AKOY...

[Ellaki]

[panos]

Σου δείχνει πόσο μακριά έζησες από την καρδιά σου και έγινες αποτελεσματικός για την επιβίωσή σου, αλλά καθόλου πρόθυμος για την Ζωή σου

Η αφύπνιση δείχνει τι έγινες, ενόσω εσύ αυτό δεν το θέλησες συνειδητά... Δεν είναι επιλογή σου...

Σου δίνει πίσω την Ελεύθερη Βούλησή σου, για να κάνεις εκ νέου επιλογές, πιο κοντά στην καρδιά σου, κόντρα στις πεποιθήσεις σου για το καλό και το κακό...

Μπορείς να κλάψεις... Είναι μέσα σ' αυτές όλες τις προϋποθέσεις... Τα δάκρυα είναι μετασχηματισμός, δεν είναι πάντα συναισθηματισμός...

Και ο Άνθρωπος είχε πει: η πιο μεγάλη ώρα για έναν άνθρωπο, είναι εκείνη που αντιλαμβάνεται ότι δεν εκπλήρωσε ούτε μισό Νόμο του Θεού, με την Θέλησή του, αλλά τους ματαίωσε όλους με την ασυνειδησία του...
Και τότε μια φωτεινή ακτίνα της Χάρης του Πνεύματος, αγγίζει την Καρδιά του

Ακου… Είσαι ολόκληρο Σύμπαν!

[eirini]

[JOANNA]

Να ερωτευθείς, να παίξεις, να γελάσεις, να γίνεις αυτός ο ατελής για τους άλλους, αλλά ο τέλειος για τον Θεό μέσα σου...

Γιατί ο τέλειος Άνθρωπος, είναι αυτός που κάνει τον Θεό μέσα του Ζωντανό Θεό και όχι πεθαμένο, άμεμπτο, ηθικό και κριτή... Που δεν δίνει τον Εαυτό του βορά στους ανθρώπους…

Σου δείχνει ακριβώς αυτό που πάλεψες σε όλη σου την ζωή να αποφύγεις... την ατέλεια!

Ότι και να έκανες, όσο ηθικός και σωστός και να έγινες, ευτυχισμένος δεν ήσουν και αυτή είναι η ατέλεια... Η μοναδική ατέλεια είναι όταν έχεις όλες τις προϋποθέσεις να είσαι πλήρης, και εσύ επιλέγεις να μείνεις μισός...

Μπορείς να κλάψεις... Είναι μέσα σ' αυτές όλες τις προϋποθέσεις... Τα δάκρυα είναι μετασχηματισμός, δεν είναι πάντα συναισθηματισμός...

Και ο Άνθρωπος είχε πει: η πιο μεγάλη ώρα για έναν άνθρωπο, είναι εκείνη που αντιλαμβάνεται ότι δεν εκπλήρωσε ούτε μισό Νόμο του Θεού, με την Θέλησή του, αλλά τους ματαίωσε όλους με την ασυνειδησία του...
Και τότε μια φωτεινή ακτίνα της Χάρης του Πνεύματος, αγγίζει την Καρδιά του

Ακου… Είσαι ολόκληρο Σύμπαν!

[Μπεττουλα]

Και ο Άνθρωπος είχε πει: η πιο μεγάλη ώρα για έναν άνθρωπο, είναι εκείνη που αντιλαμβάνεται ότι δεν εκπλήρωσε ούτε μισό Νόμο του Θεού, με την Θέλησή του, αλλά τους ματαίωσε όλους με την ασυνειδησία του...
Και τότε μια φωτεινή ακτίνα της Χάρης του Πνεύματος, αγγίζει την Καρδιά του

Ακου… Είσαι ολόκληρο Σύμπαν!

[Θοδωράκος]

Σου δίνει πίσω την Ελεύθερη Βούλησή σου, για να κάνεις εκ νέου επιλογές, πιο κοντά στην καρδιά σου, κόντρα στις πεποιθήσεις σου για το καλό και το κακό...

