Η Δονηση Της Αθεϊας

Θέματα κατηγορίας που "κοιμούνται"...
Skapaneas

Η Δονηση Της Αθεϊας

Δημοσίευση από Skapaneas »

  • Βγαλτε την Αθεϊα απο μεσα σας και καταθεστε τη εδω!
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος Skapaneas την 05 Νοέμ 2007 7:21 pm, έχει επεξεργασθεί 2 φορές συνολικά.
Skapaneas

Δημοσίευση από Skapaneas »

  • Καταθεση 1η

    Εγω και ο εαυτος μου ειμαστε ενα
Άβαταρ μέλους
galazia_sfaira
Δημοσιεύσεις: 10143
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 3:13 pm
Τοποθεσία: Μυτιλήνη

Δημοσίευση από galazia_sfaira »

Κατάθεση 2η

Εγω και το βοτσαλο είμαστε ένα
Eγώ είμαι εσύ και Εσύ είμαι Εγω!

"Αφίεσθε Ημών"
Άβαταρ μέλους
Δωρουλα
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 33489
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 4:23 pm
Τοποθεσία: ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Δημοσίευση από Δωρουλα »

Ο Θεός κάθεται σε ένα θρόνο έξω απο μενα έτοιμος να με τιμωρήσει για τις αμαρτίες που έπραξα, ο ’θεος βρίσκεται μέσα μου, εγώ ειμι!
Η πληγωμένη καρδιά μπορεί να Ερωτευθεί
Η προστατευμένη καρδιά δεν μπορεί


Πολέμα και Οραματίσου.

Εικόνα

Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
Fotinoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 31518
Εγγραφή: 21 Σεπ 2007 8:38 pm
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη

Δημοσίευση από Fotinoula »

καθε κυτταρο φως καθε κυτταρο σου φως και αρχιζει η ενοποιηση η αποδοχη
Skapaneas

Δημοσίευση από Skapaneas »

Skapaneas έγραψε:
  • Καταθεση 1η

    Εγω και ο εαυτος μου ειμαστε ενα
  • Εγω και ο εαυτος μου ειμαστε ενα

    Αρα εγω ταυτιζομαι με τον εαυτο μου

    Και ο εαυτος μου ειναι το σωμα μου

    Και αυτο μοιαζει με ολα τα ανθρωπινα σωματα

    Ολα τα ανθρωπινα σωματα ειναι παραλλαγες του δικου μου

    Και το σωμα μου ειναι το συνολο των ενστικτων μου

    Ταυτιζομαι λοιπον με τα ενστικτα μου

    Και τα ιδια ενστικτα μοιραζομαι με ολους τους ανθρωπους

    Ταυτιζομαι με τον παγκοσμιο ανθρωπο μεσω των ενστικτων μου

    Ταυτιζομαι με ολους τους ανθρωπους, και με την παγκοσμια κοινοτητα

    Η παγκοσμια κοινοτητα ενεργει οπως θελει ( ελευθερια )

    Η παγκοσμια κοινοτητα αναπαραγεται ( αθανασια )

    Η παγκοσμια κοινοτητα βελτιωνει τη ζωη της ( προοδος )

    Γιατι αυτα ειναι τα ενστικτα της παγκοσμιας κοινοτητας

    Ο παγκοσμιος ανθρωπος ειναι ελευθερος, αθανατος και προοδευτικος

    Ταυτιζομαι με τον ελευθερο, αθανατο και προοδευτικο

    Εγω Ειμι Ο Ελευθερος, Αθανατος Και Προοδευτικος

    Αυτη ειναι η δονηση της Αθεϊας για μενα

    Οπως την προσεγγιζω μεσα απο την αναλυση της αρχικης προσεγγισης

    Απορροφωντας αυτη τη δονηση της παγκοσμιοτητας και εξυγιαινοντας την, σωζομαι

    Διοτι εχω παντοτε αυτο που ειμαι, το Ενθεον και το Αθεον

    Αρα ειμαι τα παντα και εις τα παντα βιων και ουδεν δυναμαι να φοβαμαι._
Άβαταρ μέλους
galazia_sfaira
Δημοσιεύσεις: 10143
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 3:13 pm
Τοποθεσία: Μυτιλήνη

Δημοσίευση από galazia_sfaira »

Τιπεριλαμβανει για σένα η Εξυγίανση;
Eγώ είμαι εσύ και Εσύ είμαι Εγω!

