Ζήλια - Εγωιστική Αγάπη

[ΙΩΑΝΝΑ]

άντε πάλι με την αληθινή αγάπη!

Γιατί βρε Ιωάννα μου, υπάρχει και η ψεύτικη αγάπη?

το να μην παίρνεις την αγάπη έτσι όπως θέλεις, δεν σημαίνει ότι ο άλλος δεν σ' αγαπάει! Ο καθένας έχει τον δικό του τρόπο να δίνει και να παίρνει αγάπη. Αν είχαμε όλοι τα ίδια παιδικά βιώματα, θα ήταν διαφορετική και η έννοια της αλήθειας!! Μα βλέπεις διαφέρουν και ο τρόπος και η έκφραση των αναγκών από άνθρωπο σε άνθρωπο. Και μην συγχέεις την ερωτική αγάπη με την αλήθεια, γιατί τότέ οι μεγαλύτεροι ψεύτες θα ήταν οι ανά τον κόσμο ερωτευμένοι!

Ο έρωτας περνάει και παραμένει η ουσία των δύο συντρόφων που έχουν μάθει να σέβονται ο ένας τον άλλον. Και αυτό άραγε δεν είναι αγάπη?

Μιλάμε πάντα για την κοινωνική αγάπη!
Αυτή η αγάπη που δεν έχει όρια και όρους είναι κάτι άλλο...

βασω μου σαφωσ και δεν υπαρχει ψευτικη αγαπη,αλλα πλεον αντιλαμβανωμαι οτι οταν ζουμε με την ψευδαισθηση οτι αγαπαμε ,αρα ειναι ψευτικη αγαπη κατα καποιον τροπο γιαυτο εκφρασα την απορια μου για τα ορια τησ αλιθηνησ αγαπησ,βασιζωμενοι στα λεγωμενα του βασιλη οτι ουτε η υπερβολικη αγαπηη ειναι καλη αλλα ουτε και η υπερβολικη αδιαφορια.

λεσ πιο πανω πωσ μιλαμε παντα για την κοινωνικη αγαπη.
αυτη η αγαπη που δεν εχει ορια και ορουσ ειναι το κατι αλλο.

τι ακριβωσ εννωεισ ?αν μπορεισ καντο μου λιγο πιο κατανοητο σε παρακαλω.

[VasilisM]

το υπερβολική "αγάπη" το έβαλα σε εισαγωγικά, γιατί συνήθως μόνο αγάπη δεν είναι.

[ΙΩΑΝΝΑ]

;) ;) ;)

[Vasoula]

τι ακριβωσ εννωεισ ?αν μπορεισ καντο μου λιγο πιο κατανοητο σε παρακαλω.

Ιωάννα μου θα σου βάλω ένα απόσπασμα από το βιβλίο μου της Ρωρ! Νομίζω ότι δεν θα μπορούσα, ακομα και σήμερα, να το γράψω διαφορετικά...

"...Η αγάπη δεν είναι συναίσθημα, αλλά χείμαρρος φωτός που απορρέει φυσιολογικά από την καρδιά μας. Και όταν ακτινοβολεί προς τα έξω δεν κάνει διακρίσεις για το που θα απλωθεί. Καλύπτει τα πάντα, απλά, χωρίς παραμέτρους.
Ο νους δεν μπορεί να βρει δικαιολογίες για να εμποδίσει αυτήν την ροή. Αισθάνεται και εκείνος την θεϊκή δόνηση και διευρύνεται. ΄Έτσι εκπαιδεύεται στο να μην αποκλείει, να μην διαχωρίζει, αλλά να ενώνει!
Ανεξάρτητα από τις πράξεις των ανθρώπων που συναντάς, ανεξάρτητα από την συμπεριφορά και τις αντιδράσεις τους, η ροή του φωτός από την καρδιά σου δεν μπορεί να αλλάξει κατεύθυνση. Γιατί έχει ενσωματωθεί στον νου σου και γίνεται φυσιολογικά, όπως η ανάσα σου.
Είναι μια δύσκολη επίγνωση «η συμπαντική αγάπη» για τους ανθρώπους. Γιατί όλοι βρίσκουμε δικαιολογίες να κρίνουμε, να αποκλείσουμε, να εναντιωθούμε. Ψάχνουμε την αλήθεια, ψάχνουμε τον Θεό, ψάχνουμε τους τρόπους που θα έρθουμε σε επαφή με τον Ανώτερο Εαυτό μας, αλλά μπαίνουμε στην διαδικασία της αξιολόγησης των ανθρώπων και έτσι χάνουμε το σημείο επαφής μαζί Του.

