Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΗ...

[Vasoula]

Η Ζωή είναι δύσκολη ή είναι απλή και εμείς την κάνουμε δύσκολη?

Μια ερώτηση που ο καθένας μας θα μπορέσει να απαντήσει με βάση την ερμηνεία που δίνει στο «δύσκολο» και στο «απλό»…

Συνήθως χαρακτηρίζουμε «δύσκολο» κάτι προβληματικό, το οποίο μας συμβαίνει, μα δεν νιώθουμε υπεύθυνοι γι’ αυτό…
Και «απλό» χαρακτηρίζουμε κάτι το οποίο αποτελείται από ένα στοιχείο μόνο, δηλαδή δεν είναι πολύπλοκο…

Έτσι η Ζωή γίνεται δύσκολη, όταν δεν νιώθουμε υπεύθυνοι γι’ αυτό που μας συμβαίνει μέσα σ’ αυτήν, ενώ θεωρούμε ότι ο Εαυτός μας είναι απλός.

Προσπαθούμε δηλαδή με αυτό που θεωρούμε απλό, να αντιμετωπίσουμε αυτό που θεωρούμε δύσκολο και αυτό μας φέρνει ψυχική ανισορροπία...

Όμως μάλλον συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο, απλά δεν το γνωρίζουμε…
Ο Εαυτός μας είναι δύσκολος, ενώ η Ζωή είναι απλή…

Στο «δύσκολος» περικλείεται η πολυπλοκότητα των συναισθημάτων και των σκέψεων, των ψυχολογικών δηλαδή παραμέτρων που χαρακτηρίζουν έναν άνθρωπο με φυσική συνείδηση, ενώ πιο βαθιά περιέχει στοιχεία πνευματικά, που βρίσκονται σε λανθάνουσα κατάσταση και είναι υπεύθυνα για την βαθύτερη οπτική των πραγμάτων με άλλου είδους ωριμότητα στην Λογική του…

Τις περισσότερες φορές έχουμε δυσαρμονία μεταξύ των σκέψεων, των συναισθημάτων και των πράξεων μας και δεν ξέρουμε ποιό από όλα τα πεδία μας είναι εκείνο που αντιμετωπίζει την Ζωή σαν δύσκολη…
Οι σκέψεις μας?
Τα συναισθήματά μας?
Ή οι πράξεις μας?

Το κάθε πεδίο δρα ανεξάρτητα από το άλλο, χωρίς πνευματική δομή και χωρίς Λογική, σαν να έχουμε μέσα μας ριγμένα, ατάκτως, στοιχεία που δεν μπορούν να ζουν μαζί με αρμονία, γιατί τους λείπει ο βαθύτερος μαγνητισμός του Έρωτα…

Φυσικά οι περισσότεροι άνθρωποι αγνοούν αυτά τα στοιχεία και την εσωτερική τους αταξία…Είναι σαν να ζουν μαζί σε ένα σπίτι, άτομα που δεν έχουν τίποτα κοινό μεταξύ τους από την μια, αλλά από την άλλη, δεν έχουν καμία καλοπροαίρετη διάθεση να ζήσουν μαζί...΄Ισως υποθέτουν πως οι συγκυρίες ήρθαν έτσι, ώστε να συγκατοικήσουν και δεν νιώθουν υπεύθυνοι γι’ αυτές τις συγκυρίες, βγάζοντας το συμπέρασμα ότι η συγκατοίκηση είναι δύσκολη…

Όμως…Δεν είναι η συγκατοίκηση δύσκολη, αλλά η ψυχολογική κατάσταση του κάθε μέλους που δρα με συνειδητές μα και ασυνείδητες σκέψεις, συνειδητά μα και ασυνείδητα συναισθήματα, δημιουργώντας πράξεις ασύνδετες και χωρίς να υπόκεινται σε Πνευματικούς Νόμους…

Όταν λείπει η καλή διάθεση για την Ζωή, τότε εκείνη βιώνεται χωρίς την μαγνητική Δύναμη του Έρωτα που έχει ενωτικό χαρακτήρα μέσα στον Εαυτό μας.
Το να αποφασίσουν δύο άνθρωποι ότι είναι ερωτευμένοι και θέλουν να συγκατοικήσουν, κάτι που συμβαίνει έτσι κι αλλιώς μέσα στην Φυσική μας Ζωή, δεν έχει αποτέλεσμα διάρκειας (κι αυτό δεν είναι συμπέρασμα δικό μου), αν και οι δύο δεν έχουν εκείνη την καλοπροαίρετη διάθεση να αναγνωρίσουν ότι την οποιαδήποτε δυσκολία δεν την φέρνει ο άλλος που είναι έτσι ή αλλιώς, ούτε η συγκατοίκηση από μόνη της, αλλά την φέρνουν αυτά τα στοιχεία που είναι μέσα στον καθένα, «ατάκτως ερριμένα», γιατί δεν πρόλαβαν να νιώσουν τον Έρωτα μέσα στον πνευματικό τους μαγνητισμό.

Ο Εαυτός μας δεν είναι απλός…η Ζωή είναι!

Ότι όμως αφήνουμε έξω από τον Εαυτό μας, περιμένοντας να το καλύψει ο Θεός, τότε η δυσκολία βρίσκεται εκεί που ασκείται η μεγαλύτερη προσπάθεια, άρα στην Ζωή, ή ακόμα και στους άλλους!

Και ίσως είναι αλήθεια ότι οι άλλοι μας δημιουργούν προβλήματα, γιατί δεν είναι όπως θα θέλαμε...έτσι η προσπάθειά μας όλη είναι να τους κάνουμε όπως θα θέλαμε και όπου ασκείται η μεγαλύτερη προσπάθεια, εκεί βρίσκεται και η μεγαλύτερη δυσκολία, γιατί νιώθουμε υπεύθυνοι για την αλλαγή των άλλων, αλλά όχι για την δική μας…

Είναι μάλλον ο καιρός να ασχοληθούμε με τα «ψιλά γράμματα» του Εαυτού μας…Υπάρχουν «όροι συμβολαίων» που ούτε καν γνωρίζουμε πως υπάρχουν…
Και ένα από αυτά τα «ψιλά γράμματα» λέει, ότι η Δύναμη και η Ψυχική αρμονία είναι κάτι που πηγάζει από την Πνευματική μας Ωριμότητα και κανείς στον κόσμο δεν είναι υπεύθυνος γι’ αυτά… Ούτε καν η Ζωή…

Εκείνη η καλοπροαίρετη διάθεση που μας κάνει να μαγνητίζουμε την Ευλογία μέσα στο πιο βαθύ επίπεδο του Θεού, είναι μάλλον που λείπει, και αντιστρέφουμε το απλό με το δύσκολο…

Και λέει ο Σοφός «Γιατί πάντα κοιτάς τι δεν πήρες από Εμένα και δεν νιώθεις αυτό που Σου έδωσα; Η Ευλογία δεν αφορά αυτό που ζητάς, αλλά αυτό που απλόχερα σου δίνεται…»

Εσείς? έχετε βεβαιωθεί ότι μπορείτε να πάρετε την Ευλογία που σας δίνεται?

[Ταρούλα]

Και ίσως είναι αλήθεια ότι οι άλλοι μας δημιουργούν προβλήματα, γιατί δεν είναι όπως θα θέλαμε...έτσι η προσπάθειά μας όλη είναι να τους κάνουμε όπως θα θέλαμε και όπου ασκείται η μεγαλύτερη προσπάθεια, εκεί βρίσκεται και η μεγαλύτερη δυσκολία, γιατί νιώθουμε υπεύθυνοι για την αλλαγή των άλλων, αλλά όχι για την δική μας…

Τραγικά αληθινό

Εσείς? έχετε βεβαιωθεί ότι μπορείτε να πάρετε την Ευλογία που σας δίνεται?

Είμαι ευγνώμων για ότι έρχεται στο δρόμο μου, με σκοπό την εξέλιξή μου ... το ζήτησα και μου δώθηκε απλόχερα

[Valia]

Προσπαθούμε δηλαδή με αυτό που θεωρούμε απλό, να αντιμετωπίσουμε αυτό που θεωρούμε δύσκολο και αυτό μας φέρνει ψυχική ανισορροπία...

