Παράγοντας Ομοφυλοφιλία

[dino]

Karuna, Lightarian και Shamballa είναι κάτι που εσύ έχεις μυηθεί αντίθετα με μένα που δέν ξέρω γιατί αλλά μου φαίνονται σύνδεσμοι με μία παλαιοχριστιανική γνωστικιστική δοξασία, και κατα συνέπεια τα φοβάμαι.

Θα είθελα info αλλά ίσως πάει πολύ σε αυτό το topic.

[Vasoula]

Ναι θα ανοιξουμε ένα τοπικ στο ρέικι για να συζητήσουμε γι' αυτές τις ιδιαίτερες δονήσεις της ίδιας ενέργειας, Ντίνο.
Καμία σχέση με παλαιοχριστιανική ή νέα δοξασία...
Βέβαια σε όλα τα πνευματικά μπορεις να δώσεις χρωματισμό σύμφωνα με τις πεποιθήσέις σου.
΄Ομως η ενέργεια είναι υπεράνω των θρησκευτικών προτύπων, τουλάχιστον για μένα. Αυτά είναι που "καθάρισα" πρώτα. Αλλιώς δεν θα μπορούσα να προχωρήσω. Αν η αλήθεια που εκφράζω αποτυπώνεται και σε κάποιες δοξασίες, αυτό με χαροποιεί που υπήρξαν και υπάρχουν συνοδοιπόροι που μοιραστήκαμε την ίδια διαδρομή. ΄Ομως η αλήθεια του ρέικι, της συμπαντικής ενέργειας, είναι μία, "θεραπεύομαι" και μετά "θεραπεύω". Αυτό καμία σχέσή δεν έχει με οποιοδήποτε θρησκευτικό σύστημα.

΄Ομως εδώ σταματάμε. Αυριο αν θέλεις ανοίξεις ένα τοπικ στην ενότητα για το ρέικι, ώστε να μιλήσουμε με ησυχία.

Ας αφήσουμε τον χώρο εδώ για το κοινωνικό θέμα που έχει ξεκινήσει η Εμμανουέλα, την ομοφυλοφιλία.

Καληνύχτα

[dino]

Καληνύχτα (Σε όλους)

[Rainmaker]

Για να επαναφέρω το Θέμα να σας πώ ότι το τι θεωρει κανείς Υγειές ή όχι επηρεάζεται απο τα κοινωνικά πρότυπα μέσα στα οποία έχει μεγαλώσει.. ο κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να διαλέξει το τι προτιμήσεις θα έχει όχι μόνο στην σεξουαλική του ζωή αλλα και γενικότερα.. οι άνθρωποι επηρεαζόμαστε απο αυτά τα προτυπα όχι μόνο γιατί μας τα "επιβάλει" η κοινωνία αλλα επειδή τα δεχόμαστε σαν να είναι και δικές μας προσωπικές αξίες.. δεν νοιώθουμε το τι θέλουμε στη ζωη μας την ερωτική αλλα και ποιο γενικα.. απλα δεχόμαστε ότι μας προωθούν καλύτερα.. Και αυτό αποτελεί και τον ποιο βασικό λόγω που υπάρχει ο τομέας της διαφήμισης..
Την διαφημιση στη ζωή μας θα την κάνουν οι γονείς και συγγενείς.. οι φίλοι όλων των ηλικιών.. γείτονες και όλο το κοντινό περιβάλον...
Όταν μας "προωθησουν" (συγχωρέστε με για την εκφραση) καλα ένα τρόπο ζωής.. τον ακολουθούμε συνηθως χωρις να δουμε να νοιωσουμε να αναρωτηθούμε αν αυτος μας ταιριάζει.. αν δεν μας το προωθησουν με καλό τρόπο.. εε όπως και με τις διαφημισεις "δεν θα αγορασουμε το συγκεκριμένο προιόν αλλα το πιο ανταγωνιστικό.."

