Ο Μεγαλύτερος Φόβος μας

η σχέση με την ενέργεια, εμπειρίες, αποδοχή ή αμφισβήτηση

Συντονιστής: Vasoula

Άβαταρ μέλους
Ellaki
Δημοσιεύσεις: 27248
Εγγραφή: 30 Ιούλ 2007 11:02 am
Τοποθεσία: Αγάπη

Δημοσίευση από Ellaki »

Ιωάννα όλοι έχουμε φοβίες που προσπαθούμε να τις κατανοήσουμε και ενσωματώσουμε με αγάπη και αποδοχή.

Διάβασε τα θέματα του φόρουμ και όπως μπορείς, όσο μπορείς γράψε για τις φοβίες σου. >:d<
Ας ξεκινήσουμε να αγαπάμε, κι ας μην ξέρουμε ακόμα καλά τον τρόπο... :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
Δωρουλα
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 33489
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 4:23 pm
Τοποθεσία: ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Δημοσίευση από Δωρουλα »

ασ μου δωσει καποιοσ καμια συμβουλη πωσ ξεπερναει κανεισ τισ φοβιεσ του.εγω εχω πολλεσ δυστυχωσ......και χρειαζωμαι μια συμβουλη.
Ιωαννάκι μια συμβουλή δεν αρκεί για να ξεπεράσει κάποιος τους φόβους του!!είναι μια πορεία ζωής όλη αυτή η ανακάλυψη των βαθύτερων αιτιών των φόβων μας και όλοι περνάμε απο τη διαδικασία του να βιώνουμε φόβο για πολλά θέματα!!άσε το χρόνο να ωριμάζει και δούλευε με το Ρέϊκι!!προσπάθησε να είσαι επίσης λίγο πιο συγκεκριμένη σε αυτά που γράφεις για να μπορούμε να το συζητήσουμε!!δλδ το "έχω φοβίες" είναι πολύ γενικό!!κάτσε και προσδιόρισε τι φοβάσε και μοιράσου το!! :x

στο χρόνο σου !!! >:d< >:d< >:d< >:d< >:d<
Η πληγωμένη καρδιά μπορεί να Ερωτευθεί
Η προστατευμένη καρδιά δεν μπορεί


Πολέμα και Οραματίσου.

Εικόνα

Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
ksan8oula
Δημοσιεύσεις: 2667
Εγγραφή: 15 Νοέμ 2008 6:54 pm
Τοποθεσία: Κρητη

Δημοσίευση από ksan8oula »

Τι φοβιες εχεις???
μπορεις να τις ονομασεις???
Κανείς δεν θα σου απαντήσει τι είναι αλήθεια, γιατί αυτό που θα σου πει είναι μόνο η δικιά του!Βάσω Νικολοπούλου
Άβαταρ μέλους
ΙΩΑΝΝΑ
Δημοσιεύσεις: 15907
Εγγραφή: 25 Οκτ 2009 7:29 pm
Τοποθεσία: θεσσαλονικη

Δημοσίευση από ΙΩΑΝΝΑ »

φοβαμε πολυ τη μοναξια γενικοσ αν και καποιεσ φορεσ ξερω οτι τη χρειαζομαστε,μεγαλωσα χωρισ στοργη και επιβραβευσεισ,ξερετε αυτα τα μπραβο που σου λενε ολοι οταν εισαι μικροσ για να σε κανουν να νιωθεισ αποδεκτοσ.φοβαμε να ειμαι ο ευτοσ μου και οχι γιατι δεν με αποδεχωμαι εγω(ενταξει καποια κομματια του εαυτου μου τα εχω μισησει στο παρελθον,ηθελα να ημουν διαφορετικη αλλα τωρα ξερω οτι πρεπει να αγαπαω και να δειχνω κατανοηση και σε αυτεσ μου τισ πτυχεσ.)τα γεγονοτα του παρελθοντοσ μου δημιουργησαν πιστευω ολεσ αυτεσ τισ ανασφαλιεσ και τισ φωβιεσ,και μετα εχασα τον μπουσουλα,συσωρευτικαν ολα μεσα μου και τωρα πρεπει να τα αντημετοπισω και να τα θεραπευσω.
Άβαταρ μέλους
ARTYADIS
Δημοσιεύσεις: 14369
Εγγραφή: 24 Μαρ 2009 12:36 pm
Τοποθεσία: Universe

