Ο ΔΡΟΜΟΣ ΜΟΥ...
Re: Ο ΔΡΟΜΟΣ ΜΟΥ...
Ο ΄Ανθρωπος δεν έχει απλά την νοημοσύνη του λεξικού, αλλά την Σοφία του θεού…Και για να την εκφράσει, χρειάζεται πρωτίστως να αφοσιωθεί σ’ αυτό που Είναι… B.N.
Είμαι Άνθρωπος!
Είμαι Άνθρωπος!
Re: Ο ΔΡΟΜΟΣ ΜΟΥ...
Επιτρέπω...σημαίνει ότι μειώνεις την απόσταση εσένα με ΕΣΕΝΑ!!!
ετοίμασε την καρδιά ένα ναό να έρθει να κατοικήσει ο Θεός.
αν τον αφήσεις μισοτελειωμένο δεν μπορεί να έρθει να κατοικήσει
ετοίμασε την καρδιά ένα ναό να έρθει να κατοικήσει ο Θεός.
αν τον αφήσεις μισοτελειωμένο δεν μπορεί να έρθει να κατοικήσει
Re: Ο ΔΡΟΜΟΣ ΜΟΥ...
Όταν δεν υφίστανται κενά που χρειάζεται να συμπληρωθούν, τότε το να υπάρχεις απλώς σ' αυτόν τον κόσμο μέσα στο σώμα σου, είναι η υψηλότερη κατάκτηση!
________________
Πολέμα και Οραματίσου!
________________
Πολέμα και Οραματίσου!
- Leon1984rename011
- Δημοσιεύσεις: 7
- Εγγραφή: 26 Μαρ 2014 7:02 pm
- Τοποθεσία: New Ionia Volos Greece
Re: Ο ΔΡΟΜΟΣ ΜΟΥ...
https://www.youtube.com/channel/UCNG7OB ... er_K0OLYSw" onclick="window.open(this.href);return false;
- Leon1984rename011
- Δημοσιεύσεις: 7
- Εγγραφή: 26 Μαρ 2014 7:02 pm
- Τοποθεσία: New Ionia Volos Greece
Re: Ο ΔΡΟΜΟΣ ΜΟΥ...
https://www.youtube.com/channel/UCNG7OB ... er_K0OLYSw" onclick="window.open(this.href);return false;
Re: Ο ΔΡΟΜΟΣ ΜΟΥ...
Βασούλα μου αγαπημένη...Βάσω έγραψε:Μεταξύ αυτού του εγώ και του Εγώ υπάρχει συνήθως μια τεράστια διαφορά αντίληψης…Βάσω έγραψε:Γιατί συνήθισα να κοιτάω το «πολύ» και να προσπαθώ να το χωρέσω στο «λίγο»
Συνήθισα στο «μικρό» που είναι «πολύ» φανερό στα μάτια μου και ξέχασα το «Μεγάλο» που είναι «λίγο» φανερό στον νου μου…Βάσω έγραψε:Μόνο αν αναρωτηθώ «ποιος περπατά μαζί μου» έχω την ευκαιρία να γνωρίσω αυτό το «λίγο» που η γνώση μου δεν το περιλαμβάνει, γιατί περπατά μαζί μου χωρίς να κάνει «θόρυβο»…
Η Σιωπή είναι ο Δρόμος μου…
Αγάπη είναι να με αφήνεις να σε αγγίξω,
να με ακούς, ακόμα και όταν δεν μιλάω,
να με βλέπεις, ακόμα και όταν δεν είμαι δίπλα σου...
Re: Ο ΔΡΟΜΟΣ ΜΟΥ...
