ΜΟΝΑΞΙΑ...(πριν, ενδιαμεσα και μετα απο αυτην..)

Συντονιστής: Emmaki

Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Δημοσίευση από Vasoula »

ακριβώς Αμαλίτσα!

Σκέψου ότι σε πιάνει μελαγχολία και θλίψη σε έναν χωρισμό, παρ΄όλο που η σχέση δεν ήταν βιώσιμη, λόγω διαφορετικών προσεγγίσεων της ζωης και διαφορετικών βιωμάτων, που έκαναν την συνύπαρξη μαρτυρική...

Η σκεψη θέλει να προωθήσει την χαρά, αλλά το συναίσθημα δεν την αφήνει.

Και εκεί που είσαι (ή έχεις πείσει τον εαυτό σου ότι είσαι) καλά, δάκρυα έρχονται στα μάτια σου, ακούγοντας ένα τραγούδι που σου θυμίζει τον άλλον!!

Νιώθεις μόνη και ασήμαντη μέσα στις σκέψεις και τις αναμνήσεις.
Η χρονική απόσταση από το συμβάν φέρνει και την λήθη, όμως τα συναισθήματα θυμούνται και κατευθύνουν...

:x :x :x :x
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Επισκέπτης

Δημοσίευση από Επισκέπτης »

Κακο πραγμα η συνηθεια που λενε τελικα,να νομιζεις οτι αγαπας καποιον επειδη συνηθισες μαζι του να κανεις πραγματα και οταν χωρισεις να βιωνεις πονο εξαιτιας της συνηθειας. @};-
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Δημοσίευση από Vasoula »

δεν ξέρω αν είναι μόνο η συνήθεια Τασούλη, ή εκείνη η ελπίδα που σε ωθεί να πιστεύεις ότι κάτι μαγικό θα γίνει και θα αλλάξει (πάντα ο άλλος)...

Αν επιχειρηματολογήσεις στον εαυτό σου με Λογική, αν θέλεις αυτόν τον άνθρωπο έτσι όπως είναι, αν του επιτρέπεις να είναι όπως είναι, χωρίς να διεκδικείς την αλλαγή του, περισσότερο από την δική σου, τότε νομίζω ότι δεν θα υπάρχει πόνος!

Είναι χαρακτηριστικό του εγωιστικού μηχανισμού να θέλουμε να αλλάξει ο άλλος, για να μας αποδείξει την αγάπη του. Η απογοήτευση δεν έρχεται γιατί χωρίσαμε, αλλά γιατί δεν νιώσαμε την διάθεσή του να αλλάξει για χάρη μας!

Πονάμε περισσότερο από εκείνη την ικανοποίηση που δεν πήραμε...

:x :x :x
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Valia

Δημοσίευση από Valia »

αυτό Βάσω μου είναι απόλυτα σωστό που λες :x :x
Άβαταρ μέλους
Αμαλία
Δημοσιεύσεις: 7910
Εγγραφή: 03 Δεκ 2007 10:43 pm
Τοποθεσία: Αθήνα

Δημοσίευση από Αμαλία »

:thumbsup: :thumbsup: :thumbsup: :thumbsup: :thumbsup:
Ευχαριστώ! :x
Εικόνα

Είναι βολικό να γίνεσαι καλός άνθρωπος από φόβο, από το να γίνεσαι συνειδητός στην Αγάπη και να τους έχεις όλους εναντίον σου...
Επισκέπτης

Δημοσίευση από Επισκέπτης »

Βασουλιτσα τωρα που σε διαβαζω,πραγματικα ετσι ειναι αυτο που προσπαθουμε να κανουμε. :x

Αντε να δω ποσες αληθειες ακομα θα δω εδω στο φορουμ μας που χρονια μας παιδευουν.

