Αγάπης Βια..!

[Vasoula]

Ω η σωματική βία δεν ξεπερνιέται εύκολα και ακολουθεί και σε επόμενες ζωές...
Η λεκτική βία αποτελεί "εμπόδιο" μόνο στην ζωή που διάγεις...

Αν αυτό το κατανοήσει κανείς, δεν θα "σκουντήξει" καν τον άλλον, όχι να τον χτυπήσει...

Θέμα δικό μου η σωματική βία, η οποία ξεπεράστηκε με πολύ γνώση...

Εύχομαι κανείς να μην εισπράττει αυτήν την "ενέργεια", ούτε σαν θύτης, ούτε σαν θύμα...
Γιατί και οι δύο υποφέρουν...και δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο!!!

[Δωρουλα]

Και εγώ Βάσω μου πολύ μεγάλο θέμα με τη σωματική βία!Και άλλοτε και σε τούτη τη ζωή!Μεγάλο μάθημα!

[Vasoula]

Δωρούλα μου, από προηγούμενη ζωή έρχεται σε μένα...
Σ' αυτήν την ζωή δεν ανέχομαι ούτε σπρωξιά...Αλλά τον "πόνο" τον εισέπραξα και σ' αυτήν...μέχρι να κατανοήσω!!!

τα καταγράφω τώρα... :shock:

[Δωρουλα]

Εγώ έπεσα θύμα προσχεδιασμένης πράξης όταν είμουνα 19 χρονών αλλά φυσικά μια που συνέβη και μια που εξαφανίστηκα απο τη ζωή του ανεπιστρεπτεί!Γι αυτό λέω ναι μεν ξεπλήρωμα κάρματος αλλάκαι η ελεύθερία επιλογών σώζει!

[Vasoula]

Αχ τι καλά που το αναφέρεις...

για όσους νομίζουν ότι το κάρμα λύνεται, μόνο με το να υποφέρεις...Τι γελοία ιστορία...΄Ηθελα να ήξερα ποιός την κυκλοφόρησε...και ακούς τώρα "υποφέρω μαζί του, αλλά σε προηγούμενη ζωή τον είχα βασανίσει..." ή "πρέπει να λύσω το κάρμα μου και γι' αυτό είμαι έτσι...". Επιλογές έχουμε για στασιμότητα, επιλογές και για εξέλιξη... Η "ανταπόδοση" δεν ανήκει στην θεϊκή μας φύση...Αρκεί να κατανοήσουμε...

Δωρούλα μου δεν θα μπορούσα να φανταστώ τίποτα άλλο για σένα!!!

[Katerina]

ΤΟ ΠΙΟ ΤΡΑΓΙΚΟ ΕΙΝΑΙ Ο ΨΥΧΙΚΟΣ ΒΙΑΣΜΟΣ, ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΕΥΔΙΑΚΡΙΤΟΣ ΚΑΙ ΙΣΩΣ Ο ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΑ ΑΠΟΔΕΙΚΤΕΟΣ...ΣΤΟ ΣΩΜΑΤΙΚΟ, ΝΑΙ, ΣΗΚΩΝΕΣΑΙ ΚΑΙ ΦΕΥΓΕΙΣ(ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ), ΑΛΛΑ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ?ΠΟΥ ΣΟΥ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΖΟΥΝ ΤΗ ΨΥΧΗ ΣΤΑΓΟΝΑ-ΣΤΑΓΟΝΑ?ΑΠΟ ΚΕΙ ΠΩΣ ΞΕΦΕΥΓΕΙΣ???ΚΙ ΟΜΩΣ ΣΗΚΩΝΕΣΑΙ ΚΑΙ ΦΕΥΓΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗ...ΓΙΑΤΙ Ο ΛΕΚΤΙΚΟΣ,ΨΥΧΙΚΟΣ ΔΕΝ ΑΡΓΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΙΚΟΣ...

1 ΣΤΙΣ 3 ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΕΧΕΙ ΠΕΣΕΙ ΘΥΜΑ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ..ΤΡΑΓΙΚΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΑΛΗΘΙΝΟ...

[Fotinoula]

Αγαπη και σεβασμο προς τον εαυτο μας, να στραφουμε και να αγκαλιασουμε όλα τα μερη του, σωματικό, συναισθηματικό, νοητικό και να αποδεχτουμε να αγαπησουμε, να καταλαβουμε ότι αξιζουμε το καλύτερο αυτή είναι η κινητηρια δυναμη για να φυγουμε, να πουμε τι κανω εγω εδώ? να ανοίξουμε την "πορτα" και να την κανουμε με αποφασιστικότητα! τη ελευθερία και αποφορτώση κρύβει εκέινη η στιγμή Θεε μου! Ανοίγουν επιτέλους τα φτέρα για νέες ομορφιές, μπορούμε όλοι να το κανουμε γιατί αυτη είναι η πραγματική μας φυση, η ελευθερια σε όλες της εκφανσεις της
Καμια φορα φοβομαστε να κανουμε την αλλαγη γιατι φοβομαστε το αυριο. Καμια φορα όμως αξιζει να προκαλουμε το φοβο σε ένα παιχνίδι γιατι σιγούρα βγαινουμε κερδισμενοι στο αυριο!

[Vasoula]

Kαλά λες Φωτεινή μου...

Δεν κάνουμε αλλαγή στην ζωή μας γιατί φοβόμαστε?
Σε ποιό επίπεδο άραγε?
Τι φοβόμαστε? Μήπως πάθουμε κάτι?

Την βία δεν την φοβόμαστε?
Μα παθαίνουμε κάθε μέρα...

Τι είναι αυτό που μας κάνει να φοβόμαστε τον φόβο μας?
Τι είναι αυτό που μας κάνει να φοβόμαστε τον άγνωστο φόβο και να ανεχόμαστε τον γνωστό?

Αμ θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία...
Το είπε ο σοφός!!!

[Qisan]

Αγαπη και σεβασμο προς τον εαυτο μας, να παιχνίδι γιατι σιγούρα βγαινουμε κερδισμενοι στο αυριο!

Να τολμισω να κανω μια συντυξη ?
βγαινουμε κερδισμενοι στο αυριο ??? Στο εδω και τωρα μηπως βγαινουμε κερδισμενοι ???

Kαλά λες Φωτεινή μου...
Δεν κάνουμε αλλαγή στην ζωή μας γιατί φοβόμαστε?
Σε ποιό επίπεδο άραγε?
Τι φοβόμαστε? Μήπως πάθουμε κάτι?

Επαναδιατυπωνω με την ΑΔΕΙΑ ΣΟΥ ΒΑΣΩ ( Αν δεν μου την δινεις ακυρον το ποστ )
Τι είναι αυτό που μας κάνει να φοβόμαστε το άγνωστο και να ανεχόμαστε τον φοβο επειδη ειναι στα πλαισια του γνωστου .
Δλδ ειμαστε Βολεμμενοι στα τετρημενα και οχι Βουλομενοι ??? (πρωτοβουλοι ) , και αυτο μας φθειρει μεχρι τελευταιας ρανιδος ζωης μερικες φορες ! ! !.

Τι είναι αυτό που μας κάνει να φοβόμαστε τον φόβο μας?

Εε αφου φθαρηκαμε που Τολμη να Αναθαρρησουμε ???
Οσο για την Αρετη που ειναι κορη την Πληροτητας ξερετε ... Πως το λεει ; ! Κατα Μανα κατα Κυρη κι Αδελφο ... χεχε και παει σοι το βασιλειο της κατηφορας .....
.... ΥΓ. Με μια βαθυτερη Εσοματια θαλεγα πως ο φοβος μας αυτο-αιτιολογει , μας αυτο-ικανοποιει , γεμιζει το κενο την αδρανειας μας
και την ανικανοτητα μας να δρασουμε προς το Αγνωστο θα τολμουσα να πω κατευναζει τις ανυσηχιες μας και τρεφει τον εγωισμο μας .

[Qisan]

Αν και εκ πρωτης οψεως ειναι σε ασχετο τοπικ
αλλα να που η συμβατοτητα της δομης της ζωης μας παιζει !!!
Αξιοθαυμαστο δεν ειναι ?

[Vasoula]

Σωστά τα λες Qisan!

Το άγνωστο είναι ο φόβος που δεν γνωρίσαμε ακόμα, και το γνωστό είναι ο φόβος που αισθανόμαστε κάθε μέρα...