"Αφίεσθε Ημών"
Skapaneas

Δημοσίευση από Skapaneas »

galazia_sfaira έγραψε:Τι περιλαμβανει για σένα η Εξυγίανση;
Εδω αναφερομαι φυσικα στην πνευματικη εξυγιανση των πραγματων.

Αυτη η εξυγιανση προϋποθετει κατ΄αρχας, απολυτο και καθαρο προσδιορισμο του περιεχομενου του συγκεκριμενου λογου, αλλά και καθε αλλου λογου που με ενδιαφερει να τον βιωσω.

Και μετα αυτο το περιεχομενο να το συζητησω προσεκτικα, ειλικρινα και ελευθερα με τον Ανωτερο Εαυτο μου, αφου πρωτα τον επικαλεστω μεσω προσευχης.

Η συνομιλια αυτη, σκοπο εχει να μετουσιωσει τις καθαρα γηϊνες ενεργειες που βρισκονται εγκλωβισμενες μεσα στη δικη μου ερμηνεια και να τις εφωδιασει με ανωτερη ενεργεια.

Η ενεργεια αυτη, μεσα απο τις δικες μου πραξεις μετα, διοχετευονται στην ιδια την κοινωνια που μας εμπεριεχει, διαποτιζοντας τελικα και τη Γη.
Άβαταρ μέλους
galazia_sfaira
Δημοσιεύσεις: 10143
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 3:13 pm
Τοποθεσία: Μυτιλήνη

Δημοσίευση από galazia_sfaira »

Ευχαριστω Σκαπανέα!
Eγώ είμαι εσύ και Εσύ είμαι Εγω!

"Αφίεσθε Ημών"
Skapaneas

Δημοσίευση από Skapaneas »

Πριν απο μερικες μερες, αποφασισα απρογραμματιστα να κανω μια βολτα στην Αθηνα μετα απο πολλα χρονια.

Κατηφορησα λοιπον λιγο στην Ευελπιδων, εστριψα αριστερα στη Μουστοξειδη και μπηκα κατω απο τη γεφυρα, πανω στη νησιδα.

Αυτοκινητα διπλα μου και στα δυο ρευματα: χαμος...

Ευκαιρια βρηκα μια και δεν με ακουγε κανείς απολυτως εκτος απο μενα και αρχισα να κραυγαζω τα "δικα" μου ( ο Gisan ξερει... 8) ) απολαμβανοντας τις μελωδιες του εαυτου μου.

Οι διερχομενοι οδηγοι οι οποιοι προφανως με εβλεπαν να ανοιγοκλεινω το στομα, θα ελεγαν: τρελλος ειναι αυτος...

Αλλά ποιος τους ακουγε...

Εφτασα στην ακρη της νησιδας, περασα το φαναρι απεναντι στα δεξια και προχωρησα κατα μηκος του Πεδιου του Αρεως προς την Αλεξανδρας...

Εκει λοιπον σκεφτηκα: κατεβαινω που κατεβαινω προς το κεντρο, δεν κανω και μια διαγνωστικη σαρωση της κοινωνιας, για να δω τι λεει;

Βρηκα καλη την ιδεα και "ανοιξα" τον Εμπραγματο Διαγνωστη και αρχισα να στελνω ακτινοβολιακα ενα ενεργειακο κυμα σε ολη την πολη.

Συνηθως αυτο κραταει μερικα δευτεροπλεπτα, αλλά τωρα ενιωσα οτι θα επρεπε να διαρκεσει παραπανω.

