Παράγοντας Ομοφυλοφιλία

[Rainmaker]

Κρίνουμε το καθε τι που διαφέρει απο τα πρότυπα που έχουν περάσει οι παλιοί...

Κάποιες διακρίσεις έχουν αρχίσει να ξεθωριάζουν.. όπως αυτή των χωρισμένων γυναικών κατα την άποψή μου..

Ισως να είναι επειδή όλο και περισσότεροι άνθρωποι χωρίζουν.. δεν ξέρω αλλα αυτό καταλαβαίνω....

[nikos]

Ο μηχανισμός του να κρίνουμε τα του οποιουδήποτε άλλου είναι πολύ απλός κατά τη γνώμη μου και προέρχεται από το φόβο αποδοχής δικων μας αντιστοιχων συναισθημάτων τα οποία βλέπουμε στους άλλους. Έτσι το ευκολο είναι να μειώνουμε τον "απ'έξω" αφού δεν μπορούμε να δούμε τα σκοτάδια μας. Είναι πιο ασφαλές συναισθηματικά αφού έχουμε και τον "επαινο" του συνόλου για να το κάνουμε, και να αισθανθούμε "ανώτεροι".
Το ίδιο πράγμα συμβαίνει και σε περιπτώσεις που καταπιέζεται ένα αρσενικό για να μην κλάψει γιατί "οι ανδρες δεν κλαίνε" κ.ο.κ. Κάλλιστα μπορεί να κοροϊδέψει όσους κλαίνε στο μέλλον, όταν δηλαδή μεγαλώσει.
Δεν αναφέρομαι στο τι οδηγεί έναν άνθρωπο στην ομοφυλοφιλία καθώς είναι πολύπλοκο και δεν είναι του παρόντος.
Απλώς οι "αντρακλες" και οι αντιστοιχες γυναίκες πιστεύω πως έχουν βαθύ θέμα με την εκδήλωση τρυφερότητας προς άτομα του ίδιου φύλου.
Προτείνω το "Αγάπη και οργασμός" του Αλεξαντερ Λόουεν καθώς και τα βιβλία του Β.Ράιχ για ψάξιμο γύρω από τη σεξουαλικότητα επί σωματικού επιπέδου(Libido, αναπνοή κλπ).

[Θοδωράκος]

Δεν αναφέρομαι στο τι οδηγεί έναν άνθρωπο στην ομοφυλοφιλία καθώς είναι πολύπλοκο και δεν είναι του παρόντος.

Αυτό είναι ένα τεράστιο θέμα, που ούτε η ίδια η ψυχολογία δεν έχει καταλήξει σε μία θεωρία (υπάρχουν κυρίως δύο): το μεγάλο ερώτημα "γίνεται κανείς ομοφυλόφιλος ή γεννιέται έτσι;"

Επιγραμματικά αναφέρω τις δύο θεωρίες, όπου η μία υποστηρίζει ότι ο άνθρωπος γεννιέται εταιροφυλόφιλος και εξωτερικοί παράγοντες τον κάνουν ομοφυλόφιλο, ενώ η άλλη υποστηρίζει ότι ο άνθρωπος γεννιέται αμφοτεροφυλόφιλος, και οι εξωτερικοί παράγοντες τον κατευθύνουν από προς την μία ή την άλλη κατεύθυνση/φύλο. Η γενετική έχει βρει ότι υπάρχει μία κάποια πιθανότητα να υπάρχει κάποιος κληρονομικός παράγοντας, από την μεριά της μητέρας, που δίνει ένα μικρό ποσοστό (νομίζω της τάξεως του 20%) παραπάνω πιθανοτήτων στο να είναι ένα άτομο ομοφυλόφιλο.

Γεγονός πάντως είναι ότι και στην φύση συναντάται η ομοφυλοφιλία (κυρίως ως μέσον φυσικού ελέγχου του υπερπληθυσμού), αλλά και στους ίδιους τους ανθρώπους στα (προ)εφηβικά χρόνια. Επίσης, δεν είναι κάτι το καινούργιο: από αρχαιοτάτων χρόνων υπάρχουν άπειρες αναφορές για αυτήν.