Όμως μάλλον συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο, απλά δεν το γνωρίζουμε…
Ο Εαυτός μας είναι δύσκολος, ενώ η Ζωή είναι απλή…

Στο «δύσκολος» περικλείεται η πολυπλοκότητα των συναισθημάτων και των σκέψεων, των ψυχολογικών δηλαδή παραμέτρων που χαρακτηρίζουν έναν άνθρωπο με φυσική συνείδηση, ενώ πιο βαθιά περιέχει στοιχεία πνευματικά, που βρίσκονται σε λανθάνουσα κατάσταση και είναι υπεύθυνα για την βαθύτερη οπτική των πραγμάτων με άλλου είδους ωριμότητα στην Λογική του…

Όταν λείπει η καλή διάθεση για την Ζωή, τότε εκείνη βιώνεται χωρίς την μαγνητική Δύναμη του Έρωτα που έχει ενωτικό χαρακτήρα μέσα στον Εαυτό μας.


Ο Εαυτός μας δεν είναι απλός…η Ζωή είναι!

Ότι όμως αφήνουμε έξω από τον Εαυτό μας, περιμένοντας να το καλύψει ο Θεός, τότε η δυσκολία βρίσκεται εκεί που ασκείται η μεγαλύτερη προσπάθεια, άρα στην Ζωή, ή ακόμα και στους άλλους!

Εκείνη η καλοπροαίρετη διάθεση που μας κάνει να μαγνητίζουμε την Ευλογία μέσα στο πιο βαθύ επίπεδο του Θεού, είναι μάλλον που λείπει, και αντιστρέφουμε το απλό με το δύσκολο…

Και λέει ο Σοφός «Γιατί πάντα κοιτάς τι δεν πήρες από Εμένα και δεν νιώθεις αυτό που Σου έδωσα; Η Ευλογία δεν αφορά αυτό που ζητάς, αλλά αυτό που απλόχερα σου δίνεται…»
[/quote]

τι συγκλονιστική θεώρηση για τη Ζωή!

[Stefanos]

Σε ευχαριστώ Σοφέ μου για αυτά που μου δίνεις απλόχερα!!!

[Ellaki]

Εσείς? έχετε βεβαιωθεί ότι μπορείτε να πάρετε την Ευλογία που σας δίνεται?

Μπορώ να την πάρω μόνον όταν Ζω την στιγμή συνειδητά.

Την στιγμή που στρέφομαι με ειλικρίνεια μέσα μου, αποδεχόμενη τα λάθη μου, έχω πάρει την Ευλογία.
Την στιγμή που μέσα στο τρέξιμο της ημέρας θα απολαύσω τον ουρανό, έχω πάρει την Ευλογία.
Την στιγμή που θα χαμογελάσω στην Ζωή, έχω πάρει την Ευλογία.
Την στιγμή που θα θυμώσω και θα θυμηθώ να σταθώ να ακούσω την Αγάπη, έχω πάρει την Ευλογία.
Την στιγμή που αγκαλιαζόμαστε στον Μπάκα με την καρδιά καθαρή, έχουμε πάρει την Ευλογία.

[konstantinos s.]

Ελισάβετ

[JOANNA]

Ο Εαυτός μας δεν είναι απλός…η Ζωή είναι! Ότι όμως αφήνουμε έξω από τον Εαυτό μας, περιμένοντας να το καλύψει ο Θεός, τότε η δυσκολία βρίσκεται εκεί που ασκείται η μεγαλύτερη προσπάθεια, άρα στην Ζωή, ή ακόμα και στους άλλους! Και ίσως είναι αλήθεια ότι οι άλλοι μας δημιουργούν προβλήματα, γιατί δεν είναι όπως θα θέλαμε...έτσι η προσπάθειά μας όλη είναι να τους κάνουμε όπως θα θέλαμε και όπου ασκείται η μεγαλύτερη προσπάθεια, εκεί βρίσκεται και η μεγαλύτερη δυσκολία, γιατί νιώθουμε υπεύθυνοι για την αλλαγή των άλλων, αλλά όχι για την δική μας… Είναι μάλλον ο καιρός να ασχοληθούμε με τα «ψιλά γράμματα» του Εαυτού μας…

ποσο δικιο εχεις......
σε ευχαριστω

[Ταρούλα]

Ελλη

[elenaki]

Και λέει ο Σοφός «Γιατί πάντα κοιτάς τι δεν πήρες από Εμένα και δεν νιώθεις αυτό που Σου έδωσα; Η Ευλογία δεν αφορά αυτό που ζητάς, αλλά αυτό που απλόχερα σου δίνεται…»

Εσείς? έχετε βεβαιωθεί ότι μπορείτε να πάρετε την Ευλογία που σας δίνεται?

