Εγω και "Αυτο"

Άβαταρ μέλους
Μαιρη
Δημοσιεύσεις: 1561
Εγγραφή: 02 Ιαν 2009 12:51 pm
Τοποθεσία: Μυτιλήνη

Εγω και "Αυτο"

Δημοσίευση από Μαιρη »

Της Μαρι Καρντιναλ
Σας γραφω τα σχολια στο πισω μερος του βιβλιου.......

Τουτο το βιβλιο ειναι ενα βιβλιο-κραυγη , ενα βιβλιο γροθια, ειναι βιβλιο γραμμενο με μια βιαιη ειλικρινεια ,χωρις αιδω και χωρις συμβιβασμους.Δεν ειναι η πρωτη φορα που μια γυναικα αφηγειται μια ενδομυχα προσωπικη της κριση , ειναι ομως η πρωτη φορα που μια γυναικα τολμαει να χρησιμοποιησει χωρις περιστροφες χωρις ωραιοποιηση , χωρις αληγοριες τις πραγματικες λεξεις, τις αληθινες , τις απαγορευμενες , τις λεξεις που λυτρωνουν.
Υποφεροντας απο διαταραχες, που ο καθε ανωγνωστης και η καθε αναγνωστρια θα νιωσουν αμεσα σαν μεσα στο δικο τους το ειναι, τις αβασταχτες επιπτωσεις τους , η νεαρη γυναικα που εδω ανακαλυπτουμε ειναι ενα ον φυσικα και ηθικα εξουθενομενο,στα συνορα της τρελας στα προθυρα της αυτοκτονιας.
Ως τη μερα που αποφασιζει να εμπιστευτει τη μοιρα της στον ψυχαναλυτη.
Παρακολουθωντας τους, αυτην και τον ψυχαναλητη στις ψυχαναλυτικες συνεδριες, ξαναζωντανευουμε μαζι της το δρομο που περασε, καθως φωτιζονται ο ενας μετα τον αλλον οι σπουδαιοτεροι σταθμοι στη ζωη της: το διαζυγιο των γονιων , ο θανατος του πατερα,οι τραυματισμοι της παιδικης της σεξουαλικοτητας , τα εφηβικα της χρονια σε μιαν εμπολεμη Αλγερια , και , πανω απ ολα , η εσχατη αναμνηση που με ζορι ξεριζωνεται απο τα εγκατα του υποσυνειδητου,η ομολογια της μανας , που ειναι ισως η αρχικη αιτια του κακου. Με μια προσπαθεια που τελικα εξουδετερωνει την πιο λυσσασμενη εσωτερικη της αντισταση , η αφηγητρια μας αποκαλυπτει σιγα σιγα το παρελθον της. Και οταν τελειωσει την αφηγηση της , θα νιωσει οτι εχει λυτρωθει απο τα αγχη της και οτι μπορει τωρα να ξαναρχισει τη ζωη της με τον αντρα της και με τα παιδια της, να ξαναζησει η ιδια!
Ανακατευοντας την μυθιστορηματικη εξομολογηση με τις πιο συγχρονες μεθοδες ψυχαναλυτικης θεραπειας, η Μαρι Καρντιναλ μας κανει να ζησουμε ,μεσα απο το προσωπο της ηρωιδας της,μιαν εξαιρετικη εμπειρια.
Προκειται για ενα δυνατο βιβλιο , ενα βιβλιο -ντοκουμεντο, καταλυτικο, και συναμα για το καταπληκτικο οδοιπορικο μιας θεραπειας βασισμενης στο θαρρος και στη συνειδητη επιθυμια να Αυτοηττηθεις .
Και αυτη η λυτρωση ειναι η λυτρωση των λεξεων , γιατι μονο λεγοντας τες με το αληθινο τους ονομα δυαλυονται οι φαντασιωσεις.
Προκειται για μια αληθινη περιπτωση ,ιδιαιτερα οδυνηρη ,το εξαιρετο ομως μαθημα που μας δινει η Μαρι Καρντιναλ ειναι πολυτιμο για ολους μας.
Το βιβλιο σε συναρπαζει με τη συνδιασμενη γοητεια της ιδιοσυγκρασιας μιας γυναικας και το ταλεντο ενος συγγραφεα.

Παιδια συνταρακτικο !!! @};-
Ακολουθω την εσωτερικη πυξιδα μου και απορριπτω οποιες πεποιθησεις δεν με εξυπηρετουν πλεον...
angelikik
Δημοσιεύσεις: 11
Εγγραφή: 15 Δεκ 2009 1:16 pm

Re: Εγω και "Αυτο"

Δημοσίευση από angelikik »

"εγω και αυτο"Μαρι Καρντιναλ αποσπασμα

Η λησμονια ειναι η πιο περιπλοκη κλειδαρια αλλα δεν ειναι παρα κλειδαρια,δεν ειναι γομολαστιχα ουτε τουφεκι,δε σβηνει ουτε σκοτωνει,κλεινει μοναχα.Τωρα ξερω πολυ καλα πως το πνευμα συλλαμβανει τα παντα,ταχτοποιει τα παντα,τα βαζει σε ταξη και τα συγκρατει.Αυτα ολα θελουν να πουν πως ειχαν αιχμαλωτιστει ακομα κι αυτα που εκανα πως δεν ειδα,δεν ακουσα η δεν ενιωσα ,αυτα που νομιζω πως δεν καταλαβα,ως και των αλλων το πνευμα.Καθε συμβαν,οσο κι αν ειναι ασημαντο και καθημερινο καταγραφεται,μπαινει στο ευρετηριο και αν ξεχνιεται,ωστοσο δεν εξαφανιζεται και συνειδητοποιειται πολλες φορες απο μια σηματοδοτηση ελαχιστη:ενα κλαδακι μυρωδια,μια σπιθα χρωματος,ενα ανοιγοκλεισιμο φωτος,μια υποψια αισθησης,ενα θραυσμα λεξης.Κι ακομα λιγοτερο:ενα αγγιγμα,μια ηχω.Και πιο λιγο ακομα:ενα τιποτα που θα υπηρχε.

Αρκει να δινεις σημασια σ αυτες τις σηματοδοτησεις.Καθενα απ αυτα φυλαει ενα δρομο που στο τερμα του υπαρχει μια πορτα αμπαρωμενη και πισω της βρισκεται η αναμνηση ατοφια.Οχι ,καθολου παγωμενη και νεκρη,αντιθετα πολυ ζωντανη,οχι μονο με το δικο της φως,τις μυρωδιες,τις κινησεις της,τα λογια της,τους θορυβους της,τα χρωματα της αλλα επισηςτις αισθησεις,τις συγκινησεις,τα αισθηματα,τις σκεψεις και δυο κεραιες,δυο λαβες,μια στο παρελθον και μια στο μελλον.
............................................................................................................................................................



Η αντισταση που προσφερει ο νους στο ανοιγμα σε κατι τετοιες πορτεςειναι αφανταστο.Ο δικος μου τουλαχιστον εβαλε ολα του τα δυνατα.Φυλαγε εκει πισω κατι που με ειχε πληγωσει,που με ειχε πονεσει φριχτα,που ειχε κανει κομματακια την προσωπικοτητα μου.Δεν ηθελε λοιπον να ξανγυρισω πισω,δεν ηθελε να ξαναπονεσω απ αυτο το ξεχασμενο κακο.

το πήρα από εδώ http://sivylla.pblogs.gr/2010/01/egw-ka ... pasma.html" onclick="window.open(this.href);return false;.

Επιστροφή στο “ΒΙΒΛΙΑ”