Βασουλιτσαααα :x O:-) @};- >:d<
Άβαταρ μέλους
THODORAS
Δημοσιεύσεις: 2
Εγγραφή: 22 Αύγ 2010 5:39 pm

Δημοσίευση από THODORAS »

Ευχαριστώ για την διάθεση σας να με βοηθήσετε και για τους προβληματισμούς που τίθενται, οι οποίοι γίνονται αφορμή για προσωπική αναζήτηση. Θα ήθελα να προσθέσω και τους δικούς μου προβληματισμούς. Η μοναξιά όπως τη βιώνω εγώ εκτός από συναίσθημα είναι αντικειμενικό γεγονός. Δηλαδή την αισθάνομαι σαν μία κατάσταση έλλειψη επικοινωνίας με άλλους ανθρώπους που δημιουργεί αρνητικά συναισθήματα όπως η μελαγχολία αλλά έχει και τη θετική της πλευρά - το γεγονός της αναζήτησης των αιτιών και τον καταστάσεων που προκάλεσαν τον χωρισμό. Ο δεύτερος προβληματισμός μου είναι στη σχέση πατέρα και παιδιού το θέμα της ποιότητας και της ποσότητας. Νομίζω πως το ιδανικότερο για έναν πατέρα είναι να αφιερώνει όσο το δυνατό περισσότερες ώρες με το παιδί του, εφόσον υπάρχει βέβαια κλίμα γαλήνης και αγάπης. Έτσι πως ήρθαν τα πράγματα βέβαια δεν μπορώ να παρά να ελπίζω στην ποιότητα της σχέσης παιδιού και πατέρα. Ευτυχώς που στην περίπτωση μου στο θέμα της εκδίκησης της μητέρας απέναντι στο πατέρα είναι κάπως πιο ήπια τα πράγματα (ή έτσι φαίνεται τουλάχιστον ή δε φτάσαμε ως εκεί ακόμα) οπότε καταλαβαίνει η γυναίκα μου ότι το παιδί πρέπει να έχει μια θετική άποψη για τον πατέρα του. Πάλι ευχαριστώ για την καλή σας παρέα - μόλις βρω χρόνο Τάσο θα περάσω από το καλώς ήρθατε
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Δημοσίευση από Vasoula »

Η μοναξιά όπως τη βιώνω εγώ εκτός από συναίσθημα είναι αντικειμενικό γεγονός. Δηλαδή την αισθάνομαι σαν μία κατάσταση έλλειψη επικοινωνίας με άλλους ανθρώπους που δημιουργεί αρνητικά συναισθήματα όπως η μελαγχολία
Θοδωρή μου, αυτό που περιγράφεις είναι η κατάσταση πένθους που χρειάζεται να βιωθεί με σεβασμό σε κάθε "θάνατο", για να αποκατασταθεί υγιώς η έλλειψη.

΄Ενας "θάνατος" αφορά κάθε τέλος...

Αν παρατηρήσετε την Φύση και την σχέση μας μαζί της, θα ανακαλύψετε γιατί τον χειμώνα μας πιάνει μια ελαφριά μελαγχολία.
Είναι η περίοδος που η Φύση βιώνει τον "θάνατο" και εμείς βιώνουμε την περιοδο "πένθους" γι' αυτό που "πεθαίνει"...Είναι η περίοδος της σιωπής και της εσωστρέφειας...

Αν δεν την αξιολογήσουμε σαν "αρνητική" αυτήν την κατάσταση, αλλά την νιώσουμε σαν απόλυτα φυσιολογική μέσα στην Ζωή μας, τότε θα την περάσουμε με τον σεβασμό που της πρέπει...

Μια απώλεια είναι επώδυνη, κι αυτό δεν αφορά μόνο έναν άνθρωπο, αλλά και όλα όσα χαρακτηρίζουν την ζωή μας...Η εργασία μας, οι σχέσεις μας, ο τόπος που διαμένουμε, οι συνήθειές μας...
Οτιδήποτε από αυτά αλλάξει, το "εγώ" το συλλαμβάνει σαν "θάνατο" και το αντιμάχεται...΄Ετσι χάνει πολλές ευκαιρίες να αναπτυχθεί σε Εαυτό, μέσα από την "ποικιλία" της εμπειρίας...

Συνήθως θέλουμε να κυλήσει η ζωή μας σε μια νοερή "βολική" ευθεία, ξεχνώντας ότι η ευθεία δηλώνει και απραξία, ενώ η εξέλιξη έχει μόνο κίνηση...