Δημοσίευση από ARTYADIS »

Ιωάννα μου φοβάσαι τη μοναξιά (όπως οι περισσότεροι άνθρωποι) γιατί ακόμα δεν έχεις μάθει ν' αγαπάς τον εαυτό σου και να τον νιώθεις σαν τον καλύτερο σου φίλο! Δεν έχεις μάθει ν' απολαμβάνεις την παρέα του, θεωρώντας ότι οι άλλοι είναι αυτοί που θα σου δώσουν αυτά που χρειάζεσαι!

Όταν σιγά-σιγά συμφιλιωθείς μαζί του, αναγνωρίσεις την αξία του, τον αποδεχθείς και τον αγαπήσεις , όπου και να'σαι, στην άκρη του κόσμου χωρίς ψυχή άλλη δίπλα σου, δεν θα νιώθεις μόνη! Διότι θα είσαι γεμάτη! Διότι ότι χρειάζεσαι θα το έχεις βρει πια μέσα σου!

Σιγά-σιγά όμως, ένα βηματάκι κάθε φορά! Ήδη με τους κρυστάλλους που τόσο αγαπάς και με το ρέικι έχεις τόσο σπουδαία εργαλεία στα χέρια σου, που πιστεύω ότι έχεις ήδη ξεκινήσει την διαδρομή! @};-
Όταν δεν υφίστανται κενά που χρειάζεται να συμπληρωθούν, τότε το να υπάρχεις απλώς σ' αυτόν τον κόσμο μέσα στο σώμα σου, είναι η υψηλότερη κατάκτηση!
________________
Πολέμα και Οραματίσου!
Άβαταρ μέλους
ΙΩΑΝΝΑ
Δημοσιεύσεις: 15907
Εγγραφή: 25 Οκτ 2009 7:29 pm
Τοποθεσία: θεσσαλονικη

Δημοσίευση από ΙΩΑΝΝΑ »

αρτυαδισ εχεισ πολυ δικιο σε ολα αυτα που λεσ,ευχωμαι να τα καταφερω συντωμα να απαλαγω απο αυτον τον φοβο γιατα το προσπαθω πολυ.σε ευχαριστω!!! @};- @};- @};- :x :x :x
Άβαταρ μέλους
VasilisM
Δημοσιεύσεις: 8049
Εγγραφή: 27 Φεβ 2009 2:55 pm
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη

Δημοσίευση από VasilisM »

Ακόμη και τις φορές που βιώνουμε την μοναξιά όμως, δεν γίνεται για να τυραννιόμαστε αλλά για να καταλάβουμε ότι δεν είμαστε πραγματικά μόνοι μας.. για να περάσουμε από την μοναξιά στην μοναχικότητα!
Πολέμα και Οραματίσου
Άβαταρ μέλους
Ellaki
Δημοσιεύσεις: 27248
Εγγραφή: 30 Ιούλ 2007 11:02 am
Τοποθεσία: Αγάπη

Δημοσίευση από Ellaki »

Σταδιακά, μεγαλώνοντας, ο άνθρωπος αποκόπτεται από το πνεύμα του όλο και περισσότερο, με αποτέλεσμα να βιώνει θλίψη για τον εαυτό που δεν μπορεί να πλησιάσει.
Μάταια προσπαθεί να γεμίσει το κενό με υλικές απολαύσεις και διάφορους συντρόφους γιατί το κενό της ψυχής μας γεμίζει μόνο από την ίδια μας την ύπαρξη κι από κανέναν άλλο.
Πλάθουμε μια εικόνα για τον εαυτό μας και μένουμε εγωιστικά αγκιστρωμένοι σ' αυτήν αρνούμενοι να αντιμετωπίσουμε με ειλικρίνεια και αλήθεια τον εαυτό μας.
Κρίνουμε μονομερώς τα θέματα, τα ονομάζουμε και πορευόμαστε στον κόσμο που πλάθουμε.

