Σήμερα είναι μια άλλη μέρα...
Το φεστιβάλ ήταν ακριβώς ρέικι...
Περιείχε όλα τα ανθρώπινα στοιχεία, τα συναισθήματα και τις σκέψεις, που δεν έχουν προλάβει να εξοικειωθούν με το πνευματικό...
Δεν είχε αρνητική ενέργεια, αλλά ενέργεια!
΄Ενιωσα πόνο από ανθρώπους, που ήρθαν για να βρουν τρόπους να τον απαλύνουν.
΄Ενιωσα χαρά από ανθρώπους, που στην πορεία τους με το ρέικι βοηθήθηκαν.
΄Ενιωσα περιέργεια, αλαζονεία, επικριτική διάθεση, φόβο...όμως ένιωσα και φαντασία, φιλία, αγάπη, χαμόγελο...
΄Ολα όμορφα μοιρασμένα και ζυγισμένα...
Οι ανθρώπινες συμπεριφορές συνάδουν ακριβώς με τα ανθρώπινα συναισθήματα...Η υπεροψία και η αλαζονεία είναι αυτά ακριβώς που κρύβουν πίσω τους τον φόβο και την πιο βαθιά άγνοια.
Η ευγένεια δεν έχει να κάνει με το ρέικι, όπως και η αγάπη το ίδιο.
Γιατί και τα δύο είναι ποιότητες που αναδύονται από τον ψυχικό πλούτο και όχι από τον νοητικό πλούτο.
Και επειδή η ψυχή είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ύλη, όσο ασύνδετη φαίνεται να είναι με το πνεύμα, αναγνωρίζω ότι οι συμπεριφορές είναι μόνο εκείνες οι ιδιότητες των ανθρώπων που αυτοχαρακτηρίζονται «πνευματικοί» ή «υλιστές»
Κατά βάθος όλοι μας είμαστε η ανθρωπότητα!
) δεν ξέρω τελικά αν η ενημέρωση συνεργάζεται αρμονικά με τον πάγκο.