ΜΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΝΑΜΕ...
ΜΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΝΑΜΕ...
Φως στο τέλος του τούνελ…
Συνηθίζουμε να την λέμε αυτήν την φράση, όταν περνάμε μια πολύ δυσάρεστη κατάσταση. Είναι μέσον για να υπομείνουμε ένα πρόβλημα που, φαινομενικά, δεν μπορούμε να αλλάξουμε… Ελπίζουμε ότι κάποτε θα τελειώσει αυτή σκοτεινή περίοδος και θα βγούμε πάλι στο φως, θα ανασάνουμε με έναν διαφορετικό τρόπο. Και εντωμεταξύ η Ζωή κυλάει μέσα στο τούνελ, ενόσω εμείς νομίζουμε ότι μένουμε ακίνητοι, ρίχνουμε τους ρυθμούς μας, τους προσαρμόζουμε στο σκοτάδι, που κινείται αργά, με μια βαθιά πυκνότητα, ελπίζοντας πάντα ότι όλα κάποτε τελειώνουν για να αρχίσει κάτι νέο και φωτεινότερο…
Και τότε ένα ακόμα τούνελ μας περιμένει…
Κινούμαστε στην Ζωή, για να πάμε από την μία περίοδο στην άλλη, μέσα από τούνελ.
Σαν να μην έχουμε άλλη επιλογή, σαν να μην υπάρχει άλλος δρόμος, σαν αυτή η έλξη του σκοταδιού να μας υπερβαίνει…
Αν μπορούσαμε να δούμε την Ζωή σε τούτον τον Κόσμο, θα βλέπαμε ότι κινούμαστε μέσα από σκοτεινά τούνελ και η μόνη περίοδος που μπορούμε να έχουμε επαφή με το Φως είναι όταν τελειώνει το ένα και κάνουμε κάποια βήματα για να μπούμε στο άλλο…
Οικειοθελώς, γιατί κανείς δεν μας πιέζει να μπούμε εκεί… Είναι επιλογή μας τελικά να θεωρούμε ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος.
Είναι γιατί δεν έχουμε Κατεύθυνση στην Ζωή μας…Και όταν δεν υπάρχει Κατεύθυνση, τότε όπου και να πάμε, μας είναι το ίδιο… Είτε πάμε εδώ, είτε πάμε εκεί, το ίδιο σκοτεινό τούνελ είναι ο μόνος δρόμος. Άλλοτε μικρό, άλλοτε μεγάλο, τι σημασία έχει? Σημασία έχει ότι πιστεύουμε ότι κάποτε θα τελειώσει, μια ψευδαίσθηση κι αυτό, ότι τελειώνει, ενώ στην ουσία, μας επιστρέφει στην ίδια γνώριμη απόγνωση, αφήνοντας μας να μετράμε τις ανάσες που κόπηκαν, στο μεσοδιάστημα μιας βαθιάς αναπνοής, πριν ξαναβουτήξουμε…
Άραγε ποιανού επιλογή είναι η Ζωή μας?
Πως κάναμε την Ψυχή μας έρμαιο και την οδηγούμε στο τούνελ, ενώ είναι ένας ελεύθερος ταξιδιώτης των άστρων?
Ποιος δίνει την Κατεύθυνση?
Είναι τρομερό να ακολουθείς την μοιραία διαδρομή, σαν να μην υπάρχει άλλος τρόπος να δοξάσεις την Ζωή σου, πέρα από τον καθιερωμένο, που ασκεί πάνω σου μια τρομερή έλξη προς την ασφάλεια και τον έλεγχο…
Τόσα το λάδι, τόσα το ξύδι…
Υπάρχουν και οι πρωτοπόροι… Οι ανυπόταχτοι… Αυτοί που δεν μπαίνουν στο τούνελ και δημιουργούν έναν Δρόμο, εκεί που δεν φαίνεται κανένας…
Ας μην τους πετροβολάμε…
Είναι άραγε πολύ τολμηρό να σκεφτούμε ότι η Κατεύθυνσή μας δεν είναι θέμα γνώσης, αλλά επιλογής? Γιατί όλοι μας ξέρουμε ότι το να Είμαστε Ζωντανοί Άνθρωποι είναι μια επιλογή που δεν κάναμε... ενώ την είχαμε!
