ΦΩΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Άβαταρ μέλους
Ιωαννάκι
Δημοσιεύσεις: 17532
Εγγραφή: 05 Νοέμ 2010 10:53 pm

ΦΩΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Δημοσίευση από Ιωαννάκι »

Μιας και εργάζομαι στο χώρο της εκπαίδευσης όπως και άλλα μέλη μας, σκέφτηκα να ανοίξω αυτό το θέμα για να μοιραζόμαστε σκέψεις και προβληματισμούς πάνω σε αυτόν τον τομέα, ο οποίος θεωρώ μας αφορά όλους, είτε ως επαγγελματίες, είτε ως γονείς, είτε ακόμα γιατί αυτά που βιώσαμε στο χώρο του σχολείου δεν θέλουμε να επαναληφθούν με κανένα άλλο παιδί :romance-heartstiny:

Αρχικά να μοιραστώ ότι τα προσωπικά μου βιώματα δεν ήταν τραγικά, όμως δεν μου άρεσε ποτέ το σχολείο, το έβρισκα βαρετό και κουραστικό. Είχα την τύχη να έχω κάποιους δασκάλους που με ενέπνευσαν, μία από αυτές ήταν καθηγήτρια αγγλικών στο φροντιστήριο που πήγαινα. Ήταν δασκάλα μου για πολλά χρόνια κ τις ώρες που περνούσα μαζί της ένιωθα όμορφα, ένιωθα ότι αγαπούσε πολύ αυτό που έκανε κ αυτό το πέρναγε και σε εμένα. Δυστυχώς όταν ξεκίνησα να διδάσκω, είχα στο μυαλό μου την τελειότητα και τους βαθμούς, ότι είχε περαστεί δηλαδή κ σε εμένα από τους γονείς μου. Χαιρόμουν την ώρα του μαθήματος, αλλά επικεντρωνόμουν περισσότερο στο διδακτικό αντικείμενο και τις τυχόν πρακτικές δυσκολίες του μαθητή και πολύ λιγότερο στον ψυχικό του κόσμο. Όλο αυτό ενισχυόταν κ επιτεινόταν μπορώ να πω από τους γονείς, οι οποίοι ήταν κολλημένοι στο πότε θα πάρει πτυχίο. Ξεκινώντας την αυτογνωσία κ μπαίνοντας στο δικό μου εσωτερικό παιδί, είδα όλα αυτά τα βάρη που κουβαλούσε και προσπάθησα να ανατρέψω αυτήν την κατάσταση, άρχισα να πλησιάζω τα παιδιά και να αισθάνομαι την Ψυχή τους. Δεν μπορώ να πω ότι οι πάγοι μου έλιωσαν αμέσως αλλά δεν σταμάτησα την προσπάθεια, η οποία συνεχίζεται ακόμα και τώρα.
Όπου και να εργάστηκα η αντιμετώπιση από γονείς και αφεντικά ήταν ίδια. Πώς τα πάει με τα μαθήματα, αν προχωράει, τρέξε τον κ άλλο να τελειώνει, πίεσέ τους κ πόσα άλλα. Όταν η τύχη μου με έφερε σε ένα σχολείο ειδικής αγωγής, ήταν ίσως η πρώτη φορά που δεν μου ζητήθηκε τίποτα τέτοιο. Ήταν η πρώτη φορά που εργοδότρια μας είπε ξεκάθαρα ότι προτεραιότητα έχει η ψυχολογία του παιδιού και το παιδί να φευγει από το σχολείο χαρούμενο :romance-heartbeating: Σάστισα και τολμώ να πω ότι μου πήρε πάρα πολύ καιρό να ελευθερωθώ από τα δεσμά που τελικά εγώ είχα βάλει στον εαυτό μου και να ξεκολλήσω, να μην κοιτάω πανικόβλητη μόνο την ύλη αλλά να είμαι εκεί για τους μαθητές μου, μικρούς και μεγάλους. Έγινα και εγώ μαθήτρια, μαθαίνοντας από την αρχή τι σημαίνει δάσκαλος, τι σημαίνει προσφορά, τι σημαίνει διδάσκω με την Καρδιά μου, όχι μόνο με το μυαλό μου. Μόνο Ευγνωμοσύνη :romance-heartbeating:
Ακόμα σε κάποια πράγματα ψάχνομαι, όμως θέλω να γίνω καλύτερη δασκάλα και να βοηθήσω με όποιο τρόπο μπορώ τους μαθητές που θα έρθουν στο δρόμο μου. Γι αυτό και σκοπεύω να μοιράζομαι τις απορίες και τις δυσκολίες μου και κάθε βοήθεια θα τη δεχτώ με Ευγνωμοσύνη και Χαρά :romance-heartsthree:
Ευχομαι ο τομέας της Εκπαίδευσης να αποκτήσει το Φως που του αξίζει!!!

Αρχικά, θα ήθελα να ρωτήσω πώς έχετε το θέμα της εκπαίδευσης μέσα σας, πώς θεωρείτε ότι οφείλει να είναι ή ποια πράγματα σας δυσκόλεψαν σαν μαθητές?

:romance-grouphug:
Θυμάμαι-Πιστεύω-Ζω :romance-heartbeating:
Όσο μακρύτερα ο Θεός, τόσο μακρύτερα πηγαίνω... :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Re: ΦΩΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Δημοσίευση από Vasoula »

Αχ Ιωαννάκι, πολύ καλή ανάρτηση, καθώς και το θέμα...

Πολύ χαίρομαι που πιάσαμε αυτόν΄τον "πονεμένο" τομέα της ζωής μας

Κάποτε είχα στην ομάδα μια καθηγήτρια Αγγλικών σε δημόσιο σχολείο. Οι ιδέες της ήταν πολύ προχωρημένες για τα δεδομένα ενός φυσικού ανθρώπου που δεν ξέρει τίποτα για την Ψυχή του...Προσέγγιζε τα παιδιά με ευαισθησία και ενσυναίσθηση, προσπαθούσε να τα βγάλει από την ζάλη των βαθμών, της επιτυχίας, της εξουσίας...
Το αποτέλεσμα?
Μαζεύτηκαν κάποιοι γονείς και έκαναν ένσταση στον λυκειάρχη για να την μαζέψει... =((
Και εκείνη όντως μαζεύτηκε, γιατί είχε ανάγκη την δουλειά της...

Το σύστημα είναι σάπιο μέχρι το κόκκαλο...Και στον τομέα της εκπαίδευσης, δυστυχώς, τα χέρια των λίγων εκπαιδευτικών που έχουν όραμα, είναι δεμένα, για να προσαρμοστούν και να θάψουν όποια ελεύθερη ιδέα έχουν...

Εδώ στην Ελλάδα είμαστε αμόρφωτοι με δίπλωμα πανεπιστημίου...

Δεν ξέρω αν μπορεί να ξεκινήσει κανείς να διδάσκει τα παιδιά με όραμα και έμπνευση, μια και οι γονείς θα το κάνουν εφιάλτη στο τέλος.

Εύχομαι να αλλάξουν τα πράγματα και ο τρόπος διδασκαλίας που αναφέρεις Ιωαννάκι, να μην είναι για παιδιά με δυσκολίες μάθησης, αλλά για όλα τα παιδιά
Αλλά δεν το πιστεύω, γιατί η σαπίλα έχει φτάσει στον ουρανό...

Η ριζική αλλαγή θα γίνει αν εκπαιδευτούν οι γονείς πρώτα, πως δεν θα παραδίδουν στην ζωή παιδιά άρρωστα και φοβισμένα...


Θέλει δουλειά πολλή ο συγκεκριμένος τομέας για να έρθει το Φως να κάνει θαύματα...
Τα παιδιά, θεωρώ, είναι πανέτοιμα να βιώσουν το Φως, οι γονείς όμως όχι...όχι ακόμα...


:cry: :romance-heartbeating:
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
Danielli
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 23105
Εγγραφή: 31 Οκτ 2007 4:53 pm
Τοποθεσία: Κέρκυρα

Re: ΦΩΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Δημοσίευση από Danielli »

Ο γιός μου άλλαξε 6 δασκάλους στο δημοτικό.
Όλοι εκτός από μία συνέβαλαν στο να θεωρεί αγγαρεία το σχολείο...

Θα θυμάμαι πάντα τη νεαρή δασκαλα της 4ης τάξης η οποία χρησιμοποιούσε "ανορθόδοξες" μεθόδους να "ξυπνήσει" το μυαλό των παιδιών πριν το μάθημα, με ασκησούλες αναπνοής και παιχνίδια με μπαλάκι για εγρήγορση το πρωί πριν το μάθημα, μας μάζευε να μας ενημερώνει και να μας δίνει tips για να ερχεται το παιδί χαρουμενο στο σχολείο.

Το αποτέλεσμα ήταν αυτό που περιγράφει η Βασούλα παραπάνω... οι συνάδελφοι της και η διευθυνση του σχολείου την οδήγησαν να περιμένει πως και πως να τελειώσει η χρονιά για να φύγει..

Σχεδόν την παρακαλέσαμε κάποιοι γονείς να μείνει στο τέλος, και μας κοίταζε με βουρκωμένα μάτια και κόμπο στο λαιμό, και εβλεπες ότι δεν μπορούσε να πει περισσότερα , αλλά ήθελε να φύγει τρέχοντας...

:-( @};-
Όμως και θα στο πω, γιατί είναι βιωμένο, μέσα στην ανοιχτή καρδιά, αλλάζουν όλα και όλοι...
Γιατί η ανοιχτή καρδιά ξέρει να συγχωρεί και να προχωράει
Και αυτό από μόνο του είναι Σκοπός!
Άβαταρ μέλους
Ιωαννάκι
Δημοσιεύσεις: 17532
Εγγραφή: 05 Νοέμ 2010 10:53 pm

Re: ΦΩΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Δημοσίευση από Ιωαννάκι »

Βασούλα :romance-kisscheek: :romance-heartbeating:
Νταννούλα :romance-kisscheek: :romance-heartbeating:

Τι να πω για τις δύο περιπτώσεις με τις δασκάλες που μου αναφέρετε, είναι πολύ λυπηρό :-(
Vasoula έγραψε:Το σύστημα είναι σάπιο μέχρι το κόκκαλο...Και στον τομέα της εκπαίδευσης, δυστυχώς, τα χέρια των λίγων εκπαιδευτικών που έχουν όραμα, είναι δεμένα, για να προσαρμοστούν και να θάψουν όποια ελεύθερη ιδέα έχουν...

Εδώ στην Ελλάδα είμαστε αμόρφωτοι με δίπλωμα πανεπιστημίου...
Δυστυχως θα συμφωνήσω. Συνήθως οι πρωτοποριακές κινήσεις γίνονται από όσους δεν ανήκουν στη δημόσια εκπαιδευση αλλά εργάζονται ανεξάρτητα, σε κάτι δικό τους.
Vasoula έγραψε:Η ριζική αλλαγή θα γίνει αν εκπαιδευτούν οι γονείς πρώτα, πως δεν θα παραδίδουν στην ζωή παιδιά άρρωστα και φοβισμένα...


Θέλει δουλειά πολλή ο συγκεκριμένος τομέας για να έρθει το Φως να κάνει θαύματα...
Τα παιδιά, θεωρώ, είναι πανέτοιμα να βιώσουν το Φως, οι γονείς όμως όχι...όχι ακόμα...
:cry: @};-
Νταννούλα έγραψε:Θα θυμάμαι πάντα τη νεαρή δασκαλα της 4ης τάξης η οποία χρησιμοποιούσε "ανορθόδοξες" μεθόδους να "ξυπνήσει" το μυαλό των παιδιών πριν το μάθημα, με ασκησούλες αναπνοής και παιχνίδια με μπαλάκι για εγρήγορση το πρωί πριν το μάθημα, μας μάζευε να μας ενημερώνει και να μας δίνει tips για να ερχεται το παιδί χαρουμενο στο σχολείο.
Τι όμορφο :romance-heartsthree: Λυπάμαι πραγματικά για την κατάληξη :-(

Παρόλαυτα, έχουν υπάρξει πολύ όμορφες κινήσεις κ στο δημόσιο τομέα, που δεν κατατροπώθηκαν τουλάχιστον όχι άμεσα. Θα αρχίσω με την περίπτωση του Άγγελου Πατσιά, που έμεινε τέσσερα χρόνια στο Φουρφουρά των 650 κατοίκων και δημιούργησε το "σχολείο της φύσης και των χρωμάτων". Είναι το μοναδικό ελληνικό δημόσιο δημοτικό που συμπεριλαμβάνεται στην παγκόσμια λίστα των Σχολείων της Εναλλακτικής εκπαίδευσης ή τουλάχιστον ήταν το μοναδικό πριν λίγα χρόνια.

Παραθέτω κάποια λόγια του:
«Είναι ευκαιρία τώρα που έχουν τρανταχτεί τα συστήματα παγκοσμίως να αναθεωρήσουμε και το δικό μας εκπαιδευτικό σύστημα ώστε να γίνει βιώσιμο και λειτουργικό, το κράτος μας για χάρη των μνημονίων, και εγώ δεν ξέρω τι, φέρεται αδικαιολόγητα. Οπότε περάσαμε στην αντάρτικη εκπαίδευση. Γνωρίζω πολλούς και φαντάζομαι θα υπάρχουν ακόμα περισσότεροι που μέσα σε όλες αυτές τις συνθήκες τραβάνε μπροστά με το δικό τους τρόπο πλάθοντας τους ανθρώπους που δε θα κάνουν τα λάθη του παρελθόντος. Κάποια στιγμή όλα θα πάνε καλά!»
Επιπλέον δε μπορούμε να κάνουμε μάθημα όταν ή εμείς ή τα πιτσιρίκια δεν έχουμε καλή ψυχολογία. Πολλές φορές σταματάμε στη μέση για να κάνουμε κάτι άλλο, κάνουμε μεγαλύτερα τα διαλείμματα ή ότι άλλο χρειαστεί ώστε την ώρα που θα είμαστε μέσα θα έχουμε στραμμένη την προσοχή μας σε ένα στόχο. Μέσα από τα βιώματα των μαθητών και το παιχνίδι γίνονται κτήμα τους πολλά από αυτά που με μόνο εργαλείο τον πίνακα φαίνονται δύσκολο να διδαχθούν. Οι διδασκαλίες μας ωστόσο δεν ήταν ποτέ στραμμένες στην ύλη και πάντα προσπαθούμε να δημιουργούμε καταστάσεις όπου μέσα από αυτές κάθε παιδί θα αισθάνεται καλό σε κάτι, ή σε όλα :) Θα μπορεί να εκφράζεται, να δημιουργεί και να συμπεριφέρεται σωστά στα πλαίσια της ομάδας του και να μπορεί εύκολα να προσαρμόζεται και να λύνει προβληματικές καταστάσεις. Γιατί στην τελική, αρχίζουμε να σκεφτόμαστε, όταν σταματάμε να μαθαίνουμε».
Βάζω εδώ κ μια παλιά του συνέντευξη, έχει ενδιαφέρον.
https://www.huffingtonpost.gr/entry/koi ... gr_6902368

Δυστυχώς, δεν επεκτάθηκε αυτή η κίνηση σε άλλα σχολεία, θεωρώ το γιατί εξηγείται από τις δύο περιπτώσεις που αναφέρθηκαν. Υπάρχουν δάσκαλοι με Όραμα, αλλά οι γονείς τους πολέμανε.
Θυμάμαι-Πιστεύω-Ζω :romance-heartbeating:
Όσο μακρύτερα ο Θεός, τόσο μακρύτερα πηγαίνω... :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
ALEXOULA
Συντονιστής
Δημοσιεύσεις: 24519
Εγγραφή: 22 Νοέμ 2007 9:04 pm

Re: ΦΩΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Δημοσίευση από ALEXOULA »

Ιωαννάκι μου πολύ σοβαρό το θέμα της εκπαίδευσης που έθεσες και μας αφορά όλους ,παιδιά αλλά πιο πολύ τους γονείς .
Το θέμα με τον δάσκαλο στο Φουρφουρά έγινε γνωστό και έξω από την Ελλάδα γιατί ήταν μια πολύ αξιόλογη προσπάθεια από ένα εμπνευσμένο δάσκαλο και μάλιστα σε ένα μικρό χωριό στο Ρέθυμνο.
Ξέρω κάποια σχολεία στην επαρχία , που οι δάσκαλοι και κάποιοι καθηγητές στο Γυμνάσιο , πολύ αξιόλογοι και αποφασισμένοι να βοηθήσουν , έκαναν καταπληκτικά πράγματα με τα παιδιά , που ανταποκρίθηκαν και παρουσίασαν υπέροχα πράγματα .
Αλλά σαυτές τις λίγες είναι αλήθεια περιπτώσεις καταλυτικό ρόλο έπαιξαν οι γονείς , που στήριξαν τις προσπάθειες των δασκάλων , με αποτελεσματικότητα και αποφασιστικότητα ,για το καλό των παιδιών τους και τότε και πόροι βρέθηκαν και τα διάφορα εμπόδια κυρίως γραφειοκρατικά ξεπεράστηκαν. @};-
Η ριζική αλλαγή θα γίνει αν εκπαιδευτούν οι γονείς πρώτα, πως δεν θα παραδίδουν στην ζωή παιδιά άρρωστα και φοβισμένα...


