ΟΤΑΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ...

Συντονιστής: Emmaki

Άβαταρ μέλους
Danielli
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 23105
Εγγραφή: 31 Οκτ 2007 4:53 pm
Τοποθεσία: Κέρκυρα

Re: ΟΤΑΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ...

Δημοσίευση από Danielli »

Anna έγραψε:Ξαδέρφη της πλάνης και της προσδοκίας :D :D
Παλιόσογο!!! :-D
Όμως και θα στο πω, γιατί είναι βιωμένο, μέσα στην ανοιχτή καρδιά, αλλάζουν όλα και όλοι...
Γιατί η ανοιχτή καρδιά ξέρει να συγχωρεί και να προχωράει
Και αυτό από μόνο του είναι Σκοπός!
Άβαταρ μέλους
Ellaki
Δημοσιεύσεις: 27248
Εγγραφή: 30 Ιούλ 2007 11:02 am
Τοποθεσία: Αγάπη

Re: ΟΤΑΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ...

Δημοσίευση από Ellaki »

:D
Ας ξεκινήσουμε να αγαπάμε, κι ας μην ξέρουμε ακόμα καλά τον τρόπο... :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
Annoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 33486
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 2:43 pm

Re: ΟΤΑΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ...

Δημοσίευση από Annoula »

παλιοί γνωριμοί, Δημήτρη, που προσπαθώ να τους αποβάλω πια, γιατί δεν οφελεί @};- @};- @};-
Παλιόσογο!!! :-D
άστα να πάνε :-D :-D :-D
Αν ο Θεός είναι η πρωταρχική Αιτία η Αγάπη θα είναι το αποτέλεσμα
Πατέρα μου/Μητέρα μου, είναι παιδί της Αλήθειας και μόνο αυτή είναι ο δρόμος ο δικός μου προς εσένα
Πολέμα και Οραματίσου
ΔΗΜΗΤΡΗΣ 10
Δημοσιεύσεις: 1952
Εγγραφή: 20 Ιαν 2011 9:38 am
Τοποθεσία: ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΟΥ

Re: ΟΤΑΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ...

Δημοσίευση από ΔΗΜΗΤΡΗΣ 10 »

το κακό είναι πως δεν αποβάλλονται όλα μαζί να ξεμπερδεύουμε >:d< :D
''Οταν μπορεί ένας, μπορούν όλοι αρκεί να θέλουν!!"

-Το "ναί"σου να είναι ναί καί το "όχι"σου να είναι όχι-

-Σύμπαν,τι κάνεις αυτό το διάστημα???
Άβαταρ μέλους
Ellaki
Δημοσιεύσεις: 27248
Εγγραφή: 30 Ιούλ 2007 11:02 am
Τοποθεσία: Αγάπη

Re: ΟΤΑΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ...

Δημοσίευση από Ellaki »

ένα, ένα Δημήτρη μου :x

το ζητούμενο δεν είναι να ξεμπερδεύουμε ............ αλλά να Ζήσουμε >:d<
Ας ξεκινήσουμε να αγαπάμε, κι ας μην ξέρουμε ακόμα καλά τον τρόπο... :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
eirini
Δημοσιεύσεις: 3226
Εγγραφή: 30 Μάιος 2011 4:08 pm

Re: ΟΤΑΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ...

Δημοσίευση από eirini »