Συνηθίζουμε να την λέμε αυτήν την φράση, όταν περνάμε μια πολύ δυσάρεστη κατάσταση. Είναι μέσον για να υπομείνουμε ένα πρόβλημα που, φαινομενικά, δεν μπορούμε να αλλάξουμε… Ελπίζουμε ότι κάποτε θα τελειώσει αυτή σκοτεινή περίοδος και θα βγούμε πάλι στο φως, θα ανασάνουμε με έναν διαφορετικό τρόπο. Και εντωμεταξύ η Ζωή κυλάει μέσα στο τούνελ, ενόσω εμείς νομίζουμε ότι μένουμε ακίνητοι, ρίχνουμε τους ρυθμούς μας, τους προσαρμόζουμε στο σκοτάδι, που κινείται αργά, με μια βαθιά πυκνότητα, ελπίζοντας πάντα ότι όλα κάποτε τελειώνουν για να αρχίσει κάτι νέο και φωτεινότερο…
Και τότε ένα ακόμα τούνελ μας περιμένει…
Κινούμαστε στην Ζωή, για να πάμε από την μία περίοδο στην άλλη, μέσα από τούνελ.
Σαν να μην έχουμε άλλη επιλογή, σαν να μην υπάρχει άλλος δρόμος, σαν αυτή η έλξη του σκοταδιού να μας υπερβαίνει…
Αν μπορούσαμε να δούμε την Ζωή σε τούτον τον Κόσμο, θα βλέπαμε ότι κινούμαστε μέσα από σκοτεινά τούνελ και η μόνη περίοδος που μπορούμε να έχουμε επαφή με το Φως είναι όταν τελειώνει το ένα και κάνουμε κάποια βήματα για να μπούμε στο άλλο…
Οικειοθελώς, γιατί κανείς δεν μας πιέζει να μπούμε εκεί… Είναι επιλογή μας τελικά να θεωρούμε ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος.
Είναι γιατί δεν έχουμε Κατεύθυνση στην Ζωή μας…Και όταν δεν υπάρχει Κατεύθυνση, τότε όπου και να πάμε, μας είναι το ίδιο… Είτε πάμε εδώ, είτε πάμε εκεί, το ίδιο σκοτεινό τούνελ είναι ο μόνος δρόμος. Άλλοτε μικρό, άλλοτε μεγάλο, τι σημασία έχει? Σημασία έχει ότι πιστεύουμε ότι κάποτε θα τελειώσει, μια ψευδαίσθηση κι αυτό, ότι τελειώνει, ενώ στην ουσία, μας επιστρέφει στην ίδια γνώριμη απόγνωση, αφήνοντας μας να μετράμε τις ανάσες που κόπηκαν, στο μεσοδιάστημα μιας βαθιάς αναπνοής, πριν ξαναβουτήξουμε…
Άραγε ποιανού επιλογή είναι η Ζωή μας?
Πως κάναμε την Ψυχή μας έρμαιο και την οδηγούμε στο τούνελ, ενώ είναι ένας ελεύθερος ταξιδιώτης των άστρων?
Ποιος δίνει την Κατεύθυνση?
Είναι τρομερό να ακολουθείς την μοιραία διαδρομή, σαν να μην υπάρχει άλλος τρόπος να δοξάσεις την Ζωή σου, πέρα από τον καθιερωμένο, που ασκεί πάνω σου μια τρομερή έλξη προς την ασφάλεια και τον έλεγχο…
Τόσα το λάδι, τόσα το ξύδι…
Υπάρχουν και οι πρωτοπόροι… Οι ανυπόταχτοι… Αυτοί που δεν μπαίνουν στο τούνελ και δημιουργούν έναν Δρόμο, εκεί που δεν φαίνεται κανένας…
Ας μην τους πετροβολάμε…
Είναι άραγε πολύ τολμηρό να σκεφτούμε ότι η Κατεύθυνσή μας δεν είναι θέμα γνώσης, αλλά επιλογής? Γιατί όλοι μας ξέρουμε ότι το να Είμαστε Ζωντανοί Άνθρωποι είναι μια επιλογή που δεν κάναμε... ενώ την είχαμε!
