Οι άνθρωποι φώναζαν ο ένας στον άλλον, δυνατά, άγρια, ούρλιαζαν…
Πάντα ήθελα να μου μιλάνε σιγά, ψιθυριστά αν γινόταν…
΄Ενιωθα πολλές φορές να μην αντέχω την ένταση της φωνής τους, έφευγα!
Ο κόσμος μέσα μου ήταν τρυφερός, απαλός, είχε μια ουράνια αρμονία και ο έξω ήταν δυσαρμονικός και πολύ δυνατός για την Ψυχή μου.
Πίστευα πάντα ότι ο λόγος της ασθένειας των ανθρώπων ήταν γιατί φωνάζουν πολύ, ο ένας στον άλλον…
Αυτό το 5ο κέντρο, που είναι σημαντικό για την εσωτερική καθοδήγηση, μπλοκάρει κυρίως από τις φωνές…
Σαν να θέλουν οι άνθρωποι να καλύψουν την εσωτερική τους φωνή…να μην την ακούνε, γιατί τους οδηγεί με έναν τρόπο που είναι ασύμβατος με τις εντολές που παίρνουν από τα πρότυπα της εκπαίδευσης τους, όταν προσπαθούν να τους κάνουν ανθρώπους.
Φωνάζουν, ουρλιάζουν, για να μην ακούνε τον Εαυτό τους, και όσο δεν τον ακούνε, θέλουν να τους ακούσουν οι άλλοι…Να επιβληθούν, να είναι παρόντες στην ζωή με έναν ασύμβατο για την Ψυχή τους τρόπο. Δυνατά, εξουσιαστικά, άγρια…
Η Ψυχή ακούει τον ψίθυρο…κάθε λέξη με ένταση την πληγώνει…την συρρικνώνει…την κάνει να φοβάται τον κόσμο που ήρθε να βιώσει…
Η φωνή έχει ήχο, δόνηση…Κάθε τι στον κόσμο μας έχει ήχο και δόνηση…
Παρομοίαζα την Ψυχή με ένα τζάμι, που όταν παίζει δυνατά μια μουσική στον χώρο, τρίζει και μπορεί να σπάσει κιόλας από την ένταση…
Αυτή ήταν η δική μου άποψη, τεκμηριωμένη από τον δικό μου πειραματισμό…
Μέχρι που έφτασε στα χέρια μου ένα βίντεο, που αποδεικνύει ότι η Σοφία υπάρχει μέσα μας, τόσο αυθεντικά, όσο και στην Φύση…
Δέστε το, αξίζει πραγματικά….
http://youtu.be/SRr6fHnXjHk" onclick="window.open(this.href);return false;
και πριν ξαναφωνάξετε δυνατά, πριν ουρλιάξετε, σκεφτείτε την Ψυχή σας και την Ψυχή του άλλου…
Σκεφτείτε την Ψυχή της Γης!!!
Εσείς έχετε αντίληψη αυτής της έντασης?
.... καταλαβαινω ότι η στριγκλιά έχει πολύ χαμηλή δόνηση, και δημιουργει αρνητικά ρευματα ενέργειας στο δημιουργό της και στον αποδέκτη, αλλά πόσο καταστροφική μπορει να είναι δεν το φανταζόμουν!!! 