Θέλει δουλειά πολλή ο συγκεκριμένος τομέας για να έρθει το Φως να κάνει θαύματα...
Τα παιδιά, θεωρώ, είναι πανέτοιμα να βιώσουν το Φως, οι γονείς όμως όχι...όχι ακόμα...
:x @};-
Γι' αυτό που πολεμάς είναι μόνο η εξέλιξή σου...Εκεί στον κάθετο άξονα...γιατί όταν αυτός ολοκληρωθεί, ο πόλεμος μετά, στον οριζόντιο, γίνεται αρμονία, ειρήνη και πληρότητα

__________________________________________________________
Πολέμα και Οραματίσου
Άβαταρ μέλους
Μάνος
Δημοσιεύσεις: 18530
Εγγραφή: 05 Μαρ 2014 8:10 am

Re: ΦΩΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Δημοσίευση από Μάνος »

Όντως πολύ όμορφο και ευαίσθητο θέμα άνοιξες Ιωαννάκι μου...

Θα ήθελα να μοιραστώ την εμπειρία μου στην Μελβούρνη σαν δάσκαλος θεάτρου... Κάτι για το οποίο είμαι πολύ περίφανος και νιώθω ότι έδωσα πράγματα στα παιδιά όσα μπορούσα περισσότερο και μέχρι εκεί που μου επιτρεπόταν... Τα μηνυματάκια μου τα περνούσα...

Για όσα παιδάκια δεν γνωρίζουν, την περίοδο που ήμουν Μελβούρνη, μεταξύ άλλων εργασιών ήταν και εκείνη του δασκάλου για το θέατρο σε δύο από τα πολλά ελληνικά σχολεία της κοινότητας... Ως ηθοποιός που είμαι, μου δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσω αυτά τα παιδιά και έχω να πω πως δεν τους έμαθα μόνο εγώ πράγματα, μα με έμαθαν κι εκείνα! Οι τάξεις οι οποίες είχα ήταν από νηπιάκια μέχρι Γ' Λυκείου! Κάλυπτα όλη τη γκάμα των ηλικιών και ήθελε μεγάλη προσοχή γιατί η προσέγγιση από τάξη σε τάξη ήταν εντελώς διαφορετική.

Στην αρχή ξεκίνησα με διστακτικά βήματα, σχεδόν φοβισμένα... Ένιωσα το βάρος που φέρει ένας δάσκαλος και μη έχοντας εμπειρία καθόλου στον εκπαιδευτικό τομέα πήγαινα στο μάθημα κυριολεκτικά χεσμένος από τον φόβο μου... Μετά από λίγο καιρό αυτό κάπως με κουράσε... Διαπίστωσα πως αντί να αντλώ χαρά από κάτι που μου αρέσει να κάνω άφηνα τον φόβο να με κυριεύει... Ώσπου κάποια στιγμή (ευτυχώς) το πήρα αλλιώς το έργο, γιατί είχε βρει. Άφησα εντελώς τον φόβο στην άκρη και ένιωσα σίγουρος για μένα και τις ικανότητες μου. Στόχος μου ήταν ένας: στο μάθημα μου τα παιδιά να περνάνε καλά, όμορφα, ξέγνοιαστα, ανέμελα! Και νιώθω πως αυτόν τον στόχο τον πέτυχα! Έβλεπα σιγά σιγά τα παιδάκια να ανταποκρίνονται στα μαθήματα μου και το εισέπρατα στο 100%. Άνοιγε η πόρτα του ανσασέρ και με το που με έβλεπαν τρέχαν πάνω μου (ειδικά τα μικρούλια) φωνάζοντας "κύριε Μάνο, κύριε Μάνο... θα έχουμε σήμερα μαζί σας μάθημα;" Ερχόντουσαν, με αγκάλιαζαν, με φίλαγαν και εγώ φυσικά ανταποκρινόμουν.

Ευτυχώς δεν είχα κανένα πρόβλημα με κάποιον γονιό ή δάσκαλο (γιατί κάποια από τα παιδάκια ήταν παιδιά συναδέλφων) στο να ανταποδώσω κιε γώ την αγκαλιά και τα φιλιά τους. Το λέω αυτό, γιατί λίγο πριν φύγω έμαθα πως κανονικά απαγορευόταν ένας δάσκαλος να αγγίξει ένα παιδί. Πόσο μάλλον να το αγκαλιάσει, να το φιλήσει, να το παίξει... Τίποτα απολύτως! Ακόμα και αν ενα παιδί έρχόταν να σε αγκαλιάσει εσύ έπρεπε να μείνεις αγγούρι, ακίνητος, χωρίς να ανταποκριθείς, περιμένοντας το παιδάκι να ξεκολλήσει από πάνω σου. Πόσο λυπήθηκα όταν το έμαθα αυτό... Αναλογίστηκα πως θα νιώθει το κάθε παιδάκι που τρέχει με λαχτάρα πάνω στο δάσκαλο να τον αγκαλιάσει... Ευτυχώς το έμαθα στο τέλος και ήταν κάτι που ποτέ δεν με επηρέασε.

Περνούσανε όμορφα τα παιδάκια λοιπόν στο μάθημα και μέσα από το παιχνίδι όποτε μου δινόταν η ευκαιρία τους μίλαγα για την Αγάπη, τον Σεβασμό, την Ενότητα, την Χαρά, την Ελευθερία, την διαφορετικότητα, το να μη φοβούνται, το να εκφράζονται... Αυτά όμως νομίζω πως θα τους μείνει είναι οι πρόβες για τα έργα που ανεβάσαμε, μέσα από τις οποίες περνούσα τα μηνύματα που ήθελα (με διάκριση πάντα) όχι μόνο στα ίδια (μέσω των προβών και των συζητήσεων μας) αλλά και στους γονείς σαν θεατές.