Να νιώσεις ανθρώπινα με τον Εαυτό σου και τους άλλους...

Να ερωτευθείς, να παίξεις, να γελάσεις, να γίνεις αυτός ο ατελής για τους άλλους, αλλά ο τέλειος για τον Θεό μέσα σου...

Γιατί ο τέλειος Άνθρωπος, είναι αυτός που κάνει τον Θεό μέσα του Ζωντανό Θεό και όχι πεθαμένο, άμεμπτο, ηθικό και κριτή... Που δεν δίνει τον Εαυτό του βορά στους ανθρώπους…

Σου δείχνει ακριβώς αυτό που πάλεψες σε όλη σου την ζωή να αποφύγεις... την ατέλεια!

Ότι και να έκανες, όσο ηθικός και σωστός και να έγινες, ευτυχισμένος δεν ήσουν και αυτή είναι η ατέλεια... Η μοναδική ατέλεια είναι όταν έχεις όλες τις προϋποθέσεις να είσαι πλήρης, και εσύ επιλέγεις να μείνεις μισός...

Μπορείς να κλάψεις... Είναι μέσα σ' αυτές όλες τις προϋποθέσεις... Τα δάκρυα είναι μετασχηματισμός, δεν είναι πάντα συναισθηματισμός...

Και ο Άνθρωπος είχε πει: η πιο μεγάλη ώρα για έναν άνθρωπο, είναι εκείνη που αντιλαμβάνεται ότι δεν εκπλήρωσε ούτε μισό Νόμο του Θεού, με την Θέλησή του, αλλά τους ματαίωσε όλους με την ασυνειδησία του...
Και τότε μια φωτεινή ακτίνα της Χάρης του Πνεύματος, αγγίζει την Καρδιά του

Ακου… Είσαι ολόκληρο Σύμπαν!

[Fotinoula]

[eirini]

Άκου ανθρωπάκο, εσύ που γελάς, τι σημαίνει αφύπνιση…

Ίσως καν να μην ήξερες ότι ήσουν εσωτερικά τόσο φοβισμένος και διαχωρισμένος από τον Εαυτό σου..

Ίσως καν να μην ήξερες ότι κουβαλάς τους γονείς σου μέσα σε πληγωμένα συναισθήματα, που δεν πρόλαβαν να ωριμάσουν…

Ίσως καν να μην ήξερες ότι ακολουθείς τον δρόμο τους, εκείνη την τροχιά της ζωής, που νομίζεις ότι όταν πας σ' αυτήν θα είσαι και ασφαλής και δεν σε ενδιαφέρει να είσαι και ευτυχισμένος μέσα από ΄την πληρότητά σου…
Το βλέπεις γύρω σου και σε εσένα... Οι άνθρωποι ζουν όπως τους έμαθαν, γιατί μόνο έτσι νιώθουν ασφαλείς και δεν τους νοιάζει καθόλου που δεν είναι χαρούμενοι και ελεύθεροι... Αρκεί να νιώθουν ασφαλείς...

Ίσως καν να μην ήξερες την σχέση σου με τον Θεό, να μην ήξερες ότι τον φοβάσαι για όλα αυτά που έχεις κρύψει μέσα σου πίσω από ένα προσωπείο ηθικής... Τον έβγαλες από μέσα σου σαν Ένα, και τον έβαλες έξω σου σαν Κύριο, συνεχίζοντας την δουλεία σου…

Ακόμα, μπορεί να νιώσεις ότι το να είσαι έντιμος, δεν έχει καμία σχέση με αυτά που έμαθες για την εντιμότητα...

Σε προδιαθέτει να πειραματιστείς με νέες οπτικές, πιο ελεύθερες και να ρισκάρεις

Σου δείχνει πόσο μακριά έζησες από την καρδιά σου και έγινες αποτελεσματικός για την επιβίωσή σου, αλλά καθόλου πρόθυμος για την Ζωή σου

Η αφύπνιση δείχνει τι έγινες, ενόσω εσύ αυτό δεν το θέλησες συνειδητά... Δεν είναι επιλογή σου...