Το πένθος για κάτι που τελειώνει χρειάζεται, είναι μια ανθρώπινη ανάγκη και ένας σεβασμός που οφείλεται στην Ζωή.
Μια σχέση που τελειώνει, όσο και να είναι λυτρωτική από μία μεριά, είναι μια αλλαγή στην κατάσταση μέσα σου. Η μοναξιά που μπορεί να βιώνεται μέσα σε μια σχέση, αποσιωπείται, γιατί η φυσική παρουσία του άλλου "κλέβει" τις εντυπώσεις από την Ψυχή. ΄Ομως συναισθήματα υπάρχουν για τον άλλον άνθρωπο, δεν είναι όλα στα παλιά μας τα παπούτσια, γιατί δεν ταιριάξαμε μέχρι τέλος.
Η εποχή που έρχεται και που βιώνουμε ήδη, θα φέρει κοντά ανθρώπους με ίδιες ποιότητες...Ο ένας να βγάζει τον καλύτερο εαυτό του άλλου...
Να βγάζει ο άνθρωπος τις βαθύτερες ποιότητές του, της συμπόνιας και της συναίσθησης είναι θέμα επιδράσεων στο πιο τρυφερό μας μέρος…
Πένθησε μεν, λοιπόν, για μια σχέση που τελείωσε, αλλά όσο αξίζει στον αυτοσεβασμό σου...
Ο Δρόμος ανοίγει δεν κλείνει ποτέ, αν ξέρουμε να σεβόμαστε όλα μας τα συναισθήματα, το ίδιο καλά όπως τον Εαυτό μας.
Οι αλλαγές συμβαδίζουν χέρι χέρι, όταν υπάρχει σεβασμός και ειλικρινές ενδιαφέρον μεταξύ των ανθρώπων και δεν γίνεται η σχέση αγγαρεία για να καλύψει κενά.
:cry: @};-
Επιτρέπω...σημαίνει ότι μειώνεις την απόσταση εσένα με ΕΣΕΝΑ!!!
ετοίμασε την καρδιά ένα ναό να έρθει να κατοικήσει ο Θεός.
αν τον αφήσεις μισοτελειωμένο δεν μπορεί να έρθει να κατοικήσει
Άβαταρ μέλους
Μάνος
Δημοσιεύσεις: 18530
Εγγραφή: 05 Μαρ 2014 8:10 am

Re: ΟΤΑΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ...

Δημοσίευση από Μάνος »

Βάσω έγραψε:Η μοναξιά που μπορεί να βιώνεται μέσα σε μια σχέση, αποσιωπείται, γιατί η φυσική παρουσία του άλλου "κλέβει" τις εντυπώσεις από την Ψυχή.
^:)^ ^:)^ ^:)^
Εικόνα

Αγάπη είναι να με αφήνεις να σε αγγίξω,
να με ακούς, ακόμα και όταν δεν μιλάω,
να με βλέπεις, ακόμα και όταν δεν είμαι δίπλα σου...
Άβαταρ μέλους
Μάνος
Δημοσιεύσεις: 18530
Εγγραφή: 05 Μαρ 2014 8:10 am

Re: ΟΤΑΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ...

Δημοσίευση από Μάνος »

Βάσω έγραψε:ο εσωτερικός δρόμος δεν γίνεται εμπόδιο ποτέ, αν μεταξύ των συντρόφων υπάρχει ειλικρινές και ζεστό ενδιαφέρον, αρκεί αυτός που "προηγείται" να μην κάνει τον έξυπνο στον άλλον, ότι τάχα κάνει κάτι σπουδαίο και ο άλλος είναι πίσω...
:-o :-( :-(
Εικόνα

Αγάπη είναι να με αφήνεις να σε αγγίξω,
να με ακούς, ακόμα και όταν δεν μιλάω,
να με βλέπεις, ακόμα και όταν δεν είμαι δίπλα σου...
Άβαταρ μέλους
Θοδωράκος
Δημοσιεύσεις: 23391
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 3:37 pm
Τοποθεσία: Αθήνα

Re: ΟΤΑΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ...

Δημοσίευση από Θοδωράκος »

Vaso έγραψε:Πρωί πρωί…
Δροσιά και ένα αεράκι που κάνει έναν ξύλινο μελωδό από το απέναντι μπαλκόνι να συνοδεύει τιτιβίσματα πουλιών και θροΐσματα φύλλων, ανάμεικτα με φωνές της Πόλης που ξυπνάει…
Και ξυπνάνε μαζί της αυτά που ζουν μέσα μας, σαν αστεράκια του Θεού, σαν μουσική του Θεού, σαν μνήμη του Θεού...
Ο ήλιος μόλις που διακρίνεται…ανεβάζει τις ακτίνες του στην Πόλη, με ΄Ερωτα μοναδικό…

και τότε όλοι οι φόβοι εξαφανίζονται...Δεν υπάρχει παρά μόνο η απλότητα της τρυφερότητας και της φροντίδας, η αθωότητα...το πιο βαθύ άγγιγμα της Ζωής...εκεί που όλα γίνονται ΄Ενα!