Προσωπική μου άποψη είναι ότι υπάρχει η ομοφυλοφιλία στις ζωές όλων των ανθρώπων (ως έλξη προς άτομα ίδιου φύλου, κυρίως με την απόχρωση του "ερωτικού" και όχι απαραίτητα αυτήν του "σεξουαλικού"): πολλές έντονες φιλίες πιθανότατα να κρύβουν κάπου μέσα τους ένα ερωτικό στοιχείο. Αυτό το συναισθηματικό κρύψιμο αρχίζει και συμβαίνει κυρίως στην εφηβεία (και προς το τέλος της), όταν λ.χ. ένα άτομο συνειδητοποιήσει ότι η φιλία του με ένα άλλο ίδιου φύλου έχει αρκετά ερωτικά στοιχεία και "τρομάζει", κυρίως λόγω της αρνητικής χροιάς/αντίληψης επί του θέματος. Λαμβάνοντας υπ'όψην και ότι στα χρόνια του γυμνασίου και του λυκείου κανείς δεν θέλει να είναι "δακτυλοδεικτούμενος", το άτομο προσαρμόζεται σε αυτό που θεωρείται ως αποδεκτό (αυτό είναι κατά πολύ πιο έντονο στον ανδρικό πληθυσμό).

Πιστεύω πάντως, ότι άμα απελευθερώσουμε της έννοιες του έρωτα και της έλξης με αυτήν του σεξ (και αυτήν του σεξ με αυτήν του βρόμικου), τα πράγματα θα είναι κατά πολύ πιο απλά.

Και, τέλος, είμαι διάφωνος ως προς την αντίληψη ότι οποιαδήποτε συνένωση δύο ανθρώπων που δεν τεκνοποιεί είναι εσφαλμένη. Αρνούμαι να δω τον άνθρωπο ως ζώο, που ο μόνος λόγος ύπαρξής του είναι να δημιουργήσει απογόνους (όπως εμμέσως λέει η βιολογία).


Αυτά...

Υ.Γ.:Παρ'επί πτόντως, το ξέρατε ότι και περίπου μέχρι την δεκαετία του '60, η ομοφυλοφιλία θεωρούταν ψυχικό νόσημα και έμπαινες στο ψυχιατρείο;

[Vasoula]

προέρχεται από το φόβο αποδοχής δικων μας αντιστοιχων συναισθημάτων τα οποία βλέπουμε στους άλλους. Έτσι το ευκολο είναι να μειώνουμε τον "απ'έξω" αφού δεν μπορούμε να δούμε τα σκοτάδια μας.

Νίκο, αυτό το καταλαβαίνω!
΄Ομως μόνο αυτό λειτουργεί στον διαχωρισμό από τους άλλους?
Η κριτική δεν είναι απλά αιτία του διαχωρισμού, ανεξάρτητα από τον λόγο που γίνεται?
Δεν λειτουργούν πρότυπα στην περίπτωση αυτή?
Μου έμαθαν πχ. την σεξουαλική πράξη με αρσενικό-θηλυκό, και οτιδήποτε αντιτάσσεται σ' αυτό το πρότυπο το κρίνω, το αποφεύγω και σε ακραίες περιπτώσεις το απεχθάνομαι?
΄Η η ομοφυλοφιλία είναι και δικός μου φόβος?
Δεν λειτουργεί το πρότυπο της "τεκνοποίησης" σαν μοντέλο ζωής?

Ο φόβος να δούμε τα δικά μας βαθιά "μπλοκαρίσματα" είναι που μας κάνει να κρίνουμε και να διαχωρίζουμε?

Μήπως το "πρότυπο" λειτουργεί περισσότερο σαν διαχωρισμός πρώτα από όλα από τον ίδιο μας τον Εαυτό?

Ξέρεις, πολλές φορές έχω αναρωτηθεί, γιατί οι άνθρωποι κλαίνε όταν τους δίνεις "εξηγήσεις" για τα συναισθήματα που δεν "ήξεραν" ότι είχαν, αλλά τα αναγνωρίζουν αμέσως σαν δικά τους, όταν αρχίσεις απλά να τα περιγράφεις σαν κοινωνική αιτία.
Που σημαίνει ότι δεν είναι ότι δεν τα γνωρίζουν, αλλά ότι κανείς δεν τους οδήγησε στο να τα παραδεχτούν, μέσα σε ένα ατομικό πλαίσιο.

