Κάθε φορά που ένας άνθρωπος θεραπευόταν, ο θεός χαμογελούσε...



Τι συμβαίνει μέσα μας?
Το παν είναι να καταλάβουμε ότι όλα συμβαίνουν στο μυαλό μας...Το πεδίο της καρδιάς είναι κλειστό και φοβισμένο, γεμάτο άμυνες...
Ο νους μας δημιουργεί τους εαυτούς μας...τον νοητικό-επικριτικό και τον αυταρχικό-συναισθηματικό, ενώ η καρδιά λειτουργεί με τον Αρχέτυπο Εαυτό, αυτόν που ζει μέσα σε μια ευδαιμονική κατάσταση Αγάπης, μέσα στον πιο βαθύ πυρήνα του είναι μας
Μπορείτε να το παρατηρήσετε με ποιόν εαυτό αντιδράτε συνεχώς...
Ο ένας επικρίνει και ο άλλος προσπαθεί να επιβληθεί...
Μα και οι δύο φοβούνται το ίδιο...
Αν μεταφέρουμε αυτούς τους εαυτούς στους ρόλους της κοινωνικής μας ζωής, θα παρατηρήσουμε τις δομές που δεν έχουν καμία σχέση με την αυθεντικότητα της Αγάπης.
η αγάπη, για τον φυσικό άνθρωπο, είναι μια νοητική κατάσταση των συναισθηματικών συμπεριφορών του, όταν δεν έχει εξηγήσεις, παρά μόνο μια υποκειμενική αντίληψη για γεγονότα που επιδρούν στην ζωή του.
Δεν έχει ιδέα για το "παρασκήνιο" που διαδραματίζεται εντός του. Την διάθεσή του την αποδίδει συνεχώς στα εξωτερικά ερεθίσματα και στην ποσοτική λήψη αγάπης που μπορεί να δεχθεί από οποιονδήποτε άλλον, εκτός από τον Εαυτό του.
Μέσα από την καρδιά μας μπορούμε να «αφυπνίσουμε» τον Αρχέτυπο Εαυτό μας, έτσι ώστε ο νοητικός-επικριτικός εαυτός να «αποκτήσει» πνευματική διάκριση και σοφία και ο επιβλητικός-συναισθηματικός να «αποκτήσει» συμπόνια.
Η αυθεντικότητα του Ανθρώπου είναι μια ώριμη πνευματική κατάσταση του είναι του, που αναδύεται πάντα όταν εκείνος κατανοήσει την Δύναμη της Αγάπης και δεν δρα μόνο με τα συναισθήματα ή μόνο με την λογική
Τα πνευματικά επιχειρήματα της εσωτερικής ενόρασης, όταν αφυπνιστούν, είναι ικανά να αναχαιτίσουν κάθε φόβο που συνθλίβει την Ζωή και να δράσουν με ΑΓΑΠΗ και ΣΟΦΙΑ σε κάθε υποκειμενική αντίληψη για την ζωή
Η υπευθυνότητα δεν μπορεί να βασιστεί πουθενά αλλού, παρά σ αυτήν την ειλικρινή διάθεση που αναπτύσσεται στον πνευματικά ώριμο ΄Ανθρωπο, να μην ζει στην μαζική ουτοπία που επιδρά στα συναισθήματά του και τον καταπιέζει να τα διαχωρίζει σε αποδεκτά και μη, μέσα από μια περιορισμένη αντιληπτικότητα των καθολικών του αντιδράσεων
Ενας άνθρωπος δεν είναι συνειδητός στον Εαυτό του Ας ξεκινήσουμε από αυτήν την αλήθεια
και ας δούμε την ολική μας θεραπεία σαν μέσον ωρίμανσης και όχι την απλή ανακούφιση σαν μέσον να επιβιώσουμε απλά...
Εσείς? Τι λέει?
Γνωρίζετε την διαφορά?
και ένα λαλά...καλημέρα φιλαράκια!



http://youtu.be/l-61EI-7t0s