ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΓΕΙΣ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΣΟΥ

[Vasoula]

Περίεργα είναι όλα…

Σαν να έχει αποδομηθεί το Σύμπαν…

Σαν το κακό να ελευθερώθηκε και κάνει ότι θέλει…

Σαν οι άνθρωποι να ξεχάστηκαν στα μίση και τα πάθη τους

Σαν η λογική να φιμώθηκε και έκανε ξεκάθαρη την απουσία της

Σαν η δικαιοσύνη να πέταξε την ζυγαριά της και δικάζει όπως νάναι

Σαν το έλεος να πνίγηκε στα ζιζάνια και πεθαίνει σιγά σιγά

Σαν η Γη να μην μας αντέχει πια και προσπαθεί να μας τινάξει από πάνω της

Και εμείς εκεί…Τον σταυρό μας και βόηθα Παναγιά…

Ο Δάσκαλος μου μού είχε πει «κάθε μέρα να αποφεύγεις την πτώση σου… μετά να κάνεις ό,τι θέλεις»

Εμ δεν έπεσε ο άνθρωπος μία φορά και τελείωσε…Πέφτει κάθε στιγμή στα πάθη και στα μίση του…Κάθε στιγμή που παραμένει ασυνείδητος και νομίζει ότι θα πεθάνει από το τσιγάρο, ενώ έχει αφήσει την μόλυνση να φτάσει στο μυαλό του…

Όλοι έχουν δίκιο…Συναίσθηση δεν έχουν, γιατί αυτή προϋποθέτει και κάτι άλλο…Την ζωντανή Παρουσία του Θεού εντός μας…
Ας ζήσουμε λοιπόν όπως νάναι… Κανόνες έχουμε για να ζήσουμε έννομα την κόλαση…

Και αν κάποιος μας φωνάξει ότι ζούμε στην κόλαση, ε τότε απλά θα τον σταυρώσουμε ξανά και ξανά και ξανά…Γιατί είμαστε καλοί άνθρωποι εμείς…οι άλλοι είναι οι κακοί…

Γι΄ αυτό που περνάμε στην Ελλάδα, δεν φταίει η πολιτική…Φταίει που εμείς ψάχνουμε τον θεό μέσα σε ναούς που ούτε καν θα μπορούσε να κατοικήσει Εκείνος… Απλά για να έχουμε κάποιους κανόνες που παίρνουν την ευθύνη από πάνω μας για το καλό και το κακό… Είναι μεγάλη ευθύνη να ψάχνει κανείς μόνος του…Πιο εύκολα γίνεται οπαδός και αφήνει άλλους να ψάχνουν για εκείνον…Η ύψιστη μορφή της πνευματικής, νοητικής και συναισθηματικής ένδειας είναι να ψάχνεις τον Θεό εκεί που τον διαλαλούν σαν να είναι εμπόρευμα… Αγοράζεις ένα κομματάκι Του και κοιμάσαι ήσυχος ότι έκανες το χρέος σου… Κι ας ουρλιάζει η Ψυχή μας «πάρτο αλλιώς».. ποιος την ακούει με τόση φασαρία?

Η Σιωπή είναι κατάσταση Συνείδησης και για να φτάσει κανείς εκεί πρέπει να περάσει από το ποτάμι του χάους της ασυνειδησίας του…

<<<Κάθε μέρα να φροντίζεις να αποφεύγεις την πτώση σου…Μετά να κάνεις ότι θέλεις>>>

vencer-se.jpg (24.16 KiB) Προβλήθηκε 3038 φορές

[Ταρούλα]

[Βικούλα]

[Δωρουλα]

[Annoula]

[Μάνος]

Βασούλα μου γλυκιά
Έχεις τόσο δίκιο...

[Λιζούλα]

[Μπεττουλα]

το κραταω αυτο τι ειναι ομως πτωση τελικα?

[Vasoula]

αλήθεια δεν ξέρεις Μπεττούλα?

Για προσπάθησε να νιώσεις τι σημαίνει πτώση...

Ας βοηθήσει και όποιος μπορεί, την Μπεττούλα να γνωρίσει, κάτι που ήδη θα ήξερε, αν δεν είχε ξεχάσει

Υπάρχει κάποιος που θυμάται?