Αυτά όμως που εύκολα ανατρέπονται με την ομιλία, όσα παραδέχονται και αναγνωρίζουν οι άνθρωποι σαν δικά τους εμπόδια και προκλήσεις, δεν τους κάνει και να σταματούν να εγκλωβίζονται από κάποιο "πρότυπο" και να διαχωρίζουν και να κριτικάρουν.

Εύκολα οι άνθρωποι αναγνωρίζουν ότι, ναι έχουν θυμό με τον εαυτό τους, γιατί άφησαν να τους χειριστούν (γονείς, σύντροφοι) και το κατανοούν. Δουλεύουν προς αυτήν την κατεύθυνση, του θυμού.
΄Ομως στην συνέχεια εξακολουθούν να δέχονται χειρισμό στο όνομα, πχ. της αγάπης (πρότυπο), ωραιοποιώντας το πρότυπο που απαιτεί να κάνεις θυσίες για να επιβιώσει η αγάπη, μεταφέροντας τον θυμό από πρόσωπο, σε κατάσταση.

Σίγουρα δεν είναι θέμα που απαντιέται σε ένα φόρουμ, όμως η δική μου άποψη είναι ότι οι "μνήμες" της κοινωνικής οντότητας είναι πολύ ισχυρές, που ακόμα και αν ο άνθρωπος ανγωρίσει τα σκοτάδια του ή μέρος αυτών, χρειάζεται η εσωτερική διαδρομή για να λυτρωθει από τα πρότυπα που τον δεσμεύουν προς μία κατεύθυνση χωρίς καν να το ξέρει.

[Vasoula]

Και, τέλος, είμαι διάφωνος ως προς την αντίληψη ότι οποιαδήποτε συνένωση δύο ανθρώπων που δεν τεκνοποιεί είναι εσφαλμένη. Αρνούμαι να δω τον άνθρωπο ως ζώο, που ο μόνος λόγος ύπαρξής του είναι να δημιουργήσει απογόνους (όπως εμμέσως λέει η βιολογία).

Θοδωρή αυτό δεν το λέει μόνο η Βιολογία, αλλά και η Θρησκεία.
"αυξάνεσθε και πληθύνεσθε.."
Και εκεί σταματά...την συνέχεια πρέπει να την βρεις μόνος σου, και αυτό αν μπορέσεις...
Στην συνέχεια, την σκυτάλη παίρνει η Κοινωνία, μετά η οικογένεια κλπ.

Το να "τεκνοποιήσω" από την πνευματική σκοπιά είναι διευκολύνω ψυχές να έρθουν σε ενσάρκωση για να τελειοποιήσουν τις εμπειρίες τους.
Πόσο και πόσοι είναι συνειδητοί σ' αυτό?
Συνήθως αυτοί που είναι συνειδητοί σ' αυτό, δεν μπορούν να κάνουν παιδιά γιατί έχουν απομακρυνθεί από τις εξαρτήσεις. Και τα παιδιά είναι μία, ομολογουμένως, "γλυκιά" εξάρτηση, αλλά είναι εξάρτηση.
Θα πρέπει να είσαι λίγο πριν την "ανάληψη" για να κάνεις παιδιά για τον παραπάνω λόγο και να παραμείνεις ελεύθερος και ουδέτερος στην συναισθηματική δέσμευση που σου πρακαλεί η σχέση αυτή.

[nikos]

Αυτό είναι ένα τεράστιο θέμα, που ούτε η ίδια η ψυχολογία δεν έχει καταλήξει σε μία θεωρία (υπάρχουν κυρίως δύο): το μεγάλο ερώτημα "γίνεται κανείς ομοφυλόφιλος ή γεννιέται έτσι;"