Όμορφος ή άσχημος δεν έχει σημασία γιατί μέσα στο άσχημο υπάρχει το όμορφο και μέσα στο όμορφο το άσχημο.
Οι ταμπέλες όμως που έχουμε πλάσει δεν μας επιτρέπουν να συνειδητοποιήσουμε τη δυσιπόστατη φύση μας με αποτέλεσμα την προσκόλληση στα πλασματικά σκευάσματα.
Είμαι καλή.........είναι κακός.........με αδικούν.........πρέπει να αγαπώ.........πρέπει να συμπονώ...........
Πόσες φορές τολμήσαμε να παραδεχτούμε ότι είμαστε <σκάρτοι> και να το αποδεχτούμε χωρίς <αλλά> και <ποιός φταίει> και <θ' αλλάξω> και........?????
Πόσο συχνά λέμε ευχαριστώ στον εαυτό μας που είναι αυτός που είναι ?

Φοβόμαστε τη μοναξιά.......φοβόμαστε την αλήθεια του εαυτού μας, φοβόμαστε τον εαυτό μας, ότι αυτό που θα αντικρύσουμε δε θα μας αρέσει και τότε θα γκρεμιστούν οι εικόνες που έχουμε πλάσει για μας και δεν θα ξέρουμε τι να βάλουμε στη θέση τους.

Ας δοκιμάσουμε να αντικαταστήσουμε τους φόβους μας με την αγάπη και να τους ενσωματώσουμε σε μια και μοναδική ύπαρξη που δεν είναι τέλεια αλλά είναι η δική μας.
Ήρθαμε για να υλοποιήσουμε το σχέδιο της ψυχής μας το οποίο στην πορεία ξεχάσαμε, όπως ξεχάσαμε και να την εμπιστευόμαστε.
Όταν δεν μπορείς να εμπιστευθείς την ίδια σου τη ψυχή τότε πως μπορείς να εμπιστευθείς έναν άλλο άνθρωπο.

Η θλίψη της μοναξιάς μας θυμίζει ότι ξεχάσαμε τη ψυχή μας.

Σκέψεις @};-
Ας ξεκινήσουμε να αγαπάμε, κι ας μην ξέρουμε ακόμα καλά τον τρόπο... :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
VasilisM
Δημοσιεύσεις: 8049
Εγγραφή: 27 Φεβ 2009 2:55 pm
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη

Δημοσίευση από VasilisM »

Η θλίψη της μοναξιάς μας θυμίζει ότι ξεχάσαμε τη ψυχή μας.
Όσο πιο νωρίς το καταλάβουμε τόσο το καλύτερο..
Πολέμα και Οραματίσου
ELLI
Δημοσιεύσεις: 1469
Εγγραφή: 15 Φεβ 2009 3:49 pm
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη

Δημοσίευση από ELLI »

Elisavet έγραψε: Μάταια προσπαθεί να γεμίσει το κενό με υλικές απολαύσεις και διάφορους συντρόφους γιατί το κενό της ψυχής μας γεμίζει μόνο από την ίδια μας την ύπαρξη κι από κανέναν άλλο.
Πλάθουμε μια εικόνα για τον εαυτό μας και μένουμε εγωιστικά αγκιστρωμένοι σ' αυτήν αρνούμενοι να αντιμετωπίσουμε με ειλικρίνεια και αλήθεια τον εαυτό μας.

Φοβόμαστε τη μοναξιά.......φοβόμαστε την αλήθεια του εαυτού μας, φοβόμαστε τον εαυτό μας, ότι αυτό που θα αντικρύσουμε δε θα μας αρέσει και τότε θα γκρεμιστούν οι εικόνες που έχουμε πλάσει για μας και δεν θα ξέρουμε τι να βάλουμε στη θέση τους.

Σκέψεις @};-
:-( @};- @};-
Άβαταρ μέλους
ksan8oula
Δημοσιεύσεις: 2667
Εγγραφή: 15 Νοέμ 2008 6:54 pm
Τοποθεσία: Κρητη

Δημοσίευση από ksan8oula »

Ιωαννα παλι θα σου κανω την ερωτηση...
Τι φοβασαι??