Η Πόλη ξύπνησε για τα καλά…

Και ξαφνικά ο μελωδός σταματά…

΄Ετσι όπως σταματούν κάποιες σχέσεις…
Το τέλος σου κόβει την ανάσα…Η άπνοια σταματά τον μελωδό…

Το πένθος για κάτι που τελειώνει χρειάζεται, είναι μια ανθρώπινη ανάγκη και ένας σεβασμός που οφείλεται στην Ζωή.
Μια σχέση που τελειώνει, όσο και να είναι λυτρωτική από μία μεριά, είναι μια αλλαγή στην κατάσταση μέσα σου. Η μοναξιά που μπορεί να βιώνεται μέσα σε μια σχέση, αποσιωπείται, γιατί η φυσική παρουσία του άλλου "κλέβει" τις εντυπώσεις από την Ψυχή. ΄Ομως συναισθήματα υπάρχουν για τον άλλον άνθρωπο, δεν είναι όλα στα παλιά μας τα παπούτσια, γιατί δεν ταιριάξαμε μέχρι τέλος.

Η Ψυχή θέλει να βιώνει το "μαζί" εδώ στον φυσικό κόσμο, είναι επιλογή της, μια επιλογή όμως που θα την αναπτύξει, θα την εξελίξει και θα την ανυψώσει στην μοναδικότητά της και δεν θα την δεσμεύσει, δεν θα την εξαρτήσει από ανάγκες που δεν είναι δικές της, αληθινές...

Σε τέτοιες περιπτώσεις χρειάζεται να βρεις το θάρρος να αλλάξεις πορεία και συντρόφους...΄Οταν κάποιος δεν βγάζει τα χαρίσματα της Ψυχής μας, αλλά μας βάζει διαρκώς στην αστρική μας εξάρτηση του φόβου, τότε δεν είναι κατάλληλος για τον Δρόμο μας.

Δεν είναι κανένας άνθρωπος τέλειος, αυτό είναι μια πραγματικότητα του φυσικού κόσμου.
΄Ομως υπάρχουν άνθρωποι που έχουν μια δύναμη στην ποιότητα και μαζί τους βγάζουμε κι εμείς το καλύτερο μας, το πιο θεϊκό...

Υπάρχουν άνθρωποι με ποιότητες, αυθόρμητοι...Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν το "Καλό" μέσα τους αφυπνισμένο...Μπορεί να είναι ατελείς στην ολοκλήρωσή τους, αλλά η βασική τους ποιότητα είναι αφυπνισμένη...
Αυτοί θα σε βοηθήσουν με ευγένεια να δουλέψεις τα θέματά σου και ίσως δουλέψουν κι εκείνοι μαζί σου, τα δικά τους. Δουλέψουν δεν δουλέψουν όμως τα θέματά τους, είναι η ευγένειά τους τέτοια, που δεν θα εμποδίσουν με κανέναν τρόπο την εξέλιξή σου, την επιλογή σου, δεν θα επιδράσουν στην ελεύθερη βούλησή σου.

Υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι, κι ας μην είναι τέλειοι...

Η εποχή που έρχεται και που βιώνουμε ήδη, θα φέρει κοντά ανθρώπους με ίδιες ποιότητες...Ο ένας να βγάζει τον καλύτερο εαυτό του άλλου...
Να βγάζει ο άνθρωπος τις βαθύτερες ποιότητές του, της συμπόνιας και της συναίσθησης είναι θέμα επιδράσεων στο πιο τρυφερό μας μέρος…

Και είναι η ατομική ευθύνη του καθενός μας να αντιληφθούμε εγκαίρως ποιά Πηγή επιτρέπουμε να μας δονεί και με ποιά συναισθήματα γεμίζουμε πια τον Κόσμο μας, το είναι μας!