΄Ιδιος φόβος στην ουσία...

Το βόλεμα, είναι η αδράνεια, η άρνηση ακόμα και να φοβάσαι...

Και έτσι, χωρίς να το καταλάβεις, δραστηριοποιείσαι μέσα στον φόβο, που σε κρατά σε αδράνεια.

Αυτό είναι η συμβατικότητα, και αυτό που εγώ ονομάζω, μηχανική ζωή...Τρως, κοιμάσαι, δουλεύεις, μεγαλώνεις τα παιδιά σου, τα εγγόνια σου αργότερα και περιμένεις υπομονετικά να τελειώσει η ζωή, αγνωόντας και τρέμοντας το επόμενο στάδιο...
Και μέσα σ' αυτήν την μηχανική ζωή φοβάσαι ακόμα και να αγαπήσεις, και νομίζεις ότι αγάπη είναι "να φας και καμιά σφαλιάρα, άμα λάχει"...αρκεί να μην μείνεις μόνος και έρθει ο "θάνατος" και σε πάρει και τότε πάει χάθηκες...

Θεέ μου ας ξυπνήσουμε από αυτόν τον λήθαργο!!!

[galazia_sfaira]

"Ο κήπος του Προφήτη" (Χαλίλ Γκιμπράν )



Μίλησε μας για την Αγάπη..........

Κι εκείνος, ύψωσε το κεφάλι του κι αντίκρισε το λαό κι απλώθηκε βαθιά ησυχία.

Και με φωνή μεγάλη είπε:


Όταν η αγάπη σε καλεί, ακολούθησέ την,

Μόλο που τα μονοπάτια της είναι τραχιά κι απότομα.

Κι όταν τα φτερά της σε αγκαλιάσουν, παραδώσου, μόλο που το σπαθί που είναι κρυμμένο ανάμεσα στις φτερούγες της μπορεί να σε πληγώσει.

Κι όταν σου μιλήσει, πίστεψε την, μ' όλο που η φωνή της μπορεί να διασκορπίσει τα όνειρά σου σαν το βοριά που ερημώνει τον κήπο.

Γιατί όπως η αγάπη σε στεφανώνει, έτσι και θα σε σταυρώσει. Κι όπως είναι για το μεγάλωμα σου, είναι και για το κλάδεμά σου.

Κι όπως ανεβαίνει ως την κορφή σου και χαϊδεύει τα πιο τρυφερά κλαδιά σου που τρεμοσαλεύουν στον ήλιο,

Έτσι κατεβαίνει κι ως τις ρίζες σου και ταράζει την προσκόλληση τους στο χώμα.

Σα δεμάτια σταριού σε μαζεύει κοντά της. Σε αλωνίζει για να σε ξεσταχιάσει. Σε κοσκινίζει για να σε λευτερώσει από τα φλούδια σου. Σε αλέθει για να σε λευκάνει. Σε ζυμώνει ώσπου να γίνεις απαλός.

Και μετά σε παραδίνει στην ιερή φωτιά της για να γίνεις ιερό ψωμί για του Θεού το άγιο δείπνο.

Όλα αυτά θα σου κάνει η αγάπη για να μπορέσεις να γνωρίσεις τα μυστικά της καρδιάς σου και με τη γνώση αυτή να γίνεις κομμάτι της καρδιάς της ζωής.

Αλλά αν από το φόβο σου, γυρέψεις μόνο την ησυχία της αγάπης και την ευχαρίστηση της αγάπης,

Τότε, θα ήταν καλύτερα για σένα να σκεπάσεις τη γύμνια σου και να βγεις έξω από το αλώνι της αγάπης. Και να σταθείς στον χωρίς εποχές κόσμο όπου θα γελάς, αλλά όχι με ολάκερο το γέλιο σου και θα κλαις, αλλά όχι με όλα τα δάκρυά σου.

Η αγάπη δε δίνει τίποτα παρά μόνο τον εαυτό της και δεν παίρνει τίποτα παρά από τον εαυτό της.

Η αγάπη δεν κατέχει κι ούτε μπορεί να κατέχεται, γιατί η αγάπη αρκείται στην αγάπη.

Όταν αγαπάς, δε θα 'πρεπε να λες: "Ο Θεός είναι στην καρδιά μου", αλλά μάλλον "Εγώ βρίσκομαι μέσα στην καρδιά του Θεού".

