Συλλογικη Συνειδητοτητα: Δυαδισμος &Εμπειρια Ενωτικης Αγ

[Vasoula]

Αυτά που αναφέρεις σαν διαδρομή προτύπων, Σκαπανέα, είναι πλάνη...

Τα πρότυπα είναι στα κύτταρα των ανθρώπων...Οι έννοιες που αναφέρεις "οικογένεια", "σχολείο", "εργασία" καθρεφτίζουν απλά μερικούς χώρους όπου αυτά τα πρότυπα εκδηλώνονται. Δεν είναι όμως η πηγή γέννησής τους. Είναι απλά ο χώρος που τα εκδηλώνουμε...
Και τα εκδηλώνουμε ο καθένας μας διαφορετικά (ή έτσι νομίζουμε), γι' αυτό δεν θα βρεις ποτέ ανάμεσα σε 10 παιδιά από τους ίδιους γονεις, όμοιες συμπεριφορές. Γιατί εκτός από το συλλογικό ασυνείδητο, φέρνουμε και "πρότυπα" από προηγούμενες ζωές...

Η οικογένεια, απλά είναι ο χώρος που στηρίζει αυτά τα πρότυπα, τα επωάζει για να αναδυθούν...

[galazia_sfaira]

Γεμίζουμε το υποσυνείδητο με αυτό το συναίσθημα της ολοκλήρωσης, που είναι μόνο φως!
Μετά κατανοούμε, ότι κανέναν δεν πρέπει να συγχωρέσουμε, γιατί δεν υπάρχει λόγος. Κανένας δεν μπορεί να μας βλάψει, κανένας δεν μας βλάπτει, σαν ύπαρξη. Εμείς όμως βλάπτουμε συνεχώς τον εαυτό μας, διαχωρίζοντας τον με πρόσχημα την αγάπη!!!

ΑΥτο ισχύει για ολα οσα φοβομαστε,για οσα μας πονανε,για οσα μας διαχωριζουν,ολα οσα μας...............ΑΝ τα γεμισουμε φως εκει ερχεται η ολοκληρωση ,η πλήρης αποδοχή.

[Rainmaker]

Καταλαβαίνεις τώρα Ηλία μου τι εννοώ λέγοντας "θέτω τα όρια της φυσικής μου έκφρασης" στο πεδίο που δρω"?

Παλαιότερα τσακωνόμουν για να επιβάλλω αυτά τα όρια...΄Ηθελα να δηλώσω τον εαυτό μου, αλλά δεν είχα άλλον τρόπο. Γιατί ήμουν γεμάτη από αυτά τα πρότυπα που αναφέρεις...Ο καλός που έχει χρήματα, ο κακός, ο έξυπνος μαθητής, ο χαζός μαθητής, ο έτσι...ο αλλιώς...Δεν τα άντεχα στους άλλους, δεν τα έβλεπα στον εαυτό μου. Είμαστε ολόϊδιοι με όλους τους ανθρώπους. Εγώ δεν το είχα αντιληφθεί...΄Ολοι οι άνθρωποι, ότι "επάγγελμα" και αν έκαναν, είχαν ένα μόνο συναίσθημα...τον φόβο!!! Από αυτόν δεν γλύτωναν ούτε οι παπάδες.

Μέσα από αυτόν όμως βρήκα την "ομοιότητα"...
Πίσω από κάθε πράξη των ανθρώπων, κρύβεται ένας τεράστιος φόβος...Και όσο αυτός ο φόβος υπάρχει, ανεξάρτητα που τον τοποθετούν οι άνθρωποι, δεν θα μπορεί η ανθρωπότητα να βαδίσει στην δόνηση της αγάπης.

Καταλαβαίνω... :roll:

[Ichor]

Σ' αγαπώ και για να μου το αποδειξεις, δεν θα είσαι ο εαυτός σου, αλλά θα είσαι αυτό που έχω μάθει ότι πρέπει να είσαι, για να έχω και τις δικαιολογίες να συνεχίσω και εγώ να προβάλλω αυτό που θα ήθελες να είμαι...

....Και ξεχνώ να αγαπήσω αυτό που πραγματικά είσαι.....!
ξεχνώ και τί πραγματικά εγώ είμαι.....!

Όταν ανακαλύψω τελικά οτι αυτό που φαίνομαι δεν έχει σχέση με αυτό που είμαι........νοιώθω πως τελικά εγώ δεν έζησα.
Και τότε ποιός είναι αυτός που φορά τα ρούχα μου? Ποιός χρησιμοποιεί το ποτήρι και το κρεβάτι μου....?
Ποιός είσαι εσύ που κάθεσαι στον καναπέ μου....?