- Συνημμένα
-
- 59.jpg (100.52 KiB) Προβλήθηκε 14845 φορές
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Re: ΜΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΝΑΜΕ...
"Το να είσαι τέλειος είναι μια πρόκληση του «δεν μπορώ»
Το να είσαι ευτυχισμένος είναι η πρόκληση του «Θέλω»…" Β.Ν.
Πολέμα και οραματίσου!
Το να είσαι ευτυχισμένος είναι η πρόκληση του «Θέλω»…" Β.Ν.
Πολέμα και οραματίσου!
Re: ΜΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΝΑΜΕ...
Είναι άραγε πολύ τολμηρό να σκεφτούμε ότι η Κατεύθυνσή μας δεν είναι θέμα γνώσης, αλλά επιλογής? Γιατί όλοι μας ξέρουμε ότι το να Είμαστε Ζωντανοί Άνθρωποι είναι μια επιλογή που δεν κάναμε... ενώ την είχαμε!
Πολέμα και Οραματίσου
Ανοίγω την Καρδιά μου στον Θεό.
Ανοίγω την Καρδιά μου στον Θεό.
Re: ΜΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΝΑΜΕ...
Υπάρχουν και οι πρωτοπόροι… Οι ανυπόταχτοι… Αυτοί που δεν μπαίνουν στο τούνελ και δημιουργούν έναν Δρόμο, εκεί που δεν φαίνεται κανένας…
Ας μην τους πετροβολάμε…
Είναι άραγε πολύ τολμηρό να σκεφτούμε ότι η Κατεύθυνσή μας δεν είναι θέμα γνώσης, αλλά επιλογής? Γιατί όλοι μας ξέρουμε ότι το να Είμαστε Ζωντανοί Άνθρωποι είναι μια επιλογή που δεν κάναμε... ενώ την είχαμε!
Re: ΜΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΝΑΜΕ...
Η μόνη βεβαιότητα που μπορείς να έχεις στην ζωή σου είναι μόνο μέσα στην Πίστη, πως ό,τι έρθει, πάντα το Πνεύμα θα δρα εντός σου... Η καρδιά φωτίζει τον σκοτεινό δρόμο της ζωής... Β.Ν.
Re: ΜΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΝΑΜΕ...
έτσι φαίνεται αλλά τελικά δεν είναιΕίναι άραγε πολύ τολμηρό να σκεφτούμε ότι η Κατεύθυνσή μας δεν είναι θέμα γνώσης, αλλά επιλογής? Γιατί όλοι μας ξέρουμε ότι το να Είμαστε Ζωντανοί Άνθρωποι είναι μια επιλογή που δεν κάναμε... ενώ την είχαμε!
Ας ξεκινήσουμε να αγαπάμε, κι ας μην ξέρουμε ακόμα καλά τον τρόπο...
Re: ΜΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΝΑΜΕ...
Γι' αυτό που πολεμάς είναι μόνο η εξέλιξή σου...Εκεί στον κάθετο άξονα...γιατί όταν αυτός ολοκληρωθεί, ο πόλεμος μετά, στον οριζόντιο, γίνεται αρμονία, ειρήνη και πληρότητα
__________________________________________________________
Πολέμα και Οραματίσου
__________________________________________________________
Πολέμα και Οραματίσου
Re: ΜΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΝΑΜΕ...
Το ΦΩΣ η ΑΓΑΠΗ και η ΔΥΝΑΜΗ αποκαθησούν το σχέδιο πάνω στη γή
Πολέμα και Οραματίσου !!!
Πολέμα και Οραματίσου !!!
Re: ΜΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΝΑΜΕ...