Αυτό που πρέπει να θυμόμαστε είναι ότι οι επιλογες που κάνουμε όλοι οι άνθρωποι θα πρέπει να είναι σεβαστες απο όλους τουλάχιστον σε αυτόν το χωρο γιατι δυστυχως στην ζωή μας βλεπουμε καθημερινά διακρίσεις σε σχεση με την σεξουαλικότητα των ανθρωπων...
Και αν πάρουμε και την άποψη πολλών ότι οι επιλογές που κάνουμε σε αυτή την ενσάρκωση αποτελούν το αποτέλεσμα "καρμικών ωφειλων" τότε οι επιλογές που μας παρουσιάζονται, ωστε εμείς με την ελευθερη βουληση μας να επιλέξουμε την διιαδρομή που θα ακολουθήσουμε, γίνονται για κάποιο λόγο....
Επίσης ας σκεφτούμε ότι όταν ένας άνθρωπος επιλέγει κάτι ότι κι αν είναι αυτό το κάνει γιατί εκείνη την δεδωμένη στιγμή αυτό το θεωρεί καλύτερο για τον εαυτό του.. οπότε δεν τείθετε θέμα να που με για το κατα πόσο θεωρούμε "σωστη" ή όχι την ομοφυλοφιλία γιατί απλά είναι μια εντελώς προσωπική επιλογή..

[Skapaneas]

Εγώ πάντως πιστεύω, τι μέσα μας τί έξω μας, ένα και το αυτό (περίπου).
Καλο ειναι να μπορούμε να δουμε την αληθεια την δικη μας την αληθεια, αλλά καί την αληθεια των αλλων.

Δέν βρίσκω το νόημα του να κοιτάω μονίμως προς τα μέσα και να εκτυλίσσεται το έξω σάν σινεμά όπου εγώ δέν παίρνω μέρος.
Αντίθετα άν το θέμα μας είναι η ζωή, αυτή είναι και μέσα και έξω.

Οταν έχεις παιδιά τα θέλεις να είναι ζωντανά, παιχνιδιάρικα και υγιεί μέσα και έξω.

Σκαπανέα σε βλέπω πιό άνετο και πιό απελευθερωμένο.
Τώρα διάβασε και τί έγραψα και άν θέλεις μετά γράψε μου την γνώμη σου.
Θα χαρώ να σου απαντήσω, να διαφωνήσω ή να συμφωνήσω μαζί σου. Αυτά που γράφεις με εκφράζουν εν μέρει αλλά δέν ξέρω ακόμα άν συμφωνώ με την μετενσάρκωση ή μετουσίωση κατ' άλλους γιατί είμαι υλιστής.
Α διαστροφές είναι αυτά που κάναν εναντίων των ομοφυλλοφίλων οι straight και οι θεματοφύλακες της ηθικής ανα τους αιώνες.

Δέν έχεις παράπονο έ σου απάντησα.

Για να ειμαι ειλικρινης φιλε μου, δεν καταλαβα σε τι απο ολα μου απαντησες...

Ισως αργοτερα, με τα χρονια και τις εμπειριες της ζωης, να εισαι σε θεση να απαντησεις πιο ουσιαστικα και να παρεις μια πιο ξεκεθαρη θεση.

Ωστοσο ακολουθωντας τη υποδειξη σου, φερνω και παλι μπροστα σου αυτα που εγραψες μεχρι τη στιγμη της παρεμβασης μου:

Η Ομοφυλλοφιλία είναι κάτι που αφορά μόνο τον ομοφυλλόφιλο και πιστεύω ότι ο/η ίδιος την θέτει προς κρίση ζητώντας κάτι απο την κοινωνία (όταν συμβαίνει αυτό σε κάποιον εννοώ ότι είναι εν μέρη και επιλογή του).
Υπάρχει (εγώ το πιστεύω αυτό) σάν μιά αρχή στον μακρύ δρόμο του ανθρώπου πρός την ενηλικίωση και τον πνευματικό του δρόμο, όλοι έχουμε έναν πνευματικό δρόμο.
Μου είναι σχεδόν σίγουρο ότι είναι φυσιολογικότατο για όλους τους ανθρώπους άσχετα άν είναι λιγοι αυτοί που έχουν ομοφυλλοφιλικές επαφές.
Πιστεύω ότι όσο περνάει ο καιρός, τόσο η σεξουαλικότητα (σταδιακά όλο και περισσότερο) παύει να είναι ταυτότητα του ανθρώπου.
Δηλαδή ο άνθρωπος παύει πιά να ταυτίζεται με πολλές απο τις εκδηλώσεις του και μαζί με αυτές και με την σεξουαλικότητά του.