Αφησα λοιπον τη ροη ανοιχτη ...

Κατεβηκα τη λεωφορο και μετα απο περικα τεραγωνα εστριψα αριστερα προς το Μουσειο...

Εφτασα στο πολυτεχνειο ( δια μεσου του Μουσειου ), με τη φατσα του γεματη πανώ και διαμαρτυριες...

Μετα απο λιγο Ομονοια, Πειραιως και κοβω αριστερα Σωκρατους ( Ρε Μαργαριτα, συμπτωση ειναι αυτο; Δεν ξερω... )

Εφτασα στην Αγορα και εκει ενιωσα οτι επρεπε να κλεισω τη ροη που λεγαμε πριν.

Οπως και εγινε...

Και τοτε ακουσα την κραυγη τη κοινωνιας:

- Μας ... ( αλλαξες τα φωτα )!

Μπηκα μεσα στην αγορα, για πρωτη φορα στη ζωη μου και προχωρησα μετα στην Αθηνάς προς το Μοναστηρακι.

Σε ολη τη διαδρομη τωρα και βαδιζοντας αργα παντα, σκεφτομουν αυτο που ειχα ακουσει και αναρωτιομουνα σε ποιον απευθυνοταν ο λογος αυτος.

Για την ακριβεια δεν αναρωτιομουνα, αλλά ημουνα και ειμαι βεβαιος οτι η κοινωνια κραυγαζει προς το θεο:

- Μας εφερες εδω στον κοσμο και μας εγκατελειψες

- Μας αφησες να παλευουμε μονοι μας μεσα σε ενα αφιλοξενο περιβαλλον

- Χωρις εφοδια ιδιαιτερα και εξοπλισμο καταλληλο

- Οπου ολοι κοιταζουμε να βγαλουμε ο ενας το ματι του αλλου

- Σε ενα κοσμο ο οποιος το μονο που εχει να μας διδαξει ειναι το νομο της ζουγκλας: Ο Θανατος σου η ζωη μου

- Σε ενα κοσμο οπου ολοι ειμαστε ισοδυναμοι και ολοι διεκδικουμε επι ισοις οροις τα αναγκαια για μας

- Δεν μπορουμε να τα βγαλουμε περα

- Δεν το καταλαβαινεις;

- Μας εδωσες ενα μυαλο, αλλά το ιδιο εχουμε ολοι και αρα δεν αποτελει συγκριτικο πλεονεκτημα για κανενα απο μας

- Βασανιζομαστε...

- Δεν μας βλεπεις;

- Σου αρεσει που σταυρωνομαστε καθημερινα;

- Σου αρεσει να μας βλεπεις πανω στον σταυρο της καθημερινοτητας;

- Το απολαμβανεις;

Και τοτε συνειδητοποιησα για πρωτη φορα την τραγικη κοινωνικη πραγματικοτητα

Η κοινωνια ολοκληρη βρισκεται πανω στο σταυρο τουν μαρτυριου

Ειναι καρφωμενη, ( απο καποιους Ιουδες προδομενη ; ), ψηλα στο Γολγοθα και υπομενει "καρτερικα" το τελος της...

Ο Ιησους πανω λοιπον στο Γολγοθα, αυτο ακριβως μας παρουσιασε...

Και αυτο ακριβως ειναι το μεγαλειο του...

Πηρε πανω του ολοκληρη την κοινωνικη πραγματικοτητα και μας την εκανε απτη και κατανοητη με εικονες και δρασεις...

Δεν εδειξε δε απλα ποια ειναι η κατασταση μας ως παγκοσμια κοινωνικη πραγματικοτητα, γι' αυτο και το μηνυμα του ειναι παγκοσμιο και παναθρωπινο και δεν αφηνει ουτε ενα ανθρωπο εκτος αυτης της εικονας, αλλά ταυτοχρονα να υπεδειξε και τον τροπο που πρεπει να αντιμετωπισουμε την τραγικοτητα μας.

Αφου βεβαιως πρωτα τη συνειδητοποιησουμε και την παραδεχτουμε...

