


Μα η ψυχή μου δεν καταλάβαινε από τις περικοκλάδες που χτίζει το εγώ για να περάσει καλά!! Η ψυχή μου ήθελε την αλήθεια!!!
Ετσι είναι , το εχω διαπιστώσει , παρατηρώντας πόσο πιο λίγο εχει κανεις την τάση να προκαλεί γέλιο όταν είναι ''ολόκληρος''....και πότε το κάνει....΄Ετσι κρατιούνται οι ισορροπίες...και είναι ένα "μηχανικό" θαύμα στην καθημερινότητα των ανθρώπων, που δεν ξέρουν με ποιόν άλλον τρόπο μπορούν να προσεγγίσουν την αγνότητα...
Vaso έγραψε:![]()
Eκλεισα τον υπολογιστή, και άφησα την ψυχή μου να ανιχνεύσει, να νιώσει, να απλωθεί μέσα στο σύμπαν. Υψώθηκα πάνω από την ύλη και άφησα μια γλυκιά ενεργειακή δόνηση να γίνει το όχημά της και να την πάει με ασφάλεια στην «πατρίδα» της.
΄Ενιωσα το φως σαν αναπόσπαστο μέρος της και την ευδαιμονία σαν το μοναδικό συναίσθημα που επικρατούσε.
Κρυστάλλινο φως, πλεγμένο με μια ιδιαίτερη ενέργεια είδα ότι αγκάλιαζε και το φυσικό μου σώμα και το έκανε μια ενιαία μονάδα, ένα ολοφώτεινο άστρο που δεν είχε όρια.
Σ αυτό το άστρο, πάνω ή μέσα του, ένιωσα κι άλλες «δονήσεις». Κύτταρα όλες ενός τεράστιου «οντος» που μας «περιείχε»
Δεν αναρωτήθηκα τι είναι, γιατί γνώριζα ΄Ενιωθα, με μια ιδιαίτερη αίσθηση, τι σημαίνει να είσαι «μέσα» σ αυτήν την συνειδητότητα.
Είδα το φυσικό μου σώμα να «πλησιάζεται» από «μαύρα στίγματα» δεν μπορούσα να διακρίνω τι είναι, γιατί το φως με εμπόδιζε.
Προσπάθησα να τα αναγνωρίσω, με τις φυσικές αισθήσεις, αλλά μόλις ο νους μου επικεντρώθηκε στις φυσικές αισθήσεις ένα δυνατό φως, μια ύψιστη ενεργειακή δόνηση τύλιξε το φυσικό μου σώμα Μου ήταν οικεία Και έτσι αφέθηκα, με τον νου μου να αντιλαμβάνεται μέσω της φυσικής όρασης και να διακρίνει τα «μαύρα στίγματα»
΄Ηταν «άνθρωποι», με πλέγμα γύρω από το ενεργειακό τους σώμα, που δεν τους άφηνε περιθώρια να νιώσουν το φως και γι αυτό η όραση της ψυχής μου τα αντιλαμβανόταν σαν «μαύρα στίγματα»
Η «γνώριμη» ενέργεια με είχε τυλίξει και δεν επέτρεπε το πλησίασμα αυτών των «ανθρώπων», αντίθετα τα απομάκρυνε ολοένα και περισσότερο, μέχρι που εξαφανίστηκαν από το πεδίο αντίληψής μου.
΄Ενιωσα τα μάτια μου να γεμίζουν δάκρυα
«Μην σου αποσπούν την σκέψη ανθρώπινες αντιδράσεις, σου είπα ότι στο δικό μας «καράβι» έρχεται κανείς μόνο με την θέλησή του!»
«Πολλοί άνθρωποι χάνονται σ' αυτήν την διεργασία και εκδηλώνουν εκείνο το μέρος της σχέσης που θεωρούν ότι εκείνη την ιερή στιγμή τους αντιπροσωπεύει. Και αυτή είναι η αλήθεια η δική τους. Δεν έχουν όλοι οι ενσαρκωμένοι άνθρωποι την ίδια εξελικτική πορεία, αφού αυτή η πορεία αγγιζει την ελεύθερη βούληση και δεν επιβάλλεται. ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑΝ!!
Το αν θεωρούν ορισμένοι ότι βρίσκονται σε ανώτερο εξελικτικό στάδιο από άλλους, είναι γιατί η σχέση "φως-σκοτάδι" δεν έχει ακόμα ισορροπήσει και γιατί δεν έχουν κατανοήσει την παρουσία τους μέσα σε ένα φυσικό σώμα και τι ακριβώς αυτό σημαίνει. Αυτούς τους ανθρώπους δεν τους βοηθάς με το να τους παροτρύνεις να αντιληφθούν την ουσιαστική τους εμπειρική διαδρομή που θα τους οδηγήσει σε ανώτερα πνευματικά επίπεδα. Τους βοηθάς αφήνοντάς τους να αντιμετωπίσουν μόνοι τους, με όποιο τρόπο, τους φόβους και τις ενοχές που ανάγονται μόνο στην προσωπικότητα με την οποία έχουν ενδυθεί. 'Οταν κάποια κατάσταση γίνει επώδυνη στο υλικό πεδίο, τότε η ψυχή του ενσαρκωμένου ανθρώπου θα πρέπει να βρει τρόπο να απεγκλωβιστεί από τις ψευδαισθήσεις που εγείρονται από την προσωπικότητα. Σ' αυτό το σημείο η δική σου βοήθεια είναι να μην τους κρίνεις. Να μην τους αποστρέφεσαι, αλλά και να μην τους "χαϊδεύεις".
'Ασε τους να ζήσουν αυτόν τον φόβο και αυτές τις ενοχές. Χωρίς απαραίτητα να προσπαθείς να δικαιολογείς την ύπαρξή τους..."
Τί έχεις γράψει! Απίστευτο..Vaso έγραψε:το χιούμορ είναι μια αντίσταση στην ζωή, μια γροθιά σ' αυτό που νιώθεις ότι στην "κλέβει"....
΄Οτι προκαλείται μέσα από αυτό, είναι ό,τι νιώθεις ότι επαναφέρει την ζωή σου σε τάξη...
΄Ετσι κρατιούνται οι ισορροπίες...και είναι ένα "μηχανικό" θαύμα στην καθημερινότητα των ανθρώπων, που δεν ξέρουν με ποιόν άλλον τρόπο μπορούν να προσεγγίσουν την αγνότητα...