Στην γιορτή της 25ης πχ οκ, με τα μικρούλια δεν μπορείς να κάνεις και πολλά... Λίγο πολύ τα τετρημένα, κανά ποιηματάκι, τραγουδάκι, χορό... Με τα μεγάλα όμως...!!! Εκεί ήταν το ζουμί. Κάθησα και τους έγραψα ένα έργα στο οποίο μέσα από αυτό μιλούσα για την Ελευθερία. Όχι όμως την ελευθερία του '21 που θα περιμένανε ίσως οι γονείς να δούνε, αλλά για την ελευθερία του 2019. Βγήκαν τα παιδιά και εξέφρασαν το πως νιώθουν την Ελευθερία στο σήμερα. Δηλαδή να είναι ελεύθερα να εκφράζονται χωρίς να φοβούνται το οτιδήποτε, χωρίς να ντρέπονται για τις απόψεις τους και τα συναισθήματα τους, να είναι ελεύθερα από την εικόνα που έχουν σχηματίσει οι άλλοι για εκείνα, να εκφράζονται χωρίς να φοβούνται ότι θα πέσουν θύματα μπουλινγκ κλπ...

Η επίσης σε άλλο τμήμα τους έβαλα να μου γράψουν τα παιδιά τα ίδια ποιος για εκείνα ένας ήρωας του σήμερα. Άλλο παιδάκι μου είπε η οικογένεια του, άλλο παιδάκι μίλησε για τον Τσιτσιπά (τότε γινόταν χαμός στην Μελβούρνη με αυτόν), αλλο παιδάκι μίλησε για τον πυροσβέστη που παλεύει με τις φλόγες, άλλο παιδάκι για τον άνθρωπο που μοιράζει συσσίτιο σε άστεγους, άλλο παιδάκι για την μικρή του ξαδερφούλα που παλεύει με τον καρκίνο και προσπαθεί να χαίρεται την κάθε στιγμή, άλλο παιδάκι, άλλο παιδάκι για τους ανθρώπους που φεύγουν από μια χώρα χωρίς τίποτα και πάνε κάπου άλλου για να ξεκινήσουν από το μηδέν, κλπ... Όλα αυτά βγήκαν μέσα από συζήτηση την ώρα τυου μαθήματος.

Μέσα από συζήτηση βγήκε και η ταινία στην οποία κλήθηκα να βοηθήσω μια τάξη. Κάθε χρόνο στη Μελβούρνη όσες τάξεις θέλουν από τα ελληνικά σχολεία στέλνουν μια μαθητική ταινία 5λεπτη σε ένα μαθητικό φεστιβάλ και η καλύτερη βραβεύεται. Μια τάξη μου ζήτησε τη βοήθεια μου. Φέτος το θέμα ήταν πυξίδα... Μέσα λοιπόν από συζήτηση τους έδωσα να καταλάβουν πως κανείς μας δεν είναι μόνος του σε αυτή τη ζωή. Όλους πάντα μας οδηγεί η καρδούλα μας, αρκεί να την ακούσουμε... όλοι δηλαδή έχουμε μέσα μας μια εσωτερική πυξίδα που μας οδηγεί σε αυτό που είναι καλό για εμάς τη δεδομένη στιγμή. Κάναμε λοιπόν μια πολύ σύντομη ταινιούλα όπου οι ήρωες εισπράτουν μια άσχημη συμπεριφορά (είτε από τονμ μπαμπά με αφορμή τους βαθμούς, είτε από τον προπονητή με αφορμή τις επιδόσεις, είτε από τον διευθυμτή με αφορμή ένα λάθος κλπ και μετά από κάτι που συμβαίνει στέκονται στα πόδια τους και καταφέρνουν όλους αυτούς να τους βάλουν στη θέση τους με την απάντηση τους... Απ' ότι έμαθα πριν από λέγες μέρες η ταινιούλα αυτη βραβεύτηκε και τα παιδάκια ήταν τόσο μα τόσο χαρούμενα!!! Και φαινόταν η χαρά τους και κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων. Κάποια από αυτά δε ήταν και πολύ επαγγελματίες μάλιστα!

Αυτό που προσπαθώ να πω είναι πως αν θέλουμε με τον έναν ή τον άλλον τρόπο όλο και κάτι όμορφο που έχει μέσα μας η ψυχούλα μας μπορούμε να μοιραστούμε με τα παιδιά... Να τους δώσουμε τα μηνύματα που θέλουμε να τους περάσουμε και όποιο είναι έτοιμο να τα πάρει, θα τα πάρει... Δεν μπορεί, έστω και ένα να το πιάσει, θα είναι ωφέλιμο.

Θυμήθηκα τώρα κάτι που μου είχε αναφέρει η Βασούλα πριν χρόνια:
Βασούλα έγραψε:Το να είσαι Ευαγγελιστής δεν είναι και τίποτα ιδιαίτερο, αρκεί να έχεις ένα χαρμόσυνο μήνυμα να μεταφέρεις στους ανθρώπους. Το χαρμόσυνο μήνυμα έχει Σοφία από μόνο του...Ένα χαμόγελο, ένα τρυφερό βλέμμα, μια αγκαλιά, ένα σημάδι ...
:romance-inlove: :romance-inlove: :romance-inlove:

Αυτά από εμένα...
:romance-heartstiny: :romance-heartstiny: :romance-heartstiny:
Εικόνα

Αγάπη είναι να με αφήνεις να σε αγγίξω,
να με ακούς, ακόμα και όταν δεν μιλάω,
να με βλέπεις, ακόμα και όταν δεν είμαι δίπλα σου...
Άβαταρ μέλους
Δωρουλα
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 33489
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 4:23 pm
Τοποθεσία: ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Re: ΦΩΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Δημοσίευση από Δωρουλα »