Μου απαντησες Η Μοναξια.....

Τι σε φοβιζει στην μοναξια???

ποιες ανασφαλειες σου προκαλει και τι συμπτωματα ξεθαβει....??
Κανείς δεν θα σου απαντήσει τι είναι αλήθεια, γιατί αυτό που θα σου πει είναι μόνο η δικιά του!Βάσω Νικολοπούλου
Άβαταρ μέλους
Ellaki
Δημοσιεύσεις: 27248
Εγγραφή: 30 Ιούλ 2007 11:02 am
Τοποθεσία: Αγάπη

Δημοσίευση από Ellaki »

Μαράκι η μοναξιά είναι το σύμπτωμα που προκαλείται από διάφορες αιτίες οι οποίες μας οδηγούν στην απόγνωση πολλές φορές.
Την αποδίδουμε συνήθως στην έλλειψη συντρόφου αδυνατώντας να συνειδητοποιήσουμε ότι ο σύντροφος δεν μπορεί να καλύψει τα δικά μας κενά.

Παίρνει χρόνο και χρειάζεται σοβαρή εργασία για να αποκωδικοποιήσουμε τα θαμμένα συναισθήματα, να τα φέρουμε στην επιφάνεια και να τα θεραπεύσουμε.
Κάθε θαμμένο συναίσθημα δημιουργεί και μια φοβία η οποία έιναι απλά το σύμπτωμα που μας βοηθά να πάμε παραμέσα για να ανακαλύψουμε ποιό είναι το κομμάτι που υποφέρει.
Δεν είναι εύκολο να αγαπήσουμε έναν εαυτό που δεν έχει γίνει αποδεκτός από τους γονείς.
Ας ξεκινήσουμε να αγαπάμε, κι ας μην ξέρουμε ακόμα καλά τον τρόπο... :romance-heartbeating:
ELLI
Δημοσιεύσεις: 1469
Εγγραφή: 15 Φεβ 2009 3:49 pm
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη

Δημοσίευση από ELLI »

>:d< :x :x
Άβαταρ μέλους
ARTYADIS
Δημοσιεύσεις: 14369
Εγγραφή: 24 Μαρ 2009 12:36 pm
Τοποθεσία: Universe

Δημοσίευση από ARTYADIS »

θλίψη της μοναξιάς μας θυμίζει ότι ξεχάσαμε τη ψυχή μας.
@};-
Κάθε θαμμένο συναίσθημα δημιουργεί και μια φοβία η οποία έιναι απλά το σύμπτωμα που μας βοηθά να πάμε παραμέσα για να ανακαλύψουμε ποιό είναι το κομμάτι που υποφέρει.
@};-
Ας δοκιμάσουμε να αντικαταστήσουμε τους φόβους μας με την αγάπη και να τους ενσωματώσουμε σε μια και μοναδική ύπαρξη που δεν είναι τέλεια αλλά είναι η δική μας.
Ελισσάβετ μου, είναι τέλεια αλλά δυστυχώς το ξεχάσαμε...
Όταν δεν υφίστανται κενά που χρειάζεται να συμπληρωθούν, τότε το να υπάρχεις απλώς σ' αυτόν τον κόσμο μέσα στο σώμα σου, είναι η υψηλότερη κατάκτηση!
________________
Πολέμα και Οραματίσου!
Άβαταρ μέλους
ΙΩΑΝΝΑ
Δημοσιεύσεις: 15907
Εγγραφή: 25 Οκτ 2009 7:29 pm
Τοποθεσία: θεσσαλονικη

Δημοσίευση από ΙΩΑΝΝΑ »

VasilisM έγραψε:Ακόμη και τις φορές που βιώνουμε την μοναξιά όμως, δεν γίνεται για να τυραννιόμαστε αλλά για να καταλάβουμε ότι δεν είμαστε πραγματικά μόνοι μας.. για να περάσουμε από την μοναξιά στην μοναχικότητα!
ε ?καντο αν θελεισ λιγο πιο κατανοητο αυτο που λεσ. :-? :-? :-? :-? :-? :-? :-? :-? :-? :-?

Επιστροφή στο “ΤΟ ΡΕΪΚΙ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ”