ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ...

[Vasoula]

Και έτσι όπως αστράφτει...και η αστραπή σχίζει τον ουρανό στα δύο, νιώθω την εσωτερική πληρότητα της θλίψης που, όμως, δεν προκύπτει από κάποια έλλειψη, αλλά από την απίστευτη ομορφιά της ενότητας του Ουρανού, που δεν διαχωρίζεται ποτέ…

Φέρνω την «εικόνα» στην Γη, σαν πνευματική πληροφορία…

Αχ αυτές οι δύσκολες στιγμές…ας κράταγαν λιγότερο!

Τότε η Αγάπη δεν θα είχε εκείνη την εξαρτητική ισχύ της εξουσίας…

Στην ουσία αυτό που διαχωρίζει την Γη είναι αυτή η ανάγκη του ανθρώπου να νιώσει αγαπημένος…

Την σκίζει στα δύο αυτή η ανάγκη, κάτι που ο Ουρανός δεν βιώνει μέσα στην βαθιά του ενότητα.

Πως είναι να νιώθεις «αγαπημένος»?

΄Ολες αυτές οι μάχες μεταξύ μας, ο πόλεμος, η βία, η αδιαφορία και η έλλειψη τρυφερότητας, προκύπτουν από αυτήν την ανάγκη να νιώσουμε «αγαπημένοι»…

Ο Ουρανός πολύ αγαπήθηκε από τους ανθρώπους γαρ, γι’ αυτό και η ενότητά του είναι αδιαμφισβήτητη…Νιώθει αγαπημένος!

Πιστεύω ότι αν μπορούσαμε, ο καθένας μας, να νιώσει «αγαπημένος» η Ενότητα της Γης θα ξεπερνούσε την ίδια της την πολικότητα…

Μάλλον προς τα εκεί οδεύουμε…

Να νιώσουμε αγαπημένοι…

μέσα μας είναι ο Ουρανός, μέσα μας και η Γη…Αγαπημένοι και των δύο…

Ο ιερός γάμος!

«…Όταν γίνετε από δύο, ΄Ένα και εξομοιώσετε το μέσα με το έξω, το έξω με το μέσα, το ψηλό με το χαμηλό, όταν θα κάνετε το αρσενικό και το θηλυκό μια ενότητα, ώστε το αρσενικό να μην είναι άντρας και το θηλυκό να μην είναι γυναίκα, όταν θα έχετε μάτια μέσα στα δικά σας μάτια, ένα χέρι μέσα στο δικό σας χέρι, και ένα πόδι μέσα στο δικό σας πόδι, μια εικόνα μέσα στην εικόνα σας, τότε θα εισέλθετε στο Βασίλειο»
(Ευαγγέλιο του Θωμά)

[AMALIA]

...

[Ellaki]

νάναι άραγε τα δάκρυα σαν την αστραπή που σχίζει τον ουρανό ??

[Giotoula]

[Βικούλα]

΄Ολες αυτές οι μάχες μεταξύ μας, ο πόλεμος, η βία, η αδιαφορία και η έλλειψη τρυφερότητας, προκύπτουν από αυτήν την ανάγκη να νιώσουμε «αγαπημένοι»…

Ο Ουρανός πολύ αγαπήθηκε από τους ανθρώπους γαρ, γι’ αυτό και η ενότητά του είναι αδιαμφισβήτητη…Νιώθει αγαπημένος!

Πιστεύω ότι αν μπορούσαμε, ο καθένας μας, να νιώσει «αγαπημένος» η Ενότητα της Γης θα ξεπερνούσε την ίδια της την πολικότητα…

Μάλλον προς τα εκεί οδεύουμε…

Να νιώσουμε αγαπημένοι…

μέσα μας είναι ο Ουρανός, μέσα μας και η Γη…Αγαπημένοι και των δύο…

Ο ιερός γάμος!

(τι ωραία μουσικούλα..... )

[elenaki]

Ο ιερός γάμος!