Επειδή και εγώ πιστεύω ότι η σεξουαλικότητα είναι η αναζήτηση της άλλης μας πλευράς, για μένα είναι αδιανόητο να επέμβη κάποιος στο σώμα ή την ψυχή του ανεπανόρθωτα.
Κατα τα άλλα πιστεύω ότι άν κάποιος μείνει σε αυτό το στάδιο του "Μανιφέστου" της σεξουαλικότητας μοιάζει πιά με σεξιστή και είναι ξεκάθαρο ότι κάποιος τέτοιος αποτελεί ένα κομμάτι μιάς κοινωνίας που ο ίδιος φαινομενικά αποστρέφεται.

Δεν βλεπω πραγματικα ποιο σημειο των οσων λες, δεν το καλυπτει η πρωτη μου παρεμβαση.

Αλλά μαλλον χρειαζεται να ειμαι πιο αναλυτικος...

Ειναι βεβαιο οτι δεχεσαι την εσωτερικη αφυλια.

Ειναι βεβαιο οτι δεχεσαι την εκδηλωση αυτης της αφυλιας στα πρωτα σταδια της ζωης του ανθρωπου, οποτε επειδη δεν υπαρχει αλλος τροπος εκδηλωσης της στη Γη, ο ανθρωπος ρεπει και προς το ενα φυλο και προς το αλλο.

Κατι που οι μεγαλυτεροι και εχοντες επιγνωση των διαφορών του φυλου που υπαρχουν διαθεσιμα στη Γη προς ενσαρκωση το "χρωματιζουν" ως ομοφυλοφυλια.

Το τριτο που λες οτι ειναι φυσιολογικοτατο για ολους τους ανθρωπους, εχει να κανει και παλι με την εσωτερικη μας αφυλια και δεν εχει καμια απολυτως σχεση με τις δυνατοτητες που δινει η ζωη στη γη σχετικα με τα φυλα το οποιο και επιβαλλεται να σεβαστουμε ζωντας σε αυτο τον πλανητη.

Το τεταρτο που λες αφορα σε ανθρωπους οι οποιοι προσεγγιζουν σταδιακα την εσωτερικη αφυλια.

Διαφορετικα συμφωνα με οσα γραφω παραπανω αποτελει μια σαφη παραβιαση των κανονων λειτουργιας της ζωης στη γη.

Δεν μπορει δηλαδη στο ονομα και μιας οποιασδηποτε πνευματικοτητας να αφηνομαστε στις "ορμες" μας επειδη με τον τροπο αυτο νομιζουμε οτι εκφραζουμε την πνευματικη αφυλια.

Καποιος ο οποιος ειναι οντως πνευματικος δεν εκφραζει πραγματικα καμια σεξουαλικη προτιμηση, γιατι απλουστατα εχει υπερβει τις διαφορες των φυλων.

Και βεβαιως δεν εκφραζει την αφυλια προς την οποια τεινει συναπτοντας ελευθερα σχεσεις με ατομα του ιδιου ή και των δυο φυλων.

Γιατι αυτο δεν μπορει να συναδει με την σταδιακη απελευθερωση απο τους δεσμους του με την υλη.

Και μονο ετσι ο ανθρωπος, ανερχομενος πνευματικα, παυει να ταυτιζεται με αυτες τις πλευρες της εκδηλωσης του.

Συμφωνουμε σαφως με το πεμπτο σημειο, λαβαινοντας υποψη μας τις προηγουμενες διατυπωμενες θεσεις μου και δεν βλεπω τι αλλο θα μπορουσα να σχολιασω, εκτος ισως απο το οτι η αναζητηση της αλλης μας πλευρας δεν μπορει να γινει μεσα απο το δικο μας σωμα, οπως το λες και εσυ, αλλά μεσα απο την ενωση μας και την ταυτιση μας τελικα με ενα ατομο του αλλου φυλου.

Αυτο το τελευταιο δειχνει και αποκαλυπτει μαλλον θα ελεγα οτι η φυση εχει λαβει προνοια για την εκφραση και της αλλης μας πλευρας, οπως θα λεγαμε με ορους γηϊνης εκφρασης, οδηγωντας μας σε συμπλεξη με ατομα του αντιθετου φυλου, ωστε μεσω αυτου να εκφραζεται και η δικη μας αλλη πλευρα.

Οσο για το τελευταιο που λες περι σεξισμου και οτι αποτελει καποιος κομματι αυτης της κοινωνιας που αποστρεφεται, αυτο συμβαινει με ολους και σε ολα τα πραγματα και θα εξακολουθησει να συμβαινει, οσο δεν παιρνει αυτος ο καποιος μια ξεκαθαρη θεση, μεσα στην οποια θα λυνονται τα προβληματα που εμφανιζονται στην ανθρωπινη ζωη, με τον τροπο και τις δυνατοτητες που του προσφερει αυτος ο πλανητης και με σεβασμο στις θεμελιωδεις αρχες που διεπουν τη ζωη εδω.