Πένθησε μεν, λοιπόν, για μια σχέση που τελείωσε, αλλά όσο αξίζει στον αυτοσεβασμό σου...
Ο Δρόμος ανοίγει δεν κλείνει ποτέ, αν ξέρουμε να σεβόμαστε όλα μας τα συναισθήματα, το ίδιο καλά όπως τον Εαυτό μας.

Γιατί ο Ποιητής λέει…

Στην καρδιά κάθε χειμώνα,
υπάρχει μια σφύζουσα άνοιξη
και πίσω από το πέπλο της κάθε νύχτας,
περιμένει μια χαμογελαστή αυγή…
(Χαλίλ Γικμπράν)
:cry: @};- @};- @};-
Πολέμα και Οραματίσου @};-

Ανοίγω την Καρδιά μου στον Θεό. :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
Μάνος
Δημοσιεύσεις: 18530
Εγγραφή: 05 Μαρ 2014 8:10 am

Re: ΟΤΑΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ...

Δημοσίευση από Μάνος »

Ω ρε ανοξείδωτα...(!)
...όσο το ξαναδιαβάζω τόσο λαμβάνω!!!
>:d<
Εικόνα

Αγάπη είναι να με αφήνεις να σε αγγίξω,
να με ακούς, ακόμα και όταν δεν μιλάω,
να με βλέπεις, ακόμα και όταν δεν είμαι δίπλα σου...
Άβαταρ μέλους
eirini
Δημοσιεύσεις: 3226
Εγγραφή: 30 Μάιος 2011 4:08 pm

Re: ΟΤΑΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ...

Δημοσίευση από eirini »

:cry: μια απ τα ίδια...
Επιτρέπω...σημαίνει ότι μειώνεις την απόσταση εσένα με ΕΣΕΝΑ!!!
ετοίμασε την καρδιά ένα ναό να έρθει να κατοικήσει ο Θεός.
αν τον αφήσεις μισοτελειωμένο δεν μπορεί να έρθει να κατοικήσει
Άβαταρ μέλους
Μπεττουλα
Δημοσιεύσεις: 6425
Εγγραφή: 03 Οκτ 2011 12:22 pm

Re: ΟΤΑΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ...

Δημοσίευση από Μπεττουλα »

μια απο τα ιδια @};-

Θοδωρακο >:d< >:d< >:d<

Ειρηνακι :x >:d< >:d< >:d<
Η εσωτερική σπουδαιότητα του ανθρώπου είναι το Φως που τον ακολουθεί, όπου και να βρίσκεται...Να πολεμάει γι' αυτήν την σπουδαιότητα είναι το ζητούμενο
Άβαταρ μέλους
ARTYADIS
Δημοσιεύσεις: 14369
Εγγραφή: 24 Μαρ 2009 12:36 pm
Τοποθεσία: Universe

Re: ΟΤΑΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ...

Δημοσίευση από ARTYADIS »

Βασούλα.. @};- @};- @};-
Όταν δεν υφίστανται κενά που χρειάζεται να συμπληρωθούν, τότε το να υπάρχεις απλώς σ' αυτόν τον κόσμο μέσα στο σώμα σου, είναι η υψηλότερη κατάκτηση!
________________
Πολέμα και Οραματίσου!
Άβαταρ μέλους
eirini
Δημοσιεύσεις: 3226
Εγγραφή: 30 Μάιος 2011 4:08 pm

Re: ΟΤΑΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ...