«…Όταν γίνετε από δύο, ΄Ένα και εξομοιώσετε το μέσα με το έξω, το έξω με το μέσα, το ψηλό με το χαμηλό, όταν θα κάνετε το αρσενικό και το θηλυκό μια ενότητα, ώστε το αρσενικό να μην είναι άντρας και το θηλυκό να μην είναι γυναίκα, όταν θα έχετε μάτια μέσα στα δικά σας μάτια, ένα χέρι μέσα στο δικό σας χέρι, και ένα πόδι μέσα στο δικό σας πόδι, μια εικόνα μέσα στην εικόνα σας, τότε θα εισέλθετε στο Βασίλειο»
(Ευαγγέλιο του Θωμά)

[Ταρούλα]

[Ελενα Κ.]

«…Όταν γίνετε από δύο, ΄Ένα και εξομοιώσετε το μέσα με το έξω, το έξω με το μέσα, το ψηλό με το χαμηλό, όταν θα κάνετε το αρσενικό και το θηλυκό μια ενότητα, ώστε το αρσενικό να μην είναι άντρας και το θηλυκό να μην είναι γυναίκα, όταν θα έχετε μάτια μέσα στα δικά σας μάτια, ένα χέρι μέσα στο δικό σας χέρι, και ένα πόδι μέσα στο δικό σας πόδι, μια εικόνα μέσα στην εικόνα σας, τότε θα εισέλθετε στο Βασίλειο»
(Ευαγγέλιο του Θωμά)

Ευχαριστω Βασουλα

[Λιζούλα]

[Sofoula]

Και έτσι όπως αστράφτει...και η αστραπή σχίζει τον ουρανό στα δύο, νιώθω την εσωτερική πληρότητα της θλίψης που, όμως, δεν προκύπτει από κάποια έλλειψη, αλλά από την απίστευτη ομορφιά της ενότητας του Ουρανού, που δεν διαχωρίζεται ποτέ…

Φέρνω την «εικόνα» στην Γη, σαν πνευματική πληροφορία…

Αχ αυτές οι δύσκολες στιγμές…ας κράταγαν λιγότερο!

Τότε η Αγάπη δεν θα είχε εκείνη την εξαρτητική ισχύ της εξουσίας…

Βασούλα μου, δεν το καταλαβαίνω αυτό... Δηλαδή δεν καταλαβαίνω γιατί η ομορφιά της ενότητας που έχει ο Ουρανός μπορεί να γίνει η αιτία για το συναίσθημα της θλίψης...

Και πως αυτή η στιγμή μπορεί να κάνει την Αγάπη να έχει εξαρτητική ισχύ.

[Vasoula]

φέρνει την θλίψη, Σοφάκι μου, γιατί την ενότητα την νιώθεις σε έναν διαχωρισμένο κόσμο της Γης.

Η θλίψη δεν είναι συναίσθημα, γι' αυτό και είπα δεν αφορά την έλλειψη, αλλά την Αλήθεια...

Οι Πνευματικοί Δάσκαλοι μέσω αυτής της θλιψης εκφράζουν την Συμπόνια τους προς την ανθρωπότητα και μένουν κοντά μας, ενόσω θα μπορούσαν να είχαν κατακτήσει άλλα ανώτερα πεδία εξέλιξης...

Μην συνδέεις την θλίψη με το πολωμένο αντίθετο της χαράς...Καμία σχέση δεν έχει με τις δίνες που δημιουργούν τα αντίστοιχα συναισθήματα...

Η αγάπη εδώ είναι εξαρτητική εξουσία και απορώ γιατί δεν το καταλαβαίνεις...Μέσω της καταπίεσης αντιλαμβάνεται ένας άνθρωπος ότι τον αγαπούν...Οι δύσκολες στιγμές που λέω εγώ...

[Danielli]

Οι Πνευματικοί Δάσκαλοι μέσω αυτής της θλιψης εκφράζουν την Συμπόνια τους προς την ανθρωπότητα και μένουν κοντά μας, ενόσω θα μπορούσαν να είχαν κατακτήσει άλλα ανώτερα πεδία εξέλιξης...

Πολύ όμορφο και Αληθινό...