ΒασούλαVasoula έγραψε:Είναι άραγε πολύ τολμηρό να σκεφτούμε ότι η Κατεύθυνσή μας δεν είναι θέμα γνώσης, αλλά επιλογής? Γιατί όλοι μας ξέρουμε ότι το να Είμαστε Ζωντανοί Άνθρωποι είναι μια επιλογή που δεν κάναμε... ενώ την είχαμε!
Όλοι το ξέρουμε, κατά βάθος...
Απλά έχω αρχίσει να πιστεύω πως οι επιλογές γενικότερα είναι κάτι το αθέμιτο... Και δεν ξέρω ακριβώς γιατί...
Κοιτάζω την ζωή των παιδιών... Πότε πρόλαβε να γίνει η ευθύνη αμαρτία και όχι ελευθερία; Πως γίνεται να μαθαίνουμε τόσο γρήγορα στο "σωστό" και το "λάθος", που, πριν καλά καλά ενηλικιωθούμε, η Ζωή και η Ελευθερία είναι φόβος περισσότερο από κάθε τι άλλος...
I have loved the stars too fondly to be fearful of the night...
Re: ΜΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΝΑΜΕ...
Σοφούλι μου...αυτό το κατά βάθος έφαγε την ανθρωπότητα...γιατί ζει κατά πλάτος μόνο...
Αυξάνεστε και πληθύνεστε και κυριεύστε την γη είπε ο άθλιος θεός τους...και εκείνοι τον άκουσαν κατά λέξη (και όχι κατά ερμηνεία)
Αυξάνεστε και πληθύνεστε και κυριεύστε την γη είπε ο άθλιος θεός τους...και εκείνοι τον άκουσαν κατά λέξη (και όχι κατά ερμηνεία)
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Re: ΜΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΝΑΜΕ...
Vasoula έγραψε: Υπάρχουν και οι πρωτοπόροι… Οι ανυπόταχτοι… Αυτοί που δεν μπαίνουν στο τούνελ και δημιουργούν έναν Δρόμο, εκεί που δεν φαίνεται κανένας…
Ας μην τους πετροβολάμε…
Είναι άραγε πολύ τολμηρό να σκεφτούμε ότι η Κατεύθυνσή μας δεν είναι θέμα γνώσης, αλλά επιλογής? Γιατί όλοι μας ξέρουμε ότι το να Είμαστε Ζωντανοί Άνθρωποι είναι μια επιλογή που δεν κάναμε... ενώ την είχαμε!
"Πολέμα και Οραματίσου"...
Re: ΜΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΝΑΜΕ...
Πολύ δυνατά όσα έγραψες Βασουλα μου
Πατέρα μου/Μητέρα μου, είμαι Παιδί της Αλήθειας και μόνο αυτή είναι ο Δρόμος ο δικός μου προς εσένα...
Και ο Ιησούς είπε ότι μόνο τα παιδιά θα μπουν στο Βασίλειο των Ουρανών.
Reiki Center - Ρεικι
Και ο Ιησούς είπε ότι μόνο τα παιδιά θα μπουν στο Βασίλειο των Ουρανών.
Reiki Center - Ρεικι
Re: ΜΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΝΑΜΕ...
Ο ΄Ανθρωπος δεν έχει απλά την νοημοσύνη του λεξικού, αλλά την Σοφία του θεού…Και για να την εκφράσει, χρειάζεται πρωτίστως να αφοσιωθεί σ’ αυτό που Είναι… B.N.
Είμαι Άνθρωπος!
Είμαι Άνθρωπος!
Re: ΜΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΝΑΜΕ...
Ας είμαι και ο μόνος ΄Ανθρωπος που πιστεύει στην Δύναμη της Αγάπης, δεν παίρνω ποτέ τον Λόγο μου πίσω...Θα την υπηρετώ, ακόμα κι αν μείνω μόνη και αξιοκατάκριτη από αυτούς που όφειλαν να είναι οι αγαπημένοι μου... ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΩ!!!!