ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ

[Fotinoula]

Ειρηνάκι μου γλυκό

[Μάνος]

τίποτα στην Ζωή δεν υπάρχει που θα σε κάνει να κλάψεις για οποιονδήποτε άλλο λόγο, παρά μόνο από ευτυχία...
Τίποτα δεν υπάρχει στην Ζωή που είναι επιθετικό, άγριο και αγενές με την Ζωή...

όσο κλαις για οποιονδήποτε άλλο λόγο, είναι ένδειξη ότι έχεις λανθασμένη κατεύθυνση...Νομίζω ότι είναι καλό να κλαίει ένας άνθρωπος, γιατί εκτός του ότι μπορεί να εκφράσει συναισθήματα έτσι, μπορεί να αντιληφθεί την λανθασμένη του κατεύθυνση και να πάρει τον δικό του αληθινό Δρόμο... Έχει τουλάχιστον περισσότερες ευκαιρίες, να το δει και να το νιώσει...

Ποτέ δεν το είχα σκεφτεί έτσι...(!)
...Κι όμως, να που έτσι είναι!!!

Βασούλα

[Θοδωράκος]

τίποτα στην Ζωή δεν υπάρχει που θα σε κάνει να κλάψεις για οποιονδήποτε άλλο λόγο, παρά μόνο από ευτυχία...
Τίποτα δεν υπάρχει στην Ζωή που είναι επιθετικό, άγριο και αγενές με την Ζωή...

όσο κλαις για οποιονδήποτε άλλο λόγο, είναι ένδειξη ότι έχεις λανθασμένη κατεύθυνση...Νομίζω ότι είναι καλό να κλαίει ένας άνθρωπος, γιατί εκτός του ότι μπορεί να εκφράσει συναισθήματα έτσι, μπορεί να αντιληφθεί την λανθασμένη του κατεύθυνση και να πάρει τον δικό του αληθινό Δρόμο... Έχει τουλάχιστον περισσότερες ευκαιρίες, να το δει και να το νιώσει...

[Βικούλα]

Ειρηνάκι

[Valia]

όμως τίποτα στην Ζωή δεν υπάρχει που θα σε κάνει να κλάψεις για οποιονδήποτε άλλο λόγο, παρά μόνο από ευτυχία...
Τίποτα δεν υπάρχει στην Ζωή που είναι επιθετικό, άγριο και αγενές με την Ζωή...

όσο κλαις για οποιονδήποτε άλλο λόγο, είναι ένδειξη ότι έχεις λανθασμένη κατεύθυνση...Νομίζω ότι είναι καλό να κλαίει ένας άνθρωπος, γιατί εκτός του ότι μπορεί να εκφράσει συναισθήματα έτσι, μπορεί να αντιληφθεί την λανθασμένη του κατεύθυνση και να πάρει τον δικό του αληθινό Δρόμο... Έχει τουλάχιστον περισσότερες ευκαιρίες, να το δει και να το νιώσει...

εγώ τώρα δεν έχω λόγια γι αυτό που έγραψες... και μπήκα ανυποψίαστη χωρίς κράνος...
Βασουλίνα μου, ευχαριστώ

Ειρηνάκο

[Vasoula]

και μπήκα ανυποψίαστη χωρίς κράνος...
Βασουλίνα μου, ευχαριστώ

που πας βρε ζουζούνι κι εσύ, ξυπόλητη?

[Valia]

Ελα μα ντε..ξεθαρρεψα αδικαιολογητως ουφ ουφ....ολα εν Σοφια τελικα Βασουλα μου,αυτο καταλαβα

[Ελενίτσα]

όμως τίποτα στην Ζωή δεν υπάρχει που θα σε κάνει να κλάψεις για οποιονδήποτε άλλο λόγο, παρά μόνο από ευτυχία...
Τίποτα δεν υπάρχει στην Ζωή που είναι επιθετικό, άγριο και αγενές με την Ζωή...

