Χθες, διάβασα κάπου, πως ένας άνθρωπος, που πραγματικά είναι έξω από τα φαινόμενα, σκέφτεται και λειτουργεί αλλιώς. Εχει σπάσει το γνωστό φάσμα και εκπέμπει σε άλλες συχνότητες, άγνωστες και ανύπαρκτες για τον μέσο νου.
Αν για ένα θέμα, του προτείνεις έξι λύσεις και δεν φαίνεται να υπάρχει καμία άλλη, εκείνος θα επεξεργαστεί την 21η. Αν του προτείνεις 7, εκείνος θα συζητήσει την 22η.
Οι άλλοι απλά έχουν τις γνωστές και αναμενόμενες αντιδράσεις. Όταν τα πράγματα σκουραίνουν, τότε πέφτουν τα προσωπεία κι ο καθένας βγάζει ό,τι έχει μέσα του.
Θα δούμε τους οχετούς να ξεχυλίζουν... το μόνο που χρειάζεται είναι καθάρισμα αλλιώς θα μας πνίξουν τα σ@@@ά. Στο όνομα της δημοκρατίας, της αδιαφορίας, του φόβου, της καλοθρεμμένης ελπίδας και της ανοχής, αφήσαμε πολλά σκουπίδια να μαζευτούν. Καιρός να τα διώξουμε, αν δεν θέλουμε άλλο την ζωή μας, μια απέραντη χωματερή.
Δηλαδή Βάσω? 