Και σημειωσε οτι δεν μιλαμε για ατομα συγκεκριμενα, αλλά για τις τασεις που εκδηλωνονται μεσα απο τις ανθρωπινες συμπεριφορες, οι οποιες την ουσια τους αποτελουν κυτταρικες παρορμησεις.

Και αυτες οι κυτταρικες παρορμησεις δεν κοιταζουν φυλα ή οτιδηποτε αλλο κανει τα ατομα διακριτα στη γη, γιατι το επιπεδο τους σε σχεση με τον οργανισμο συνολικα ειναι πολυ πιο πρωτογονο.

Ο οργανισμος ομως τον οποιο χρησιμοποιουμε, το σωμα δηλαδη, εχει αλλες απαιτησεις και αλλες δυνατοτητες απο αυτες των κυτταρων.

Και ενας απο τους σκοπους μας στη Γη ειναι να ελεγξουμε και αυτες τις παρορμητικες τασεις και να τις οδηγησουμε σε εκδηλωση που ειναι συμβατη με τις δυνατοτητες του οργανισμου συνολικα και οχι να τις αφησουμε να κυριαρχησουν στο συνολο οδηγωντας το σταδιακα στον εκφυλισμο.


Σημειωση

Αν τωρα με βλεπεις ακομα πιο ανετο και πιο απελευθερωμενο, σειρα σου να κανεις το ιδιο, ακουγωντας τον εσωτερικο σου εαυτο και οχι το μυαλο σου στα οσα οι αλλοι του περνανε με δολιο τροπο.

Διαφορετικα θα "πιστεψω" οτι εισαι υποκινουμενος και θα σε καλεσω να αποκαλυψεις τον υποκινητη σου.

[galazia_sfaira]

Θεωρίες θεωρίες .........
Συμπαντική αγαπη προς ολους και τις επιλογές τους.......

Και η ουσία αυτών των ευρυμάτων δεν είναι μόνο ότι τα βρήκες, αλλά ότι μπορείς και να τα χρησιμοποιήσεις σ' αυτήν την ζωή που από περιορισμένη γίνεται απεριόριστη.

Πάμε στην πράξη λοιπον στην αγαπη συναισθημα και σε αυτο που κανείς βιώνει ή μπορεί να βιώσει είτε ως γιος είτε ώς γονιός.
Εχω τρία αγορια.
Τα μεγαλα βρήκαν τον δρομο τους.
Ο Ταξιίαρχης μεγαλωνει σε αλλες καταστάσεις ,σε διαφορετικά δεδομενα και κοινωνίας και οικογένειας.
Πολλες φορες εχει περασει απο το νου μου ,οπως και με τα μεγαλα μου τα παιδια,αν συνεβαινε να βρισκομουν μπροστα σε μια διαφορετικότητα,πως θα αντιδρουσα,τι θα εκανα;
Θα ποναγα αφάνταστα(ξερω ότι πονος ειναι λανθασμενος τρόπος σκέψης)αλλά θα ποναγα πολυ.Θα ποναγα για οσα θα αντιμετωπιζε,για οσα θα τον πλήγωναν ,για οσα μυρια οσα.
ΑΛΛΑ θα τον στηριζα γιατι ειναι παιδι μου και θα τον καταλαβαινα και θα τον αγαπουσα και θα ειμουν διπλα του ΄ππως ειμαι και τωρα σαν λιονταρι.
Τα σκεπτομαι ολα αυτά αλλά και δεν θελω να περασουν ουτε καν στην ψυχη μου.
Πάντα επιμέω και λεω............στην θεωρία ειναι ευκολα.Στην πραξη τι γινεται, τι δημιουργείται........γιατι πολυ σωστα εδω ειμαστε για να εξελιχθουμε μεσα απο ολα αυτά,ζωντας τα,κανοντας τα και δικα μας.

[Vasoula]

To μόνο σίγουρο είναι αυτό που λες Καλλιόπη μου!
’λλο η θεωρία, άλλο η πράξη...

΄Αλλο τα λόγια, άλλο τα έργα...