Και μη πιστέψεις ότι μπορείς να κατευθύνεις την πορεία της αγάπης, γιατί η αγάπη, αν σε βρει άξιο, θα κατευθύνει εκείνη τη δική σου πορεία.

Η αγάπη δεν έχει καμιά άλλη επιθυμία εκτός από την εκπλήρωσή της. Αλλά αν αγαπάς κι είναι ανάγκη να έχεις επιθυμίες, ας είναι αυτές οι επιθυμίες σου:

Να λιώσεις και να γίνεις σαν το τρεχούμενο ρυάκι που λέει το τραγούδι του στη νύχτα.

Να γνωρίσεις τον πόνο της πολύ μεγάλης τρυφερότητας. Να πληγωθείς από την ίδια την ίδια τη γνώση σου της αγάπης.

Και να ματώσεις πρόθυμα και χαρούμενα.

Να ξυπνάς την αυγή με καρδιά έτοιμη να πετάξει και να προσφέρεις ευχαριστίες για μια ακόμα μέρα αγάπης.

Να αναπαύεσαι το μεσημέρι και να στοχάζεσαι την έκσταση της αγάπης.

Να γυρίζεις σπίτι το σούρουπο με ευγνωμοσύνη στην καρδιά

Και ύστερα να κοιμάσαι με μια προσευχή για την αγάπη που έχεις στην καρδιά σου και μ' έναν ύμνο δοξαστικό στα χείλη σου....


_________________

[Vasoula]

Και μη πιστέψεις ότι μπορείς να κατευθύνεις την πορεία της αγάπης, γιατί η αγάπη, αν σε βρει άξιο, θα κατευθύνει εκείνη τη δική σου πορεία.

Αγαπημένε Χαλίλ... Μεγαλώσαμε μαζί σου!


Να είσαι καλά Καλλιόπη...Που θύμισες στον κόσμο την πιο μεγάλη αλήθεια!!!

Ο κήπος του προφήτη είναι μέσα στην καρδιά μας!

[galazia_sfaira]

Ναι Βάσω μου σημερα αν και εξω ειναι μουντα,γαι μενα ειναι μια μερα αγαπησιαρικη χαχα εχω μια γλυκει αμελαγχολια αλλα οτι
ψαχνω στην Αγαπη με παει.
Στο δωσιμο στην ευγνωμοσυνη,
στην ...............
"Στους αγρους της ψυχής θα σε βρώ,
εκει ανθίζεις!

Στους χειμάρρους του λόγου θα σε βρώ,
εκει ζωντανευεις!

Στην αντάρα της θάλασσας που ηχεί,
εκει θα σ'ανταμώσω!

Στο ουράνιο τόξο μου θα σε βρώ,
εκει θα σε αγγίξω!
(τρείς φορες το εσβησα ,αλλα επανερχοταν ,το αφηνω γιατι οταν το εγραφα ειχα την αγαπη που εχω).

[Christina]

Φυσικά και δεν αμφισβητώ ότι και οι άντρες έχουν πέσει θύματα κακοποίησης σωματικής κιόλας!Ξερετε πόσες φορές έχω ακούσει απο φίλους να περιγράφουν την τραυματική εμπειρία της πρώτης ερωτικής τους επαφής απο γυναίκα μεγαλύτερη τους?Και φυσικά είναι αυτό που αναφέρει και ο Σκαπανέας η ψυχολογική και λεκτική βια αφοράκαι τα δύο φύλα και είναι το ίδιο τραυματική και πρισσότερο ύπουλη για να αποκωδικοποιηθεί!

Το μόνο που ξεχνάμε είναι ότι όταν ένα παιδί είναι αποδέκτης σωματικής βίας τότε σίγουρα δεν μπορούμε να μιλάμε για καρμικές οφειλές. Δεν είναι τραγικό μόνο για τους ενήλικες και για τον τρόπο που το βιώνουν αλλά και για τα παιδιά. Ειδικά σε ηλικία ήβης και ειδκά αν σχετίζεται και με σεξουαλική βία. Εκεί πια δεν μιλάμε για κάρμα ή για βαθμό συσχέτισης παρά για καθαρά εγκληματική πράξη.