Τα όργανά μας δημιουργούνται από τη συνείδησή μας και περιέχουν τις γενετικές αναμνήσεις μας καθώς και τις αναμνήσεις προηγούμενων ζωών.Έτσι,δεν μεταμοσχεύεται μονάχα το φυσικό σώμα,αλλά ο ασθενής λαμβάνει παράλληλα τη διανοητική,συναισθηματική και πνευματική ενέργεια του δωρητή.Τα νεφρά είναι γεμάτα από φόβο και όλες τις αντιλήψεις γύρω από την επιβίωση του ατόμου που τα δωρίζει.Το συκώτι περιέχει ολόκληρο το συσωρευμένο θυμό.Η καρδιά δεν είναι μια απλή αντλία,είναι διαποτισμένη με την ουσία της αγάπης ή την έλλειψη αυτής.Ο αποδέκτης θα πρέπει να ανταπεξέλθει σε όλα τα παραπάνω.
Είναι καιρός να αναρωτηθούν οι άνθρωποι εάν πραγματικά επιθυμούν να μεταφέρουν τμήμα της ψυχής ενός ατόμου σε κάποιο άλλο,καθώς πρόκειται για μια ασυνείδητη μορφή γενετικής μηχανικής.Το άτομο που φεύγει από τη ζωή ενώ το σώμα του δεν είναι ανέπαφο επίσης θα αντιμετωπίσει προβλήματα στην επόμενη ενσάρκωσή του με το τμήμα που του λείπει.
Θα μπορούσε να θεωρηθεί επιβολή σε έναν ασθενή της συνείδησης κάποιου άλλου ατόμου?Εσείς τι πιστευετε?