Ναι και σίγουρα μπορούμε να το φιλοσοφούμε χρόνια αν το κοιτάξουμε ενεργειακά, ψυχολογικά, κοινωνιολογικά, αστρολογικά κλπ. Εχει σημασία άραγε όμως να βρούμε απάντηση?
Ο καθένας ας βαδίσει το δρόμο του στην εξέλιξή του. Έχουμε πια τη δύναμη να βλέπουμε τους άλλους ως ψυχές κι όχι ως ταμπέλες.
Αν μας "χτυπάει" κάτι στο να είναι ο δίπλα μας ομοφυλόφιλος, από τη στιγμή που δεν μας ενοχλεί, ας κοιτάξουμε και λίγο μέσα μας.
Οπως λέει και η Βάσω το θέμα είναι ευρύτερο γιατί ευθύνη έχει και η διαμορφωμένη κοινωνία. Αρκετή αστυνόμευση υπήρχε στο πνεύμα και στο σεξ. Ευτυχώς η εποχή των Ιχθύων φεύγει και "μπουκάρει" η του Υδροχόου δυναμικά! (όλε!:D )

Υ.Γ.:Παρ'επί πτόντως, το ξέρατε ότι και περίπου μέχρι την δεκαετία του '60, η ομοφυλοφιλία θεωρούταν ψυχικό νόσημα και έμπαινες στο ψυχιατρείο;

Ενώ καμμιά σφαλιάρα στη γυναίκα ήταν σημάδι υγείας!!! (συμπληρώνω :( )

[Emmaki]

Δεν πρέπει να ξεχνάμε οτι σε μια κοινωνία υπάρχουν άνθρωποι που εκδηλώνουν την κακή πλευρά τους...
’νθρωποι που ακούνε την καρδιά τους και πάνε κόντρα στο κατεστημένο...

Αξίζουν αυτοί οι άνθρωποι να είναι δακτυλοδεικτούμενοι επειδή είναι διαφορετικοί;;;;
Υποτίθεται πως ζούμε στον 21 αιώνα και υπάρχει μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων σε σχέση με κάποια χρόνια πίσω...αλλά μάλλον η κοινωνία αντι να πηγαίνει μπροστά...παραμένει στάσιμη!!!!!

Το ίδιο ισχύει και για τους ομοφυλόφιλους... είναι άνθρωποι πάνω απ'όλα και έχουν το δικαίωμα επιλογής, έκφρασης και οτι άλλο υπάρχει!!!!! 8)

[Rainmaker]

Το ότι ζούμε στον 21ο αιώνα δεν έχει σημασία.. ακόμη και στον 28ο να φτασουμε αν δεν σταματήσουμε να περνάμε πρότυπα στα παιδιά μας δυστυχώς δεν θα εξαφανιστεί το φαινόμενο αυτό..
Φοβόμαστε το διαφορετικό.. ίσως φοβόνται ακόμα οι άνθρωποι να "μην τους τύχει" μην τυχόν βγεί ο γιός τους ομοφυλοφιλος..
ΑΜΑΝ ΠΙΑ έχω βαρεθεί να το ακούω αυτό.. εσείς;; παλιά το ομολογώ ήμουν κι εγώ σαν τους υπόλοιπους έκρινα το διαφορετικό γιατί το φοβόμουν δεν το δεχόμουνα Ημουν και εγώ μπλεγμένος μέσα σε αυτό το πρότυπο. αλλά μεσα από σκέψη και προσπάθεια να ξεπεράσω τις φοβίες μου δεν κρίνω πιά.. δεν βλέπω ομοφυλόφιλους πια.. απλά ανθρώπους σαν εμένα και τον διπλανό μου. και εσάς.. που απλά θέλουμε να ζήσουμε ελεύθεροι..
και μακάρι να μπορούσα να ζητήσω συγνώμη απο αυτούς που έχω κρίνει.. όχι ότι το ξέρουν αλλα θα ήθελα..

[Vasoula]

και μακάρι να μπορούσα να ζητήσω συγνώμη απο αυτούς που έχω κρίνει.. όχι ότι το ξέρουν αλλα θα ήθελα..

Μη Ηλία μου, μη...
Οι ενοχές είναι εξίσου "κακές" με την κριτική!

Το παρελθόν...είναι πίσω μας πια!
Και αν κοιτάξουμε τον χρόνο γραμμικά, μόνο το σήμερα υπάρχει.
Και μόνο για σήμερα νιώθώ όλους τους ανθρώπους,
και μόνο για σήμερα τους χαμογελώ
και μόνο για σήμερα μου χαμογελούν κι αυτοί.

