση, χωρίς εξήγηση, είναι αυτό που δημιούργησε τον δογματικό τρόπο της θρησκείας του χριστιανισμού και των παρ' αυτής "αιρέσεων"...

Συμφωνώ, Βάσω μου! Τα λόγια και τα κείμενα δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν παρά ως "ανάμνηση" ή "σημεία αναφοράς" στα βιώματα. Αν δεν τα έχεις όμως, μπορούν να οδηγήσουν σε ερμηνείες τελείως άσχετες...

Θυμήθηκα τώρα κάτι που μας είχαν πει στην σχολή, που έχει να κάνει με την μουσική βέβαια: ακόμα και εάν έχεις στα χέρια σου την παρτιτούρα ενός κομματιού, αν δεν το έχεις ακούσει ζωντανά να το παίζει κάποιος, δύσκολα θα μπορέσεις να το παίξεις εσύ σωστά και να ερμηνεύσεις τα νοήματά του, ενώ συνήθως το αποτέλεσμα της ανάγνωσής σου μπορεί να απέχει πάρα πολύ από τις προθέσεις του συνθέτη.

Κάπως έτσι νομίζω είναι και με αυτά τα λόγια των ευαγγελίων: άμα δεν έχεις μπροστά σου κάποιο άτομο που θα τα βιώνει για να δεις την εφαρμογή τους, ή άμα δεν έχεις εσύ βιώσει την Αλήθεια και την Αγάπη, δύσκολα θα μπορέσεις να τα ερμηνεύσεις σωστά. Γιατί θα έχεις αφήσει το συναισθηματικό πεδίο σου απ'έξω, προσπαθώντας να επεξεργαστείς απλά νοητικά το κείμενο. Και έτσι ο διαχωρισμός των πεδίων θα γίνει ακόμα μεγαλύτερος. Και βέβαια η λογική σε πάει εκεί που την θες εσύ να σε πάει. Έτσι, όσο οι άνθρωποι έχουν μέσα τους τον πόλεμο και τον διαχωρισμό, τόσο θα βλέπουν σε όλα τα κείμενα τον πόλεμο και τον διαχωρισμό.

[Βικούλα]

[Ταρούλα]

[Ellaki]

ευχαριστώ Θοδωρή

το έσωσα για να το εκτυπώσω

[ALEXOULA]

Οπότε ο καθένας χρειάζεται να βρει τον Άνθρωπο μέσα του, πριν φτάσει με προσδοκίες στον Θεό και πριν προλάβει τις προσδοκίες αυτές να τις μεταβάλλει σε δογματισμό και ακαμψία που θα τον σώσουν από το «κακό» που δεν έχει βρει μέσα του…
Γι’ αυτό και η εφαρμογή του Λόγου του Ιησού, είναι σπάνιο φαινόμενο σήμερα στην εκκλησία που έχει δημιουργηθεί στο όνομά του…

Όμως οι χριστιανοί, ακολουθώντας ένα δογματικό μονοπάτι, νομίζουν ότι έτσι κι αλλιώς σώζονται ή θα σωθούν…

Ο καθένας με την πλάνη του φυσικά…
Εκεί που συσσωρεύεται ο πλούτος, εκεί ανθίζει και η προδοσία στην εφαρμογή αυτού που υποτίθεται ότι αγαπάς και ονομάζεις "Κύριο" σου...

ο Ζωντανός Δάσκαλος δεν είναι αυτός που ζει στην φυσική ζωή μόνο, αλλά αυτός που φωτίζει το Είναι σου με την Παρουσία του, γιατί και οι δυό σας έχετε συναντηθεί στην Ανάσταση!

[Ελενίτσα]

[Ellaki]

Απόσπασμα από το Γνωστικό Ευαγγέλιο του Θωμά του Jean-Yves Leloup <ΚΑΤΑ ΘΩΜΑΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ>
Αφιερωμένο στους Φίλους

ΛΟΓΙΟΝ 37

Οι μαθητές Του ρώτησαν:
Ποια θα είναι η ημέρα της παρουσίας Σου;
Ποια θα είναι η ημέρα του οράματός μας;
Ο Ιησούς απάντησε:
Την ημέρα που θα είστε γυμνοί
Σαν τα νεογέννητα παιδιά
Που πατούν πάνω στα ρούχα τους,
Τότε θα δείτε τον Υιό του Ζώντος.
Για εσάς, δεν θα υπάρχει πλέον φόβος.


Τα ρούχα συμβολίζουν όλες αυτές τις <υπερφορολογίες>, με τις οποίες σκεπάζουμε την ουσιαστική μας ύπαρξη, όλες αυτές τις ταυτίσεις με έναν ρόλο, μια κατάσταση, μια ιδέα, που μας κάνουν να ξεχνάμε την γύμνια μας.
Το Ευαγγέλιο μας προσκαλεί στην γυμνότητα, να είμαστε γυμνοί, να είμαστε τίποτε, να είμαστε καινούριοι όπως το νεογέννητο, χωρίς ρούχα, χωρίς προκαταλήψεις, να ανακτήσουμε αυτήν την αθωότητα, που μας επιτρέπει να βλέπουμε τον Ζώντα. Μην προβάλλοντας στην παρούσα στιγμή τίποτε από το παρελθόν και τίποτε από το μέλλον, που θα υπήρχε φόβος;
Εξ άλλου, το γδύσιμο, η γύμνια, σημαίνει ότι είμαστε έτοιμοι για τον Εναγκαλισμό. Σημαίνει πίστη ότι η Αγάπη μας περιμένει.

………………………………………………………………………………………………………………………………………………

Η ωραιότερη αντήχηση αυτού του λογίου, είναι ίσως ένα κείμενο ενός σύγχρονου συγγραφέως, του Ζακ Λακαριέρ στη <Σουράτ του Κενού> λέει:

Ξέμαθε. Ξεσυνήθισε τη γέννησή σου.
Λησμόνησε το όνομά σου. Γυμνώσου.

Γδύσου από τα παλιόρουχά σου. Γύμνωσε την μνήμη σου.
Κατάστρεψε τις μάσκες σου.

Σκίσε τις υποχρεώσεις σου. Χάλασε τις βεβαιότητές σου.
Εξωτερίκευσε τις αμφιβολίες σου. Ελευθέρωσε την ύπαρξή σου.

Ξεβάφτισε την πηγή σου. Έκτρεψε τους δρόμους σου.
Αποφύλλισε τις επιθυμίες σου. Αποδυνάμωσε τα πάθη σου.

Εξανθρώπισε τους προφήτες. Απονομισμάτωσε το μέλλον.
Σάστισε το παρελθόν. Αποθάρρυνε τον Χρόνο.

Ματαίωσε τον παραλογισμό. Διακόρευσε το παραλήρημα.
Απόβαλλε το ιερό. Ξεμέθυσε τον ίλιγγο.

Παραμόρφωσε τον Νάρκισσο. Ελευθέρωσε τον Γαλαάδ.
Καθαίρεσε τον Μολώχ. Εκθρόνισε τον Λεβιάθαν.

Απομυστικοποίησε το αίμα. Ξεκοκάλισε την μαϊμού.
Αποκλήρωσε τον πρόγονο.

Αποσυμφορίστε την ψυχή σας. Ξεκαθαρίστε τις αποτυχίες σας.
Απογοητεύστε την απελπισία. Αποδεσμεύστε την ελπίδα.

[Βικούλα]

Ελλάκι

[Ταρούλα]

[Stefanos]

[ALEXOULA]