ΕΠΙΚΡΙΣΗ...

[elenaki]

Εδω Μαζι θα μαθουμε κολυμπι Αγγελα μου μεχρι και μακροβουτια!Εχει τοση μεγαλη ευλογια να βουτας με Θαρρος στα ανοιχτα..Αργα η’ γρηγορα,δεν εχει σημασια,σου ευχομαι μεσα απο τη καρδια μου να το ανακαλυψεις!!

[Vasoula]

Βασω .Ετσι εξηγειται γιατι παντα αγαπουσα τα λιμανια.Σιγουρα θελει πολλυ θαρρος ακομα και για μικρες φαινομενικα αλλαγες Ο τιτλος του τοπικ '<<επικριση>> ηταν αυτο που με παρακινησε να γραψω Διαβαζω περιπου ενα χρονο το φορουμ και αποφασισα να γραψω πρωτη φορα Τοσο αδιαφορη δλδ στην κριτικη. Αυτο για μενα ηθελε θαρρος

Αγγέλα μου, ο φόβος για την επίκριση, μα και η επίκριση σαν διαδικασία του νου, είναι μέρος της διαχωριστικότητας στο Είναι.
Ο νους έχει μάθει να κρίνει, γιατί δεν ξέρει να διακρίνει με άλλον τρόπο και να βαθαίνει στις ομοιότητες.

Αν παρατηρήσεις πιο καλά, θα διαπιστώσεις ότι ο κριτής και ο κρινόμενος είναι ίδια φοβισμένοι, και περνάνε και οι δύο από τις ίδιες διαδικασίες της πόλωσης του καλού και του κακού.
Στον άνθρωπο λείπουν τα στοιχεία μιας βαθύτερης εσωτερικής κρίσης, έτσι συγκρίνει και συγκρίνεται, σύμφωνα με αυτά που έχει μάθει ότι αποτελούν την διαφορετικότητα του, χωρίς καμία διάκριση των αιτιών, των βιωμάτων και των εμπειριών του.

Η οικογένεια, η θρησκεία και η κοινωνία, σαν αποτέλεσμα των δύο αυτών βασικών δομών της, ορίζει το πλαίσιο της σύγκρισης και οι άνθρωποι έχουν σημείο αναφοράς, στο ποιοί είναι, με βάση αυτές τις παραμέτρους του πλαισίου, που τους βάζει μέσα σε μια πολύπλοκη διαδικασία εσωτερικής μα και εξωτερικής διαμάχης.

Στην ουσία μας, δεν έχουμε λόγο να συγκριθούμε, δεν υπάρχει καλύτερος ή χειρότερος άνθρωπος, υπάρχει μόνο μια χαμένη πορεία και μια λανθασμένη κατεύθυνση.
Η επίκριση είναι η αρνητική ερμηνεία της κρίσης...Η διάκριση είναι η θετική...Στο ενδιάμεσο στέκεται η λέξη "κρίνω" που μπορεί να είναι εποικοδομητική στην πορεία προς τον Εαυτό μας, ή να δομεί στερεότυπα προς την Ζωή μας.


Εύχομαι να βρεις το Θάρρος να συνεχίσεις την αναζήτηση σου...

[Fotinoula]

Αγγέλα εύχομαι και εγώ με Θάρρος να συνεχίσεις την αναζήτηση σου


η επίκριση όταν αφήνεις τον νου να ελέγχει με τις πεποιθήσεις του γίνεται δύσκολη τρικλοποδιά
όσο όμως ανοίγεσαι στο να Συμπονάς και να Αγαπάς αυτό το κομμάτι σου
παίρνεις μιαν ανάσα, του δίνεις επιχειρήματα για να διακρίνεις και να συνέρθεις
στην καρδιά σου

[eirini]

Στην ουσία μας, δεν έχουμε λόγο να συγκριθούμε, δεν υπάρχει καλύτερος ή χειρότερος άνθρωπος, υπάρχει μόνο μια χαμένη πορεία και μια λανθασμένη κατεύθυνση.
Η επίκριση είναι η αρνητική ερμηνεία της κρίσης...Η διάκριση είναι η θετική...Στο ενδιάμεσο στέκεται η λέξη "κρίνω" που μπορεί να είναι εποικοδομητική στην πορεία προς τον Εαυτό μας, ή να δομεί στερεότυπα προς την Ζωή μας.