ΣΗΜ.:Εδώ χρειάζεται να κάνω μια διευκρίνιση, που ίσως είναι βοήθημα για όσους δεν μπορούν ακόμα να κατανοήσουν την φυσιολογική ροή της αγάπης από το κέντρο της καρδιάς και την συγκρίνουν με την «αγάπη» που αισθάνονται για ορισμένους ανθρώπους, για τον σύντροφο, για τα παιδιά τους, για τους φίλους τους. Αυτή η «αγάπη» είναι η έλξη που απορρέει από την ατομική συνείδηση του καθενός μας. Η έλξη ομαδοποιείται και ανταποκρίνεται σε δονήσεις ομοίων συχνοτήτων. Και επειδή προέρχεται από την ατομική συνείδηση του ανθρώπου περιέχει και τις μνήμες από πεποιθήσεις και επιβολές που έχουν περάσει στα κύτταρα δια μέσου των αιώνων της ύπαρξης του ανθρώπου, από τους προγόνους του. Αυτές οι πεποιθήσεις δημιουργούν και την προσωπικότητα του καθενός μας, η οποία «εμπλουτίζεται» με τα κοινωνικά, οικογενειακά, θρησκευτικά πρότυπα της εποχής στην οποία γεννηθήκαμε. ΄Έτσι «αγαπάμε» ανθρώπους που ανταποκρίνονται στις δικές μας συχνότητες, δηλαδή έχουν κοινά με εμάς «ψυχογραφικά αποτυπώματα». Δεν αρνούμαστε λοιπόν την «ανθρώπινη φύση» μας, που βασίζεται στην ενέργεια της έλξης-αγάπης και ανταποκρίνεται στο ένστικτο της διαιώνισης του είδους. Αναζητάμε σύντροφο, περιβάλλουμε τα παιδιά μας και τους φίλους μας με το ενδιαφέρον που απορρέει από τις χαμηλές δονήσεις αυτού του ατομικού συναισθήματος που εμείς οι άνθρωποι ονομάζουμε «αγάπη». Και φυσικά θα συνεχίζει να υπάρχει, όσο ζούμε και εργαζόμαστε στην 3η διάσταση, που είναι ο τόπος των εμπειριών μας, της εξέλιξής μας. Μέρος λοιπόν αυτής της εξέλιξης είναι η διεύρυνση του συναισθήματος, η αύξηση της δονητικής συχνότητας της ατομικής συνείδησης, ώστε η αγάπη να ανταποκριθεί στην θεϊκή ποιότητα και να περιλαμβάνει όλη την δημιουργία.
Αυτή η αύξηση της δονητικής συχνότητας της ατομικής συνείδησης επιφέρει και την επίγνωση της «αγάπης χωρίς όρους», που ανταποκρίνεται στις δονήσεις του ΕΝΟΣ.
Μόνο έτσι μπορούμε να μιλάμε για ενότητα και ειρήνη. ΄Όταν δεν περιμένουμε από τους ανθρώπους να συμπεριφέρονται όπως εμείς, όταν δεν περιμένουμε αναγνώριση, όταν αποδεχόμαστε την ιδιαιτερότητα και την δυσκολία των ανθρώπων να περάσουν σε ένα άλλο επίπεδο δόνησης. Η αγάπη της ατομικής συνείδησης ενώνεται με την συμπαντική αγάπη, στην υψηλότερη δόνηση. Και σ’ αυτήν την υψηλότερη δόνηση μαθαίνει ο άνθρωπος να συγχωρεί!!! "

[ARTYADIS]

Αχ, Βασούλα μου, ευχαριστώ που μου το θύμισες!