Οτι μας αφορα αμεσα...

Εφτασα στο Μοναστηρακι, περπατησα αναμεσα στα παλιατζιδικα μεχρι κατω στην εκκλησια και μπηκα αριστερα, αναμεσα στα τραπεζια που ειναι απλωμενα στο πλακοστρωτο, προς την Αρχαια Αγορα...

Και πηρα αργα το δρομο της επιστροφης, διαλεγοντας να περπατησω μια διαδρομη και παλι για πρωτη φορα, εκει απεναντι απο το Μοναστηρακι, σε δρομους περιεργους και φαλτσαριστους που με εβγαλαν τελικα στη Σοφοκλεους....

Σε ολη την επιστροφη και αργοτερα βεβαια, αναλογιζομουνα τα συμπερασματα μου και το ποσο "αντιφατικα" και ακατανοητα ηταν αυτα ή τουλαχιστον ετσι μου φαινονταν...

Ποιος ηταν ο σταυρος του μαρτυριου και γιατι η κοινωνια διαμαρτυρεται τοσο εντονα και καθολικα;

Και δεν αργησα να καταλαβω το εξης, που για μενα ηταν μια πραγματικη αποκαλυψη και μου ανοιξε τα ματια διαπλατα σε μια αληθεια θεωρητικη, που τωρα γινοταν βιωματικη.

Ο Ανθρωπος Ειναι Ελευθερος Αθανατος Και Προοδευτικος, λεω καπου παραπανω και που παλιοτερα περιελαμβανα στην υπογραφη μου.

Ο Ανθρωπος μπορει να κανει ο,τι θελει στην ζωη του

Μπορει να επιλεξει οποια διαδρομη θελει χωρις να τον εμποδισει κανεις

Ο Ανθρωπος μεσω της αναπαραγωγης μπορει να ζει για παντα στον κοσμο

Οπως και ολα τα ζωα του πλανητη Γη

Τα ατομα μπορει και ειναι μαλλον πεπερασμενα σε διαρκεια ζωης, αλλά η καθολικη ανθρωπινη οντοτητα κατεχει ηδη την αθανασια.

Αλλες φορες τα ατομα ειναι περισσοτερα και αλλοτε ειναι λιγοτερα

Αυτο ομως ειναι αδιαφορο και μοιαζει με μας που αλλοτε παιρνουμε βαρος και αλλοτε το χανουμε, αλλά εξακολουθουμε να ειμαστε εμεις.

Ο Ανθρωπος μεσω του μυαλου του που ειναι το ισχυρο του χαρτι μεσα στον κοσμο, μπορει να καλυτερευει διαρκως τη ζωη του και αυτο το ζουμε ολοι μας

Η ζωη μας σημερα δεν ειναι απο υλικη σκοπια οπως ηταν πριν απο μερικες δεκαδες χρονια ή οπως ηταν καποιους αιωνες πριν.

Εχουμε προοδευσει και εξακολουθουμε να προοδευουμε και θα προοδευουμε, καθολικα επαναλαμβανω.

Ολα τα ανθρωπινα ατομα λοιπον οφειλουμε να ακουλουθουμε αυτην ακριβως την παγκοσμια και καθολικη γραμμη

Και δεν μπορουμε να ξεφυγουμε στο ελαχιστο

Ειμαστε καταδικασμενοι να ζουμε ελευθεροι, αθανατοι και προοδευτικοι

Και αυτο αποτελει ενα ασηκωτο σταυρο, οταν δεν ξερουμε πως να διαχειριστουμε αυτη την βαρια κληρονομια

Οταν αφηνουμε την ελευθερια μας να μας πηγαινει οπου αυτη θελει και να διοχετευουμε ανεξελεκτα την ατερμονα ζωη μας μεσα σε πραγματα και καταστασεις που τυχαινουν μπροστα μας λογω ελευθεριας, προωθωντας και εξελισσοντας τα πραγματα αυτα αναγκαστικα εξ αιτιας της προοδευτικοτητας μας, τοτε ναι αυτο ειναι καταδικη.

