Μέχρι και πριν από τρεια χρόνια, ήμουν φανατικός καπνιστής (καπνιζά καμιά 40αριά - 50αριά τσιγάρα καθημερινά), μέχρι που αποφάσισα να το κόψω μαχαίρι, κυρίως για την φωνή μου. Κάνα μήνα τώρα, επέτρεψα στον εαυτό μου να ξανακαπνίσει, με τον όρο ότι από τέλη Αυγούστου θα το ξανακόψω, πάλι για την φωνή μου.
Ομολογώ ότι το τσιγάρο με φέρνει αντιμέτωπο με συγκρούσεις. Από την μία κάτι μου αρέσει σε αυτό, χωρίς όμως να ξέρω τί είναι αυτό. Η αλήθεια είναι πάντως ότι τώρα που το ξανακάνω, βλέπω πολύ ξεκάθαρα τις επιδράσεις του πάνω μου: από την μία χαλάρωση, άδειασμα ενέργειας και μία ελαφριά ζαλάδα, από την άλλη υπερρένταση, νευρικότητα, ενώ σχεδόν πάντα όταν καπνίζω το ενεργειακό μου πεδίο γίνεται άνω-κάτω, πράγμα που το αντιλαμβάνομαι ως "μάτι" και πονοκέφαλο.
Τώρα, γνωρίζω ότι γενικώς η ασθένεια προέρχεται από την ψυχή και όχι από την ύλη, όμως το τσιγάρο επιβαρύνει όντως τον οργανισμό. Δεν μιλάω για τα "μεγάλα" πράγματα, τύπου καρκίνοι και καρδιακά, γιατί αυτά πιστεύω ότι χρειάζονται και ψυχικούς παράγοντες. Ούτε για όλα αυτά που είπα παραπάνω, γιατί σε μένα μπορεί να ισχύουν και ψυχολογική παράγοντες και υποσυνείδητοι μηχανισμοί αντίδρασης. Μιλάω όμως για τα μικρά πράγματα, τα οποία και αντιμετώπισα αυτές τις μέρες. Και τα οποία, όσο και εάν "απενοχοποιήσουμε" και "αθωώσουμε" το τσιγάρο, δεν παύουν να υπάρχουν: βήχας, ξηρός λαιμός, η φωνή ταλαιπωρείται, ο οργανισμός δεν οξυγωνόνεται κλπ.
Μερικούς ανθρώπους που είχα ρωτήσει παλαιότερα, μου είχαν πει απλά ότι "το τσιγάρο είναι απόλαυση", χωρίς να μπορούν όμως να πάνε παρακάτω, ως προς το τί ακριβώς απολαμβάνουν σε αυτό. Πιάνω όμως τον εαυτό μου τώρα να έχει το ίδιο είδος "επιφανειακότητας".
Προσπαθώ λοιπόν αυτόν τον καιρό να δω τι στο καλό είναι αυτό που... "απολαμβάνω" στο τσιγάρο. Για ποιόν λόγο, ενώ γνωρίζω και βλέπω τις αρνητικές του επιπτώσεις πάνω μου, παρ'όλ'αυτά εξακολουθώ να το κάνω; Ποιό είναι το "θετικό" σε αυτό; Τί μου προσφέρει; Και εάν δεν μου προσφέρει, γιατί το κάνω τελικά;
Νά'ναι άραγε κάποιος μηχανισμός εσωτερικός; Η "χαρά της αυτοκαταστροφής"; Κάποια πρότυπα διαφήμισης; Κάποιος μηχανισμός αντίδρασης, τύπου "γίνομαι κακό παιδί"; Όπως και το "τα κάνω όλα σωστά, ας κάνω και κάτι λάθος"; Ή μήπως διεγύρεται με το τσιγάρο το κέντρο του λαιμού, οι πνεύμονες και η επικοινωνία; Ή μήπως πάλι είναι κάποιος τρόπος να περνάς λίγη ώρα με τον εαυτό σου; Ή μήπως παίζει το πρότυπο "η ζωή είναι δύσκολη και η απόλαυση έχει και το κόστος της";
Επιδή γνωρίζω ότι πολλοί από εδώ μέσα είναι καπνιστές, θα ήθελα να ακούσω και την δική σας άποψη πάνω στο θέμα. Γιατί καπνίζετε; Και τί είναι αυτό που "απολαμβάνετε" στο τσιγάρο; Για ποιόν λόγο το κάνετε παρά τις παρενέργειές του; Και δεν το ρωτάω επικρητικά, γιατί έχω αντιμετωπίσει και αντιδράσεις απότωμες όταν ρώτησα άλλα άτομα, σαν να τους "την λέω". Όχι, ρωτάω καθαρά από απορία, επιδή γνωρίζω ότι η πλειοψηφία εδώ μέσα είναι άτομα που έχουν "πάει ένα βήμα παραπέρα" στην αυτογνωσία τους.