Δημοσίευση από eirini »

elenaki έγραψε:
Συμβαίνει να μην έχουμε και το σθένος να τερματίσουμε μια σχέση,περιμένοντας ή ελπίζοντας πως τα πράγματα θα πάνε καλύτερα...
Δημητρη απο προσωπικη μου εμπειρια σου λεω οτι συμβαινει..και πολυ μαλιστα!!
Και αυτο γιατι ο αυτοσεβασμος μας βρισκεται στο πατο..η ελπιδα,λεμε,πεθαινει παντα τελευταια..αλλα δεν βλεπουμε οτι εχουμε πεθανει εμεις πρωτα περιμενοντας να πανε τα πραγματα καλυτερα..και ετσι χανουμε το τρενο προς την Αληθεια μας!!
Μεγαλη τρικλοποδια η ελπιδα..
Μεσα σε μια σχεση που δεν τελειωνα,που ηταν ο αυτοσεβασμος μου?οι Αξιες μου?η Αγαπη στον Εαυτο μου?Πουθενα!
Οταν εφαγα τη σφαλιαρα απο την ελπιδα(και τη Βασουλα μας βεβαιως.. :D )εμεινα εγω με μενα!Και εκει το μονο που ειχα να κανω ηταν να με ανακαλυψω με Αληθεια..
Οταν ανακαλυπτεις την ποιοτητα σου ως Ανθρωπος,ενας χωρισμος δεν σε ριχνει στα πατωματα..αντιθετως σε ανυψωνει! :x :x :x
@};-
Επιτρέπω...σημαίνει ότι μειώνεις την απόσταση εσένα με ΕΣΕΝΑ!!!
ετοίμασε την καρδιά ένα ναό να έρθει να κατοικήσει ο Θεός.
αν τον αφήσεις μισοτελειωμένο δεν μπορεί να έρθει να κατοικήσει
Άβαταρ μέλους
white_rabbit
Δημοσιεύσεις: 6
Εγγραφή: 10 Απρ 2008 11:55 pm

Re: ΟΤΑΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ...

Δημοσίευση από white_rabbit »

Vasoula έγραψε:Πρωί πρωί…
Δροσιά και ένα αεράκι που κάνει έναν ξύλινο μελωδό από το απέναντι μπαλκόνι να συνοδεύει τιτιβίσματα πουλιών και θροΐσματα φύλλων, ανάμεικτα με φωνές της Πόλης που ξυπνάει…
Και ξυπνάνε μαζί της αυτά που ζουν μέσα μας, σαν αστεράκια του Θεού, σαν μουσική του Θεού, σαν μνήμη του Θεού...
Ο ήλιος μόλις που διακρίνεται…ανεβάζει τις ακτίνες του στην Πόλη, με ΄Ερωτα μοναδικό…

και τότε όλοι οι φόβοι εξαφανίζονται...Δεν υπάρχει παρά μόνο η απλότητα της τρυφερότητας και της φροντίδας, η αθωότητα...το πιο βαθύ άγγιγμα της Ζωής...εκεί που όλα γίνονται ΄Ενα!

Η Πόλη ξύπνησε για τα καλά…

Και ξαφνικά ο μελωδός σταματά…

΄Ετσι όπως σταματούν κάποιες σχέσεις…
Το τέλος σου κόβει την ανάσα…Η άπνοια σταματά τον μελωδό…

Το πένθος για κάτι που τελειώνει χρειάζεται, είναι μια ανθρώπινη ανάγκη και ένας σεβασμός που οφείλεται στην Ζωή.
Μια σχέση που τελειώνει, όσο και να είναι λυτρωτική από μία μεριά, είναι μια αλλαγή στην κατάσταση μέσα σου. Η μοναξιά που μπορεί να βιώνεται μέσα σε μια σχέση, αποσιωπείται, γιατί η φυσική παρουσία του άλλου "κλέβει" τις εντυπώσεις από την Ψυχή. ΄Ομως συναισθήματα υπάρχουν για τον άλλον άνθρωπο, δεν είναι όλα στα παλιά μας τα παπούτσια, γιατί δεν ταιριάξαμε μέχρι τέλος.