Ας κρατήσουμε αυτήν την αιώνια στιγμή!

[Rainmaker]

Το ξέρω.. έχω πολύ δρόμο μπροστα μου.. έχω ακόμα ενοχές για διάφορα πράγματα αλλα τις δουλεύω.. ξέρω ότι δεν μπορείς να αγαπήσεις ολοκληροτικά τον εαυτό σου αν δεν τον συγχωρήσεις πρώτα.. αλλα ένα πρόβλημα τη φορά.. προσπαθώ όμως..

[galazia_sfaira]

Οταν προσπαθείς Ηλία μου σημάινει ότι λειτουργέι η λογική σου.Μην προσπαθείς,νοιώσε ότι δεν υπαρχει τιποτα πισω μας,τιποτα μπροστα μας,υπαρχει το τωρα,και τωρα που ξερεις δεν κρινεις,αρα δεν εχεις λογο για ενοχες.Οταν εκανες -εκανα τα οποια λαθη ήταν ο βαθμός συνειδητότητας αυτος που μας το επετρεψε.Δεν υπαρχει δε λαθος και σωστό απλά τροπος αντιμετώπισης,τρόπος θεασης σε καθε γεγονός.
Εδω και τωρα εισαι ενα υπεροχο παιδι γεματο αγαπη για σενα!

[Rainmaker]

Καταλαβαίνω αυτό που μου λέτε και ευχαριστώ που με βοηθάτε είστε υπέροχες

[angela_al]

Το διάβασα σε συνέντευξη της Λένας Διβάνη:

-Το επιχείρημα που έχουν πάρα πολλοί γκέι ότι «δεν μπορώ να πω ότι είμαι γκέι, αν το μάθουν οι δικοί μου θα πεθάνουνε»;

-Θέλω να τους ενημερώσω ότι ουδείς πέθανε ποτέ από τέτοια αιτία. Οι ίδιοι θα πεθάνουν αν συνεχίσουν να καταπιέζουν τον εαυτό τους. Ουδείς άλλος πέθανε. Ο μόνος που κινδυνεύει να πεθάνει είναι αυτοί οι ίδιοι. Επίσης είναι ενδιαφέρον να κάνει καθένας στη ζωή του ένα πείραμα. Ας διαλέξουν ένα πρόσωπο που θεωρούν πολύ ευαίσθητο στο θάνατο και ας του πούνε κάτι που νομίζουν ότι είναι αδύνατο να ακούσει. Ας διαλέξουν ένα λιγότερο επώδυνο αντικείμενο για δοκιμή. Θα δουν ότι θα το δεχτεί άμεσα, χωρίς να ανοίξει ρουθούνι. Το ζήτημα είναι εσύ ν' ανοίξεις το στόμα σου. Το έχω κάνει πάρα πολλές φορές αυτό το πείραμα στη ζωή μου, με γονείς, με συντρόφους, μέχρι προϊσταμένους, μέχρι ό,τι θέλεις. Έτσι κι εσύ είσαι μέσα σου ήρεμος και αποφασισμένος ότι «αυτή είναι η αλήθεια μου εμένα, κοίτα τι θα κάνεις εσύ μ' αυτή», τελείωσε, ο άλλος το δέχεται. Είναι σαν μαγικό τρυκ. Οι άνθρωποι παίζουν με το περιθώριο αμφιβολιών που έχεις εσύ μέσα σου. Έτσι και δεν έχεις, δεν παίζουν. Είναι καταπληκτικό. Αν αρχίσεις τα δεν ξέρω μήπως δεν είμαι, μήπως δεν είναι σωστό, τότε αρχίζουν και πατάνε πάνω σ' αυτό. Από τις δικές μας ενοχές πιάνονται οι άλλοι και μας βάζουν κάτω.