η επίκριση όταν αφήνεις τον νου να ελέγχει με τις πεποιθήσεις του γίνεται δύσκολη τρικλοποδιά
όσο όμως ανοίγεσαι στο να Συμπονάς και να Αγαπάς αυτό το κομμάτι σου
παίρνεις μιαν ανάσα, του δίνεις επιχειρήματα για να διακρίνεις και να συνέρθεις
στην καρδιά σου

[ALEXOULA]

Από μωρά μας έχουν μεγαλωσει με τόση επίκριση ,
που έχει ριζωθεί πολύ βαθιά μέσα μας ωστε και όταν μεγαλώσουμε
όλα λειτουργούν γυρω μας και μέσα μας συγκριτικά .
Είμαι όμορφος , είμαι έξυπνος , είμαι σωστός , είμαι αυτό , είμαι εκείνο ????
η απάντηση συνήθως είναι " όχι όπως οι άλλοι " όμως τι ?? Λιγότερο ή περισσότερο ?
Αν η απάντηση είναι λιγότερο , στεναχωριόμαστε , θλιβόμαστε , μαζευόμαστε ,παραιτούμαστε.
Αν η απάντηση είναι περισσότερο ,γεμίζουμε έπαρση ,περιφρονούμε, κυριαρχούμε, ξεφεύγουμε.
Σαυτήν την ερώτηση υπάρχει σφάλμα που όλοι το κάνουμε και το έχουμε υποστεί
και αν θέλήσουμε είναι πολύ ξεκάθαρο να δούμε γιατί .
Γιατί έχουμε αντικαταστήσει το 'διαφορετικός " με το 'ανώτερος- καλυτερος ή κατώτερος-χειρότερος,
και όλο αυτό συνεχίζεται , ατέλειωτη αλυσίδα μου μας έχει αιχμαλωτίσει.

Αγγέλα μου , ας αρχίσει λοιπόν ο καθένας μας την αντικατάσταση όλων αυτών που κουβαλάμε ,
ας να πάρουμε μια βαθιά ανάσα , να βουτήξουμε στη θάλασσα και
από δική μου εμπειρία ξέρω πως δεν θα πνιγούμε αλλά θα κολυμπήσουμε .

[AMALIA]

Αγγελα μου... χαιρομαι πολυ που γραφεις και σε διαβαζω...

Και ναι Θαρρος και εκπαιδευση στο κολυμπι... και στα ανοιχτα - βαθια..
Και παντα βρισκεται ενα χερι να απλωθει και εδω μεσα ειναι πολλα...

[Agela]

elenaki vaso fotini eirini AXIA AMALIA Σας ευχαριστω πολυ Σας στελνω μια μεγααααλη αγκαλια Υ.Γ.Μεχρι να μαθω να στελνω φατσουλες

[Ελενα Κ.]

Και απο οτι εχω δει εισαστε τα καλυτερα μπρατσακια!!!

Αχ Αγγελα!!! Εδω μαζι μεχρι να μαθουμε κολυμπι χωρις μπρατσακια

Αγγέλα μου, ο φόβος για την επίκριση, μα και η επίκριση σαν διαδικασία του νου, είναι μέρος της διαχωριστικότητας στο Είναι.
Ο νους έχει μάθει να κρίνει, γιατί δεν ξέρει να διακρίνει με άλλον τρόπο και να βαθαίνει στις ομοιότητες.

Αν παρατηρήσεις πιο καλά, θα διαπιστώσεις ότι ο κριτής και ο κρινόμενος είναι ίδια φοβισμένοι, και περνάνε και οι δύο από τις ίδιες διαδικασίες της πόλωσης του καλού και του κακού.
Στον άνθρωπο λείπουν τα στοιχεία μιας βαθύτερης εσωτερικής κρίσης, έτσι συγκρίνει και συγκρίνεται, σύμφωνα με αυτά που έχει μάθει ότι αποτελούν την διαφορετικότητα του, χωρίς καμία διάκριση των αιτιών, των βιωμάτων και των εμπειριών του.

Η οικογένεια, η θρησκεία και η κοινωνία, σαν αποτέλεσμα των δύο αυτών βασικών δομών της, ορίζει το πλαίσιο της σύγκρισης και οι άνθρωποι έχουν σημείο αναφοράς, στο ποιοί είναι, με βάση αυτές τις παραμέτρους του πλαισίου, που τους βάζει μέσα σε μια πολύπλοκη διαδικασία εσωτερικής μα και εξωτερικής διαμάχης.

Στην ουσία μας, δεν έχουμε λόγο να συγκριθούμε, δεν υπάρχει καλύτερος ή χειρότερος άνθρωπος, υπάρχει μόνο μια χαμένη πορεία και μια λανθασμένη κατεύθυνση.
Η επίκριση είναι η αρνητική ερμηνεία της κρίσης...Η διάκριση είναι η θετική...Στο ενδιάμεσο στέκεται η λέξη "κρίνω" που μπορεί να είναι εποικοδομητική στην πορεία προς τον Εαυτό μας, ή να δομεί στερεότυπα προς την Ζωή μας.

τωρα πηρα και την απαντηση μου στο γιατι εκνευριστηκα οταν με εκρινε ο αδερφος μου... μιλησε το κομματι εκεινο που φοβηθηκε οτι θα το κρινουν και στην αρχη εψαχνε να βρει αμεσως μια δικαιολογια για να αποφυγει τη συγκρουση/να γινει αποδεκτο/να ειναι ιδο με τους αλλους ή και να κρινει πιστευοντας ετσι πως θα εχει τον ελεγχο...μα το θεμα δεν ειναι ποιος ειναι χειροτερος ή καλυτερος... οταν αμεσα εστιασα στον Εαυτο μου ειδα πως πια δεν εχω αυτη την αναγκη και βγηκα απο το θεατρακι με συνοπτικες

[Θοδωράκος]

Αγγέλα, πολλές και από μένα!