Η Ψυχή θέλει να βιώνει το "μαζί" εδώ στον φυσικό κόσμο, είναι επιλογή της, μια επιλογή όμως που θα την αναπτύξει, θα την εξελίξει και θα την ανυψώσει στην μοναδικότητά της και δεν θα την δεσμεύσει, δεν θα την εξαρτήσει από ανάγκες που δεν είναι δικές της, αληθινές...

Σε τέτοιες περιπτώσεις χρειάζεται να βρεις το θάρρος να αλλάξεις πορεία και συντρόφους...΄Οταν κάποιος δεν βγάζει τα χαρίσματα της Ψυχής μας, αλλά μας βάζει διαρκώς στην αστρική μας εξάρτηση του φόβου, τότε δεν είναι κατάλληλος για τον Δρόμο μας.

Δεν είναι κανένας άνθρωπος τέλειος, αυτό είναι μια πραγματικότητα του φυσικού κόσμου.
΄Ομως υπάρχουν άνθρωποι που έχουν μια δύναμη στην ποιότητα και μαζί τους βγάζουμε κι εμείς το καλύτερο μας, το πιο θεϊκό...

Υπάρχουν άνθρωποι με ποιότητες, αυθόρμητοι...Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν το "Καλό" μέσα τους αφυπνισμένο...Μπορεί να είναι ατελείς στην ολοκλήρωσή τους, αλλά η βασική τους ποιότητα είναι αφυπνισμένη...
Αυτοί θα σε βοηθήσουν με ευγένεια να δουλέψεις τα θέματά σου και ίσως δουλέψουν κι εκείνοι μαζί σου, τα δικά τους. Δουλέψουν δεν δουλέψουν όμως τα θέματά τους, είναι η ευγένειά τους τέτοια, που δεν θα εμποδίσουν με κανέναν τρόπο την εξέλιξή σου, την επιλογή σου, δεν θα επιδράσουν στην ελεύθερη βούλησή σου.

Υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι, κι ας μην είναι τέλειοι...

Η εποχή που έρχεται και που βιώνουμε ήδη, θα φέρει κοντά ανθρώπους με ίδιες ποιότητες...Ο ένας να βγάζει τον καλύτερο εαυτό του άλλου...
Να βγάζει ο άνθρωπος τις βαθύτερες ποιότητές του, της συμπόνιας και της συναίσθησης είναι θέμα επιδράσεων στο πιο τρυφερό μας μέρος…

Και είναι η ατομική ευθύνη του καθενός μας να αντιληφθούμε εγκαίρως ποιά Πηγή επιτρέπουμε να μας δονεί και με ποιά συναισθήματα γεμίζουμε πια τον Κόσμο μας, το είναι μας!

Πένθησε μεν, λοιπόν, για μια σχέση που τελείωσε, αλλά όσο αξίζει στον αυτοσεβασμό σου...
Ο Δρόμος ανοίγει δεν κλείνει ποτέ, αν ξέρουμε να σεβόμαστε όλα μας τα συναισθήματα, το ίδιο καλά όπως τον Εαυτό μας.

Γιατί ο Ποιητής λέει…

Στην καρδιά κάθε χειμώνα,
υπάρχει μια σφύζουσα άνοιξη
και πίσω από το πέπλο της κάθε νύχτας,
περιμένει μια χαμογελαστή αυγή…
(Χαλίλ Γικμπράν)


Γεια σου Βάσω! Εξακολουθείς να είσαι σημείο αναφοράς. Σου οφείλω μεγάλο ευχαριστώ που υπάρχεις και εκδηλώνεσαι.

Βάλσαμο στην Ψυχή μου είσαι. Και βέβαια εξακολουθώ να μην αντιλαμβάνομαι γιατί είμαστε κλεισμένοι σε αυτή τη φυλακή...

Γιώργος (ίσως θυμάσαι - ίσως όχι, δεν έχει σημασία)

Επιστροφή στο “ΣΧΕΣΕΙΣ”