Δεν ξέρω πως θα μπορούσε να ονομάζεται αυτός ο δρόμος της εσωτερικής αγνοποίησης, εγώ όμως τον βρήκα μέσα από το εσωτερικό παιχνίδι. Μόνο που τους όρους του, δεν τους ορίζει κάποιος συγκεκριμένα, αλλά τους αφουγκράζεσαι, όταν καταφέρεις να μην επιδεικνύεις τον εαυτό σου εξωτερικά και σιωπήσεις εσωτερικά!
Η βαθιά θεραπεία χρειάζεται την ολική μας συμμετοχή.
Το συναισθηματικό "εμπάργκο" στον εαυτό μας, είναι ένας μηχανισμός άμυνας που είναι συνεχώς σε λειτουργία και δεν μας επιτρέπει να νιώσουμε βαθύτερα συναισθήματα, από φόβο!
Σ' αυτήν την περίπτωση η καρδιά βιώνει αυτήν την άμυνα και δεν μπορεί να λάβει και να δώσει αγάπη, παρά μόνο μέσα από πράξεις.
΄Ετσι μπλοκάρεται η αυτοέκφραση (5ο κέντρο) με συνέπεια να επηρεάζεται και ο τομέας των σχέσεων (2ο κέντρο).
Συνήθως τον έρωτα, ακολουθούν συναισθήματα που προσπαθούν να ελέγξουν την φύση των πραγμάτων και έτσι αντί οι σύντροφοι-εραστές να αφήνονται στην ροή της αγάπης, θέλουν να εκτονώσουν όσο πιο γρήγορα τα δυσάρεστα και απωθημένα τους συναισθήματα, ρίχνοντας τα, κυριολεκτικά, στην μούρη του άλλου!!