πολύ όμορφο θέμα ανάρτησες Ιωαννάκι μου κι έχω κι εγώ να μοιραστώ την εμεπιρία μου σε αυτόν τον τομέα :romance-heartstiny:

το σχολείο δεν μου άρεσε καθόλου, κυρίως για τα τεράστια κατεβατά που έπρεπε να αποστηθίζω και που δεν τα κατάφερνα καθόλου σε αυτόν τον τομέα :romance-heartstiny: , αλλά και για πολλούς άλλους λόγους που λίγο πολύ όλοι τους έχουμε αντιμετωπίσει :romance-heartstiny:

είχα την τύχη κι εγώ να γνωρίσω μια εξαιρετική δασκάλα αγγλικών, που μέσα απο το παιχνίδι, το τραγούδι, τις θεατρικές παραστάσεις με έκανε να αγαπήσω πολύ το μάθημά της και να διαβάζω ανελειπώς :romance-heartstiny:

τα τελευταία χρόνια είμαι κι εγώ στον χώρο της εκπαίδευσης με ένα πόστο που είναι λίγο δίκοπο μαχαίρι, καθώς αναλαμβάνω κυρίως παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας και ενήλικες που ειναι στην τελική ευθεία για τις εξετάσεις τους για κάποια πιστοποίηση, ο χρόνος πιέζει, οι εργοδότες πιέζουν, η ύλυ που πρέπει να βγει επίσης κι εγώ κρίνομαι απο τα αποτελέσματα. Προσπαθώντας να βρω ισορροπίες μέσα σε όλο αυτό, έψαξα για λύσεις. Κατ΄αρχήν κατάλαβα ότι ο γονιός παρόλο που μιλάμε για το ίδιο του το παιδί, δεν μπορεί να δώσει λύσεις, ούτε ο εργοδότης. Αποφάσια λοιπόν να δημιουργήσω τους δικούς μου όρους μέσα στο μάθημα και να είμαι το αφεντικό του εαυτού μου κατα κάποιον τρόπο. Σε αυτό ευτυχώς δεν επεμβαίνει η εργοδότριά μου και είμαι πολύ τυχερή. Άρα οριοθέτηση και σεβασμός σε κανόνες βασικούς, που ακόμα κι αν πρέπει να τους μάθουν σε αυτή την ηλικία, πρέπει να γίνει έτσι, αλλιώς θα υπάρξει χάος. Σεβασμό στους άλλους, ευγένεια, αλλά και πρακτικά θέματα όπως καθαριότητα του χώρου και τάξη στα πράγματά τους, είναι απο τα λίγα που χρειάστηκε να πιάσω για να ξεκινήσω. Με πολλούς ακόμα παλεύω για κάποια πράγματα, αλλά συμμορφώνονται οι περισσότεροι στο τέλος :)) . Θέλει προσοχή εδώ να μην πάιρνω ρόλο γονιού με την έννοια των ευθυνών που δεν μου αναλογούν, γιατί κακά τα ψέματα, τα πιο μικρά μας φωνάζουν " μαμά". Γι΄αυτό και αποφεύγω να αναλαμβάνω πολύ μικρά παιδάκια. Δεν ξέρω έξω απο την τάξη τι κάνουν, ή αν θα τους μείνει κάτι απο όλο αυτό, γιατί πηγαίνοντας σπίτι λειτουργούν με τον τρόπο που μαθαίνουν απο το οικογενειακό περιβάλλον τους. Όμως ξέρουν ότι αν θα περάσουν το κατόφλι του δικού μου χώρου μπαίνουν στους κανόνες που έχουμε συμφωνήσει. Ευτυχώς επειδή τα αποτελέσματα είναι θετικά μέσα απο όλο αυτό, δεν έχω αντιδράσεις, και ίσως επειδή με ξέρουν πια μετά απο τόσο καιρό που συνεργάζομαι μαζί τους, έχει αναπτυχθεί και μια σχέση εμπιστοσύνης και αυτό βοηθάει. Χρησιμοποιώντας λοιπόν όσο μπορώ και το χιούμορ, το να μην βάζω ταμπέλες και να λειτουργώ χωρίς πεποιθήσεις με έχει βοηθήσει πολύ. Κερδίζω την εμπιστοσύνη τους, και έτσι μπορώ να λειτουργώ ευχάριστα μαζί τους και να μην βαριούνται. Και όσο μπορώ περνάω μηνύματα μέσα απο δράσεις, βιντεάκια στην τάξη, διάβασμα άρθρων που ανοίγουν ορίζοντες και ότι είναι δυνατόν.

:romance-heartstiny:
Η πληγωμένη καρδιά μπορεί να Ερωτευθεί
Η προστατευμένη καρδιά δεν μπορεί


Πολέμα και Οραματίσου.

Εικόνα

Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
Ellaki
Δημοσιεύσεις: 27248
Εγγραφή: 30 Ιούλ 2007 11:02 am
Τοποθεσία: Αγάπη

Re: ΦΩΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Δημοσίευση από Ellaki »

Πολύπλευρο θέμα η εκπαίδευση και πονηρούλικο.
Αντιμετωπίζουμε έναν τομέα ο οποίος ήδη ασθενεί βαριά και το αποτέλεσμα είναι αυτό που έγραψε η Βασούλα <αμόρφωτοι με πτυχίο>. Τα παιδιά γαλουχούνται μέσα στο δεδομένο σύστημα και οι γονείς τα ωθούν να υπακούσουν από τον φόβο μην γίνουν <αμόρφωτοι χωρίς πτυχίο>, χωρίς να συνειδητοποιούν ότι το σχολείο κοντεύει να γίνει χαμένος χρόνος.