[dino]

Η Ομοφυλλοφιλία είναι κάτι που αφορά μόνο τον ομοφυλλόφιλο και πιστεύω ότι ο/η ίδιος την θέτει προς κρίση ζητώντας κάτι απο την κοινωνία (όταν συμβαίνει αυτό σε κάποιον εννοώ ότι είναι εν μέρη και επιλογή του).
Υπάρχει (εγώ το πιστεύω αυτό) σάν μιά αρχή στον μακρύ δρόμο του ανθρώπου πρός την ενηλικίωση και τον πνευματικό του δρόμο, όλοι έχουμε έναν πνευματικό δρόμο.
Μου είναι σχεδόν σίγουρο ότι είναι φυσιολογικότατο για όλους τους ανθρώπους άσχετα άν είναι λιγοι αυτοί που έχουν ομοφυλλοφιλικές επαφές.
Πιστεύω ότι όσο περνάει ο καιρός, τόσο η σεξουαλικότητα (σταδιακά όλο και περισσότερο) παύει να είναι ταυτότητα του ανθρώπου.
Δηλαδή ο άνθρωπος παύει πιά να ταυτίζεται με πολλές απο τις εκδηλώσεις του και μαζί με αυτές και με την σεξουαλικότητά του.

Επειδή και εγώ πιστεύω ότι η σεξουαλικότητα είναι η αναζήτηση της άλλης μας πλευράς, για μένα είναι αδιανόητο να επέμβη κάποιος στο σώμα ή την ψυχή του ανεπανόρθωτα.
Κατα τα άλλα πιστεύω ότι άν κάποιος μείνει σε αυτό το στάδιο του "Μανιφέστου" της σεξουαλικότητας μοιάζει πιά με σεξιστή και είναι ξεκάθαρο ότι κάποιος τέτοιος αποτελεί ένα κομμάτι μιάς κοινωνίας που ο ίδιος φαινομενικά αποστρέφεται.

[Skapaneas]

Σας βλεπω ολους ανετους και πολυ απελευθερωμενους, στο ζητημα της σεξουαλικης διαχειρισης του σωματος του απο τον καθενα κατα βουληση...

Αρα δεν σας πειραζει η ομοφυλοφυλια...

Ουτε σας ενοχλει το φαινομενο της διαφορετικοτητας στην σεξουαλικη συμπεριφορα των ανθρωπων σε σχεση μα το φυλο τους...

Και ολα αυτα μεσα στο πνευμα της συμπαντικης αγαπης...

Παραλληλα μιλατε για τις ευκαιριες εξελιξης που δινει η ζωη στα ατομα, μεσα απο την ενσαρκωση...

Αν ξαφνικα λοιπον, ολα τα ανθρωπινα ατομα στη Γη, αντρες και γυναικες, εκδηλωναν αυτη τη διαστροφικη σε σχεση με το φυλο τους σεξουαλικοτητα, τοτε ποια θα ηταν η κατασταση στο ζητημα της ενσαρκωσης και των ευκαιριων ζωης που περιμενουν δισεκατομυρια ψυχες στην αλλη πλευρα;

Λεγεται οτι 60 000 000 000 ψυχες βρισκονται αυτη την περιοδο στον κυκλο της ενσαρκωσης στη Γη.

Θα δεχοσασταν να σταματησει η φυσιολογικη ανανεωση του ανθρωπινου πληθυσμου και το τελος της ζωης στη Γη οπως το γνωριζουμε...λογω γενικευμενης, παγκοσμιας και ολοκληρωτικης ομοφυλοφυλιας;

Μη μιλατε εκ του ασφαλους της ετεροφυλοφιλιας, αλλά εξεταστε το σαν σεναριο επικρατησης, παγκοσμια και καθολικα...

Και μη λετε οτι δεν μπορει να γινει κατι τετοιο, αφου ειναι γνωστο οτι η ενεργεια ακολουθει τη σκεψη...

Πολυ περισσοτερο που οπως λετε η ομοφυλοφυλια "διδασκεται" απο το περιβαλλον και την κοινωνια και τα ατομα εξωθουνται τροπο τινα προς αυτη την κατευθυνση, περιβαλλον και κοινωνια εχουν τις απολυτες ευθυνες τους στο ζητημα αυτο.

Και δεν μπορω να δεχτω οτι η σεξουαλικη διαστροφη ειναι δυνατο να αποτελεσει μερος του σχεδιου των ψυχων που ενσαρκωνονται!