Και τοτε ναι!

Ειμαστε πανω στο σταυρο της καθημερινοτητας, υπο το βαρος αυτων των τριων και μονο παραμετρων, οι οποιες μεταμορφωνονται με εκατομμυρια τροπους και κραυγαζουμε σιωπηλα μεσα μας:

- Γιατι θεε μου...

Και ποια ειναι η λυση;

Αυτη που υπεδειξε ο Χριστος προσευχομενος στον κηπο της Γεθσημανη, λιγο πριν απο τη σταυρωση:

- ... Ας μη γινει ομως το δικο μου θελημα πατερ μου αλλά το δικο σου

Μετα απο τρεις ωρες η βολτα μου τερματιστηκε

Και μετα απο τρεις μερες γινεται αυτη τη δημοσιευση

Να ειμαστε ολοι καλα πανω στο σταυρο της πραγματικοτητας...

Και οτι υπαρχει παντα ο θεος που μας απλωνει το χερι...

( Ετσι δεν ειναι Γιαννη; :lol: )
Άβαταρ μέλους
galazia_sfaira
Δημοσιεύσεις: 10143
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 3:13 pm
Τοποθεσία: Μυτιλήνη

Δημοσίευση από galazia_sfaira »

Μπηκα μεσα στην αγορα, για πρωτη φορα στη ζωη μου και προχωρησα μετα στην Αθηνάς προς το Μοναστηρακι.

Και πηρα αργα το δρομο της επιστροφης, διαλεγοντας να περπατησω μια διαδρομη και παλι για πρωτη φορα,
Θες να πεις ότι εισουν αποκομμένος απο την κοινωνία τοσα χρονια;
Μήπως θες να πεις ότι για πρωτη φορα είχες αυτηντην κοσμοθέαση;

Κάθε φορα που κατεβαίνω κατω γινομαι παρατηρητής και ενσωματώνομαι αλλοτε στις γκριμάτσες στην "φουρτουνα"των ανθρώπων.Ναι όντως ειναι πανω σε εναν σταυρό

ΑΛΛΑ ΟΧΙ γιαυτο που παρακάτω λες:

Οταν αφηνουμε την ελευθερια μας να μας πηγαινει οπου αυτη θελει και να διοχετευουμε ανεξελεκτα την ατερμονα ζωη μας μεσα σε πραγματα και καταστασεις που τυχαινουν μπροστα μας λογω ελευθεριας, προωθωντας και εξελλισσοντας τα πραγματα αυτα αναγκαστικα εξ αιτιας της προοδευτικοτητας μας, τοτε ναι αυτο ειναι καταδικη.

Oλα αυτά Σκαπανέα μου μόνο ελευθερία δενειναι.ΑΝτιθετα ειναι δεσμευση ειναι ανάγκη,ειναι υποδουλωση ,ειναι καταρα.
Ειναι αυτο που λενε "Πως πανε οι στραβοι στον Αδη; Ο ένας πισω απο τον αλλον"
Ποιός αναλογίζεται γαιτι τρεχει,γιατι αγχώνεται ,γιατί αναζητά αγωνιωδως να ξεχωρίσει;
Ποιός σκεφτηκε ότι οσα κι αν εχεις η ευτυχία δεν ειναι στα πολλα αλλά σε αυτα που εχεις μεσα σου;
Ποιος μας το εμαθε;
Ποσα ξεχασαμε απο μας και μαθαμε κατι αλλο που δεν ξερουμε πια γιατι το μαθαμε και γιατι το αναπαραγάγουμε;
Ποιος θυμαται να σηκωσει το βλεμμα του για ενα ευχαριστω και μια καλημερα στον ηλιο,οταν ανθρωποι κειτονται στο νοσοκομειο και πονανε;
Ποιός θυμαται να μυρισει ενα δενρο γιατι ακόμα μπορει να το απολαυσει και να ειναι μεσα στον κοσμο;
Ποιος θυμαται να ευχαριστησει τον εαυτο του γαι οσα καταφερε κι οσα ΔΕΝ καταφερε.
Ποσοι θυμουνται να δηλωσουν οτι ειναι ετοιμοι να δεχθουν την αφθονια ,την ευτυχια ,την αγαπη την αρμονια που το συμπαν χαριζει;