Την Ευλογια την νιωθω καθε στιγμη στη ζωη μου..σε καθε μου βημα..
Με τη μονη διαφορα οτι μεχρι πριν λιγο καιρο ενιωθα τυψεις γι'αυτη την Ευλογια..σαν να μην μου αξιζε..
Και περιμενα στη γωνια τη τιμωρια για να ισιωσω!!
Η Καρδια μου δεν ηταν ανοιχτη για να νιωσω με Αληθεια την Ευλογια που τοσο απλοχερα μου δινεται..η Ευγνωμοσυνη μου ηταν ψευτικη καθε φορα..
Δεν ηταν ανοιχτη να νιωσω εκεινη την αποδοχη της Αποφασης μου να Ζησω μεσα απ'ολες τις προκλησεις που επελεξα για την εξελιξη μου..
Τωρα βρισκομαι επανω σ'αυτον το δρομο της αποδοχης μου γι'αυτη την Αποφαση..και ειμαι σιγουρη οτι θα νιωσω Αληθινα αυτη την Ευλογια..τωρα νιωθω οτι το Αξιζω!!Ολοι το Αξιζουμε!!

Ο Εαυτός μας δεν είναι απλός…η Ζωή είναι!

Βασουλα μου...

[Ταρούλα]

Ελενάκι

[ARTYADIS]

Bασουλίτα μου!

[Βικούλα]

Ο Εαυτός μας δεν είναι απλός…η Ζωή είναι!

Ότι όμως αφήνουμε έξω από τον Εαυτό μας, περιμένοντας να το καλύψει ο Θεός, τότε η δυσκολία βρίσκεται εκεί που ασκείται η μεγαλύτερη προσπάθεια, άρα στην Ζωή, ή ακόμα και στους άλλους!

Και ίσως είναι αλήθεια ότι οι άλλοι μας δημιουργούν προβλήματα, γιατί δεν είναι όπως θα θέλαμε...έτσι η προσπάθειά μας όλη είναι να τους κάνουμε όπως θα θέλαμε και όπου ασκείται η μεγαλύτερη προσπάθεια, εκεί βρίσκεται και η μεγαλύτερη δυσκολία, γιατί νιώθουμε υπεύθυνοι για την αλλαγή των άλλων, αλλά όχι για την δική μας…

Και ένα από αυτά τα «ψιλά γράμματα» λέει, ότι η Δύναμη και η Ψυχική αρμονία είναι κάτι που πηγάζει από την Πνευματική μας Ωριμότητα και κανείς στον κόσμο δεν είναι υπεύθυνος γι’ αυτά… Ούτε καν η Ζωή…

Εκείνη η καλοπροαίρετη διάθεση που μας κάνει να μαγνητίζουμε την Ευλογία μέσα στο πιο βαθύ επίπεδο του Θεού, είναι μάλλον που λείπει, και αντιστρέφουμε το απλό με το δύσκολο…

Και λέει ο Σοφός «Γιατί πάντα κοιτάς τι δεν πήρες από Εμένα και δεν νιώθεις αυτό που Σου έδωσα; Η Ευλογία δεν αφορά αυτό που ζητάς, αλλά αυτό που απλόχερα σου δίνεται…»

Ευλογία είναι όταν νοιώθω μέσα μου ότι τα προβλήματα δεν είναι μονο ένας κόμπος αλλά μια ευκαιρεία να δω βαθειά τις ανισσοροπίες και να τις θεραπεύσω . Όταν νοιώθω ευγνωμοσύνη μέσα μου γι'αυτά που έχω κι όχι αδικία γι'αυτά που δεν έχω και (συγκριτικά) έχουν οι άλλοι .Ευλογία είναι το ότι είμαι εδώ

Ελλισάβετ, Ελενάκι

[Ταρούλα]

Βικούλι μου

[elenaki]

Βικουλι μου...

[Βικούλα]

κοριτσάκια γλυκά !!