"φεύγοντας" κάποιος οικείος
Συντονιστής: Emmaki
- Δεκατριούλης
- Δημοσιεύσεις: 4575
- Εγγραφή: 29 Ιαν 2011 1:10 pm
"φεύγοντας" κάποιος οικείος
Χθες το βράδυ "εφυγε" καποιος συγγενης που κυρίως ήταν φιλος. Εκδρομες, βολτες, ταξιδια τα τελευταία ειδικα χρονια περισσότερα. Ακομα και συζητησεις για διακοπές φέτος.
Αποτομη και ησυχη η αποχώριση. Χωρις πόνο.
Ανθρωπος του καθήκοντος. Καλός με όλους. Το μεγάλο προβλημα.
Πιστευω ποια ξεκαθαρα ότι ειναι επιλογή του καθε ανθρώπου η ώρα που θα "φύγει". Μπορώ να βρω και γιατί εγινε τώρα νομίζω.
Ως εδω καλά.
Γυρω βλέπεις τα πάντα. Απο αυτούς που δεν μπορούν να βγουν καθόλου απο την καθημερινότητα τους και μιλάνε για τον εαυτό τους, μεχρι αυτούς που με ειλικρίνεια λένε τι θα απογίνω εγώ τώρα ή υπολογίζουν τι θα χάσουν και πόσο "κανιβάλισαν".
Το σημαντικό όμως είναι το μέσα. Γιατί ολος αυτός ο πόνος αφου υποτιθεται ότι είναι ξεκαθαρα τα πράγματα; Αφου ηταν επιλογή του ανθρώπου να φύγει εγω γιατί πονάω; Για το κενό που εμεινε, για αυτά που ζησαμε μαζί; Και είναι αυτό εγωισμός;
Ενα κομμάτι νιώθω ότι είναι μπλοκάρισμα. Μια θλίψη που με ρίχνει χωρίς να μπορώ να βγω απο αυτό.
Ενα αλλο κομμάτι όμως νιώθω ότι είναι ευαίσθητο και καθαρό.Το δευτερο γιατί έρχεται (και προσπαθώ να το αφησω κιόλας να έρθει);
Για το πρώτο μπορώ να πω πιο ευκολά. Μεσα στο παγωμα των συναισθημάτων αυτή η θλίψη που σε μπλοκάρει και σε ακινητόποιεί "είναι μια καποια λύση".Νομίζεις ότι είσαι ζωντανός.
Αποτομη και ησυχη η αποχώριση. Χωρις πόνο.
Ανθρωπος του καθήκοντος. Καλός με όλους. Το μεγάλο προβλημα.
Πιστευω ποια ξεκαθαρα ότι ειναι επιλογή του καθε ανθρώπου η ώρα που θα "φύγει". Μπορώ να βρω και γιατί εγινε τώρα νομίζω.
Ως εδω καλά.
Γυρω βλέπεις τα πάντα. Απο αυτούς που δεν μπορούν να βγουν καθόλου απο την καθημερινότητα τους και μιλάνε για τον εαυτό τους, μεχρι αυτούς που με ειλικρίνεια λένε τι θα απογίνω εγώ τώρα ή υπολογίζουν τι θα χάσουν και πόσο "κανιβάλισαν".
Το σημαντικό όμως είναι το μέσα. Γιατί ολος αυτός ο πόνος αφου υποτιθεται ότι είναι ξεκαθαρα τα πράγματα; Αφου ηταν επιλογή του ανθρώπου να φύγει εγω γιατί πονάω; Για το κενό που εμεινε, για αυτά που ζησαμε μαζί; Και είναι αυτό εγωισμός;
Ενα κομμάτι νιώθω ότι είναι μπλοκάρισμα. Μια θλίψη που με ρίχνει χωρίς να μπορώ να βγω απο αυτό.
Ενα αλλο κομμάτι όμως νιώθω ότι είναι ευαίσθητο και καθαρό.Το δευτερο γιατί έρχεται (και προσπαθώ να το αφησω κιόλας να έρθει);
Για το πρώτο μπορώ να πω πιο ευκολά. Μεσα στο παγωμα των συναισθημάτων αυτή η θλίψη που σε μπλοκάρει και σε ακινητόποιεί "είναι μια καποια λύση".Νομίζεις ότι είσαι ζωντανός.
Ας αφησουμε την κριτική για τους ανθρώπους γύρω μας και ας ακολουθησουμε τον δρόμο που δείχνει η καρδιά μας.
Re: "φεύγοντας" κάποιος οικείος
Παναγιωτάκο μουΠαναγιωτάκος έγραψε:Το σημαντικό όμως είναι το μέσα. Γιατί ολος αυτός ο πόνος αφου υποτιθεται ότι είναι ξεκαθαρα τα πράγματα; Αφου ηταν επιλογή του ανθρώπου να φύγει εγω γιατί πονάω; Για το κενό που εμεινε, για αυτά που ζησαμε μαζί; Και είναι αυτό εγωισμός;
Ενα κομμάτι νιώθω ότι είναι μπλοκάρισμα. Μια θλίψη που με ρίχνει χωρίς να μπορώ να βγω απο αυτό.