[Μπεττουλα]

χρειάζεται Θέληση να μείνουμε μέσα σε αυτό που
πλέον έχουμε μέσα μας Αλήθεια και να μην γυρίζουμε συνέχεια πίσω στο μικρό αναβάλλοντας για αύριο την αυθόρμητη Ύπαρξή μας

ετσι...Φωτεινουλι

Ο νους έχει μάθει να κρίνει, γιατί δεν ξέρει να διακρίνει με άλλον τρόπο και να βαθαίνει στις ομοιότητες.

Στην ουσία μας, δεν έχουμε λόγο να συγκριθούμε, δεν υπάρχει καλύτερος ή χειρότερος άνθρωπος, υπάρχει μόνο μια χαμένη πορεία και μια λανθασμένη κατεύθυνση.
Η επίκριση είναι η αρνητική ερμηνεία της κρίσης...Η διάκριση είναι η θετική...Στο ενδιάμεσο στέκεται η λέξη "κρίνω" που μπορεί να είναι εποικοδομητική στην πορεία προς τον Εαυτό μας, ή να δομεί στερεότυπα προς την Ζωή μας.

Βασουλα μου

η απάντηση συνήθως είναι " όχι όπως οι άλλοι " όμως τι ?? Λιγότερο ή περισσότερο ?
Αν η απάντηση είναι λιγότερο , στεναχωριόμαστε , θλιβόμαστε , μαζευόμαστε ,παραιτούμαστε.
Αν η απάντηση είναι περισσότερο ,γεμίζουμε έπαρση ,περιφρονούμε, κυριαρχούμε, ξεφεύγουμε.

πολλες φορες επιασα τον εαυτο μου να συγκρινεται..η ταση μου συνηθως ηταν να λεω πως οι αλλοι ειναι καλυτεροι απο μενα σε διαφορα θεματα..μου πηρε καιρο να δω την αλαζονεια μου μεσα σε αυτες τις σκεψεις και εναν μεγαλο εγωισμο που ηθελε να τραβηξει την προσοχη και εβρισκε τον αγαπημενο ρολο του "θυματος".. και τελευταια συνειδητοποιησα οτι καθε φορα που επιανα τον εαυτο μου στιγμιαια να κανει δευτερες σκεψεις τετοιες ουσιαστικα αναιρουσα μονη μου την Εμπιστοσυνη και Ευγνομωσυνη που νιωθω για οσα μου εφερε ο Εαυτος μου

Ελενακι

Αγγελα ολοι μαζι εδω αλλα χωρις μπρατσακια.. δεν τα χρειαζομαστε πια! Καλη συνεχεια

[elenaki]

Η αλαζονεια και ο εγωισμος τελικα κρυβονται εκει που συνηθως δεν το περιμενουμε..στο καλυτερος χειροτερος,στο θυμα θυτης..στη συγκριση,στην επικριση και στον διαχωρισμο μας γενικοτερα!
Με καθε Ειλικρινη ματια στον εαυτο μας,που σιγουρα χρειαζεται Θαρρος,ερχεται και η λυτρωση απο τα δεσμα που θεωρουμε ξεβολεμα..

Παιδακια ολα πολλες!!

[Βικούλα]

παιδάκια

Η αλαζονεια και ο εγωισμος τελικα κρυβονται εκει που συνηθως δεν το περιμενουμε..στο καλυτερος χειροτερος,στο θυμα θυτης..στη συγκριση,στην επικριση και στον διαχωρισμο μας γενικοτερα!
Με καθε Ειλικρινη ματια στον εαυτο μας,που σιγουρα χρειαζεται Θαρρος,ερχεται και η λυτρωση απο τα δεσμα που θεωρουμε ξεβολεμα..

[Ταρούλα]

[eirini]

πολλες φορες επιασα τον εαυτο μου να συγκρινεται..η ταση μου συνηθως ηταν να λεω πως οι αλλοι ειναι καλυτεροι απο μενα σε διαφορα θεματα..μου πηρε καιρο να δω την αλαζονεια μου μεσα σε αυτες τις σκεψεις και εναν μεγαλο εγωισμο που ηθελε να τραβηξει την προσοχη και εβρισκε τον αγαπημενο ρολο του "θυματος".. και τελευταια συνειδητοποιησα οτι καθε φορα που επιανα τον εαυτο μου στιγμιαια να κανει δευτερες σκεψεις τετοιες ουσιαστικα αναιρουσα μονη μου την Εμπιστοσυνη και Ευγνομωσυνη που νιωθω για οσα μου εφερε ο Εαυτος μου

μάλιστα....

τι ωραία μοιράσματα.....

[O_ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ]

Μια απο τα ιδια και εγω