Όταν αναλαμβάνεις έναν μαθητή γνωρίζεις εκ των προτέρων ότι έχει μεγαλώσει μέσα στο σύστημα και ότι το πιθανότερο είναι να μην γνωρίζει τίποτε άλλο. Και επίσης μέσα από το παιδί αντιλαμβάνεσαι και τις πιέσεις/πρότυπα/εμμονές κλπ που δέχεται από τους γονείς και τους λοιπούς παντογνώστες.
Αυτό σημαίνει ότι σαν εκπαιδευτικός πρέπει να προχωράς προσεκτικά, διακριτικά και με σεβασμό προς την προσωπικότητα που έχει ήδη διαμορφώσει το παιδί και να επεμβαίνεις τόσο-όσο. Θεωρώ ότι είναι ωφέλιμο να μοιράζεσαι και να συζητάς με τον γονέα ορισμένους προβληματισμούς που προκύπτουν από την διδασκαλία και διακριτικά να τον αφήνεις να δει το δικό του μέρος στο πρόβλημα που εσύ αντιμετωπίζεις.

Ένα παράδειγμα που μου συνέβη πρόσφατα. Μαθητής της Β δημοτικού που μόλις έχει αρχίσει τα αγγλικά γράφει το πρώτο του τεστάκι και παίρνει 97/100. Τρέχει κλαίγοντας στην μαμά να της πει ότι δεν πήρε 100/100. Μετά το μάθημα κάναμε μια ήρεμη συζήτηση με την μαμά η οποία, χωρίς εγώ να ρωτήσω, μου είπε ότι είναι η ίδια τελειομανής και ότι προσπαθεί να μην το περνάει στο παιδί. Της είπα βέβαια ότι αυτό είναι αδύνατον γιατί το παιδί πιάνει το συναίσθημα και την ένιωσα απόλυτα εγκλωβισμένη σε ένα πρότυπο που κουβαλάει η ίδια. Αν δεν γιατρευτεί αυτή η μαμά, ότι και να κάνω εγώ το παιδάκι θα συνεχίσει να τυραννιέται. Δεν λέω ότι η μαμά θα τα καταφέρει, σποράκι έριξα και ότι είναι να γίνει ας γίνει. Εγώ απλά θα συνεχίσω να είμαι δίπλα στο παιδί και αν η ίδια το θελήσει διαθέσιμη για κουβέντα.

Καταλήγω λοιπόν στο ότι είναι προτιμότερο να ενδυναμώνεις τους μαθητές σου να αντέξουν το σύστημα και ήπια να τους δίνεις πληροφορίες γενικότερες για την ζωή και για το τι σημαίνει επιτυχία ή αποτυχία.
Εκ των πραγμάτων αυτή την στιγμή ένα παιδί χρειάζεται το πτυχίο και είναι προτιμότερο και πιο εύκολο για το ίδιο το παιδί να έχει τελειώσει τις σπουδές του στα αγγλικά πριν ξεκινήσει την προετοιμασία για τις πανελλήνιες. Είναι μεγάλο το φορτίο που έχουν να κουβαλήσουν και αν αυτό σημαίνει ότι πρέπει να πιέσω να προχωρήσουν, θα το κάνω.

:romance-heartstiny:
Ας ξεκινήσουμε να αγαπάμε, κι ας μην ξέρουμε ακόμα καλά τον τρόπο... :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
Vasoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 88472
Εγγραφή: 24 Απρ 2007 11:47 am
Τοποθεσία: Σείριος

Re: ΦΩΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Δημοσίευση από Vasoula »

Καταλήγω λοιπόν στο ότι είναι προτιμότερο να ενδυναμώνεις τους μαθητές σου να αντέξουν το σύστημα και ήπια να τους δίνεις πληροφορίες γενικότερες για την ζωή και για το τι σημαίνει επιτυχία ή αποτυχία.

σωστά Ελλάκι :romance-heartstiny:


Έχω ακούσει όλες τις πλευρές...
Από μαμάδες που είναι τελειομανείς και αγχώνουν τα παιδιά τους, μα και από μαμάδες που δείχνουν αδιάφορες για την επιτυχία ή την αποτυχία του παιδιού τους και αυτό τα πληγώνει αφάνταστα.
Χρειάζονται χρυσές τομές...

Αλλά τα πάντα έρχονται από το σπίτι...Λίγα πράγματα μπορεί να προσφέρει ο δάσκαλος στην ψυχική ευρωστία του παιδιού

:romance-heartstiny:
H Aγάπη μου για εσάς έχει χρώμα Λευκό

Εικόνα
____________________________________________
Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
Μάνος
Δημοσιεύσεις: 18530
Εγγραφή: 05 Μαρ 2014 8:10 am

Re: ΦΩΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Δημοσίευση από Μάνος »

Βασούλα έγραψε:Αλλά τα πάντα έρχονται από το σπίτι...Λίγα πράγματα μπορεί να προσφέρει ο δάσκαλος στην ψυχική ευρωστία του παιδιού
Έτσι είναι στο φινάλε...
:x :x :x
Εικόνα

Αγάπη είναι να με αφήνεις να σε αγγίξω,
να με ακούς, ακόμα και όταν δεν μιλάω,
να με βλέπεις, ακόμα και όταν δεν είμαι δίπλα σου...
Άβαταρ μέλους
Δωρουλα
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 33489
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 4:23 pm
Τοποθεσία: ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Re: ΦΩΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Δημοσίευση από Δωρουλα »