Αυτή την κουβέντα είχα με τον Εαυτό μου σήμερα.Είναι τόσο «λίγο» αυτό που με ενώνει με τον Εαυτό μου και τους άλλους, που η γνώση μου δεν το περιλαμβάνει…
Γιατί συνήθισα να κοιτάω το «πολύ» και να προσπαθώ να το χωρέσω στο «λίγο»
Συνήθισα στο «μικρό» που είναι «πολύ» φανερό στα μάτια μου και ξέχασα το «Μεγάλο» που είναι «λίγο» φανερό στον νου μου…
Προσπαθώ να χωρέσω την Αγάπη στην καρδιά μου, ενώ η Καρδιά είναι στην Αγάπη.
Προσπαθώ να χωρέσω την Καρδιά μου στο σώμα μου, ενώ θα έπρεπε να χωρέσω το σώμα μου στην Καρδιά μου.
Στενή αντίληψη γιατί συνήθισα να κοιτάω την εικόνα των πραγμάτων και να ξεχνώ την ουσία τους.
<Ο Δρόμος μου> είναι ανοικτός μπροστά μου, αρκεί να αλλάξω οπτική.
Ας ξεκινήσουμε να αγαπάμε, κι ας μην ξέρουμε ακόμα καλά τον τρόπο...
Re: Ο ΔΡΟΜΟΣ ΜΟΥ...
Ελλάκι μου
Μεγαλώσαμε και όλα αυτά που αναφέρεις δεν υπήρχαν καν στον τρόπο ζωής μας, ενώ θα έπρεπε να ήταν αυτονόητα!
Αρχίσαμε σιγά σιγά να συνηθίζουμε και να προσαρμοζόμαστε σε αυτά τα δεδομένα, δίχως αντίσταση και με πολύ μεγάλη ευκολία εν τέλει. Έτσι μπήκαμε σε έναν βάλτο βολέματος που μας ρουφούσε όλο και πιο πολύ. Εστιάζαμε όχι σε αυτά που έχουμε αλλά στις ελλείψεις μας και πάντα κάποιος μας έφταιγε... πάντα κάποιος μας αδικούσε... Οι ελλείψεις αυτές έγιναν πολλές στα μάτια μας και γίναμε παρατηρητές της ίδιας μας της ζωής. Κάπως έτσι το νιώθω...
Φτάνει όμως με όλο αυτό. Αρκετά.
Μεγαλώσαμε και όλα αυτά που αναφέρεις δεν υπήρχαν καν στον τρόπο ζωής μας, ενώ θα έπρεπε να ήταν αυτονόητα!
Αρχίσαμε σιγά σιγά να συνηθίζουμε και να προσαρμοζόμαστε σε αυτά τα δεδομένα, δίχως αντίσταση και με πολύ μεγάλη ευκολία εν τέλει. Έτσι μπήκαμε σε έναν βάλτο βολέματος που μας ρουφούσε όλο και πιο πολύ. Εστιάζαμε όχι σε αυτά που έχουμε αλλά στις ελλείψεις μας και πάντα κάποιος μας έφταιγε... πάντα κάποιος μας αδικούσε... Οι ελλείψεις αυτές έγιναν πολλές στα μάτια μας και γίναμε παρατηρητές της ίδιας μας της ζωής. Κάπως έτσι το νιώθω...
Φτάνει όμως με όλο αυτό. Αρκετά.
Αγάπη είναι να με αφήνεις να σε αγγίξω,
να με ακούς, ακόμα και όταν δεν μιλάω,
να με βλέπεις, ακόμα και όταν δεν είμαι δίπλα σου...
Re: Ο ΔΡΟΜΟΣ ΜΟΥ...
Πράγματι Μανούλη μου, φτάνει πια. Συγχωρούμε το μικρό και επιτρέπουμε στο Μεγάλο.
Ας ξεκινήσουμε να αγαπάμε, κι ας μην ξέρουμε ακόμα καλά τον τρόπο...
Re: Ο ΔΡΟΜΟΣ ΜΟΥ...
Αγάπη είναι να με αφήνεις να σε αγγίξω,
να με ακούς, ακόμα και όταν δεν μιλάω,
να με βλέπεις, ακόμα και όταν δεν είμαι δίπλα σου...