όσο κλαις για οποιονδήποτε άλλο λόγο, είναι ένδειξη ότι έχεις λανθασμένη κατεύθυνση...Νομίζω ότι είναι καλό να κλαίει ένας άνθρωπος, γιατί εκτός του ότι μπορεί να εκφράσει συναισθήματα έτσι, μπορεί να αντιληφθεί την λανθασμένη του κατεύθυνση και να πάρει τον δικό του αληθινό Δρόμο... Έχει τουλάχιστον περισσότερες ευκαιρίες, να το δει και να το νιώσει...

Ειρινάκι

Βαλάκι

[Vasoula]

Ξερω οτι αυτο που θα πεις ειναι και το σωστο

όχι βρε Ειρηνούλα, δεν ξέρω εγώ ποιό είναι το σωστό για τον κάθε άνθρωπο...

Το μόνο που γνωρίζω είναι η λανθασμένη κατεύθυνση...Ομως ο τρόπος που θα βρεθείς στην δική σου Αλήθεια, είναι μοναδικά δικός σου...όπως και ο χρόνος! Μετά θα κοιτάμε το ίδιο...

[eirini]

[ALEXOULA]

Βασούλα
Ειρηνάκι

[ARTYADIS]

όμως τίποτα στην Ζωή δεν υπάρχει που θα σε κάνει να κλάψεις για οποιονδήποτε άλλο λόγο, παρά μόνο από ευτυχία...
Τίποτα δεν υπάρχει στην Ζωή που είναι επιθετικό, άγριο και αγενές με την Ζωή...

όσο κλαις για οποιονδήποτε άλλο λόγο, είναι ένδειξη ότι έχεις λανθασμένη κατεύθυνση...Νομίζω ότι είναι καλό να κλαίει ένας άνθρωπος, γιατί εκτός του ότι μπορεί να εκφράσει συναισθήματα έτσι, μπορεί να αντιληφθεί την λανθασμένη του κατεύθυνση και να πάρει τον δικό του αληθινό Δρόμο... Έχει τουλάχιστον περισσότερες ευκαιρίες, να το δει και να το νιώσει...

..............

[ΙΩΑΝΝΑ]

Το μόνο που γνωρίζω είναι η λανθασμένη κατεύθυνση...Ομως ο τρόπος που θα βρεθείς στην δική σου Αλήθεια, είναι μοναδικά δικός σου...όπως και ο χρόνος! Μετά θα κοιτάμε το ίδιο...

[Μάνος]

Όταν ο άλλος παραμένει η προτεραιότητά μας και θέλουμε να είναι καλά, τότε θα κάνουμε τα πάντα για να είμαστε εμείς εκείνος ο άνθρωπος που θα τον κάνει να νιώθει καλά, το ίδιο χρειάζεται να συμβεί και από τον άλλον...

Δεν το έχω δει να συμβαίνει αυτό...
Γιατί την στιγμή που οι άνθρωποι χρειάζεται να αφήσουν ο ένας τον άλλον να μπει πιο βαθιά, τότε φοβούνται και κλείνουν...
Ξαφνικά και χωρίς ουσιαστικό λόγο, ο ένας δεν είναι προτεραιότητα του άλλου πια, αλλά μέσον να καλύψει τις πλασματικές του ανάγκες. Αρχίζουν και βγαίνουν μέσα στην σχέση, φόβοι, ανασφάλειες, υποκρισίες...Πόλεμος!

Και ο καθένας από την μεριά του ψάχνει να βρει τι έγινε ο Έρωτας...Μπορεί και να μην ψάξει ποτέ...Μια σχέση περνάει στην σφαίρα του δεδομένου σε χρόνο dt
Το να μείνει ή να φύγει κανείς από μια συμβατική σχέση, είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων, αλλά όχι της Αγάπης...
Μετά επιμένεις σε μια σχέση, που δεν έχει τίποτα άλλο να σου προσφέρει, από το να σε κάνει διαρκώς να βγάζεις τον χειρότερο εαυτό σου...

[Annoula]