Η επίγνωση, λοιπόν, είναι, ότι όσα χαρίσματα και να έχει ο σύντροφός μας, κανένα δεν θα βλέπουμε, αν εστιάζουμε στην "εικονα" μας!
τα χαρίσματα που θέλουμε να έχει ο σύντροφός μας, στην ουσία είναι μόνο εξαιτίας του εγωισμού μας, αφού δεν μπορούμε να τα αναγνωρίσουμε σαν χαρίσματα, από ΄την αρχή...
Δεν φταίει ο σύντροφος μας, γι' αυτό...
Μπορεί να είναι γεμάτος χαρίσματα, αλλά εμείς δεν θα βρίσκουμε ικανοποίηση, γιατί αν δεν είμαστε δεκτικοί, δεν θα μπορέσουμε να επωφεληθούμε ούτε ακόμα κι αν ήταν ο Ιησούς σύντροφός μας...(κυριως αυτός
)
Η σχέση με έναν άνθρωπο, δεν είναι σαν να φτιάχνουμε φρικασε, που θέλουμε τα συγκεκριμένα υλικά...Που και τότε ακόμα, το φρικασέ δεν θα γίνει ποτέ νόστιμο, αν το φτιάξουμε απλά για να φάμε...
Θέλει μεγαλύτερη υπομονή, άνοιγμα και αγάπη, απ' ότι φανταζόμαστε...