Γι' αυτό θα με ακούσεις να λέω..."ωραία, βρήκες τον θεό, βρήκες την θεικότητα σου, βρήκες τον εαυτό σου...Δείξε μου την ζωή σου!!"

Μέσα σ' αυτήν την "περιορισμένη" ζωή του φυσικού κόσμου των μορφών, θα ήθελα να δω την απεριόριστη ζωή σου του πνεύματος.

Πως ζεις και πως βιώνεις την ύλη έχει σημασια, για όποιο εύρημα έχεις από την πνευματική ισορροπία, που μεταφράζεται σε ισορροπία της ζωής που διάγεις, σ' αυτό το επίπεδο που επέλεξες να βρεθείς...

Πόσο μέρος του σύμπαντος νιώθεις, σε όλα τα πεδία εξέλιξης, πόσο άνθρωπος είσαι στο πεδίο που δρας.

Αν η φυσική και κοινωνική μας ζωή χρειάζεται τις ιδιαιτερότητες του χαρακτήρα μας, πόσο αφήνουμε αυτές τις ιδιαιτερότητες να είναι η συνειδητή επιλογή μας, πόσο μπορούμε να αντιστρέψουμε τα πρότυπα που έχουμε από τον καιρό που γεννηθήκαμε και πριν από αυτόν, πόσο νιώθουμε την ενότητα, χωρίς να μας είναι απαραίτητο να την αποδειξουμε και στους άλλους.

Η αγάπη δεν είναι συναίσθημα. Είναι η ουσία της ύπαρξής μας και δεν το συγχέω με την αγάπη που νιώθεις για κάποιους ανθρώπους, που τους θεωρείς "δικούς" σου. Γιατί αυτή η αγάπη έχει περιορισμούς και, όπως είπες πολύ σωστά, και πόνο.

Αν νιώσεις την ουσία σου όμως, ο πόνος γίνεται κατανόηση και επίγνωση, ώστε να μην μπαίνεις στην διαδικασία της κριτικής, που είναι το μόνο δυνατό συναίσθημα που προέρχεται από την σύγκριση, μέσα στα πλαίσια της κοινωνικής μας ζωής.

[galazia_sfaira]

Ας μιλησουμε λοιπον..............
Ας τολμήσουμε λοιπον...........
Ας πουμε κατι για μας ώστε να γίνει κατανοητό ολο το θεωρητικό κομματι που με τοσο στοχασμό ολοι εχουμε αποψη ,κανουμε κριτική,και στο ενδιαμεσο ξεχνίόμαστε και πεταμε ένα "εισαι διεστραμμενος"μονο ως παραδειγμα το αναφερω εξω απο προσωπα.
Η αυτο το περιφημο να "εισπραξει και λιγη κακία" ενώ ολοι διατυμπανιζουν την αγαπη την αγαπη την αγαπη την κατανόηση την κατανόηση την κατανόηση.Ολοι πεταμε στα συννεφα αγαπης.Ολοι εκδηλωνουμε τον καλυτερο εαυτο μας.Ολοι εκφράζουμε με τον πιο ζηλευτο τρόπο το λεξιλογιο μας,ολοι δεν ξεχναμε τα μουτσουνακια αγαπης φιλίας αποδοχής..........
Πες τε κατι απο την ζωή σας.
Πες τε πως αντιδρασατε οταν σας πονεσαν;
Πεστε σημερα το πρωί γαιτι ξυπνησατε μουρτζουφληδες ή γεματοι φως.
Πες τε μου ποσες φορες κλαψατε και ειπατε θα σε..............
Πες τε μου ποσες φορες .................
Εδω σε θελω καβουρα να περαπατας στα καρβουνα.
Είμαι εκτος θεματος και εκτός τοπικ ισως,αλλα ειμαι η Καλλιοπη.
Αν πατείστε στο ονομα μου μονο Εμενα θα δειτε,τον πονο μου την αγωνία μου την αγαπη μου,τον εκνευρισμο μου το βρισιμο μου,την αναγκη μου την εξαρτηση μου,την κακία μου.Τους μυριους φοβους που εζησα και οσους και τωρα ζω.
Μεσα απο κει βρεθηκα στο Ρεικι.
Μεσα απο τα βιωματα μου κατανόησα τους ανθρωπους.Οτι δίνεις παιρνεις.

[Vasoula]

Από όσα παραπάνω όμορφα καταθέτεις Καλλιόπη μου, εγώ κρατώ μόνο την λέξη "αγωνία"...

