Εμμονες...Εξαρτησεις...Συναισθηματικα απωθημενα κ αδιεξοδα!!

[ALEXOULA]

Κοριτσάκι πολύ σωστά τα λες
και ποδοσφαιρικά επίσης ;)

[Emmaki]

Κοιτωντας και διαβαζοντας καποια τοπικ των σχεσεων....παρατηρησα οτι ενα αρκετα σημαντικο κομματι που παραμενει θαμμενο και "ασκαλιστο"..... ...ειναι αυτο ακριβως εδω!!!

Συναισθηματικες εξαρτησεις .....εμμονες!!

Ξεκινωντας απο την οικογενειακη εστια...θεωρουμε οτι καταφεραμε να απεναξαρτοποιηθουμε κανοντας πρωτα πρακτικες κινησεις..οπως το να αποκτησουμε τον δικο μας χωρο...ή τη δικη μας δουλεια.....

Ομως εχοντας πραξει κατι ορατο...χανουμε την ουσια του βαθους...του πραγματικου συναισθηματος.................Τι γινεται οταν φυγουμε...?

Συνεχιζουμε να εξαρτωμαστε αν οχι απο τους γονεις απολυτα...αλλα και απο αλλους ανθρωπους με τους οποιους συναναστρεφομαστε στην καθημερινοτητα μας....ειτε αυτος λεγεται φιλος, ειτε λεγεται σχεση....ειτε εργοδοτης!!!

Ετσι θεωρουμε οτι οι γονεις μας δε μπορουν πια να μας "εξουσιαζουν" ...αλλα ολοι οι υπολοιποι εχουν την αμεση συγκαταβαση μας, να μας χειριζονται!!!!
Και ολο αυτο....γιατι υπαρχει αυτοαπορριψη...ελλειψη εμπιστοσυνης...και αλλα υποσυνειδητα συναισθηματα που παραμενουν στο βαθος......λογω της δικης μας απωθησης!!!!!!

[O_ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ]

[ΙΩΑΝΝΑ]

Ετσι όπως τα λές είναι Εμμάκι μου
πρό ρέικι και εγώ καμάρωνα η αδαής ότι τα έχω καταφέρει να μην χρειάζομαι κανέναν αφού έφυγα από το σπίτι μου και τα κατάφερνα μία χαρά ,δεν έβλεπα όμως ότι είχα σοβαρό πρόβλημα συναισθηματικής εξάρτησης ,ότι ήμουν τόσο μακριά από τον αληθινό μου εαυτό.
πότε δεν μπορούμε να είμαστε σίγουρη ότι ένα θέμα το έχουμε λύσει τελείως ,γιατί όταν το πιστέυουμε αυτό ,έρχεται ξαφνικά ένα γεγονός για να σου δείξει ότι τελικά δεν το έχεις καταφέρει όσο πιστέυεις.

[mery_1]

Κάθε μπλοκάρισμα - πρόβλημα μπορεί να επιστρέφει σε μας επανειλημμένα μέχρι τελικά να βρει τη λύση του.
Όσο δεν το διαχειριζόμαστε σωστά τόσο θα επιστρέφει αλλάζοντας μορφές.

και περνάνε τα χρόνια και αναρωτιόμαστε "γιατί πάλι?" να γιατί!!
και φυσικά όσο ριζώνουν οι εξαρτήσεις τόσο πιο δύσκολα μετά τις αποβάλλεις.
και τότε είναι που πρέπει να αποδείξεις τη δύναμη μέσα σου.

[Ελενίτσα]

Γαμώτο, έτσι ακριβώς είναι!
Ελευθερωνόμαστε από κάτι και πέφτουμε στον λάκκο του ¨όλα καλά τώρα¨ κι ο λάκκος είναι βαθύς και για να βγεις απ'αυτόν δεν χρειάζεται σκαρφάλωμα αλλά σκάψιμο... περισσότερο σκάψιμο. Πότε θα μάθω να σκάβω άραγε?
Ωραίο θέμα Εμμάκι

[Ellaki]

εξαρτήσεις χε χε χε

εξαρτόμαστε από την αποδοχή των άλλων
εξαρτόμαστε από την αγάπη τους
εξαρτόμαστε από τις ανάγκες που τους δημιουργούμε
εξαρτόμαστε από τους φόβους μας
εξαρτόμαστε από τα καταχωνιασμένα συναισθήματά μας
εξαρτόμαστε από την προσωπικότητά μας
εξαρτόμαστε από την θρησκεία
εξαρτόμαστε από την κοινωνία
εξαρτόμαστε ............................... ουφ ............ από οτιδήποτε άλλο εκτός από τον εαυτό μας

..........και μια μέρα ψάχνοντας πίσω από τις εξαρτήσεις μας, ανακαλύπτουμε έναν πανέμορφο εαυτό, άξιο ν' αγαπηθεί...............

