ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ ΞΕΝΟΙ...

[Vasoula]

Ένα από τα πιο όμορφα συμβάντα μέσα στον Φυσικό Κόσμο είναι και οι σχέσεις μεταξύ μας. Οι φίλοι μας, οι σύντροφοί μας…

Είναι όμορφο να συμπορεύεσαι με τους ανθρώπους και σίγουρα έχουν νόημα και σκοπό οι πιο προσωπικές σχέσεις μας.

Οι σχέσεις εκείνες που σε κάνουν να γνωρίζεις έναν άγνωστο άνθρωπο, όλο και πιο βαθιά, όλο και πιο ουσιαστικά, μέσα από την διαπροσωπική επικοινωνία…

Οι σχέσεις εκείνες που σε μαθαίνουν τον αλτρουισμό και την αλληλεγγύη σε πιο προσωπικό επίπεδο, που σε κάνουν να αναπτύσσεις με γρηγορότερους ρυθμούς την κατανόηση και ίσως τον παραμερισμό των εγωιστικών αναγκών που διέπουν, συνήθως, τις σχέσεις μας με τους άλλους.

Είναι πολύ όμορφο να μην θέλεις να πάρεις ενέργεια από τον άλλον, αλλά να έχεις φτάσει στο σημείο να μοιράζεσαι την δική σου…Να μην έχεις ανάγκη να πάρεις, ούτε να δώσεις, να εξαντλείς και να εξαντλείσαι…
Λίγοι είναι σε θέση να αξιολογήσουν την εξάντληση του πάρε-δώσε…Η Ζωή όμως δεν έχει μόνο Έλεος, αλλά και Δικαιοσύνη…Θα σου δείξει την εξάντληση, όπως και να γίνει…

Η οικειότητα δεν προέρχεται από τον χρόνο που διατηρείς σχέση με έναν άλλον άνθρωπο. Ο χρόνος προδίδει συνήθως όταν δεν συμμετέχει η Ψυχή και το Πνεύμα στο άνοιγμα και στην μετάδοση Ποιοτήτων του Έρωτα…
Μπορεί να είσαι για χρόνια με έναν άνθρωπο, και να έρθει μια μόνο στιγμή για να αντιληφθείς ότι ζούσες με έναν «ξένο»…

Οι δικοί μας άνθρωποι, γίνονται σε χρόνο dt οι δικοί μας ξένοι…

Δεν θέλει πολύ, για να νιώσεις προδομένος…
Δεν θέλει πολύ για να περάσεις στο άλλο άκρο της κενότητας και του αδειάσματος, ζυγίζοντας αυτά που προσέφερες με αυτά που πήρες…
Πάντα σ’ αυτό το ζύγι θα έχεις δώσει τα περισσότερα…Λίγοι άνθρωποι είναι σε θέση να αντιληφθούν ότι το πάρε-δώσε με ανταλλάγματα, δεν οικειοποιείται παρά μόνο μια βαθύτερη προδοσία ενός μηχανισμού, που δεν είναι ο Εαυτός μας, αλλά ένα μικρό εγωιστικό μέρος του, που δεν πρόλαβε να αναζητήσει την πιο βαθιά γνωριμία του με τον Όλον του…

Ο μεγαλύτερος ξένος είναι πολλές φορές ο Εαυτός μας…

Ο μεγαλύτερος Έρωτας δεν αφορά έναν άλλον άνθρωπο, που τον χρειαζόμαστε, αλλά εκείνο το σημείο μέσα μας που ανθίζει η Αλήθεια και η Ψυχή μας.

Είναι σημαντικό πια να καταλάβουμε ότι δεν μπορούμε να είμαστε ερωτευμένοι με έναν ξένο, γιατί τότε κινούνται οι εγωιστικοί μηχανισμοί μέσα μας. Ο Έρωτας με τον Εαυτό μας, την Ψυχή μας και ότι Θεϊκό υπάρχει μέσα μας, μας ωθεί να γνωρίζουμε ολοένα και πιο βαθιά αυτόν τον «ξένο" και να Ερωτευόμαστε, προχωρώντας μαζί του...Τα ελαττώματα αυτού του΄"ξένου" γίνονται οι πιο βαθιές Ποιότητες του, αν του δώσουμε κι εμείς τον χώρο μέσα μας να Μας Γνωρίσει...