Και την μετονομάζω "φόβο"...

Αυτός είναι που μας απομακρύνει από την ουσία της ζωής.

Γιατί έχουμε σάρκα και πονάμε και φοβόμαστε και αμφισβητούμε...

Ρωτάμε "τι είναι ρε παιδιά ο θεός?", ρωτάμε "πως είσαι σίγουρος γι' αυτά που λες?", ρωτάμε "τι είναι τελικά αγάπη?", ρωτάμε "γιατί φέρομαι σαν ζώο?" ρωτάμε "πως είσαι σίγουρος για προηγούμενες ζωές?", ρωτάμε "γιατί το παιδί μου είναι διαφορετικό, τι κακό έκανα?", ρωτάμε "γιατί εγώ είμαι διαφορετική, από που ήρθα?"
ρωτάμε...ρωτάμε...ρωτάμε...

γιατί? Γιατί θέλουμε να είμαστε σίγουροι. ΄Ετσι μόνο μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τον φόβο...

Μα δυστυχώς, ο φόβος δεν αντιμετωπίζεται με ερωτήσεις, ούτε με αντιδράσεις...
Ο φόβος αντιμετωπίζεται με δράση. Δράση προς τα μέσα.
Τον βρίσκεις και τον πιάνεις από τον λαιμό.
Και τον ταρακουνάς..."Τι σου έκανα βρε και με βασανίζεις", τον ρωτάς. Και τότε μόνο συνειδητοποιείς ότι κρατάς από τον λαιμό, τον ίδιο σου τον εαυτό.

Τον αφήνεις λοιπόν και γελάς...Τίποτα δεν μπορεί πια να σε βλάψει, εκτός από τον ίδιο σου τον εαυτό....Τώρα το ξέρεις!!!

[galazia_sfaira]

Και την μετονομάζω "φόβο"...

Αυτός είναι που μας απομακρύνει από την ουσία της ζωής

ΑΠόλυτα συμφωνώ.Το αντιθετο της αγαπης.
Παμε λοιπον πανω σε αυτο,με τον όποιον τρόπο εκδήλωνετε και μεσα σε αυτον τον χωρο,αλλοτε κι απο μενα,αλλοτε κι απο σενα.αλλοτε απο τον γιάννη κι απο την μαρία.Ας παψουμε να ειμαστε της περι-ουσίας κι ας γινουμε της ουσίας μας.Το δύσκολο ειναι να γίνουμε "μεγαλοι",γιατι αυτο σημαίνει να εκθετουμε συνεχω΄ς τον εαυτο μας και να μπαίνουμε ετσι στην πρωτη γραμμή.Η εξω πραγματικότητα το μονο που κάνει είναι να μας ωθεί στην μετριότητα.Ας δουμε μεσα μας κι ας τολμήσουμε να εκτεθουμε.Σε καθε θεμα και τοτε να δειτε ποσο πιο ευκολο θ αειναι να κατανοήσουμε πολλά και δυσκολα και να εξασκηθουμε ώστε αυτη η κατανόηση να μην ειναι μονο σε θεωρητικό πλαισιο,αλλά να ειναι τρόπος ζωής.
Σας ευχαριστω πολυ όλους!

[Μάνος]

Το παρελθόν...είναι πίσω μας πια!
Και αν κοιτάξουμε τον χρόνο γραμμικά, μόνο το σήμερα υπάρχει.
Και μόνο για σήμερα νιώθώ όλους τους ανθρώπους,
και μόνο για σήμερα τους χαμογελώ
και μόνο για σήμερα μου χαμογελούν κι αυτοί.

Ας κρατήσουμε αυτήν την αιώνια στιγμή!

Δεν αρκεί να αναμασάμε την ελεύθερη βούληση...

χρειάζεται να απελευθερωθούμε και από την ελεύθερη βούληση των άλλων...

Γα να έχει και σημασία και η δική μας επιλογή!

"ωραία, βρήκες τον θεό, βρήκες την θεικότητα σου, βρήκες τον εαυτό σου...Δείξε μου την ζωή σου!!"

Βάσω μου γλυκιά

Δύο πράγματα ξέρω πως πραγματικά θα μου λείψουν φεύγοντας από τη Μελβούρνη:
1. Η κοινωνική αποδοχή - ίδια μεταχείρηση ΌΛΩΝ των ειδών των ζευγαριών σε οποιοδήποτε τομέα της κοινωνίας (θρησκευτικό, οικογενειακό, επαγγελματικό)
και
2. Η απουσία οποιουδήποτε σχόλιου πίσω από την πλάτη τους.