Οχι Σκαπανεα μου............ΜΑΣ ΕΜΑΘΑΝ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΞΕΧΑΣΕΙ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!ΚΙ ΑΠΛΑ ΑΦΕΘΗΚΑΜΕ ΣΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΒΡΗΚΑΜΕ ΑΠΟ ΠΟΥ;;;;;;;;;;;;;
ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ
ΑΠΟ ΠΟΤΕ;;;;;;;;;
ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ

ΕΝΑ ΞΕΡΟΥΜΕ ΟΤΙ ΖΟΥΜΕ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ,ΑΠΟΘΑΜΕΝΟΙ!

Σε ευχαριστ γιατι με εκανες να θυμηθώ αυτο που πριν μια ωρα πριν μιση ώρα πριν ενα λεπτο ειναι διάχυτο μεσας στο κορμι μου ,στο νου και στην ψυχή μου.
Οτι εμαι ευτυχισμενη για οσα εκανα κι οσα δεν εκανα!

(Μηπως εχεις την δυνατότητα να βαλεις το βιντεακι που σου εστειλα χθες με τις μαϊμουδες και πως κατέληξαν να φοβουνται να φανε τις μπανανες και μονο να δινουν μπουνιές σε οποιον τολμαγε να παει προς βρώσιν;)
Eγώ είμαι εσύ και Εσύ είμαι Εγω!

"Αφίεσθε Ημών"
Rainmaker
Δημοσιεύσεις: 5284
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 1:04 pm

Δημοσίευση από Rainmaker »

Ο άνθρωπος καθε μέρα με τις πράξεις του φτιάχνει τον δικό του σταυρο.. και σε συλλογικό επίπεδο όλοι αυτοοι οι προσωπικοί σταυροι ενωνονται σε έναν μεγάλο κοινωνικο και στη συνέχεια παγκόσμιο..
Οταν ο άνθρωπος καταλάβει ότι σαν άτομο μπορεί να κάνει την διαφορα.. τοτε αυτός ο σταυρός θα αλαφρύνει...
Οταν δεν πει φταίνε όλοι οι άλλοι για το τι συμβαίνει στην κοινωνία αλλα πεί φταίω και εγω ....
Καλιόπη μου.. δεν μας έμαθαν να ξεχνάμε τι είναι ελευθερία.. Εμεις την ξεχάσαμε γιατί πότε μας συμφερει και πότε οχι.. Εμείς με τις πράξεις μας επιτρέπουμε στους άλλους ή τους δίνουμε το δικαίωμα να καταπατουν την ελευθερία.. την δική μας ή και γενικότερα..

Ηφωνή που άκουσες Σκαπανέα δυστυχως πήγαινε προς ένα θεο.. γεράκο με μουσια πάνω σε κάποιο συνεφο μέσα στον παράδεισο.. ενω θα έπρεπε να ηγαίνει προς στον εαυτό ΟΛΩΝ μας
Άβαταρ μέλους
galazia_sfaira
Δημοσιεύσεις: 10143
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 3:13 pm
Τοποθεσία: Μυτιλήνη

Δημοσίευση από galazia_sfaira »

Εμείς με τις πράξεις μας επιτρέπουμε στους άλλους ή τους δίνουμε το δικαίωμα να καταπατουν την ελευθερία.. την δική μας ή και γενικότερα..
Αν φτασεις Ηλια μου σε αυτό το ΄σημείο,δηλαδή να καταλαβαίνεις ότι δεν φταίνε οι αλλοι,πρεπει πρωτα να αντιληφθεις τον τρόπο που σου επεβαλαν ΟΙ ΑΛΛΟΙ ωστε να μην ξερεις ποιος είσαι.Αν αντιληφθείς το πως λειτουργεί η κοινωνία,η θρησκεια,η οικογενεια για σενα χωρις εσενα.........φτανεις στο σημειο μηδεν για να ΑΝΑΓΕΝΝΗΘΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΑΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙΣ.