:roll:
Η τραγικότερη στιγμή.....!
---------------------------------------------------------------------
"Το φεγγάρι χάθηκε πάνω από ένα πεθαμένο. Το φεγγάρι δεν λυπάται που είναι πεθαμένος. Το φεγγάρι λυπάται τους ζωντανούς που έζησαν σαν πεθαμένοι"....! (Από το πρόχειρό μου της 3ης Λυκείου)

[Rainmaker]

μυρησε υπόγειο Πένη μου;;

σκέψου τον εαυτό σου σαν ένα συνολο..τα εμπεριέχει όλα.. αλλα εκφραζει και βγάζει προς τα έξω αυτα που επιλέγει..

[Ichor]

Πολύ μούχλα και κατσαρίδες........και φοβάμαι τις κατσαρίδες γμτ....!

[Rainmaker]

Γιατι τις φοβάσαι;; Τι είναι οι κατσαρίδες;;

[Ichor]

Ρώτα την Εμμανουέλα.....!

χαχαχαχαχαχαχαχα :lol: :lol: :lol:
επειδή το έπαιζα γενναία εκείνη την ημέρα?
Ήταν επειδή πέρναγα ωραία....!

Φιλάκια

[Rainmaker]

αχαχαχαχχαχα καλα εκείνο το βράδυ δεν το ξεχνάω...!!!!!

[Skapaneas]

Αυτά που αναφέρεις σαν διαδρομή προτύπων, Σκαπανέα, είναι πλάνη...

Δεν βοηθας ετσι, λεγοντας μονο οτι αυτα που λεω ειναι πλανη.

Μιλαμε σχετικα με το Γολγοθα των προτυπων και δεν "οριοθετεις" αυτη την πορεια για να μπορει καποιος να την ακολουθησει.

Ολα τα υπολοιπα ειναι ωραια λογια τα οποια δεν εχουν πρακτικη αξια για το "μεσο" ανθρωπο, που αναρωτιεται τι μπορει να κανει για να προχωρησει πνευματικα στη ζωη του.

Ορισε λοιπον τη δικη σου σειρα των προτυπων, αν εχεις, για να μιλησουμε.

Μη ξεχνας βεβαια οτι αυτο που εχουμε μεσα μας το βλεπουμε να αντανακλαται στο περιβαλλον.

[Vasoula]

Μιλαμε σχετικα με το Γολγοθα των προτυπων και δεν "οριοθετεις" αυτη την πορεια για να μπορει καποιος να την ακολουθησει.

Σκαπανέα, απλά λέω ότι η οικογένεια ή το σχολείο είναι οι "χώροι" εκδήλωσης των προτύπων, γιατί τα επωάζουν και τα τροφοδοτούν και με βιώματα.

Η πορεια είναι μόνο μία...η ένωση με το πνεύμα.
Από εκεί παίρνεις καθοδήγηση και έμπνευση να εργαστείς με το μεγαλύτερο πρότυπο της ανθρωπότητας, τον εγωισμό!

Δεν καταλύεις την οικογένεια, το σχολειο, την κοινωνία. Δεν έχεις αυτήν την υποχρέωση.
Υποχρέωση έχεις να μην τα αναπαράγεις, εσύ ατομικά, και να βοηθήσεις και άλλους σ' αυτήν την πορεία, για να έχει συλλογική αξία η εξέλιξη.

Η πορεία προς τον Γολγοθά, είναι η πορεια προς τα μέσα.
Για να "σταυρώσεις" αυτό που οι άλλοι έχουν βασιλιά...τον εγωισμό.

Και αυτήν την πορεία, την κάνεις μόνος σου!

Μπορεί να σου ακούγονται μόνό "λόγια", αλλά δυστυχώς αυτά τα "λόγια" χρειάζεται να εμπιστευθείς, για να ακολουθήσεις αυτήν την πορεία. Αλλιώς θα σου ακούγονται πάντα λόγια και θα διαχωρίζεσαι, από αυτόν που ήδη έχει φτάσει στην εσωτερική "σταύρωση"...
Και μέσα από αυτόν τον διαχωρισμό τον "σταυρώνεις" στην υλική πραγματικότητα...

΄Οπως ακριβώς έγινε...!!!!

[galazia_sfaira]

Για μενα δυο ειναι τα θεματα κυρια προς την Σταυρωση-Λυτρωση.
Ο Φοβος αποτελεσμα του οποιου εινα η αν-αληθεια.
Οποιςο φοαβαται διαμορφωνει και την δικη του παραγματικότητα περα αποτην ΑΛΗΘΕΙΑ.
Και η αληθεια απαλλαγμενη απο τον φοβο εχει φως εχει ελευθερία εχει παθος εχει ενωση εχει ολοκληρωση.