Το είχα φυσικά διαβάσει στο βιβλίο σου της Ρωρ, και κατά καιρούς πάντα μου ερχόταν στον νου, ήξερα ότι εσύ μας το είχες πει κάπου, αλλά δεν θυμόμουν πού το είχα διαβάσει!

[Vasoula]

να ξέρεις Δημητρούλα ότι όσο ελευθερώνεις τα καταπιεσμένα συναισθήματα, τόσο ελευθερώνεις τον χώρο στην πνευματική ενέργεια να καταλάβει τα πεδια σου και να εκρεύσει στην συνείδησή σου, ανεβάζοντας την ταχύτητα που κινείται η ατομική σου ενέργεια. Διαφοροποιείται δηλαδή στο μήκος κύματος!

Ο δρόμος περναει σίγουρα μέσα από την ψυχανάλυση, χρειάζεται να γνωρίζεις τους μηχανισμούς που κάνουν την στάση των ανθρώπων αμυντική...Πριν γνωρίσεις την πνευματική σου φύση, χρειάζεται να γνωρίσεις την ανθρώπινη και ενστικτώδη...

΄Ισως κάποια στιγμή σκεφτώ σοβαρά την δυνατότητα να κάνω ένα ακόμα σεμινάριο εντος φόρουμ, για εσάς τους απομακρυσμένους!

Αυτό που ακόμα με φοβίζει λίγο, είναι αυτό που συνέβη με τα κορίτσια που αποχώρησαν και μάλιστα βίαια, χωρίς να έχουν κατανοήσει τι κάνουν στον Εαυτό τους. Βολεύτηκαν με το τι έκαναν σε μένα ή τι τους έκανα εγώ, χάνοντας έτσι την ουσία των όσων έμαθαν! Και ναι μεν αυτό είναι το επίπεδο της δικής τους δυνατότητας, σεβαστό από εμένα 100%, το θέμα είναι ότι τους έμεινε μνησικακία, και αυτό είναι ένα ακόμα τούβλο στον οφθαλμό τους (όχι στον δικό μου)! Και εκεί που πήγαμε να βγάλουμε τις τσίμπλες, έφυγαν με δοκάρι!

Ετσι αναρωτιέμαι...΄Εχω αυτό το δικαίωμα από την στιγμή που πνευματικά αναγνωρίζω το εμπόδιό τους?
Το να μην αναγνωρίζει κάποιος την δική μου εξέλιξη, είναι απόλυτα φυσιολογικό και τελειως αποδεκτό! Αλλίμονο αν μπορούσαμε να συνυπάρξουμε με όλους τους ανθρώπινους χαρακτήρες! Θα έχανε και το ενδιαφέρον της η πολυπλοκότητα της ζωής...
Το να μην αναγνωρίζει όμως κάποιος το δικαίωμα να είμαι αυτό που είμαι, εμπεμβαίνοντας με ασέβεια στον χώρο μου, και να επιμένει ότι είμαι αυτό που θέλει, εγώ προσωπικά το θεωρώ μη φυσιολογικό και αυτο-καταστροφικό!

Και δυστυχώς η ψυχανάλυση είναι ένα άγριο φαινόμενο έκθεσης, που, πραγματικά, δεν αντέχεται από πολλούς ανθρώπους, που θεωρούν ότι νοητικά έφτασαν στον θεό!

[ARTYADIS]

΄Ισως κάποια στιγμή σκεφτώ σοβαρά την δυνατότητα να κάνω ένα ακόμα σεμινάριο εντος φόρουμ, για εσάς τους απομακρυσμένους!