Ενα αλλο κομμάτι όμως νιώθω ότι είναι ευαίσθητο και καθαρό.Το δευτερο γιατί έρχεται (και προσπαθώ να το αφησω κιόλας να έρθει);
Είναι πολύ δύσκολη κατάσταση ο αποχωρισμός από ανθρώπους που αγαπήσαμε βαθιά, όχι για αυτό που μας έδιναν, αλλά γιατί απλά υπήρχαν δίπλα μας
Ο πόνος του πένθους είναι ευλογημένος και απαραίτητος για την ψυχική μας ισορροπία.
Δεν χρειάζεται να αναρωτιέσαι "γιατί πονάω", δεν χρειάζεται να δικαιολογείς ή να λογοκρίνεις αυτό που νιώθεις.
Στον θάνατο γίνεται μια μετατόπιση εσωτερική...Η Παρουσία του άλλου θέλει λίγο χρόνο για να εγκατασταθεί από έξω μας, μέσα μας και να εξομαλύνουμε την εξωτερική απουσία του με την εσωτερική παρουσία του, ώστε να ζούμε μαζί στην Αιωνιότητά μας.
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
- konstantinos s.
- Δημοσιεύσεις: 11707
- Εγγραφή: 30 Μάιος 2011 12:23 pm
Re: "φεύγοντας" κάποιος οικείος
Παναγιωτάκο
Re: "φεύγοντας" κάποιος οικείος
Παναγιωτάκο μου
όσο ζούμε σε τούτον τον κόσμο, θα τον Ερωτευόμαστε με όλη μας την Αγνότητα, έτσι ώστε να πάμε στον Θεό γεμάτοι από Αγάπη και όχι γεμάτοι από φόβο...
Re: "φεύγοντας" κάποιος οικείος
Παναγιωτάκο
Αν ο Θεός είναι η πρωταρχική Αιτία η Αγάπη θα είναι το αποτέλεσμα
Πατέρα μου/Μητέρα μου, είναι παιδί της Αλήθειας και μόνο αυτή είναι ο δρόμος ο δικός μου προς εσένα
Πολέμα και Οραματίσου
Πατέρα μου/Μητέρα μου, είναι παιδί της Αλήθειας και μόνο αυτή είναι ο δρόμος ο δικός μου προς εσένα
Πολέμα και Οραματίσου
Re: "φεύγοντας" κάποιος οικείος
Παναγιωτάκο
Η πληγωμένη καρδιά μπορεί να Ερωτευθεί
Η προστατευμένη καρδιά δεν μπορεί
Πολέμα και Οραματίσου.
Reiki Center - Ρεικι
Η προστατευμένη καρδιά δεν μπορεί
Πολέμα και Οραματίσου.
Reiki Center - Ρεικι
Re: "φεύγοντας" κάποιος οικείος
Η μόνη βεβαιότητα που μπορείς να έχεις στην ζωή σου είναι μόνο μέσα στην Πίστη, πως ό,τι έρθει, πάντα το Πνεύμα θα δρα εντός σου... Η καρδιά φωτίζει τον σκοτεινό δρόμο της ζωής... Β.Ν.
Re: "φεύγοντας" κάποιος οικείος
Παναγιωτάκο μου
Ας ξεκινήσουμε να αγαπάμε, κι ας μην ξέρουμε ακόμα καλά τον τρόπο...
Re: "φεύγοντας" κάποιος οικείος
Παναγιωτακο μου
"Το να είσαι τέλειος είναι μια πρόκληση του «δεν μπορώ»
Το να είσαι ευτυχισμένος είναι η πρόκληση του «Θέλω»…" Β.Ν.
Πολέμα και οραματίσου!
Το να είσαι ευτυχισμένος είναι η πρόκληση του «Θέλω»…" Β.Ν.
Πολέμα και οραματίσου!
- Giorgos Agelis
- Δημοσιεύσεις: 4075
- Εγγραφή: 08 Απρ 2011 2:44 am
- Τοποθεσία: KATERINH PIERIA
Re: "φεύγοντας" κάποιος οικείος
Παναγιωτακο
Η εσωτερική σπουδαιότητα του ανθρώπου είναι το Φως που τον ακολουθεί, όπου και να βρίσκεται...Να πολεμάει γι' αυτήν την σπουδαιότητα είναι το ζητούμενο
Re: "φεύγοντας" κάποιος οικείος
Παναγιωτάκο μου
Θυμάμαι-Πιστεύω-Ζω
Όσο μακρύτερα ο Θεός, τόσο μακρύτερα πηγαίνω...
Όσο μακρύτερα ο Θεός, τόσο μακρύτερα πηγαίνω...
- Δεκατριούλης
- Δημοσιεύσεις: 4575
- Εγγραφή: 29 Ιαν 2011 1:10 pm
Re: "φεύγοντας" κάποιος οικείος
πολύ ομορφο Βασούλα μου!Vasoula έγραψε: Στον θάνατο γίνεται μια μετατόπιση εσωτερική...Η Παρουσία του άλλου θέλει λίγο χρόνο για να εγκατασταθεί από έξω μας, μέσα μας και να εξομαλύνουμε την εξωτερική απουσία του με την εσωτερική παρουσία του, ώστε να ζούμε μαζί στην Αιωνιότητά μας.
Ας αφησουμε την κριτική για τους ανθρώπους γύρω μας και ας ακολουθησουμε τον δρόμο που δείχνει η καρδιά μας.