Θοδωρή μου αν εκμεταλλευτείς αυτές τις στιγμές του "πένθους" θα αντιληφθείς ότι απλά άλλαξε ο τρόπος που μπορείς να επικοινωνείς με τους ανθρώπους και δεν σταμάτησε η επικοινωνία, παρά μόνο γιατί εσύ δεν αποδέχεσαι τον νέο τρόπο ζωής...

Συνήθως αυτός που "εκδικείται" είναι αυτός που φεύγει...
Χωρίς να λέω απαραίτητα ότι αυτός που μένει δεν έχει πίκρα και δεν μπορει΄να εξελιχτει΄σε "εκδικητή", το συνηθισμένο είναι να συμβαίνει το αντιθετο.
΄Ενας πατέρας που απομακρύνεται από την εστία του, στο μεγαλύτερο ποσοστό, ξεχνάει τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις του, γι' αυτό στο εντοπίζω σε θέμα ποιότητας της σχέσης με το παιδί σου.

Αν αναγνωρίσεις τις αιτίες του χωρισμού, με βαθιά ειλικρίνεια, θα είναι το όφελός σου να εξελίξεις τον Εαυτό σου και προχωρήσεις στον δρόμο σου χωρίς καμία μνησικακία.

Μαθαίνοντας πόσο όμορφος είναι ο αληθινός Εαυτός μας, έχουμε ελπίδα να μεταδώσουμε και στα παιδιά μας την ομορφιά του μοναδικού, από το να τα ωθούμε να συγκριθούν...

Εύχομαι όλα να αποκατασταθούν μέσα σου, στον δικό σου χρόνο!
>:d< >:d< >:d<
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
ΙΩΑΝΝΑ
Δημοσιεύσεις: 15907
Εγγραφή: 25 Οκτ 2009 7:29 pm
Τοποθεσία: θεσσαλονικη

Δημοσίευση από ΙΩΑΝΝΑ »

Αν επιχειρηματολογήσεις στον εαυτό σου με Λογική, αν θέλεις αυτόν τον άνθρωπο έτσι όπως είναι, αν του επιτρέπεις να είναι όπως είναι, χωρίς να διεκδικείς την αλλαγή του, περισσότερο από την δική σου, τότε νομίζω ότι δεν θα υπάρχει πόνος!

Είναι χαρακτηριστικό του εγωιστικού μηχανισμού να θέλουμε να αλλάξει ο άλλος, για να μας αποδείξει την αγάπη του. Η απογοήτευση δεν έρχεται γιατί χωρίσαμε, αλλά γιατί δεν νιώσαμε την διάθεσή του να αλλάξει για χάρη μας!

Πονάμε περισσότερο από εκείνη την ικανοποίηση που δεν πήραμε...
:x :x :x @};- @};- @};-
Το ΦΩΣ η ΑΓΑΠΗ και η ΔΥΝΑΜΗ αποκαθησούν το σχέδιο πάνω στη γή

Πολέμα και Οραματίσου !!!
Άβαταρ μέλους
ARTYADIS
Δημοσιεύσεις: 14369
Εγγραφή: 24 Μαρ 2009 12:36 pm
Τοποθεσία: Universe

Δημοσίευση από ARTYADIS »

@};- @};- @};-
Όταν δεν υφίστανται κενά που χρειάζεται να συμπληρωθούν, τότε το να υπάρχεις απλώς σ' αυτόν τον κόσμο μέσα στο σώμα σου, είναι η υψηλότερη κατάκτηση!
________________
Πολέμα και Οραματίσου!
ELLI
Δημοσιεύσεις: 1469
Εγγραφή: 15 Φεβ 2009 3:49 pm
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη

Δημοσίευση από ELLI »

Συνήθως θέλουμε να κυλήσει η ζωή μας σε μια νοερή "βολική" ευθεία, ξεχνώντας ότι η ευθεία δηλώνει και απραξία, ενώ η εξέλιξη έχει μόνο κίνηση...

Είσαι....@};- @};- >:d<
Άβαταρ μέλους
Μάνος
Δημοσιεύσεις: 18537
Εγγραφή: 05 Μαρ 2014 8:10 am

Re: ΜΟΝΑΞΙΑ...(πριν, ενδιαμεσα και μετα απο αυτην..)