Κάποιοι γνωρίζουμε πια πολύ καλά, ότι αυτός που χάνουμε στην ουσία, είναι αυτός που δεν προλάβαμε να Ερωτευθούμε με όλο μας το Είναι και το Βάθος, αναζητώντας τον έρωτα γύρω γύρω και αλλού, από εκεί που αληθινά ανθίζει...
Κανένας ξένος δεν μπορεί να γίνει ο άνθρωπός μας, αν ο Άνθρωπος μέσα μας είναι μισός…
Γιατί τότε, ο μεγαλύτερος ξένος, θα είναι μόνο ο Εαυτός μας.

[Annoula]

Ο μεγαλύτερος ξένος είναι πολλές φορές ο Εαυτός μας…

Ο μεγαλύτερος Έρωτας δεν αφορά έναν άλλον άνθρωπο, που τον χρειαζόμαστε, αλλά εκείνο το σημείο μέσα μας που ανθίζει η Αλήθεια και η Ψυχή μας.

Είναι σημαντικό πια να καταλάβουμε ότι δεν μπορούμε να είμαστε ερωτευμένοι με έναν ξένο, γιατί τότε κινούνται οι εγωιστικοί μηχανισμοί μέσα μας. Ο Έρωτας με τον Εαυτό μας, την Ψυχή μας και ότι Θεϊκό υπάρχει μέσα μας, μας ωθεί να γνωρίζουμε ολοένα και πιο βαθιά αυτόν τον «ξένο" και να Ερωτευόμαστε, προχωρώντας μαζί του...Τα ελαττώματα αυτού του΄"ξένου" γίνονται οι πιο βαθιές Ποιότητες του, αν του δώσουμε κι εμείς τον χώρο μέσα μας να Μας Γνωρίσει...

Κάποιοι γνωρίζουμε πια πολύ καλά, ότι αυτός που χάνουμε στην ουσία, είναι αυτός που δεν προλάβαμε να Ερωτευθούμε με όλο μας το Είναι και το Βάθος, αναζητώντας τον έρωτα γύρω γύρω και αλλού, από εκεί που αληθινά ανθίζει...
Κανένας ξένος δεν μπορεί να γίνει ο άνθρωπός μας, αν ο Άνθρωπος μέσα μας είναι μισός…
Γιατί τότε, ο μεγαλύτερος ξένος, θα είναι μόνο ο Εαυτός μας.

[Danielli]

Είναι σημαντικό πια να καταλάβουμε ότι δεν μπορούμε να είμαστε ερωτευμένοι με έναν ξένο, γιατί τότε κινούνται οι εγωιστικοί μηχανισμοί μέσα μας. Ο Έρωτας με τον Εαυτό μας, την Ψυχή μας και ότι Θεϊκό υπάρχει μέσα μας, μας ωθεί να γνωρίζουμε ολοένα και πιο βαθιά αυτόν τον «ξένο" και να Ερωτευόμαστε, προχωρώντας μαζί του...Τα ελαττώματα αυτού του΄"ξένου" γίνονται οι πιο βαθιές Ποιότητες του, αν του δώσουμε κι εμείς τον χώρο μέσα μας να Μας Γνωρίσει...

Κάποιοι γνωρίζουμε πια πολύ καλά, ότι αυτός που χάνουμε στην ουσία, είναι αυτός που δεν προλάβαμε να Ερωτευθούμε με όλο μας το Είναι και το Βάθος, αναζητώντας τον έρωτα γύρω γύρω και αλλού, από εκεί που αληθινά ανθίζει...
Κανένας ξένος δεν μπορεί να γίνει ο άνθρωπός μας, αν ο Άνθρωπος μέσα μας είναι μισός…
Γιατί τότε, ο μεγαλύτερος ξένος, θα είναι μόνο ο Εαυτός μας.

Θυμάμαι πριν 5 χρόνια σε μια βουνοκορφή χιονισμένη στα 3500 μετρα που είχα επισκευθει με το συντροφό μου , καθόμουν σε μιαν ακρη του βουνού νιώθοντας τοση μοναξιά , τόση εσωτερική ματαιότητα ....κοιτάζοντας τον να κάθεται και να απολαμβάνει τη θέα λίγα μετρα πιο κάτω από μένα...