[Θοδωράκος]

Εμ δεν έπεσε ο άνθρωπος μία φορά και τελείωσε…Πέφτει κάθε στιγμή στα πάθη και στα μίση του…

Όταν ξεχνάς ποιος Είσαι. Και αφήνεις όλα αυτά τα άσχημα που συναντάς εδώ στην Γη, όπως τις μνησικακίες, τους εγωισμούς, τις πλεονεξίες, να σου ορίζουν το τι σημαίνει Ζωή.

[Vasoula]

Ευχαριστούμε Θοδωράκο

Και οι άλλοι? που είστε όλοι? μόνο ο Θοδωράκος θυμάται?

[Μάνος]

Πτώση για μένα είναι το βούλιαγμα, η συνήθεια στις ευκολίες μας και στα βολέματα μας, ο ωχαδερφισμός. Αυτά που δεν αφήνουν να νιώσουμε ποιοί πραγματικά είμαστε. Μας κάνουν να νιώθουμε αδύναμοι και φοβισμένοι... Και έτσι στο πέρασμα των ημερών καταντάμε θεατές στην ίδια μας τη Ζωή...



Μου ήρθε τώρα αυτή η φράση του Καζαντζάκη:
"Ε κακομοίρη άνθρωπε», είπε δυνατά, «μπορείς να μετακινήσεις βουνά, να κάμεις θάματα, κι εσύ να βουλιάζεις στην κοπριά, στην τεμπελιά και στην απιστία! Θεό έχεις μέσα σου, Θεό κουβαλάς και δεν το ξέρεις - το μαθαίνεις μονάχα την ώρα που πεθαίνεις, μα 'ναι πολύ αργά."



...Καθώς επίσης και η Σατραπεία του Καβάφη, στην οποία περιγράφει (κατά τη γνώμη μου) πολύ καίρια την πτώση:
"Τι συμφορά, ενώ είσαι καμωμένος
για τα ωραία και μεγάλα έργα
η άδικη αυτή σου η τύχη πάντα
ενθάρρυνσι κ' επιτυχία να σε αρνείται·
να σ' εμποδίζουν ευτελείς συνήθειες,
και μικροπρέπειες, κι αδιαφορίες.
Και τι φρικτή η μέρα που ενδίδεις
(η μέρα που αφέθηκες κ' ενδίδεις),
και φεύγεις οδοιπόρος για τα Σούσα,
και πιαίνεις στον μονάρχην Αρταξέρξη
που ευνοϊκά σε βάζει στην αυλή του,
και σε προσφέρει σατραπείες, και τέτοια.
Και συ τα δέχεσαι με απελπισία
αυτά τα πράγματα που δεν τα θέλεις.
Άλλα ζητεί η ψυχή σου, γι' άλλα κλαίει·
τον έπαινο του Δήμου και των Σοφιστών,
τα δύσκολα και τ' ανεκτίμητα Εύγε·
την Αγορά, το Θέατρο, και τους Στεφάνους.
Αυτά πού θα στα δώσει ο Αρταξέρξης,
αυτά πού θα τα βρείς στη σατραπεία·
και τι ζωή χωρίς αυτά θα κάμεις."

[Vasoula]

Ευχαριστούμε Μανούλη μου

[Fotinoula]

Πτώση για εμένα είναι να ταυτίζεσαι με τον εγωισμό όποια μορφή και αν παίρνει, να ταυτίζεσαι με αυτο σου το σημείο και να γίνεσαι όλος εγωισμός πετώντας εξω τον Όμορφο Εαυτό σου και τις Ποιότητες σου



Τι ωραίο αυτο του Καβάφη

[Ιωαννάκι]

Πτώση για εμένα είναι να δικαιώνεις κάθε μέρα με τις συμπεριφορές σου το μύθο της πτωσης από τον Παράδεισο, ξεχνώντας ότι ήταν επιλογή σου να έρθεις και να γευτείς τις εμπειρίες της ύλης, όχι η τιμωρία σου. Να ξεχνάς ότι ήρθες γεμάτος Αθωότητα και Αγάπη και αντίθετα να γεμίζεις τον κόσμο σου με μίση, εκδικητικότητες και κακίες, που σε απομακρύνουν από τον Εαυτό σου, από αυτό που αληθινά είσαι!να υποκύπτεις στις μικρότητες του εγωισμού ξεχνώντας το μεγαλείο της Ύπαρξης. Να μην εκφράζεις τις ποιότητές σου, την καλοσύνη, την ευγένεια, την αγνότητα και αντί να πολεμάς για την Ενότητα να μάχεσαι την Ενότητα

Μανούλη