Για τους ανθρωπους όπως το καταλαβαινω αυτη η θλίψη (που δεν είναι συναισθημα) περιέχει ταπεινότητα, ουδετερότητα και αποδοχή ... και παράλληλα τη σπίθα της αλλαγης και της ωρίμανσης...

[Δωρουλα]

Οι Πνευματικοί Δάσκαλοι μέσω αυτής της θλιψης εκφράζουν την Συμπόνια τους προς την ανθρωπότητα και μένουν κοντά μας, ενόσω θα μπορούσαν να είχαν κατακτήσει άλλα ανώτερα πεδία εξέλιξης..

Μέσω της καταπίεσης αντιλαμβάνεται ένας άνθρωπος ότι τον αγαπούν...Οι δύσκολες στιγμές που λέω εγώ...

Πιστεύω ότι αν μπορούσαμε, ο καθένας μας, να νιώσει «αγαπημένος» η Ενότητα της Γης θα ξεπερνούσε την ίδια της την πολικότητα…

Μάλλον προς τα εκεί οδεύουμε…

Να νιώσουμε αγαπημένοι…

μέσα μας είναι ο Ουρανός, μέσα μας και η Γη…Αγαπημένοι και των δύο…

Ο ιερός γάμος!

[Θοδωράκος]

Βασω, οταν λες οτι η θληψη δεν ειναι συναισθημα, εννοεις γενικα η θληψη, ή ενα συγκεκριμενο ειδος θληψης;;

[Vasoula]

Θοδωράκο μου είναι δύσκολο να κατανοήσει κανείς την κατάσταση συνείδησης, ειδικά όταν έχει μάθει να ερμηνεύει τις λέξεις με συναισθήματα και τον εαυτό του τον ορίζουν αυτά (συνειδητά και ασυνείδητα)
Το συναίσθημα πχ. της αγάπης, καμία σχέση δεν έχει με την κατάσταση Συνείδησης της Αγάπης.

΄Ενα συναίσθημα περιέχει και άλλους. Η θλίψη πχ. προκύπτει από την έλλειψη που παρατηρείς στους άλλους...που δεν σε αγαπάνε, δεν σε αποδέχονται, δεν σε επιβεβαιώνουν. Προκύπτει επίσης όταν δεν σου κάθονται τα σενάρια που έχεις κάνει για την ζωή σου, όταν όλα πάνε στραβά, όταν δεν έχεις παρέα, όταν έχεις μοναξιά, όταν, όταν, όταν...

Στην κατάσταση της θλίψης, δεν βιώνεις τις ελλειψεις αυτές, ούτε είναι συγκεκριμένο είδος θλίψης που προκύπτει από όλα αυτά. Είναι μια κατάσταση ωριμότητας που βιώνεις με αποδοχή για ότι δεν ρέει με θεϊκότητα...Αν η Αγάπη είναι πια κατάσταση στο Είναι σου, όλα έχουν άλλη διάσταση μέσα σου. ΄Ολα τοποθετούνται στην ορθή για την Ψυχή σου οπτική, χωρίς δικαιολογίες, χωρίς αντιστάσεις...όλα κυλούν με την Ζωή...
Σαν τον ποταμό που έχει ροή, και απλά αγκαλιάζει τους βράχους, δεν σταματάει επειδή αυτοί υπάρχουν...Εκεί που υπάρχουν βράχοι, η δύναμη της ροής του ποταμού, μπορεί να τους αλλάξει σχήμα, να τους λειάνει, να μειώσει τον όγκο τους, να τους κάνει πιο μυτερούς, αλλά ποτέ δεν θα αλλάξει την κατεύθυνσή του γι' αυτούς. Κι αν χρειαστεί να αλλάξει διαδρομή, επειδή υπάρχουν μπροστά του πολλοί βράχοι, τότε πάλι η τελική του ροή θα κατευθυνθεί προς τον ωκεανό... Ποτέ δεν χάνει την κατεύθυνση! Ο ποταμός έχει κατάσταση Συνείδησης του "ρέω"

Δεν ξέρω αν μπορείς να με καταλάβεις...΄Ομως το πρώτο που χρειάζεται είναι να ξεκαθαρίσεις την σχέση "συναίσθημα-κατάσταση"...