ΑΥτο εννοώ!
Eγώ είμαι εσύ και Εσύ είμαι Εγω!

"Αφίεσθε Ημών"
Rainmaker
Δημοσιεύσεις: 5284
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 1:04 pm

Δημοσίευση από Rainmaker »

....πρεπει πρωτα να αντιληφθεις τον τρόπο που σου επεβαλαν ΟΙ ΑΛΛΟΙ ωστε να μην ξερεις ποιος είσαι.
Οι άλλοι στον επέβαλαν Καλλιόπη μου;; οχι.. οι άλλοι σου δωσανε όλων των ειδων προτυπα που έπρεπε να ακολουθησεις ...αλλαπου τελικά ήταν δική σου επιλογη σου το αν θα τα δεχτεις ή όχι...
Άβαταρ μέλους
galazia_sfaira
Δημοσιεύσεις: 10143
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 3:13 pm
Τοποθεσία: Μυτιλήνη

Δημοσίευση από galazia_sfaira »

Το ότι εμεις οι γονεις ευνουχιζουμε τα παιδια μας ειναι δεδομενο;
Ειναι κακό σε καποιον να του δειξεις ότι ετσι "καταντησες "ετσι;
Αλλο βλεπω το φως και με στραβώνει και επιλεγω το σκοταδι
Κι αλλο σου δειχν γιατι βλεπεις μόνο σκοταδι ενω υπαρχει και φως!
Σε ολα υπαρχει ΤΡΟΠΟΣ!

Και μετα επιλλογή!
Συμφωνώ μπορεί να βρεις κι απο μονο σου τον τρόπο και μόνο αυτον θα κατακτησεις ,επιμενω κι εγω ότι η γνωση ειναι βιωματική,απλά θελω ν απω ότι το να ανοιγιες τα ματια σε καποιον ειναι τρόπος.Το να τα κρατησει ανοικτα ή κλειστα έιναι επιλλογή!
Θα σου πω κι αλλο ότι αν θες να βρεις τον τρόπο θα τον βρείς.ΣΩΣΤΟ::::
Εαν όμως εχεις βρεί έναν δρομο.......και βαδιζεις σε ενα φωτεινο μονοπατι ,το να σου πει κανεις" έι ψιτ με δυο ΄βηματα αριστερα και δυο πισω ανοιγει διακόπτης, ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΟΧΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ",
ε εκει θεωρω οτι ειναι θεμα ΤΡΟΠΟΥ κι οχι επιλλογης.
Μπορεί για μενα να θελει δυο βηματα δεξιά και δυο πισω........αλλα θα ξερω τι να ψαχνω ,βηματα,στον τοιχο σκαλισμα.......στον ουρανό κρεμασταρι......
Αλλο παραδειγμα
Ολοι μιλαμε γαι ενεργεια και σιγουρα ο καθενας την αντιλαμβανεται διαφορετικά..........
Καποιος μου ειπε ειναι σαν ΄μια βαρκα που κουνιεται
ΑΛλος σαν μια θαλασσα
Αλλος σαν φωτια......
Ενοιωσα λοιπον ποτε την ενεργεια μπορω να την κανω θαλασσα......
Ποτε φωτια..........ποτε αγερα ..........
απλά γιατι καποιος μου πεταξε μια λεξη. :D
Ειμαι μοναδικη στα παραδειγματα μην πειτε.
Eγώ είμαι εσύ και Εσύ είμαι Εγω!

"Αφίεσθε Ημών"

Επιστροφή στο “ΜΟΥΣΕΙΟ ΘΕΜΑΤΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ 2”