Από τις πιο δύσκολες ερωτήσεις που μου έχουν κάνει. Το σκέφτομαι ,το ξανασκέφτομαι αλλά απάντηση δεν έχω βρει ακόμα. Και ίσως αυτό τελικά είναι που με δυσκολεύει τόσον καιρό στο δρόμο που έχω χαράξει. Γιατί ναι ξέρω ότι ακόμα δεν έχω βρει την αγάπη μέσα μου, όμως ακόμα και για μια μικρη στιγμούλα ένιωσα στην καρδιά μου πως είναι να την έχεις βρει και αυτό ήταν θεϊκό σημάδι για μένα!
Την αλήθεια μου όμως?Πώς θα τη βρω?Πως θα πετάξω από πάνω μου τόσα χρόνια γεμάτα από τις επιδοκιμασίες και τις αποδοκιμασίες των άλλων?
Εδώ και καιρό νιώθω ένα βάρος στην καρδιά, μια περίεργη αίσθηση. Νιώθω σαν να θέλω να "ξεράσω" όλα όσα έχω μέσα στην καρδιά μου. Και ξέρεις κάτι?Θα το κάνω κάποια στιγμή.Και τότε θα έχω βρει την Αλήθεια μου!!!Μέχρι τότε όμως:
όταν κοιτάζω γύρω μου,όταν κοιταζω τον εαυτό μου,
και όχι αυτον που βλέπουν οι άλλοι αλλά αυτόν που έρχεται όταν
δεν τον περιμένω.
Έσο φιλαλήθης*αγάπα την αλήθεια*σαν κομμάτι του εαυτού σου,
όπως αγαπάς το κάθε μέλος της οικογένειας σου,
τον κάθε φίλο σου,το κάθε παιδάκι που πεινάει,
όπως τον κάθε άνθρωπο ζώο τελικά όπως και να χει
η αλήθεια σε οδηγεί στο Φως Του.
Βάσω έγραψε:Θέλω να ουρλιάξω, αλλά όχι δεν θα το κάνω...γιατί όλοι περιμένουν από εμένα να φερθώ ώριμα...Να ξεπεράσω την ανάγκη μου, να ξεπεράσω την ψυχή μου...να ζω για ότι φαίνεται...Και εγώ πρέπει να είμαι ένας ώριμος άνθρωπος, να μην κάνω λάθη...Στήνω στον τοίχο τον εαυτό μου και τον πυροβολώ, γιατί ακόμα έχω συναισθήματα που δεν μου επιτρέπονται, δεν επιτρέπονται στους ώριμους ανθρώπους, στους επιτυχημένους...Και εγώ παλεύω μεταξύ αποτυχίας και επιτυχίας, γιατι δεν αντέχω τις κρίσεις τους!
Με έμαθαν να διεκδικώ και τώρα θέλουν να μου το πάρουν πίσω...
Και πριν καλά καλά μάθω τι είναι Αγάπη, με βάζουν να την απαρνηθώ, γιατί πρέπει να μοιάζω τέλειος, σαν και εκείνους...Και εκείνοι, οι τέλειοι δεν αγαπάνε, φοβούνται να αγαπήσουν γιατί αυτό σημαίνει ανωριμότητα, λένε...
Δεν θέλω να δώσω τίποτα...Βρε ουστ! Θα κάνω ότι θέλω...Και θα κλάψω και θα ζηλέψω και θα γίνω ο πιο κακός άνθρωπος του κόσμου...Αλλά τουλάχιστον θα είμαι εγώ στο ποσοστό που σε γνωρίζω Εαυτέ μου...Εσύ μόνο μπορεις να με βοηθήσεις να ωριμάσω σαν παιδί...Δεν μου αρέσει ο κόσμος των "μεγάλων" ανθρώπων...Τους τον χαρίζω...Εγώ θέλω να μπω αγνά στο Βασίλειο του θεού...και ας ειναι μόνο ο δικος μου θεός εκεί...
Θα μάθω να αγαπάω θέλουν δεν θέλουν...
Πολύ με συγκίνησες Βασούλα μου γλυκιά...
Σ' ευχαριστώ πολύ γι' αυτό!!!
Αγκαλίτσες πολλές
Ιωάννα έγραψε:δώ και καιρό νιώθω ένα βάρος στην καρδιά, μια περίεργη αίσθηση. Νιώθω σαν να θέλω να "ξεράσω" όλα όσα έχω μέσα στην καρδιά μου. Και ξέρεις κάτι?Θα το κάνω κάποια στιγμή.Και τότε θα έχω βρει την Αλήθεια μου!!!
Ιωαννάκι μου γλυκό...
Έτσι, έτσι ακριβώς νιώθω κι εγώ τώρα...
Βάσω έγραψε:Μα δεν γίνεται να κάνεις "γκάλοπ" για την αλήθεια...Δεν γίνεται σου λέω!
Αλήθεια είναι ότι μέσα σου έχεις αρμονικό, ακόμα κι αν είναι ένα "πετραδάκι" που οι άλλοι περιφρονούν...
Αυτό!!!! Αχ ρε Βασούλα μου...
Πολύ συγκίνηση έπεσε σε αυτό το τόπικ...
Αγάπη είναι να με αφήνεις να σε αγγίξω,
να με ακούς, ακόμα και όταν δεν μιλάω,
να με βλέπεις, ακόμα και όταν δεν είμαι δίπλα σου...
Δεν μου αρέσει ο κόσμος των "μεγάλων" ανθρώπων...Τους τον χαρίζω...Εγώ θέλω να μπω αγνά στο Βασίλειο του θεού...και ας ειναι μόνο ο δικος μου θεός εκεί...
Θα μάθω να αγαπάω θέλουν δεν θέλουν...
Μα δεν γίνεται να κάνεις "γκάλοπ" για την αλήθεια...Δεν γίνεται σου λέω!
Αλήθεια είναι ότι μέσα σου έχεις αρμονικό, ακόμα κι αν είναι ένα "πετραδάκι" που οι άλλοι περιφρονούν...
Δεν μου αρέσει ο κόσμος των "μεγάλων" ανθρώπων...Τους τον χαρίζω...Εγώ θέλω να μπω αγνά στο Βασίλειο του θεού...και ας ειναι μόνο ο δικος μου θεός εκεί...
Θα μάθω να αγαπάω θέλουν δεν θέλουν...
Ας ξεκινήσουμε να αγαπάμε, κι ας μην ξέρουμε ακόμα καλά τον τρόπο...
Δεν μου αρέσει ο κόσμος των "μεγάλων" ανθρώπων...Τους τον χαρίζω...Εγώ θέλω να μπω αγνά στο Βασίλειο του θεού...και ας ειναι μόνο ο δικος μου θεός εκεί... Θα μάθω να αγαπάω θέλουν δεν θέλουν...
Μανουλη τι τέλειο φτυαράκι
Θυμάμαι-Πιστεύω-Ζω
Όσο μακρύτερα ο Θεός, τόσο μακρύτερα πηγαίνω...
τελειο φτυαρακι Μανουκο και το βιντεο με τον αετο τελειο.. δεν το ηξερα
Η εσωτερική σπουδαιότητα του ανθρώπου είναι το Φως που τον ακολουθεί, όπου και να βρίσκεται...Να πολεμάει γι' αυτήν την σπουδαιότητα είναι το ζητούμενο