Αυτό σημαίνει ότι σαν εκπαιδευτικός πρέπει να προχωράς προσεκτικά, διακριτικά και με σεβασμό προς την προσωπικότητα που έχει ήδη διαμορφώσει το παιδί και να επεμβαίνεις τόσο-όσο.
Συμφωνώ, νιώθω ότι το ίδιο το εκπαιδευτικό σύστημα απο μόνο του βάζει το χεράκι του να αλλοιώσει την κατάσταση ένα βήμα παρά πέρα :cry: , και καλά όταν έχουν μεγαλώσει τα παιδιά πλέον, αλλά στα μικρούλια που πέφτει λίγο βαρύ να έχουν βιβλία και ύλη να βγάλουν, είναι άχαρο πολύ.
Καταλήγω λοιπόν στο ότι είναι προτιμότερο να ενδυναμώνεις τους μαθητές σου να αντέξουν το σύστημα και ήπια να τους δίνεις πληροφορίες γενικότερες για την ζωή και για το τι σημαίνει επιτυχία ή αποτυχία.
Εκ των πραγμάτων αυτή την στιγμή ένα παιδί χρειάζεται το πτυχίο και είναι προτιμότερο και πιο εύκολο για το ίδιο το παιδί να έχει τελειώσει τις σπουδές του στα αγγλικά πριν ξεκινήσει την προετοιμασία για τις πανελλήνιες. Είναι μεγάλο το φορτίο που έχουν να κουβαλήσουν και αν αυτό σημαίνει ότι πρέπει να πιέσω να προχωρήσουν, θα το κάνω.
Πολύ συμφωνώ Ελλάκι ναι :romance-heartstiny:
Έχω ακούσει όλες τις πλευρές...
Από μαμάδες που είναι τελειομανείς και αγχώνουν τα παιδιά τους, μα και από μαμάδες που δείχνουν αδιάφορες για την επιτυχία ή την αποτυχία του παιδιού τους και αυτό τα πληγώνει αφάνταστα.
Χρειάζονται χρυσές τομές...

Αλλά τα πάντα έρχονται από το σπίτι...Λίγα πράγματα μπορεί να προσφέρει ο δάσκαλος στην ψυχική ευρωστία του παιδιού
Ω ναι :romance-heartstiny:
Η πληγωμένη καρδιά μπορεί να Ερωτευθεί
Η προστατευμένη καρδιά δεν μπορεί


Πολέμα και Οραματίσου.

Εικόνα

Reiki Center - Ρεικι
Άβαταρ μέλους
Ταρούλα
Δημοσιεύσεις: 29912
Εγγραφή: 16 Αύγ 2011 6:45 pm

Re: ΦΩΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Δημοσίευση από Ταρούλα »

Πολύ ωραίο θέμα :x :x :x
Η ριζική αλλαγή θα γίνει αν εκπαιδευτούν οι γονείς πρώτα, πως δεν θα παραδίδουν στην ζωή παιδιά άρρωστα και φοβισμένα...
@};-
Η μόνη βεβαιότητα που μπορείς να έχεις στην ζωή σου είναι μόνο μέσα στην Πίστη, πως ό,τι έρθει, πάντα το Πνεύμα θα δρα εντός σου... Η καρδιά φωτίζει τον σκοτεινό δρόμο της ζωής... Β.Ν. :romance-heartbeating:
Άβαταρ μέλους
ΙΩΑΝΝΑ
Δημοσιεύσεις: 15907
Εγγραφή: 25 Οκτ 2009 7:29 pm
Τοποθεσία: θεσσαλονικη

Re: ΦΩΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Δημοσίευση από ΙΩΑΝΝΑ »

Αλλά τα πάντα έρχονται από το σπίτι...Λίγα πράγματα μπορεί να προσφέρει ο δάσκαλος στην ψυχική ευρωστία του παιδιού
συμφωνώ και εγώ ,ειδικά όταν οι γονείς κάνουν το τραγικό λάθος να σε συγκρίνουν με άλλα παιδιά που θεωρούν πώς είναι πιο πετυχημένα και στο πετάνε στην μούρη σε κάθε ευκαιρία :-(
Το ΦΩΣ η ΑΓΑΠΗ και η ΔΥΝΑΜΗ αποκαθησούν το σχέδιο πάνω στη γή

Πολέμα και Οραματίσου !!!
Άβαταρ μέλους
Annoula
Site Admin
Δημοσιεύσεις: 33486
Εγγραφή: 27 Απρ 2007 2:43 pm

Re: ΦΩΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Δημοσίευση από Annoula »

Πολύ ωραίο θέμα @};-
Χρειάζονται χρυσές τομές...

Αλλά τα πάντα έρχονται από το σπίτι...Λίγα πράγματα μπορεί να προσφέρει ο δάσκαλος στην ψυχική ευρωστία του παιδιού
θα συμφωνήσω με αυτό. Ότι μπορούν οι εκπαιδευτικοί κάθε τομέα κάνουν αλλά τα πάντα έρχονται από το σπίτι :romance-heartstiny:
Αν ο Θεός είναι η πρωταρχική Αιτία η Αγάπη θα είναι το αποτέλεσμα
Πατέρα μου/Μητέρα μου, είναι παιδί της Αλήθειας και μόνο αυτή είναι ο δρόμος ο δικός μου προς εσένα
Πολέμα και Οραματίσου
Άβαταρ μέλους
ALEXOULA
Συντονιστής
Δημοσιεύσεις: 24519
Εγγραφή: 22 Νοέμ 2007 9:04 pm

Re: ΦΩΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Δημοσίευση από ALEXOULA »

Ομορφη συζήτηση σε ένα σημαντικό θέμα :x @};-
Χρειάζονται χρυσές τομές...

Αλλά τα πάντα έρχονται από το σπίτι...Λίγα πράγματα μπορεί να προσφέρει ο δάσκαλος στην ψυχική ευρωστία του παιδιού
Εδώ είναι η ουσία γιατί ,ο δάσκαλος όσο και να προσπαθεί ,δεν μπορεί να τα βάλει με δυσλειτουργικούς γονείς !!!
Γι' αυτό που πολεμάς είναι μόνο η εξέλιξή σου...Εκεί στον κάθετο άξονα...γιατί όταν αυτός ολοκληρωθεί, ο πόλεμος μετά, στον οριζόντιο, γίνεται αρμονία, ειρήνη και πληρότητα

__________________________________________________________
Πολέμα και Οραματίσου

Επιστροφή στο “ΑΛΛΑ ΘΕΜΑΤΑ”