Δημοσίευση από Μάνος »

Βάσω έγραψε:Πότε θα αντικαταστήσεις την νοητική εικόνα μιας όμορφης ζωής που δεν σου κάθεται, με την αξία της εμπειρίας?
Και ας διαλυθεί αυτή η εικόνα...Δεν την χρειάζεσαι!
Την ζωή σου χρειάζεσαι, αλλά δεν την παίρνεις στα χέρια σου. Πάντα αφήνεις σχοινάκια στους άλλους για να μπορείς να κινείσαι με ασφάλεια, αλλά δυστυχώς κινείσαι όπως θέλουν εκείνοι που τα κρατούν...
Βάσω έγραψε:Ξέρεις η εμπιστοσύνη σ' αυτό που επιλέγουμε, έχει να κάνει και με την ανοησία μας να νομίζουμε ότι το επέλεξαν οι άλλοι...
Ανευθυνότητα δεν είναι αυτό?

Κανείς δεν αποφασίζει για εμάς...απλά έτσι μας βολεύει να νομίζουμε, για να έχουμε και δικαιολογία και για την μοναξιά μας και για την ασθένειά μας εντέλει!
Βρε καλώς τα, τα ανωξείδωτάκια! Ένα ένα παρακαλώ, δε σας προλαβαίνω!!! Να 'ξερες τι είπες τώρα Βασούλα μου...

Βάσω έγραψε:Η ζωή μας είναι αλήθεια, όταν το αποφασίσουμε!! Και συνήθως αυτό χρειάζεται θάρρος και εμπιστοσύνη...
@};- @};- @};-

Βάσω έγραψε:Πως καταλαβαίνουμε ότι ζούμε αληθινά?
Μα όταν η ζωή μας βιώνεται με αποδοχή, χαρά και ευθύνη...τότε καταλαβαίνουμε ότι ζούμε με την ψυχή μας...
΄Οταν σταματήσουν οι εξαρτήσεις μας από τους άλλους, τότε βιώνουμε την εμπειρία της ζωής, απλά και όμορφα...
΄Οταν γνωρίσουμε αυτό το ον, που λέγεται ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ξεκινώντας από τον εαυτό μας, τότε θα κατανοήσουμε και την ζωή μας!

΄Οταν η ψυχή μας δεν πονά με τις συμπεριφορές μας, όταν οι επιλογές μας δεν γίνονται από συνήθεια, όταν δεν έχουμε ανάγκη την αποδοχή των άλλων για να είμαστε ολοκληρωμένοι, όταν το σώμα μας δεν μας εμποδίζει να εκδηλωνόμαστε σαν πνευματικό όν, όταν η θλίψη και η απογοήτευση δεν είναι οι βαθύτερες ποιότητές μας, τότε κατανοούμε ότι η ζωή δεν είναι απλά μοιραία, αλλά εμείς έχουμε επιλέξει πως θα την βίώσουμε...
Κυρίως όταν σταματήσουμε να δίνουμε την ευθύνη της στους άλλους, μεταξύ των οποίων και ο θεός...τότε όλα όσα έχεις φανταστεί, γίνονται αλήθεια!
Αλλά τότε, μόνο!!!
8-> 8-> 8->

>:d< >:d< >:d< >:d< >:d< >:d< >:d< >:d<
Εικόνα

Αγάπη είναι να με αφήνεις να σε αγγίξω,
να με ακούς, ακόμα και όταν δεν μιλάω,
να με βλέπεις, ακόμα και όταν δεν είμαι δίπλα σου...
Άβαταρ μέλους
Μάνος
Δημοσιεύσεις: 18537
Εγγραφή: 05 Μαρ 2014 8:10 am

Re: ΜΟΝΑΞΙΑ...(πριν, ενδιαμεσα και μετα απο αυτην..)