Αχ, Βασούλα μου, Βασουλάκι μου, Βασουλίνι μου!!!!!!!

Θυμάσαι την ερώτηση μου για τους πνευματικούς οδηγούς?

Χρειάζομαι έναν επειγόντως!

[ARTYADIS]

Αυτό που ακόμα με φοβίζει λίγο

Μη νομίζεις, κι εγώ φοβάμαι λίγο ( ), αλλά είπαμε ..ομοιοπαθητική!

Κόντρα στους φόβους μας!

[Vasoula]

Δημητρούλα, θα αφουγκραστώ τα σημεία των καιρών...

[ARTYADIS]

Φυσικά!

[ΙΩΑΝΝΑ]

Βασω μου σε ευχαριστω πολυ!

αυτο το βιβλιο λεγεται ετσι,το βιβλιο τισ ρωρ,θελω να το διαβασω.

[VasilisM]

Μάλλον θα πάω να το πάρω το βιβλίο..
Βάσω η αλήθεια είναι πως όλοι το θέλουμε! Είναι πολλές οι απορίες..

[Δωρουλα]

Ετσι αναρωτιέμαι...΄Εχω αυτό το δικαίωμα από την στιγμή που πνευματικά αναγνωρίζω το εμπόδιό τους?

Βάσω θεωρώ ότι τα κορίτσια κατέθεσαν την πρόθεση τους να ξεκινήσουν και είχαν την ελευθερία να ασκήσουν την βούλησή τους για το ανώτερο καλό όπως εκείνες το γνώριζαν για τον εαυτό τους τη δεδομένη στιγμή που ξεκίνησαν, όπως και εκείνη που αποχώρησαν!!

Και εκεί που πήγαμε να βγάλουμε τις τσίμπλες, έφυγαν με δοκάρι!

Θεωρείς δλδ πως θα ήταν καλύτερο για αυτές να μην είχαν ξεκινήσει καθόλου??? και δεν μιλάω Βάσω μεμονομένα για την προσωπικότητά τους, αλλά για το σύνολο που περιλαμβάνει και τα βήματα της εξέλιξης της ψυχής τους!!

[Vasoula]

Τι σχέση έχει η βούληση της ψυχής με την προσωπική αλαζονεία, Δώρα? Που εντάσσεται η εξέλιξη, αν ακυρώνεις τον δρόμο σου?
Μόνο σε μια νοητική εμμονή, αλλά αυτό δεν το θεωρώ εξέλιξη...

Δεν πήραν και έφυγαν...Εφυγαν θεωρώντας ότι δεν πήραν τίποτα!

Ναι θεωρώ ότι θα ήταν καλυτερα για εκείνες να μην είχαν ξεκινήσει καθόλου ΜΑΖΙ ΜΟΥ! Τονίζω το "μαζί μου" όπως βλέπεις...

άποψή μου βέβαια...Τα περί ψυχής τα γνωρίζει ο καθένας καλύτερα για τον Εαυτό του...

Σκέψου εσένα και την Μαρία...Και πόσο πόνο σου έφερε αυτή η εμπειρία...Δεν την θεωρώ εξέλιξη για σένα, αλλά στασιμότητα και φόβο...

[Δωρουλα]

Τι σχέση έχει η βούληση της ψυχής με την προσωπική αλαζονεία, Δώρα? Που εντάσσεται η εξέλιξη, αν ακυρώνεις τον δρόμο σου?
Μόνο σε μια νοητική εμμονή, αλλά αυτό δεν το θεωρώ εξέλιξη...

Δεν πήραν και έφυγαν...Εφυγαν θεωρώντας ότι δεν πήραν τίποτα!

Ναι θεωρώ ότι θα ήταν καλυτερα για εκείνες να μην είχαν ξεκινήσει καθόλου ΜΑΖΙ ΜΟΥ! Τονίζω το "μαζί μου" όπως βλέπεις...

Έχεις δίκιο Βάσω!!



Είναι λυπηρό, αλλά είναι η αλήθεια!!