[ΙΩΑΝΝΑ]

Τι όμορφα που τα είπες έτσι ακριβώς είναι ;)

[ARTYADIS]

Ελισσάβετ!

[Μάνος]

Η παρατηρηση διευκολυνει πολλες φορες την εργασια μας...να ειμαστε ευελικτοι στα συναισθηματα και οχι να τα παγωνουμε ή να ακολουθουμε τη συναισθηματικη λογικη που πολλοι την αποκαλουν "ΛΟΓΙΚΗ"....
Πρεπει λιγο να διαχωρισουμε αυτα τα επιπεδα για να ξερουμε που απευθυνομαστε....να νιωθουμε και τη λογικη και το συναισθημα οπως ακριβως ειναι....!

Εννοείς Εμμάκι μου πως μέσα από κάθε μας πράξη θα πρέπει να ξέρουμε αν απυθυνόμαστε στο συναίσθημα ή στη λογική την δική μας; Δεν το πολυκαταλαβαίνω αυτό...

Ξεκινωντας απο την οικογενειακη εστια...θεωρουμε οτι καταφεραμε να απεναξαρτοποιηθουμε κανοντας πρωτα πρακτικες κινησεις..οπως το να αποκτησουμε τον δικο μας χωρο...ή τη δικη μας δουλεια.....

Ομως εχοντας πραξει κατι ορατο...χανουμε την ουσια του βαθους...του πραγματικου συναισθηματος.................Τι γινεται οταν φυγουμε...?

Συνεχιζουμε να εξαρτωμαστε αν οχι απο τους γονεις απολυτα...αλλα και απο αλλους ανθρωπους με τους οποιους συναναστρεφομαστε στην καθημερινοτητα μας....ειτε αυτος λεγεται φιλος, ειτε λεγεται σχεση....ειτε εργοδοτης!!!

Ετσι θεωρουμε οτι οι γονεις μας δε μπορουν πια να μας "εξουσιαζουν" ...αλλα ολοι οι υπολοιποι εχουν την αμεση συγκαταβαση μας, να μας χειριζονται!!!!
Και ολο αυτο....γιατι υπαρχει αυτοαπορριψη...ελλειψη εμπιστοσυνης...και αλλα υποσυνειδητα συναισθηματα που παραμενουν στο βαθος......λογω της δικης μας απωθησης!!!!!!

Τι είπες τώρα Εμμάκι μου να ήξερες!!! Εντάξει, πιο συγχρονικό, πεθαίνεις! Ok, συμπανάκι, μύνημα ελήφθη! Να δούμε πως θα το διαχειριστούμε τώρα...

[Μάνος]

Αχ δεν με μπορώ.....!!!!
(6 χρόνια αργότερα)

[Δεκατριούλης]

Αχ δεν με μπορώ.....!!!!
(6 χρόνια αργότερα)

[Βικούλα]

[Vasoula]

αχ Μανούλη μου

και 6 και 16 χρόνια μπορούν να περάσουν και αυτοί οι άρχοντες να μην έχουν μετακινηθεί καθόλου από μέσα σου...
Και έτσι για να το κάνω πιο θεαματικό, δεν είναι που εκείνοι δεν έχουν μετακινηθεί, είναι ότι εσύ δεν έχεις μετακινηθεί στην συναισθηματική σου ηλικία...
Συνήθως οι άνθρωποι ξεκινάνε την αυτογνωσία με το 5χρονο και μετά μένουν στο 15χρονο...

[Δεκατριούλης]

Και έτσι για να το κάνω πιο θεαματικό, δεν είναι που εκείνοι δεν έχουν μετακινηθεί, είναι ότι εσύ δεν έχεις μετακινηθεί στην συναισθηματική σου ηλικία...
Συνήθως οι άνθρωποι ξεκινάνε την αυτογνωσία με το 5χρονο και μετά μένουν στο 15χρονο...

Ντιν ντινγκ ντινγκ νταν! Εντάξει καταλάβαμε για ποιους χτυπάει η καμπάνα