Τωρα ξέρω ποιός μου έλειπε και ένιωθα τόσο μόνη που δεν μπορούσα να βιώσω Χαρά και πληρότητα για καμμιά εμπειρία... ούτε στα 3500 μετρά , αλλά ούτε στα 2 μέτρα...

[Λιζούλα]

[O_ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ]

Είναι πολύ όμορφο να μην θέλεις να πάρεις ενέργεια από τον άλλον, αλλά να έχεις φτάσει στο σημείο να μοιράζεσαι την δική σου…Να μην έχεις ανάγκη να πάρεις, ούτε να δώσεις, να εξαντλείς και να εξαντλείσαι…

[Vasoula]

είναι τραγική΄η εξάντληση μέσω του παρε-δώσε...

έχεις δίκιο Τασούλη που το έβαλες σε παράθεση!

εύχομαι κάποια στιγμή όλοι οι άνθρωποι να καταλάβουν τι κάνουν...

πρώτη πηγή εξάντλησης το σεξ! Να μην τα ξαναλέμε...

[ΙΩΑΝΝΑ]

μάλιστα πήραμε και για σήμερα της απαντήσεις μας :roll:

[Βικούλα]

[O_ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ]

Ναι και ειναι κατι που το χω κανει και θελω να σταματησει πλεον αυτο στις δυσκολες μου στιγμες να ψαχνω πηγες ενεργειας απο αλλους..
Μα ουτε να επιτρεπω να με χρησιμοποιουν για τον ιδιο σκοπο..

[elenaki]

Ο μεγαλύτερος ξένος είναι πολλές φορές ο Εαυτός μας…

Ο μεγαλύτερος Έρωτας δεν αφορά έναν άλλον άνθρωπο, που τον χρειαζόμαστε, αλλά εκείνο το σημείο μέσα μας που ανθίζει η Αλήθεια και η Ψυχή μας.

Είναι σημαντικό πια να καταλάβουμε ότι δεν μπορούμε να είμαστε ερωτευμένοι με έναν ξένο, γιατί τότε κινούνται οι εγωιστικοί μηχανισμοί μέσα μας. Ο Έρωτας με τον Εαυτό μας, την Ψυχή μας και ότι Θεϊκό υπάρχει μέσα μας, μας ωθεί να γνωρίζουμε ολοένα και πιο βαθιά αυτόν τον «ξένο" και να Ερωτευόμαστε, προχωρώντας μαζί του...Τα ελαττώματα αυτού του΄"ξένου" γίνονται οι πιο βαθιές Ποιότητες του, αν του δώσουμε κι εμείς τον χώρο μέσα μας να Μας Γνωρίσει...

Ξεκιναμε απ'την Αρχη!!!

[Ταρούλα]

[ALEXOULA]

Ο μεγαλύτερος ξένος είναι πολλές φορές ο Εαυτός μας…

Ο μεγαλύτερος Έρωτας δεν αφορά έναν άλλον άνθρωπο, που τον χρειαζόμαστε, αλλά εκείνο το σημείο μέσα μας που ανθίζει η Αλήθεια και η Ψυχή μας.

[Giotoula]

Ο Έρωτας με τον Εαυτό μας, την Ψυχή μας και ότι Θεϊκό υπάρχει μέσα μας, μας ωθεί να γνωρίζουμε ολοένα και πιο βαθιά αυτόν τον «ξένο" και να Ερωτευόμαστε, προχωρώντας μαζί του...Τα ελαττώματα αυτού του΄"ξένου" γίνονται οι πιο βαθιές Ποιότητες του, αν του δώσουμε κι εμείς τον χώρο μέσα μας να Μας Γνωρίσει...

[AMALIA]

Τι να πω ολο για bold...

[konstantinos s.]

Ο μεγαλύτερος ξένος είναι πολλές φορές ο Εαυτός μας…

Ο μεγαλύτερος Έρωτας δεν αφορά έναν άλλον άνθρωπο, που τον χρειαζόμαστε, αλλά εκείνο το σημείο μέσα μας που ανθίζει η Αλήθεια και η Ψυχή μας.

Τασούλη