Δημοσίευση από Μάνος »

Πρέπει να φύγω όμως τώρα, αλλά θα επιστρέψω εδώ...
Πολύ ζουμί μυρίζομαι...!!!
>:d< >:d< >:d<
O:-) O:-) O:-)
Εικόνα

Αγάπη είναι να με αφήνεις να σε αγγίξω,
να με ακούς, ακόμα και όταν δεν μιλάω,
να με βλέπεις, ακόμα και όταν δεν είμαι δίπλα σου...
Άβαταρ μέλους
Μπεττουλα
Δημοσιεύσεις: 6425
Εγγραφή: 03 Οκτ 2011 12:22 pm

Re: ΜΟΝΑΞΙΑ...(πριν, ενδιαμεσα και μετα απο αυτην..)

Δημοσίευση από Μπεττουλα »

α ρε Μανουκο :x .. πολυτιμο αυτο σου το φτυαρακι και βαθια συγχρονικο.. @};- @};- @};-
Η εσωτερική σπουδαιότητα του ανθρώπου είναι το Φως που τον ακολουθεί, όπου και να βρίσκεται...Να πολεμάει γι' αυτήν την σπουδαιότητα είναι το ζητούμενο
Άβαταρ μέλους
Μάνος
Δημοσιεύσεις: 18537
Εγγραφή: 05 Μαρ 2014 8:10 am

Re: ΜΟΝΑΞΙΑ...(πριν, ενδιαμεσα και μετα απο αυτην..)

Δημοσίευση από Μάνος »

Επανήλθα! :x @};- :o)

Βάσω έγραψε:Ο μύθος της ευτυχίας είναι που κάνει έντονη την δυστυχία...
Ο πόνος είναι παρακλάδι αυτού του μύθου...
Όχι πείτε μου! Πόσο μα πόσο αλήθεια είναι αυτό!!! ^:)^ ^:)^ ^:)^

Βάσω έγραψε:΄Οταν ζεις με τον "μύθο" της ευτυχίας, τότε το θαύμα της ζωής γίνεται απλά τιμωρία...


Ο πόνος παγώνει τα συναισθήματα και έτσι ζεις μέσα στον νου σου, μόνος...
Κάνεις χίλια δυό πράγματα για να ξεφύγεις από την μοναξιά, αλλά ουσιαστικά είσαι μόνος σου, γιατί δεν ξέρεις να αγαπήσεις!


Κάποιος πρέπει να σε πάρει από το χέρι και να σου μάθει από την αρχή πως αγαπάνε...Γιατί την αγάπη την έθαψες μέσα στα παιδικά όνειρα του πάθους και της ορμής για ζωής...
Μετά τα όνειρά σου είναι πολύ κοινωνικά και "καθώσπρέπει"...
Βασούλα μου >:d< >:d< >:d<

Βάσω έγραψε:αρκεί να μην βλέπεις το "βουνό", αλλά να βιώνεις την "ανάβαση"...
Βάσω έγραψε:ο φοβος της μοναξιάς έχει φωλιάσει μέσα μας, από αυτήν την απορριπτική φράση, που μας κλόνισε την εμπιστοσύνη κατά την διάρκεια της αγνότητάς μας! Πήρε εντολη ο νους μας, ότι για να τον αγαπούν πρέπει να...
Αχ ρε Βασούλα... @};- @};- @};-

Εμμανουέλα έγραψε:Η πραγματικη μοναξια ειναι το μεταβατικο σταδιο ενος ανθρωπου απο την αγνοια..στη γνωση του εαυτου του...

..παιρνει μορφες...παιρνει σχηματα...ολοκληρωνεται σαν επιπεδο..οταν ακουμε και νιωθουμε..........γιατι υπαρχουν πολλες φορες που ενω ειμαστε περιτρυγυρισμενοι απο ανθρωπους που μας αγαπανε, αισθανομαστε απολυη μοναξια....μεσα μας...και εκει μας λειπει "κατι" που δε μπορουμε να προσδιορισουμε....!

Μεσα στη σιωπη....ακουσε με....!!!
(και θα προσθεσω......και κανε τη "μοναξια" οδηγο....)
Εμμανουέλα μου :romance-heartbeating: :romance-heartbeating: :romance-heartbeating:
Εικόνα

Αγάπη είναι να με αφήνεις να σε αγγίξω,
να με ακούς, ακόμα και όταν δεν μιλάω,
να με βλέπεις, ακόμα και όταν δεν είμαι δίπλα σου...

Επιστροφή στο “ΣΧΕΣΕΙΣ”