[Skapaneas]

Η πορεια είναι μόνο μία...η ένωση με το πνεύμα.
Από εκεί παίρνεις καθοδήγηση και έμπνευση να εργαστείς με το μεγαλύτερο πρότυπο της ανθρωπότητας, τον εγωισμό!


Η πορεία προς τον Γολγοθά, είναι η πορεια προς τα μέσα.
Για να "σταυρώσεις" αυτό που οι άλλοι έχουν βασιλιά...τον εγωισμό.

Και αυτήν την πορεία, την κάνεις μόνος σου!

Μπορεί να σου ακούγονται μόνό "λόγια", αλλά δυστυχώς αυτά τα "λόγια" χρειάζεται να εμπιστευθείς, για να ακολουθήσεις αυτήν την πορεία. Αλλιώς θα σου ακούγονται πάντα λόγια και θα διαχωρίζεσαι, από αυτόν που ήδη έχει φτάσει στην εσωτερική "σταύρωση"...

Βασω τι λες;

Δεν μου ακουγονται λογια...

Ειναι λογια και μονο λογια τα οσα γραφεις για την πορεια...

Δεν φαινεται καμια πρακτικη που μπορει να ακολουθησει καποιος για να φτασει στην ενωση με το πνευμα.

Δεν φαινεται καμια πρακτικη για την πορεια προς τα μεσα.

Και ο Δυαδισμος του μεσα και του εξω παραμενει και καλα κρατει.

Και η χωριστικοτητα του μεσα και του εξω διατηρειται και η Ενωση ειναι ενα μονο ονειρο, ουτε καν οραμα.

Το πετυχες;

Δειξε τον τροπο και τον δρομο, ασφαλη και ακμαιο, ωστε μεσα απο τον Δυαδισμο να αναδειχθει η Ενοτητα.

Ολοι οι αλλοι Δυαδισμοι που εκδηλωνονται στην πραγματικοτητα, ειναι φαινεται αντανακλασεις αυτο του θεμελιωδους Δυαδισμου: Υλης και Πνευματος.

Ολοι λοιπον αυτοι οι αλλοι Δυαδισμου μπορουν να "τακτοποιηθουν" αν Λυθει Το "Προβλημα της Ενωσης" Του Ζευγους: Υλη - Πνευμα.

[galazia_sfaira]

Ολοι λοιπον αυτοι οι αλλοι Δυαδισμου μπορουν να "τακτοποιηθουν" αν Λυθει Το "Προβλημα της Ενωσης" Του Ζευγους: Υλη - Πνευμα.

Δεν είναι ένωση αλλα μετουσιωση της ενεργειας του Πνεύματος στην Υλη.

[Vasoula]

Σκαπανέα, λόγια θα ακούγονται από τους άλλους.

Το μόνο που τους εμπνέει, είναι η ζωή μου!

Κάποιος μου είπε...Η γαλήνη που εκπέμπεις είναι για μένα το κίνητρο, να την αποκτήσω...

Κάποιος άλλος μου είπε...Η αγάπη που εκπέμπεις είναι για μένα το κίνητρο να την "ψάξω"...

Κάποιος άλλος μου είπε...Η θεραπεία που προσφέρεις είναι για μένα το κίνητρο να θεραπευτώ...

Και έτσι πάει λέγοντας...

Η διαδρομή είναι η δική μου...

΄Οποιος αφοσιωμένα ζητά την ένωση με τον Ανώτερο Εαυτό του, θα του δοθεί...

Να είσαι σίγουρος γι' αυτό

Το μόνό που χρειάζεται Σκαπανέα, είναι να μην είναι αυτή η επιθυμία προσανατολισμένη στο "ζω στην ύλη καλά"...
Αύτό είναι το αποτέλεσμα της ένωσης, αλλά επουδενί είναι η αιτία!!!

Διαδρομή, δυστυχώς δεν μπορώ να περιγράψω...
΄Ηταν έμπνευση η διαδρομή μου
΄Ηταν σκοπός το αποτέλεσμά της

Αν είμαι ενωμένη με το Πνεύμα...θα το καταλάβεις, όταν αφήσω το σώμα μου...
Γιατί τότε θα το μπορέσω να στο αποδείξω...

Μέχρι τότε θα είναι για σένα, μόνο λογια!!

΄Ετσι ήταν και τότε...
Δεν έχει αλλάξει τίποτα από τότε Σκαπανέα...