...Και αναρωτιέμαι το γιατί... Γιατί όχι και στην Ελλάδα; Εδώ μέχρι και να παντρευτεί μπορεί ένα ομοφυλόφιλο ζευγάρι..., Να πάρουν δάνειο μαζί ακόμα και αν δεν ειναι παντρεμένοι..., Να κρατήσει κάποιος τον σύντροφο του εδώ με partnership visa, κ.α.

Όταν θα γυρίσω πίσω Ελλάδα, δεν θα είμαι ο ίδιος άνθρωπος με εκείνον που έφυγα, αλλά φοβάμαι, πως μετά από λίγο καιρό θα ξαναμπώ πάλι στο τρυπάκι: "πρόσεχε, μη σε πάρουν χαμπάρι..." Τα ανοιχτά μυαλά στην Ελλάδα είναι μειωνότητα...
...Και τώρα που το σκεφτομαι, ίσως είναι ακόμα ένας λόγος που στράφηκα προς το θέατρο. Πέραν του ότι αγαπώ την εκφραση μέσω αυτού, ένιωθα και μια "ασφάλεια". Όμοια με την ασφάλεια που νιώθω εδώ στην κοινωνία της Μελβούρνης. ...Είναι όμως αυτό αρκετό για να σε κρατήσει σε μια χώρα;;;

[Sofoula]

Η γνώμη μου σε αυτό που αναφέρεις Μάνο μου είναι πως η κοινωνία, σαν καθρέπτης της οικογένειας, για να στραφεί σε μια πιο λειτουργική αντιμετώπιση, πρέπει να αλλάξει η αναλογία ώριμων-ανώριμων ανθρώπων. Αυτό, δεδομένου ότι το σύστημα σπανίως σε βοηθάει, είναι κάτι που μπορεί να προκύψει μόνο σε ατομικό επίπεδο.

Για την κοινωνική αποδοχή, ήταν κάτι που με ζόριζε πολύ πριν, στο παρελθόν. Μέχρι που το αξιοποίησα για να βρω κομμάτια μου. Όπου νόμιζα πως οι άλλοι με απορρίπτουν, έβρισκα που εγώ απορρίπτω εμένα. Μέχρι να φύγω από την κατάσταση απόρριψης και να μην αντιμετωπίζω τίποτα έτσι. Γιατί κάποια στιγμή, όταν αποφασίσεις να μην βάζεις τον Εαυτό σου σε θέση απορριπτόμενου, το μόνο που βλέπεις είναι διαφορετικές απόψεις (έστω και αν εκφράζονται βίαια) και ανωριμότητα. Και αυτό δεν σε κλονίζει κάπου. Το ίδιο ισχύει και για αυτό που λες με τα σχόλια πίσω απ'την πλάτη, για την επίκριση.

Όσο για τα πρακτικά, αν κάποιος θέλει, κάτι μπορεί να βρει (δηλαδή οκ, μπορεί ένα ομόφυλο ζευγάρι ή μια σχέση με παραπάνω από 2 άτομα ή ένα ζευγάρι με διεμφυλικά άτομα να μην μπορεί να παντρευτεί, αλλά υπάρχουν τρόποι να το διαχειριστεί κανείς και αυτό - έστω και αν είναι πιο δύσκολο).

Θα ήταν υπέροχο να άλλαζε σε ιδανικά δεδομένα η κοινωνία, όμως δεν παίζει... Μπορεί να μην μπορώ να αλλάξω τον κόσμο, όμως με το να είμαι συνειδητή στην ζωή μου μπορώ να αλλάξω τον κόσμο μου και αυτό είναι ήδη αρκετό

[Θοδωράκος]

Μπορεί να μην μπορώ να αλλάξω τον κόσμο, όμως με το να είμαι συνειδητή στην ζωή μου μπορώ να αλλάξω τον κόσμο μου και αυτό είναι ήδη αρκετό

Σοφάκι

[AMALIA]

Μπορεί να μην μπορώ να αλλάξω τον κόσμο, όμως με το να είμαι συνειδητή στην ζωή μου μπορώ να αλλάξω τον κόσμο μου και αυτό είναι ήδη αρκετό

Σοφακι

[Ταρούλα]

Σοφάκι