Σου δίνει πίσω την Ελεύθερη Βούλησή σου, για να κάνεις εκ νέου επιλογές, πιο κοντά στην καρδιά σου, κόντρα στις πεποιθήσεις σου για το καλό και το κακό...

Να νιώσεις ανθρώπινα με τον Εαυτό σου και τους άλλους...

Να ερωτευθείς, να παίξεις, να γελάσεις, να γίνεις αυτός ο ατελής για τους άλλους, αλλά ο τέλειος για τον Θεό μέσα σου...

Γιατί ο τέλειος Άνθρωπος, είναι αυτός που κάνει τον Θεό μέσα του Ζωντανό Θεό και όχι πεθαμένο, άμεμπτο, ηθικό και κριτή... Που δεν δίνει τον Εαυτό του βορά στους ανθρώπους…

Σου δείχνει ακριβώς αυτό που πάλεψες σε όλη σου την ζωή να αποφύγεις... την ατέλεια!

Ότι και να έκανες, όσο ηθικός και σωστός και να έγινες, ευτυχισμένος δεν ήσουν και αυτή είναι η ατέλεια... Η μοναδική ατέλεια είναι όταν έχεις όλες τις προϋποθέσεις να είσαι πλήρης, και εσύ επιλέγεις να μείνεις μισός...

Μπορείς να κλάψεις... Είναι μέσα σ' αυτές όλες τις προϋποθέσεις... Τα δάκρυα είναι μετασχηματισμός, δεν είναι πάντα συναισθηματισμός...

Και ο Άνθρωπος είχε πει: η πιο μεγάλη ώρα για έναν άνθρωπο, είναι εκείνη που αντιλαμβάνεται ότι δεν εκπλήρωσε ούτε μισό Νόμο του Θεού, με την Θέλησή του, αλλά τους ματαίωσε όλους με την ασυνειδησία του...
Και τότε μια φωτεινή ακτίνα της Χάρης του Πνεύματος, αγγίζει την Καρδιά του

Ακου… Είσαι ολόκληρο Σύμπαν!

[Ellaki]

[ΙΩΑΝΝΑ]

Ότι και να έκανες, όσο ηθικός και σωστός και να έγινες, ευτυχισμένος δεν ήσουν και αυτή είναι η ατέλεια... Η μοναδική ατέλεια είναι όταν έχεις όλες τις προϋποθέσεις να είσαι πλήρης, και εσύ επιλέγεις να μείνεις μισός...

Μπορείς να κλάψεις... Είναι μέσα σ' αυτές όλες τις προϋποθέσεις... Τα δάκρυα είναι μετασχηματισμός, δεν είναι πάντα συναισθηματισμός...

Και ο Άνθρωπος είχε πει: η πιο μεγάλη ώρα για έναν άνθρωπο, είναι εκείνη που αντιλαμβάνεται ότι δεν εκπλήρωσε ούτε μισό Νόμο του Θεού, με την Θέλησή του, αλλά τους ματαίωσε όλους με την ασυνειδησία του...
Και τότε μια φωτεινή ακτίνα της Χάρης του Πνεύματος, αγγίζει την Καρδιά του

Ακου… Είσαι ολόκληρο Σύμπαν!

[Stefanos]

. Η μοναδική ατέλεια είναι όταν έχεις όλες τις προϋποθέσεις να είσαι πλήρης, και εσύ επιλέγεις να μείνεις μισός...

[margaritarenia]

Και ο Άνθρωπος είχε πει: η πιο μεγάλη ώρα για έναν άνθρωπο, είναι εκείνη που αντιλαμβάνεται ότι δεν εκπλήρωσε ούτε μισό Νόμο του Θεού, με την Θέλησή του, αλλά τους ματαίωσε όλους με την ασυνειδησία του...
Και τότε μια φωτεινή ακτίνα της Χάρης του Πνεύματος, αγγίζει την Καρδιά του

Ακου… Είσαι ολόκληρο Σύμπαν!